ui
buitenlandsch overzigt.
1866.
VIJFDE JAARGANG.
JSTo. IS.
drie
SS Maart.
Dond.erd.ag
IS
BOLSWARBSCHE COURANT
De Abonnemeuts-prijs is 0,80 per
maanden franco per post 0,95.
De prijs der Advertentien is van 16
regels 40 Cts., behalve 35 Cts. voor het Ad-
vertentiezegel; elke regel meer kost
10 Cts. Groote letters worden naar plaats
ruimte berekend.
De Uitgave dezer Courant, die eiken Don
derdag het licht zietgeschiedt door
B. C U P E R (J S Az. te Bolsward, wien men
alles dit Blad betreffende, uiterlijk tot IFoens-
dag-morgen 12 urefranco gelieve toe te
zenden. Alle briefporten komen op rekening
der inzenders.
niet geschieden door middel van wenken en zinspelingen
in hooge vergaderingenbestemd voor het oor van lieden,
die moordzucht in hun hart voeden. Anderen geven te
verstaandat die hinderpaalde wil van den President
uit den weg geruimd dient te worden; is dat, om geene
sterke uitdrukking te bezigen iets anders dan aansporing
tot moord? Is er in het oog dergenen, die onze instellin
gen sloopen en den aard van ons Gouvernement veranderen
willen nog niet genoeg bloed vergoten Zij hebben noch
eergevoel noch moed genoeg, om hun doel anders dan door
moordenaarshanden te bereiken. Ik weet dat zij gaarne
zouden wonden; maar vrees weerhoudt hen nog van toe
te slaan. Moet mijn bloed worden vergoten, omdat ik de
Unie en instandhouding van haar Gouvernement in zijne
zuiverheid voorsta, welnu, het worde vergoten; doch ik
herinner aan de tegenstanders des Gouvernements, dat het
bloed der martelaren het zaad der kerk is geweest. De
Unie zal groeijen en bloeijenaanhoudend toenemen in
sterkte en magtal is het ookdat zij met bloed gelou
terd en bevestigd moet worden”.
Dat deze redevoering niet allen als een loflied in de ooren
klonkis wel te begrijpen toch vindt zij in alle deelen
des lands goedkeuring bij het volk.
Intusschen heeft de senaat met 29 tegen 18 stemmen
besloten om de vertegenwoordigers van het Zuiden zoo
lang uit te sluitentot dat het congres de Zuidelijke Sta
ten weer rijp verklaart, om vertegenwoordigd te worden.
De republikeinsche vereeniging heeft besloten, zich krach
tiger tegen den president te verzetten.
'En «als de Franschen nog langer in Mexico blijven
zeggen we t hardop dat Napoleon III geen man van zijn
woord is.” Deze woorden van den Amerikaanschen senaat
werden keizer Maximiliaan overgebragt. En nu denkt hij
bij zich zelven «Mijn vriend Napoleon mogt zich dat
eens aantrekken en roepen onverwacht zijne soldaten naar
huis; men kan nooit weten, en ik vertrouw mijn noorde
lijke buren niemendal. Dus, een, twee, drie aan t werk,
om de vervallen vestingen weer zoo sterk te makendat
weook zonder Franschenonze buren niet behoeven te
vreezen.” Alzoo krijgt nu de genie druk werk, om de
steden MexicoPueblaOrizaba, Gordova en Vera-Cruz en
de forten aan de Rio Frio en in andere deelen des rijks,
tot onneembare vestingen te maken. Hun, die gading mog-
ten maken om van dat werk wat aan te nemenraden
we ten sterkste, vooiuitbetaling te bedingen.
Dat is me daar in Roumenië, bij vorst Cousa, een vreemd
huishouden geweest. Bij zijn prefect van politie vond men
een groot aantal gestolen effectenen ook een aanzienlijke
voorraad diamanten, die een jaar geleden gestolen waren bij
mevrouw Drogavasca. Ook vond men bij dezen politiehoofd-
man een brielje van dezen inhoud«De diamanten heb ik
gekregen. Zorg maardat de politie niet te veel onder
zoek doe”. Dit brielje was onderteekend door Maria Obre-
nowitscheene damemei wie Cousa zeer familiairen om
gang had. ’s Vorsten jaarlijksch tractement was 80.000
dukatenniet te veel voor een vorsten toch heeft hij
millioenen overgelegd. In den tijd van zeven jaar was de
staatsbesrooting geklommen van 65 tot 167 millioen en de
staatsschuld bovendien met bijna 500 millioen vermeerderd.
Nu zijn uit onderscheiden landen van Europa knappe
mannendie verstand van zulke zaken hebbente Parijs
bijeengekomenom eens te overleggenhoe en wat de
Tijdens den oorlog in Amerika is in het Noorden eene
instelling tot stand gebragtdie zich het lot der slaven
aantrok Nu deze zijn vrij verklaard en het Zuiden zich
schikt naar den wil van het Noordenis die instelling
overbodig geworden. Het congres evenwel was er voor
dat zij bestaan bleef, uit vrees, dat de Zuidelijke staten
er wel wat op vinden zullenom de negers op eene an
dere wijze weer in slavernij te brengen. Daarom ook werd
eene wét voorgesteld, waarbij de verkiezing van leden voor
het congres uit de Zuidelijke Staten aan verschillende be-
perkincen onderworpen wordt. De president heelt daarover
zijn veto uitgesprokend. w. z.hij heelt gezegd, dat hij
die wet afkeurt en hare aanneming zal tegenwerkenom
dat door haar het geheele land weder zou komen onder
den invloed van eemge Noordelijke Staten en niet alle dee
len van de republiek’gelijke regten zouden hebben.
Om Johnson in al zijne cordaatheid te leeren kennen
diene het volgendeonlangs door hem te Washington in
’topenbaar gesproken:
«De uitvoerende magt, die volgens de constitutie ook met
het militaire gezag bekleed is, alsmede de publieke opinie
hebben beslist, dat geen Staat magt of regt heeft om uit
de Unie te treden; nu maakt gij eene wending, onderstelt
dat de Zuidelijke Staten buiten de Unie zijn, en verklaart,
dat zij niet in de Unie zullen worden toegelaten. Dat is
een standpunt, waarop ik mij niet kan plaatsen. In het
Zuiden heb ik landverraad gevonden en wanneer ik mij
nu naar de andere zijde wendvind ik aldaar weder lie
den, die zich tegen het herstel der Unie verzetten.
Onder de toehoorders was er een die riep: «noem die
lieden!”
En daarop hervatte de President:
«Noem die lieden!
«Ik ben als President en als burger evenzeer verphgt te
verklaren, dat ik die lieden voor bestrijders der grondslagen
van het Gouvernement der Unie boud zij zijn even zeer
werkzaam om die beginselen te verijdelen of vernietigen
als diegenen warenwelke de wapenen tegen ons opgeno
men hebben.
»Thaddeus Stevens, Karel Summer, Wendelt Phillips en
anderen van dezelfde kleur behooren onder hen.
«Zij mogen mij berispen, verguizen, belasteren; dat trek
ik mij niet aan.
»Ik zal mij niet door waarschuwingen van vrienden
noch door bedreigingen van vijanden vervaard laten maken.
«Er is in hooge vergaderingen gezegd dat, indien zooda
nige aanmatiging, als ik mij zou hebben veroorloofd, twee
eeuwen geleden in Engeland door den monarch ware ge
pleegd geworden, het hem het hoofd zou hebben gekost.
De aanmatiging nu, waaraan ik mij schuldig heb gemaakt,
bestond hierindat ik voor het volk in de bres trad om
het tegen overweldiging van het openbaar gezag te bevei
ligen. S Men zeidedat wij aardbevingen rondom ons had
den; men sidderde daarom, doch mogt niet bukken.
«Jahet is waarer komt eene aardbevingik bemerk
trillingen in den grond; het is het oordeel des volks, de
verontwaardiging der natie wat den bodem opheft en doet
golven. Wanneer ik onthoofd moet worden verlang ik
dat het ten overstaan van het volk geschiede; het moet