IJuitenlandscli Overzigt.
I860.
VIJFDE JAARGANG.
Ko. 41.
BOLSWARDSCHE COURANT
11 October.
II ond.erd.ag’
luropa voor-
De Uitgave dezer Courant, die eiken Don
derdag het licht zietgeschiedt door
B. C l P E R (I S Az. te Bolsward, wien men
alles dit Blad betreffende, uiterlijk tot IFoens-
dag-morgen 12 ure, franco gelieve toe te
zenden. Alle briefporten komen op rekening
der inzenders.
De Abonnements-prijs is 0,80 per drie
maandenfranco per post 0,95.
De prijs der Advertentien is van 16
regels 40 Cts., behalve 35 Cts. voor het A d-
vertentiezegel; elke regel meer kost
10 Cts. Groote letters worden naar plaats
ruimte berekend.
ling. Generaal Bultler staat aan ’t hoofd dezer partij die
met geweld aandringt op de ter dood veroordeeling van
den voormaligen president der zuidelijken, Jefferson Davis,
en op het verbeurd verklaren der bezittingen in de zuide*
lijke staten. De verhouding van deze partij tot de demo
craten heeft Johnson op zijne rondreis leeren kennen.
De republikeinsche partij die tijdens den oorlog sterk
tegen de zuidelijken ijverde, wil, nu’tvrede is, de broe
derhand niet terughouden; zij willen de overwonnen staten
weer in de vereeniging doen deelen maar toch zoodat
deze de hereeniging als een gunst van de overwinnaars
zullen beschouwen en hen als hunne meerderen erkennen.
Deze partij nadert het meest tot de democraten, en Johnson
doet zijn best, om bij haar in een goed blaadje te komen.
’t Is ontegenzeggelijk nuttig, dat niet alle menschen ge
lijk denken’t is noodig zelfs, dat in pen land verschillende
partijen bestaan; maar waar partijschap, partijzucht en par
tijdigheid zoo zeer heerschen als thans in Amerikaneen
daar «rust der vrijheid zegen” niet, daar is onrust en daar
moet men met ongerustheid de toekomst tegemoet zien.
't Fransche gouvernement is zeer getroffen en veront
waardigd over de vervolging der catholieke zendelingpre-
dikers in Gorea en heeft zich daarover ernstig beklaagd bij
het hof van Peking. De keizer van China zou dientenge
volge zijn leenman aangeschreven hebbende schuldigen
te straffen.
»Er was in Gorea zoo meldt een catholiek brusselsch
blad eene jeugdige kerk van meer dan vijftig duizend
catholieke christenen het was de kiem der beschaving, in
die barbaarsche landen geplant door de zendelingen en
welig opgroeijend met de goddelijke kracht van het Evan
gelie. Er waren volksscholen gesticht en eene boekdruk
kerij opgerigt; ook was er een woordenboek der inlandsche
taal, de vrucht van 25 jaren arbeids zamengesteld.
Dat alles is als in ééncn dag door den storm der ge
loofsvervolging vernield.
Zonder reden, zonder waarschuwing, louter ten gevolge
van eene grilzoo als de barbaren er bij wijlen hebben
(beschaafde volken, die naaldgeweren hebben, waarschuwen
eerst en hebben ook geen grillen, maar lang overdachte
plannen), zijn die weerlooze en niemand derende christenen
plotseling het slagtoffer van vervolgingen geworden. Twee
fransche bisschoppen en zeven priesters zijn er gefolterd
en vervolgens onthoofd.
De kerkgebouwen zijn geslecht, de boekdrukkerij ver
nield, het woordenboek verbrandde christen-bevolking
verjaagd of ter dood gebragt.
Dit is eene zware beleedigingals het ware eene uitda
ging, door de barbaarschheid aan de beschaving gerigt;
al de christenen van het verre Oosten protestanten zoo
wel als calholijkenzijn daarover verontwaardigd, doch
vooral Frankrijk behoort zich voldoening daarvoor te ver
schaffen.
Zeker zullen de Franschen dan eerst waarschuwen en
christelijke kanonnen gebruiken.
De opstandelingen op Candia zijn den 22 September
tcruggeslagenleden zware verliezen en werden genood
zaakt naar ’t gebergte van Spalakia te wijken.
Den 26sten sloten zich op nieuw vier turksche districten
bij den opstand aan. Met eene aanzienlijke magt zijn de
opstandelingen voor Canea aangekomen.
Het fransche fregat Invincible is op de reede van Ganea
gaan ankeren.
«Scheept vrij naar Zembla’s Noorderstrand,
Naar China of naar’t Zuiderland
Gaat vrij de heele wereld door
Bij Indiaan of zwarten Moor.
Wilt gij u zelven niet ontvlièn,
Zoo zult gij daar ook menschen zien,
Vol snoodheid, boosheid, wijs of mal,
’tXijn menschen, menschen, overal.
D. Pz. Pers.
’tZijn menschen, overal. Ook in Amerika. Zelfs in de
Vereenigde Staten.
Vaarwel, vaar eeuwig wel, vergrijsd Europe,
Ik groet voor ’t laatst uw wijkende oosterkust,
Mij draagt de onstuime zee naar’t land der hope,
Naar t landwaarop der vrijheid zegen rust.
Zeker ging menig Europeaan met die gedachte, al wist
hij ze niet zoo mooi uit te drukken, naar Amerika op reis.
Niet zoo velenmaar toch ook zeker eenigen die daar
heen verhuisdensprakenterwijl ze zich Ei
stelden
Eens zullen vreeselijke schokken
Uw ligchaam teistren’t grenzeloos geduld
Heeft lang genoeg den slavenploeg getrokken,
De leeuw des oproers rekt zich uit en brult;
liet Noorden, tegen ’t Zuiden opgerezen
Rukt voort naar Duitschlands velden wee dien dag
Uw breedste stroom zal dan een bloedstroom wezen
Dan valt de laatste slag.
’t Zijn woorden, die de heer Winkler Prins in 1851
een landverhuizer in den mond legde. Maar de heer Win
kler Prins was zelf die landverhuizer niet. Hij woont nog
tot heden aan’t Oosterdiep te Veendam, en wij twijfelen of
wel ooit de gedachte bij hem is opgekomen, om »he,t land
der hope” te gaan bewonen. ’tZijn in dat land ook men
schen. Vrijheid woont er zeker in dat land, maar, of »der
vrijheid zegen er altijd op rust?” De geschiedenis der
laatste jaren en de tegenwoordige toestand was er niet zoo
dichterlijk schoon, ’t Was zeker in naam der vrijheid, dat
juist in Amerika »het Noord is tegen TZuiden ongerezen”,
dat Noord en Zuid elkander den vloek des oorlogs deden
gevoelen; dat het Zuiden, uitgeput, voor‘t Noorden moest
bukken. De vrijheid heeft gezegevierd op de slavernij.
Schoone gedachte, maar die verdreven wordt door eene
andere verdeeldheid en wraaklust strijdt met kracht tegen
eendragt en verdraagzaamheid.
’tZijn menschen in de Vereenigde Staten. In drie par
tijen staan ze tegenover elkander als blaffende honden en
laten ze ook zoo de landen zien. Aan de einden staan
de democraten en radicalen, daar tusschen in de republi
keinen. De eersten, de volkspartij, predikten vrede, toen
’t oorlog was. Zij wilden aan de zuidelijke stalen onaf
hankelijkheid hebben toegekend. Thans, nu ’t weer vrede is,
willen ze, dat de oude band zal hersteld wordendat de
zuidelijke staten op nieuw en onder dezelfde voorwaarden
met de noordelijke zullen worden vereenigddat de noor
delijken er niet langer aan zullen denkendat zij over
winnaars zijn, ja, dat het zal worden, als of er nooit
vijandschap hadde bestaan. President Johnson houdt het
met deze partijhij is volksman, en ijvert voor onbepaalde
en volkomene verzoening. De radicalen willen juist het
tegenovergesteldegeheele verandering van de staatsrege-
