jNo, 47.
VIJFDE
1866.
D o ii <1 er <1 ag-
22 JNo v ember.
Bnitenlandsch Overzigt.
v_
BOLS WARDSCHE COURANT
'lil
0011
jebruik te rna-
door het pu-
De Abonuemeuts-prijs is f 0,80 per drie
maanden franco per post 0,95.
De prijs der Advertentien is van 16
regels 40 Cts., behalve 35 Cts. voor het A d-
vertentiezegel; elke regel meer kost
10 Cts. Groote letters worden naar plaats
ruimte berekend.
De Uitgave dezer Courantdie eiken Don
derdag het licht zietgeschiedt door
f». C U P E II (J S Az. te Bolsward t wien men
alles dit Blad betreffende, uiterlijk tot IFoens-
dag-morgen 12 ure, franco gelieve toe te
menden. Alle briefporten komen per rekening
der inzender.
In ’t 0. van Azië woont een volk, dat zich in vele op-
zigten van andere volken onderscheidt. Zij noemen hun
land Daï Nippen, d.i. oorsprong van de zon. Hunne bu
ren spreken dit Nippon uit als Jippoen; in Europa klonk
dat woord het eerst als Zipango, en wij noemen het Japan.
Over dit land regeerden in over overouden tijd zeven
geesten, waarvan drie ongetrouwd waren, terwijl de andere
vier elk eene geestin hadden. De laatste dezer geesten
heette Isanagi no Mikotto en zijne echtgenoot Isanatni no
Mikotto. Van hunne kinderen bleef alleen de oudste zoon
Ten Sio Dai Dsin, in levenen van hem stammen alle
Japanners af. De mikado, een der tegenwoordige keizers,
is zijn nakomeling in de regie lijn.
Aanvankelijk had Japan geen andere bestuurders dan de
mikado s. Maar daar deze tegelijk stedehouder waren van de
zonnegodin, en zich goddelijke eer moesten laten bewijzen,
wat hun wel eens wat lastig en vervelend voorkwam, droe
gen ze hun gewigtigen post over op een hunner zonen
ook al had die de kinderrokken nog aan. De zoon
ontving dan de lastige eerbewijzingen, en de vader regeerde
tol aan zijne meerderjarigheid. Maar een gevolg hiervan
wasdat de regering haar ontzag verloor en de groo-
ten den baas begonnen te spelen. Nu liepen de zaken in
de war en de mikado zat met de handen in ’t haar. Een
zijner opperbevelhebbers, loritomo, kreeg onbepaalde vol-
magt, om de roervinken tot zwijgen te brengen. Maar
toen I orilomo den boedel beredderd had, begreep hij, dat
hem nu de helft toekwam. Hij liet den mikado te Miaco
regeren, maar sloeg zelf een troon te Yeddo op, nam den
titel aan van taikoen of eigenlijk Dzjogoen, en begon mee
te regeren. Dit gebeurde in 1152, en zoo komt het, dat
Japan twee keizers heeft, van wie de een vooral de gees-
telijke, de ander de wereldlijke zaken heet te besturen.
Wat mi het aardigste istegenwoordig beteekent de mi
kado niets, en de taikoen beteekent evenveelhij is de
schaduw van eene schaduw. De raad van state regeert
en de keizer keurt doorgaans goed wat deze doet.' Ge
beurt het eens, dat de keizer over eene zaak anders denkt,
dan moet eene commissie van drie prinsen uitspraak doen.
Geven deze den raad gelijk, dan wordt de keizer eenvou
dig afgezet en een ander benoemd maar krijgt de keizer
gelijk, dan blijft ar voor de leden van den raad niets an
ders over, dan zich gezamenlijk den buik open te snijden.
s Lands wijze, s lands eer. Dat buik open snijden be
hoort er in Japan zoo bij. Onlangs overleed de taikoen
of wereldlijke vorst. Terstond na zijnen dood is aan vijf
der hoogste waardigheidsbekleeders zijner omgeving ver
gunning verleend, om zich, ter gedachtenis aan den over
ledene, kruiselings den buik open te snijden, welke pleg-
tigheid dan ook te Osaka werd verrigt. Tien sollicitanten
hadden zich voor deze eer aangeroeid, maar de bedoelde
vyf genoten slechts het privilegie en toonden zich daarvoor
uiterst gevoelig.
t Zou ons niets verwonderen, dat onze lezers liever hoo-
ren van trouwen en bruiloft houèn. Gelukkig zijn we in
e gelegenheid daarover te spreken. Den 9 dezer trouwde
de grootvorst-troonopvolger van Rusland met prinses Dan
mar van Denemarken, of gelijk ze nu heet, met prinses
Maria reodorotuna. Op den morgen van dien dag, om
streeks 8 uur, verkondigden 5 kanonschoten aan de Peters
burgers, dat het trouwen wezen zou. Tegen 12 uur ver
zamelden zich de génoodigde heeren en dames aan ’t paleis
en kort daarna werden er 21 kanonschoten gelost, om te
waarschuwen, dat het er nu aan toe was. De ceremonie
meester, de kamerheeren en de opperhofmaarschalk hadden
den voorstap; daarop volgden de keizer en de keizerin
toen het bruidspaar en daar achter de kroonprinsen tan
Engeland Denemarken en Pruisen. De staatsdames en de
gezanten der mogendheden sloten den stoet.
En wat hadden ze aan Ja, dat was wat moois. Prin
ses Maria Feodorowna droeg een kroon en een karmozijn-
rooden zijden mantel met hermelijn omboord; de slippen
van dien mantel werden door vier kamerheeren en tien
hofmaarschalk gedragen. En de bruidegom was ge
kleed als een prins die trouwen gaat. In de kapel geko
men geleidde de keizer de jongelui naar hun plaats. Ge
durende de huwelijksinzegening werden boven de hoofden
van bruid en bruidegom twee gouden kroonen vast ge
houden. Nadat de gelukwenschen en het dankgebed waren
uitgesproken werd een lofzang gezongen en 101 kanon
schoten verkondigden den volkedat het zoo ver was.
In de Nikolaaszaal werd nu de bruiloft gehouden. Eerst
eten en drinken en toasten geen gebrek. 51maal verkon
digde een kanonschotdat weer iemand den keizer en de
keizerin had toegedronken en 3tmaal, dat er een toast
was uitgebragt op het jonge paar, op de ouders der bruid,
op de geestelijkheid of op de getrouwe onderdanen. Daarna
werd er nog gedanst en gesprongen: «Heil ’t was in de Mei”
en »Er ging een patertje” enz., enz., en eindelijk het
jeugdige echtpaar in feestelijken optogt naar huis gebragt,
waar ze door oom Konstantijn op brood en zout werden
gelracteerd. Dat is in Rusland zoo de mode als men trouwt.
Volgens het huwelijkscontract krijgt de jonge vrouw van
haar vader eene huwelijksgift van 60,000 deensche rijks-
daaldersen van haar schoonvader 50,000 roebels dat is
zoo wat 350,000 te zamen. Als zij weduwe wordt wat
eene prinses toch ook kan overkomen krijgt ze een pen
sioen van 85,000 roebels, zoo wat f 160,000. Als dat in
Rusland mode waszou ’t zaak zijn daar te trouwen om
brood en zout is het de moeite niet waard.
Puur uit blijdschap heeft de keizer den straftijd van alle
veroordeelden in Rusland wat verminderd.
De koetsier van den kroonprins van Pruisen had bij de
terugkomst in Berlijn het ongeluk van in volle vaart te
gen een steen aan te rijden zoodat de prins uit het rij
tuig op de straat teregt kwam, terwijl de koetsier zelf van
den bok tuimelde en een eindweegs meegesleept werd. De
prins kwam echter met den schrik vrij en was ’s avonds
alweer in de komedie. Of die koetsier van de staartjes
had geproefd
Aan het spoorwegstation te Lyon kwam onlangs
man met een beer aan, om van den trein gc‘„...”.
ken. Nadat meester Bruin een geruimen tijd i"
bliek was bekeken en wegens zijne geleerdheid bewonderd,
werd hij in de dierenkooi gebragtterwijl zijn meester in
den personenwagen plaats nam, en de trein vertrok.
Onderweg bekeek een conducteur uit pure verveling den
beer onophoudelijk en zag op eenmaaltot zijne groote
verbazing, dat deze eene flesch uit zijn boezem haalde en
zeer deftig daaruit dronkdaarna trok hij uit dezelfde
plaats een worst en at die smakelijk op. Dit was voor
den baandienaar iets meer dan buitengewoon en hij gaf
er aan het naaste station kennis van. Dit hal tengevolge,
dat de beer onder de keur werd genomenwaardoor men
