i!
T
No. 46.
ACHTSTE JAABUANCi.
1869
■fc
SB,
Donderdag-
1
IS November.
Buitenlandse li Overzigt.
Bij deze Courant wordt een bijvoegsel
uitgegeven.
IVi
‘j i
BOLSWABDSCHE COURANT
gig"
I
De Uitgave dezer Courant, die eiken Don
derdag het licht zietgeschiedt door
I» C U Pk KUS Az. te Bolswardwien men
alles dit Blad betreffendeuiterlijk tot IPoens-
dag-morgen 12 ure, franco gelieve toe te zen
en. Alle briefporten komen op rekening der
inzenders.
letters worden naar
De Abonnements-prijs is f 0,80 per drie
maanden; franco per post f 0,95.
De prijs der Advertentien is van 17
regels 50 Ctselke regel meer kost 10 Cts.
Groote letters worden naar plaatsruimte
berekend.
De markies van Westminster en de heer George Peabody
zijn dood. De eerste was eigenaar van het derde gedeelte
der geheele stad Londen zijn inkomen wordt begroot op
15 millioen gulden. De ander laat 48 millioen gulden na.
De markies was een gierigaard en had liefhebberij in het
administreren zijner bezitingen.
Peabody was een weldadig mensch en had liefhebberij in
het bevorderen van al wat nuttig is en lot geluk van an
deren kan strekken. De markies kocht in 1814 een van
de twee biljetten van vijf honderd duizend pond sterl.die
toen door de engelsche bank werden uitgegeven. Hij liet
het in een lijstje zetten en hing het in zijn werkkamer op,
waar men het nog kan zien. Door dit kapitaal zoo rente
loos te pronk te hangen, bezorgde hij zich een verlies van
vijf millioen gulden. Maar de man had er aardigheid aan
ieder die zijne kamer binnentrad op het leelijke stukje pa
pier te wijzen en te vragen of hij ooit zoo iets gezien
had Die vraag deed hij ook eens aan den hertog van
Bedforten die antwoordde hem»zoo gij maar zooveel
verstand en levenswijsheid had als gij vermogen bezit
welk een schat zou Engeland dan in u bezitten
George Peabody begon zijn loopbaan als jongste bediende
in een kruidenierswinkel in de amerikaansche stad Daverns,
zijne geboorteplaatsvier jaar later ongeveer kwam hij
in’thuis van zijn oom. Deze ging in 1812 ten oorlog en
werd generaal, George diende onder hem als soldaat, toen
de oorlog geëindigd was vatte deze zijn handel weer ter
handen had weldra huizen in BaltimorePhiladelphia
en New-York. In 1837 kwam hij in Engeland en vestigde
zich 6 jaar later te Londen als koopman en bankier of
discontohandelaaruitsluitend .met amerikaansche zaken
zich bezig houdende. Nog knaa'p zijndehad hij te ken
nen gegeven «Wanneer God mijn leven spaart en mijne
zaken doet gelukkenzal ik het vermogen dat ik ver
werf, ter zijner eer besteden door het welzijn mijner me-
demenschen te bevorderen overal waar hunne aanspraken
mij het dringendst voorkomen”. Hij heeft wood gehou
den. Meer dan 6 millioen gulden heeft hij gedurende zijn
leven aan giften in Engeland en Amerika besteed. Hij
was niet gehuwd en leefde zeer eenvoudig; uiterlijke praal
vertoonde hij niet.
De markies van Westminster en de heer George Peabody
zijn dood. De schatrijke vrek en de schatrijke menschen-
vriend zijn heengegaan; de dood ziet geene schatten aan en
vraagt evenmin naar deugd of ondeugd. Toch zal de dood
een ander gezigt gehad hebben voor George Peabody die
wist dat hij schatten had bezeten, dan voor den markies,
die moest beseffen, dat de schatten hem hadden beet gehad.
Heeft het aardsche slijk voorden stervende geen waarde,
voor den levende is het toch een mooi ding ei- wat van
te hebben als hij maar oppast, dat het hem geen baas
wien ’t reeds in
later dagen
ze noodig
ze soms in
goed issteeds
planten moet verpoot worden zij nemen dan ’t besluit
op reis te gaan en doen het ook. Oost westt’huis best,
is een goede troost maar ’t zal toch ook zoo onaardig niet
zijn, voor de verandering eens een kijkje te nemen in Con-
stantinopel of een schitterende intrede te doen in Jeruzalem,
zooals de kroonprins van Pruissen dezer dagen. Ook kei
zer Frans Jozef maakt een triomftogt door’t Oosten. Tur-
kijes sultan vereerde hem bovendien 8 van de prachtigste
arabische paarden uit zijn stal en de bevolking van Pera
maakte feest van ’s keizers tegenwoordigheid. Ook hij be
zocht Jerzualem en even als Pruissens kroonprinsrigtte
hij zijne schreden naar de kerk van het heilige graf. En
hoevelen is het thans niet gegund Egypte te bezoeken en
zich daar te verlustigen in hef oude en nieuwe, dat kunst
en natuur er aanbiedt. Keizerin Eugènie bezag Constanti-
nopel en werd er bezienzij begaf zich naar Cairo en
bragt er eemge dagen feestelijk door. Waarlijk, zulke da
gen tellen dubbelniet om het feestgenotmaar omdat
menvan den dagehjkschen sleur verwijderdhet leven
met verhoogd 'bewustzijn kan genieten en te beter leert
inzien wat het leven zoo hier en daar te genieten geeft.
Zou men zoo denkende aan de menschen die ’t zoo maar
voor’t aanpakken hebben en er hun genot ruimschoots
afnemen, wel kunnen gelooven, dat de dichter gelijk heeft,
als hij zegt
»Wie in het klein zijn leven leidt
»En om het klein van ’t groote. scheidt
»En legt zijn groot tot kleiner an
»Dien acht ik een gelukkig man.
»In kleinen, staat is groote rust
«Wanneer’t vernoegen gaat voor lust;
«Het minst is ’t meestschoon ’t niet en schijnt
«Want in het minst men ’t meeste vyndt.”
Koning Victor Emmanuel heeft op eene jagt in het park
San Rossore kou gevater is koorts bij gekomen en de
ziekte nam zoo haastig toe en kreeg een zoo verontrustend
aanzien dat de sacramenten der stervenden den koning
werden toegediend. De leden van het koninklijk huis wer
den allen te Florence ontboden. Er heeft een ministerraad
aan ’s konings ziekbed plaats gehad en alles duidde aan
dat een doodelijke afloop gevreesd werd. Intusschen zijn
later berigten van geruststellenden aard en gewagen telkens
van beterschap.
Niet alleen het geldmaar ook de vrouwen zijn al zeer
ongelijk verdeeld. Een Indianen-hoofdman Kabesh-codaway
adverteert in de Chicago Tribune dat hij «langs dezen
meer en meer gebruikelijken weg” eene vrouw zoekt, daar
zijne maatschappelijke positie hem belet, veel met blanke
dames te converseren. Hij vraagt juist eene blanke vrouw
koperkleurige heeft hij reeds driedie hij nog nooit ge
slagen heeft. Hij ziet meer op huiselijkheid en een gezel
lig karakterdan op vermogen en zijne drie vrouwen heb
ben beloofd alles te zullen doen om de vierde genoegen
te geven zij willen haar de lekkerste kluifjes afstaan.
In San-Francisco is dat anders daar vragen de mannen
om geen vierdezij zijn al blij als ze maar ééne kunnen
magtig worden. Nog niet zoo heel lang geleden werd eene
vrouwals zij daar door de straten gingals eene zeld
zaamheid nagezien en eveneens was dit het geval met
kinderen, ’t Gebeurde eensdat eene vrouw haar kind
mee naar den schouwburg had genomen. Het kind begon
te schreijen juist toen de muzikanten de overture begon
nen en nu riep een man in het parterre«stil die vin
ding ei- wat
wordt. Er zijn van die gelukskinderenwi
de wieg als speelgoed wordt gegeven en die in
de vraagwat kost het nooit doen omdat
hebben de kosten vooraf te berekenen. Lezen
Jean Paul, dat het voor den mensch niet g
op dezelfde plaats te blijven, maar dat hij als sommige
