10 December.
Donderdag
Bij deze Courant wordt een bijvoegsel
uitgegeven.
Buitenlandsch Overzigt.
1S09
ACHTSTE JAAKCSAAÏH.
IXo. 50.
drie
en.
BOLSWAKDSCHE COURANT
De Uitgave dezer Courantdie eiken Don
derdag het licht zietgeschiedt door
B CÜPEIlUSAz- te Solswardmien men
alles dit B'ad betreffendeuiterlijk tot Woqis-
dag-morgen 12 ure, franco gelieve toe te zen-
Alle briefporten komen op rekening der
inzenders.
De Abonuements-prijs is 0,80 per
maandenfranco per post f 0,95.
üe prijs der Adver ten tien is van 1 7
regels 50 Ctselke regel meer kost 10 Cts.
Groote letters worden naar plaatsruimte
berekend.
Is de aandacht langen tijd gevestigd geweest op het
noordoosten van Afrika ook het zuiden van dat wereld
deel trekt de opmerkzaamheid tot zich, baar worden di
amanten gevonden en liefhebbers die ze zoeken. De heer
Adler, oostenrijksch consul te Port-Elizabeth, schrijft. daar
omtrent aan prof. v. Hochstetler in Weenen: »Ue diaman
ten ziin, gelijk alles wat men hier aantreft, buitengewoon;
zij strekken zich over 1000 mijlen uit. Elke post brengt
bengten dat op nieuwe plaatsen diamanten gevonden wor
den De voornaamste plaats is Likatlong aan de Kolong
een tak van de Vaalrivierin den Oranje-Vrijstaat. De
diamanten worden tot nog toe alleen aan de oppervlakte
gevondenhet zijn stukken van tot 150 karatende
meest "ewone grootte is van 6 tot 13 karaten. Een van
46 karaten werd in Londen verkocht voor 4600 pond st
voor een van 80*- karaat wordt nu in Londen 16,000
pond st- geboden. De onderzoeker Mauch is op reis langs
de geheele Vaalrivier, en men zegt, dat hij eene diamant
mijn heeft ontdekt, waar men granaten, topazen en an
dere gesteenten reeds heeft uitgegraven.
Men schrijft uit Balme (Pignerol) aaneen der Tunnsche
bladen het volgende
»0p den 21 sten Nov. te middernacht begon het te sneeu
wen dit hield aan tot den 25sten. Op den 24sten had
de sneeuw reeds eene hoogte van 4 meter. Eene ontzet
tende lawine stortte neder, sleepte eene menigte rotsblok
ken mede die bezuiden het dorp zich verheffen en bedolf
het geheele dorpdeuren en vensters verbrijzelende. Ik
behoef niet te zeggen welk eene ontsteltenis de inwoners
beving, die een ganschen langen nacht onder deze sneeuw
massa moesten doorbrengen terwijl lampen en kagchels
uitgingenbij gebrek aan lucht. De sneeuw lag hooger
dan de huizen en toen de dag aanbrak moest men dus
over de daken loopen, ten einde zoo goed en kwaad het ging
de gemeenschap te herstellen. Bijna alle huizen hebben
geleden één is geheel in puin gestorteen ander werd
midden doorgesneden. Men moest een raam uitbreken ten
einde eene koe buiten te brengen haar vervolgens door
middel van lakens en dekens over de daken boegseeren en
weder door een put in de sneeuw laten afzakken naar een
vrijgebleven stal. Twintig gezinnen werden door de sneeuw
gevangen gehouden. Twee jongens die zich op straat be
vonden toen de lawine vielwerden vermistmaar later
levend opgegraven. Gelukkig heeft men geen menschenle-
vens te betreuren. Men is thans bezig loopgraven te ma
ken van het eene huis naar het andere. Tot heden moest
men door schoorsteenen of dakvensters elkander bereiken.
Uit andere berigten blijktdat het verkeer op de groote
wegen in Italië, zeer door de sneeuw wordt bemoeijelijkt.
Diamanten te vinden zal niemand kwalijk genomen wor
den ze te stelen is niet eerlijk. We hebben al eens vroe
ger medegedeelddat de verdreven koningin van Spanje
zich aan zoodanige oneerlijkheid heeft schuldig gemaakt.
Een der cortesledenRamor Calderon wilde daarvan
meer weten dan wij er van vertellen konden en daarom
vroeg hij er den minister van financiën naar. Het ant
woord van Z.Exc. kwam zoowat hier op neerDe dia
manten der kroon van Spanje, achtereenvolgens aangekocht
door al de koningen sedert Philips III (15551598),
hadden in ’t begin dezer eeuw eene waarde van honderd
millioen realen. Jozef Bonapartekoning bij de gratie
Napoleons, heeft bij zijn vertrek voor eene waarde van 22
millioen meegenomen tot een aandenken zoodat er nog
voor 78 millioen overbleef. Koning Ferdinand verklaarde
in zijn testament in 1830, dat hij van deze diamanten,
die een deel van de kroon moesten blijven uitmakeneen
inventaris had doen opmaken voorzien van zijn zegel en
onderteekend door hem zelven. Hij stierf en de inventaris
was niet te vinden. Ongeveer voor de helft der waarde
van deze kostbaarheden verdween en verscheen niet weder.
De eerlijke don Martin de los Heros, intendant van het pa
leis vond eenige jaren later in een kelder 700 doozen
waarin ze gelegen haddent waren ledige doozen. De
executeuren testamentair van Ferdidand vroegen nu de ko-
ningin-regentes of zij ook wat wist van de diamanten, waar
van in het testament gesproken werd en haar antwoord was
ik weet niethoe gij zoo vragen kuntal de diamanten
der kroon zijn door de Eranschen gestolen en die nog voor
handen zijn, zijn deels door wijlen den koning gekocht,
deels heeft hij ze present gekregen van zijne eerste drie
vrouwen. Dal antwoord bragt dus de verdwenen kost
baarheden niet terugwaar zijn ze geblevenkoningin
Cristina heeft ze gestolen. Toch heeft zij met alles geno
men; iedereen weet dat er nog voor 42 millioen diamanten
waren, die Isabella van Bourbon in ’t bezit had; te San Se-
bastiaan had zij ze bij zich, zij nam ze mae naar Frankrijk.
Men oordeele nu of het land wèl gedaan heeft zich een
geslacht van den hals te schuiven dat bij ondankbaarheid
en onzedelijkheid nog oneerlijkheid voegde. Men spreke
niet van den eerbied verschuldigd aan de vrouw en aan
het onge'uk; zulke personen verdienen geen eerbied I
Watmoet men denken van den minister die zoo spreekt
van eene vrouw, die door den paus waardig gekeurd is de
gouden roos te ontvangen? De minister is een feilbaar
mensch.
Ook op eene eerlijke wijze kan eene vorstin eene dure
liefhebberij zijn. Keizerin Eugenie is uit Egypte terugge
keerd. Voor welkom thuis heeft ze een witten kameel
meegebragt en dien present gedaan aan het museum te Pa
rijs.3 En dat is nu alles, zeggen sommige Franschen, wat
we hebben voor de paar millioendie onze keizerin op
hare reis verteerd heeft,
Keizer Napoleon III beloofde de orde te zullen handha
ven en nep den bijstand der volksvertegenwoordigers in
om de vrijheid te redden. Gemakkelijk is dat in Frankrijk
nietzeide hij, en nu kan hij in een der dagbladen lezen,
dat hij in zekeren zin gelijk heeft. Immers men schrijft
daar: «Voor u is dat niet gemakkelijk het is u ónmo
gelijk. Gij kunt eene orde doen heerschen zooals in War
schau de doode stad maar gij kunt niet de vrijheid te
ruggeven aan het uit den dood opgestane Frankrijk aan
denzonen van hen, die gij vermoord hebt. De oorsprong,
het begin uwer magt belet u dat”.
Zulke speldeprikken mogen niet doodelijk zijn ze pijni
gen toch als men niet geheel gevoelloos is geworden. En
de keizer ontvangt ze thans van meer dan eene zijde. Roche
fort de man van »d« Lantaarn” en nu lid van de wet
gevende vergadering, gaf daar te kennen, dat het niet ver
keerd zou zijn het paleis der volksvertegenwoordiging te
doen bewaken door de nationale garde in plaats van dooi
soldaten der linietroepen. Zoo prikt Rochefort den keizer,
