ADVERTENTIEBLAD
NIEDWS- EN
1872.
Elfde Jaargang.
No. 14.
BUITENLAND.
DONDERDAG 4 April.
TTcrrnncrnu^ voor zoo-
AFZONDERLIJKE EXEMPLAREN van dit No. verkrijg-
CUPERUS, Uitgever.
ver do voorraad strekt,
baar a 10 Cis.
'li
Bolswardsche Courant
I.
I
111-
ABONNEMENTSPRLIS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Gents.
ADVERTENTIEPRIJS50 Gents van 1—7 regels.
Vervolgens 10 Cent per regel. Overigens
naar plaatsruimte.
Het noordoostelijk deel van Iserlohn, in Westfa
len, een vierde van de geheele stad, huizen, straten
en kerken zinkt ineen. De bewoners verlaten de
bedreigde wijken. De schade is groot en niemand
kan berekenen wat de gevolgen van het onvoor-
ziglig uitgraven van de mijnen onder de stad zul-
Naar men van goederhand verneemt, heeft LI.
Vrijdag op de Hannoversche-Westbaan, niet ver van
het station Asschendorf, een vreeselijk voorval plaats
gehad, waarvan de oorzaak aan verregaande roeke
loosheid wordt toegeschrcvcn. Een van de twee lo
comotieven, door welke een zwaar beladen goede
rentrein was gebragt in de rigting van Rheine
keerde zonder eenig ander rollend materieel terug,
geen ander personeel met zich voerende dan den
machinist en den stoker en bovendien als gast een
particulier persoon. Naar allen schijn heeft de be
stuurder van de machine willen bewijzen, met welke
verbazende snelheid een locomotief kan worden
voortgestuwd, althans in de nabijheid van de halte
»Giuse” moeten de rails over eenige meters lengte
dein vliegende vaart voortstoomende locomotief zijn
nagesprongen, terwijl kort daarop het geheele stoom
tuig derailleerde, kantelde en zich voor een gedeelte
in de aardebaan werkte. De machinist moet ge
heel zijn verpletterd terwijl van den stoker niets
dan het verkoolde lijk is terug gevonden. Van
den derden persoon is nog geen spoor gevonden
zoodat men in het onzekere verkeert, welk lot hem
is wedervaren.
mijden die tot harlstogtelijke woorden aanleiding
kon geven en een nadeeligen invloed kon uitoele-
nen op onze pogingen tol wederaanknooping der
goede betrekkingen met Italië.
De officieuse bladen geven bevreemding te ken
nen over de «zonderlinge” politiek van Koning
Victor Emmanuel. Die politiek kan men niet be-
oordeelen want men kent haar alleen uit losse
geruchten en gissingen. Maar de verkoeling van
Italië jegens Frankrijk is in het oog vallend en
de reden daarvan heeft men niet ver te zoeken
zij ligt alleen in het gebrek aan energie van onze
regeringwelkein plaats van het oor te leenen
aan de klagten der clericalen had moeten begin
nen met hetgeen waarmede zij thans is geëindigd,
dat ismet het afvaardigen van een vertegen
woordiger van Frankrijk bij den koning van Italië.
De heer Thiers verwacht van de tegenwoordig
heid van den heer Fournier te Rome veel heil
voor het herstel der goede betrekkingen tussclien
de beide natiën. De heer Fournier is inderdaad
een man van veel beleidtact en bekwaamheid
die te Rome gewiglige diensten aan Frankrijk zal
kunnen bewijzen.”
In Italië zeggen ze «Frankrijk is niet bekend
genoeg met Italiëmet zijne voorwaarden van be
staan zijne gevoelenszijne neigingen. Daarom
is het nuttigdat het beter ingelicht worde door
een scherpzinnigen en eerlijken vertegenwoordiger.
De heer Fournier zal bier eene regering en een
volk vinden, die ernstig de vrede wenschen al-
keerig zijn van eene woelzieke politiek en niets
verlangen dan in rust en vrede hunne eigene
krachten te ontwikkelen en vriendschappelijke
ternationale betrekkingen te onderhouden.”
Professor Virchow sprak te Berlijn over de re
denen die de Italianen kunnen hebben om meer
van de Franschen dan van de Duitschers te hou
den. Hij vindt die in de vroegere geschiedenis
dier volken. Duitsche legers trokken meermalen
de Alpen over en verwoestten Italië te vuur en te
zwaard Italië was voor vele Duitschers een grat
en voor Duitschlands keizers een ongelukde be
trekking tusschen paus en keizer bragt haat te
weeg tusschen Italianen en Duitschers. Dit verle
den is oorzaak, dat nog in het heden weerzin en
aarzeling bestaat bij de Italianen om de Duitschers
te naderen maar zal niet in staat zijn om dien
weerzin en die aarzeling in de toekomst te doen
voortduren. Immers het lijdt geen twijfel of de
belangen van Duitschers en Italianen zijn in de
meeste zaken dezelfdeterwijl die van Italianen
en Franschen in menig opzigt verschillend zijn.
De uitspraak van Napoleon I«de Middellandsche
zee moet een fransch meer worden” is voor de
Franschen een geloofsartikel geworden en de han
del van Italië"die zich bijna geheel tot deze zee
en hare uitgebeelde kusten bepaalt, maakt het
voor dit land tot eene levenskwestiedat het in
Zuid-Europa de eerste zeemogendheid blijve. Het
moet dus op dit terrein in botsing komen met
Frankrijk en Virchow hooptdat het Italië goed
ga Doitschland hoopt in Italië voortaan zijn bes
ten, trouwsten en magtigsten bondgenoot te vinden.
’t Zijn maar praatjes van politiekers en professors;
ze zullen wel weer vergeten worden.
De indruk van wat von Bismarck sprak en deed
legen de bedoelingen der mannen die zoo graag
aan de kerk haar middeleeuwsche heerschappij
zouden tcrugbezorgen is diep en wekt bij die
mannen verslagenheid en wrevel. Zijne plannen
zoo openlijk blootgelegd en tengevolge daarvan
ook voorloopig verijdeld te zien, dat is smartelijk.
Maardaarom den moed niet verloren de spin
herstelt de tvebbe ook wederwanneer ze op de
eene of andere wijze verscheurd werd.
De Tijd plaatst von Bismarck op eene hoogte
en zingt hem een bitteren lofzang. Men hoore
«Dag en nacht stijgen digte wierookwolken 'om
hoog én omhullen den Ziener; met de trilling van
eerbied en vrees zenden zij, die inde vlakte staan,
hunne eindelooze lof- en smeekzangen naar den
ongenaakbare op en knielen met gevouwen handen
nederom den zegenrijken bhk des bezongenen
over hunne hoofden te laten weiden. Gelukkig
volk I dal niet zelf behoeft te zien te denken of
te oordeelen maar slechts het verheven wezen
dat aller taak op eigen schouderen torschthulde
en aanbidding te brengen heeft. Die last is niet
zwaaren daarom ongeluk over hen die het
eerbetoon weigeren I Zoo ergens in de vlakte de
lofzang gestaakt of het reukaltaar gedoofd wordt
de vertoornde afgod stampt op den grond en het
losgescheurde rotsblok rolt langs den bergrug naar
beneden, om den ontaarden en vcrmetelen te ver
pletteren. In het gewaad van den verheven heros
vertoont zich echter één valsche plooiin zijne
gestalte slechts één verkeerde beweging. Hij dreigt
namelijk af te klimmen wanneer zijne wenken
onvolvoerd blijven en alsdan waart de schrik
door de gansche vlakte rond allen heffen dan
smeekend de handen omhoog en de anders onver
biddelijke laat zich aanstonds verbidden. Zijn ver
wijt klinkt der domme menigte tegen «zoudt gij,
ondanks uwe ongunstige verhouding, toch meenen
beter en verder te zien dan ik welnu dan is ’t
uw pligt mijn ontslag te vragen, en zelf de plaats
mijner hoogte in te nemen,” en de vlaklebewoners,
die niets zien niets hooren niets kennen niets
welen bekennen schuld en zeggen Amen I Zoo
zij hel I”
Het besef van 't geluk dat een volk smaakt
s’twelk niet zelf behoeft te zien, te denken of te
oordeelen maar slechts het verheven wezen dat
aller taak op eigen schouderen torschthulde en
aanbidding te brengen heeft”, is vast wel bij nie
mand dieper dan bij mannen, die zóó denjuisten
toon welen te trefï'en bij de uitdrukking van hun
spijt, door von Bismarck opgewekt. Neen, t moest
niet von Bismarck zijn die daar op de hoogte
slaat en wat hij zegt bewijst. Het gewaad van
den heros is niet het gewaad dat de Tijd kan
behagen; 't heeft geen kerkelijke kleur en plooijen.
len zijn.
Lieden die graag aan politiek doen hechten
bij hunne berekeningen thans nog al gewicht aan
betrekkingen die ze meenen waar te nemen tus
schen Frankrijk Italië en Pruissen. De bisschep
van Orleans beeft in de Nationale Vergadering,.die
in Frankrijk even nationaal is als in Nederland de
christelijk nationale scholenreeds voor eenige
weken een adres ingediend 't welk de strekking
heeft om de fransche regering gunstig te stemmen
voor ’s pausen wereldlijke heerschappij. Telkens
werd de behandeling van dat adres uitgesteldde
bisschop drong eindelijk aan op een stellig ant
woord de paus noodigde de geloovigen uit om
te bidden voor de nationale vergaderingde ul-
tramontaansche pers dreigde met ontbinding der
kamer als zij zich niet met Dupanloups gevoelen
vereenigde. De dagwaarop het antwoord werd
verwachtbrak aanen Thiers maakte den
heeren duidelijk, dat het nu de tijd niet is voor
Frankrijk om zich met de huishouding van een
buurman te bemoeijen. Hij deed het op eene wijze,
die zelfs den bisschop deed begrijpen, dat het niet
wenschelijk is tegen den stroom op te roejjen.
Als gezant van Frankrijk is de heer Fournier
aan het hof van Victor Emmanuel gearriveerdde
fransche regering had lang reeds gezuimd met het
zenden van een gezant en daardoor een wat twij
felachtige houding getoond. Thans zeggen de po
litiekers in Frankrijk: «Dat ons gouvernement in
de daad niet gerust is ten aanzien van de groote
toenadering tusschen Italië en Pruissen is geble
ken door de tusschenkomst van den president der
republiek in het den 22sten dezer bij de Natio
nale Vergadering voorgevallene incident. De heer
Thiers heeft het woord 'gevoerd niet dewijl hij
vreesde dat de behandeling der petitiën ten gunste
van den paus niet zou uitgesteld worden maar
hij wilde in bedekte bewoordingen de legitimisten
waarschuwen datvermits de belangen des va
derlands zwaarder wegen dan die des heiligen
stoelshet noodzakelijk was eene discussie te ver-