ADVERTENTIEBLAD.
NIEUWS- IN
I'
1872.
Elfde Jaargang.
No. 17.
BUITENLAND.
DONDERDAG 25 April.
I
Bolswardsche Courant
'l
I-,
i
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
I
voor den paus regelt,
het gewone getal
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cents van 1—7 regels.
Vervolgens 10 Cent per regel. Overigens
naar plaatsruimte.
bende onder aanvoe-
Die bende plunderde ook
een dorpmaar liet in de
het geld een repu achtergeteekend
De wet, die de waarborgen
geeft hem de bevoegdheid om
lijfwachten te behouden. Hieronder is een honderd
tal gendarmen, die in de kazerne van het vatikaan
wonen en zich zelden of nooit in uniform in de
stad vertoonen. Men kent hen echter aan hun voor
komen. Drie van deze lieden kregen in een koffij-
huis buiten do poort twist met een paar nationale
garden die hunne geweren bij zich hadden. In
’t gevechtdat hieruit voortkwamwerd een der
gendarmen door een bajonetsteek gedood, de twee
anderen werden gewond terwijl de tegenpartij er
bijna ongedeerd afkwam.
Zulke koffijhuishelden worden overal in de we-
Een ongeluk komt zelden alleen. De oorlog die
een ongeluk is, riep Alexandre Poucy in de wapens
en hij had het ongeluk van te sneuvelen. Zijn
vader gegaf zich later naar de plek, waar hij be
graven was, en niet dan met geweld kon men hem
van daar verwijderen. Men zette hem op een trein,
die buskruid vervoerde en per ongeluk ontplofte
dat, de oude man werd erg gewond en stierf aan
de wonden. Zijne broodlooze weduwe stelde een
eisch in tegen de spoorweg maatschappij. Een jong
advokaat pleitte voor haarzij was er zelve bij
tegenwoordig en werd door de roerende en aan
doenlijke taal van den pleiter zoo getroffen dat
ze ’t huis gekomen een toeval kreeg en den vol
genden morgen een lijk was.
Bij de behandeling van de legerwet in de fransche
Nationale vergadering sprak de heer Thiers een rede
voering uit, om aan te toonen dat het leger van
Frankrrk verbetering behoeft en boe men daar
toe moet komen. Hij verzekerde daarbij echter,
dat, hoewel Frankrijk behoefte heeft aan een sterk
en goed leger, er toch niet aan gedacht wordt om
iemand den oorlog aan te doen.
Von Bismarck heeft die redevoering met aan
dacht gelezen en zoo tot zich zelven gezegd
een goed verstaander heeft aan een half woord
.genoeg. Die mijnheer Thiers praat wel heel aar
dig over Frankrijks behoeften en Frankrijks on-
reld waar althans koflijhuizen zijn aangetroffen
en zulk een droevige afloop van een koffijhuistwist
behoort volstrekt niet alleen in Rome thuis. Maar,
wat men niet zoo overal ziet, is het gebruik, ol
liever misbruik maken van zoo n feit. De pause
lijke dienaren en dagbladen beroepen er zich op
als op een bewijs, dat de paus in Rome niet vei
lig is. En nu moge het italiaansche gouvernement,
door ’t verhaal van 't gebeurde ook te geven en
door de daders in hechtenis te nemen, het bewijs
van het tegendeel willen leveren dit bewijs blijft
veel van zijn kracht missen, omdat er geen volle
dig onderzoek mogelijk is. De gewonde gendar
men zijn naar hunne kazerne gebragten ’t is ver
boden voor alle ambtenaren der uitvoerende magt
om op het vatikaan hunne functien uit te oefenen.
Wel kan de paus hen toelaten, maar zijne raadslie
den houden er niet van dat alles zoo openbaar wordt.
Spanjes oorlogsminister is niet regt gerust om
trent de bewegingen van de lieden die zeggen
dat ze don Carlos boven Amadeus verkiezen. Of
die lieden ieder voor zich weten, waarom ze liever
roepen leve Carlos dan leve Amadeus, is wel zeer
twijfelachtig. Ze hebben zich nu eenmaal in ’t hoofd
gezet, zich tegen den regerenden vorst te verzetten
en zeer zeker zijn er velen onder hen die het
doen op het voorbeeld of op aanraden van anderen.
Ze zijn er intusschen even lastig en even gevaar
lijk om, en de minister van oorlog heeft alle onder
officieren en manschappen die met groot verlof
waren, onder de wapenen geroepen, want in Kata-
lonië en de baskische provinciën vermeerderen de
Carlisten bij den dag. De gouverneurs van Kata-
lonië, Arragon en Navarre houden ’ter voor, dat
hun beweging niets te beteekenen heeft, maar zeg
gen toch ook, dat ze er eigenlyk niets van begrij
pen en ook niet weten hoe groot het getal der
ontevredenen wel is, daar deze nog niet in de gele
genheid gesteld zijneens met de vrienden van
Amadeus te kloppen, ’t Is in Spanje al wat lastig
om tot regie kennis van zoo'n ongeregelde bewe
ging te komen. De gebergten bieden tal van schuil
hoeken aan en de bewoners hebben er zoo regt
den slag van om zich terug te trekken als ze zien,
dat ze zich niet met de troepen die hen bedrei
gen kunnen meten. Ze voeren er den oorlog in
T klein en noemen dat guerilla. Tot een geregeld
gevecht komt het zelden, maar van de hoogten en
iiit de spelonken doen ze een voorbijtrekkende troe-
penafdeeling zooveel kwaad als ze kunnen en voor
de soldaten is het hoogst moeijelijk, zoo niet onmo
gelijk vaak, de belagers te vervolgen en magteloos
te maken. Een bende van 600 Carlisten heeft ge
poogd Barcelona te vermeesteren, maar ’t garnizoen
was goed wakker en deed de poging mislukken,
’t Is maar leelijkdat de bewoners van Barcelona
zelve oproerig gestemd zijn en de Internationale
i ook daar in troebel water wil visschen.
Volgens de laatste berigten toonen de Carlisten
in Katalonie lust om te vlugten en helpt het hun
op andere plaatsen niet, dat zij de bevolking trach
ten op te rtiijen. Wel hadden in de provincie
Toledo ongeregeldheden plaats en werd in la Mancha
een inval gedaan door een bende onder aanvoe
ring van zekeren Peso.
de gemeentekas van
plaats van I
•Pesogeneraal-en-chef der legers van don Carlos.
Een nieuwe manier van behendig en onbeschaamd
smokkelen wordt door het Journal d' Amiens mede
gedeeld.
Onlangs had de regie van goederhand bengt ont
vangen, dat een groote, met bossen stroo beladen
wagen op een aangewezen dag en uur door een
der voorsteden zou komen. De douane was natuur
lijk op haar post; de wagen liet niet op zich wach
ten; de voerman scheen verlegen en gaf ontwijkende
antwoorden. Hierop werd het voertuig aan het
scherpste onderzoek onderworpen; geen hoekje of
gaatje bleef ondoorzochtbos voor bos werd met
adelaarsoogen doorsnuffëld. Inmiddels passeerde
er juist een hjkstatie. Daar de weg door de bos
sen stroo versperd washielpen de tolbeambten
ijverig die uit den weg te ruimen en lieten ver
volgens eerbiedig en met ontbloote hoofden de lijk-
koets voorbij trekken. Het onderzoek van den wa
gen werd daarop voortgezet, maar vruchteloos, er
Swam geene contrabande hoegenaamd aan het licht,
’s Anderendaags vernam de douane dat er toch
eene aanzienlijke hoeveelheid tabak ter waarde van
200.000 frs. was binnengesmokkeld en wel -
door middel van de gemelde lijkstatie. Al de per
sonen die den stoet vergezeld hadden tot den
priester en den koorknaap incluis, waren verkleede
smokkelaars geweest en beladen met tabak, ook
de lijkkoetsde kistja tot de dekken der paar
den toe hadden tot bergplaats voor tabak moeten
dienen.
schuldige plannen maar - we weten T immers
weldie Franschen zijn geen zier te vertrouwen,
't Moet hun maar even herinnerd worden, dal onze
rekening nog maar half vereffend is en dan zul
len we bij die herinnering meteen maar een woordje
voegen over plannen die we hier wel eens kon
den maken.
De heer von Arnim ging met een boodschap
van von Bismarck naar Parijs En dat was me
een boodschap! Daar moest Thiers hooren dat
von Bismarck zijn mooije redevoering heel leelijk
vond. Ja ’t was een bedreiging van wraak aan
Duitschland en duidelijk bleek bet er uitdat de
Franschen van plan zijn om zich te onttrekken
aan de verpligtingen die de oorlog hun heeft op
gelegd als ze er maar kans toe zien. Maar ze
moesten niet denken dat de Duitschers zoo on-
noozcl z'gn von Bismarck tverbiedl” die politiek
van wraak en eischt eene vermindering van de
voorgenomen wapeningen en eene belangrijke ver
mindering van de strijdkrachten. Nu moeten de
Franschen ’t maar weten; doen ze niet naar den
zin van von Bismarck, dan zal hij de noodige
waarborgen nemen voor de betaling der achterstal
lige schuld en het duitsche leger is in weinig
dagen weer kant en klaar te krijgen en zal er
niets tegen hebben nog eens naar Frankrijk op
marsch te gaan.
‘t Is de Daily Telegraph, die bovenstaande bood
schap aan de wereld bekend maaktetoen von
Arnun nog niet eens op reis was. Als deze Te
legrapheven als anddre telegrafen wel eens ver
keerde boodschappen of de boodschappen verkeerd
overbrengt'dan kan dat ook nu wei ’t geval ge
weest zijn voorloopig staat het ieder vry er al
of niet aan te gelooven.
Als de heldere vlam van het gaslicht onze ka
mer verlichten de hitte van’t steenkolen- of coaks-
vuur de winterkoude daar buiten houdt, dan zal ’t
wel zeer zelden gebeuren dat onze gedachten af
dwalen naar de mijnen waar de grondstof voor
dat licht en die warmte met levensgevaar wordt
losgewerkt. Berigten van daar zijn niet vaak van
vrolijken aard. In een belgische kolenmijn had
in de vorige week weder eene ontploffing plaats
waarbij 6 personen werden gedood, terwijl een meisje
ernstig verwond en nog een werkman vermist werd,
waarvan men vermoedde, dat ook hij wel zou zijn
omgekomen. Op denzelfden dag had in eene andere
mijn, ook in België, eene instorting plaats, die aan
twee personen het leven kostte.
