ADVERTENTIEBLAD.
(WSg
1872.
Elfde Jaargang.
No. 37.
DON DERDAG 12 September.
BUITENLAND.
raws- in
.1
op
ABONNEMENTSPRIJS80 Gents per 3 maanden.
Franco per post 95 Gents.
t is een kwaal die al
maar waarvoor
wor-
zeker
ADVERTENTIEPRIJS50 Cents van 1—7 regels.
Vervolgens 10 Cent per regel. Overigens
naar plaatsruimte.
Bolswardsclie Courant.
bruiken.
baarheid sprak en
Op de tentoonstelling te Londen ziet men een
armband en een parelsnoer die bijzonder de aan
dacht trekken. Onlangs zijn zij voor rekening van
den khedif (titel van den onderkoning van Egypte)
te Londen vervaardigd en bevatten 125 diaman
ten van het zuiverste water. De armband bestaat
o. a. uit negen stukken goud, die behoord hebben
aan Arsinoë koningin van Egypte en echtgenoote
van Ptolomeus II die 300 jaren v. J. C. heeft
geregeerd. Op de keerzijde dezer stukken is een
dubbele hoorn van overvloed afgebeeld.
Uit het kanton Freiburg wordt het volgende ge
meld
Een uit den eedgenootschappelijken dienst huis
waarts keerende soldaathad in de vreugde van
den ouderlijken haard weder te zullen zien wat
al te veel geproefd. Twee spotvogels uit zijn dorp
vonden hem totaal beschonken aan den weg liggen.
Zij pakten hem op en sleepten hem in het nabij
gelegen huis van een vriend. Daar scheert men
hern den baard af en ontdoet hem van het weel
derige haar, steekt hem, nadat men hem ontkleed
een apostel den
een eeuwig ge
bod opleggen.
We hebben Hyacinthes brief wat verkort en al
leen do hoofddenkbeelden er van weer gegeven.
Ze zijn voldoende om te weten hoe hij over het
celibaat deukt niet alleen maar ook om hem te
doen kennen als een man. die niet meer zegt dan
noodig is om zijne handeling te verdedigen en
harde waarheden, die zijne tegenpartij zonder haar
tot ander inzigt te brengen zouden kwetsen, laai
rusten.
En wat zegt de Tijd er van
»Nog onlzettender dan de daad, is de toon,
waarin zij wordt aangekondigd. Is er vréeseltjker
beleedïgiug mogelijk aan den Almagtige dan als
een gunst uit zijn vaderhand te roemen op
het werk van den satan I
Zoo huiveringwekkend diep valt de christen
de priester, als hij, in zijn hoogmoed, het juk
des Heeren van de schouders heeft geworpen
En nu laat ons het oog van den rampzalige
afwenden maar onthouden wij hem in zijn peil-
looze ellende ons medelijden en onze voorbedeniet!”
Wie is hier beleedigd? Wiens juk is afgeworpen?
’t Moet wijlen paus Hildebrand zijn, want hij heeft
den priesters het juk van den ongehuwden staat
opgelegd de voorbede zal dan ook wel tot hem
gerigt moeten worden.
In een der afgelegen dalen der Vogezen (in
Frankrijk) hebben eenige kinderen eene witte vrouw
gezien gekroond met een gouden kroon en met
een schitterend kruis op de borst. De geestelijk
heid wacht nog met de verklaring, dat het is
waargenomen, doch tegenspreken doet zij het daar
om niet. Een ziek kind in de omstreken van Eise
nach is door een tooverformule genezen. Er is
dus heil te vinden voor bijgeloovigen van allerlei
soortdank zij de concurrentie tusschen heiligen
en duivelen.
Londensche brievenbestellers willen wijzer zijn
dan wijlen de wijze koning Salomo, (zie Spreuk.
19: 26.) Zij willen met den brieventasch op den
rug 300 yards loopen aan 50 deuren kloppen en
in de brievenbus van elke deur een briefkaart
werpen. Die dat in den kortsten tijd doet is de
winner.
De expater Hyacinthe is getrouwd met Ruthven
Mirivangeb. Emilie Janne Butterfield. Is het
bekend maken dat men tróuwen gaat voor ieder
een probaat middel om het onderwerp des gespreks
te worden van oude en jonge dames, voor Hyacin
the is’t nog meer dan dat. Hij weet dit en geeft
in een langen brief rekenschap van zijn besluit.
Hij weet, dat velen zich aan dat besluit zullen
ergeren, hij voorziet dat men zal wagen te den
ken en te zeggen: «Hij wilde trouwen en hadden
moed niet het uit te spreken hij sprak tegen de Sommige Franschen, die volstrekt geen lust had
den om den'l September feest te vieren, wijl de
val van 't keizerrijk een gevolg was van een ramp-
vollen oorlog vinden het toch niet mooidat de
minister het feestvieren verbood. «Het Fransche
volk”, zoo zeggen zij, «is oud genoeg om van den
leiband ontslagen te wordeu en den burgers be
hoorde het vrij te staan om feest te vieren op de
dagen welke hun daartoe geschikt schijnen, zon
der dat de minister zieh daarmee bemoeit. De re
gering heeft door dezen maatregel het bewijs ge
leverd dat zij de democratie weinig kent. Zij
vertrouwt zeer veel op hare eigene wijsheid. Maar
dat zij voorzigtig zij-bevreesd zijn zonder grond
is eene politieke fout I”
Napoleon heeft twee landgoederen op het engel-
sche eiland Wight gekocht en de drukker en uit
gever van Zijne «Histoire de Jules César” heeft
den exkeizer gedagvaard om hem eene som van
332.299 francs voor druk en aflevering van dat
werk te betalen.
Berlijn tooide zich in feestgewaad. Vlaggen overal
en guirlandes; de pruissischeduitsche oosten-
rijksche en russische kleuren dooreengestrengeld.
Duitschlands keizer ontving er zijne europesche
collega's en zijn feestelijke stemming verdreef jicht
en rheumatiek. Den 5 dezer arriveerde Alexander,
der Russen czaar. ’t Was een schitterende tentoon
stelling van uniformen helmen wapens, pluimen
en ridderorden daar bij het station aan den Oos-
terspoorweg. Keizer Wilhelm omringd door al
lerlei grootheden in hun mooiste soldatenpak, een
kompagnie van de garde met vaandels en muziek
wachtten den hoogeu gast open toen de loco
motief zijn schel gefluit liet hooren ipf de ka
pelmeester het sein tot het blazen va.n t russische
volkslied. Alexander steeg uit en een hartelijke
omarming door de beide keizers volgde, twee kei
zerlijke borsten (althans uniformen) in broederlijke
aanraking. Na langs het front der garde en door
de feestelijk versierde receptiekamer te zijn gewan
deld namen de keizers en wie ’t meer gegund
was plaats in de hofrijtuigen en ging het naar ’t
keizerlijk paleis, waar Alexander Duitschlands kei
zerin begroette.
Aan keizer Frans Jozef werd gelijke eer bewe
zen en ook overal waar hij langs reisdewas ’t
aan de stations te zien dat er in den trein een
man zat, boog verheven boven de stervelingen,
die zoo dagelijks aan die stations in-ofuitstappen.
Keizer Wilhelm en de stad Berlijn zullen voor
de hooge gasten wel wat moois en wat lekkers
bereid hebben de Berlijners zullen zich gestreeld
gevoelen door de eer van zulk een bezoek en zoo
nu en dan wel eens schreeuwen en kraaijen van
pret en luistervinken zullen hun best doen om
te kunnen verklappen wat het driemanschap be
spreekt en overlegt. Want dat zulke groote man
nen bijeenkomen alleen om over *t mooije weer en ’t
dure vleesch te pratendat kan haast niemand
gelooven; zij worden nog altijd zoo wat beschouwd
als de lotbesch ik kers van vorsten en volken en
hun taal als orakeltaal. En daar zij zich liefst ver-
toonen in het krijgsmansgewaad en aan ’t hoofd
van een krijgsbende, verwacht men van die god
spraak de beslissing over oorlog of vrede en acht,
alleen van wege zoo’n zamenkomst den laatste
in gevaar. Dat dit zoo is ligt zoowel aan de vol
ken als aan de vorsten ‘t 1-1 l:-
zeer oud is en diep geworteld
toch dagelijks meer en beter geneesmiddelen
den toegediend, die, hoewel langzaam,
werken.
onfeilbaarheid om een voorwendsel te hebben
het treffend drama eindigt met een grap.”
Maar bij zal zwijgen op de aanvallen die tegen
hem gerigt worden. Immers had hij het klooster
verlaten om te trouwen hij zou er voor uitgeko
men ziju, daar ieder 't wel weten mogt. Gehecht
aan de beginselen der katholieke kerkacht hij
zich toch volstrekt niet gebonden door hare mis-
Hij wist wel toen hij tegen de onfeil-
tegen het gedwongen celibaat,
dat hij het vooroordeel, T welk door’t verloop der
eeuwen diep geworteld is en alvermogend niet
als door een tooverslag zou wegnemen. Zijn hu
welijk heeft met zijne godsdienstige overtuiging
niets te maken. Hij denkt katholiek en priester
te blijven.
Hij ziet niet in waarom hem het huwelijk zou
verboden zijn. Hij zal zich altijd onderwerpen aan
de wetten der kerk mits men onder dien haam
niet wil doen doorgaan, wat Jezus reeds genoemd
heeftgeboden van menschendie Gods gebod
krachteloos maken (Maith. 15 en 9). Men
moet erkennen dat het celibaat geen katholiek
voorschrift is. In het Oosten treedt de katholieke
geestelijkheid in ’t huwelijk met volledige goedkeu
ring van den Heiligen Stoel. Wanneer het huwe
lijk den priester vernedert dan zou men het aan
alle ware christenen moeten verbieden. Het is de
naauwste, de innigste, de heiligste verbindtenis
die bestaan kan tusschen twee menschelijke we
zens. Maar omdat men niet meer de leer der
apostelen begrijptnoch de voorbeelden der eerste
christenen heeft men opgehouden in den band
tusschen twee echtgenooten eene in alle opzigten
eerbiedwaardige zaak te zien. Geen menschelijke
autoriteit, noch die der conciliën, noch,die der
pausen kan datgene, wat Jezus of
menschen enkel ten raad gaf, als
