ADVERTENTIEBLAD.
NIEUWS- EN
Elfde Jaargang.
No. 39.
BUITENLAND.
1872.
DON DERDAG 26 September.
il
-
Bolswardsche Courant
dat
De abten Guichetau en Renaud schreven
van
ABONNEMENTSPRIJS80 Gents per 3 maanden.
Franco per post 95 Gents.
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Gents van 1—7 regels.
Vervolgens 10 Cent per regel. Overigens
naar plaatsruimte.
De Reveil du Dauphiné heeft ook al weer wat
te vitten. Dit blad klaagt over de menschelijke
dwaasheid waardoor het zich gedrongen ziet
verhalen op te disschen van feiten die eigenlijk
in de middeleeuwen thuis behooren. Na Salette
waardoor de poolsche natie en de katholieke kerk
op het smartelijkst worden gewond. Wij prote
steren echter op de luidste wijze tegen den hoon
ons aangedaan door het schandelijk geweld. Ter
wijl wij ons beroepen op de luisterrijke geschiede
nis onzer natieop haar lijden en op hare trouw
in de vervulling der haar opgelegde taak ten bate
der menschheid verklaren wij onwrikbaar pal te
staan in de overtuiging datdoor voort te gaan
met te arbeiden aan de ontwikkeling der natie, de
weg zal worden gebaand om haar tot een geluk
kiger toekomst te verheffen en haar de door God
zelf aangewezen plaats in de rij der volkeren te
doen hernemen.”
Dit is intusschen de kwestie niet, die we be
doelden. ’t Moge voor
genaam zijn ,- dat men
den keizer niet regt aan
bel annexeren van land
zijnen vaderen kwalijk neemt, maar och,
toch alweer maar krantenschrijvers die zoo
Z. M. kan er zich mee troosten, dat
er anderen zijn die schreven Als de Polen ge
leden hebben is ’t hun eigenschuld en’t is boven
dien tot hun eigen best; als ze eerst wijzer ge
worden zijn zullen ze wel mee feest vieren.”
Dat wilde de bisschop van Ermeland ook wel
hij wilde zelfs komen om den keizer zijne hulde
te betuigen. Maar de bisschop was niet altijd ge
hoorzaam aan ’s lands wetten en von Bismarck
schreef hem Z. M. de keizer zal u ontvangen
als gij bekent, de landswetten te hebben geschon
den doorzonder voorkennis van de regering in
het openbaar den grooten ban uil te spreken over
onderdanen van Z. M.
«Het doet mij leed”, antwoordde de bisschop,
«maar onder die voorwaarde kan ik op het ju
belfeest den keizer mijne trouw niet betuigen.”
Zoo’n antwoord van een bisschop, die verklaart,
dat hij het kerkelijk boven het wereldlijk regt
moet stellen en slechts in beperkten zin gebonden
is aan den eed van gehoorzaamheid die hij bij
de aanvaarding van zijn ambt heeft afgelegd is
nog wat anders dan een krantartikel. Want wat
wordt er nu gezegd «Het is treurighoogst
treurig, dat een duitsch kerkvorst, die aan den voet
van den troon de toewijding van zijn persoon, van
zijne geestelijken en der bewoners zijner kerkelijke
provincie wil kenbaar maken, door eene verblinde re
gering wordt verdreven van bet aangezigt van zijn
keizerlijken heer, dewijl hij weigert den staat te
geven wat Godes is en aan menschen meer ge
hoorzaamheid te bewijzen dan aan God." Zoo’n
praatje vindt bij duizenden onnoozelen gehoor en
Gods geboden handelen
1 aan de wetten des lands
strijd achtweigeren. Als
i eed deed, van het afleggen
spoort aan tot allerlei willekeur, want elk zal zoo
naar zijne opvatting van
en de gehoorzaamheid
die hij daarmee in i'
een bisschop die een
dien eed een ijdele vertooning mag maken
dan staat het ieder vrij met de wetten van den
staat naar eigen goedvinden om te springen en
houdt de staat op te bestaan.
maagd al die ongelukkige
0 Innn kniirco
heeft in de beurs.
levert Mirans in Savoye het schouwspel op van
even treurige als schandelijke tooneelen. Er was
daar feest en uit alle dorpen der savoische bergen
en uit de dalen kwam de menigte toeschieten.
De weg van Grenoble naar Chamberry was op den
avond vóór het feest reeds bedekt met karren vol
reizigers. Alles wat blind of kreupel of met an
dere gebreken behebt was onder het domme volk,
dat zijne opvoeding ontvangt op den schoot der
Ignorautijnen deed zich voor de bedevaart op.
Men was vrolijk en welgemoed en de herbergen
hadden geen reden om te klagen over het toene
men der vroomheid.
Op den dag des feestes belegerde een ontzag
wekkende massa volks het bedehuis van Mirans.
Binnen het hek, ’t welk de heilige maagd omgeeft,
waren verscheiden groote korven, gevuld met hou
ten vormen voorstellende deelen van het men-
schelijk ligchaam. De verminkten en zieken de
den hun keus en vulden de holten met zilver
of kopergeld ’t welk alles werd neergelegd aan
de voeten der heilige maagd. Toen de korven
leeg waren kwamen de bewakers van het heilig
dom staken de offeranden in hun zak en plaat
sten de vormen weer in de korven. Nieuwe pel
grims kwamen opdagen en het spel werd herhaald.
Dat duurde zoo tot den avond. De ontwerpers
van den bedevaart maakten goede zaken. De Re
veil acht het onnoodig te zeggen dat de heilige
ne les allégés que
leur boursed. i. ze alleen verligt
In Pruissen is ook nog een kwestiedie wel
moeijelijk tol wederzijdsch genoegen van partijen
uit den weg zal zijn te ruimen. Keizer Wilhelm
vierde te Marienburg hel eeuwfeest der inlijving
van West-Pruissen in de pruissische monarchie.
Mooi heeft de keizer gesproken en zijnen geliefden
onderdanen herinnerd dat hunne voorouders met
zijne voorvaderen trouw hebben gestreden, de over
winning aan de duitsche vanen verzekerd en voor
duitsche zeden en begrippen den weg gebaand.
Hij sprak van groote verwachtingen die de we
reld thans van Pruissen heeft en die vervuld zul
len worden ook, als ieder in zijn kring zijn pligt
doet en de gehechtheid der onderdanen aan den
vorst overerft van geslacht tot geslacht.
En in de krant las men daar, dat de inlijving,
die feestelijk iierdacht werd, eigenlijk een misdaad
was geweestwaartegen men wilde protesteren.
En verder«Wij willen niet op nieuw bittere
klagten aanheffen over het vroegere en het nieuwe
onregt jegens ons gepleegd waardoor onze tee-
derste gevoelens worden geschokt en gekrenkt
De heeren, die te Genève bijeen waren om tus-
schen Engeland en N. Amerika te beslissen in de
reeds eenige jaren oude Alabamakwestie hebben
eindelijk uitspraak gedaan. Engeland zal eene
boete betalen van 15} millioen dollars, omdat
de kaperschepen Alabama, Florida en Shenandoak,
gedurende den amerikaanschen oorlog in engelsche
havens zijn toegelaten en van kolen voorzien.
Het kabinet van Washington had 45} millioen
dollars geëischthet is dus niet vreemd dat de
Amerikanen zich over het gevallen vonnis niet
verheugen. De New-York Herald zegt ervan: «Ge
wis is nimmer brutaler boerenbedriegerij doorge
gaan onder den mantel van een groote diploma
tieke zegepraal dan ’t resultaat van dit hoogge
roemde tractaat van Washington. Wij (de Unie)
hebben noch eernoch geld daarbij gewonnen.
Want de onbeduidende som van 15 of 16 milli
oen is ruim verslonden door de kosten der onder-
handelingen. We zullen dusnevens een brok
van onze reputatie óók nog ettelijke dollars er
bij ingeschoten hebben. En de vrucht van ’t trac
taat is voor ons een nog verergerd gevoel van
wrevel jegens Engeland bij ’t besef dat we op di
plomatiek terrein geslagen en bij den neus geleid
zijn.”
De New-York World kan nog hooger en bitser
toon aanslaan zij roept
«Wij eindigden ’t proces, met de bekentenis dat
we Engeland onbehoorlijk bejegend hebben
en Engeland wil wel belijden dat ’t eenige van
onze burgers dient schadeloos te stellen voor ’t
nadeel dat hun de achteloosheid van de britsche
regering veroorzaakte. Wat maakt ’t Engeland
om een paar ellendige millioenen te gooijen in de
uitgestoken hand van den amerikaanschen presi
dent die ze knielend in ontvangst neemt I”
Men kan het den kranlenschrijvers ook nooit
naar den zin maken toch weten zij weldat
hunne lezers ook lang niet altijd over hen tevre
den zijn.
zijn
pruttelen en
Pater Hyacinthe heeft den trouwlust wakker ge
maakt. De abten Guichetau en Renaud schreven
aan den redacteur van het Journal de Genève
«Mijnheer! bij de lezing van den zoo treffenden
brief van den moedigen pater Hyacinthe heeft ons
hart zich verheugd en is onze moeddie een
oogenblik verflaauwd was herleefd. Priesters als
hij hebben wij van het huwelijk een geluk ge
vraagd hetwelk ons de bijbel vergunt. Ja wij
willen liever onze toekomst vernietigen dan lan
ger een ambt te vervullen hetwelk met ons ge
loof strijdt. Vele stemmen van verontwaardiging
over den afval zullen zich verheffen, maar vóór
ons pleiten het getuigenis van ons geweten en dat
van Gods woord.
«Even als ten tijde van Luther eischt de ka
tholieke wereld eene hervorming. Houdt moed
gij die het eerst uwe stem hebt durven verheffen.
De katholieke wereld ziet op u en evenals den
grooten hervormer van Duitschland in de 16de
eeuw, zullen duizenden discipelen u volgen. Reeds
telt Frankrijk 200 priesters, die bereid zijn op uw
wenk op te staan, en elke dag ziet nieuwe desertion
uit de gelederen der geestelijkheid; treed stoutmoedig
aan hunne spits, het oogenblik is gekomen. Nog
eenmaal houd moed Met het evangelie in de
hand en met het gebod van Christus voor oogen
zullen wij overwinnen I”
Koning Karel XV van Zweden is overleden. Hij
werd in 1826 geboren en volgde in 1859 zijn
grootvader Bernadotte (Karei XIV Johan) op Zwe-
dens troon. Sedert 1850 was hij gehuwd met
prinses Louisedochter van prins Frederik der
