NIEUWS* EN
ADVERTENTIEBLAD.
No. 44.
Elfde Jaargang.
1872.
DONDERDAG 51 October.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Bolswardsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS50 Cents van 17 regels.
Vervolgens 10 Cent per regel. Overigens
naar plaatsruimte.
Van Bolswards 290 stemgeregtigden kwamen den
22 dezer 172 geldige stemmen in de bus. Waar
bleven de overige 118? Heeft iemand, die met
111 stemmen gekozen wordt, de meerderheid der
kiezers vóór zich, 'als 118 thuis blijven? 't Is mo-
Overvloedige regens hebben in Italië overstroo-
mingen veroorzaakt, die niet alleen een geduchte
stoffelijke schade aangerigt maar ook verscheiden
menschen hebben doen omkomen. In de gemeente
Cassellina a Torre is bij het doorbreken van een
dijk een groot huis onder water gezetwaarin
verscheiden gezinnen woning hadden. Velen hun
ner hebben zich nog in tijds door devlugt gered,
maar twee huisgezinnen, waartoe kinderen en ouden
van dagen behoordenzijn door den vloed ver
rast, voordat zij tot vlugten gereed waren. Zekere
Posquale Coppini, een schoenmaker, moest bij die
gelegenheid zien, hoe zijne 25jarige zuster verdronk,
zonder dat hij haar te hulp kon komen. Zijn
oude vader werd insgelijks door den geweldigen
stroom medegesleeptmaar had de tegenwoordig
heid van geest om een vensterbout te grijpen en
kracht genoeg oen ofschoon hij tot aan den hals
in ’t water stond, zich drie uren lang daaraan vast
te klemmen. Een ander bewoner, Manceni genoemd,
mede een werkman, wilde, na eerst twee zijner
kinderen in veiligheid gebragt te hebben naar
zijne woning terugkeeren om zijne vrouw en twee
andere kinderen een knaapje van 3 jaar en een
meisje van 8 maand te redden maar hij werd
vlak bij zijne woning gekomen door het water
teruggeslagen. Toen de vloed twee uur later be
gon te wijken, ijlde de ongelukkige met verschei
dene zijner buren naar het huis terug doch te
iaat, helaas! Zijne vrouw lag zielloos op het bed
uitgestrekt, het knaapje nog aan de hand houdende
en met de zuigeling aan hare borst. In hetzelfde
huis hield een achttienjarig meisje zich een ge-
ruimen lijd aan de leuning van een trap vast,
maar eindelijk werd zij door de golven weggerukt
en naar een kelder gespoeld waar zij later ont
zield gevonden werd. In eene kamer naast die
welke door Menceni bewoond werd, heeft men ins
gelijks bij het dalen van het water het lijkje van
een kind van anderhalf jaar gevonden.
Te Berlijn trad voor eenigen tijd een net ge
kleed en in toon en manieren voornaam heer bij
een juwelier binnen. Terwijl hij bezig was met
zoeken en kiezen, passeerde een majoor der garde,
die, hem ziende, ook binnentrad en hem geluk
wenschte met zijn aanstaand huwelijk met eene
schatrijke markiezin. «Voor haar zoek ik juist
een cadeau”, zegt de heer en de majoor ging hem
helpen zoeken. Een prachtig stel diamanten werd
gekozen, ’t Bleek echter dat de gelukkige brui
degom geen geld genoeg bij zich had, terwijl hij het
geschenk zijner bruid nog vóór haar vertrek, dat
zoo aanstonds zijn zou, wilde aanbieden. Maar’t
zou in orde komen; hij ging met het sieraad heen,
de majoor zou wachten lot hij terug kwam en be
taalde. Een half uur verliepniemand kwam en
de majoor kon nu niet langer wachten hij had
dienst. De juwelier verzette zich echter tegen zijn
vertrek en’t hielp den majoor niet, dat hij boos
werd en zefs dreigde den sabel te trekken. Een
politieagent kwam juist voorbijtrad binnen en
na door den juwelier met de reden van hun twist
bekend gemaakt te zijnbetuigde hij den gedeco
reerden majoor zijn leedwezen, dat hij hem jmoest
uitnoodigen mee te gaan naar 't bureau van po
litie. Ook de juwelier moest daar maar komen
om meer inlichting in de zaak te geven. Na zich
wat verkleed te hebben ging deze ook derwaarts
maar niemand wist daar van ’t gebeurde en nu
bleek hetdat de man door drie bedriegers was
beet genomen.
Voor eenige dagen is de vermeende bruidegom
te Brussel gearresteerd hij had ook te Metz zijn
industrie uitgeoefend.
De prefect van de Seine heeft aan de maires
van Parijs eene circulaire gerigtwaarin hij hen
verzoekt aan de eigenaars en bestuurders der
fabrieken mede te deelendatwanneer zij
aan hunne werklieden beneden de zestien jaar
die geen lager onderwijs of herhalings onderwijs
hebben genoten zoodanig onderwijs verlangen te
doen genieten de gemeentelijke scholen èn het
onderwijzend personeel dier scholen daartoe koste
loos beschikbaar werden gesteld. Het voornemen
bestaatdat bij den cursus het onderwijs in het
teekenen op den voorgrond zal staan en tevens
eenig vakonderwijs aan de leerlingen zal worden
gegeven. Eenige fabrikanten in sommige arron
dissementen van Parijs hadden in overleg met
de maires reeds stappen in den aangegeven geest
bjj den prefect gedaan en daardoor deze circulaire
uitgelokt, ’t Is wel pleizierig voor die fabrikanten,
dat ze spoedig hunne pogingen met een goed ge
volg zien bekroond; ’t gaat niet overal en altijd'
zoo vlottraagheid in ’t besluiten stelde vaak al
te lang de verwachting van velen te leur tot schade
van hen, die van het verlangde onderwijs hadden
Een stoombootdie de Seine opvoerhaalde
aan een harer kettingen eene zware massa op
die men weldra herkende als een duikerkleeding
die op verscheidene plaatsen doorboord was en een
reeds in ontbinding verkeerend lijk bevatte, als
mede een gesloten en verzegelde blikken bus. De
papierenwelke deze bevattewaren depeches
van het parijsche gouvernement aan dat te Tours
en daaruit kon men ook opmaken wie de ongeluk
kige wasdie op deze wijze het leven had ver
loren: zekere Louis Legrand, kapitein bij het Loire-
leger en afkomstig uit Ghoisy-le-Roi. Als zoo
danig was hij zeer goed bekend met de oevers van
de Seine en zou in een duikertoestel trachten
onder water door, de vijandelijke posten te pas
seren. Men vermoedt, dat hij den oever bereikt
hebbendeontdekt werd en de Duitschers hem
troffen, zoodat hij zonk én zijn dood in de rivier
vond. De gaten der kogels in het toestel pleiten
voor die meening.
Het lijk is met militaire eerbewijzen ter aarde
besteld.
honder haastig den bij hem staanden hoed nam
afscheid van zijn nieuwen bekende, was meteen
gaauwigheid weer op zijn plaats in de synagoge
en lachte in zich zelven dat hij dat zoo mooi
gelapt had.
Den volgenden dag zat de jonge man tegenover
zijn patroon aan den lessenaar. Daar kwam zijn
tafelgenoot van gister binnentrad op hem toe
en «Neem me niet kwalijkmijn vriend dat
ik zoo vrij ben, je hier op te zoeken, maar zie eens,
gister uit de restauratie gaandehebt ge in den
haast mijn hoed opgezet, hier is de uwe; we zul
len nu maar even weer ruilen niet waar
De mededeeling van die onschuldige vergissing
werd door den patroon met ijzing aangehoord.
Zijn boekhouder was dan gister, op den grooten
verzoendag in de restauratie geweestDat ,streed
tegen alle regtzinnigheidzulk een mensch kon
hij niet in zijne dienst hebben nog minder tot
schoonzoon aannemen. De boekhouder kreeg op
staanden voet zijn loon en zijn afscheid; de doch
ter zou hij nooit hebben. Hartelijk verwenschte
hij alle orthodoxie en alle hoeden.
Op den grooten verzoendag is het den Israëliten
gezet 24 uur te vasten. Dat is voor een gezonde
maag geen feest, maar ’t kan gevaarlijk zijn, als
de bezitter van zoo’n maag aan ’t verlangen naar
een kleine versterking toegeeft.
Te Pesth was een Israëlitisch boekhouder reeds
acht jaar werkzaam in een groot handelshuis; hij
genoot het volle vertrouwen der firma en zou bin
nen kort de dochter van zijn rijken chef tot vrouw
hebben. De groote verzoendag kwam en als de
vrome Israëlitm» ging de boekhouder ter synagoge.
Daar plaagde hem zijn maag zoolang tot hij ein
delijk besloot even naar de restauratie te gaan en
een kleinigheid te gebruiken. Een kleinigheid maar
en hij zou ’t wel zoo aanleggen dat het hem al
leen bekend bleef. In de restauratie kwam hij
naast een heer te zitten die een aardige prater
was; de kennismaking leidde er toe, dat de heeren
met elkander hunne adreskaartjes wisselden. Na
zijn genoegen te hebben gegeten greep de boek-
kunnen profiteren in ’t belang van henzelveri en
van de gemeente. Dat wordt nu beter in Frankrijk.
De prefect gaat dan ook met goeden moed de
toekomst tegen, t Stond met de opbrengst van
de belastingen dit jaar in Parijs niet gunstig; ’t ver
bruik van veel dingen vooral van gedistilleerd
was minder dan in andere jaren. Bij de bekend
making hiervan had de prefect een troostwoord
voor de Parijzenaars. »’t Zal u wel leed doen”,
heeft hij gezegd «dat het wat schraal omkomt
maar gij weet wel de uitgaven zijn ontzet
tend groot; gelukkig is het vermogen om belas
ting op te brengen, bij u nog aanwezig. ’tGaat
u immers over’t algemeen zeer goed en Parijs
heeft zijn vroegeren glans herkregen vreemdelin
gen stroomen weer uit alle oorden der wereld hier
heen en zij die ’t van de vreemden hebben moe
ten, deden in de laatste maanden kostelijke zaken.
Dat we het hoofd van den staat hier eenige weken
hadden, was voor ons eervol en voordee'lig ook;
’tis maar jammer, dat zijn verblijf hier niet be
stendig is. Maar ook dat zal mettertijd wel te-
regt komen.”