NIEUWS- EN
1873.
Twaalfde Jaargang.
No. 7.
ÜON DERDAG 15 Februarij,
BUITENLAND.
I
I
Bolswardsche Courant
ll
11
ADvraramo.
I
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS50 Cents van 1—7 regels.
Vervolgens 10 Cent per regel. Overigens
naar plaatsruimte.
J
onze hoogescho-
er op te ant-
schat zelfs door hen voor wie ze bestemd zijn
en door ze
verkrijgen
opinie zal
er in Pruissen over. In Oosten-
Eene wet op
waarin
In Engeland heeft men ook een konden Zon
dag gehad. In Londen sneeuwde het dien dag
zoo geducht, dat de omnibussen en tramways 's mid
dags te 2 uur het werk moesten staken. Vóór
den sneeuwstorm woei een hevige wind uit het
Oosten, die zich op de kusten tot een orkaan ver
hief'. Het vroor daarbij zoo hard dat bijna nie
mand zich builen waagde. Onderscheiden perso
nen zijn dood gevroren. De stormdie in Liver-
pool'en omstreken het hevigst waswoei daar
eerst uit het Zuid-Oosten, later uit het Noord-Oosten.
serland en van het buitenland, en de verwachting
uitgesproken dat de Zwitsersche katholieken in,
hun oud geloof zullen volharden ook al nemen
andere volken andere leerstukken aan. Maar, zoo
eindigt de proclamatie wij willen ook den vrede
in het bisdom en in ons dierbaar Zwitserland ver
zekerd welen onder een bisschop die de overle
veringen van een Salzmann en een Arnold in
stand houdt.
Even als de duilsche en zwitsersche regeringen
houdt zich ook die van Italië onledig met bet
maken van wetten, die het mijn en dijn van staat
en kerk zullen bepalen en in Frankrijk wacht
men, al pratende, op betere dagen. En zij zullen
komen, die betere dagen, het verschijnen der 11.
Maagd geeft daarvan zekerheid. In den Elzas
verscheen ze in de vorige maand wel zes malen.
Hare vierde verschijning nabij Gëreutliin het
district Schlettstadt, op Ï0 January wordt beschre
ven als volgt«Zij verscheen in gouden glans
regts van de zon omgeven door engelen. Haar
gelaat stond ernstig en in de regterhand hield zij
een zwaard waarmede zij naar den Rijn wees.
De engelen namen haar de kroon van het hoofd
en hingen haar een rozenkrans om den schedel.
Zij zweefde ter hoogte van twee meters boven den
grond Toen zij verdween werd zij ontvangen
door de II. Drieëenheid en zongen de engelen het
Salve Reginawaarbij muzikale toonen werden
gehoord.” In het berigt der vijfde verschijning
leest men: «Weder vertoonde zij zich ter regter-
zijde van de zon. Zij zweefde rondom den berg
en vervolgens boven een kastanjeboom. Haar beeld
spiegelde in de zon. Zij was geheel in het rood
gekleed maar later keeg haar gewaad een schit
terend gouden tint. De persoon die haar zag
vroeg »o Moeder Gods, wat verlangt gij van uwe
kinderen en kreeg ten antwoord ^Bidtbidt
de ure der bevr'yding is nabij.”
In Berlijn, waar de groote keizer Wilhelm woont,
is de annexalie-lust onder sommige lui-uitermate
groot; zij worden daardoor voor andere menschen
wel eens lastig.
Dezer dagen kwam per spoortrein (metdenOos-
terspoorweg) een grondeigenaar uit de omstreken
van Tilsit te dezer stede aan. Hij nam eene vi
gilante en gelastte den koetsier naar het hotel te
rijden waarvan hij hem zeer duidelijk het adres
opgaf. In plaats van zich te kwijten van den
last hem opgedragenbegaf de koetsier zich naar
een dieveuhol, alwaar de reiziger met «open armen”
werd ontvangen. In een oogwenk had men zich
meester gemaakt van zijne portefeuille en gereed
geld, horloge eu verdere voorwerpen van waarde
nen en niet te zullen gehoorzamen, ook al worden ze
tot wet gemaakt. Maar, «als de kerkel'yke overheid
hare bedreigingen ten uitvoer brengt, dan voedt de
regering de hoop, dal elke poging tot verzet tegen
de wetten van den staat schipbreuk zat lijden op
het gezond verstand des volks en op de kracht der
staatsinstellingen.
«De regering voorziet strijd maar zij is over
tuigd datals de ontwerpen van wet tot wetten
zullen zijn verklaard haar gezag op veel vaster
voet zal rusten.
«Zij vertrouwt, dat de bisschoppen en de ultra-
montaansche woordvoerders dat wel zullen begrij
pen en daarom hunne tegenwoordige verklaringen
en bedreigingen geen absolute maatstaf zullen zijn
voor 't geen zij later zullen doen.
»’t Werk dat nu tot stand gebragt zal worden
is een vrede-werk voor de toekomst en dat die
gewenschte uitkomst ook verkregen zal worden
grondt de regering vooral op deze waarheid: de
vervulling der zedelijke pliglen van den staat staan
in 't naauwste verband met die welke aan de kerk
zijn opgelegd.”
Zoo denkt men
rijk zyn de hekken ook verplaatst,
het hooger onderwijs werd er aangenomen,
aan de uuiversiteit het uitsluitend katholiek karak
ter is ontnomen. De aartsbisschoppen van Wee-
uen en Praag stónden aan de spits der bestrijders
van deze wet en baron von Lichtenfeklt deed zich
op als haar ijverige voorstander. Hij zeide o. a.
«Zijne Heiligheid de paus heeft in zijne allocutie
van 22 Junij 1868 de oostenrijksche grondwet en
al de instellingen en wetten waartoe deze aanleiding
heeft gegeven durven afkeuren.
«Nooit heeft men zulk een verachting van de
wet. een zoo onregtvaardige gezagsaanrnatiging op
burgerlijk gebied zulk een regtstreeksche opwek
king van de hartstogten en vooroordeelen der volks-
massaas gezien
«En zouden wij thans dulden dat zulke leer-,
stellingen wierden verkondigd op
len, zonder dat men het regt hadde
woorden
«Hel is tijd bij eene wet de grenzen aan te
wijzen, die den staat van de kerk scheiden, en de
gevaarlijke gistingen te voorkomen, welke Oosten
rijk niet alleen maar al de stalen van Europa
dwingen van het wettig regt van verdediging ge
bruik te maken.”
In Zwitserland slaan kerk en staat niet minder
heftig tegenover elkander. Eugène Lachat, bis
schop in de diocese Bazel trachttein weerwil
van de verordeningen van den slaathet dogma
der onfeil baarheid al'le kondigen, en deed pastoors in
den ban om geen andere reden dan omdat zij
dit leerstuk niet erkenden. Het priestersemiiiarium
onttrok hij aan bet toezigl der diocesale kantons
en rigtte.een ander seminarium op zonder mede
werking dier kantons. Een en ander deed de
meerderheid der kantons besluiten, den bisschop de
bevoegdheid tot het uitoefenen zijner funcliën te
ontnemen. Dit besluit werd bij proclamatie aan
het volk medegedeeld en daarbij de redenen die
er toe geleid hebben, uitvoerig opgegeven. Tevens
wordt een beroep gedaan op de katholieke bevol
king van hel bisdom Bazel, op de mede-eedgenoo-
ten, op hel katholieke volk van het overige Zwit-
Koning Oscar van Zweden is nog niet gekroond.
Er wordt over gesproken dat het zijn zal. Maar,
het moet geld kosten en er zijn er in Zweden die
zuinig beginnen te worden. In de Kamer sprak
de radicale redacteur Hedin
«Wat beteekent hef toch eigenlijk, zoo’n kroo-
ning? Gelooft men dat de koning er beter van
wordt, wanneer men zulke zotte plegligheden met
hem vertoontdie op den een een pijnlijken in
druk maken en den ander doen lagchen Of
acht men die theatrale vertooning noodig als een
prikkel voor zijn geweten ‘l Of zal de koning er
in aanzien en gezag bij winnen, als men in 1873
volksvermakelijkheden van dien aard doet plaats
hebben, die voornamelijk bestemd zijn om te wer
ken op de verbeelding van kinderen en oude wij
ven Men kan er zeker van zijn dat in orpze
dagen die ceremoniën op hare waarde worden ge-
te behouden zal men het tegendeel
van wat men wenscht. De publieke,
er in zien de belijdenis van het koning
schap dat het allerlei begoocheling en misleiding
noodig heeft. Ik protesteer tegen de wederinvoe
ring van zulk een verouderde gewoonte, reeds dag-
teekenende van een tijdwaarin het zweedsche
volk gebukt ging onder het juk van 't pausdom
thans ontbreekt daarvoor alle grond, het is in te
genspraak met den modernen geest en kost
veel geld. In 1860 vroeg men een krediet aan
van 167,000 kroonen voor de krooning. Er zijn
zeker lieden, die zeggen dat dit maar een bagatel
ismaar laten zij eens zamentellen wat in de
tien laatste jaren besteed is voor plegtigheden van
geboorte,-doop, begrafenis enz. der koninklijke fa
milie, en zij zullen nog al tot een sommetje komen”.
’t Had niet veel gescheeld of de radicale redac
teur had de meerderheid op zijn zijde gekregen
met 90 tegen 87 stemmen is nu aan eeifcommis-
sie opgedragen om er nog eerst eens over te pra
ten en dan de Kamer te dienen van consideratie
en advies. Die stroeve Noormannen zijn er niets
te goed voorom al het raar aan hun koning te
ontnemen. Wat aardigheid zal er dan nog aan
zijn, om daar koning te heeten
«Gij valt de kerk aan!” zoo klinkt aan alle kan
ten het verwijt der geestelijkheid de wereldlijke
overheden in de ooren. En het antwoord van
deze’is «Uwe beschuldiging is valsch: gij mengt
u in de zaken die des staats zijn en verkort zijne
regten op grond van de spreuk: «men moet Gode
meer gehoorzamen dan de menschen,” welke spreuk
gij verkeerd toepast.”
Zoo twisten wereldlijke en kerkelijke overheden
en wordt de liefde buitengesloten. t Zijn dagen
van strijd, die we beleven, maar dagen ook, waarin
’t meer en meer aan ‘t licht komt, hoe de geest
des menschen worstelt om zich van de banden
van onkunde en dwaling, van bijgeloof en schijn-
vertoon los te maken.
De wetsontwerpen betrekkelijk de kerkelijke aan
gelegenheden in Pruissen zullen krachtig worden be
streden; de ultramontancn beweren ze niet te kun-
