ADVERTENTIEBLAD.
NIEUWS- EN
I
No. 8.
1873.
Twaalfde Jaargang.
DONDERDAG 20 Februarij,
I
BUITENLAND.
I?
lij
1
I
Bolswardsche Courant
1
ABONNEMENTSPRIJS80 Gents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Gents van 1—7 regels.
Vervolgens 10 Gent per regel. Overigens
naar plaatsruimte.
is
len
‘!e
neemt, zeide von Bismarck onlangs: «naar Canossa
gaan wij niet
En de Unila Catolica stelt voor, een Canossa*
feest te organiseren. Zij schrijft: »In het jaar 1873
zijn er achthonderd jaren voorbijgegaan, sedert de
roemruchtige Gregorius VII (die, zooals men weet,
den duitschen keizer Hendrik IV, door Duitsch-
land van hem afvallig te maken, dwong, te Ca
nossa in boetgewaad voor hem te verschijnen) in
het jaar 1073 den pauselijken zetel besteeg. Wij
moeten die herinnering feestelijk gedenken. Gre
gorius VII herleeft in Pius IX door den rampspoed,
dien deze te doorstaan heeftdoor de vijanden
welke hem bestrijden, door het geduld en den hel
denmoed, die hij ontwikkelt.”
Het artikel eindigt met de woorden «Bereiden
wij ons voor Pius IX in Gregorius VII en in Gre
gorius VII Pius IX te huldigen.”
Zoo beschouwt elk de geschiedenis op zijn wij ze
en is zij enkel eene leermeesteresse voor hen, die
hare lessen met een vrijen geest ontvangen.
De pruissische bisschoppen, die dezer dagen eene
uitvoerige memorie tot bestrijding der voorgedra-
gene ontwerpen van kerkehjke wetten aan het
staatsministerie ingediend haddenhebben zich
thans ook met een adres van gelijke strekking
maar van vrij wat minder uitgebreidheid tot de
beide huizen van den landdag gerigt. Dat stuk
hetwelk reeds door de ultramontaansche Germania
werd openbaar gemaaktis van den volgenden
inhoud
«De keizerlijk-koninklijke staatsregering heeft aan
het huis twee wetsontwerpen betreffende de oplei
ding en aanstelling der geestelijken en betreffende
het disciplinaire gezag voorgedragen welke regt-
streeks aandruischen tegen de inzettingen en den
eigenlijken aard der heilige katholieke kerk. In
dien deze vooidragten aangenomen mogten worden,
dan zou geen katholiek christen en nog minder
een priester of bisschop zonder de zwaarste schen
ding van zijn geloof die wetten kunnen erkennen
of zich vrijwillig daaraan kunnen onderwerpen.
«Uit dien hoofde wenden de ondergeteekende
bisschoppen van Pruissen zich met hoogachting tot
het huis, met het dringend verzoek om, onder er
kenning der aan de kerk toekomende vrijheid in
het beheer van hare eigene aangelegenheden de
bedoelde wetsontwerpen niet aan te nemenen
juist daardoor den pruissiseben staat te behoeden
voor de beklagenswaardige gevolgenwelke het
plegen van geweld aan liet geweten van millioe-
nen katholieke burgers onvermijdelijk na zich zou
moeten slepen”.
Eene van de russische stad Orel naar haar dorp
terugkeerende boerin, werd onderweg aangehouden
door een in eene fraaije slede gezeten persoon
die haar al het geld, dat zij bij zich had, af-
eischic. De vrouw begreep dat haar niets anders
over bleef dan aan de vordering van den roover
te voldoen maar bij het overgeven van haren
kleinen schat werd eene banknoot van tien roebels
door den wind weggevoerd. De roover liep het
papiertje na en liet de verschrikte vrouw bij zijne
slede slaan. Plotseling tot bezinning gekomen
klom zij in het voertuiglegde de zweep over
het paard en bereikte spoedig weder de stad. Door
pogingen om naar pligt en geweten constitutioneel
koning te zijn hield hij voor vruchteloos. Hij
legde daarom voor zich zijne zonen en nakome
lingen de kroon neder.
Even kalm als deze boodschap gesteld iswerd
zij ook door de cortes ontvangen. Met algemeene
stemmen werd in eene vereenigde zitting der beide
kamers de afstand des konings goedgekeurd en
eene commissie benoemd om de boodschap te be
antwoorden.
De Spanjaarden zullen ’t nu eens beproeven met
eene republiek. Men zegt, dat ze er rustig onder
zijn, maar op stilte is wel eens storm gevolgd
en men zegt dat parijsche communemannen
naar Madrid zijn gereisd en men gelooft, dat zo
er willen visschen als 't water trpebel wordt.
In November van 't vorige jaar werd de spaan-
sche generaaj der artillerie Hidalgo benoemd tot
kapitein-generaal der baskische provinciën. Maar
dat is niet eerlijk! riepen de meeste officieren van
dat wapen Hidalgo wordt veel te spoedig bevor
derd. Dat had eene interpellatie in het con
gres tengevolge en de minister van oorlog was
zwak genoeg of (oegevend genoeg om gehoor te
geven'aan’t verlangen der officieren: Hidalgo kreeg
zijn ontslag.
In ’t begin van deze maand werd aan Hidalgo
het kommando opgedragen in een der meest be
langrijke streken van Kalalonië. Weder was dit
niet naar den zin der artillerie-officieren en velen
hunner vroegen ontslag aan voor t geval Hidalgo
zijn kommando behield. Zorilla verklaarde nu aan't
congresdat bij geen plan had andermaal voor
de officieren te wijken en gaf de verzekering, dat
de koning in den ministerraad tegenwoordig was
geweesttoen het besluit tot Hidalgo’s benoeming
was genomen en dat Z. M. de houding zyner
raadslieden goedkeurde. De cortes gaf den minister
met groote meerderheid een votum van vertrouwen.
De officieren bleven echter bij hun besluit en
werden ontslagen. Zeer gelegen komt dit ontslag
niet, nu juist de Garlisten in’t noorden gevaarlijk
schijnen te zullen worden.
Zulke handelingen zijn voor een koning zeer
onaangenaam en schoon de ontevredenheid der of
ficieren wel niet de oorzaak zal zijn heeft Ama
deus er toch zoo 't schijntaanleiding in gevon
den om zijn kroon af te zetten en Spanje te ver
laten. Den 4 December 1870 aanvaardde hij die
kroon ruim 2 jaar alzoo was hij in de gelegen
heid te ondervinden, wat het is, koning van Spanje
te zijn. Er kan niet gezegd worden, dat hij het
goede niet gewild heeft. Constitutioneel koning
wilde hij zijnmaar door te weinigen werd dit
begrepen. Wel bleek het meer dan eens, dat een
groot deel des volks hem genegen ismaar de
invloed van achtereenvolgende slechte regeringen
gedurende eeuwen heeft de spaansche natie zoo
zeer verbasterd, dat eene inderdaad goede regering
van verschillende zijden tegenstand moet ontmoeten.
Amadeus heeft zijn levensrust niet langer willen
opofferen aan pogingen die miskend werden en
bleken vergeefsch te zijn. Hij heeft het zwaard
niet langer willen gebruiken voor zijn persoonlijk
belang de eer van koning te heeten woog hem
niet zwaar genoeg om er hel verlangen om waar
lijk koning te zijn voor prijs te geven. De ver
standige wijktals h'y overtuigd is dat staan
blijven dwaasheid zou zijn.
In de boodschap waarmee hij afstand van den
troon deed verklaarde Amadeusdat het eene
eer is het lot te besturen ook van een diep ge
schokt landdat hij vast besloten had zijn eed
aan de grondwet te houden en geloofd dat zijne
loyauteit zijn gemis aan ervaring zou steunen.
Deze wensch was echter niet verwezenlijktwant
Spanje leefde in voortdurenden strijd. Was die
strijd tegen buitenlandsche vijanden geweestdan
zou hij de régering niet hebben nedergelegd, maar
het waren Spanjaarden die elkander bestreden.
Hij wilde geen koning zijn van eene enkele partij
cn ook niet tegen de wet regerenalle verdere
Wie geen vreemdeling is in de geschiedenis
weethoe keizer Hendrik IV in 1076 zich ver
nederde voor paus Gregorius VII. In het midden
van den winter begaf hij zich, vergezeld van zijne
gemalin en jeugdig zoontje over de toen schier
onbereisbare Alpen naar Italië. De paus bevond
zich op het slot Ganossa btj de gravin Mathilde
van Toscane. Daar aangekomen moest de boe
teling drie dagen barrevoets en in boetgewaad op
het slotplein toeven, eer de paus hem op desma-
dehjkste voorwaarden vergiffenis verleende voor
wat hij tegen het kerkelijk oppergezag misdreven
had.
Met het oog hierop cn op de houdingdie de
geestelijkheid in Duitschland tegen den staat aan-
De regeringen der kantons Bern, Solothurn, Aar
gau Thurgau en Bazel-land welke de meerder
heid der bazelsche diocesale conferentie uitmaken,
hebben de door die conferentie genomen besluiten
tegen den uit zijn ambt ontzetten bisschop Lachat
reeds ten uitvocr gelegd.
Blijkens eene te dezer zake door de regering van
Bern aan den regerings-stadhouder gezonden cir
culaire, zijn de geestelijken uitgenoodigd om ter
stond alle kerkelijk verkeer, van welken aard ook,
met den afgezelten bisschop Lachat af te breken.
Inzonderheid is hun ten strengste verboden eenig
door hem uitgevaardigd bevel lastgeving of be
schikking te voltrekken. Voorts worden zij met
nadruk er opmerkzaam op gemaaktdat door de
overheid van den staat het vaste besluit genomen
om geene handelingen welke met deze beve-
en met de besluiten der conferentie strijdig
zijn te gedoogen en tot het tegengaan daarvan
alle beschikbare middelen te bezigen. Eindelijk
zijn de gemeenteraden en maires voor elke stoor
nis der openbare rust en orde verantwoordelijk ge
steld, en is hun opge Iragen om, in voorkomende
gevallen al naar mate van de omstandigheden
hetzij zelve het noodige te verrigten hetzij on
verwijld berigt aan de regering te zenden, teneinde
deze de verder vereischte maatregelen zou kunnen
verordenen.
Naar men verneemt is voor het geval dat er
ernstige rustverstoringen mogten ontstaan alles
voor het onder de wapenen roepen van troepen
voorbereid.
De bisschop heeft dientengevolge aan den bonds
raad een protest ingezonden legen zijne afzetting
door de diocesale conferentie.
