NIEUWS- EN
ADVERTENTIEBLAD.
Twaalfde Jaargang.
1873.
No. 11.
DONDERDAG 15 Maart.
BUITENLAND.
Bolswardsche Courant
op den
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Gents.
Nog een ander president beeft wat moois gezegd.
Mijnheer Grant aanvaardde voor de tweede maal
dat ambt in N. Amerika en beloofde, dat hij, ge
steund door de ervaring in de laatste vier jaren
opgedaan, ernaar zal streven, om in de toekomst,
gelijk in ’t verleden de wetten te handhaven en
steeds te handelen tot welzijn des lands. Toen
de eerste periode van zijn bestuur begon, was het
land nog niet geheel bekomen van den schok die
het noodzakelijk gevolg was van den grooten op
stand toen was het nog niet de tijd om nieuwe
Op het platteland van het fransch departement
de 1’ Aisne wordt een pamflet verspreid, getiteld
»Het tegengift”, en gerigt tegen het onderwijs. Dit
geschrift tracht to bewijzen, dat het onderwijs het
ergste is van alle kwaad en dat ieder mensch, die
«lezenschrijven en rekenen” kan de grootste
neiging tot moord heeft.
De Courrier de 'l Aisne meldtdat dit boekje
in zekere scholen der congregatie als prijs is uit
gedeeld.
De hoogc prijzen van de steenkolen in Engeland
hebben reeds een crisis in de koetoenfabrieken en
in andere takken van industrie teweeg gebragt.
In het district Blackburn hebben de fabriekbezilters
besloten eene vermindering van den kolen-prijs te
bewerken door vermindering van werkuren, som-
migen zelfs door sluiting der'fabrieken. In Liver
pool wordt de toestand eiken dag ongunstiger
vooral de groote stoomboot-maatschappijen gaan
gebukt onder de duurte en schaarschte van kolen
en reeds is er sprake van om de reizen naar Ame
rika twee dagen Ie verlengen, waardoor een groote
besparing in hel kolenverbruik zou ontstaan. De
postcontracten echter maken dit zeer moeijelijk.
Allerlei middelen worden voorgcsteld, maar zoo
lang particulieren eigenaars van de mijnen blijven,
kan alleen de tijd helpen, daar de enorme winsten
door sommige eigenaars behaald er zijn er die
in het laatste jaar 310.000 pd. st. zuivere winst
maakten ondernemende lieden heeft opgewekt
nieuwe mijnen te openen. Zoo schrijft een lid van’t
parlement aan de Pall Mall Gazettedat alleen
in de nabijheid zijner bezittingen drie nieuwe mij
nen worden ontgonnen, die binnen twee jaren een
vermeerdering van productie van een millioen ton
nen kolen moeten opleveren ’t geen op den prijs
natuurlijk van invloed zal zijn. De vraag echter
ré of Engeland geen onherstelbare schade zal lijden,
Onmiddellijk werd hij tot boete veroordeeld. Hij
betaalde een tien francs stuk en kreeg zijn ne
gen francs terug in den vorm van negen
handdrukken. Binnen minder dan vier uren
werd er 22.000 francs ontvangen.
vraagstukken op te werpen maar alleen om de
eendragt te herstellen, om het krediet den handel,
de kunsten de werken des vredes en van den
vooruitgang te doen wederkeeren. Thans is dat
anders en de vraagstukken die zich nu
voorgrond dringen eischen voorziening.
De president is vast overtuigd, dat de beschaafde
wereld voorwaarts streeft in de rigting der repu
bliek en dat de groote amerikaansche republiek
bestemd is om haar tot leidend gestarnte te wezen.
Eene uitbreiding van grondgebied op het vaste land
van Amerika zou echter geene vermeerdering van
militaire krachten noodzakelijk maken integen
deel de vermindering van het bondsleger zou
hierdoor gemakkelijker gemaakt worden. Grant
wil medewerken tot opheffing van de ongelijkheid
van regten die nog bestaat tusschen de ameri
kaansche burgers en de geëmancipeerde slaven
tot herstel der eendragt in de verschillende deelen
des lands. Voortsverheffing van het papieren
geld tot zijne wezenlijke waarde; het aanleggen
van nieuwe handelswegen de handhaving van
vriendschappelijke betrekkingen met naburige en
met meer verwijderde landen; bevordering van den
handelde fabrieks- en handwerksnijverheid der
Unie; beschaving van de indiaansclie volksstam
men door onderwijs en opvoeding, en, als dit
niet gelukt, dan een verdelgingsoorlog. Grant ge
looft dat God de wereld voorbereidt op eene toe
komstwaarin er slechts ééne natie zal zijn, die
ééne en dezelfde taal spreekt en geen leger en vloot
meer noodig heeft.
't Zijn nog maar woorden r maar Grant heeft
reeds voldoende getoond dat hij een man is van
handelen meer nog dan van beloven.
De Jardin des Plantes te Parijs heeft een zijner
oudste kostgangers verloren of liever den aller-
oudsten: »Nono” een prachtige papegaai van de
Markiezeneilanden, in 1776 door Bougamville me-
degebragt, en destijds aan het koninklijke museum,
later aan den Jardin des Plantes ten geschenke
gegeven. Dat de papegaai wel honderd jaar oud
kan worden zelfs in gevangenschap en vreemd
klimaat, bewees »Nono” in voldoende mate. Zijne
vederen waren nog zoo kleurig en glanzig en digt,
als in de jeugdzijn oog was even helder en
spotachtig als voor jaren geleden; zijn gekakel
even vrolijk. Slechts één teeken verried zijnen
Imogen ouderdom; hij had zijn fraaije kuif verlo
ren en de kop was geheel kaal. De heer Chevreul,
die voor de dieren in den Jardin de Plantes als
een goed huisvader zorgtom met het burgerlijk
wetboek te spreken laat »Nono” opzetten. Die
eer heeft de bijna honderdjarige papegaai dan ook
wel verdiend.
Men zegt dat de Carlisten Pampelona bedreigen
en men voegt er bij dat zij dan van daar uit
zich van meer konden meester maken en don Car
los dan wel lust zou hebben om tot hen over te
komen. Een lastig verschijnsel voor de regering
is, dat de soldaten hunnen chefs niet meer wil
len gehoorzamen. Waren zijdoor het heengaan
hunner kolonels een tijdlang zonder aanvoerders
nu zullen de aanvoerders zonder soldaten zijn.
Mijnheer Castelar is zoo goed geweest aan de
europesche mogendheden met heel veel woorden te
bewijzen dat Europa zich tengevolge van de
vestiging der republiek niet ongerust behoeft te
maken. Dal is wel zeer vriendelijk van dien heer,
maar de Times noemt hel overbodige moeite. De
wereld hecht tegenwoordig niet zooveel meer aan
vormen en de onllrooning van een vorst't zij
ze gedwongen of uil eigen liefhebberij plaats
heeft, komt zoo zeer in’t gebruik, dat ze geen
ongerustheid meer wekken kan. De menschen zien
dan wel eens nieuwsgierig in de courantwat er
nu weer van gemaakt zal worden maar om wat
het geweest is en om de manierwaarop het ver
anderde bekommeren ze zich weinig meer. Die ’t
doetmoet ’t welen denken ze.
Nu ja, die 't doet, moet't weten, en in Spanje
mogt men er wel wat omgeven, dat men het wist.
De daar nu opgetreden ministers behoeven niet
minder wijs te zijn dan wijlen Salomo om hun
taak naar belmoren in orde te brengen.
De president der republiek Frankrijk heeft ook eens
weer mooi gesproken. Hij kan het, de oude Thiers. Of
Frankrijk op den duur republiek of’ monarchie hee-
ten zal verklaarde hij van ondergeschikt belang.
De republiek bestaat, en de nationale vergadering,
die het volk vertegenwoordigt, moet nu meer ban
delen dan spreken. Frankrijks toestand verge
leken bij dien toen het den vernederenden vrede
met Pruissen sloot geeft wel reden tot tevreden
heid en moed voor de toekomst. Daarvan met
grooten ophef te spreken is onverstandig maar
dien toestand te zwart te kleuren is zelfvernede
ring. Is de man belagchelijk, die eene lofrede op
zich zelven houdtverachting en medelijden ver
dienen zij, die zich zelven bekladden. A1 zoo spre
kende dringt de president er bij de vergadering
op aan dat zij het land eenige instellingen geve,
die het noodig heeft voor zijn rust, voor zijne
bestendigheid voor de orde. Thiers wil ’t belang
van zijn land helpen bevorderen, ook al heeft het
een regeringsvorm die hem niet aangenaam is.
En hij vraagtwie dat niet zou willen
In de particuliere correspondentie uit Rome in
de N Tl. Crt. leest men
T Feit van den dag is de liefdadigheids-bazar
die juist op ’t kapitool gehouden is. Die aardig
heid op ’t getouw gezet door onze aristocratische
dames ten voordeele van eene kraamzaal voor
behoeftige vrouwen heeft inderdaad een schitte
rend succes gehad. Verbeeld u, in de prachtige
zaal van T kapitooltwaalf elegant versierde ta
fels, bedekt met allerhande snuisterijen, die ’t puikje
van onze romeinsche schoonheden u met een on-
weerslaanbaren glimlach te koop bood Wee
ttechterzoo uwe beurs niet welgevuld was!
Een glas vermouth door princes Pallavicini u in
geschonken, kostte u twintig francs; even zoo
veel een kop thee uit den trekpot van princes Gin-
nettiof een sigaar uit de schoone hand van me
vrouw Serraggi. Een sigarenkoker kostte bij gra
vin Giannolti vijftig francs; een doosje lucifers
vijf francs. De syndicus van Rome, graaf Pian-
ciani die dorst had heeft ik weet niet meer
bij welke behoorlijke tapstervijf francs moeten
neerleggen voor een glas water. Bloemen vooral
haalden fabelachtige prijzen. Prins Arthur van
Engeland b. v. moest bij de koopvrouwen-her-
toginnen de Storza en de Rignano honderd francs
geven voor een eenvoudig bouquet viooltjes. Dan
de tentoongestelde voorwerpen niet aan te raken
op boete van een franc. Zulke boeten regende’t.
Een heerdie een van de schoone verkoopsters
kendesprak haar aanen drukte haar de hand.
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Gents van 1—7 regels.
Vervolgens 10 Gent per regel. Overigens
naar plaatsruimte.
