ADVERTENTIEBLAD.
NIEUWS- IN
No. 22.
1873
Twaalfde Jaargang.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
DONDERDAG
29 Mei,
L
s
I
1
e
ia
a.
Ie
•ij
311
F
i
t
i
S
i
n
0
t
1
C
1
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ti
et
n
L
h
a
‘t
r
i-
i:
ADVERTENTIEPRIJS50 Cents van 1—7 regels.
Vervolgens 10 Gent per regel. Overigens
naar plaatsruimte.
Bolswardsche Courant.
Te Bingen is een personentrein van Mentz naar
Keulen, die ten half zes ure ’s morgens in laatst
genoemde plaats moest aankomen op een goede
rentrein van liet Hessischc statiorf gestooten ten
gevolge waarvan twee passagierswagens en een goe
derenwagen verbrijzeld zijn. Een reiziger en een
conducteur bleven op de plaats dood, acht anderen
zijn gekwetst naar het hospitaal gebragt, Een aan
tal personen is ligt gekwetst.
In Frankrijk zijn thans duizenden kopiën in om
loop van een door de heilige maagd geschreven
brief. Zij, welke zoo’n brief bij zich dragen, zul
len niet door vuur of water omkomen noch een
onverwachten dood, zonder de heilige sacramenten,
sterven. De Franschen zijn tegenwoordig wel bui
tengewoon bevoorregt.
In het italiaansche parlement heeft de radicale
afgevaardigde Mancini de verdrijving der jezuiten
voorgesteld. De minister-president was daar niet
voor; ’t was ontijdig en niet gematigd, zei hij.
't Voorstel is dan ook verworpen met 179 tegen
157 stemmen, ’t Getal leden, die de heeren jezui
ten wel zouden willen missen is dan toch niet
zoo onbeduidend. Dal de zonen van Loyola ove
rigens niet zeer in de gunst staan blijkt uit het
besluit, waarbij hun generaal wordt uitgesloten
van de gunstige bepaling volgens welke aan de
generaals der geestelijke orden woningen en bu-
reau-lokalen kunnen worden aangewezen.
ten einde de gemeenschap tusschen de verschil
lende legerafdeelingen te bevorderen. De khan
die ziclfop een hardnekkiger! tegenstand voorbe
reidt heeft alle weerbare manschap bevolen inde
wapens te komen en is met zijne voorhoede den
vijand tegemoet getrokken.
De correspondent van het engelsche dagblad Dailly
News schrijft uit Weenen:
»lk ben bezig van honger om te komen. Het
is niet omdat er geen voedsel te verkrijgen is
want de markten zijn wel voorzien en op de spijs
kaarten der restaurants komt iedere lekkernij van
het saizoen voor. Het is niet omdat ik geen geld
heb. Deze staat van zaken kan wel niet lang meer
uitblijven, indien de prijzen in dezelfde verhouding
blijven stijgen als in de afgeloopen week, maar op
het oogenblik heb ik nog geld. Ik lijd honger
met geld in mijn zak en ik ben niet de eenige
wien dat gebeurt. Telkens ontmoet ik inzenders
op de tentoonstelling, die gedwongen waren zonder
ontbijt aan het werk te gaan.
»De reden dat ik van honger omkom is, dat ik
niet vijf uren per dag wijden kan aan de taak om
te pogen voedsel te bekomen. De minste tijd
welken men noodig heeft tot het verkrijgen van
ontbijt, is in Weenen thans anderhalf uur. (Men
vergete niet, dat een engelsch ontbijt eenigzins
verschilt van het broodje met roggebrood van den
ouderwetschen Amsterdammer.) Indien men zeer
gelukkig is extra fooijen aan den kellner belooft
en britsche volharding toontkan men in iets
meer dan 2| uur genoeg eten bijeenkrijgen voor
een diner.
De schah of vorst van Perzië brengt Europa een
bezoek. Daaromtrent wordt medegedeeld: De trein
zal bestaan uit 12 wagons, waarvan een voor de
goederen en een ander voor de keuken, een derde
is de eetzaal. De groote keizerlijke wagon, waar
in zijn perzische majesteit in gezelschap van zijn
groot-vizier de reis zal volbrengen zal de zeven
de van af de locomotief zijn. Vóór dezen wagon
is de kleine keizerlijke wagon, waarin de minister
van het huis van den schah en de drie prinsen
zich bevinden, vóór dezen een wagon met de offi
cieren van zijn huis. Achter den wagon van den
schah is die, waarin de hem toegevoegde adjudan
ten gezeten zijn, benevens de gouverneur van elke
provinciewelke Zijn Majesteit doorreist. Daarna
volgt een familie-wagon met acht vertrekken, waarin,
behalve de twee lijfartsen zich de dignitarissen
benevens eenige adjudanten bevinden. Zes andere
adjudanten zitten in den tienden wagon. De twee
laatste wagons (2e klasse) zijn bestemd voor de
lijfwachten en de bedienden van den schah de
russische bedienden twee kabmet-couriers en een
ambtenaar moeten zich tevreden stellen met een
wagon 3e klassewelke tusschen de keuken en
den bagagewagen is.
De russische troepen, die Khiva zullen innemen,
zijn ook niet heelemaal voor hun pleizier uit. De
Kazalinsk-divisie heeft zich den 12 April vereenigd
met het detachement van Djizak en wel ter hoogte
van het Boukhan-gebergte. Grootvorst Nikolaas
Konstantinovitch heeft het bevel over de voorhoede
van die divisie op zich genomendeze troepen
hadden in 4 weken 500 wersten d. i. 535 kilo
meter afgelegd. Het detachementdat onder be
vel van kolonel Markozoff staat, is den 17 April
aan de put van Igdy aangekomen zijnde het
uiterste punt van de verkenning, die in het vorige
jaar in de rigting van Khiva is gedaan. Op den
togt naar deze put waren de troepen aangevallen
door eene horde Atabaïs, die o. a. een officier der
kozakken had gewond doch zich had onderwor
pen nadat haar vuur krachtig was beantwoord
en aan 20 vijanden het leven had gekost; bij deze
gelegenheid had men 1000 kanonnen en veel slagt-
vee buit gemaakt. Van Igdy is het detachement
voortgerukt in de rigting van Izwykshir(30 wers
ten van Igdy en 60 van Khiva verwijderd)ko
lonel Markozoff hoopte daar den 11 Mei aan te
komen. De Kazalinskdi visie heeft op haren weg
een geretrancheerd kamp opgeworpen bij Irbakaï,
Spreken de berigten waarheid dan hebben de
Carlislen nu en dan nog al ecus een fortuintje,
maar toonen ze ook door hun gedrag dat ze 't
eigenlijk niet waard zijn. In den nacht van 14
op 15 dezer zou don Carlos over de grenzen zijn
gekomen en uit de handen van Dorregaray het
opperbevel hebben aanvaard over een «koninklijk
leger” van 15000 man. Zijne leuze: overwinnen
oI,E>sterven 1” is niet nieuwmaar toch altijd nog
bruikbaar. Ook 400 millioen realen die engel
sche bankiers hem, zoo als gezegd wordt, hebben
geleend zal hij kunnen gebruiken. Al den vol
genden dag na zijne aankomst in Navarre zou een
besliste zegepraal op de troepen van Morens be
vochten zijn.
De heldendaden der Carlisten zijn wel in staat
om een volk te doen verlangen geregeerd te wor
den door een vorst, die zulke strijders heeft. Hun
opperhoofd Cucalla liet een vrijwilliger van de re
geringstroepen de armen afhouwen en hem daarna
doodschieten.
Den 19 dezer namen Carlisten, aangeveerd door
don Alfonso zelven, het vlek Sanahuja, in de pro
vincie Lerida bij verrassing in. De plaats werd
dapper verdedigd door 150 vrijwilligers, die ein
delijk de wapens nederlegden op voorwaarde van
lijfsbehoud. Dit werd beloofd maar naauwelyks
waren de vrywilligers krijgsgevangen, of 20 hun
ner werden in kleine groepen op verschillende pun
ten der stad doodgeschoten 36 kavalleristen met
4 officieren en één hoofdofficier werden gevangen
genomen en ’t is onbekend wat hun lot is ge
worden.
»Het bendehoofd Moret is te Calaf gekomen met
twee gebonden kinderen, die hij op de markt wilde
doodschieten. De alcalde, de pastoor en eenige
dames poogden te vergeefs hem van dit voornemen
af te brengen. Al wat zij konden verwerven was,
dat de kinderen buiten de stad werden doodge
schoten. Op de borst hadden zij een papier met
de woorden: «Doodgeschoten wegens het brengen
van eene depêche tegen de Carlisten.” Men dreigde
de leden van den gemeenteraad te zullen dood
schieten. Alle inwoners hebben de stad verlaten.
Eene andere bende drong binnen Morera (Tarra
gona) verbrandde de registers van den burgerlij
ken stand en heeft den alcaldeden vrederegter
en een der notabelen gevankelijk weggevoerd. Zij
eischt 1000 piasters losgeld.
De Carlisten zijn wel waardige nakomelingen
van de dienaren van Alva, die indertijd in Naaiden
en Haarlem gelijksoortige heldenfeiten verrigtten.
Wie acht geeft op wat er plaats heeft, wanneer
er eene verkiezing aanstaande is, krijgt van t po
litieke leven en streven onzes volks geen hooge ge
dachte. Een groot aantal niet zelden de meerder
heid van hen die geroepen worden om te kiezen
vragen nietaan wien is de behartiging van de
belangen der gemeente, der provincie of des lands
het best toevertrouwd, wie heeft een alzijdige ken
nis en een onbevangen oordeel wie heeft het
vermogen, oin helder en duidelijk eene zaak voorte-
stellen en anderen van hare deugdelijkheid te over
tuigen wie eindelijk is eerlijk genoeg om zoo
hij inziet, dat hij dwaalde, dit ook te erkennen?
Van het antwoord op deze en dergehjke vragen
zal het toch wel voor een goed deel afhangen of
de persoon omtrent wien ze gedaan worden in
eenig collegie van bestuur of wetgeving op zijn
plaats is. ’Wordt dat algemeen begrepen? De uit
komsten van vele verkiezingen hebben het anders
geleerd. In gemeenteraden werden mannen geko
zen van wie de kiezers wisten dat ze in ver
standelijke ontwikkeling op zeer lagen trap staan;
in provinciale en algemeene staten kregen mannen
zittingvan wie het genoegzaam bekend was, dat
ze voor de taak welke men hun opdroegniet
berekend zijn. Waardoor dan verkregen ze de
meerderheid Zij die hen kozen wisten (daar
voor was gezorgd) dat die mannen al nemen
ze geen deel aan de beraadslagingenzich ook
daardoor niet zullen laten afbrengen van het doel,
’t welk beoogd wordten alleen daarin gelegen
is, dat ze hun stem uitbrengen overeenkomstig
’t verlangen van hun partij. Partijzucht drijft,
partijzucht, die gevoed wordt door wat men gods-
dienst gelieft te noemen. Geen geschiktheid wordt
gevorderd om het algemeen welzijn van de ge-
