VERTENTIEBLAD.
NIEUWS- IN 11-
No. 32.
1875.
Veertiende Jaargang.
BUITENLAND.
DONDERDAG 12 Augustus.
1
i
ui
ut
n-
el
I.
■i iikok mi
r
i
Het lezen van den catechismus is van een gun-
stigen invloed op hel beenderengestel. De eer der
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Gts. van 1—7 regels. Vervol
gens 10 Cent per regel. Overigens naar plaatsruimte.
jaren
ling
I
r
3-
U
5t
I.
IS
d
d
t-
«I
e
I.
s
n
i.
-
•-
e
De Antwerpenaars willen hun kennis die in ’t
laatst dezer maand wordt gehouden dienstbaar
maken aan de opwekking van geschiedkundige her
inneringen. Een groote optogt zal er gehouden
wordendie uit vier afdeelingen bestaan zal. De
derde dezer afdeelingen zal voorstellen de onder-
teekenaren van het verbond der edelenvier boo
ten met watergeuzen, een triomfwagen der 17 pro
vinciën als zinnebeeld der pacificatie van Gent.
Philips II. Alva, prins Willem I, zijn vriend Mar-
nix van St. Aldegonde zullen o a. bij het te paard
rijdend personeel gezien worden.
«Door die vertooning," zegt de antwerpsche Pré-
curseur«kan zelfs de teergevoeligste Belg niet
in 't minst gekrenkt worden, want voor de eer van
het land zal geen enkele partij weigeren het erf
goed te aanvaarden, door helden vermaakt en door
het bloed der martelaren bezegeld.”
De scheepskapitein N. Grün laadde in zyn schip
414286 K.G. zwavelafval. Toen het vaartuig zoude
uitgeklaard worden en daartoe op de reede ge
ankerd lag, ging de kapitein des avonds te 8 uur
niet zijne drie manschappen naar kooi. Tegen 11
uur werd hij wakker door dat de lading sterk
dampte wat zoo hevig toenam dat hij terstond
op het dek moest springen om de luiken te doen
open maken. Zijn manschap, die reeds om dezelfde
reden naar boven gekomen was, vond hij hall be
dwelmd op het dek. Tegen 4 uur gelukte het
den kapitein zijn scheepsjongen naar land te doen
brengen en in het hospitaal maar hij stierf een
half uur later, volgens verklaring van den genees
heer tengevolge van een hevige vergiftiging. Ook
de stuurman moest des middags naar het hospitaal
gebragt worden, in hooge mate door dezelfde ver
giftiging aangetast, De lading had de lucht ver
giftigd.
Te Antwerpen is uitspraak gedaan in een straf
geding dat veel opzien baarde. Wegens ontdui
king van belasting (op suiker) en bedrog ten na-
deele van de schatkist zijn 31 personen veroor
deeld: een tot zes gevangenisstraffen, elke van drie
jaren en acht maanden, benevens 1000 fr. boete
een tot zes zulke straffen, elke van drie jaren en
vier maanden, benevens 1000 fr. boete; drie ieder
tot drie jaren opsluiting en 26 fr. bocleeen tot
drie jaren en 4 maanden, benevens 1000 fr. boete;
tien ieder tot drie jaren en 26 fr. boete vijftien
ieder tot drie gevangenisstraffenelke van drie
i en 26 fr. boete; alles onverminderd de beta
ling van het viervoud der ontdoken belasting, dat
eenige millioenen bedraagt.
kon, waartoe hij evenwel zijne woning even moest
verlaten. Terugkomende vond hij de arme Félice
niet meer. Een vermoeden dat zich eensklaps van
hem meester maakte werd bewaarheid. Uit een on
gesloten lade miste hij verschillende kostbaarheden
en een zakboekje met 3,400 francs er in. Hij deed
verslag van zijn wedervaren aan de politie die den
volgenden avond de sluwe diefegge op een publiek
bal arresteerde. Een gedeelte der kostbaarheden
was nog in haar bezit.
Louis Veuillot, redacteur van den Univers heeft
een niet minder scherp oog dan zijn medewerker.
Hij geeft een middel aan de hand tegen de drui
venziekte, die in Frankrijk veel schade veroorzaakt.
«Noch de scheikunde, noch de natuurkunde zullen
den wijnstok van de ziekte genezen,” zegt Veuil-
lot. God houdt er ook een schei- en natuurkunde
op na en deze werkt doeltreffender dan die van
den mensch. Te gelegener tijd bedient God er
zich van. De wijnbouwers hebben een mirakel
noodig en het mirakel komt van God. Men wende
zich dus tot hem en ga bidden. Dat zal beter
helpen dan alle hulpmiddelen van de menschelijke
wetenschap.” Als Veuillot nu geen eerlijk man
was, zou hij voor het bekend maken van dit mid
del den uitgeloofden prijs van 100,000 francs kun
nen eischen, maar hij is eerlijk en erkent het ge
bed niet te hebben uitgevonden.
Te Parijs viel dezer dagen het volgende voor:
Een alleenwonend heer hoorde, terwijl hij te mid
dernacht huiswaarts keerde, uit een porte coehère
zuchten komen. Bij onderzoek bleek het hem, dat
daar in een hoek een meisje gezeten was, dat hoe
wel het er zwak uitzag, in voorkomen fatsoen ver
ried. Ondervraagd naar de reden waarom zij daar
vertoefde vertelde het meisje, dat zij Félice Roviot
heette en eene wees wasdie door haar gierige
oude tante herhaaldelijk mishandeld werd en ter
naauwernood eten kreeg. Zij had dien dag bij on
geluk een heiligbeeldje gebroken en was daarom
door haar tante wreedaardig buiten de deur gezet.
Nu had zij reeds langen tijd loopen dwalen en uit
geput van verinoeijenis en honger was zij neer
gevallen op de plek waar de onbekende haar vond.
Door dit door snikken afgebroken verhaal getrof
fen stelde de heer haar voor, bij een zijner bloed
verwanten een tijdelijke schuilplaats voor haar te
zoeken zich evenwel bedenkende, dat dadelijke
hulp nog beter was vroeg hij het meisje of zij
hem genoeg wilde vertrouwen om hem naar zijn
huis te volgen opdat hij haar allereerst wat te eten
kon geven, 't Huis gekomen liet hij haar in zijn
fauteuil wat bekomen en haastte zich het een en
ander in gereedheid te brengen, zoo goed als dat
Op de kust van Sicilië is een rijke roode koraal
bank ontdekt. Zeshonderd vaartuigen van koraal-
visschers van Torro del Greco en Schiana houden
zich met de visscherij bezig. De goede verstand
houding tusschen die lieden laat zoo veel te wen-
schen overdat de regering twee oorlogschepen
heeft moeten uitzenden, om de orde onder hen te
bewaren. Dit heeft men echter alleen boven water
in zijn magtmaar’t is ónmogelijk de duikers te
beletten onder water te plukharen een uitspan
ning die zij zich dan ook in ruime mate ver-
oorlooven.
Te Parijs is gearriveerd kolonel Marterosdie
in 1859 op *t punt stond om president te worden
van de Zuid-Amerikaansche republiek Uruguay
maar door zijn tegenpartij overwonnen, gevangen
genomen en doodgeschoten werd. Wie dat met
gelooven wilkan 't hem zelven navragen en dan
zal hij zeggen: «Den 29 Junij een Zondag,
kwam een priester, de eerw. pater Domenico Sapia,
mij verwittigendat ik mij moest voorbereiden
om 's anderen daags in den vroegen morgen te
sterven. Ik biechtte en begaf mij na ’s priesters
vertrek ter rust; bang voor den dood was ik niet,
’s Morgens te 3 uur werd ik wakker door het heen
en weer loopen der soldaten in den gang, waarop
ik mijn bed verliet en mij aaukleedde.
Naauwelijks was ik klaar of mijn biechtvader
trad binnen en verzocht mij hem te volgen in den
gangwaar de soldaten op mij wachtten. Ik ver
liet mijne gevangenis, omringd door twaalf man,
en kwam weldra op de plaats der strafoefening.
Op 12 passen afstand bevond zich het peloton,
dat op mij vuren moest.
Ik noorde een, twee, drie Dit was de
stem van den luitenant, die het peloton komrnan-
een
viel vooroverzonder de
het geweervuur gehoord te hebben.
1----“j
dat mijne vijanden in de mee-
•Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar
het zwaard.” Al weer twist; nu om een kerk,
die nog niet eeus gebouwd is. Dat op den Mont
martre te Parijs een groote kark, de kerk van het
heilige hart van Jezus zal gebouwd worden is
geen nieuws meer. Maar nu vragen sommige
van de heeren: zou't wel raadzaam zijn, zulk een
reusachtig werk te ondernemen, vóór dat er de toe
komst van verzekerd is? En wat zal er de bestem
ming van zijn? De jezuïten zouden de kerk liefst
voor zich hebben maar kardinaal Guibert zegt
«lat ze aan de orde «des Oblats de Marie” moet
geschonken worden. De millioenen tot den bouw
vereischtzullen door de jezuïten zonder moeite
verschaft kunnen worden en zij zijn op het bezit
der kerk nog al gesteld omdat zij voornemens
zyn in Parijs eene katholieke universiteit, tiaar het
voorbeeld van Leuven te stichten. De oblaten
steunen op de bescherming van den kardinaal en
ioonen geen lust om hunne aanspraken op te geven.
Architecten, die niet met den bouw belast zijn,
beweren dat op den Montmartre de grond te los
is om zulk een gebouw te dragen maar mgr.
Guibert zegtdat die heeren maar zoo spreken
omdat zij er niet bij geroepen zijn.
ontdekking daarvan komt toe aan een medewerker
van den parijschen Univers, een blad, dat in ker
kelijke zaken zeer goed op de hoogte is. Die mede
werker zegt: «Terwijl men tegenwoordig den meer
dan negalteven invloed van het lezen van gods
dienstige boeken en van de schrift op de mensch-
heid constateertkan men integendeel beweren
dat het godsdienst-onderwijs een anderen en wel
positieven invloed uitoefent. Frankrijk en Oosten
rijk waar de catechismus het best wordt geleerd
en hel ijverigst gelezen, zijn juist de landen waar
men de krachtigste rekruten, de flinkste en sterkste
armen voor de militaire dienst en voor de verde
diging van het vaderland vindt. Men moet aan
nemen, dat de 982 van de 1000 rekruten, die te
Weenen lezen konden, slechte boeken ter hunner
beschikking hebben gehad. Het is een uitgemaakte
zaak, dat ontwikkelde volken het zoo ver hebben
gebragt om onder 1000 rekruten 906 kreupele en
onbruikbare te leveren.”
Volgens den uitslag van den oorlog in 1870j7t
wordt de catechismus dan in Duitschland nog beter
gelezen dan in Frankrijk; de medewerker heeft daar
zeker nog geene onderzoekingen in t werk gesteld.
t op mij vuren moest.
Ik noorde een, twee, drie Dit was de
deerde. Op hetzelfde oogenblik gevoelde ik
vreeselijken schok en ~A"
ontploffing van 1 B
Eene maand later kreeg ik het bewustzijn
der en vernam üa» unjuv -
ning dat ik dood was, mijn ligchaam hadden la-
