VERTENTIEBIAD.
NIEUWS- EN AD-
Veertiende Jaargang.
No. 35.
1875.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
DONDERDAG 2 September.
1
v.
■nu iJiiim
7
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
voor re
den, langs welke de trein met schrikbarende vaart
op kinaswear Terminus zou zijn aangerukt en waar-
schijnlijk, na de afsluitsels aan het einde van den
Terminus verbroken te hebben, in zee zijn gestort.
Gelukkig bevonden zich twee aan den spoorweg
verbonden werklieden in den trein. Een hunner
klom boven op den wagon en klauterde verder
land's den geheelen trein, terwijl hij stuitingswerk-
tnigen toepaste. De andere bereikte langs de trede
aan de buitenzijde der waggons de locomotief al
waar hij den stoom afsloot en de hoofdsluitkraan
digt maakte, zoodat door deze bewegingen de trein
nog juist in tijds belet werd op de heffing in de
nabijheid van Kingwear te geraken. De machinist
en de stoker, die, na den reizigerstrein in bewe
ging te hebben gezetdezen aan het toeval over
heten, zijn geschorst. Het berigt zegt echter niet
welke belooning de beide redders ontvingen zon
der welke denkelijk een verschrikkelijke ramp had
plaats gehad.
wereld voldoende ondersteuning geworde, verwach
ten wij spoedig hulp op het bloedige slagveld
Nu eerst genoeg van Turkijewie zich door
het medegedeelde opgewekt gevoeltom aan de
smeekmgen gehoor te geven dient zich eerst wel
af' le vragen’of hij een eerlijk man is.
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cis. van 1—7 regels. Vervol
gens 10 Cent per regel Overigens naar plaatsruimte.
Te Kasoeska in Japan is eensklaps eene on
metelijke zandbank van den bodem der zee op
gerezen en de haven van Mito, die 50 voet diep
wasis in een enkelen nacht geheel en al opge
vuld. Het zand steekt bijna drie meter boven den
vroegeren waterspiegel van de zee in de haven
uit. De 17 schepen welke zich op de reede be
vonden zijn gestrand en zitten diep in het zand.
Dit verschijnsel is waarschijnlijk veroorzaakt door
eene aardbeving, welke in die streken zoo veel
vuldig zijn.
De berlijnsche Volkszeihing verzekert, dat een
tiental duitsche jongelingen naar Cuxhaven zijn
geloktzonder hun voorkennis aan boord van
een schip gebragl en overgeleverd in handen van
personendie hen verronselden aan het neder-
landsche gouvernementdat hen naar Indië zal
zenden. De Volkszeitung is daar boos om en zegt:
„Balt niet ieder Duitscher zijn vuisten als hij
zulke feiten ziet gebeuren Als de Nederlanders
met hun kikvorschenbloed zelf niet meer willen
vechten, dewijl de gansche boel daar ginds ver
knoeid is, moet dan de „duitsche Michel” voor
hen naar de slagtbank worden gezonden, niet als
een huurlingmaar als een ellendigedoor ge
weld en verraad van zijne vrijheid beroofd?
’t is wat bar gezegdmaar als het medege
deelde een feit is, moet men ook wel kikvorschen
bloed hebben om niet wat bar te worden, ’t Is
te hopen, dat onze regering kan en wil bewijzen,
dat er onwaarheid verteld is (gelijk het Dagblad
van /.Holland reeds verzekert), dan willen we
voor ’t overige maar denken, dat de duitsche schrij
ver omtrent het bloed ook verkeerd is ingelicht.
Te hopen is 't ook, dal er wat op gevonden wordt
om te verhelpen dat het behoud onzer koloniën
van zoovele vreemdelingenniet altijd te vertrou
wen wordt afhankelijk gemaakt.
Aan het spoorwegstation te Torqnay (Engeland)
heeft het volgende plaats gehad:
Terwijl een trein met reizigers gereed stond te
vertrekken, kwam een zware goederentrein langs
eene helling op den reizigerstrein aanloopcn ten
gevolge van een of ander gebrek, waardoor hij bui
ten bedwang geraakt was. De machinist en de
stoker van den reizigerstrein stoomden dadelijk
achterwaarts, doch sprongen beide van de locomo
tief en lieten den trein verder aan zich zelven over,
gevolgd door den goederentrein. Deze haalde den
reizigerstrein in, gaf er een schok aan, die echter
zonder nadeelige gevolgen afliep en stond toen
stil. De schok stiet den trein met reizigers op
eene helling langs welke hij achterwaarts voort
snelde en wel onder stoom. Met elk oogenblik ver
meerderde de snelheid, tot dat de reizigers, 1 aing-
ton voorbij stoomende, een tweede helling nader-
De commissie door het centrale landbouwkun
dig genootschap te Parijs benoemd om rapport
uit te bremren aangaande de ontdekking van den
werkman 'felliezdie in Augustus aardappelen
poot om in January te oogsten zoodat men een
dubbelen oogst van aardappelen in één jaar kan
hebben en ook altijd versche kan eten, heeft gun
stig gerapporteerd bij monde van den heer Ghatin,
lid’van het Instituut. De conclusie noemt het door
Telliez uitgevonden middel uitstekend. Op vijf
verschillende plaatsen werden nu van staatswege
proeven genomen en reeds zijn in de laatste dagen
aardappelen gepoot, o a. in den Jardin des Plantes,
in den tuin van liet Luxembourg en in den Ac-
climatatie-tuin.
Edel Achtbare Heeren zoo is thans de titel
van hen die vroeger vroede, d. i. wijze mannen
heetten. Dat de stadsbesturen vroeger altijd wijs
waren en de leden van een gemeenteraad zich nu
altijd edel en achtbaar vertoonen er zijn er, die
dat tegenspreken, en de heeren geven ook wer
kelijk wel eens aanleiding dat men hun het regt
op de eervolle onderscheiding moet ontzeggen.
In den avond ran den 23 Augustus vergaderde
de gemeenteraad van Urk. De vergaderzaal was
vol toehoorders en ook daarbuiten stonden nog
honderden. Een voor Urk hoogst gewigtige zaak
zou besproken worden. Door negen ingezetenen
was een adres ingediend aan den Raad om art.
26 der gemeentewet toe te passen op de raadsle
den T. Hoekstra en L. Kramer wegens overtre
ding van art. 24 der genoemde wet. De overtre
ding bestond hierin dat de heer Hoekstra op 12
Mei 1874, ter gelegenheid van het krooningsfe est,
voor de schoolkinderen costumes, strikjes petten
etc voor rekening der gemeente geleverd bad en
later den gemeenteveldwachter met zijn huisgezin
en inboedel voor f 15 uit Sneek gel»a’d "a“.’
terwijl de heer L. Kramer op 24 July 1873 by
eene oefening met de brandspuit, twee llesch je
never voor de bedienende manschappen vooi re
kening der gemeente geleverd had.
Nadat de voorzitter dit adres had voorgelezen,
maakte de heer Kramer de opmerking, dat de
handteekeningen niet voldoende waren, omdat
geen enkele voornaam voluit geschreven was,
maar dat slechts de voorletters stonden geschre
ven en dat hier veel zijn die gelijke namen heb
ben. De heer Hoekstra deed de vraag: of ook de
burgemeester hunne schorsing wildewaarop deze
De Figaro een fransche krantmaakt er zich
vrolijk over, dat menig Parijzenaar niet weet, wat
de Herzegowina is, en dat er zijn, die meenen, dat
het eene danseres van de opera of een nieuwe
piano, door Herz uitgevonden, of wel een lucifers
fabriek is. ’t Kon zijn dat ook enkele Bolswar-
ders omtrent het turksche rijk niet zoo op de
hoogte zijn als noodig is om de troebelen die
daar nu zijn, te begrijpen. Voor hen dan een wei
nig opheldering; wie’tal weet, mag’t overslaan.
Wie meent, dat Turkije het land van de Tur
ken is, heeft niet geheel en al ongelijk, maar hij
weet er dan toch nog niet alles van. Van de 12
milhoen inwoners van dit rijk, zijn niet meer dan
700,000 eigenlijke Turken van ouder, tot ouder,
’t Was al in de 14de eeuw, dat de Turken zich
■in den zuidoosthoek begonnen te nestelen en na
dat ze in 1453 Konstantinopel hadden bemagtigd,
werden ze meermalen lastig voor hun buren
vooral voor Oostenrijk, ’t Was de kracht van een
ruw volk, die toen nog kon zegevieren, maar sedert
andere volken tot meer beschaving kwamen ter
wijl de Turken als Turken bleven leven gingen
hun zaken meer en meer achteruit, en dat er nu
nog een rijk van Turken in Europa bestaat, heb-
Ihen ze enkel daaraan te danken dat geen der
groote mogendheden een ander gunt zich van Tur
kije meester te maken.
Wat nu de overige bevolking betreft, die bestaat
noo- uit 2[ millioen mohamedaansche Albanezen
en’siaven of eigenlijk Slavoniërs. Verder wonen
er wel drie maal zoo veel christenen als mohame-
danen, en die christenen zijn Grieken Rumeniers
Albanezen of Slaven. Geheel Griekenland behoorde
vroeger aan Turkijemaar toen he,nu omtrent
40 jaor geleden, zich vrij vochtbleven nog vele
Grieken in Turkije wonen en zij zijn alles behalve
tevredene onderdanen van den sultan. lot de
Rumeniers behooren de bewoners der zoogenoemde
DonauvorsleiidommenMoldavië en Wallachije, die
een eigen bestuur hebben maar schatpligtig zijn
aan den sultan. De slaven wonen in Servië, Bul
garije, Bosnië, de Herzegowina en Montenegro.
Die christenen rajahs genoemd behooren tot
de orthodox-grieksch-katholieke kerk en geven zich
blindelings over aan de bevelen hunner popen of
geestelijken. De leenadel, die in de Herzegowina
den baas speelt en welke adelijke heeren Spain’s
genoemd worden behoort tot den slavonischen
stam en wel tot dat deelhetwelk in de middel
eeuwen tot het mohamedanisme overging. Alleen
«.nder de ambtenaren, officieren en stedelingen in
de Herzegowina vindt men vele wezenlijke Turken.
Over 't algemeen bestaat onder de christelijke
bevolking van Turkije een krachtige haat tegen
de mohamedaansche onderdrukkers en zij wen-
schen niets vurigerdan een grooten grieksch-ka-
tholieken staat te grondvesten. Zij verkeeren ech
ter in een toestand dat zij zonder hulp van bui
ten niet veel kunnen uitrigten. In een manifest
zeggen dan ook de hoofden van den opstand
„Wij smeeken Servië en Montenegro ons te on
dersteunen wij smeeken de overige Slaven, allen
en waar zij ook wonen ons te helpen. Eindelijk
smeeken wij iedereenzonder onderscheid van ge
loof of nationaliteitom hulpieder, die een eer
lijk man is, de vrijheid waardeert en het regt
eert. In hoop dat ons smeeken niet vruchteloos
hlijvë en ons van eerlijke lieden uit de geheele
