VERTENTIEBLAD.
NIEUWS- EN AD-
I
1875,
Veertiende Jaargang.
No. 44.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
DO ND Eli DAG 4 November.
z
i
MIMI (IIIIIra
de r. katholieke gees-
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
die wacht op hare ontwikkeling door gunstige
den verschrikkelijken strijd daar is dan zal
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cis. van 1—7 regels. Vervol
gens 10 Cent per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Voor eenigen tijd werden te Haarlem door een
handelshuis twee soorten of monsters zoogenaamd
xkunstmeel” den bakkers aangeboden. Door belang
stellenden werden die monsters in handen gesteld
van de Vereeniging tot bevordering der Volksge
zondheid, die aan de tweede sectie opdroeg ze aan
een chemisch onderzoek te onderwerpen. Het bleek
daarbij, dat die beide monsters zoogenaamd «kunst
meet” hoofdzakelijk bestonden uit zwavelzuren kalk
en koolzuren kalk, of gips en krijt. Het is zeker
Te Antwerpen veroorzaakten de gemeenteraads
verkiezingen die Dinsgdag plaats hadden groote
opgewondenheid. Tot welke middelen men zijn
toevlugt nam kan uit het volgende blijken: de
clericale bladen verhaalden dat de pastoor-deken
der groote kathedraal toen hij van een zieke
wien hij de laatste sacramenten had toegediend
terugkeerdeop de publieke straat beleedigd en
uitgejouwd was. De pastoor-deken mgr. Sacré
haastte zich het feit in een ingezonden stuk aan
den Précurteur te bevestigen. Maar toen kwamen
vier katholieken die op de plaats waar hij be
leedigd heette te zijn voor het heilig sacrament
neergeknield hadden verklaren dat zij geen en
kelen belecdigenden kreet of handeling vernomen
of gezien hadden.
Uit Metz berigt men dat op 13 j.l. in de na
bijheid van de fransche grenzen brand is uitge
barsten in een schuurstaande nabij het spoor
wegstation te Basilly. Er bevonden zich in die
schuur en in de daaraan grenzende gebouwen 6000
stuks schapen die allen in de vlammen zijn om
gekomen. Twaalfwurtcmburgsche veewaggons zijn
insgelijks verbrand De schade aan fransche vee-
handeiaren daardoor toegebragtwordt op ruim
90.000 franks begroot.
liet pas voltooide fort «Kroonprins van Saksen”,
niet ver van Straatsburg, is aan een groot gevaar
ontkomen. Omstreeks elfureinden morgen hoorde
men in den omtrek een zwaren knal en zag men
vlak in de nabijheid van het kruidmagazijn een
zware rookkolom opstijgen. Er was in het labora
torium een granaat, dien een kannonnier had la
ten vallen, gesprongen en hierdoor was eenig kruid
in de nabijheid ontploft. De muur van het daar
naast gelegen kruidmagazijn was weggeslagen, doch
het kruid was toevallig niet met het vuur in aan
raking gekomen anders waren de gevolgen onbe
rekenbaar geweest. Behalve de materiëele schade
heeft men het verlies van drie menschenlevens te
betreuren. Zes andere kannonniers zijn levensge
vaarlijk gekwetst.
De burgemeester heeft toen de volgende procla
matie laten aanplakken
«Medeburgers! Daar ik verantwoordelijk ben
voor de goede orde geloof ik ’t stilzwijgen niet
te mogen bewaren over de feiten welke mij ter
oore gekomen zijn Door aanplakbiljetten op de
muren en door onder ’t publiek uitgestrooide ge-
schriften trachten eenige personen het gerucht
ingang te doen vinden dat de katholieke eere-
dienst in de straten onzer stad beleedigd is, voor
welke beleediging zij een deel onzer medeburgers
verantwoordelijk stellen. Deze beschuldigingen
die weersproken zijn door het onderzoek, dat ik
deed instellen kunnen slechts strekken tot het
opwekken van haat, tweedragt en wanorde. Het
is mijn pligt de bevolking voor dergelijke gevaar
lijke aanhitsingen te waarschuwen. Het bestuur
is overigens vast besloten alle overtredingen der
wetten en reglementen, strekkende tot handhaving
der orde en openbare rust, ten strengste te straften.
«Gedaan op het stadhuis, 22 Oct. 1875.
«De Burgemeester,
«Leopold de W/el.”
In den volgenden nacht werd op alle muren der
stad «een Antwoord aan den heer Leopold
de WaaJ aangeplakt waarin staande gehouden
werd dat het heilige sacrament door twee per
sonen was gehoond. De burgemeester deed weer
aanplakken dat het door hem officieel ingestelde
onderzoek de onwaarheid der beweaing had aan
den dag gebragt.
Een circulaire van de katholieke kiesvereeniging
te Turnhout vertelde den kiezers onder veel an
der moois
«de belgische constitutie is een werk van ondeugd;
«de vrijheid door haar gehuldigd is een werk
van den duivel
»de gansche wereld moet geplaatst worden onder
de voogdij van den heiligen vaderdie thans in
het vaticaan «op nat stroo” ligt te kermen
«het tegenwoordig (burgerlijk) huwelijk is slechts
«boeleering.”
Te Brussel heeft men elkander in den schouw
burg met stukken hout en ijzer om de ooren ge
smeten en elkander opgemonterd door het zingen
van: «bet ongediert der papen” en van den «Leeuw
van Vlaanderen.” Victor Driessens en zijn schoon
zoon Corijn deden dapper mee.
Hel l’union fait Ia force (eendragt maakt magt)
op het belgische wapen zal zoo zijn bèteekenis
verliezen.
Te Brussel, Antwerpen, Leuven, Verviers, Mons,
Namen Ostende en Diest verkregen de liberalen
de meerderheid; te Brugge, Mechelen, Oudenaerde,
Spa en Aerschot bleven ze in de minderheid.
De heer Gladstone, een Engelschman die ver
der ziet dan zijn neus lang is en uit de gegevens
van het heden de toekomst tracht te berekenen
geeft de uitkomst van een zijner berekeningen in
de volgende woorden: «de geweldige stroorning der
nienschelijke hartstogten, die wij verkeerdelijk het
toeval of het noodlot noemen, denkt Frankrijk op
nieuw een verschrikkelijk conflict op leven en dood
toe als het met Dnitschland de worsteling aan
vaardt over de opperheerschappij in Europa. Zon
der twijfel pleit Frankrijk op dit oogenblik voor
het behoud van den vrede, maar zijne innerlijkste
gedachte, de kiem zijner gedachte voorde toekomst,
die wacht op hare ontwikkeling door gunstige om
standigheden, is: oorlog en als eens de dag van
den verschrikkelijken strijd daar is, dan zal het
zich met alle elementen verbinden die daartoe
door hunne natuur voorbeschiktheid hebben, 't Zal
niet zijn; alliantien lusschen staat en staat, want
hoogstens zou het daartoe alleen op Spanje kun
nen rekenen maar de eigenlijke bondgenoot van
Frankrijk zal geen naam dragen.
Zij zal zijn: de ullramontaansche minderheid, die
verstrooid is over alle rijken van Europa, in Bel
gië triomfeert, in Engeland onrust stookt, in Frank
rijk bij afwisseling heerscht en zamenzweringen
organiseertDnitschland en Oostenrijk in verzet
brengt tegen de wetten en in Italië misschien eenig-
zins zwakker is, maar die overalvast aaneenge
sloten, hare plannen hardnekkig doorzet, weet wat
zij wil, hare leiders gehoorzaamt en het «wachten”
verstaat.
Die minderheid, welke Dnitschland haat en Italië
steeds verontrustwordt door eenc onverstoorbare
aantrekkingskracht de geallieerde van Frankrijk
als Frankrijk zich laat meeslepen door het kerke
lijk fanatisme en zucht naar onzinnige avonturen.
De twee groote krachten, welke op zekeren tijd
den vrede dreigen te verbreken, zijn deze:
«de wrok tegen en de zucht naar wraak die in
Frankrijk ten aanzien van L'tiilscbland leven en
dagelijks gevoed worden
«de beleedigde eerzucht van de r. katholieke gees
telijkheid, die vastelijk besloten is om het nog op
eene laatste catastrophe te laten aankomen eer zij
gansch en al afziet van de wereldlijke heerschappij
over Italië”,
Die beide krachten zullen ook al passen zij
overal niet in elkander, zelfs al hebben zij in en
kele opzigten een afschuw van elkander, zich ver-
eenigen, teneinde, ieder voor zich zelve, dat doel
te berèiken ’t welk hare eerzucht bevredigt”.
Een Italiaan, Pugnalini genoemd, kwam aan het
turksch-oostenrijksch grensstation Czarina, en ont
moette er een oostenrijksch tolbeambte en twee
turksche schildwachten. Vijftig pas verder slaat
een turksch blokhuis, met eene bezetting van een
halve kompagnie nizams, die tot de geregelde troe
pen behooren. Hij achtte zich volkomen zeker en
onderhandelde met twee personen uit het naburige
Drina over den verkoop van zijn geweer, teneinde
uit de opbrengst er van zijn honger en dorst te stil
len. Dat hij gewapend waskon geen bevreem
ding wekken, daar het veeleer iels bijzonders is,
wanneer iemand in die streek thans ongewapend
uitgaat. De Turken geleidden hem naar het blok
huis onder voorwendsel hem van voedsel te zul
len voorzien; zij riepen den oostenrijkschen tolbe
ambte, die een weinig Italiaanse!) verstaat, om als
tolk te dienen. Toen deze echter kwamhoorde
hij een vervaarlijk geschreeuw en naderbij komende,
zag hij, dat men Pugnalini's hoofd afsloeg en zijn
ügchaam met bajonetsteken doorboorde. Waarom
dit gebeurde is nog een raadselmaar er waren
turksche officieren bij tegenwoordig.
Naar men weet en zooals uit de rede van tl
Oct. van den min. van buitenl. zaken is gebleken,
was het voornamelijk de heer Jesurun van Cura
cao die zoowel als eigenaar van het schip «de
Midas” als uit anderen hoofde aanzienlijke pre-
tentiën tegen Venezuela wilde doen gelden. Wij
vernemen thans uit zeer vertrouwbare bron, dat
de lieer Jesurun, na een verblijf van eenige maan
den in Venezuela en een persoonlijke onderhande-
ling met het gouvernement der republiek eenige
weken geleden geheel tevreden gesteld op Curasao
is wedergekeerd en de moeijelijkheden tusschen
hem en de veneznelaansche regering door een schik
king geheel uit den weg zijn geruimd. Deze om
standigheid is ongetwijfeld geschikt om tot een
vredelievende oplossing van de hangende geschil
len bij te dragen. Aldus luidt eene mededeeling
in het Dagblad, van -Holland.
