NIEUWS- EN AD-
VERTENTIEDLAD.
n
No 49.
Veertiende Jaargang.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
DONDERDAG 9 December.
IIILMI'.It'Hli llllllll
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Gis. van 17 regels. Vervol
gens 10 Cent per regel Overigens naar plaatsruimte.
een geringe belooning te noe-
om over kleu-
Een persoon, Zondagavond'den koristen weg van
Uselmonde naar Ridderkerk willende volgen, scheen
tengevolge van dronkenschap van den regten weg
gedwaald. Hij keerde na den bewoner van een
watermolen naar het pad te hebben gevraagd, te
rug en kwam aan een tewseden watermolen. Daar
opende hij eene deur, waaronder zich het zooge
naamde kamrad bevond. Onmiddellijk viel de on
Dat in België de zucht voor liet liberalisme nog
leeft blijkt uit wat uit Brussel geschreven werd
aan de Amsterdamsche Courant. «Nooit heeft men
in ons land een indrukwekkender manifestatie ge
zien dan die van vijftien- tot twintigduizend libe
ralen, welke gister (Zondag) uit allé oorden te Gent
zijn gekomen om feest te vieren ter gelegenheid
van de zege, door den burgemeester bij de verkie
zing behaald. De door het volk toegejuichte op-
togt door de straten was die van een gansch le
ger, doch zonder vijand, want de clericalen had
den zich in de stad verspreid en hielden zich ver
borgen. In de schoone zaal «Casino” verwekte de
plegtigheid een onbeschrijfelijke geestdrift onder
de honderden dames van den aanzienlijksten stand
zoowel gentsche als antwerpsche enz.en onder
de duizenden mannen die in dit uitgestrekte lo
kaal plaats hadden kunnen krijgen. Aan den heer
de Kerckhove en zijne echtgenoot werden ruikers
overhandigd, toespraken werden gehouden door de
voorzitters der liberale vereenigingen; dit alles droeg
het kenmerk van een indrukwekkende grootheid
en bewijst het ontwaken van het liberalisme. De
voornaamste ovatiën golden in de eerste plaats het
gekozen kamerlid de Kerckhove, vervolgens den heer
Bara, gewezen minister van justitie, voorzitter van
de Liberale Federatie, en den heer d’ Elhonngne
den uitstekenden genlschen redenaarwiens toe
spraak eindigde met de woorden: «in ons openbaar
regt is de burger alles de priester niets.” Gij
zult zien dat door de clericale pers deze woorden
uit hun verband zullen gerukt en er een verkeer
de uitlegging aan gegeven zal worden men zal
zeggen dat de heer dj Elhonngne de afschaffing
der geestelijkheid heelt gcëischten vergeten er
bij te voegen dat het hier niets anders en niets
meer geldt dan «aan de geestelijkheid haren poli
tieleen invloed te ontnemen.” De grootschc pleg
tigheid eindigde met den kreet«Leve de grond
wet!” het eerst aangeheven door den burgemeester-
volksvertegcnwoordiger. Vervolgens hebben de hh.
Kerckhove vader en zoon, benevens andere gentsche
notabelen de gedelegeerden der liberale vereeni
gingen op prachtige maaltijden onthaald.”
In Frankrijk openbaart zich op staatkundig, niet
minder dan op kerkdijk gebied, een krachtige geest
van achteruitgang. De tijd, waarop de Nationale
Vergadering ontbonden zal worden en de kiezers
beslissen zullen, wie daartoe eerlang zullen behoo-
ren, nadert. Volgens de nieuwe kieswet zal ieder
aruondissement een afgevaardigde kiezen. Parijs
moest derhalve 20 hebben, maar het zal niet meer
dan 19 mogen kiezen, omdat een der arrondisse
menten geen 100,000 inwoners heeft. Intusschen
zijn er 17 plattelands-arrondissementen die allen
minder inwoners hebben dan dat eene. van Parijs;
een daarvan heeft niet meer dan 15.Ó00. Toch
zal ieder een afgevaardige zenden. In 4 arrondis
sementen van Parijs zijn meer dan 100,000 inwo
ners, toch zullen ook deze elk maar één afgevaar
digde mogen kiezen, hoewel de wet anders bepaalt.
Op de»e wijze krijgt het platteland-meer afgevaar-'
tligden dan het toekomt; in Frankrijk zijn Je plat-
Een new-yorksch dagblad verhaalt: Jimmie Whar
ton, van wieu men zegt, dat Lij een zeer vrolijke
jongen geweest is, huwde onlangs. Op den mor
gen na de bruiloft verzocht de dame haar echtge
noot, baar bij het toilet te helpen, daar het kamer
meisje iets anders had te doen gekregen. De man
deed het bereidvaardigen toen hij gereed was
met het digtrijgen van haar corset, was hij niet
weinig onthutst, zijn lief vrouwtje te zien weenen.
«Nu, mijn beste schat,” vroeg hij, «wat is er, waar
om schreit gij"? «O Jimmie, Jimmie,” antwoordde
zij snikkend, alsof haar het hart zou breken, «hoe
dikwijls moet gij zoo gedaan hebben om er zoo
handig mede te worden. Dat maakt mij zoo vree-
selijk ongelukkig I”
telandbewoners beter aan den leiband te houden
dan de stedelingen.
Frankrijk heet een republiek, maar’t volk mag
niet republikeinse!) gezind zijn. Bullet, de eerste
minister der republiek, is er sterk voor, dat in de de
partementen der groole steden de staat van beleg
gehandhaafd blijft tot na de verkiezing, opdat de
verspreiding van republikeinsche bladen belet kan
worden. Sedert 1873 zijn 3 koningsgezinde, 2
clericale, 7 bonapartistische en 115 republikein
sche bladen geschorst. Op het oogenblik is aan
53 republikeinsche bladen en aan geen enkel
blad van andere partijen de verkoop op straat
verboden. In sommige departementen zijn alle li
berale bladen verboden. De kiezers van het plat
teland krijgen niet anders dan zeer eenzijdig ge
kleurde berigten van wat in Versailles voorvalt.
Zij mogen enkel lezen, dat de commune op nieuw
het hoofd verheft, dat de zaken achteruitgaan, dat
de radikalcn de hooge belastingen noodzakelijk
maken e d. g.
Zoo gaat het in Frankrijk wonen er ook bui
ten Frankrijk menschen die zich met eenzijdige
voorstellingen vergenoegen en wien men het daar
aan dan ook niet laat ontbreken
Sprookjes en wonderverhalen verloren zoo niet
allen, dan toch veel van hun invloed de werke
lijkheid vertoont zich soms zoo mirakulcus, dat
zij een sprookje in ongeloofwaardigheid overtreft.
In de Gemeentestem treft men een verhaal aan
van hetgeen een raadslid in eene openbare gemeen
teraadsvergadering zeide bij de behandeling van
een voorstel om nog een kweekeling aan te stel
len bij de openbare lagere school.
«Hij vond het onnoodig zulk een uitgaaf te doen
als werd voorgesteld. De hoofdonderwijzer had
eene dochter van 14- a lójarigen leeftijd, die de
lessen aan een oefenschool in eene naburige stad
ter opleiding voor hulponderwijzeres bij woont. Deze
kon naar zijn begrip, haar vader w*el een handje
behulpzaam zijn. Zijne kinderen moesten op de
boerderij ook wel pootaan spelen. En als de va
der. hoofdonderwijzer, dit niet wilde of niet goed
achtte, dan kon hij zijn zoon van 10 a 11 jarigen
leeftijd wel gebruiken diens jeugd deed niets
af, want des raadslids kinderen (en het oudste
van dezen was van denzelfden leeftijd) hadden el
kander wel praten geleerd zonder dat er zich
iemand meê had bemoeid waarom zou een jon
gen van 10 a 11 jaar den kleinen geen spa-a kun
nen leeren Tót meerderen aandrang voegde het
bedoelde raadslid hier nog bij dat de hoofdon
derwijzer toch 800 jaarwedde geniet en dat dit
waarlijk niet zulk
men is.”
Nog te veel blinden zijn geroepen
ren te oordeelen.
De donsche kozakken die zich gewoonlijk niet
verdiepen in lectuur, zouden op het denkbeeld zijn
gekomen dat het einde van het bestaan der we
reld op handen is. De bejaardsten onder hen zeg
gen daarom hunne bezigheden vaarwel en bestel
len hunne doodkisten.
De overheden bemoeijen zich niet met deze volks
opinie, overtuigd dat de kozakken wel weer uit de
doodkisten kruipen en naar de tafel zullen gaan
om in’t leven te blijven.
Engeland heeft den politiekers wat te denken
te praten en te schrijven gegeven en den couran-
tiers, voor wie de nieuwtjes niet overvloedig zijn,
sloffe, om eenige kolommen te vullen. Engeland
leeft van de negotie, dat is bekend. Welnu, het
heeft negotie gedaan met den bestuurder of khe-
dive van Egypte en daarover gaat nu hel praatje.
Nu zoo omtrent 6 jaar geleden kwam het berigt,
dat het kanaal van Suez voltooid was zeer (en ge
rieve van de scheepvaart op Indië. 't Had heel
wat moeite gekost en de ondernemingsgeest van
een de Lesseps was er noodig geweest, om dat
reuzenwerk aan te vangen en te volbrengen. En
ook geld moest er wezen. Eene leening in aan-
deelen werd aangegaan en de khedive, die er be
lang'in stelde, dal de zaak gelukte, nam vele aan
vloeien. Engeland scheen er niet zeer voor te zijn;
wel wendde de Lesseps zich daarheen om onder
steuning, maar lord Palmerston bestreed de onder
neming zoo vinnig mogelijk. Frankrijk toonde
zijne ingenomenheid; het beschouwde de egyptische
onderneming half en half als een fransche en de
voltooijing ids eene overwinning, op Engeland be
haald.
■De omstandigheden zijn veranderd. De khedive
moest geld gebruiken; hij bood zijne aandeelen te
koop aan, en de engelsche regering kocht ze,
ten getale van omstreeks 177,000. Door deze ne
gotie is Engeland nu de grootste aandeelhouder
geworden in het kanaal, dat het eens, zoo’t scheen,
met wantrouwen zag tot stand komen. Een ge
volg hiervan zal zijn, dat Engeland een overheer-
schenden invloed zal kunnen uitoefenen op Egypte.
Dit doet Frankrijk zeer en leidt tot de vraag: heeft
Engeland ook nog iets anders op't oog dan han
delsbelang? Is het ook een voorzorg voor het ge
val, dat de zaken daar in Turkije eene wending ne
men, die Engelands inmenging wenschelijk maakt?
Voorziet Engeland misschien reeds de uitbreiding
van de bewegingen in Turkije en wil het niet
«lat anderen alleen daarvan partij zullen trekken?
liet opwerpen van deze en dergelijke vragen, die
elk dan op zijne wijze tracht te beantwoorden
brengt nu vele pennen en persen in beweging; de
engelsche pers heeft gcene andere dan geruststel
lende beschouwingen. Maar meer dan beschou
wingen geeft niemand en wie er eenige profetie
op bouwen wil, kiest een zeer lossen grond daartoe.
