NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
BOESWABP WWSERABEHE.
i
1
1882.
Een en Twintigste Jaargang.
No. 27.
VOOR
DONDERDAG 6 JULIJ.
PI
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 17 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
41
Het diploma voor bewaarschoolonderwij-
zeres werd dezer dagen te Leiden verkre
gen door MeJ. A. van der Peen.
BHKENDMAKIXx.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van WONSERADEEL
Gelet op het bepaalde in art. 219 der
gemeentewet
Brengen bij dezen ter algemeene kennis,
dat de rekening en verantwoording wegens
de inkomsten en uitgaven van de gemeente
en de dorpen over het dienstjaar 1881 he
den aan den gemeenteraad is overgelegd
van heden af, gedurende 14
dagen vooi’ een ieder in de secretarie
der gemeente tor inzage zal voorliggen en
tegen betaling der kosten in afschrift ver
krijgbaar is.
WITMARSUM, den 1 Julij 1882.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
L. BRITZEL
De Secretaris
E. JANSEN.
J
AMERIKA.
Hoewel Garfield’s moordenaar herhaal
delijk gevraagd had, dat men hem klokslag
twaalf zoude hangenwerd het 12,40 eer
hij den beul het vooraf beraamde sein gaf
om het valluik te openen. De doodstrijd
moet zeer kort zijn geweest envoor zoo
ver wij dat weten kunnenook niet zeer
smartelijk. Op de mare van zijn dood juich
te de menigte, dat, naar de Philadelphiasche
correspondent der Times verzekert, hooren
en zien rondom het schavot verging.
Donderdag ontving Guiteau een ruiker
van zijne zuster. Eerst weende hij bij ont
vangst daarvan en de tranen, die hij stort
te, waren, naar men wilde eerste sedert
den noodlottigen dag te Washington. Maar
zij werden spoedig gedroogd; tranenzeide
Guiteau, zijn Gode en menschen beiden on
waardig. Dan dicteerde hij een soort van
testament in een brief aan zijn geeste
lijken raadsman.
De eigenaar van een geoctrooieerde vries-
machine had een bona fide bod in klinken
de munt gedaan voor het lijk. Hij wilde
het laten bevriezen en het daarna tentoon
stellen, ook als reclame voor zijn machine.
Voorts beschikte Guiteau over de bouw
stoffen zijner levensbeschrijving en gaf den
wensch te kennen dat, zoo iemand zijn na
gedachtenis wil eerenhij zulks doen kan
door de oprigting van een gedenkteeken
met dit opschrift: „Hier ligt het ligchaam
van Charles Guiteau, vaderlander en chris
ten. Zijn ziel is in de Hemelen.”
Tegenover zijn bezoekers op Donderdag
handelde de gevangene met de grootste en
zonderlingste hartstogtelijkheid zóó zelfs
dat men herhaaldelijk op het punt stond
hen te verwijderen. Zijn oogen fonkelden,
hij hief de armen ten hemel en vloekte zijn
vijanden. De bitterste spotternijen wissel
den zich bij hem af met godvruchtige kre
ten en het roepen, dat hij „geïnspireerd”
was toen hij de daad bedreef. Wat den
ruiker betreft, men moest dien verwijderen,
want men vreesdedat het gerucht waar
heid inhield, dat de bloemen vergiftigd wa
ren en dat men hem den dood toedacht
van Adrienne Lecouvreur.
Toen de heer W. Hicks, zijn geestelijke,
hem Donderdag kwam mededeelen, dat alle
pogingen om den president Arthur te be
wegen gratie te schenken of om uitstel te
verleenen mislukt waren, riep Guiteau uit:
Dat is goed, dat maakt de zaak uit. Ik
zou u willen verzoeken het schavot te on
derzoeken en te zien, dat daar ook alles in
orde is. Onhandigheden moeten niet kun
nen voorkomen. Ik wil klokslag twaalf
gehangen worden.”
Daarna schreef hij het zoogenaamde tes
tament. Zijn broeder en zuster gaven hun
schriftelijke toestemming tot zijn beschikking
over zijn lijk. Guiteau schreef ook een brief
aan zijn advocaat Reedwaarin hij hem
hulde en dank brengten hem uitnoodigt
„mij in den Hemel te ontmoeten.”
Guiteau at Donderdag met zijn gewonen
eetlust. Des avonds was hij kalm en zeide,
dat hij een goeden nacht tegemoet ging
hetgeen waar was, want hij sliep goed, hoe
wel bij tusschenpoozen wakker wordende.
Ten zes ure opstaande, genoot hij ten half
zeven een hartig ontbijt: biefstuk met aard
appelen en eijeren. Hij zeide den kok, dat
deze zorgen moest het diner precies ten elf
uur gereed te hebben. Later kwam de heer
Hicks, en dezen herhaalde Guiteau zijn ver
zoek van den vorigen avond nopens het
schavot en het uur der teregtstelling. De
gevangene las hem nu een eigen gemaakt
gedicht voor, betiteld Simplicity, or religi
ous baby talk.
Over negenen liep Guiteau op en neer in
de kerkergangom ligchaamsbeweging te
hebben. Het gevangeniskantoor was opge
vuld met correspondenten en telegrafisten.
Buiten begon een groote menigte te krioe
len. Kramen verkochten koekvruchten
enz.
Ten tien uur vroeg Guiteau om een bad.
Een groote tobbe werd naar zijn cel ge
sjouwd en daarin stapte de gevangene, naar
zijn bewakers zeiden, enkel om zich te ver
strooien. Middelerwijl volvoerde de heer
Hicks de hem opgedrongen taak, door het
schavot te onderzoeken en zich te verge
wissen dat alle maatregelen goed waren
beraamd. Na zijn bad schreef Guiteau wat
hij noemde zijn „Gebed op het schavot.”
Hij weigerde zijn zuster te zien en maakte
zich nu allengs voor de teregtstelling ge
reed. Daartoe behoorde ookdat hij zijn
toilet in orde bragt en de laarzen liet poet
sen. Ten half twaalf vroeg hij om zijn
middagmaal, dat hem terstond werd binnen-
gebragt en dat hij met smaak nuttigde. Hij
at een pond biefstuk, met gebakken aard
appelen, een omeletmet geroosterd brood
en dronk veel koffij. Na het diner had de
heer Hicks een stichtelijk onderhoud met
den gevangene, die te kennen gaf, dat hij
gereed was voor het ergste en zich met
vol vertrouwen tot God begeven zou.
Ten twaalf uur werd Guiteau het dood
vonnis in den kerker voorgelezen. Eén
oogenblik werd hij zenuwachtig, toen hij de
soldaten hoordedie het schavotplein aan
den éénen kant vulden, terwijl 150 bevoor-
regte toeschouwers den anderen kant inna
men. Maar de zenuwachtigheid was niet
van langen duur en weldra hernam Gui
teau zijn gewone koelbloedigheid. Hij bor
stelde zijn haren en onderhield zich vrije
lijk met diegenen, welke hem omringden.
Nagenoeg half één begon de optogt naar
het schavot. Guiteau marcheerde kalm
met geboeide armen. Eerst op de laatste
schavottreden waggelde hij en moesten de
cipiers hem bijstaan.
De hoofdbewaker der gevangenis wenkte
den aanwezigen toedat zij den hoed moes
ten afnemen. De heer Hicks sprak een ge
bed uit. Daarna hield hij Guiteau het
handschrift voor van zijn eigen gebed. Guiteau
las het voornu en dan een traan niet
kunnende weerhouden.
Nadat de laatste toebereidselen waren
gemaakt, zeide Guiteau: „Ik wil u thans
eenige verzen voorlezendie u mijn ge
voelens moeten uitdrukken op den oogen
blik dat ik de wereld ga verlaten. Op
muziek gezetkunnen ze treffend worden
gemaakt. Zij zijn de taal van een kind
dat zijn pa en ma toebabbelt. Ik schreef
de verzen van ochtend ten tien uur-”
Guiteau zong toen op een droevigen toon:
„Ik ga naar VadertjeIk ben zoo blij,
dat ik naar Vadertje ga! Hallelujah Halle
lujahIk ga naar Vadertje!”
„Ik redde mijne partij en het vaderland!
Hallelujahmaar zij vermoorden mij er
voor, en daarom ga ik naar Vadertje!
HallelujahHallelujah
Er waren nog meer coupletten, In het
midden daarvan werd het valluik geopend
en was het doodvonnis voltrokken.
beiden komen. Frankrijk weifeltde an
dere mogendheden schijnen tegen tusschen-
komst te zijnen de Sultan zegt alles is
weder in orde in Egyptewaarom zoudt
gij daar geweld gebruiken en zoo er ge
weld moet gebruikt wordendan zou ik
het moeten doen.
Maar van wat de Sultan zegt of doet
wordt weinig nota genomen. De mogend
heden zijn, door hunne gezanten, in zijne
hqofdstadbuiten hem vergaderd om te
beraadslagen over wat er met een gedeelte
van zijn gebied moet gedaan worden.
De eens zoo magtigo Sultandie geheel
Europa deed sidderenis nu wel klein ge
worden.
ENGELAND.
Engeland heeft het druk tegenwoordig.
Die vele bezittingen heeft, heeft vele be
kommernissen, en zijne bezittingen zijn zeer
veleen óver den ganschen aardbodem ver
spreid. Voor het- oogenblik baren echter
Ierland en Egypte de meeste zorg.
In Ierland duren de moorden voort. In
het graafschap Galway, waarin voor drie
weken de grondeigenaar Bourke en de tot
zijne bescherming medegegeven dragonder,
korporaal Wallace, van uit een hinderlaag
dood geschoten werdenzijn nu weder van
achter eene muur een agent van een grond
eigenaar en diens bediende op dezelfde wijze
op klaarlichten dag vermoord. Dienzelfden
dag werd een kuiper niet ver van Belford
door twee mannen overvallendie hem
het hoofd kliefden en zijn knecht zwaar
verwondden. Bij deze laatste moord heeft
echter de groote bijzonderheid plaats ge
had dat een der moordenaars gevat is.
Het Lagerhuis heeft Zaturdagavondtia
eene onafgebroken zitting van (n.b.) 32
uren de scherpe artikelen van het wets
ontwerp ter bescherming van leven en ei
gendom in Ierland aangenomen.
Engeland rust zich toe, om des noods
handelend in Egypte te kunnen optreden.
Maar waarom gunt men Egypte nietom
onafhankelijk te zijn De nationale be
weging die onder Arabi-pacha is uitge
broken wil Egypte voor de Egyptenaren
een eisch die zeker niet onbillijk isen
ongetwijfeld gebillijkt wordt in Nederland
dat tachtig jaren voor zijne onafhankelijk
heid streed.
Maar de Sultan zegtEgypte voor de
Turken en de zes groote europesche mo
gendheden Egypte voor de europeanen
althans voor de europesche belangen.
Zoo de vrije vaart op het Suez kanaal
verzekerd iswaarbij alle volkenen in
zonderheid ook Nederlandgroot belang
hebbenzijn onze wenschen met Arabi-
pacha bevredigd. Laat Egypte zich zelve
besturen en de vreemden er buiten blijven.
Welligt heeft Arabi’s toeleg eenige kans
van gelukkendaar de zes mogendheden
het niet met elkander en met den Sultan
eens zijn.
Engeland neemt de houding aan van
met geweld in Egypte te willen tusschen-
BOLSWARD, 5 Julij 1882.
Naar wij vernemenzal de verkiezing
voor een Lid van den Gemeenteraadin
plaats van wijlen den heer Mr. B. J. de
Kok plaats hebben op 1> i n g s (I a g
den IS Julij u.s.
BOLSWARD, 4 Julij 1882.
Aan boord van de Stoomboot Makkum
Sneek had heden op de reis naar Makkum,
een passagier uit die plaats, slechts 18jaar
oud de onvoorzigtigheid op den buitenrand
der boot te gaanhoewel herhaalde malen
gewaarschuwd om dit te laten, (verbieden,
nog beter beletten ware beter geweest)
volhardde hij in die waaghalzerijtotdat
hij eindelijk in de nabijheid van het Ab-
begasterketting in het water viel. De boot
was in volle vaart, zoodat er eenigen tijd
verliep voor men hem op het drooge kon
brengen. Bij aankomst werd nog wel de
hulp van Dr. Nieubuur ingeroepen, maar
deze kon niet anders dan den dood con
stateren.
KKNNISGEVINO.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van WONSERADEEL brengen bij dezo
ter algemeene kennis, dat op den f) Juljj
e. k., in werking treden de door den gemeen
teraad op 22 April j. 1. vastgestelde veror
deningen op het schutten van
vee en op de helling en invor
dering van schutgelden.
WITMARSUM, 1 Julij 1882.
De Burgemeester
L. BRITZEL
De Secretaris
E. JANSEN.
RUSLAND.
In Rusland is het nog ellendig gesteld.
Het volk verjaagt de jodenen de nihi
listen sluiten den keizer in zijn paleis.
Wederom zouden er in eene stad joden
vervolgingen hebben plaats gehadde re
gering zou echter het verspreiden van be-
rigten deswege voo veel mogelijk tegengaan.
De keizer durft niet dan met schrikken
en beven zijn paleis verlatenen zelfs in
zijn paleis is hij niet ten volle gerust, daar
hij zijne omgeving niet vertrouwt
Dezer dagen zijn te Petersburg wederom
nihilisten in hechtenis genomen; onder hen
bevinden zich een adelborst, zoon van den
voormaligen president van het hoog militair
geregtshof, een kolonel der artillerie en
een majoor.
Karakterstiek is het volgend berigt.
„Dezer dagen stonden voor den krijgs
raad te Petersburg teregt de majoor der
gendarmerie Filimonoff en de kapitein van
den staf Andrejoff, onder beschuldiging het
verkeer van gevangen nihilisten met hunne
partijgenooten begunstigd te hebben. Bei
den wei den gedegeradeerd en naar Archan
gel verbannen. Bovendien zijn 20 gendar
men en 7 soldaten veroordeeld tot indee-
ling bij strafcompagnieën voor 515 jaren.
Van zes soldaten bleek dat zij nihilisten
waren. Zij zullen waarschijnlijk nogmaals
met de overige nihilisten teregtstaanin-
dien het blijkt dat zij feitelijk aan de ter
roristische beweging hebben deelgenomen.
De ontdekking geschieddedoordien men
bij de laatstgearresteerde nihilisten negen
brieven heeft gevonden van gevangenen,
die reeds lang waren veroordeeld. Thans
mag geen gevangenbewaarder in de Peter-
Paulsvesting meer een woord tot de arres
tanten spreken. Zij zullen altijd door gen
darmen en soldaten vergezeld zijn. Bed
den stoelen en tafels zijn aan den grond
vastgeklonken om te verhinderendat de
gevangenen door op de muren te kloppen,
met elkander in verbinding treden en de
muren der cellen worden met vilt over
trokken. Het gebruik van boeken is ver
boden. Overigens worden nieuwe kazemat
ten gebouwd, die reeds door grootvorst Ni
kolaas zijn onderzochtom zich te verge
wissen dat geen geluid door de muren
kan dringen.”
Welligt is de tijd niet meer ver, dat de
gendarmen en de soldaten die de gevan
genbewaarders bewaken, ook weder op hunne
beurt bewaakt moeten worden. En waar
vindt de Czaar dan ten slotte trouwe be
wakers genoeg
Het schijntdat het nihilisme onder de
hoogere standen vele aanhangers wint.
DUITSCHLAND.
Von Bismarck en de grondwet zijn twee,
die niet van harte zamengaanalthans de
genegenheid schijnt niet van de zijde van
den eersten te komen. Hij wil nu een bud
get voor twee jaren aan het parlement in
dienen dat tegen de grondwet is. Dit
plan getuigt juist niet veel van de zucht,
om met de volksvertegenwoordiging veel
in aanraking te komen. Von Bismarck is
zoo de rheumatiek hem niet plaagtbest
van humeurmaar over tegenwerken en
tegenspreken kan hij niet best, en dit heb
ben de volksvertegenwoordigers in den laat-
sten tijd nog al eens gedaanvan daar
dat hij in de conversatie met deze geen
pleizier meer heeft.
BOLSll UiDSCIIIi COIBAXT
q
^1
