NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
«1SWAW BH W0NSERA.OEEI.
ll
Egoïsten.
1886.
Vijf en Twintigste Jaargang.
No. 11.
VOOR
BUITENLAND.
BINNENLAND.
DONDERDAG 11 MAART.
1
ADVERTENTIEPRIJS: 50Cts. vanl7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents,
Het verhaal van het „achtergelaten bloedje”
in de kathedrale kerk te Breda is, volgens de
Tijd onjuist. De vrouw, een Protestantsche
dienstmaagd uit het ziekenhuis, is wel degelijk
teruggekomen met de namen van peter en meter
van het inmiddels bij den koster bezorgde wicht,
dat daarop terstond gedoopt en naar de moeder
teruggebracht werd.
Wij zullen allen moeten toestemmen, dat geen
mensch ter wereld zijn eigen belang mag ver-
waarloozen. De som toch van alle eigene be
langen der menschen op zich zelven beschouwd
is het algemeen belang. Wat beter werk iemand
levert, hoe meer hij zal deelen in de gunst van
de menschen, hoe meer men hem zal begunsti
gen. Door dit eigenbelang wordt een ander ge
baat. Elk mensch stelle er gerust prijs op, dat
hij begeerd wordt om zijne werkzaamheid, om
zijn beter werk, om zijn goede waar of wat dies
meer zij. Wij noemen het een slecht mensch
die, in welke betrekking ook geplaatst, het zoo
danig afmaakt, dat hij gedaan krijgt, niet meer
gezocht of begeerd -door zijne medemenschen.
Het eigenbelang dringt den mensch er toe, voor
al in deze eeuw van concurrentie, om zooveel
in zijn vermogen is door soliditeit of op welke
andere wijze dan ook, uit te munten boven an
deren, die met hem in denzelfden werkkring, in
hetzelfde beroep of in dezelfde bezigheid zijn ge
plaatst.
Even als vele deugden een ondeugd kunnen
worden zoo wordt ook het eigen belang eene on
deugd als het in zelfzucht ontaardt. De zelf
zuchtige kent niemand anders dan zich zelven.
Hij moet alles hebben, zijn roem moet boven
dien van anderen gaan. Niet alleen staat dan
het eigen ik op den voorgrond om gaarne alles
te bezitten, maar ook is niemand bekwamer,
wijzer en braver. Zulke ongelukkige tobbers nu
telt de wereld en kweekt de aarde. Men zou
zeggen hoe is het mogelijk, doch ieder, die na
denkt zal allicht bevroeden, dat de hersenkas
niet goed in orde is bij zoodanige wezens en dat
dientengevolge verstand en gevoel in disharmo
nie leven. De zelfzucht maakt den een vrekkig,
den ander hoogmoedig, terwijl liefdeloosheid haar
grondtrek uitmaakt.
Wij zouden niemand gaarne willen aanbeve
len om zelfzuchtig te zijn, omdat we hen voor
de zamenleving al zeer ongeschikt achten die met
die ziekelijke zielsgesteldheid zijn behebt. Een
egoïst van top tot teen smaakt, zooals gemakke
lijk is na te gaan, weinig genoegen in de wereld.
Elk schoudert hem niemanddie rechtschapen
denkt en handelt, kan vrede met hem hebben.
Hij acht zich zelven uitnemender dan anderen.
Hij kan niet zeggen Alle menschen zijn mijn
broeders, en toch, dat eischt de maatschappelijke
zamenleving, dat eischt de algemeene menschen-
liefde van elk individu, van elk mensch, van den
eenling op dit benedenrond. Wij meenen uit bo
venstaande te mogen afleiden, dat het eigenbe
lang niet te verwerpen is, integendeel prijselijk
mag worden genoemd, doch dat, zoodra het in
zelfzucht ontaardt, gevaarlijk wordt en dan eerst
den mensch tot oneer verstrekt.
Wie in staat is, zich bevoegd acht, iemand
als zelfzuchtig te brandmerken, hem als
de verpersoonlijkte zelfzucht te schilderen heeft
gewis voornamelijk twee dingen niet vergeten bij
zijne oordeelvelling over zoodanig wezen. Hij
heeft in de eerste plaats gelet op de handelingen
van zoodanig mensch en in de tweede plaats
heeft hij een diepen blik in ’s menschen hart ge
slagen m. a. w. hij is een menschenkenner en
een hartenkenner. Wij kennen daarom een ge
grond oordeel in dezen dan ook alleen toe aan
hem, die door ontwikkeling, langdurigen omgang
met menschen van allerlei soort en vooral door
geestesbeschaving uitmunt; doch de zoodanige
zal niet liefdeloos en zoo spoedig zijn oordeel uit
spreken. Men heeft dat veelal van den onbeschaaf
de te wachten, meestal zonder motiveering, in
den ruwsten vorm, vaak met het doel om te tref
fen, vergetende dat men door zijn oppervlakkig
oordeel meer zich zelven dan anderen kwetst.
Wij houden den zelfzuchtige, den egoïst voor
een gevaarlijk wezen in de maatschappij. Die
zich als zoodanig doet kennen verdient de achting
van niemand. Men beschouwe den mensch echter
niet te spoedig als zoodanig, daar men de inner
lijke roerselen van ’s menschen hart niet zoo
gemakkelijk kan doorgronden. Wij hebben dan
ook slechts eenen wenschMoge meer en meer
de zelfzucht van den aardbodem wijken en elk
mensch zich niet uitnemender achten dan den
ander, moge ieder bij het bevorderen van zijn
eigen belang dat van anderen niet verwaarloo-
zen, doch dat zal hij niet, omdat zijn belang al
ler bMang is, medewerkt tot volmaking van het
geheel. H. Ad. BI.
In het dagelijksch leven zijn vele woorden in
geslopen van vreemden oorsprong. Tot de zoo
danige behoort het woord, dat we boven ons ar
tikel plaatsen. Egoïsten zijn zij, die hun eigen
belang steeds voor oogen houden met opoffering
van de belangen van anderen. Egoïsten zijn zelf-
zuchtigen. Van nature zijn alle menschen be
vorderaars van hun eigen belang, waarin ook
volstrekt niets kwaads steekt. In tegendeel, wie
zou zijn eigen belang voorbijzien Dat mag en
moet niemand doen in de wereld. Maar wan
neer iemand om zijn eigen belang te bevorderen,
anderen daaraan opoffert, dan wordt hij gevaar
lijk en leeft geheel voor zich zelven alleen. Dan
ook eerst is hij een zelfzuchtige of een egoïst in
den waren zin des woords.
Zaterdagmiddag is de trein van den Rijn
spoorweg, die te 4,50 te Amsterdam moest aan
komen, aan het Rijnspoorwegstation aldaar door
gereden, zonder dat de machinist de locomotief
kon remmen. Gelukkig lag aan de waterzijde
een balk, die het doorrij den van den trein ver
hinderde. Ware dit niet het geval geweest, dan
zou de geheele trein met passagiers en vee in
het water terecht gekomen zijn. De geheele
weg vóór het Rijnspoorwegstation is versperd,
lantaarnpalen, ijzeren hekken zijn verbrijzeld en
de doorgang naar de Weesperzijde is gestremd.
De passagiers kwamen met den schrik vrij. De
locomotief is gebroken. Er zijn geene persoonlijke
ongelukken voorgevallen.
In de Haagsche Kroniek van de V Gr. Ct.
lezen wij het volgende
Reeds vroeger heb ik gezegd, dat er bij de
grondwetsherziening zeer veel zal afhangen van
de houding, die de beide conservatieve leden
zullen aannemen. Thans is de toestand echter
eenigermate veranderd. Als de vacature te Assen
vervuld is en de 43 liberalen het o ver de hoofd
punten eens konden worden, zou inderdaad de
grondwetsherziening bij de eerste lezing kans
van slagen hebben. Want de heer Ruys van
Beerenbroek heeft zijn rechter been gebroken en
zal in de eerste weken niet aan de werkzaam
heden der kamer kunnen deelnemen. De kamer
is dus door de beenbreuk van den heer Ruys
„om.” Maar ik erken ’t volmondig, dat, wanneer
op deze wijze de grondwetsherziening er door
gesleept wordt, we een constitutie krijgen, die
bij de natie den naam van „brekebeen” dreigt
te erlangen en dien naam ook verdienen zou.
Een hoogste staatswet, langs dezen weg tot
stand gebracht, zou het zedelijk prestige missen
hetwelk ze noodig heeft om een levende kracht in
de oogen des volks te worden.
Het heeft mij dan ook geenzins verwonderd,
dat de heer Kappeyne in deze omstandigheden
geweigerd heeft op het politiek tooneel terug te
keeren en zich te Assen candidaat te stellen.
Er is niets aantrekkelijks in den zetel, die moet
worden bezet.
Nadat de burgemeester van Breda in de
zitting van den gemeenteraad aldaar geweigerd
had te verklaren, dat hij geen bedoeling had den
heer Heijlaerts te beleedigen, zal deze, naar men
verneemt, zich niet meer in de raadsvergadering
vertoonen, maar zijn mandaat nederleggen, om
de kiezers in deze quaestie uitspraak te laten
doen.
Te Herpen is dezer dagen een zonderlinge
diefstal gepleegd.
Men heeft ’s nachts, in de nabijheid van eene
boerenwoning, een op stam staanden eikenboom
doorgezaagd en ontvoerd, zonder dat men eenig
spoor kan vinden, dat leiden kan tot de ontdek
king van den dief. De ontvreemde boom had
eene lengte van circa 16 voet, en eene dikte van
ruim 1 M. omtrek. Het vermoeden bestaat dat
de ontvoering over het ijs is geschied, maar geen
enkel bewijs kan tot staving geleverd worden.
Van wege de politie wordt een ernstig onderzoek
ingesteld, doch tot heden nog zonder gevolg.
De 74-jarige dader van een in den jongsten
zomer gepleegden diefstal met inbraak bij nacht
op het kantoor van den administrateur der Ne-
derl. vennootschap „Gemeenteeigendom” te Hof
van Delft heeft zich vrijwillig bij de justitie te
’s-Hage aangemeld. Hij woonde behoeftig te
Delft en was houtdraaier van beroep. Na den
diefstal heeft hij te Antwerpen, Brussel en in
andere plaatsen in Belgie vertoefd, en thans, nu
de gelden (p. m duizend gulden) waren verteerd,
schijnt hij geen ander middel te hebben geweten
dan bij de justitie onder dak te komen. Hij moet
reeds vroeger veroordeeld zijn geweest.
Naar de Haagsche correspondent van de
N. Gr. Gour. meldt, moet het heel wat voeten
in de aarde hebben gehad, alvorens de heer Bloem
machtiging gekregen had om de conversie-voor
dracht aan te bieden, en wanneer men weet, dat
bijvoorbeeld ’sKonings persoonlijk vermogen voor
een groot deel in 4 pets, nationale schuld is be
legd, dan getuigt het wetsontwerp zeer zeker
van een onbaatzuchtigheid van Z. M. die lof
waardig afsteekt bij de bevordering van het ei
genbelang, waarvoor sommige Vorsten, naar luid
van de geschiedenis, vroeger bij de regeling van
van de financieele aangelegenheden hunner Sta
ten, niet zijn teruggedeinsd. Reeds uit dit oog
punt is de conversie-voordracht een verblijdend
teeken des tijds.
Voor den oudstrijder Mark te Veenendaal
is in verschillende bladen bijstand gevraagd. Aan
de Standaard wordt nu van daar geschreven, dat
die uitnoodiging om voor den ouden man wat te
geven alleen is gedaan door hem die ze stelde,
om aan zijn haat tegen al wat met de Kerk in
verband staat lucht te geven.
Die verborgen bedoeling hebben wij er niet
in ontdekt, en de mededeeling, dat Mark een
gulden in de week van de diakonie ontvangt,
maakt op ons nog niet den indruk, dat men met
haat jegens de Kerk moet vervuld zijn om iets
meer voor hem te vragen, ’t Is waar, het bericht
in de Standaard voegt er wel bij, dat de man
aan dien gulden per week volkomen genoeg heeft
maar men behoeft nog geen atheïst te zijn, om
met die meening niet zoo onbepaald in testemmen.
De landbouwende stand gevoelt in hooge
mate de langdurige gestrengheid van dezen win
ter. Niet slechts wordt hij in zijne werkzaam
heden belemmerd, maar het veevoeder wordt
schaarsch en het winterkoorn staat ongunstig.
Pruisen) duelleeren, alwaar het toezicht op die
tweegevechten minder scherp is.
Uit Athene wordt aan de Standard gemeld,
dat in de oorlogstoebereidselen van Griekenland
geene vermindering valt waar te nemen. De
Minister van Oorlog heeft den bevelhebbers der
leger-afdeelingen in den Peloponesus gelast zich
gereed te houden, om naar de grenzen op te
rukken, alwaar de Turken nieuwe troepen sa
mentrekken. Ook zendt de Grieksche Regee-
ring troepen naar Thessalië, alwaar eene botsing
met de Turken ophanden schijnt.
Er zou eene monster-meeting plaats hebben
te Athene van de oorlogspartij
Omtrent de ernstige ongeregeldheden in
het Belgische fabrieksstad) e Renaix (Ronse of
Renesse) in Oost-Vlaanderen, worden de volgende
bijzonderheden vermeldDe directie eener ka-
toenvervenj had, krachtens eene overeenkomst
met den uitvinder, zekere manier van kleuren
toegepast, maar het contract als te bezwarend
opgezegd, daar niet slechts te Ronse, maar ook
elders in verschillende ververijen blijkbaar het
zelfde systeem werd toegepastmaar zonder dat
daarvoor het door den gepatenteerden uitvinder
bedongen percentage werd uitbetaald. Dienten
gevolge was door den uitvinder een eisch tot
schadevergoeding ingesteld tegen een aantal
ververijen, en ter beoordeeling van den grond
slag dezer rechtsvordering zou Donderdag eene
expertise plaats hebben in sommige ververijen
te Ronse. Dit was blijkbaar niet naar den zin
der fabrieksbevolking; het parket van Auden-
aarde, vergezeld van den uitvinder en een twee
tal deskundigen, werd reeds bij de aankomst
per spoor uitgejouwd, maar toen om 12 uur de
arbeiders uit de fabrieken kwamen, groeide de
menigte met honderden aan en nam zij zulk
een dreigende houding aan, dat de ambtenaar
van het Openbaar Ministerie per telegraaf de
gendarmerie uit Audenaarde ontbood. Deze
bleek echter te zwak om de menigte in bedwang
te houden, die het hotel, waarin de vreemde
heeren zich bevonden, met steenen bombardeerde
en met geweld dreigde binnen te dringen. Een
detachement cavalerie uit Audenaarde ontboden
herstelde de orde, zonder van de wapenen ge
bruik te maken. De bevelhebber van het de
tachement, de kapitein Lapiere, werd door een
steen aan de slaap getroffen en bewusteloos
weggedragen.
Groot moet de toenemende ellende zijn in
de landbouwdistrikten in het Westen van Ier
land. Op vele plaatsen acht men zich al ge
lukkig als men aardappelschillen kan machtig
worden om den honger te stillen. Verleden week
stierven drie personen den hongerdood. De win
keliers weigeren aan de boeren verder crediet te
verleenen, doch velen zijn er overigens slechts
weinig betar aan toe dan zij. De behoefte aan
de spoedige verbetering van den toestand, dien
Gladstone aan Ierland beloofd heeft, doet zich
dagelijks dringender gevoelen.
In de nabijheid van Woodford, een plaatsje
in het lersche graafschap Galway, is een nieuwe
agrarische moord gepleegd. De deurwaarder Pa
trick Finlay, in dienst van sir Henry Burke en
van den beer Lewis, is doodgeschoten gevonden.
Vier maanden geleden werd Finlay „geboycott”
zoodat hij bij geen winkeliers terecht kon om
inkoopen te doen. Bij hem werden ook meerma
len de ruiten ingeworpen, ofschoon hij onder den
rook van den commissaris van politie woonde.
De aangekondigde meeting te Manchester is
rustig afgeloopen, ofschoon 5000 man op de been
was.
Na kalme en gematigde redevoeringen, werd
eene resolutie aangenomen om aan de Regeering
te vragen werk te organiseeren voor degenen,
die op dit oogenblik van honger omkomen, nut
tige publieke werken te beginnen en aan de
mannen, die door deze werken bezigheid zullen
vinden, een voldoend loon te betalen om hun het
levensonderhoud te verzekeren.
De bekende schrijver, graaf Leo Tolstoi, die
als de beste onder de tegenwoordige Russische
auteurs beschouwd wordt, heeft de pen voor im
mer vaarwel gezegd. Hij heeft zijne socialisti
sche begrippen in praktijk gebracht, geeft handen
vol gelds aan armen, die zijne hulp inroepen en
wanneer zijne bloedverwanten hem niet voortdu
rend bewaakten, zou hij zijne kinderen geen pen
ning nalaten. Hij houdt zich op ’t oogenblik
onledig met het vervaardigen van schoenen. Zijne
werkkamer maakt hij zelf in orde, schoon lin
nengoed wordt zoo min mogelijk gebruikt, om
de waschvrouw niet meer moeite te geven, siga
retten worden, uit medelijden voor de vervaar
digers, niet meer gerookt. Den oudsten zoon,
die zijne studiën aan de universiteit geëindigd
heeft, werd door den liefhebbenden vader den
raad gegeven, bij wijze van beroep, de sneeuw
van de straten te gaan wegruimen.
De Fransche Minister van Oorlog Boulan
ger zal heden Donderdag bij de Kamer van Afge
vaardigden een wetsontwerp tegen de spionage
indienen.
In een Vrijdagavond gehouden vergadering
van anarchisten is besloten, geldinzamelingen ten
behoeve van de werkstakers te Decazeviile te
organiseeren.
De persoon, die in het Beursgebouw te Parijs
revolverschoten heeft gelost, heette niet Petro-
witsch maar Gallo. Hij is in 1859 te Palais in
het departement Morbihan geboren. Hij heeft
te Nancy gewoond, nadat hij de gevangenisstraf
had ondergaan, waartoe hij in 1879 veroordeeld
was wegens het uitgeven van valsche munt. Hij
was den 15 of 16 Februari te Parijs gekomen,
waar hij zich op het register der politie heeft
laten inschrijven onder den naam van Petro-
witsch, „een Pool, komende van Weenen”. Eenige
dagen later sprak hij in eene vergadering, waar
ook Louise Michel het woord had gevoerd. Hij
zeide toen onder anderen woordelijk het volgen
de „De vrijmaking der proletariërs moet tot
stand komen te midden van het donderend rumoer
der ineenstortende gebouwen van het parlement
en bij den gloed der vlammen van de paleizen
der kapitalisten”.
Zaterdag werd eene huiszoeking gedaan bij
Gallo in de Rue Mouffetard en daar beslag ge
legd op een aantal flesschen, die chemische stof
fen inhielden, terwijl ook anarchistische werken
gevonden waren, werd Gallo voor den rechter
geleid, die op zijne vragen ten antwoord kreeg,
dat hij, Gallo, volkomen bij zijn verstand was
en eerst het voornemen gehad de Kamer van Af
gevaardigden in de lucht te doen springen. De
gevangene heeft eene goede opvoeding genoten,
werd evenwel in de kunst-industrieschool te An
gers niet opgenomen en begaf zich toen naar
Duitschland en Italië, waar hij met vele anar
chisten kennis maakte. Nadat was vastgesteld,
dat de beschuldigde volkomen in ’t bezit van
zijn gezond verstand was, werd hij naar de ge
vangenis van Mazas vervoerd.
Ook voor dezen „tot slachtoffer geworden held”
zullen de anarchistische vrienden gelden inza
melen, teneinde hem een bekwamen advocaat
te kunnen toevoegen. Men houdt het er voor,
dat Gallo slechts het werktuig is van lieden,
die zich buiten schot houden.
De politie houdt de anarchisten thans streng
in ’t oog. Twee Duitsche, twee Belgische en
een Russische anarchist zijn over de grenzen
gebracht.
De Duitsche Rijksdag heeft Zaterdag de
eerste lezing van het monopolie-ontwerp voor ge-
distelleerd ten einde gebracht en het ontwerp
naar eene speciale commissie van 28 leden ver
wezen. Bismarck heeft zich door den Minister
von Bötticher laten verontschuldigen. Hij was
door ongesteldheid verhinderd, maar hoopte in
de zitting der commissie, of bij de tweede lezing
van het wetsontwerp, het standpunt aan te wij
zen, waarop de Regeering zich bij de voor
dracht geplaatst heeft. Intusschen kon de Mi
nister reeds nu verklaren, dat de driedaagsche
debatten de overtuiging van den Rijkskanselier
aangaande het monopolie niet hebben gewijzigd.
De dienaangaande verspreide geruchten missen
allen grond. De heer von Bötticher vertrouwde,
dat het aantal voorstanders van het monopolie
bij voortgezette overweging zal toenemen, zoodat
de voordracht ten slotte aangenomen zal worden.
Dat het ontwerp voor wijzigingen vatbaar is,
heeft de Minister van Financiën Scholz verklaard,
alvorens de zitting te verdagen.
In de zitting van den lOden Februari jl. van
den Rijksdag was door den afgevaardigde graaf
Schalscha van het centrum medegedeeld, dat
twee Berlijnsche firma’s in Zwitserland en in
het Zuiden van Frankrijk thalers lieten munten.
Genoemde afgevaardigde werd hierover door de
rechterlijke macht in verhoor genomen, waarop
hij weigerde getuigenis af te leggen. In de
Rijksdagzitting van Zaterdag heeft Windthorst
een wetsvoorstel ingediend, volgens hetwelk de
afgevaardigden, op grond van verklaringen in
het Parlement afgelegd, niet tot het geven van
getuigenis over feiten verplicht kunnen worden.
In den laatsten tijd wordt er door de recht
banken in Duitschland gelukkig wat krachtiger
houding aangenomen tegenover de belachelijke
duelmanie onder de studenten. Te Mannheim
o.a. zijn dezer dagen acht Heidelbergsche stu
denten wegens deelneming aan duels tot drie
maanden vestingstraf veroordeeld. Zij waren bij
eene zitting van de rechtbank, toen een hunner
confraters wegens hetzelfde vergrijp gevonnisd
werd, met hechtpleisters op het gelaat en ver-
sche litteekenen van sabelwonden onder de toe
hoorders verschenen, en hierin had de politie
aanleiding gevonden om ten hunnen opzichte een
onderzoek in te stellen. De voorzitter gispte in
sterke woorden de bij de studenten heerschende
geringschatting der wetten en verklaarde, dat
de zachte beoordeeling, die totnutoe omtrent stu
dentenduels was gevolgd, voor eene strengere
toepassing der bestaande bepalingen zoude wij
ken.
Zal dit voor het geheele Duitsche rijk, dan
wel alleen voor het groothertogdom Baden gel
den? De studenten te Leipzig bijvoorbeeld
gaan, ter ontduiking van de aldaar heerschende
gestrengheid, naar het nabijgelegen Halle (in
Bolswartlsclie Courant
