NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD BOtSWAB.» EMWONSERA.ÖEE1 Patroon en Werkman. No. 49. Achten Twintigste Jaargang. 1889. H Sn B I N N E N L A N D BUITENLAND. i 5 DECEMBER. VOOR niet ver verwijderd tijd- thans zou ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 1—7 regels. Ver volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte. Overigens staan er geen bezwaren van techni- schen aard in den weg, welke niet gemakkelijk zijn te boven te komen. Het is hier slechts eene quaestie van geld. Do benoodigde kabel zal drie maal meer kosten dan de gewone kabels. Daar deze hoogere uitgaaf eene compensatie kan vin den in een hooger tarief, zoo kan er bepaald op gerekend worden, dat de telephoon-verbinding ParijsLonden op een stip tot stand komt. WENT voor Bolsward en Omstreke P. A. Albada Jelgersma. ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 rn Franco per post 95 Cents, Buitengewoon fijn van smaak. °-85 Kiiuswerd, 3 Dec. Eenigen tijd geleden verloor de landbouwer J. P. alhier een kalf, dat, schoon aan den haak, 365 halve K.G. woog. Het was geboren 9 Januari ’89 en gedrenkt met af geroomde melk van de stoom-zuivelfabriek. Door tegenstanders van de zuivelfabrieken wordt veelal beweerd, dat de melk, afgeroomd door eene cen trifuge, weinig voedingswaarde heeft. Boven staande mededeeling echter bewijst, dat die be wering valsch is. Juist ’t tegengestelde wordt er door bewezen, n.l. dat die melk voor t aanfok ken van vee mag worden aanvolen. Kiiuswerd, 3 Dec. 1889. Zondagavond ver gaderden 42 stemgerechtigde leden der H. G. alhier voor ’t stemmen van één kerkvoogd en twee notabelen. De aftredende kerkvoogd J. H. Kroon, die 30 jaren als zoodanig fungeerde, wenschte niet we der in aanmerking te komen, en werd vervangen door zijn schoonzoon W. S. Postma. De H.H. D. v. d. Veer en J. Postma Lz. werden herko zen als notabelen. Harlingen. Toen de vorige week een paar visscherlui, die wat te diep in ’t glaasje hadden gekeken, aan boord kwamen, hadden beide vriend jes het ongeluk voorover in de vischbun te ge raken. Daar iemand in de nabijheid het onge val ontdekte, werden de visschers spoedig uit hunne netelige positie verlost, zoodat zij met een frisch bad en den schrik vrij kwamen. Appelscha. De scheepvaart is hier dezen herfst niet bijzonder druk. Waar andere jaren om dezen tijd dagelijks soms 50 a 60 schepen komen opvaren, is dit geval thans lang zoo hoog niet. Men zegt, dat de oorzaak vooral daarin gezocht moet worden, dat de schippers de Drentsche veen koloniën meer bezoeken dan vroeger. De turf- prijzen zijn daar in evenredigheid iets lager dan hier, en de Smildervaart is door de uitdieping een kanaal geworden, ’t welk zelfs door de grootste schepen met het meeste gemak kan bevaren wor den. In vroegere jaren hadden de schippers er dikwijls met groote moeielijkheden te kampen. De groote voorraad turf zal te Appelscha dan ook lang niet afgescheept worden, ’t geen met het oog op de verhoogde loonen der werklieden en de belangrijke financieele opofferingen, welke de verveners zich overigens moeten getroosten, zeker te betreuren valt. De oude turf toch moet later steeds tegen verminderde prijzen van de hand worden gedaan. De Bondssenator Platt zeide o. a. op eene vergadering voor arbeiders-statistiek het volgende: Over ’t algemeen wordt nog veel te weinig aandacht geschonken aan de grootsche idéé, welke aan de groote arbeidersbeweging feitelijk ten grond slag ligt. We zien allerwegen de teekenen van ontevredenheid, we vernemen van werkstakingen en twisten, waaronder zelfs van gewelddadigheden; wij voelen, dat er een strijd wordt gestreden en zijn meermalen gedwongen de houding van beide partijen, van de eene als van de andere, te ver- oordeelen. Dringen we echter dieper in de zaak door, dan komen we tot de overtuiging, dat er eigenlijk over de geheele wereld eene beweging zich ontwikkelt tot verhooging van het mensche- lijk geslacht en dat, waar het volk ontevreden is, dit eigenlijk het streven naar het betere be wijst. En dit streven heeft aanspraak op onze sympathie. Ik geloof, dat het volk in zijn geheel genomen, verstandiger, beter, gelukkiger wordt, en een duidelijker inzicht leert verkrijgen van zijn rechten, plichten en verantwoordelijkheid. Al die onaangename verschijnselen, die onzen péssimistischen vrienden zooveel schrik aanjagen, sqhijnen mij geenszins op moreelen achteruitgang te duiden, veeleer zijn ze de uitingen van een gezond, krachtig leven. Wat wij de arbeidersbe weging noemen, is goed beschouwd slechts een tijdperk van herleving voor de vrijheidszucht der menschheid. En hoeveel strijd het ook nog kosten moge, het resultaat zal ongetwijfeld wezen eene „hoogere en edeler vrijheid voor de menschheid”. Over de voordracht van den heer Tindal had het U. D. eenige opmerkingen gemaakt, die de heer Tindal beantwoordde. Naar aanleiding van dit antwoord resumeert het U. D. nogmaals hare reeds uitgesproken meening in de volgende woorden „Een Nederlandsch hoofdofficier, die in het openbaar, ten aanhooren van landgenoot en vreem deling, de verdedigingsmiddelen van ons land zóó aan de kaak stelt, als de heer Tindal dit heeft gedaan, mag dit, naar onze heilige en on wrikbare overtuiging, uit een diep gevoel van vaderlandsliefde niet doen, dan na een ernstige en grondige studie, niet alleen van de gebreken, die hem bewogen tot zijne openbare aanklacht, maar ook en bovenal van de middelen en maat regelen, om daarin verbetering te brengen. Het is in zulk een geval niet voldoende, bij herhaling, al ware het duizendmaal, te verklaren, In Frankrijk wordt een wijziging in de wet op de successie voorbereid. Het plan der Regeering is, de deugdelijk bewezen schulden af te trekken van het belastbare deel der nalaten schap. Tengevolge hiervan zal de belasting 25 millioen francs minder opbrengen, welk bedrag de Regeering wil vinden door verhooging van de successierechten voor de zijliniën en de nietna- bestaande erfgenamen, eene verdubbeling der belasting op het terugbetalen van loten en pand brieven en de verhooging der belasting op schen kingen. De zuivere opbrengst der te Parijs gehouden „Vlaamsche kermis” ten behoeve van de slacht offers der ramp te Antwerpen bracht 86,473,39 francs op. De kosten beliepen 229,581,31 frcs. Het is dus geen kermis voor Antwerpen maar voor enkele bevoorrechte Parijsche winkeliers en leveranciers geweest, die mochten decoreeren en artikelen leveren voor de consumptie en den ver koop van prullen. De Duitsche Keizer, niet tevreden met in een tafelrede v. Moltke te hebben gehuldigd, heeft hem een hoogst vleiend eigenhandig schrijven ge zonden, om hem geluk te wenschen met het ó0 jarig bezit der „Ordre pour le Mérite”. De Keizer heeft hem tegelijk de Kroonorde met diamanten Verleend. Zaterdagavond is Keizer Willem uit Silezië 1|e Berlijn teruggekeerd. Voornamelijk was zijn pitstapje aan het jachtvermaak gewijd. In de jiosschen van Ohlau, met hunne in ’t wild zich vermenigvuldigende stieren en runderen, waren de noodige toebereidselen gemaakt om de jacht met een gunstig gevolg te doen bekronen. De Zwitsersche Bondsregeering heeft bij de Bondsvergadering een voorstel ingediend om in de Grondwet een nieuw artikel op te nemen, ter invoering van verplichte verzekering tegen onge vallen en verplichte deelneming van alle werk lieden aan ziekenfondsen. De Stoompost verneemt, dat uit velerlei proeven gebleken is, dat een telephoonverkeer tusschen Parijs en Londen zeer goed tot stand kan worden gebracht, wanneer de volgende maat regelen in acht worden genomen lo. de lijn moet bestaan uit eene heen-en teruggaande draadge leiding, en dus geheel uit metaal zonder grond- verbinding2o. de draadgeleidingen moeten van koper zijn; 3o. het koperdraad moet zeer dik zijn, evenals de laag gutta-percha, waarmede het be dekt is. Verkrijgbaar bij Roeten uóóV^kan. Consequent is dit wel niet, maar enfin, zoover redeneert men bij voorkeur niet. Ook houdt de werkman doorgaans geen re kening met het feit dat er naast handenarbeid nog een anderen arbeid is, te weten geestesarbeid die ook niet weg te redeneeren valt. De man, die den ganschen dag den voorhamer hanteert en die ons bewondering afdwingt voor zijn lichamelijke kracht, heeft soms niets dan ver achting voor den heer, die hem geen 5 minuten zou kunnen vervangen zonder uitgeput den hamer te laten zinken. Maar dezelfde geharde werkman zoude achter den lessenaar van den patroon gezeten geen halve minuut diens werk kunnen verrichten en dat vergeet men maar al te veel. Werkgever en werknemer zij hangen van elkander afde een kan niet bestaan zonder den ander. En het zij verre van ons om daaruit de gevolgtrekking te maken, dat de werkgever dientengevolge altijd de baas moest zijn. Beide, baas en knecht heb ben plichten te vervullen tegenover elkander, en het verwaarloozen dier plichten strekt beiden tot oneer, maar daarom geen geweld gepleegd. Wan neer de werkman zich verongelijkt acht, dan daar over den patroon aangesproken. Dan flink voor den dag gekomen met de grievendan op den man af gezegd waar het op staat, zonder bedrei ging maar als mannen wie het „frank en vrij” een anderen zin heeft dan onbeschoft en brutaal. Er zullen werkgevers zijn die zulk een wijze van doen niet apprecieeren, er zullen er weer zijn die ten volle hunne werklieden gelijk zullen geven en die het hunne zullen doen om de billij ke krach ten tegemoet te komen. Hadden de werkstakers te Rotterdam zulks tijdig begrepen, zij zouden zich veel leed, veel armoede en voor sommigen ook veel naberouw hebben bespaard. Kalm overleg met de patroons, ziedaar wat wij de aangewezen weg achten. Kalm overleg, kalme overweging van de grieven, kalme bespreking, ziedaar het aangewezen middel om tot overeenstemming te komen. En helpt dat niet, en de werkman moet over gaan tot werkstaking, dan blijve hij binnen de perken van het geoorloofde en verlage zich niet tot oproermakerij en ruiten stukslaan bij anderen. Dan verzekert hij zich veeltijds de achting van alle weldenkenden en kan hij op de steun reke nen van allen, die het goed met den werkman meenen. dat men het land verdedigbaar acht, men moet ook met feiten weten aan te toonen, dat het dit werkelijk is. Het gaat niet aan dat iemand, die zich uitgeeft voor een deskundige, van de daken predikt, dat het geld, voor onze landsverdediging besteed, weggeworpen geld is, en wanneer hem dan in eene vergadering, door hem zelf bijeen geroepen, de vraag wordt gedaan hoe het dan wel moet zijn zich van de beantwoording dier vraag afmaakt met te zeggen, dat men, door dit te vragen, te veel van hem vergt tegenover een publiek, dat van dergelijke zaken niet op de hoogte is. Waarom roept de heer Tindal zulk een publiek dan bijeen Vermoedelijk, zegt de Haagsche Ct., zullen we toch langzamerhand wel komen tot de er kenning, dat ook het algemeen belang gemoeid is bij beperking van den arbeidsduur, door som mige werkgevers van hun personeel gevergd. Een conducteur van een stoomtram deed in den afgeloopen zomer vijf dagen achtereen dage lijks 19 uren dienst. Op den vijfden dag gebeurde wat te voorzien was: te slaperig om goed zijn dienst te kunnen doen, reed de man door een wissel, waar hij had moeten wachten, en (bij Loosduinen) ontstond een botsing, waarbij geluk kig slechts materieele schade werd aangericht. Zoowel de rechtbank te ’s-Hage (die den man 7 dagen hechtenis oplegde) als de advocaat-gene- raal bij het gerechtshof namen den zwaren dienst officieel als verzachtende omstadigheden aan. Waar de rechter zoo oordeelt, daar zal de wet gever eindelijk wel moeten begrijpen, dat hij moet optreden ter bescherming van de slacht offers. Het blijkt dat men aan het Departement van Oorlog het zoo nauw niet neemt met de be veiliging der ingezetenen tegen het gevaar, dat krijgsmaterieel oplevert, ook het vervoeren er van geeft tot die onderstelling aanleiding. Er wordt dezer dagen van Lobith uit in één vaar tuig 40,000 kilo dynamiet over onze rivieren ver voerd. Tot dusverre was die hoeveelheid nooit grooter dan 20,000. Ter besparing van kosten worden de gemeenten aan den oever gelegen, thans aan dit gevaar blootgesteld. Bij ontplof fing zou misschien geen huis blijven staan. Arnh. Ct. Uit ’s-Heerenberg wordt aan de A'. B. Ct. gemeld Op de grenzen wordt het smokkelen van spek steeds voortgezet. Van Lobith kwam dezer dagen eene sleepboot te Emmerik binnen, waaraan een bootje, met zakken geladen, was vastgemaakt. De beambten waren gewaarschuwd en riepen den bestuurder van het bootje aan. Zeker er van, dat hij eene zware straf niet zou ontloopen, als hij aan het bevel gehoor gaf, maakte hij het bootje los, bevestigde het vlug aan eene juist voorbijvarende schroef boot en verdween met deze uit het gezicht. Naar Wezel werd getelegra- pheerd. Bij aankomst der boot zagen de beamb ten een man bezig met zakken in het water te werpen, waarin, naar zijn beweren, bedorven aardappelen waren. Het bootje werd in beslag genomen, en de man moest de beambten volgen. Den volgenden morgen dreef een zak met zes zijden spek onder de brug, zoodat er niet meer aan de smokkelarij behoefde getwijfeld te worden. Een leerling op de Pupillenschool te Nieu- wersluis had onlangs het ongeluk op een zijner knieën te vallen, zonder zich zooals hij dacht noemenswaard te bezeeren. Na eenige dagen echter begon hij zooveel pijn daaraan te lijden, dat men het noodig oordeelde hem naar her. zie kenhuis te Utrecht over te brengen. Thans is het been boven de knie moeten afgezet worden. De jongste roman van George Ebers, Josua, behandelt den uittocht der Israëlieten uit Egypte. De Transvaalsche briefschrijver van het D. v. Z.-H. schrijft o.a. „Wat ik van harte zoude wenschen, is deem- migratie van een grooter aantal Hollandsche jongelui van eerzame huize, behoorlijk ontwik keling en meer dan beperkte middelen, zooals ik er hier eenige helaas slechts weinige ken, die overdag in hun pakhuis of winkel het toezicht houden en zich niet ontzien zelven hunne handen uit te steken om een klant te bedienen, en die dan ’s avonds na volbrachten arbeid te paard voor de Club stilhouden, hun sigaar daar rooken en zich in de conversatie mengen, zon der dat iemand er aan zou denken hunne hoe danigheid van gentleman in twijfel te trekken. Zulke ondernemende personen vinden hun pad naar de fortuin vrij gemakkelijk, en zijn daaren boven het land, waaruit zij komen, van grooier nut dan zij, die mummifieeren in de regeerings- kantoren of zich verliezen in de groote menigte. En wanneer een welgesteld vader van een Hin ken jongen mij zou vragen„als hoedanig moet ik mijn zoon naar de transvaal zenden Zou ik hem antwoorden„laat uw zoon doóf en door het winkelvak leeren en zend hem dan vooreen jaar naar Engeland in een store, waarna eene voordeelige carrière in een van de nieuwere plaatsen der Zuid-Afrikaansche Republiek voor hem openstaat. Maar vergeet vooral niet hem tevens de beschikking over eenig kapitaal te geven, want dat is het juist wat de Engelschen en anderen zoozeer bevoordeelt. Zij werken met een ruime beurs en op groote schaal en doen uitgebreide en winstgevende zaken, omdat zij van den beginne af op een breeden basis kun nen aanvangen.” n Hartstocht is een slechte raadgeefster, al speel, zij in het dagelijksch leven dikwijls een al t<ï^ groote rol. Hartstocht verblindt, zij maakt d<,r’ menschen ongeschikt voor eene zuivere waarne ming der feiten en is dientengevolge menigwerjr- oorzaak van het plegen van handelingen, die meik« bij kalm nadenken moet veroordeelen. Zoo iets zagen wij dezer dagen weder geschie den. Juist als alle andere opstootjes heeft ook de werkstaking te Rotterdam een naspel, dat van zeer dramatischen aard is. Bij volksbewegingen speelt immer het ongelukkig toeval aan dezen of genen partende groote menigte pleegt er onge moeid af te komen, enkelen, meer bekend of misschien wat meer vooraanstaand, worden het kind van de rekening. Zij trekken bijzonder de aandacht van de politie, die op het oogenblik, dat handhaving van rust en orde al hare krach ten in beslag neemt, geen tijd heeft tot arrestatie of aanzegging van later verrekening, maar die niettemin, indachtig aan het spreekwoord, „wat in het vat is verzuurt niet” zich voorbehoudt te zijner tijd de taaiheid van haar geheugen te too nen. Zoo is het ook te Rotterdam gegaan. Nau welijks was de orde hersteld, nauwelijks waren alle werkstakers weder aan den arbeid, of de politie begon eene kleine nabetrachting te. houden, die op het gevangennemen van eenige terecht of te onrecht als belhamels geteekenden uitliep. Het groote publiek, anders altijd geneigd de han delingen van de politie te critiseeren, heeft zich ditmaal geheel stil gehoudenal gaf een ieder de werkstakers volmaakt gelijk, dat zij niet ver kozen door te werken, wanneer zij meenden recht matige grieven te hebben, die alleen door werk staking waren weg te nemen, de sympathie van velen hadden zij verbeurd op het oogenblik, dat zij met geweld anderen het arbeiden trachtten te belettenverbeurd ook op het oogenblik, dat zij door hunne onbesuisde handeling aan boord van een Engelsch vaartuig, dreigden ons land in moeilijkheden te wikkelen met een machtigen nabuur. Ruw geweld geeft weinig aanspraak op sym pathie, ruw geweld voert ook tot daden, die niet verantwoord kunnen worden, ruw geweld maakt slachtofferszoo ook hier. Wij gewagen niet van de klappen, die zijn uitgedeeld en waarvan er enkelen nog al tamelijk hard aangekomen zijn wij bedoelen hier meer de slachtoffers, die door de Justitie worden opgeëischt, om zich te verant woorden over hun verzet tegen de wetten van den Staat. Daaronder zijn gehuwde lieden die nu verstóken van hunne inkomsten, hun vrouw en kinderen eenige maanden moeten overlaten aan de openbare liefdadigheid, die vrouw en kinderen in het akeligst gedeelte van het jaar moeten verlaten, om der beleedigde gerechtigheid voldoening te schenken. Wij beklagen die mannen, meer nog de vrouwen en kinderen, die, ofschoon vreemd aan de handelingen van dien kostwinner, toch de treurige dupen der historie worden. Inmiddels, en hier blijkt de waarheid van het geen wij in den aanvang zeiden, zien wij alweder waartoe hartstocht voert. In eenevergadering van arbeiders heeft men eene motie aangenomen waarin op alleszins ongepaste wijze en op niette verdedigen toon het vonnis der justitie wordt be oordeeld en als onrechtvaardig en slecht wordt afgeschilderd. Vermoedelijk zal ook hier wel een term aanwezig zijn om een of meer snuiters uit te pikken, wien men dit gebrek aan eerbied voor de rechtsmacht duur betaald zet, maar al is dit niet het geval, een feit is het, dat de arbeiders zich vervreemden, hoe langer hoe meer vervreem den van diegenen, die zich anders werkelijk ge negen toonden voor hen en hunne zaak. Hoe willen zij op sympathie kunnen rekenen, wanneer zij iedere gelegenheid te baat nemen om op ieder ander te schelden en los te trekkenhoe willen zij verlangen, dat anderen zich om hen bekom meren, wanneer zij blijken geven het niet om die anderen te doen. Na afloop eener bakkersgezellen vergadering sloeg men de ruiten in bij een patroon, hoe zal nu de rustige burger gesteund worden tegen die lieden, die slechts door geweld hun goed recht kunnen of willen handhaven. Dergelijke argumenten in den regel straat- argumenten genaamd geven aan de oninge- wijden wel het denkbeeld van kracht maar niet van recht. En wanneer men nu de patroons hoort verklaren, dat zij met den besten wil ter wereld, dank zij de concurrentie, der broodfabrieken niet kunnen toegeven aan den eisch der gezellen, omdat zij zelven nauwelijks te eten hebben, dan vergaat iemand den lust om voor die menschen iets te gevoelen wat naar sympathie lijkt. Men versta ons wel. Wij zijn de allerlaatsten om te beweren, dat het den werkman zoo gaat als het hem gaan kon. Wij beamen ten volle, dat er vele vakken zijn waarin het den werkman beter kon gaan dan nu het geval is. Maar men bezigt voor het be wijzen dezer waarheid geen argumenten alsde patroon verdient f 160.per week en de werk man maar 15 gulden. Stel dat zulk een patroon 20 werklieden aan het werk heeft en dat hij de gezamenlijke ver diensten onder elkander wil deelen, dan ontvangt ieder werkman een eenentwintigste deel van 160 en 300 gulden, dus ongeveer f21,90. Maar nu komen de kwade dagen. De patroon verliest b. v. bij aannemingen, door stijging van materialen, in Bolswardsche Courant Veen's zuivereCacao. y JVixvC: Alle spaarzame huisvrouwen aanbevolen. Prys i/j Kilo Busf 1-60 Vs 0,45 - :S-

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1889 | | pagina 1