De Admiraalsdochter. GEMENGD NIEUWS. Eg wS-l cc s 12,25 8- 9,20 1X1 cc Van go fers, die ze meebrachten, die zelfs in de gangen 9 deed Wordt vervolgd. I UJ ca 3,45 4,25 5,45 Stoomdrukkerij Firma B. Cuperus Az. Bolsward. A4 o» fl 6,15 7- 7,40 8,15 1,40 2,10 2,52 3,5 3,55 4 30 1- 1,40 1- 1,40 9,20 10,- 10,40 11,15 7,30 8,15 8,55 9,45 4,15 4,50 5,30 Sneek Bolsward Te Harlingen 8,35 9,10 2,10 2,45 3,26 ,-t 4, 9,35 10,10 10,45 11,20 6.30 7,45 ,- 8.30 1.30 van Harlingen en 6,30 7,10 7,45 6,10 8,30 9,20 10, 11,15 1- 2,30 3,— 3,40 5,45 6,25 7- 7,45 12,25 1,— 9,35 10,45 a. v. 5,30 6,10 O b© 9 5 i c3 o Op het stadhuis te Parijs liggen thans ter inzage de plannen enz. van het kanaal van Parijs naar Rouaan. Daarbij is een boek gevoegd met een honderdtal blanco bladzijden, waarop ieder zijne opmerkingen, vragen en denkbeelden kan neerschrijven. Er wordt niet gezegd, dat de autoriteit ge houden is deze te lezen. Ónmogelijk is het niet dat die methode goede vruchten afwerpt, maar vóór men ze toepast, doet men toch niet kwaad eerst eens af te wachten, welke resultaten te Parijs verkregen werden. De Parijsche correspondent van het Dagblad geeft eenige mededeelingen van de middelen door de eigenaars van wijnbergen in champagne aan gewend tegen de druifluis, welke deze wijnsoort dreigt te vernietigen. Zij offeren aanzienlijke som men voor dit doel op. Men meent dat het beste middel is de Fransche planten uit te roeien en door Amerikaansche te vervangen, maar dan zal men gedurende twee of drie jaren in het geheel geen oogst hebben. Dit zou natuurlijk den namaak zeer bevorderen. Champagne toch schijnt in onze dagen onmisbaar bjj feestelijke gelegenheden. Wie zou als eerewijn een glas fijnen bordeaux durven aanbieden in plaats van Champagne Toch zal ieder, die eenig verstand van goeden wijn heeft, aan het eerste de voorkeur geven. Nochtans, er is een tijd geweest dat men geen bruisende champagne had. Voorheen was ook die wijn rood en schuimde niet. Eerst op het laatst der vorige eeuw ging men tot de bewerking over, welke aan den hedendaagschen champagne zijn bijzonder karakter geeft. De eer daarvan komt toe aan den echtgenoot van haar, wier naam nog aan den bruisenden wijn verbonden is de weduwe Cliquot. Hij stierf' in 1805, toen zijne vrouw 27 jaar was. Zij zette zijne zaak voort en bracht haar tot den hoogen bloei, die haar schat- rjjk maakte. Hare beste klanten, aan wie vooral die reusachtige ontwikkeling barer zaak te dan ken was, waren de Russen, die in 1814 en 1815 Rheims bezetten en de herinnering aan den cham pagne naar hun land medenamen en van daar bestellingen deden. De Iron deelt mede, dat men in de wou den van Indië eene merkwaardige plant heeft ontdekt, welke met zeer geaccentueerde electrische eigenschappen is bedeeld. De hand, welke een blad afbreekt, voelt een electrischen schokde magneetnaald wordt reeds gevoelig op een af stand van 6 Meter en zij wordt geheel uit hare richting gebracht, wanneer men haar in de nabij heid der plant brengt. De kracht van deze plant verschilt met het uur van den dag. Te twee uur na den middag is de electrische kracht het sterkstdes nachts is zij gelijk nul. Zij wordt het grootst bij een onweer, maar tijdens eene regenbui schijnt de plant te kwijnen en verliest zij al hare energie. Men ziet nooit een insect of een vogel rusten op deze plant; het schijnt dat het instinct hen voor het gevaar waarschuwt. In de nabijheid der plant vindt men geen magnetisch metaal, zooals ijzer, kobalt of nikkel, hetgeen aantoont dat de electrische kracht aan de plant zelve ontleend wordt. Mislukt. Eenige weken geleden vertrok uit Liverpool een kleine familieman, vrouw moesten worden neergezet, omdat in de kelders geen plaats meer was. Men kon in geen spoor- wegrijtuig plaats nemen zonder Engelsch te hooren spreken, terwijl de banken en netten met handkoffers, regenjassen, tennis rackess en zonne schermen bedekt en opgevuld waren. Er zijn nog altijd menschen, die den splin ter in ’t oog huns naasten beter zien dan in dat van zich zelf. Een bewijs daarvan is het onder staande, dat ons ter plaatsing aangeboden wordt en wij letterlijk opnemen. „Als een staaltje van goede kennis met onze Nederlandsche taal kan onderstaand „bericht” diene, hetwelk aan den ingang van het atelier eener alhier gevestigden photograaf prijkt „Weegens dubelle zaak is deeze Aetelier met stant terstont te koop, in voormatsies bij de Heervoor Portreten Aederes Commentaar is immers overbodig Amst. Crt. Veel opgang maakt tegenwoordig te Parijs een soort van tooneelvertooning, die hoewel eenigs- zins verouderd, thans in een frisch kleed gesto ken, opnieuw de harten van het schouwburgpu bliek heeft veroverd, n.l. de pantomime. Reeds verleden jaar werden door een gezelschap en ook door enkele acteurs herhaaldelijk pantomimes ver toond op particuliere uitvoeringen. Thans speelt in een der Parijsche schouwburgen avond aan avond een pantomimegezelschap en het eerste stuk getiteld l' Enfant Prodigue, beleeft reeds de 90ste voorstelling. De intrigue, hoewel de personen de namen hebben behouden doet in niets aan de oude harlequinade denken. De muziek van 'l Enfant Prodigue, voor piano en orkest ge schreven, wordt om het karakteristieke er van zeer geprezenverschillende gebaren en hande lingen schijnen juist weergegeven te zijn. Eveneens maakt veel opgang een „monomime” in drie bedrijven, getiteldPour une bouffée de tabac, van den tooneelspeler Galipaux, zeer be kend om zijne inonologes. Sedert eenige dagen is een kleermaker te Amsterdam, verdwenen. Zijn vrouw, die zich ongerust maakte, gaf daarvan kennis aan de po litie, hoewel zij geen oorzaak voor de verdwij ning van haar man wist op te geven. Toen men echter in de woning onderzoek deed, of aldaar ook eenige oorzaak kon worden ontdekt van ’s mans verdwijnen, vond men een groot aantal briefjes van beleening met recht van wederinkoop van stoffen voor kleedingstukken, enz, die den „mr. Tailleur” ter vervaardiging of'ter herstelling waren gegeven. Om het echter zijn begunstigers gemakkelijk te maken, had hij de voorwerpen beleend op de namen van zijn klanten, zoodat deze onmiddelijk wisten, waar zij zich moesten vervoegen om hun eigendom terug te krijgen. Vermoedelijk zal de man vooreerst wel niet naar zijn huisgezin terugkeeren. Twee Haagsche wandelaars, heeren van 70 en 73 jaar, ondernamen te voet de reis naar Ke- velaar. Zij hebben geprofiteerd van het mooie weer en, blijkens hun brieven, een genoeglijke reis gehad. Terug ging hetWoensdag van Ke- vclaar naar Cranenburg Donderdag Cranenburg —KuilenburgVrijdag KuilenburgWoerden, en Zaterdag van Woerden naar den Haag. „Ade, sprak de Admiraal Stagzeil, tot zijne dochter, terwijl ze beiden door de ramen der koepelkamer in den tuin zagen, „Ade, gij moet niet meer zoo familiaar zijn met Eduard, gij zijt thans veel te groot en ik zou niet gaarne zien dat gij hem meer voet gaaft dan noodig was.” Wel pa, gaf zij ten antwoord, waarom niet? ik hou van Eduard meer dan van al de anderen en u zelf heeft altijd gedaan of u hem graag mogt lijden. Stagzeil hief het hoofd op en zag zijne dochter uitvorschend aan. Hoe is ’t Ade, vroeg hij eindelijk, ik hoop toch niet dat ge op Storm verliefd zijt, en dat ge hem dat hebt laten merken. Wel ja papa, gaf zij ten antwoord, gisteren onder ’t dansen heb ik ’t hem gezegd, en hij zal mij vragen, als bij geen schul den meer heeft. Zoo, zoo zei de Admiraal Stagzeil, hoogst ernstig en het karakter zijner dochter kennende, bij wie hij bovendien eenigzins onder den duim zat, ging hij langzaam naar zijn kantoor. Zoo gemakkelijk had Ade toch niet gedacht er af te zullen komen, en juist die bedaardheid deed haar nadenken, zoodat ze peinzend in een voltaire de ramen uit bleef staren. De Admiraal in zijn bureau gekomen bleef eenigen tijd op en neer loopen, in zich zelf mom pelende daar moet een einde aan komen, Storm is een beste jongen, maar geen centzelf heb ik ook geen fortuin en Ade is het nu goed ge wend ze zal wel iemand met geld krijgen. Daarop plaatste hij zich voor zijn bureau en schreef Excellentie Gij zult mij bijzonder verplichten als gij geen zeer,” brak zij in een gezegenden tranen vloed los en Eduard aanziende zeide zij op ver wijtenden toon „O mijnheer u had mij gezegd dat mijn kind niet geslagen zou worden.” Doch de knaap viel haar in de rede„O als mijnheer Storm er wat aan had kunnen doen, was het zeker niet gebeurd, want hij is zoo goed en slaat ons nooit, zoo als de andere heeren zoo dikwijls doen.” En Eduard de hand der arme vrouw grijpend, zeide, terwijl men hem aan kon zien dat het ernst was„Ja vrouw, je jongen heb ik de straf niet kunnen doen ontgaan doch ik zweer je dat ik alles zal doen wat in mijn vermogen is, om die ellendige lijfstraf éénmaal afgeschaft te krijgen.” 5,30 6,10 gemerkte Tram vertrekt Woensdags om Sneek-BolswardHar] injgen. Op Werkdagen: - - - - - 3,45 4,30 5,15 5,50 1,15* 2,5 2,45 3- 3,40 Op Zondagen 9,20 10,— 11,10 12,30 5,45 7,— 7,45 Extr. 1,45 - 2,45 - 3,20 3,50 6,45 7,25 8. Van Sneek Bolsward Witm. Te Harlingen Van Harlingen Witm. Bolsw. Te Sneek OAde, fluisterde hij zachtkens, wat heb ik u lief en wat ben ik gelukkig, zoo gelukkig als dien avond toen gij voor ’t eerst uw hoofd op mijne borst liet rusten, daar achter in ’t prieel, en toen ik nog niet durfde hopen dat gij mij werkelijk liefhadt, zeg Ade zult gij mij nooit verstooten Eer zij kon antwoorden ging de deur open en trad Stagzeil binnen. Nog geen licht aan, sprak hij, kom Ade, steek de lampen op, of bel den knecht, er zijn veel brieven uit den Haag. Ijlings was Eduard opgesprongen en hielp hij Ade om de beide sierlijke lampen te ontste ken en de blinden te sluiten, bij welke bezig heid hunne oogen en handen elkander telkens ontmoetten. De Admiraal had plaats genomen en opende nu den oenen brief voor en den anderen na eensklaps stond hij op, en sprak verwonderd Wel wat is dat. Eduardje moet naar Oost- Indië, en wel over vier weken met de Vesuvius. -> Jongen dat spijt me, maar ’t is goed voor je, dan kan je spoedig je zaken regelen. En Eduard, had zijn vonnis gehoord, niets mogt hij inbrengen, ’t was zoo, alleen op die wijze kon hij zijn schulden afdoen. Hij zag Ade aan, zij had de oogen terneêr geslagen, eindelijk hief zij ze op en haren vader aanziende, sprak ze zou er niets aan te doen zijn papa? Neen kind ’t is nu te laat, Eduard moet nu maar spoedig met verlof om afscheid van zijne familie fe nemen, en voor zijne uitrusting te zorgen, en daar de Vesuvius van hier vertrekt, zien wij hem dan bij het uitgaan. Dien avond ging voorbij, hoe, wist Eduard niet en ook Ade was stil, toch telkens zocht hare hand die van Eduard, en zeker was ze die te vinden. Papa en mama waren heel innemend en argeloos de kleinen die veel van Eduard hiel den, omdat hij steeds bereid was met hen te spelen, hingen aan zijn hals, en gaven het luid ruchtigst hun spijt te kennen dat hij zoo spoedig weg zou wezen; Zij, zij meenden het, en toen de kleine Betsy in tranen uitbarstend riep, Wie zal mijn sommen nu maken, als Eduard weg is. had hij wel mede willen weenen, zoo vol was zijn gemoed. en een kind naar Amerika en sloeg te New-York haar hoofdkwartier op. Op Amerikaanschen bo dem scheen de man ’t gezelschap zijner vrouw minder aangenaam te vinden dan vroeger op En- gelschen grond hij probeerde zijn vrouw te ont- loopen, doch ’t wijfje scheen de verandering, die in haar man had plaats gegrepen, te hebben be merkt en maakte hem de vlucht zoo lastig mo- gelij.k. Eindelijk gelukte het hem zijn lieve tweede helft te verschalken en hij ging er „van tusschen”. De in den steek gelaten vrouw vernam na me nige navorsching, dat haar teerbeminde echtge noot zich op ’t stoomschip Wyoming had inge scheept naar Liverpool en nog wel in gezelschap van een vrouw. Des Dinsdags was de Wyoming vertokken. Des Woensdags voer geen schip af. De vrouwr gebruikte dezen dag, om al wat zij bezat te gelde te maken en nam den volgenden dag plaats op de Majestic, ook naar Liverpool. Daar kwam zij Woensdag 10 September aan, twee dagen nog vóór de Wyoming, die eerst des Vrijdagsavond de haven binnenliep. De verlaten echtgenoote voer het stoomschip tegemoet en ging aan boord van ’t aankomende schip, waar de beide vluchtelingen van schrik bijna bewusteloos in eikaars armen bleven liggen. Een scène werd op ’t schip niet afgespeeld. De echtgenoote, een dame met stevige spieren, geleide ’t paar naar de stad en zal daar wel met de twee heb ben afgerekend. Eene nieuwe maatschappij. Te Berlijn worden de groenten duur, ijselijk duur, zoodat iedere huisvrouw een rilling door het lichaam vaart wanneer ze des morgens den groenteboer aan de deur ziet. Die groenteboeren nemen woe kerwinst, daarvan is zij heilig overtuigd. Voor ’t geld, waarmeê zij thans éen kool betaalt, kan een gewone koolboer minstens anderhalve kool leveren, daarvan is zij zeker. Om aan alle der gelijke kool- en andere winsten paal en perk te stellen en om voor den inleg goedkoope en goede kool te krijgen, wil men alle inleggende vrouwen vereenigen tot een maatschappij, die zich ten doel stelt het koopen en verkoopen van kool enz. en den naam zal dragen„Maatschappij van inleg gende huismoeders.” In Noord-Amerika houdt men zich thans bezig met het grootsche plan, den grooten Pacific- spoorweg (New-YorkSan Francisco) door middel van tunnels door de rotsen der Sierra Nevada heen te leiden, om zoo de groote bezwaren, ge varen en onkosten te vermijden of althans te verminderen, welke het spoorwegverkeeriederen winter ondervindt door de sneeuwstormen. Zooals bekend is, waren de sneeuwstormen ver leden winter bijzonder sterk en van ongewoon langen duur, zoodat het verkeer voor verschei dene weken was gestremd. Zonder spijs of drank blootgesteld aan de vorst en het verschrikkelijke weer, moesten honderden personen, passagiers zoowel als treinbeambten, verscheidene dagen in de treinen doorbrengen, die in de kolossale sneeuw massa’s waren blijven steken. Door het boren van tunnels 1000 voet onder de hoogten van het gebergte en tevens onder de sneeuwlijn, hoopt men nu, zoo niet in den geheelen omvang, dan toch in sterke mate, in de bezwaren te voorzien. De tunnelbouw zou 10 millioen dollar kosten en verscheidene jaren duren, daar de boringen meest door zeer harde rotsen moeten geschieden. Daarentegen zal na voltooiing van het werk de stijging met 1000 voet aan iedere zijde van het gebergte vervallen, en daardoor eene aanmerke lijke besparing van tijd en kosten verkregen wor den de zware kostbare berglocomotieven zouden dan b.v. kunnen vervallen. Ook zou de belang rijke schade, door de sneeuwstormen aan de baan veroorzaakt, vooreen belangrijk gedeelte vervallen. Zooals van zelf spreekt, zou de verkorting van de reis ook voor de de passagiers en de mail van groot voordeel zijn. De gewichtigste reden echter voor het plan zijn de onberekenbare gevaren waaraan een trein over de bergen in den winter bij storm en sneeuw blootstaat. In eene voordracht over den stilstand van het bevolkingscijfer in Frankrijk, in de Fransche Académie uitgesproken, werd de volgende sta tistiek door dr. Javal medegedeeld. Op 10 mil lioen gezinnen in Frankrijk komen er 2,073,000 voor zonder kinderen 2,542,000 met één kind 2,065,000 met twee kinderen 1,312,000 met drie 937,000 met vier; 550,000 met vijf; 313,300met zes en 232,000 met zeven kinderen. den jongen Storm zoo spoedig mogelijk naar Oost-Indië expedieert. Gij weet dat hij een protégé van mij is, en daar ik het voor zijne finantiën noodig oordeel, durfiku dit zonder omwegen verzoeken. Intusschen zal ’t mij aangenaam zijn wanneer hij niet kan be vroeden dat zijne plaatsing op mijn verzoek geschiedt. Met verschuldigde hoogachting Uw Excellenties dv. dienaar Stagzeil. Weldra was dit briefje verzegeld en bij de officiëele brieven gelegd, om met de post verzon den te worden. Daarop begaf Stagzeil zich naar zijne vrouw die hij alles mededeelde. Het goede mensch was gewend alles goed te vinden wat Stagzeil deed, sinds hij door iedereen en ook door haar de Ad miraal genoemd werd, in plaats van zooals vroeger Stagje zooals hij toen algemeen bekend was. Alleen bij deze gelegenheid zeide zij nog ouder gewoonteStagje je moet weten wat je doet, ik hield veel van Storm, en wij zijn er toch ook zonder geld wel gekomen. Ja, antwoordde de Admiraal, maar toen was ’t een andere tijd, en jij ook geen Admiraalsdochter. De goede vrouw boog het hoofd, haar vader was een eerzaam la- kenkooper geweest. ’s Avonds kwam Eduard zoo als hij dikwijls deed en maakte volgens gewoonte zijn partijtje met den Admiraal, Mevrouw en Ade, onbewust van wat men beraamde. Weggaande liet Ade hem uit, drukte hem de hand en was öeminlijker dan ooitdoch zeide hem niets van wat er was voorgevallen. En zoo ging het nog eenige dagen en Eduard droomde voort den zoetsten droom des levens zoo als de dichter zegt, om weldra te ontwaren wat hij er op laat volgen, geniet zoo lang hij duurt het is zijn kortste tevens. Weer was het avond, de lichten waren nog niet ontstoken, mevrouw Stagzeil zat bij den baard in een voltaire te dutten, de twee jongste kinderen spee'den bij de tafel, en Ade zat op de breede vensterbank en op een tabouretzat eenig zins lager Eduard. Zijn eene arm ruste om haar midden, haar hand lag in de zijne. De maan die door de hooge ramen naar binnen scheen, verlichtte Ade’s schoon gelaat. Eduard zag haar aan terwijl zij den blik naar boven had gesla gen, en de wolken, die in pijlsnelle vaart langs de maan zwierden, in verrukking scheen te aan schouwen. Aan den Amsterdamschen Gemeenteraad is door het raadslid mr. Treub een gemotiveerd voorstel ingediend, in strijd met het praeadvies van B. en W. en strekkende om een proef te doen nemen met schoolbaden. De heer Treub stelt voor dat de Raad besluite lo. Er zal aan twee scholen der le klasse, door B. en W. aan te wijzen uit die, welker hoofden behooren tot de in de voordracht van B. en W. no. 500 genoemde minderheid, als proef, eene inrichting worden verbonden tot het verstrekken van kostelooze douchebaden aan de kinderen, die deze scholen bezoeken 2o. Op de begroeting voor 1891 zal voor de inrichting der sub lo. genoemde schoolbaden worden uitgetrokken eene som van f 3000 en voor het onderhoud daarvan en de waterverwar- ming een post worden opgenomen pro memorie. In Zuid-Holland heeft een Gemeenteraad de onderwijzers aangeschreven dat, zoo zij in 1891 de hoofdakte niet gehaald hadden, er maatrege len zouden worden genomen om hen te ontslaan. Zoo de Raad dien eisch verbonden had aan de benoeming, zou hij volkomen in zijn recht zijn. Dit is niet geschied en het komt ons twijfel achtig voor of een Raad een onderwijzer kan ontslaan, omdat hij een radicael mist, dat bij zijne benoeming niet van hem geëischt werd. Indien het gebleken was, dat de onderwijzers, die geen hoofdakte hadden, niet voldoende waren berekend voor hunne taak om kinderen tot hun twaalfde jaar les te geven, zou er iets voor het besluit te zeggen zijn. De schoolautoriteiten zijn echter over hunne werkzaamheden tevreden. Men beweert, dat het besluit in verband staat met den wensch van den Raad om onderwijzers voor minder geld te bekomen. Dit verlangen is billijk, maar geeft geen recht tot onwettige han delingen. De Raad had dan de traktementen maar lager moeten stellen. Thans blijft hem niets anders over dan te wachten tot de onderwijzers sterven, heengaan of in de termen van ontslag vallen. Als nu nog de eisch gesteld ware, dat de on derwijzers zich aan het examen voor de hoofd akte onderwierpen, teneinde op die wijze hen aan te sporen tot studie, zou het nog te verklaren zijn, maar de Raad vordert, dat zij de hoofdakte behalen en nog wel in één jaar Wel zoo oprecht zou het zijn, als hij hen maar dadelijk ontsloeg. Maar daar schijnt de Raad, en te recht, toch eenig bezwaar in te zien en hij beproeft het dus langs een omweg. Bij genoegzame deelneming zal, naar het Dagblad van Eed. mededeelt, in het begin van October a. s. een propagande-blad voor algemeen stemrecht worden uitgegeven, dat wekelijks zal verschijnen en tegen geringen prijs verkrijgbaar zal worden gesteld. Door de zeilvereeniging „Het Y”, zal op Zondag 5 October a. s. rond het eiland Marken een zeilwedstrijd worden gehouden in Marker botters, zooveel mogelijk van gelijke afmeting. De botters worden bij loting aangewezen. Elke botter mag hoogsten bemand zijn met 3 heeren liefhebbers. Voor den eerstaankomenden botter worden als prijs 3 zilveren medailles beschikbaar gesteld, terwijl aan den 2en en zoo mogelijk aan den 3en aankomende souvenirs zullen worden aangeboden. Het doel is, om, in tegenstelling met gewone wedstrijden, waar het eene vaartuig met hoog tuig wint bij stillen wind, de ware schippers en bemanningen eens uit den hoek te zien komen. Reeds 5 inschrijvingen zijn ingekomen. Het vasteland van Europa werd dezen zo mer dooreen ware overstrooming van Engelschen en Amerikanen bezocht. Alle badplaatsen waren vol. Karlsbad werd door 35,000 gasten bezocht, voor het meerendeel Engelschen en Amerikanen Marienbad, dat eenige jaren geleden geheel on bekend was, trok dit jaar meer dan 10,000 bezoe kers te Kreuznach waren in Augustus in de ho tels geen kamers meer te krijgenhet grootste hotel, het „Oraniënhof” was zoo vol, dat nieuw aankomenden dikwjjls in villa’s in de buurt moesten worden „uitbesteed”. De grootste helft der gasten bestond uit Engelschen en Amerika nen de laatsten kenbaar aan de menigte kof- 4. o-3-o Doch éene had ze gehoord die smartkreten ’t was dc arme moeder, krampachtig had hare hand den leijer, 1 die langs de boomen welke voor het wachtschip stonden, gespannen was, en die den verderen toegang tot het schip belette, ge grepen bij iederen kreet had ze gerild alsof ze zelve den slag ontving, en toen de laatste kreet geklonken had, toen zonk ze ineen en viel be wusteloos bjj den boom neder. 2 Al den tijd dat de strafoefening duurde, had Eduard den blik naar de vrouw gewend gehou den en ook de overste sloeg van tijd tot tijd schuchter het oog naar haar, doch minder dan twaalf slagen scheen hij niet te hebben durven geven. Nauwelijks echter was de strafoefening geëindigd en had hij de vrouw in elkander zien zijgen, of hij gaf bevel haar te gaan helpen. Edu ard was hem echter reeds voor, de loopplank over te snellen, de vrouw op te nemen en haar in een tegenover het wachtschip gelegen winkel tje te brengen, was het werk van een oogen- blik. Intusschen was de jongen afgebonden en of schoon braaf beschreid en pijnlijk, wischte hij spoedig de oogen af’ en trachtte door de geschuts poort naar den wal te zien. „Laat hem maar eens hierover in den winkel winkel gaan,” sprak de overste, „dau kan zijne moeder zien dat hij er niet van dood zal gaan, en jij jongen” voegde hij er bij zich tot den knaap wendende, „pas op dat je niet weer je rantsoen weggeeft. Zie zoo, „bromde hij in zich zelf, zich afwendende, „die ver vloekte corvé is weer achter den rug, wat hoeft die seldrementsche apenkop het ook te doen.” ’t Is waar hoe kon die man zoo iets ook be grijpen. hij had nooit eene moeder en broertjes gehad die honger leden Intusschen viel er in den winkel een aandoen lijke gebeurtenis voor. Nauwelijks had de vrouw bijgekomen haar jongen bespeurd, of zij om strengelde hem met hare armen en drukte hem aan hare borst, als wilde ze hem beschermen, gelijk de leeuwin haar welp, tegen alles en tegen iedereen. Eerst toen hij herhaaldelijk uitriep „moeder, moeder ’t is niets zoo’n pak doet bijna 6,15 7- 8,15 Van Harlingen Bolsw. Te Sneek De met een komt 2,50 te Bolsward aan. De uren van vertrek en aankomst worden geregeld naar den Amsterdamschen tijd. maakte volgens gewoonte zijn partijtje wat men beraamde. Weggaande liet Ade mn. •n o H o3 O bD C g5 02 dins. nm. dond, 1 Een dik touw die dat gedeelte der kade van de publieke straat afsloot, waar het wachtschip lag. 2 Historisch.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1890 | | pagina 4