SI De Moordenaar en de Heks. I W GEMENGD NIEUWS. I A 4,— 11,15 8,15 CC 6,10 8,30 C/> 7,45 Harlingen en De naar Ook te Groningen heeft zich een commissie de agent leidde de rijke - het huis van bewaring overge- 2. van LU ca 3,45 4,30 5,50 8,30 - van I W. H. RIEHL. 5,45 7,- 8,35 9,10 12,25 1,— 1- 1,40 9’,35 10,45 9,20 10, 11,15 1,15 2,45 3,- 3,40 6,30 7,45 9,45 4,15 5,30 F 5,50 1,15* 2,45 3,— 3,40 a ID a o c/2 7,45 a. v. 5,30 6,10 9,35 10,45 ll,20’ 1,40 Nadat onze Jörg er nog eens goed over nage dacht had, begon hij aan vrouw Hollin te vertel len, dat hij v4n kind af met zijne ouders een wild landloopersleven geleid en ’t volle genot van een rusteloos nietsdoende dagdief gesmaakt, maar ook bijster veel ongemak, honger en ellende geleden had. Gemoord had hij nooit, ook niet geroofd en gestolen, maar alleen meegepakt waar aan hij voor ’toogenblik behoefte had. Die va - gebondaadje had hem echter eindelijk tegen de borst gestaan. Hij was overhoop geraakt met zijn makkers en met zichzelf ook. Hij was’t leven moê geworden, maar zichzelf kapot te maken, dat men hem als een rot stuk vee uit het water op haalde, daar bedankte hij toch ook voor. Nu had hij wel vaak den dood aan de galg als de aller mooiste manier van sterven hooren roemen, en als zijne kornuiten van „fiksche, ferme kerels” en „helden” vertelden, dan waren die fiksche kerels altijd lui geweest, die op de bovenste sport van de galgeladder den hoogsten trap hunner aard- sche loopbaan hadden beklommen. Zich te laten hangen was onder zijne kameraadschap zooveel als bruiloft houdende delinquent was de brui gom, de galg de bruid, de rakker de speelman, de beul de geestelijke die ’t paar met zijne inzege ning, den strop, tot één maakte, de dans zonder grond onder de voeten de bruiloftsdans. Om aan ’t leven, waartegen hij ba begon te zeggen, een eervol en schitterend einde te maken ging Jörg naar Nordlingen, als eene wegens hare strenge en prompte justitie destijds vermaarde stad, en gaf zich aan. Voorts zei Jörg, dat hij zelfs dan geen mensch, ja niet eens een dief zou omgebracht hebben, als hij vooraf geweten had, dat men hier zooveel omslag maakte. Ten laatste sloot hij toen weer met het gezegde, waarmeê hij begonnen was hij had zich nu met de raads- heeren vastgebeten en wilde recht houdenhad men hem dadelijk den eersten dag gefolterd, dan zou men er de waarheid hebben uitgekregen, ja, daartoe was toen maar een pak ransel noodig geweest, schoon dan ook een duchtig pak. Nu mocht men hem met gloeijende tangen knijpen en hij zou toch zijn gelogen twee moorden vol houden. Deze hoorden hem thans in eigendom toe, ze waren zijne onaantastbare bezitting, die hij met zijn pijnen gekocht en betaald had. Wordt vervolgd. Stoomdrukkerij Firma B. Cuperus Az. Bolsward. mensch en voor geen tien mannen bang was. De rechters zaten met de handen in ’t haarwant eene achtenvijftigmaal gefolterde vrij te spreken ging toch niet aan, en haar zonder bekentenis te ver- oordeelen evenmin. Hier kwam bij, dat de mare van vrouw Hollins standvastigheid tot het volk was doorgedrongen, daar veel stille deelneming had gewekt en hier en daar al een steeds toene mend morren tegen de gevreesde heksenrechters deed opgaan. Tot hiertoe was alles anders als van een leijen dakje gegaan. Tweeëndertig vrouw lui’ reeds waren aangeklaagd, gefolterd schuldig verklaard en verbrand gewordenmet geen van die allen had men veel moeite of omslag gehad. Op zijn hoogst had men eens eene bijzonder kop pige met aan ieder voet een honderpondsgewicht zoo lang aan een touw in de lucht moeten laten bongelen, tot de rechters op hun gemak ontbeten hadden. En nu had die vrouw Hollin door haar hardnekkig tegenspartelen op eens allerlei moeite en haspelarij te weeg gebracht. Buiten haar toch zaten nog een aantal andere verdachte vrouws personen opgesloten. Bij het aangroeijend mis noegen van het volk waagde men ’t echter niet, nieuwe processen op het touw te zetten, zoo lang de oude niet waren afgedaan. En dan moest daar nog dat nieuwe schandaal met dien Mucken- huber uit de lucht komen vallen De eene wilde hare schuld niet bekennen en men had haar toch zoo gaarne veroordeeld den ander had men dol graag laten loopen, maar zelfs op de pijnbank bleef hij zijne onschuld loochenen De stadsschrijver klaagde bitter, dat Jörg Muckenhuber niet ook een vrouwspersoon was, daar men dien dan bij wijze van vergissing als vrouw Hollin verbranden en deze als Muckenhuber loopen laten kon, zoo- dat ieder van de beiden zijn zin kreeg en de wet haar recht. Het ergerlijkste van alles dreigde den raad echter nog van buitenaf. Aan den zuidelijken horizont, van den kant van Regensburg, kwam namelijk een zwaar diplomatisch onweder op. Maria Hollin was maar niet zoo van straat opge raapt, maar eene Ulmer ambtmans dochter en hare aanzienlijke, van hare onschuld overtuigde maag schap had den raad van Ulm overgehaald, om bij dien van Nordlingen een goed woord voor haar te doen. Dat hielp trouwens niet veel, wijl de stadsschrijver ’t voor de reputatie eener rechtbank gevaarlijk oordeelde, iemand achtenvijftigmaal te folteren en hem dan nog niet eens van den mut- serd te mogen laten proeven. De Ulmers hielden Hij van zijn kant gaf trouwens het eerste woord niet, maar wachtte, tot de buurvrouw zijn aan wezigheid bemerkt had en hem toesprak. Zelfs heroïsche vrouwen houden wel gaarne een buur praatje. Zoo lokte het eene woord het andere uit, en weldra waren de beide lotgenooten ver trouwde vrienden, zonder dat ze elkaar ooit met oogen gezien hadden. Het oor moest tegelijk oog zijn. Aanvankelijk wierp Jörg in de vriendelijke zamenspraak zijne buurvrouw wel eens een iet of wat bitsch en spotachtig woord toe, maar de oude antwoordde telkens zoo zacht en toch zoo uit de hoogte, dat zijn overmoed weldra voor eene zekere onderdanigheid week. De dagelijksche ver- keering met de onbekende werd hem spoedig eene wezenlijke behoefte. Drie dingen begonnen hem het. harde hart te roeren de stilte van den ker ker, waarin hij zich zelf bevond, de stem der na tuur in ’t gekwaak van de kikkers in de gracht, dat hem vaak als eene oproeping tot het herove ren van de verbeurde vrijheid van zijn vagebon denleven in de ooren klonk, en de stem daar naast hem uit een meewarige menschenborst. Evenwel bleef hij vast bij zijn besluit, om op Nordlinger grondgebied te worden opgeknoopt. Na ettelijke dagen kende Jörg de lotgevallen zijner buurvrouw reeds op een haar, maar zweeg toch nog altijd hardnekkig van zijne eigene. Debuurvrijster was de rijke,kinderloozoweduwe van den kastelein in De Kroon. Met haar zestigste jaar moest zij de ellende beleven van aangeklaagd te worden als heks. Een rijke heks is eene rari teit. Men had echter in Nordlingen nu de vijf laatste jaren nagenoeg alle leelijke en arme wij ven weggebrand en daar iedere heks medepligti- gen moest hebben en de ijver der heksenrechters met iedere nieuwe brandmijt aangroeide, kwam de beurt ten laatste ook aan de mooije, jonge en rijke vrouwen. Er waren toen ongelukkige vrouwen in menigte, maar zoo ongelukkig en tegelijk zoo heldhaftig als Maria Hollin waren er zeker geen twee. Zij had achtenvijftig maal op de pijnbank gelegen en toch geen tittel of jota bekend. Uit den toon van haar gebed had Jörg Muckenhuber wel terecht opgemaakt, dat zij een cordaat vrouw- Te Harlingen Van Harlingen Bolsw. Te Sneek 7,45 Op Zondagen 9.20 lO- ll,10 12,30 5,45 7,— 5,30 6,10 gemerkte Tram vertrekt Woensdags om 1.30 De uren van vertrek en aankomst worden geregeld naar den Amsterdamschen tijd. 1 was 10 jaren geleden te Amsterdam, doordat hij neervallende pan op het hoofd kreeg, over- 1 van eerstgenoemde gemeente trokken zich het lot der vrouw aan en gaven circa f 250. Zij klaagde echter hier niet mee rond te kunnen komen, zoodat zij ook hier en daar als schoonmaakster dienst deed. Thans heeft men onder het bed der vrouw Van Sneek Bolsward Te Harlingen Uit Monnikendam worden thans veelvuldi ge tochtjes gemaakt met ijsschuiten naar Marken. Deze schuiten zijn fraai opgetuigd en ofschoon het een koude liefhebberij is, maken zeer velen ook van elders, er gebruik van. Niet alleen is. het een koud vermaak, maar gevaarlijk ook. Dinsdagmorgen maakten eenige Amsterdam- sche jongelui een tochtje per ijsschuit van Mon nikendam naar Marken. Op een gegeven oogen- blik moest de stuurman voor eene andere schuit uitwijken, tengevolge waarvan hij met zulk een kracht tegen een der in het ijs vastgevroren ba kens terecht kwam, dat de schuit als ’t ware tot splinters werd geslagen en een paar der jongelui nogal ernstige kwetsuren aan handen en aange zicht kregen. Als een bewijs, met welke kracht de schok moet hebben plaats gehad, kan dienen, dat de afstand van Monnikendam naar Marken voor den wind, Maandag gemiddeld in vijf mi nuten werd afgelegdde afstand bedraagt nage noeg een uur gaans. Zaterdagavond jl. ten 6 ure is het kindje van twee jaar van een overwegwachter nabij Til burg overreden door een aldaar passeerenden sneltrein. De dood volgde onmiddellijk. In den nacht van Zaterdag op Zondag is de wisselwachter G. Dinkelman, door zijn tegen woordigheid van geest van een wissen dood gered. Aan het station Hilversum met een goederen trein aan het rangeeren zijnde, en met den rug naar den trein staande, werd hij door dien trein omver geworpen, tusschen de rails. Door plat te blijven liggen ging de geheele trein met zes tien waggons over hem heen zonder hem te deren. Te Wageningen is tegen twee leerlingen der Rijkslandbouwschool proces-verbaal opge maakt, wegens het dooden van vogels, die staan onder bescherming der wet vau 25 Mei 1880 ook werd tevens tegen hen geverbaliseerd, we gens het onbevoegd dragen van wapenen. De vogels welke geschoten werden, waren een pim pelmees en een z. g. goudhaantje. Dezer dagen werd door een inzender in de Standaard het lot beschreven van den soldaat die met provoost gestraft wordt. Thans wordt aan hetzelfde blad daaromtrent nog het volgende medegedeeld Het is reglementair, dat militairen, met pro voost gestraft, gedurende hun geheelen straftijd zijn opgesloten in een akelig kil vertrek. Wij kunnen ons den toestand van zoo’n gestrafte eenigermate voorstellen, als wij ons in dit strenge jaargetij in een cel verplaatsen en we zijn dan gekleed in het voorgeschreven straftenue, nl. mouwvest waaronder slechts een hemd, en linnen pantalon, waaronder s winters de laken pantalon. Over deze tenue wordt vooraf inspectie gehou den. Een ieder moet dan zeggen „dit is niet uit te houden.” Nu worden er van ’s avonds half tien tot ’s morgens zeven uur een half uur voor de visitatie tot aan de reveille een of meer dekens verstrekt voor zoover mijn ondervinding gaat nooit meer dan twee. Wordt deze straf nu verzwaard met „om den anderen dag water en brood”, dan krijgt men op die dagen niet het minste warme voedsel, maar alleen een tweede ration brood zonder meer. Het is mij menigmaal een oorzaak van smart geweest, als ik als kommandant der wacht de gestraften zelf op deze onmenschehjke wijze moest behandelen. Ik herinner mij een millicien, die, in onreinen toestand van verlof teruggekeerd, door den kom- pagnies-kommandant, met authorisatie van den bataljons-kommandant met provoost, ik meen 14 dagen, gestraft werd. Het was gedurende al die dagen streng koud. Toen de straftijd om was had deze millicien een bevroren voet, welk zoolang hij zich in de kazerne ophield, niet is kunnen genezen. Gedurende 10 jaar was ik in dienst, waarvan de laatste 8 jaar als onderofficier, en in dien tijd is de overtuiging bij mij rijp geworden, dat de bevoegde personen in het leger een te wille keurig gebruik maken van hun recht tot straffen en dat de straffen te streng worden uitgevoerd. Hetgeen reeds zoo menigmaal is gezegd, nl. „dat dieven en moordenaars het in hun cel beter heb ben, dan militairen in de provoost,” is volkomen waar. 6,15 7- 8,15 Van Harlingen Bolsw. Te Sneek met een komt 2,50 te Bolsward aan. CC óg 18 O een som gevonden van circa f 4000 in gelds waardig papier. Helgoland is thans telefonisch met Ham burg verbonden. Een handelsman, die enkele dagen voor zaken in Londen moest wezen en te Amsterdam terugkeerde, verhaalt, dat er aldaar in de laatste dagen eene Egyptische duisternis heerschteer lag eene dikke aschgrauwe nevel over de stad straatlantaarns en winkellampen moesten ontsto ken worden. Ook in het Kanaal heerschte zulk een zware mist, dat men wel de equipages der passeérende schepen kon hooren spreken, maar niet, of ternauwernood, kon zien. Het was een aanhoudend luiden van de scheepsklok of blazen op den misthoorn. „Hatelijker iets ken ik niet,” zoo beweert een Engelsch geleerde, „dan bij het te voorschijn halen van papieren, die men in langen tijd niet in handen gehad heeft, ze bedekt en doortrokken te vinden met die bruingele, met donkere randen omgeven kringen, zoogenaamde vochtvlekken. Het is mij alsof ik een mijner liefste betrekkingen terugzie, maar die tijdens mijne afwezigheid door de pokken geschonden is.” Zeer eenvoudig echter is het middel, dat daartegen kan aange wend worden. Men maakt namelijk een mengsel van één deel zoutzuur en achttien deelen water en haalt nu het beschadigde vel papier door dit mengsel heen. Hierop droogt men het af en hangt het op een tochtige plaats te drogen. Na verloop van een uur zijn dan de door vocht vlekken bedorven papieren volkomen gereinigd en afgedroogd. Een ministeriëele aanschrijving in Rusland gelast de spoorwegdirecties nota te nemen van al de klachten, die in de pers over het spoor wegwezen worden geuit. Alle klachten moeten de directies onderzoeken, indien zij worden ge grond bevonden, wegnemen, en 'daarvan kennis geven aan de pers. Blijkt de klacht onjuist, dan moet de directie door bemiddeling der censuur de redactie van het blad, dat de klacht bevatte, beter inlichten. Als zoo iets hier te lande, zonder ministeriëele aanschrijving ook geschiedde, ons dunkt, dan zouden er in deze dagen minder klachten over ons spoorwegwezen zijn. In Engeland kan men ook examens afleg gen als pianostemmerEene vereeniging van Londensche pianofabrikanten reikt nl. na voorafgaand onderzoek aan hen, die aan de voor waarden hebben voldaan, een certificaat als piano stemmer uit. Voor eigenaars van kostbare instru menten is het natuurlijk heelwat waard te weten, dat men niet in handen van een knoeier is ge vallen, al moet men dan ook iets meer betalen. Zonderling en toch waar is het feit, dat verhaald wordt. Het is gebeurd in eene gemeente van Henegouwen. De apotheker was niet thuis, toen een jongen om engelsch zout kwam. De meid, meenende goed te doen, gaf hem hetgeen zij daarvoor aanzag, en verhaalde bij de thuiskomst van den apotheker wat er gebeurd was. De man schrikte, want wat de meid had gege ven was een zwaar vergif. Hij viel hevig uit tegen het meisje en snelde naar den burgemees ter om raad. Men wist niet wie de jongen was, „purgauemiouei genaaia. oe xooper worat ver wittigd dat hij het niet nemen mag, daar men „hem bij vergissing een zwaar vergif heeft „gegeven De maatregel bereikte zijn doel. De moeder van den jongen vernam de tijding nog eer het geneesmiddel werd toegediend. Visitekaartjes De macht der gewoonte is als een rots. Jaren lang zijn er noodig eer men er een bres in geschoten heeft, zelfs met de beste wapenen. Zoo wordt tegen het einde van ieder jaar door véle bladen een pleitrede gehouden tegen het overvloedig verzenden vgn visitekaartjes, die meestal door de overgroote massa te laat komen en dus hun doel missen en aan de post ambtenaren en bestellers een overmatigen arbeid kosten. Alleen de schatkist heeft er eenig nut van. Doch de belasting, die op deze wjjze wordt opgebracht, weegt niet op tegen den last welken de post er bij heeft. Deze grieven zijn meermalen en met meer overtrflging tegen deze ingekankerde gewoonte opgeworpen. Velen hebben ook op ver zoek van den heer Kerdijk- het vorig jaar zich onthouden van het zenden van deze koude for- maliteitsbeleefdheid op den Nieuwjaarsdag, doch 99/100 houdt er zich aan vast, alsof hun geluk er van afhing. Men heeft zelfs m de laatste jaren zich druk gemaakt om voor de Fransche verkor tingen Hollandsche te maken-, én Ook daarvoor- waren vele navolgers gevonden. Alsof iemand, die een kaartje van eèn familie lid, vriend of bekende ontving, niet zou weten of de toezending van een kaartje de bedoeling had- iemands deelneming te betuigen in vreugde of verdriet. De Tijd heeft dan ook al gewaarschuwd om op de kaartjes voor het buitenland geen letters te., zetten, daar dit dubbele port vereischt. Waar men het voor het buitenland laat, is het zeker voor het binnenland ook niet noodig. Maar beter zou het zijn, wanneer men bij’ het verzenden van kaartjes zich zooveel mogelijk be perkte of het geheel nalieteen afspraak mét zijn familie en vrienden zou daartoe immers vol doende zijn. Hoeveel is een billioen Als een mensch een billioen wil tellen en. in elke sekonde 1 telt en daarmede dag en nacht voortgaat, dan heeft hij daarvoor noodig 31.709 jaar 289 dagen 1 uur 46 minuten en 40 seconden. Om een billioen te tellen in een jaar, heeft men 31.709 menschen noodig, die zonder ophouden elke minuut 60 gul den tellen. Om dezen last in zilver te verplaat sen zouden noodig zijn 7.812.500 paarden, waar van elk 30 centenaars had te trekken. Het hoogste Hotel. Het hoogste hotel moet natuurlijk in New-York staande nachtrust van een Amerikaan zou er mee gemoeid zijn, wanneer hij kon denken, dat iemand een paar decimeter hooger kon logeeren dan hij. De heer William Waldorf Astor heeft daarom, om de ijdelheid der Amerikanen te streelen, het plan opgevat een hotel te bouwen, dat nergens zijn wederga vindt. Het bouwterrein is 150 bij 175 voet groot de fondamenten worden 40 voet beneden de op pervlakte op rotsgrond aangelegd, .waarop zich zeventien verdiepingen zullen verheffen ter hoogte van 225 voet. Het hotel moet in 2 jaar gereed zijn en zal ongeveer twee en een half millioen gulden kosten. Uit Kopenhagen wordt bericht dat de be roemde Deensche componist ft iels Wilhelm Gade aldaar is overleden. Den 22en Februari 1817 te Kopenhagen geboren, toonde hij reeds vroeg veel aanleg voor muziek, zoodat hij spoedig als violist aan de Koninklijke kapel in zijn geboortestad werkzaam was. Met zijn ouverture „Nagalmen van Ossian” in 1841, door de muziek-academie bekroond, maakte hij zich dadelijk naam, zoodat de koning hem een jaargeld gaf en in ’t buiten land liet studeeren. In 1844 bestuurde hij met Mendelssohn te Leipzig de concerten, later, na diens dood alleen. In 1848 naar Kopenhagen teruggekeerd, werd hij er professor in de muziek en orchestmeester van den koninklijken schouw burg. Ook in ons land was Gade geen vreemdeling; hij werd o. a. in 1873 te Amsterdam, toen hij ons land bereisde, met veel onderscheiding ont vangen. desniettemin vol. Te Regensburg was in ’t zelfde jaar een groote rijksdag en Keizer Rudolf II daarbij in persoon tegenwoordigde gezant van Ulm kreeg van zijn stad last, om bij den gezant van Nordlingen in ’t belang van vrouw Hollin te in tercederen, en daar hij ook hier aanvankelijk het hoofd stiet, dreigde hij, keizer en rijk tegen de nord linger rechtspleging in het harnas te brengen. Schoon vrouw Hollin nu al van dezen staat van zaken niet nauwkeurig onderricht was, wist zij toch wel, dat veelvermogende vrienden voor haar werkzaam waren, en deze overtuiging staalde haar moed nog. Des te beter wisten daarentegen de rechters, hoe de zaken stonden, en daar zij niet vooruit konden en niet achteruit wilden gaan, lieten zij dus ’t proces rusten en de gezamelijke arrestanten maar stilletjes zitten. Op Jörg Muckenhuber maakte de geschiedenis van vrouw Hollin een geweldigen indruk. Voor zijne rechters was hij tot hiertoe in zijn eigen oog een held geweest, voor deze ware heldin daaren tegen kwam hij zichzelf een kwajongenlvoor. Uit trots had hij voor hen zijne ware geschiedenis verzwegenvoor deze vrouw zweeg hij uit schaamte. Evenwel was hij tegen de vaste, deel nemende stem zijner onzichtbare lotgenoote op den duur niet bestand. Zij klonk hem menigmaal als eene stem uit den hemel, want het was eene menschenstem en die was hem op dien tijd nog even nieuw als de hemel zelf. Zoo werd hij ein delijk mak en begon aan de oude zijne ware ge schiedenis te biechten; want schoon hij wel wist, dat de rechters gaarne een gevangene in den arm nemen, om verstokte medegevangenen uit te hoo ren, wist hij toch ook, dat vrouw Hollin zijne bekentenis even trouw voor zich zou houden als de kikkers die luisteren beneden in de gracht. Alleen ’teerste begin viel hem zwaar. Bij wijze van aanloopje vroeg hij, of zij niet wel eens een paar bijtsche honden had gezien, die elkaar te vaster beet pakten, naar mate men meer moeite deed, om hen door ranselen van elkaar los te krijgen. Hij en zijne rechters waren een paar zoo in elkaar vast gebeten honden. De stadsschrijver alleen had het bij ’t rechte eind gehad, toen hij hem dadelijk den eersten dag de duimschroeven had willen aanleggen. Dan zou hij wel hebben opgebiecht. Toen hij echter eens met de rechters zat vastgebeten, had de pijnbank even weinig Uitgericht, als dat men een vastgebeten hond ranselt. Doch neen die aanloop deugde niet. gevormd ter gratis uitreiking van brood en koffie. De jongedochter B., van zeer bemiddelde ouders te Numen, begaf zich vóór een paar we ken met een grooten korf eieren naar de Eind- hovensche weekmarkt en mocht ze voor 7 cent per stuk verkoopen. De daaropvolgende week was ze weer met een gevulden korf ter markt, want men had de eitjes van den zomer gespaard „ze waren nu williger 1” „Meiske” zegt de koopvrouw der vorige week, „ik moet geld van u terug hebben, want uw eieren waren bedor ven„Dat doe ik niet, ge moet ze maar niet koopen.” „Dan zal ik de politie roepen”. De koopvronw voegt de daad bij het woord. De agent werpt na eenige oogenblikken eenige eieren tot proef op den grond de koopvrouw had de waarheid gezegd, en boerendochter op. Sedert eenigen tijd werden in de magazij nen van de spoorwegmaatschappij Grand Central Beige te Maastricht goederen vermist. De stati onschef, de heer Le Fi ere, besloot daarom Woens dagavond te surveilleeren en ging tot dat einde, vergezeld van twee rijks veld wachters, die ma gazijnen bezoeken. Bij hun binnentreden in een der magazijnen werden zij door een schot uit een revolver begroet. Dit schot werd gelost door een ladingmeester, die zich daar zonder voorkennis met een arbeider verborgen had om de daders der diefstallen te ontdekken, en meende de die ven voor zich te hebben. Door de justitie is een onderzoek ingesteld. Uit Zwolle schrijft men aan de V. R. Ct. „Nadat in den laatsten tijd herhaaldelijk op de lijn Utrecht-Kampen onaangeteekende brieven met geldswaarden werden vermist, is Vrijdag, dank zij de doelmatige maatregelen van den in specteur der -posterijen en den directeur van het spoorweg-postkanfoor no. 3, in den postwagen door den commissaris vun politie met den hoofd inspecteur van politie alhier, aangehouden en naar het politiebureau overgebracht, de con ducteur der postmalen, na aan den directeur en diens commies te hebben bekend, dien dag een brief met twee muntbiljetten, groot f 10 te hebben ontvreemd. Nadat in zijne pbrtemonnaie bovendien nog f 60 aan muntpapier werd gevonden, bekende hij aan het politiebureau, die gisteren ook uit een tweeden brief te hebben ontvreemd en dat hij zich vroeger aan meer dergelijke diefstallen had schuldig gemaakt. Hij is naar het huis van bewaring overge bracht.” Zekere weduwe D. uit Bloemendaal werd dezer dagen te Haarlem in bewusteloozen toe stand van de straat opgenomen en in het gast huis gebracht, waar zij spoedig overleed. Haar man was veldwachter te Bloemendaal geweest en een leden. Ingezetenen haar een jaargeld van 7,30 9,20 12,25 3,45 9,20 2,15 Van Sneek 6,15 Te Tiel is een kind doodgevroren. of waar hij woonde. Er was dus niets beters te doen dan de geheele bevolking te verwittigen. De veldwachter werd uitgezonden en bij trom melslag werd afgekondigd „Over twee uren is er bij den apotheker een Sneek-Bolsward-fl arlingfen. Op Werkdagen: 8,— X I NAAR 1' H cS M a c3 6’30

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1890 | | pagina 4