SI
De Moordenaar en de Heks.
I
W
GEMENGD NIEUWS.
I
A
4,—
11,15
8,15
CC
6,10
8,30
C/>
7,45
Harlingen en
De
naar
Ook te Groningen heeft zich een commissie
de agent leidde de rijke
-
het huis van bewaring overge-
2.
van
LU
ca
3,45
4,30
5,50
8,30 -
van
I
W. H. RIEHL.
5,45
7,-
8,35
9,10
12,25
1,—
1-
1,40
9’,35
10,45
9,20
10,
11,15
1,15
2,45
3,-
3,40
6,30
7,45
9,45
4,15
5,30
F
5,50
1,15*
2,45
3,—
3,40
a
ID
a
o
c/2
7,45
a.
v. 5,30
6,10
9,35
10,45
ll,20’ 1,40
Nadat onze Jörg er nog eens goed over nage
dacht had, begon hij aan vrouw Hollin te vertel
len, dat hij v4n kind af met zijne ouders een
wild landloopersleven geleid en ’t volle genot van
een rusteloos nietsdoende dagdief gesmaakt,
maar ook bijster veel ongemak, honger en ellende
geleden had. Gemoord had hij nooit, ook niet
geroofd en gestolen, maar alleen meegepakt waar
aan hij voor ’toogenblik behoefte had. Die va -
gebondaadje had hem echter eindelijk tegen de
borst gestaan. Hij was overhoop geraakt met
zijn makkers en met zichzelf ook. Hij was’t leven
moê geworden, maar zichzelf kapot te maken, dat
men hem als een rot stuk vee uit het water op
haalde, daar bedankte hij toch ook voor. Nu had
hij wel vaak den dood aan de galg als de aller
mooiste manier van sterven hooren roemen, en
als zijne kornuiten van „fiksche, ferme kerels”
en „helden” vertelden, dan waren die fiksche
kerels altijd lui geweest, die op de bovenste sport
van de galgeladder den hoogsten trap hunner aard-
sche loopbaan hadden beklommen. Zich te laten
hangen was onder zijne kameraadschap zooveel
als bruiloft houdende delinquent was de brui
gom, de galg de bruid, de rakker de speelman,
de beul de geestelijke die ’t paar met zijne inzege
ning, den strop, tot één maakte, de dans zonder
grond onder de voeten de bruiloftsdans. Om
aan ’t leven, waartegen hij ba begon te zeggen,
een eervol en schitterend einde te maken ging
Jörg naar Nordlingen, als eene wegens hare
strenge en prompte justitie destijds vermaarde
stad, en gaf zich aan. Voorts zei Jörg, dat hij
zelfs dan geen mensch, ja niet eens een dief zou
omgebracht hebben, als hij vooraf geweten had,
dat men hier zooveel omslag maakte. Ten laatste
sloot hij toen weer met het gezegde, waarmeê
hij begonnen was hij had zich nu met de raads-
heeren vastgebeten en wilde recht houdenhad
men hem dadelijk den eersten dag gefolterd, dan
zou men er de waarheid hebben uitgekregen, ja,
daartoe was toen maar een pak ransel noodig
geweest, schoon dan ook een duchtig pak. Nu
mocht men hem met gloeijende tangen knijpen
en hij zou toch zijn gelogen twee moorden vol
houden. Deze hoorden hem thans in eigendom
toe, ze waren zijne onaantastbare bezitting, die
hij met zijn pijnen gekocht en betaald had.
Wordt vervolgd.
Stoomdrukkerij Firma B. Cuperus Az.
Bolsward.
mensch en voor geen tien mannen bang was. De
rechters zaten met de handen in ’t haarwant eene
achtenvijftigmaal gefolterde vrij te spreken ging
toch niet aan, en haar zonder bekentenis te ver-
oordeelen evenmin. Hier kwam bij, dat de mare
van vrouw Hollins standvastigheid tot het volk
was doorgedrongen, daar veel stille deelneming
had gewekt en hier en daar al een steeds toene
mend morren tegen de gevreesde heksenrechters
deed opgaan. Tot hiertoe was alles anders als
van een leijen dakje gegaan. Tweeëndertig vrouw
lui’ reeds waren aangeklaagd, gefolterd schuldig
verklaard en verbrand gewordenmet geen van
die allen had men veel moeite of omslag gehad.
Op zijn hoogst had men eens eene bijzonder kop
pige met aan ieder voet een honderpondsgewicht
zoo lang aan een touw in de lucht moeten laten
bongelen, tot de rechters op hun gemak ontbeten
hadden. En nu had die vrouw Hollin door haar
hardnekkig tegenspartelen op eens allerlei moeite
en haspelarij te weeg gebracht. Buiten haar toch
zaten nog een aantal andere verdachte vrouws
personen opgesloten. Bij het aangroeijend mis
noegen van het volk waagde men ’t echter niet,
nieuwe processen op het touw te zetten, zoo
lang de oude niet waren afgedaan. En dan moest
daar nog dat nieuwe schandaal met dien Mucken-
huber uit de lucht komen vallen De eene wilde
hare schuld niet bekennen en men had haar toch
zoo gaarne veroordeeld den ander had men dol
graag laten loopen, maar zelfs op de pijnbank bleef
hij zijne onschuld loochenen De stadsschrijver
klaagde bitter, dat Jörg Muckenhuber niet ook
een vrouwspersoon was, daar men dien dan bij
wijze van vergissing als vrouw Hollin verbranden
en deze als Muckenhuber loopen laten kon, zoo-
dat ieder van de beiden zijn zin kreeg en de wet
haar recht.
Het ergerlijkste van alles dreigde den raad
echter nog van buitenaf. Aan den zuidelijken
horizont, van den kant van Regensburg, kwam
namelijk een zwaar diplomatisch onweder op.
Maria Hollin was maar niet zoo van straat opge
raapt, maar eene Ulmer ambtmans dochter en hare
aanzienlijke, van hare onschuld overtuigde maag
schap had den raad van Ulm overgehaald, om bij
dien van Nordlingen een goed woord voor haar
te doen. Dat hielp trouwens niet veel, wijl de
stadsschrijver ’t voor de reputatie eener rechtbank
gevaarlijk oordeelde, iemand achtenvijftigmaal te
folteren en hem dan nog niet eens van den mut-
serd te mogen laten proeven. De Ulmers hielden
Hij van zijn kant gaf trouwens het eerste woord
niet, maar wachtte, tot de buurvrouw zijn aan
wezigheid bemerkt had en hem toesprak. Zelfs
heroïsche vrouwen houden wel gaarne een buur
praatje. Zoo lokte het eene woord het andere
uit, en weldra waren de beide lotgenooten ver
trouwde vrienden, zonder dat ze elkaar ooit met
oogen gezien hadden. Het oor moest tegelijk oog
zijn. Aanvankelijk wierp Jörg in de vriendelijke
zamenspraak zijne buurvrouw wel eens een iet
of wat bitsch en spotachtig woord toe, maar de
oude antwoordde telkens zoo zacht en toch zoo
uit de hoogte, dat zijn overmoed weldra voor eene
zekere onderdanigheid week. De dagelijksche ver-
keering met de onbekende werd hem spoedig eene
wezenlijke behoefte. Drie dingen begonnen hem
het. harde hart te roeren de stilte van den ker
ker, waarin hij zich zelf bevond, de stem der na
tuur in ’t gekwaak van de kikkers in de gracht,
dat hem vaak als eene oproeping tot het herove
ren van de verbeurde vrijheid van zijn vagebon
denleven in de ooren klonk, en de stem daar naast
hem uit een meewarige menschenborst. Evenwel
bleef hij vast bij zijn besluit, om op Nordlinger
grondgebied te worden opgeknoopt.
Na ettelijke dagen kende Jörg de lotgevallen
zijner buurvrouw reeds op een haar, maar zweeg
toch nog altijd hardnekkig van zijne eigene.
Debuurvrijster was de rijke,kinderloozoweduwe
van den kastelein in De Kroon. Met haar zestigste
jaar moest zij de ellende beleven van aangeklaagd
te worden als heks. Een rijke heks is eene rari
teit. Men had echter in Nordlingen nu de vijf
laatste jaren nagenoeg alle leelijke en arme wij
ven weggebrand en daar iedere heks medepligti-
gen moest hebben en de ijver der heksenrechters
met iedere nieuwe brandmijt aangroeide, kwam
de beurt ten laatste ook aan de mooije, jonge en
rijke vrouwen. Er waren toen ongelukkige vrouwen
in menigte, maar zoo ongelukkig en tegelijk zoo
heldhaftig als Maria Hollin waren er zeker geen
twee. Zij had achtenvijftig maal op de pijnbank
gelegen en toch geen tittel of jota bekend. Uit
den toon van haar gebed had Jörg Muckenhuber
wel terecht opgemaakt, dat zij een cordaat vrouw-
Te Harlingen
Van Harlingen
Bolsw.
Te Sneek
7,45
Op Zondagen
9.20
lO-
ll,10
12,30
5,45
7,—
5,30
6,10
gemerkte Tram vertrekt Woensdags om 1.30
De uren van vertrek en aankomst worden geregeld naar den Amsterdamschen tijd.
1 was
10 jaren geleden te Amsterdam, doordat hij
neervallende pan op het hoofd kreeg, over-
1 van eerstgenoemde gemeente
trokken zich het lot der vrouw aan en gaven
circa f 250. Zij klaagde
echter hier niet mee rond te kunnen komen,
zoodat zij ook hier en daar als schoonmaakster
dienst deed.
Thans heeft men onder het bed der vrouw
Van Sneek
Bolsward
Te Harlingen
Uit Monnikendam worden thans veelvuldi
ge tochtjes gemaakt met ijsschuiten naar Marken.
Deze schuiten zijn fraai opgetuigd en ofschoon
het een koude liefhebberij is, maken zeer velen
ook van elders, er gebruik van. Niet alleen is.
het een koud vermaak, maar gevaarlijk ook.
Dinsdagmorgen maakten eenige Amsterdam-
sche jongelui een tochtje per ijsschuit van Mon
nikendam naar Marken. Op een gegeven oogen-
blik moest de stuurman voor eene andere schuit
uitwijken, tengevolge waarvan hij met zulk een
kracht tegen een der in het ijs vastgevroren ba
kens terecht kwam, dat de schuit als ’t ware tot
splinters werd geslagen en een paar der jongelui
nogal ernstige kwetsuren aan handen en aange
zicht kregen. Als een bewijs, met welke kracht
de schok moet hebben plaats gehad, kan dienen,
dat de afstand van Monnikendam naar Marken
voor den wind, Maandag gemiddeld in vijf mi
nuten werd afgelegdde afstand bedraagt nage
noeg een uur gaans.
Zaterdagavond jl. ten 6 ure is het kindje
van twee jaar van een overwegwachter nabij Til
burg overreden door een aldaar passeerenden
sneltrein. De dood volgde onmiddellijk.
In den nacht van Zaterdag op Zondag is
de wisselwachter G. Dinkelman, door zijn tegen
woordigheid van geest van een wissen dood gered.
Aan het station Hilversum met een goederen
trein aan het rangeeren zijnde, en met den rug
naar den trein staande, werd hij door dien trein
omver geworpen, tusschen de rails. Door plat
te blijven liggen ging de geheele trein met zes
tien waggons over hem heen zonder hem te deren.
Te Wageningen is tegen twee leerlingen
der Rijkslandbouwschool proces-verbaal opge
maakt, wegens het dooden van vogels, die staan
onder bescherming der wet vau 25 Mei 1880
ook werd tevens tegen hen geverbaliseerd, we
gens het onbevoegd dragen van wapenen. De
vogels welke geschoten werden, waren een pim
pelmees en een z. g. goudhaantje.
Dezer dagen werd door een inzender in de
Standaard het lot beschreven van den soldaat
die met provoost gestraft wordt. Thans wordt
aan hetzelfde blad daaromtrent nog het volgende
medegedeeld
Het is reglementair, dat militairen, met pro
voost gestraft, gedurende hun geheelen straftijd
zijn opgesloten in een akelig kil vertrek. Wij
kunnen ons den toestand van zoo’n gestrafte
eenigermate voorstellen, als wij ons in dit strenge
jaargetij in een cel verplaatsen en we zijn dan
gekleed in het voorgeschreven straftenue, nl.
mouwvest waaronder slechts een hemd, en linnen
pantalon, waaronder s winters de laken pantalon.
Over deze tenue wordt vooraf inspectie gehou
den. Een ieder moet dan zeggen „dit is niet
uit te houden.” Nu worden er van ’s avonds
half tien tot ’s morgens zeven uur een half uur
voor de visitatie tot aan de reveille een of meer
dekens verstrekt voor zoover mijn ondervinding
gaat nooit meer dan twee. Wordt deze straf nu
verzwaard met „om den anderen dag water en
brood”, dan krijgt men op die dagen niet het
minste warme voedsel, maar alleen een tweede
ration brood zonder meer.
Het is mij menigmaal een oorzaak van smart
geweest, als ik als kommandant der wacht de
gestraften zelf op deze onmenschehjke wijze
moest behandelen.
Ik herinner mij een millicien, die, in onreinen
toestand van verlof teruggekeerd, door den kom-
pagnies-kommandant, met authorisatie van den
bataljons-kommandant met provoost, ik meen 14
dagen, gestraft werd. Het was gedurende al
die dagen streng koud. Toen de straftijd om
was had deze millicien een bevroren voet, welk
zoolang hij zich in de kazerne ophield, niet is
kunnen genezen.
Gedurende 10 jaar was ik in dienst, waarvan
de laatste 8 jaar als onderofficier, en in dien
tijd is de overtuiging bij mij rijp geworden, dat
de bevoegde personen in het leger een te wille
keurig gebruik maken van hun recht tot straffen
en dat de straffen te streng worden uitgevoerd.
Hetgeen reeds zoo menigmaal is gezegd, nl. „dat
dieven en moordenaars het in hun cel beter heb
ben, dan militairen in de provoost,” is volkomen
waar.
6,15
7-
8,15
Van Harlingen
Bolsw.
Te Sneek
met een
komt 2,50 te Bolsward aan.
CC óg 18
O
een som gevonden van circa f 4000 in gelds
waardig papier.
Helgoland is thans telefonisch met Ham
burg verbonden.
Een handelsman, die enkele dagen voor
zaken in Londen moest wezen en te Amsterdam
terugkeerde, verhaalt, dat er aldaar in de laatste
dagen eene Egyptische duisternis heerschteer
lag eene dikke aschgrauwe nevel over de stad
straatlantaarns en winkellampen moesten ontsto
ken worden. Ook in het Kanaal heerschte zulk
een zware mist, dat men wel de equipages der
passeérende schepen kon hooren spreken, maar
niet, of ternauwernood, kon zien. Het was een
aanhoudend luiden van de scheepsklok of blazen
op den misthoorn.
„Hatelijker iets ken ik niet,” zoo beweert
een Engelsch geleerde, „dan bij het te voorschijn
halen van papieren, die men in langen tijd niet
in handen gehad heeft, ze bedekt en doortrokken
te vinden met die bruingele, met donkere randen
omgeven kringen, zoogenaamde vochtvlekken.
Het is mij alsof ik een mijner liefste betrekkingen
terugzie, maar die tijdens mijne afwezigheid door
de pokken geschonden is.” Zeer eenvoudig
echter is het middel, dat daartegen kan aange
wend worden. Men maakt namelijk een mengsel
van één deel zoutzuur en achttien deelen water
en haalt nu het beschadigde vel papier door dit
mengsel heen. Hierop droogt men het af en
hangt het op een tochtige plaats te drogen. Na
verloop van een uur zijn dan de door vocht
vlekken bedorven papieren volkomen gereinigd
en afgedroogd.
Een ministeriëele aanschrijving in Rusland
gelast de spoorwegdirecties nota te nemen van
al de klachten, die in de pers over het spoor
wegwezen worden geuit. Alle klachten moeten
de directies onderzoeken, indien zij worden ge
grond bevonden, wegnemen, en 'daarvan kennis
geven aan de pers. Blijkt de klacht onjuist, dan
moet de directie door bemiddeling der censuur
de redactie van het blad, dat de klacht bevatte,
beter inlichten.
Als zoo iets hier te lande, zonder ministeriëele
aanschrijving ook geschiedde, ons dunkt, dan
zouden er in deze dagen minder klachten over
ons spoorwegwezen zijn.
In Engeland kan men ook examens afleg
gen als pianostemmerEene vereeniging
van Londensche pianofabrikanten reikt nl. na
voorafgaand onderzoek aan hen, die aan de voor
waarden hebben voldaan, een certificaat als piano
stemmer uit. Voor eigenaars van kostbare instru
menten is het natuurlijk heelwat waard te weten,
dat men niet in handen van een knoeier is ge
vallen, al moet men dan ook iets meer betalen.
Zonderling en toch waar is het feit, dat
verhaald wordt. Het is gebeurd in eene gemeente
van Henegouwen.
De apotheker was niet thuis, toen een jongen
om engelsch zout kwam.
De meid, meenende goed te doen, gaf hem
hetgeen zij daarvoor aanzag, en verhaalde bij de
thuiskomst van den apotheker wat er gebeurd
was.
De man schrikte, want wat de meid had gege
ven was een zwaar vergif. Hij viel hevig uit
tegen het meisje en snelde naar den burgemees
ter om raad. Men wist niet wie de jongen was,
„purgauemiouei genaaia. oe xooper worat ver
wittigd dat hij het niet nemen mag, daar men
„hem bij vergissing een zwaar vergif heeft
„gegeven
De maatregel bereikte zijn doel. De moeder
van den jongen vernam de tijding nog eer het
geneesmiddel werd toegediend.
Visitekaartjes De macht der gewoonte is
als een rots. Jaren lang zijn er noodig eer men er
een bres in geschoten heeft, zelfs met de beste
wapenen. Zoo wordt tegen het einde van ieder
jaar door véle bladen een pleitrede gehouden
tegen het overvloedig verzenden vgn visitekaartjes,
die meestal door de overgroote massa te laat
komen en dus hun doel missen en aan de post
ambtenaren en bestellers een overmatigen arbeid
kosten. Alleen de schatkist heeft er eenig nut
van. Doch de belasting, die op deze wjjze wordt
opgebracht, weegt niet op tegen den last welken de
post er bij heeft. Deze grieven zijn meermalen
en met meer overtrflging tegen deze ingekankerde
gewoonte opgeworpen. Velen hebben ook op ver
zoek van den heer Kerdijk- het vorig jaar zich
onthouden van het zenden van deze koude for-
maliteitsbeleefdheid op den Nieuwjaarsdag, doch
99/100 houdt er zich aan vast, alsof hun geluk er
van afhing. Men heeft zelfs m de laatste jaren
zich druk gemaakt om voor de Fransche verkor
tingen Hollandsche te maken-, én Ook daarvoor-
waren vele navolgers gevonden.
Alsof iemand, die een kaartje van eèn familie
lid, vriend of bekende ontving, niet zou weten of
de toezending van een kaartje de bedoeling had-
iemands deelneming te betuigen in vreugde of
verdriet.
De Tijd heeft dan ook al gewaarschuwd om op
de kaartjes voor het buitenland geen letters te.,
zetten, daar dit dubbele port vereischt.
Waar men het voor het buitenland laat, is het
zeker voor het binnenland ook niet noodig.
Maar beter zou het zijn, wanneer men bij’ het
verzenden van kaartjes zich zooveel mogelijk be
perkte of het geheel nalieteen afspraak mét
zijn familie en vrienden zou daartoe immers vol
doende zijn.
Hoeveel is een billioen Als een mensch
een billioen wil tellen en. in elke sekonde 1 telt
en daarmede dag en nacht voortgaat, dan heeft
hij daarvoor noodig 31.709 jaar 289 dagen 1 uur
46 minuten en 40 seconden. Om een billioen
te tellen in een jaar, heeft men 31.709 menschen
noodig, die zonder ophouden elke minuut 60 gul
den tellen. Om dezen last in zilver te verplaat
sen zouden noodig zijn 7.812.500 paarden, waar
van elk 30 centenaars had te trekken.
Het hoogste Hotel. Het hoogste hotel moet
natuurlijk in New-York staande nachtrust van
een Amerikaan zou er mee gemoeid zijn, wanneer
hij kon denken, dat iemand een paar decimeter
hooger kon logeeren dan hij. De heer William
Waldorf Astor heeft daarom, om de ijdelheid
der Amerikanen te streelen, het plan opgevat
een hotel te bouwen, dat nergens zijn wederga
vindt. Het bouwterrein is 150 bij 175 voet groot
de fondamenten worden 40 voet beneden de op
pervlakte op rotsgrond aangelegd, .waarop zich
zeventien verdiepingen zullen verheffen ter hoogte
van 225 voet. Het hotel moet in 2 jaar gereed
zijn en zal ongeveer twee en een half millioen
gulden kosten.
Uit Kopenhagen wordt bericht dat de be
roemde Deensche componist ft iels Wilhelm Gade
aldaar is overleden. Den 22en Februari 1817 te
Kopenhagen geboren, toonde hij reeds vroeg veel
aanleg voor muziek, zoodat hij spoedig als violist
aan de Koninklijke kapel in zijn geboortestad
werkzaam was. Met zijn ouverture „Nagalmen
van Ossian” in 1841, door de muziek-academie
bekroond, maakte hij zich dadelijk naam, zoodat
de koning hem een jaargeld gaf en in ’t buiten
land liet studeeren. In 1844 bestuurde hij met
Mendelssohn te Leipzig de concerten, later, na
diens dood alleen. In 1848 naar Kopenhagen
teruggekeerd, werd hij er professor in de muziek
en orchestmeester van den koninklijken schouw
burg.
Ook in ons land was Gade geen vreemdeling;
hij werd o. a. in 1873 te Amsterdam, toen hij
ons land bereisde, met veel onderscheiding ont
vangen.
desniettemin vol. Te Regensburg was in ’t zelfde
jaar een groote rijksdag en Keizer Rudolf II daarbij
in persoon tegenwoordigde gezant van Ulm
kreeg van zijn stad last, om bij den gezant van
Nordlingen in ’t belang van vrouw Hollin te in
tercederen, en daar hij ook hier aanvankelijk het
hoofd stiet, dreigde hij, keizer en rijk tegen de nord
linger rechtspleging in het harnas te brengen.
Schoon vrouw Hollin nu al van dezen staat van
zaken niet nauwkeurig onderricht was, wist zij
toch wel, dat veelvermogende vrienden voor haar
werkzaam waren, en deze overtuiging staalde haar
moed nog. Des te beter wisten daarentegen de
rechters, hoe de zaken stonden, en daar zij niet
vooruit konden en niet achteruit wilden gaan,
lieten zij dus ’t proces rusten en de gezamelijke
arrestanten maar stilletjes zitten.
Op Jörg Muckenhuber maakte de geschiedenis
van vrouw Hollin een geweldigen indruk. Voor
zijne rechters was hij tot hiertoe in zijn eigen oog
een held geweest, voor deze ware heldin daaren
tegen kwam hij zichzelf een kwajongenlvoor. Uit
trots had hij voor hen zijne ware geschiedenis
verzwegenvoor deze vrouw zweeg hij uit
schaamte. Evenwel was hij tegen de vaste, deel
nemende stem zijner onzichtbare lotgenoote op den
duur niet bestand. Zij klonk hem menigmaal als
eene stem uit den hemel, want het was eene
menschenstem en die was hem op dien tijd nog
even nieuw als de hemel zelf. Zoo werd hij ein
delijk mak en begon aan de oude zijne ware ge
schiedenis te biechten; want schoon hij wel wist,
dat de rechters gaarne een gevangene in den arm
nemen, om verstokte medegevangenen uit te hoo
ren, wist hij toch ook, dat vrouw Hollin zijne
bekentenis even trouw voor zich zou houden als
de kikkers die luisteren beneden in de gracht.
Alleen ’teerste begin viel hem zwaar. Bij wijze
van aanloopje vroeg hij, of zij niet wel eens een
paar bijtsche honden had gezien, die elkaar te
vaster beet pakten, naar mate men meer moeite
deed, om hen door ranselen van elkaar los te
krijgen. Hij en zijne rechters waren een paar zoo
in elkaar vast gebeten honden. De stadsschrijver
alleen had het bij ’t rechte eind gehad, toen hij
hem dadelijk den eersten dag de duimschroeven
had willen aanleggen. Dan zou hij wel hebben
opgebiecht. Toen hij echter eens met de rechters
zat vastgebeten, had de pijnbank even weinig
Uitgericht, als dat men een vastgebeten hond
ranselt.
Doch neen die aanloop deugde niet.
gevormd ter gratis uitreiking van brood en koffie.
De jongedochter B., van zeer bemiddelde
ouders te Numen, begaf zich vóór een paar we
ken met een grooten korf eieren naar de Eind-
hovensche weekmarkt en mocht ze voor 7 cent
per stuk verkoopen. De daaropvolgende week
was ze weer met een gevulden korf ter markt,
want men had de eitjes van den zomer gespaard
„ze waren nu williger 1” „Meiske” zegt de
koopvrouw der vorige week, „ik moet geld van
u terug hebben, want uw eieren waren bedor
ven„Dat doe ik niet, ge moet ze maar
niet koopen.” „Dan zal ik de politie roepen”.
De koopvronw voegt de daad bij het woord. De
agent werpt na eenige oogenblikken eenige eieren
tot proef op den grond de koopvrouw had de
waarheid gezegd, en
boerendochter op.
Sedert eenigen tijd werden in de magazij
nen van de spoorwegmaatschappij Grand Central
Beige te Maastricht goederen vermist. De stati
onschef, de heer Le Fi ere, besloot daarom Woens
dagavond te surveilleeren en ging tot dat einde,
vergezeld van twee rijks veld wachters, die ma
gazijnen bezoeken. Bij hun binnentreden in een
der magazijnen werden zij door een schot uit een
revolver begroet. Dit schot werd gelost door een
ladingmeester, die zich daar zonder voorkennis
met een arbeider verborgen had om de daders
der diefstallen te ontdekken, en meende de die
ven voor zich te hebben. Door de justitie is een
onderzoek ingesteld.
Uit Zwolle schrijft men aan de V. R. Ct.
„Nadat in den laatsten tijd herhaaldelijk op
de lijn Utrecht-Kampen onaangeteekende brieven
met geldswaarden werden vermist, is Vrijdag,
dank zij de doelmatige maatregelen van den in
specteur der -posterijen en den directeur van het
spoorweg-postkanfoor no. 3, in den postwagen
door den commissaris vun politie met den hoofd
inspecteur van politie alhier, aangehouden en
naar het politiebureau overgebracht, de con
ducteur der postmalen, na aan den directeur en
diens commies te hebben bekend, dien dag een
brief met twee muntbiljetten, groot f 10 te hebben
ontvreemd.
Nadat in zijne pbrtemonnaie bovendien nog
f 60 aan muntpapier werd gevonden, bekende hij
aan het politiebureau, die gisteren ook uit een
tweeden brief te hebben ontvreemd en dat hij
zich vroeger aan meer dergelijke diefstallen had
schuldig gemaakt.
Hij is naar het huis van bewaring overge
bracht.”
Zekere weduwe D. uit Bloemendaal werd
dezer dagen te Haarlem in bewusteloozen toe
stand van de straat opgenomen en in het gast
huis gebracht, waar zij spoedig overleed. Haar
man was veldwachter te Bloemendaal geweest
en
een
leden. Ingezetenen
haar een jaargeld van
7,30
9,20
12,25
3,45
9,20
2,15
Van Sneek
6,15
Te Tiel is een kind doodgevroren.
of waar hij woonde. Er was dus niets beters te
doen dan de geheele bevolking te verwittigen.
De veldwachter werd uitgezonden en bij trom
melslag werd afgekondigd
„Over twee uren is er bij den apotheker een
Sneek-Bolsward-fl arlingfen.
Op Werkdagen:
8,—
X
I
NAAR
1'
H
cS
M
a
c3
6’30