NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
BOLSWARD EN WONSER ABEEt.
1895.
No. 4.
Vier en dertigste Jaargang.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
VOOR
Een bezoek aan de Werkplaatsen
der Vereeniging tot Werkverschaffing
te BOLSWARD.
'•-/Ss
Bolswardsche Courant
eek, dan -
andere
j vrouw
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
i magen
ere, dan i
is idea-
ron van
igendom
nen be
lli k, dat
rdragen.)
iwetens-
wat niet
bij den
rs tandig
iefdevol.
enscbeo
imstge-
gekocht)
reneraal
i ons
rechten
net hen
ale van
stellers;
inrukte
rlangde,
gebik-
boete op-
zich toch op
nij niet,
i naatn
nd, doch
t zij tot
$xxxxkkxxXhXXXxxxxxx$
DONDERDAG 24 JANUARI.
JCDOCXZ.xrxzjcxzx xxxxxxxx
d?
rel goed
n nacht,
den.
zeker is
zoo laat
aar tijd
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
el laten.
Het is
ikter, is
e oogen
na koud
volgt.
ivertrek,
zoodatl
aadt.
schje op
le spon-
>aas zelf
want hij
stoel op,
to
De heer Bourgeois is er niet in geslaagd,
een nieuw Fransch Ministerie saam te stellen
en heeft daarom van de opdracht afgezien. De
Ministers, die Bourgeois op het oog had, konden
niet tot de gewenschte eenstemmigheid geraken.
Alexander Ver-Huëll, de groote denker, die
zich niet vergenoegde de natuur weder te geven,
maar evenals Wiertz en George Watts in elk
zijner werken een gedachte uitdrukte, heeft ons
een teekening geschonken, die waard zou zijn
door menigeen bestudeerd te worden. Zij is ge
titeld „Boven en onder het ijs." Hoven heerscht
de levendigheid in het vroolijke gewoel eener
kermis, beneden een drenkeling, met afschuwelijk
gekromde leden.
Dit laatste beeld is, helaas geen zeldzaamheid.
Nooit breekt het tijdstip tot ijsvermaak aan, of
de nieuwsbladen vermelden den dood van tal van
onvoorzichtigen, de heldhaftige pogingen van en
kelen om hen te redden, en hoe dikwijls worden
deze laatsten niet het slachtoffer hunner zelfver
loochening Wanneer een huis te bouwvallig is,
en de bewoners onder zijn puin dreigt te bedel
ven, draagt het gemeentebestuur er zorg voor dat
de woning ontruimd en afgebroken wordt; waarom
neemt men dezelfde heilzame maatregelen niet
met het ijs Hoe gemakkelijk zou men de vast
heid, de dikte daarvan niet eiken morgen kunnen
opnemen, en roode vlaggetjes plaatsen aan het
gevaarlijke water, tevens eene zware boete op-
leggende aan een ieder, die er
waagde'? Er zijn in ons vaderland steeds ver
dronken weilanden in overvloed, waar men zijne
schade in kan halen.
heel l
loofdst,
“ging.
aarsche
adt
rate Sin;
’pstande
des land;
rstonde
die dn'
•n.
genen
naar h
Jewegit
sscheo:
van dog
1 troepe
roote o;
pde, toe
officie^,
iet hófe
rken,dt
1 als gj.
zat, tra;
o tekoo;
roegde[
daar hf
randerie
m kreeg
- rukker
Honga-
-usaisehf
uutWei
rokken
>g opge-a
ra, daar'
oopte te
3.
>er den,
usschen*
schenen,
isper et'
dhoudeti
ebrader
s waren
Overste,
s gerust
t zooals
‘□rijkers
ing naat
:h reeds
aar het
nneu de
;oen op
stormde
Nauwe-
g op et
m.
en vooij
'ijl deze
en trok,
irop aaeli
idt aan,-
m reeds,
tvangeu’
rt be
»-«U' ii
1, V£
de zi)
Ooststellingwerf. In deze gemeente doet
zich eene eigenaardige kwestie voor. De vastig
heden van eene weduwe en hare erven moesten
worden geveild en werden dan ook op de gebrui
kelijke wijze in bod gebracht. Inmiddels wilde
men den inboedel bij boelgoed laten verkoopen,
doch een der schuldeischers vernam dit en liet
daarom in allerijl beslag leggen op deze goede
ren. Dit schijnt in strijd te zijn met de wet,
omdat er nog geen palmslag van de vastigheden
had plaats gehad en uit de beslaglegging volgt
eene rechtskwestie. Men wil dat de beslaglegger
reeds eene belangrijke som moet hebben aange
boden om alles ongedaan te maken, maar het
voorstel moet niet zijn geaccepteerd. Met belang
stelling ziet men hier den afloop te gemoet.
Begonnen voor eenige dagen de prijzen der
varkens hier iets te rijzen, Woensdag was de
markt te Assen weer flauwer. Sommige opkoo-
pers hebben daardoor vrij wat schade geleden.
Voor de soort welke voor Londen is bestemd,
dat zijn varkens van p.m. 190 halve kilo, was
de prijs 1 cent per ‘z2 kilo lager en het laat
zich aanzien dat de daling nog zal toenemen.
Men besteedde nu bij levend gewicht maar 30
cents per kilo meer, tegen de votige week 32.
Hebben de varkens een te hoog gewicht, b.v.
meer dan 130 halve kilo, dan zijn zij voor de
Londensche markt niet geschikt en gelden zij
per kilo nog een paar centen min ier.
St. Anna Far., 17 Jan. Er heerscht hier
dezen winter tot dusverre weinig werkloosheid,
op verre na niet zooveel als de laatst vooraf
gaande winters. In hoofdzaak heeft men dit te
danken aan de groote massa vlas, die hier ter
bewerking aanwezig is. Hoe groot de hoeveel
heid is die hier en in de omliggende gemeenten
wordt bewerat, kan men eenigszins benaderen als
men weet dat de heedekoopman J. P. Schat reeds
nu tusschen de 7 a 8 honderdduizend kilo’s (bet
vezelachtige afval van het vlas) inkocht. Ver
leden Woensdag werden door hem 19000 kilo's
ontvangen. Al moet er nu bij worden opgemerkt
dat de heer Schat de eenige heedehandeiaar van
beteekenis is in den omtrek, toch blijkt er vol
doende uit, welke kolossale hoeveelheid ruw vlas
in ’t Noorden van Friesland wordt verwerkt.
De prijzen der heede varieeren van 1 et.10 ct.
per K.G. De opbrengst is voor den bewerker,
voor hem een klein buitenkansje, dat hem echter
door niemand zal worden bengd, daar ’t vlasbe-
werken overigens niet bijzonder loonend is.
Fingjum. In eene Nutsvergadering voor
het volk, deze week hier gehouden, hield de heer
Schaap, H. d. S. te Zurich, de lezing. Hij besprak
hierin eenige punten uit de opvoeding. Hij wees
er vooral op, dat er „samenwerking" moet zijn
tusschen ouders en onderwijzers. Door de handen
ineen te slaan zullen ze veel kunnen doen. Daar
toe is noodig vertrouwen en waardeering. Het
kind kan er slechts bij winnen, waar dat ver
trouwen ouders en onderwijzers verbindt, ’t Is
te betreuren, dat misverstand zoo menigmaal dat
verbond ónmogelijk maakt of verbreekt.
Verder legde de spreker den vinger op de wond,
die voor opvoeding en onderwijs doodelijk is:
Het is niet de zaak der onvoorzichtigen, die ik
hier bepleit. Met roekeloosheid kan men geen
sympathie hebben. Eenige jaren geleden, tijdens
een zwaren storm, gingen eenige jonge waaghal
zen, een weddenschap aan dat zij in een klein zeil
scheepje de haven te Antwerpen uit zouden varen.
Het duurde niet lang of de boot sloeg om en zij klem
den zich jammerende aan de kiel vast. Twee
wakkere Zeeuwen, echte New-foundlanders der
kust, bedachten zich niet, maar snelden hen ter
hulp... en kwamen met hen om. Wie zou de
losbollen beklagen, die het leven voor een kist
Champagne verdobbelendoch er blijven, God
lof, tot zelfs in onze eeuw van eigenbaat en on
verschilligheid, nog allerwege lieden bestaan, die
zoodra zij een ander in gevaar zien verkeeien,
geen kansen berekenen, maar in den afgrond
springen, om den onbekenden broeder te redden
of met hem te vergaan, en het is voor hen, dat
men de stem mag verheffen en streng toezicht
vragen.
Het is aan hen ook, dat de vermetelen moeten
denken, alvorens zich op rivieren of stroomende
vijvers en tochtige grachten te wagen. Wie her
innert zich niet het onheil op het meer van het
Bois de BoulogneOp het ijs honderde gegoeden,
in volle feestvreugde, gehuld in pelzen en sierlijke
toiletten. Aan den oever een zwerm armen, in
dunne, gescheurde kleederen, aldaar heengestroomd
in de hoop een paar koperstukken te verdienen
door bloemen te verkoopen, een portier te openen
of een rijtuig te halen. Plotseling deed een hevig
gekraak de blijde menigte verbleekenhet ijs
was te broos geweest om zijn vracht te dragen
en ontelbare schaatsenrijders worstelden met den
dood. Op dat oogenblik zag men iets treffends
de misdeelden, de hongerigen, de verkleumden
spiongen de rijken achterna. Zij, die slechts een
minuut te voren af waren gesnauwd, waagden
thans hun leven voor de bevoorrechtenmaar niet
allen keerden wedervelen bezweken onder die
taak, en nooit aanschouw ik dien lachenden, blan
ken waterspiegel, zonder vooral te denken aan
hen, die het lichtzinnige vermaak van anderen
zoo duur hebben betaald.
Wij leven hier niet in Zweden, waar men ver
zekert dat na 24 uren vorst een rivier een arre-
slede kan dragen, en waar niettemin de Graaf
van Oraniénburg, toen hij dit wilde beproeven,
met paard en al omkwam; wij zijn niet in Rus
land, waar Catharina de Groote in hare met witte
rendieren bespannen slede over de Newa placht
te rijden, waar men reusacbtige, met boomen be
plante sneeuwbergen op het ijs verheft, en zich
daarvan in prikslecdjes af laat glijdenwij zijn
in een land waar de koude zelden heel fel is,
waar de middagzon het werk der nachtvorsten
vernietigt, en wij moeten dus voorzichtig zijn.
Voorzichtig ook met den Noorden- of Oosten
wind, die vooral ook op het ijs zoovele slacht
offers eischt. In een onzer bloeiendste Noord-
Brabantsche dorpen, ligt ver buiten de gemeente,
te midden eener verlaten wildernis van woeker
planten en ongesnoeide boomen, een kerkhof voor
de zelfmoordenaars. Zij worden er des avonds bij
schemerduister, op een boerenkar heengevoerd.
Helaasindien men rechtvaardig wilde zijn, hoe
bevolkt zou spoedig dat thans zoo ledige oord der
schande niet wezenHoevele jonge lieden zijn
niet oorzaak van hun eigen dood. Wat al schul
dige roekeloosheid valt er niet op te teekenen,
die niet eens de wanhoop van den zelfmoordenaar
tot verzachtende omstandigheid heeft aan te voe
ren. Jonge mannen vernietigen hun gezondheid
door drank, meisjes dansen „totdat zij niet meer
kunnen" en keeren verhit door de ijskille nacht
lucht huiswaartsbeiden geven zich over aan ijs
vermaak, als de scherpe wind hun longen ver
scheurt; gevaarvolle roeitochtjes, jachtpartijen als
men nog met geen geweer om kan gaan, allerlei
onzin maakt een einde aan hun veelbelovend leven,
nog vóór zij er de waarde van leerden verstaan.
En dat leven keert met weder, en zij hebben
het verspild, aleer zij het nuttig wisten te beste
den en zij veroordeelen tot eeuwig durenden
rouw eene moeder, die eenmaal onder het zingen
van haar wiegelied zulk een lange, zonnige toe
komst voor hen droomde, wier ziel voortaan zal
zijn als een speeltuig met gebroken snaren, waar
van, zij het ook een Stradivarius, geen melodie
meer weerklinkt.
Onze trotsche Rijn, onze fiere Schelde, onze
schilderachtige Maas, zijn reuzen, die niet dulden
dat men met hen speelt; zij die eenmaal galjoenen
hebben voortgedragen, dulden geen kermis op
hun zilveren mantel, en wachten slechts op het
oogenblik om den hoon, hun aangedaan, te wre
ken. Men late ben met vrede. Men behoeft
trouwens geen afgrond onder zich te hebben om
zich te vermaken, hetzelfde veld dat u des zomers
met zijn boterbloempjes en madeliefjes toelacht,
wenkt u ook in wintertijd tot onschuldig genoe
gen. Waarom er niet heen te gaan, al ware het
ook slechts uit medelijden met degenen, die u
zouden moeten beweenenuit ontzag voor de
edele levens, die bereid zouden staan den dood
te trotseeren tot uw behoud. Geen onzer die zulk
een offer waard is en het daarom uit mag lokken.
Zond.bl. Amst. Crt.
Van den President Faure wordt nu weder
verteld, dat zijn vader een welgesteld meubelma
ker was, wiens eenige zoon de handelschool te
Ivry bezocht en reeds op 17jarigen leeftijd naar
Engeland werd gezonden. Daar kreeg de jonge
Faure lust in het ledervak. Zijn vader zond hem
toen naar Amboise, om de praktijk van de leer
looierij te leeren. Te Amboise werd de knappe
Faure verliefd op de dochter van den burge
meester en senator Guinot. Na haar te hebben
getrouwd vestigde hij te Havre de nog bestaan
de „firma Félix Faure in leder en huiden." Hij
werd daar ook een der groote reeders, gelijk
reeds gemeld is.
In de zaak-Joniaux nog altijd getuigen ver
hoeren, teneinde de groote behoefte aan geld van
beklaagde te doen staven. Maandag werden ook
weder verscheidene getuigen ondervraagd over de
wijze van spelen bjj de familie Joniaux. Eender
getuigen, de kolonel Stoops, verklaarde dat naar
zijte waarnemingen de heer Joniaux, die bij het
spelen altijd rondliep, aan zijne vrouw teekens gaf.
Overigens bracht bet getuigenverhoor Maandag
niets nieuws aan het licht.
De ex-kapitein Dreyfus is naar Rochelle
gebracht, waar men hem zal inschepen naar het
eiland Ré. Er waren onvoldoende maatregelen tot
handhaving der orde genomen, en de politie was
niet in staat de geweldige menigte, die zich bij
het station had verzameld, in toom te houden.
Toen de veroordeelde tusschen de agenten de
wachtzaal binnentrad, drong de menigte op. Men
stak lucifers aan om zijn gelaat te zien, men
schreeuwde buiten en binnen: „Te water! Dood
aan den verrader!" en sloeg hem met stokken en
vuisten. De agenten sleepten hem ten slotte in
een omnibus, waarvan de menigte do ruiten ver
brijzelde. Eindelijk werd hij met moeite aan boord
van het schip gebracht.
Toen Faure, uit Versailles wcergekeerd, in
zijn rijtuig het plein Marigny passeerde, riep een
troep manifestanten luid: „Leve Brisson!" Da
delijk stond de nieuwe President op en zeide
met warmte: „Ja vrienden, leve Brisson. Want
hij is een goed republikein, zoo als ik
En dadelijk veranderden de kreten in: „Leve
Faure! Leve de President!"
HH—
Door de welwillendheid van den Secretaris van
bovengenoemde Vereeniging, waren wij in de ge
legenheid een kijkje te nemen op „het Slot",
thans sedert eenige jaren voor een groot gedeelte
verhuurd aan de Vereeniging tot Werkverschaf
fing, waar sedert 2 Januari 1895 een 20-tal werk
lieden werkzaam zijn.
De indruk, dien wij daar kregen was uitstekend.
Een opgewekte geest heerschte onder de werk
lieden, welke allen met bereidwilligheid alle ge
dane vragen beantwoordden en de noodige inlich
tingen gaven.
Komt men op het terrein, dan ontdekt men
dadelijk een groote voorraad hout, welke op be
werking wacht. Deze partij hout is aangekocht
te Waarden bij Woerden, en heeft dus nogal
onkosten veroorzaakt aan transport. Naar men
ons evenwel meedeelde, was de kwaliteit uitste
kend en beter dan ooit te voren.
Van het terrein komt men eerst in de zagerij,
waar een paar man de dikke stammen op juiste
maat afzageu. De hier verkregen blokken worden
dan getransporteerd naar een grooter lokaal, t
welk in twee afdeelingen is verdeeld, waar de
klompenmakerij door een 15-tal werklieden wordt
uitgeoefend.
Genoemde blokken worden dan eerst gekloofd,
een arbeid, welke de baas verricht, en waarbij
het er vooral op aankomt om te zorgen, dat er
zoo weinig megelijk hout verloren gaat.
i. Vervolgens worden de stukken gehakt en krij-
F .en zij eenigszins den vorm van een klomp, waarna
,jzë in handen van anderen overgaan, die ze boren.
Dit is een naar ons het ons voorkwam zwaar
en lastig werk, waarbij het noodig is om
„op het gezicht" goed werk te maken en het
binnen vlak den juisten vorm van den voet te
geven. Na die bewerking geschiedt het snijden
en het afwerken, wat natuurlijk het moeielykst
is en waarmede slechts enkelen vertrouwd zijn,
s Het loon der klompenmakers is thans f 0,22 per
pa.r, waarvoor de klompen kant en klaar geleverd
worden. De prijs van het voor een paar benoodigde
de hout, varieert van 10—15 cent per paar.
Gemiddeld kunnen de klompenmakers ’s wekelijks
ƒ5,30 verdienen, waarvoor dagelijks 9 uur wordt
gewerkt.
’t Spreekt van zelf, dat een meer gevorderde,
hooger loon kan halen, zoo maakt een der beste
werkers pl. m. f8,00 per week.
Het klompeumaken geschiedt onder leiding van
baas Koekendaal, welke door zijn flink en bedaard
optreden op ons een zeer gunstigen indruk maakte.
In een ander lokaal worden door een tweetal werk
lieden polderkruiwagens vervaardigd, t welk zoo
vlug van de hand gaat, dat het werldoon van een
volledigen kruiwagen 1,00 bedraagt. Dat over
leg en goede verdeeling van werk daarvoor noo
dig zijn, is buiten twijfel.
Dan was er ook nog een timmerman bezig met
het maken van linnenrekken, welke door nette
afwerking uitmunten, terwijl de prijs er van zeer
billijk te noemen is.
Een gezellige bedrijvigheid heerscht dus overal.
Wij kunnen dan ook niet nalaten om de velen,
die tot nog toe deze nuttige Vereeniging als lid
steunden, aan te raden om persoonlijk eens een
kijkje te gaan nemen en zich te overtuigen op
welke flinke en nuttige wijze de gelden worden
besteed door het ijverige Bestuur, dat geen
tijd en moeite ontziet, om den goeden gang der
werkzaamheden te bevorderen. Een druk bezoek
van de leden aan de werkplaatsen, is dunktons
voor het Bestuur het beste bewijs, dat hunne
pogingen worden gewaardeerd.
Dat ieder, die een kijkje gaat nemen, tevreden
zal zijn, durven wij gerust verzekeren.
„het schoolverzuim". Ook die kanker kon uit
gesneden worden, als de wil maar ernstig was.
En zoolang die ziekte voortwoekert in de school,
zal het resultaat van opvoeding en onderwijs
noodzakelijk onvoldoende en gebrekkig zijn.
Met groote belangstelling werd de leerrijke
rede aangehoord.
Woi’kUlil Maandagmiddag om 5 uur ge
raakte de vrouw van R. v. d. K te water, door
dat ze van een stalt afgleed.
Niemand zag het en ook door niemand werd
haar hulpgeroep gehoord.
Gelukkig kwam de dochter van 8. G. naar
buiten en zag de drenkeling, die reeds in ’t
midden van de sloot lagen wijl ze bij v. d. K.
niemand thuis vond, ging ze ijlings haar vader
waarschuwen, wien het mocht gelukken de dren
keling te redden. Door doelmatig aangewende
middelen van doctor 8. kwam de patiënt spoedig
weer in normalen toestand.
Achlum, 18 Jan. Het mond- en klauwzeer
begint in deze plaats weer te wijken. Aan de
boterfabriek kon de melk van de aangetaste stal
len wel in ontvangst worden genomen, maar iu
de bewerking werd ze afzonderlijk gehouden. Naar
ons werd medegedeeld, moet de melk van besuieite
koeien by een verwarming tot 70“ geen gevaar
voor den gebruiker meer opleveren Wanneer ze
dus uit voorzorg eerst gekookt worut, is alle ge
vaar zeker voor goed geweken. Jfran. Crt.
Hare beschouwingen over heffing van graan
rechten resumeerende, zegt de N. R. Ct.
„Wij zijn niet ongevoelig voor de bezwaren,
waarmede de Nederlandsche laudoouw iu sommige
streken te kampen heeft. Velen zeggen: de oor
zaak dier bezwaren is van vooroygaauden aard,
de lage prijzen kuunen geen stand houden, zg
vergoeden veelal de productiekosten niet meer
weldra zal men betere tijden zien aanoreken.
Het is mogelijk dat dezulken recht hebben, maar
in deze kwestie treden wij niet; wij spreken in
de onderstelling, dat de prijzen vooreerst onver
anderd blijven.
„Want zelfs naar die onderstelling mag geen
sympathie voor landbouwbelangen ons nopen om
het heffen van graanrechten aan te bevelen.
Goedkoop brood, goedkoop veevoeder, vrijheid
van beweging voor den graanhandelaar en deu
fabrikant die graan als grondstof bezigt, zijn
zulke onwaardeerbare weldaden, dat zg niet mo
gen worden prijsgegeven, tenzy om zeer groote
rampen te verhoeden. En het is ons gebiekeu,
dat slechts een betrekkelijk klein deel van hen,
die op het land huu oestaan vinden, vau graan
rechten voordeel zou trekken."
Ter voorziening in den toestand van de
visschery op Schevemngen, beveelt de N. R. Ct.,
na een uitvoerige bescnouwiug van de verschil
lende daartoe ontworpen plannen, het denkbeeld
aan, om aan den Hoek van Holland een haven
te maken voor ongeveer 2dJ vaartuigen en deze
te verbinden door een locaalspoorweg met Sctie-
veningen. De haven zou vier ton, de spoorweg
ruim een inillioen kosteu, maar deze zou zijne
rente wel opbreugen, terwijl de Staatssubsidie op
den weg der Regeeriug zou liggen, iu verbaud
met haar beginsel om nuttige stoomtramwegen
te subsidieeren.
Vooral ook is dit denkbeeld aanbevelens waar
dig, omdat daardoor spoedig hulp zou worden
verleend, wat dringend noodig is.
De Brabantsche harmonievereenigingen
hebben blijk gegeven van groote disharmonie.
Onderlinge naijver, zoowel op de vereemgiugen,
welke de leiding hadden genomen, als op de
plaats voor het feest bestemd, hebben de plannen
voor het groote feest, dat der Koninginnen zuu
worden aangeboden, in het water doen vallen.
De Tentoonstelling-commissie, welke groote
verwachtingen heeft van de avondteesten, laat
niets onbeproefd, wat strekken kan om m uit
opzicht de tentoonstelling aantrekkelijk te maken,
vooral door een schitterende venictitiug, welüe
in hoofdzaak electrisch zal zijn. Up de terreinen
komen 150 booglampen, terwijl de perken uer
tuinen omringd worden met 3000 gekleurde
electrische lampjes, aan te leggen door de bekende
firma James Payne and 8ons. De gevel van het
hoofdgebouw krijgt een electrische verlicntiug,
maar bivendien een decoratieve illuminatie van
2500 gaspitten. Op de mailboot komen 2 electri
sche zoeklichten.
Onder de merkwaardigheden zullen behooren
een oud-Hollandsche drukkerij, door de Haar-
iemsche firma Enschedé in oud-Holland te
bouwen; een bierbrouwerij in werking (een Bel
gische inzending), terwijl de Amsterdamsche
gasfabriek groote plannen heeft.
De belangstelling bij de Nederlandsche nijver
heid begint zij het ook laat te ontwaken.
De deelneming uit het buitenland is zoo groot,
dat men er over denkt het hootdgebouw nog
3000 meter grooter te maken.
De werkzaamheden vorderen goed. Maandag
is .piet de zinkbedekking begonnen.
Dezer dagen deed zich in de zitting der
rechtbank te Haarlem het curieuze feit voor, dat
de vader van een kermisreiziger, welke laatste
moest terechtstaan wegens mishandeling, in de
plaats van zijn zoon op de bank der beklaagden
verscheen omdat de zoon ziek was en niet
komen kon.
Natuurlek kon de rechtbank deze nieuwe soort
van plaatsvervanging niet toelaten en liet den
zelfopofferenden vader verwijderen, om daarna
de zaak tegen den zoon bij verstek te behandelen.
