NIEUWS-EN ADVERTENTIEBLAD
BOLS WARD EN WONSERADEEL
HMD LAATSTE «OOP.
1I
H
Verschijnt Donderdags en Zondags. Vier en dertigste Jaargang. 1895.
No. 30.
2*
ZONDAG 2 JUNI.
I
I
BINNENLAND.
Hl J
ill
VOOR
t-
de meid.
I
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
De hoofdprijs in de voorwerpen-loterij
der Wereldtentoonstelling voor Hotel- en
Reiswezen is een gouden zuil ter waarde
van f100,000.
De gelukkige winner van den hoofdprijs
kan deze zuil ontvangen in goud, ter waarde
van f 100,000, of die som ook in contanten
ontvangen.
hoofdje, waar twee warme druppels op neer
vielen.
Estella zei ’s middags aan nicht, dat zij
een reisje naar Arnhem wilde maken en
een paar oude kennissen van haar moeder
daar opzoeken, en nicht antwoordde niet
veel, alleen maar: „Je zult het daar zeker
pleizieriger hebben dan hier."
Pleizieriger
„Dag Jet, Hans, Lisbeth, nu, adieu,
kinderendag beste Jo, dag kleine Piet
ja, ja, ik kom gauw terug
Gaastmeer, 29 Mei. De persoon A.
v. d. G., die op den avond van Hemelvaarts
dag zijn bruid met een mes verscheidene
wonden toebracht, is heden morgen onder
goed geleide naar het krankzinnigengesticht
te Franeker vervoerd.
Hemelum, 29 Mei. In het begin dezer
week sloeg het paard van den veehouder
de V. alhier op hol. Paard en wagen kwa
men in den regel is dit zoo in de
sloot terecht, de wagen werd vrij wat ge
havend, paard en voerman bekwamen wei
nig letsel. Twee dagen later ging een fiets
rijder hol over bol de bermsloot in. Of de
„velo" ook op hol was durven we echter
niet zeggen.
Westergoo. Wanneer men het oog
over de velden slaat, dan kan er niets an
ders worden gezegd of de vruchten staan
goed. Toch heeft de laatste koude veroor
zaakt, dat de groei eenigen tijd niet bijzonder
voordeelig was. Vooral het grasgewas, dat
voor de zeis bestemd is, zal hier en daar
in den oogst niet meevallen. Het oog, dat
over de miedlanden gaat, wordt bedrogen,
daar het zoogenaamd ondergras kort is en
voor de zeis te weinig geeft. Hier en daar
zwaaien de maaiers reeds hunne zeisen.
Veel buitenlandsche maaiers komen dit jaar
het brood onzen arbeiders niet voor den
neus wegpikken. Gelukkig dat zoovele ge-
westgenooten zich in de laatste tijden op
het hanteeren der zeis hebben toegelegd en
dat onze boeren hunne landgenooten vóór
trekken en de Duitsche maaiers „afgeschre
ven" hebben.
Fran. Ct.
Lemmer. Hoe spoedig ’s menschen
levensdraad kan worden afgesneden bleek
gisteren alhier wederom op treffende wijze.
Een jonge dochter toch van 21 jaar, die
dezer dagen in het huwelijk dacht te treden,
was sedert een paar dagen lichtelijk onge
steld, toen gisteren avond een zenuwtoeval
plotseling een einde aan haar nog zoo jeug
dig leven maakte. De trouwbrieven die
reeds waren geschreven, moesten nu, o
droevig noodlotdoor rouwbrieven worden
vervangen. Algemeen is hier dan ook de
deelneming in het treurig lot dat deze
familie zoo plotseling heeft getroffen.
Als bijzonderheid mag zeker worden
vermeld, dat dezer dagen aan een appel
boom, staande in den tuin van den heer
F. Verbeek, alhier, een bloeiende roos was
te zien, die aan de takken van dezen boom
groeide.
Heerenveen, 30 Mei. W. de B., van
Scharren, die gisteren alhier gevankelijk
werd binnengebracht wegens verwonding
van zijn zwager A. K., is heden uit zijne
preventieve hechtenis ontslagen. Een ge
neesheer had omtrent de verwonding eene
geruststellende verklaring afgelegd.
Een gemeente in nood. Als een nieuw
bewijs voor het beweren, dat in sommige
Friesche gemeenten de gemeente-financiën
van enkele personen afhangen, kan het vol
gende dienen:
„Uit Tietjerksteradeel wordt gemeld, dat
mevr, de douairière van Sminia, op Stania-
Stafe te Oudkerk, in den herfst van dit jaar
die gemeente verlaten zal, om zich in de
residentie te vestigen. Dit heengaan is voor
Tietjerksteradeel, in de eerste plaats uit een
financiëel oogpunt, een zeer zwaar verlies,
daar mevr, van Sminia, hoogst aangeslagene
in den hoofdeli] ken omslag, voor een zeer
aanzienlijk bedrag in de gemeentelijke las
ten deelde. Tietjerksteradeel, bovendien reeds
noodlijdend, heeft het zich in de laatste
jaren moeten getroosten, dat de meestge-
goede ingezetenen haar een voor een ont
vielen. Alleen door den dood van mr. A.
Looxma Ypey en het vertrek van mevr,
van Sminia ontvalt der gemeente aan hoof-
delijken omslag een goede f 10.000. Van
de draagkracht der ingezetenen wordt reeds
zeer veel gevergd en toch zal het procent
van het belastbaar inkomen voor het volgend
jaar onvermijdelijk nog hooger moeten op
gevoerd worden."
Een aardige afwisseling. De program
ma’s van de reizen onzer Koninginnen bieden
in den regel niet veel afwisseling. Voor de
bewoners van elke provincie moge dat niet
hinderlijk zijn, de Koninginnen zullen zeker
evenals de verslaggevers, wel eens hebben
gezucht: altijd hetzelfde, ’t Is daarom te
waardeeren, dat men in Drenthe eens met
een frisch denkbeeld is voor den dag geko
men.
Naar de Pr. Dr. en Ass. Ct. verneemt,
bestaat het voornemen te trachten om, ter
gelegenheid van het bezoek der Koninginnen
aan de provincie Drente, in de, ten onrechte
Lezer! hebt ge nooit aan uw gezellige
theetafel zittende een dergelijk advertentie
gezien?
„Wordt gevraagd: gelegenheid om in
een winkel handwerken en witborduursel
(eigen werk) te verkoopen tegen voordeelige
conditiën.
Franco brieven worden ingewacht onder
letter A. No. 60 enz.
En hebt ge rustig uw gesuikerd kopje
thee uitgedronken, Zonder u zelf een oogen-
blik af te vragen is er niet een laatste
drjjfplank die ik tot redding in zee kan
werpen
Zij had Arnhem gekozen, het was een
stille stad waar men zuinig leven kon, en
veel deftige families woonden, die misschien
wel een huishoudster of juffrouw van ge
zelschap zouden kunnen gebruiken haar
kleine kapitaaltje zou wel duren, totdat zij
eene betrekking gevonden had.
Eenzaam Nog eenzamer dan vroeger
Wel foei, hoe kinderachtig om zich aan
sentimentaliteit over te gevenzij was nu
ruim vijfentwintig jaargeen meisje meer,
maar een vrouwandere vrouwen op dien
leeftijd werken hard, verdienen veel geld
er zijn wel weduwen met kinderen, die ook
voor de kleinen nog het brood moeten ver
dienen en die niet ouder zijn dan zij! Is
het niet ondankbaar om te klagen, of den
moed te verliezen?!
Zij- zocht bezigheid en vond die niet. Zij
trachtte eene betrekking te kijgen, maar
voor elke vacature waren de aspiranten zóó
talrijk! En als zij dan af en toe op het
punt was om të slagen, dan kwam er op
het laatste oogenblik nog altijd iets tusschen.
Voor deze had zjj geen talenten genoeg,
voor gene was zij te veel een dame. Me
vrouw N. had niet graag de dochter van
een hoofdofficier, die moest zij te veel ont
zien, en Mevrouw H. was voorzien van
iemand, die juist haar hoedanigheden had,
maar die een uur vroeger was gekomen.
Zoo gingen twee jaren voorbij het ka
pitaaltje was op.
Waarom ook leefde zjj?! Voor wie?
Voor wat? Waarom was zelfmoord een
vergrijp tegen de zeden, tegen de Maat
schappij? Wat was zij dan aan de Maat
schappij verschuldigd? Was het een weldaad
haar bewezen, dat zij een deel van die
maatschappij uitmaakte
Had zij dat gevraagd? gewenscht?
Neenduizendmaal neenmaar zij had papa
hooren vertellen dat haar moeder zoo „kin
derachtig" godsdienstig was geweestdat
haar moeder bij haar kinderbedje dikwijls
had gebeden dat hij vond dat godsdienst
zwakke karakters maakte en daarom aan
zijn dochter geen godsdienst hoegenaamd
had doen aannemen.
En nu? Was zij sterk zonder geloof?
Vond zjj in zichzelve de wjjsgeerige
kracht om armoede en ellende te gemoet
te gaan? Waar was de reden om haar el
lendig, eenzaam leven nog langer te tor-
schen?
Ja, zoo zij geloofde dat er een God was,
dat die God haar Schepper was. dat die
Schepper macht hebbende over zjjn voort
brengsel, over zjjn werk, aan dat schepsel,
verboden had door eigen toedoen dat be
staan te verwoesten?!" Misschien Wie
weet, dan ware het nog de moeite waard een
laatste poging te doen. Zjj telt haar arme
lijk beursje nog eens na, dat schier niets
dan koperstukken bevat. De huur voor haar
kamer heeft zij reeds vooruit afgezonderd
de verkoop van haar overblijvende kleeding-
stukken zal voldoende zijn om bakker en
groenteboer te betalen. Haar rest nog on
geveer drie gulden. Zoo zij die aan een
advertentie waagde?
Zij spoedt zich naar de Arnhemsche
Courant Ja, de som is juist voldoende
zij heeft in haar jonge meisjesjaren zooveel
geborduurd, dat kan zij vast te koop aan
bieden.
Zoodoende komt zij wellicht in relatie
met een winkel waar men haar verder nog
zal kunnen gebruiken.
Haar vader was gepensioneerd officier,
hare moeder had zij niet gekend.
Van den dag af, dat zij de schoolbanken
verlaten moest, nam zjj het kleine beschei
den huishoudentje waar, Papa was laat ge
trouwd, want in zijn jeugd bleek zijn trak
tement te gering, om e.en eigen haard te
bouwen; zoo kwam het, dat hjj nu al vijf
en zestig jaar was, ofschoon zij pas twintig
telde.
De andere officieren, papa’s vrienden, die
hij dagelijks op de sociëteit ontmoette, had
den of geen kinderen, of wel de dochters
waren getrouwd, zoodat Stella niet eens
wist, hoe zij een vriendinnetje zou krijgen.
Toch was het haar dikwjjls zóó eenzaam
te moede op het kleine bovenhuis, dat zij
droevig de jonge meisjes nakeek, die arm
in arm lachten en schertsend over straat
wandelden.
Kolonel Marcus begreep niet, dat zijn
dochter aan iets anders behoefte kon hebben,
als wat het dagelijksche leven haar schonk:
misschien dacht hij er ook weinig over na.
Als hij maar ’s morgens zijn warme koffie,
zjjn vilten pantoffels en zijn pijp klaar vond,
als bij ’s middags zijn gezondheidswandeling
kon maken en eenige nieuwtjes in de stad
oploopen, om zijn diner mee te kruiden, en
dan ’s avonds de drie heeren present vond
in de sociëteit om zijn whistpartijtje te
maken dan was alles goed, vooral als
Stella daarbij gezond scheen en lachte.
Wat had juffrouw Marcus toch een heer
lijk leventje
De kolonel vroeg zichzelf nooit af, wat
er van zijn kind zou worden als hij kwam
te sterven; hij dacht niet graag aan zijn
dood, en dan alle meisjes trouwen, na
tuurlijk, en getrouwd is geborgen
(de hoogste geluksdroom van een recht
schapen ouderhartal mishandelt de man
zijne vrouw, of al weet men niet, hoe dage
lijks het vuurtje zal kunnen branden voor
de kleintjes.
Gezond zijn is de hoofdzaak in hetleven,
en dergelijke digestie-belemmerende ge
dachten moest men afschaffen. Buitendien
eiken Woensdagavond ging Stella met haar
vader naar de muziek in de Hereeniging,
wat kan een jong meisje meer verlangen?
Dof en eentoonig kroop haar jongemeis-
jesleven voorbij. Eens ’s morgens, twee
dagen voor zijn zeventigsten verjaardag,
vond Estella haar vader dood in bed liggen.
Zij weende bitter en lang; hij had zoo
vele goede en zachte hoedanigheden gehad,
die zij misschien niet genoeg waardeerde,
toen hij nog tot haar, spreken kon, en met
zijn vriendelijk gerimpeld gelaat haar dank
baar aanstaarde als hij tevreden was over
zijn huishoudstertje. Dat was nu alles
uit. Dood onherroepelijk was die band
verbroken, de eenige vriend, dien zij had
gekend, zou niet meer bij haar zijn.
Toen hjj in de aarde rustte, verkocht zij
alles en ging met haar kleine bezitting
een duizend gulden, bij eene nicht te
Delft logeeren, die haar dadelijk bij het
ontvangen van de doodstijding heel vrién
delijk had uitgenoodigd.
Nicht had een talrijk huishouden, en
Estella maakte zich zóó verdienstelijk, dat
zjj meende ruimschoots een kinderjuffrouw
en meid uit te kunnen halen zij hechtte
zich ook aan dat „kleine goedje" en voelde
zich minder ongelukkig.
Maar neef had weinig geld, de zaken
stonden overal zoo slap, dat maakte hem
slecht gehumeurd en driftig; zoo hoorde
Estella in een aangrenzende kamer, dat,
toen zijn vrouw hem om huishoudgeld vroeg
hjj kregelig uitriep„Denk je, dat ik het
van mijn lijf kan halen? Wij hadden al
acht monden te voeden, en ’t kostte moeite
toen heb jij er nog zoo’n hongerlijdster bij
gehaald, een verre nicht, daar we niet de
minste verplichting aan hebben."
Het was Estella, alsof een bedwelmende
drank haar van het hart naar het hoofd
steeg.
Zij hield zich vast aan den stoel van het
jongste kind, hetwelk zij juist pap voerde.
Wel hoorde zjj een zachte vrouwenstem
antwoorden
„Maar, Eduard, zij werkt zoo veel, z(j
verlicht mjjn taak en die van de meid."
Doch het antwoord klonk bard door de
verpletterende waarheid, die er in opge-
sloten lag„Wij hebben het vroeger wel
gesteld zonder haar, zjj is dus overbodig."
Het papetende kind sloeg ongeduldig met
het vuistje, omdat de hand, die den lepel
hield, niet snel genoeg naar zijn mond voer
tegelijk tastte het naar het schraal beplante
in den mond des volks aldus genoemde,
Baller „kuil" een voorstelling te geven der
Germaansche wijze van rechtspleging.
De plaats zelve, waar in lang vervlogen
eeuwen zonder twijfel recht is gesproken,
leent zich daartoe bij uitnemendheid, zegt
genoemd blad verder. De zacht oploopende
helling van den ringwal biedt uitstekende
gelegenheid tot het vormen van schilder
achtige groepen, terwijl de gansch door groen
en geboomte omgeven ruimte onwillekeurig
reeds een eenigszins plechtige stemming aan
het geheel verleent.
Daarbij komt, dat juist zulk een voor
stelling elders nog niet is gegeven en op zoo
typisch een plaats ook niet kan worden ge
geven. Zij zal in die omgeving dan ook een
eigenaardig Drentsch karakter kunnen dra
gen, en althans een der gedenkteekenen yan
’s Landschaps aloud bestaan een bijzonder
relief verschaffen, als het geheel zich de eer
van het hoog bezoek zal kunnen waardig
maken.
Nederl. Gymnastiek- Verbond. De 6e
openbare uitvoering van het Noorder Ge
west van het Nederl. Gymn.-Verbond zal
worden gehouden te Sneek op 20 en 21
Juli e.k.
Behalve de uitvoering op Zondag 21 Juli,
zal Zaterdag 20 Juli, met machtiging van
het hoofdbestuur van den bond, aan bedoelde
uitvoering verbonden worden een concours
in vrije oefeningen van vereenigingen, leden
van het Noordergewest, gevolgd door serie’s
oefeningen naar eigen keuze
a. van de Dames-Gymnastiek-Vereeniging
„Thusnelda" aldaar, onder leiding van den
heer M. Wierstra
b. van de gewestelijke Voorturnersklas,
afd. Leeuwarden, onder leiding van den
heer J. J. van der Est, te Harlingen
c. van enkele aan den wedstrijd deelne
mende vereenigingen.
Voor den wedstrijd zijn tot juryleden be
noemd de heerenJ. J. van der Est, te
Harlingen, H, Edelman, te Winschoten en
A. J. IJpes te Leeuwarden.
Omtrent de ontworpen wet op het
personeel merkt het Hbl. nog aan. Op
merking verdient de belasting voor het hou
den van vrouwelijke dienstboden en van
een oppasser, die slechts een paar uur werk
verricht per dag, doch voor wien men een
groote som jaarlijks betalen moet aan den
Staat, ook al heeft hij vasten dagelijkschen
arbeid bij een ander na vier uur, zoodra
hij zijn dienst vóór vier uur bij een derde
om de een of andere reden verliest.
Dan moet men den vaak bejaarden man
op straat zetten of veertig a vijftig gulden
aan den Staat betalenEn als de man, uit
vrees zijn broodwinning te verliezen, ver
zweeg dat hij zijn derden dienst verloren
had, dan wordt degeen die hem overdag
in dienst heeft, zwaar beboetHoe recht
vaardig En hoe weet de Regeering ge
lijk het zeker past aan het bewind vaneen
handelsstaal bij elke belasting het voor
beeld te geven van maar altijd fel naar
zich toe te rekenen
Zijn rustende schutters van Scheve-
ningen tot dienstdoende schutters van den
Haag gemaakt, ook die van Charlois en
Kralingen, tengevolge der inlijving bij Rot
terdam, zullen in het vervolg aan de oefe
ning enz. moeten deelnemen. Het geval
doet zich echter voor, dat sommige schut
ters twee uur zullen moeten loopen om het
exercitie-terrein te bereiken en daarna weer
twee uur om thuis te komen.
Is, zou men bijna vragen, de geheele
schutterij, gelijk ze nu is georganiseerd,
waard, dat er een man twee uren voor
loopt? De schutterijwet schijnt echter on
sterfelijk. Reeds veertig jaar geleden voegde
het toenmalig lid der Tweede Kamer Gevers
van Eudegeest, den Minister van Binnen-
landsche Zaken toe„dat hij niet begreep
hoe deze een nacht zich gerust te slapen
kon leggen, zoolang hij de schutterij niet
georganiseerd had." De toenmalige Minis
ter is reeds voorgoed ingeslapen en van zijn
achttien opvolgers heeft waarschijnlijk ook
geen enkele er een slapeloozen nacht om
doorgebracht. Arnh. Crt.
Volgens de Tel. zal te Rotterdam een
nieuw anti-revolutionair dagblad het licht
zien, onder redactie van eenige leden der
Tweede Kamer.
I
Bolswardsshe Courant
T)