NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
5
R
1
i
BO ES WARD O WONSERAD EEL.
No. 48. Verschijnt Donderdags en Zondags. Vier en dertigste Jaargang.
I
J
1895.
ZONDAG 4 AUGUSTUS. 5
BINNENLAND.
ll
Advertentie.
I
VOOR
ABONNEMENTSPRIJS 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
men en
en snuisterijen. Daar opeens komt een
verschrikkelijke hoos opzetten en neemt tot
Jf
hetwelk eene besliste onwaar is, beveelen
wij ten zeerstee aan.
Als een waar en oprecht lit der gemeen
teraad
jes en tentjes, met alles wat er zich in be
vindt, de hoogte in. Na verloop van enkele
seconden werd alles weer op den grond
neergeploft, maar den chaos te beschrijven,
die zich toen voordeed aan de oogen van
de jammerende kooplieden, is niet mogeljjk.
De verwoesting was groot, de schade zeer
aanzienlijk.
Te Tubbergen in Overijsel heeft een
jongen een roggeaar ingeslikt, terwijl hij
over een sloot sprong. Een geneesheer heeft
met moeite het vreemde lichaam weten te
verwijderen.
Vermorzeld. In de machinefabriek der
heeren R. en Cie. te Duiken, bij Venloo,
heeft een vreeselijk ongeluk plaats gehad.
De werkman H. M. kwam met een drijf
riem in aanraking en werd totaal vermor
zeld.
Hij laat een vrouw met zeven kinderen
achter.
De beeldhouwer Pier Pander, geboren
in Smallingerhand, thans wonende te Rome
maar sedert eenige dagen in Friesland
vertoevende, om zijne ouders te bezoeken,
werd Zondag j.l. vereerd met een bezoek
van den schilder J. Israëls, die hem in het
nederige vaartuig zijner ouders te Olterterp
in de gemeente Opsterland opzocht.
Dat gebeurt daar wel meerRoermond
had voor eenigen tijd zekere beruchtheid
door het groote aantal van ernstige mis
drijven verdachte personen, die daar in de
gevangenis vertoefden. Maar slechts een
klein gedeelte der gevangenen werd ver
oordeeld. Nu is weder een van meineed
verdacht persoon buiten vervolging gesteld.
Ambulante waarzegsters. Wij lezen
in de Arnhemsche Courant
Een onzer lezers deelt ons de volgende
bijdrage tot onze volkszeden mede. Gis
terenmorgen werd vóór zeven uur gescheld.
Op de vraag mijner vrouw aan de meid,
wie zoo vroeg ons een bezoek had gebracht,
vertelde deze, dat het een oude vrouw was,
die haar had willen waarzeggen. De dienst
bode heeft al een vrijer en meende daarom
dat zij haar geld beter kon besteden, Maar
de waarzegster, die zeide ook met het ei
te werken, vroeg met aandrang waar het
vorige meisje was, aan wie zij menigen
stuiver had verdiend door haar de toekomst
te voorpellen. (Die had geen vrijer.)
Heel belangrijk is dit verhaal niet, maar
misschien zal het toch onze gehuwde leze
ressen interesseeren, dat, terwijl zij des
morgens nog slapen of haar toilet maken,
aan haar dienstboden de toekomst wordt
voorspeld en men thans ambulante waarzeg
sters heeft, die het nuchtere ochtenduur
voor de uitoefening van haar vak gebruiken.
Slim overlegd. In het technisch bureau
van de Rijkstelegraaf te’s Gravenhage werd
nog al eens wat geld uit een gesloten lade
vermist, zonder dat men den dief kon ont
dekken. Een hoofdbeamte maakte toen een
electiischen verklikker, welke in zijn nabij
gelegen woning uitkwam. Den volgenden
ochtend kwam de jongste bediende als naar
gewoonte de sleutels te halen, om het kan
toor te openen. Eenige oogenblikken later
werd de bel gehoord zoodat de dief be
kend werd.
Een merkwaardige snor. Het was in
Artis. Gebruik makende van den mooien
zomerdag, warén vele Amsterdammers en
vreemdelingen den Dierentuin gaan bezoeken.
Onder de wandelaars bevonden zich een dame
en een heer, vreemdelingen schijnbaar. De
heer trok ieders aandacht door zijn merk
waardig lange en goed verzorgde snor.
De vreemdelingen stonden voor de apen
kooi, zij vonden het erg aardig de dieren
met beschuitjes te voeren. De oppasser
maakte hen opmerkzaam dat een heele
groote aap, onder den bijnaam van den „geest
van Buiksloot1' bekend, niet te vertrouwen
was en men zich niet te dicht bij het hek
moest wagen.
De heer stoorde zich hier echter niet aan
de „geest van Buiksloot11 zat heel stil boven
in het hok, met een gezicht zoo onnoozel,
alsof hij de onschuld in persoon ware. Plot
seling schijnt de aap iets ontdekt te hebben.
Als een bliksemstraal springt hij naar be
neden, pakt de snor beet en... verdwijnt er
mede. Een kreet van ontzetting van den
heer; de dame valt flauw; een homerisch
gelach stijgt op uit het publiek.
„Wil u uw snor terug hebben,mijnheer11
vroeg de oppasser, met moeite zijn lachen
bedwingend.
Maar de heer was verdwenen. En de
„geest van Buiksloot11 peuzelde met inner
lijk genoegen de valsche snor op, die zooeven
nog de aandacht van alle Artis bezoekers
trok. Ze was zoo lang en zoo goed ver
zorgd Amst. Crt.
Arum, 30 Juli. Bij een landbouwer
alhier heeft men de laaghartige daad ver
richt een koe, die in de weide liep, een
uier met een stuk van het jaar af te snijden.
Molkwerum, 1 Aug. De varkens-
wereld op ons dorp is uitgestorvenallen
werden „te vroeg11 weggerukt door de
ziekte.11 Een slager alhier slachtte in de
jongste dagen 29 stuks. In den omtrek
doen zich dagelijks nieuwe gevallen voor.
Ooststellingwerf. De Drentsche
schapen zijn tegenwoordig zeer laag in
prijs. Kooplieden, die hier bij den boer eene
partij hadden opgekocht, en ze te Leeuwar
den aan de markt zetten, konden ze daar
in het geheel niet kwijtraken. Misschien is
het nog wat te vroeg, omdat de „schifting11
door de boeren gewoonlijk niet voor midden
Augustus plaats hoeft. Na dien tijd kunnen
de schapen, in goede weide, ook nog wel
voor de slachtbank gereed.
Fran. Crt.
Burgwerd, Hartwerd, Wolsum,
31 Juli. Met de stoomboot van kap. van
Kampen te Sneek, die voor het doen van
pleiziertochtjes, door talrijke gezelschappen,
alle aanbeveling verdient, werd door een
100-tal schoolkinderen der Openbare scholen
in bovengenoemde dorpen een tocht gemaakt
naar „Oranjewoud11.
In recht vroolijke stemming werd de reis
aanvaard en voortgezet. Het opwekkende
frissche weder droeg niet weinig bij tot eene
ongekunstelde en uitbundige vreugde, geuit
op eene wijze, als de jeugd alleen dat kan
doen. Na het lustslot „Oranjestein11 te heb
ben bezichtigd, waar de hertenkamp bijzon
der de attentie der bezichtigers trok, werd
op Heidewoud eenigen tjjd vertoefd. Niet
minder prettig dan de heenreis was de
terugtocht. Met begeleiding eener harmonica
werd wederom menig lustig liedje uit volle
borst aangeheven; aan juichkreten man
keerde het bovendien almede niet.
Met veel belangstelling en luiden groet
werden de tochtgenooten bij thuiskomst
verwelkomd, eerst de Hartwerders en Wol-
summers, die aan het „W. ketting11 afstap
ten, later die van Burgwerd, die bij het
schijnsel van Bengaalsch-vuur, op den wal
ontstoken, de boot verlieten.
Joure. Een visscher uit Oudehaske
Dinsdag zijn bedrijf uitoefende te Broek,
ving aan een zethengel een snoekje. Ter
wijl hij zijn buit in den beun zou doen, beet
de snoek hem in het platte zijner hand,
waardoor deze in een ommezien geweldig
opliep.
Goudmakers? De heeren Gebr. Dorr,
die te Budel een zinkwitfabriek hebben,
lieten een tweede fabriek bouwen, die aan
50 arbeiders werk geeft en waar volgens
de Midd. Crt. een geheimzinnige industrie
wordt uitgeoefend.
Er worden groote kisten, met een inhoud,
gelijkende op roode aarde, uit de binnen
landen van Afrika aangevoerd; het wordt
aan de nieuwe fabriek in ronde buizen ge
daan, dan in gloeiende ovens gestoken,
totdat de stof begint te vloeien; dan wordt
de vloeistof in vierkante vormen gegoten,
een M. in ’t vierkant, vervolgens wordt
die vorm in koelkelders geplaatst tot alles
koud is.
Daarna wordt het vormsel er uitgenomen,
en gij ziet voor u een vierkanten meter
zware gebakken grondaarde, die dadelijk
in goed gesloten kisten verzonden wordt
naar Roubaix, waar de heeren Dorr nog
een fabriek bezitten, waar het verder wordt
afgewerkt. Volgens beweren van sommigen,
moet er uit dien grond wel goud getrokken
worden.
Moedermoord. In den Haag was een
vrijend paartje aan het twisten waarbij de
opgewonden vrijster in haar drift een melk
kan als wapen koos. De op den vrijer ge
richte slag kwam ongelukkig neer op het
hoofd der moeder, die dood neerviel.
Te Borger was het volgende biljet
aangeplakt:
Kiezers!
Aangezien door de kiesvereeniging drou-
wenemond geatverteerd hebben dat H. Hos
pers zijn kantjetuur heeft ingetrokken,
„O. Anna, ik ben zoo blij dat ik je zie.
Ik ben in groote zorg. Die man van mij
mijn hart breekt, als ik aan hem denk
„Nu, nu, bedaar wat Liesje en vertel mij
wat er gaande is. Mannen zijn altijd boos
wichten. Wat heeft hij gedaan, liefste?'
De jonge vriendin van de sinds een jaar
getrouwde mevrouw Van Corput sloot de
deur zorgvuldig achter zich en maakte zich
gereed, om de ontboezemingen van het jonge
vrouwtje aan te hooren.
„Lees datriep mevrouw van Corput,
terwijl zij met een gebaar van afschuw wees
op een kleine advertentie in den hoek van
een courant en daarna opnieuw in tranen
uitbarstte.
Anna Huijberts las hardop het navol
gende
„Huwelijk. Een vrijgezel van 36 jaar,
die naar Java vertrekt, slank, donker, wel
opgevoed en van goede familie, met een
behoorlijk inkomen, verlangt kennis te ma
ken met een gezonde, huiselijke en fijn
beschaafde jonge dame om een huwelijk
aan te gaan. Brieven motto Carlo, 4de Wa
genstraat 316, den Haag.”
„Is het kantoor van je man niet in de
4de Wagenstraat
„Ja zeker, het monsterEn hij is 36
jaar, slank en donker en hij heeft nog wel
de brutaliteit om het naampje te gebrui
ken, waarmee ik hem gewoonlijk noemde,
Carlo. O, wat ben ik ongelukkig
„Maar, Lise, boe kun je hem nu van
zoo iets verdenken?11
„O, hij is er slecht genoeg voor. Pas twee
dagen geleden zei ik, dat ik wou dat ik
hem nooit gezien had, omdat hij zoo boos
was dat de eieren oneetbaar waren en toen
zei hij, dat hij dan maar heen zou gaan
en een nieuw leven beginnen in de Öost.
Toen dacht hij er dus al aan om mij te ver
laten. O, Anna, geef mij raadwat moet
ik doen?11
„Ik weet het niet, het is heel ernstig.11
„Kan ik hem niet laten gevangen nemen,
dat hij tenminste niet wegloopen kan
„Wel, hij heeft toch geen misdaad be
gaan
„Neen, maar hij denkt er over.11
„Ik vrees, dat dit niet meetelt, Liesje.
„Een mooie wet is dat hier Moet iemand
dan wachten met straffen tot een misdaad
gepleegd is? Wanueer ik de wetten maken
moest, dan zou ik iedereen straffen, die
van plan was om kwaad te doen. Kan ik
niet een politie-agent op hem afzenden om
hem wat schrik aan te jagen?'
„Mannen zijn niet zoo licht te verschrik
ken. Neen, wij moeten het slim aanleggen,
zoodat zijn plan verijdeld wordt.'
„Maar hoe?'
„Luister eenswe moeten eerst in per
soon de advertentie gaan beantwoorden.'
„Hoe kan dat?'
„Heel gemakkelijk. Ik heb je man nog
nooit gezien en mij kent hij dus niet. Jij
gaat met mij mee en kunt dan precies
hooren wat die advertentie beduidt.'
„Ik meegaan?'
„Ja, maar vermomd natuurlijk. Ik zal
je wel een oude regenmantel en hoed leenen
en als je dan een dikke voile voordoet,
herkent je niemand. Het zal heel grappig
wezen.'
„Grappig Anna, hoe kun je het zeggen
„Je weet wel dat ik het goed meen, niet
waar? We gaan den leeuw in zijn hol
trotseeren. Ga maar dadelijk mee.'
Een uur later werden twee dames bin
nengelaten in het kantoor van den heer
van Corput, die alleen was en rustig aan
zijn schrijftafel zat te arbeiden.
„Neemt plaats, dames,' zei hij beleefd.
Waarmede kan ik u van dienst zijn
„Heeft u de advertentie geplaatst onder
het motto Carlo vroeg Anna.
„Ja, jawel, maar ik heb gevraagd om
antwoord per brief!'
„Ik meende, dat een persoonlijk onder
houd misschien beter was,' zei Anna,
nu toch een weinig met hare houding ver
legen, „dan ...een brief. Ik hoop dat
dat u het niet kwalijk neemt...'
„O neen, volstrekt niet. Ik ben zeer ver
heugd dat ik de gelegenheid heb om ik
veronderstel, dat u zelf reflecteert op de
advertentie - ik bedoel dat u komt voor
uzelve...' zei Van Corput, die ook niet
volkomen op zijn gemak scheen te zijn.'
„Juist. Ik meende...'
„Wat wilde u zeggen.'
„Ik ik weet het niet. Ik bedoel maar,
dat
„U vindt de positie lastig. Zonder twjjfel
is ze eenigszins komiek. Maar laat ons de
zaak als een affaire behandelen. Die dame
daar is zeker in uw vertrouwen
„Volkomen. U kan spreken alsof wij te
zamen waren
„Zeer goed, zal uit de advertentie ge
lezen hebben, dat ik zes-en-dertig jaar ben
en vrijgezel wilde uwe vriendin iets
zeggen
Mevrouw Van Corput had zich namelijk
niet kunnen weerhouden, om het hoofd te
schudden. Nauwelijks in staat zich te be
dwingen en kalm te blijven zitten, mom
pelde zij tusschen de tanden„schelm
„De volgende maand ga ik naar Java
en wenseh, als ik zoo gelukkig ben er eene
te vinden, voor dien tijd te huwen met
eene dame, die voldoet aan de in de ad
vertentie gestelde eischen. Van mijne positie,
karakter en inkomen ben ik in staat be
hoorlijke bewijzen te leveren.'
„En zijn er geenerlei beletselen?'
„Niet de minste. Ik ben vrijgezel, zooals
ik u zeide, geen weduwnaar. Natuurlijk is
de groote vraag, of wij elkander weder-
keerig behagen. Het is voor mij niet mo
gelijk, te raden, welken indruk ik op u
maak, maar wat mij betreft'hier schoot
Van Corput wat dichter bij „moet ik
u zeggen, dat ik u houd voor een bekoor
lijk meisje, met wie ik gaarne de kennis
making wil voortzetten.'
Anna liet haar hoofd hangen en kreeg
een kleur als vuur, geweldig verlegen met
hare moeilijke positie. Mevrouw Van Cor-
pnt beving een gewaarwording van angst
en verlatenheid alles om haar heen
scheen te gaan draaien en de stemmen
t schenen zich steeds meer te verwijderen.
„Mag ik verwachten,' ging Van Corput
voort, „dat u ..goede hemel, mijn vrouw
valt flauw.'
Hij sprong van zijn stoel op en ving haar
op in zijne armen. Zijn laatste woorden
waren voor Anna het bewijs, dat Van Cor
put reeds lang zijn vrouw herkend had, in
weerwil van hare vermomming. Zij stond
roerloos van schaamte, toen hij den hoed
en de voile van Lize afnam.
„Wil u mij wat water geven uit dat
fonteintje?' vroeg hij kortaf.
Anna gehoorzaamde zwijgend en gaf hem
met bevende vingers een glas water.
„Liesje, lieveling!' riep hij uit, toen zijn
vrouw de oogen weer opende, „het was maar
een grap, ik herkende je al dadelijk de
advertentie is van een mijner vrienden.
Wil je mij eens aan deze dame voorstellen
Aan dit verzoek gaf mevrouw Van Cor
put dadelijk gevolg. Haar echtgenoot had
een goedhartig, vergevingsgezind karakter
en hij was zoo voldaan met het einde der
geschiedenis, dat hij er niet aan dacht van
de verlegenheid der beide dames verder
gebruik te maken.
„Maar hoe heb je mij toch herkend,
Carlo?' vroeg mevrouw Van Corput.
„Aan den ring, dien ik je gaf en dien
je vergeten hebt af te doen, toen je zenuw
achtig je linkerhandschoen uittrok. Toe
vallig heb ik er juist een halfuur geleden
over gedacht, wat je wel zoudt denken,
wanneer toevallig deze advertentie je aan
dacht trok.
Bovendien zou een ander niet dadelijk
er aan gedacht hebben, om in dit gebouw,
waar twintig kantoren zijn, het antwoord
te gaan brengen aan het mijne. En einde
lijk heb je vergeten, dat het portret van
je vriendin in ons album staat.'
„Ik geloof, dat wij het slecht overlegd
hebben,' zei Anna schuchter.
„Maar mag ik dan wel eens vragen,'
zei mevrouw Corput, „om verdere expli
catie Wie is dan de steller van de ad
vertentie
„Een oud schoolkameraad. Wij maakten
samen de annonce op en ik liet hem mijn
adres gebruiken. Het woord „Carlo' ge
bruikte ik, omdat het mij het eerst inviel
en omdat het evengoed was als ieder ander
woord. Mijn vriend heet Herbert Lingman,
je zult hem dadelijk zien.'
Van Corput belde en vroeg aan den
binnentredenden bediende: „Is meneer
Lingman daar?'
„Ja mjjnheer.'
„Vraag of meneer even hier wil komen.'
Spoedig daarop trad een slank man met
een donker uiterlijk binnen en werd aan
de dames voorgesteld.
„Deze dame, Herbert,' zei van Corput,
met een lachje op Anna wijzende, „is een
reflectant op je advertentie.'
Deze kleine wraak wilde hij zich niet laten
ontgaan. Anna bloosde hevig en ontkende
ten sterkste, maar wat merkwaardiger mag
heeten is, dat toen Herbert Lingman twee
maanden later naar Java ging, zij hem als
zijn echtgenoot vergezelde.
Namens Eenige Keizers.
Te Breda was het de vorige week
marktdag. Het marktplein stond vol kra-
tenten, gevuld met allerhande waren
snuisterijen.
schrik en ontsteltenis der eigenaars kraarnp-
r My.
Bolswardsche Courant
7
f»
