NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
BOLS WARD EN WONSERAÖEEL
S1T SOOfB.
No. 79.
Verschijnt Donderdags en Zondags. Vier en dertigste Jaargang. 1895.
DONDERDAG 21 NOVEMBER.
JX re
WK!
BUITENLAND.
der gemeente Wonseradeel
als GRATIS BIJVOEGSEL bij de
Bolswardsche Courant worden uit
gegeven.
Wille® vaa Saatea Jae xa
WEEKBLAI
voor DAMES.
VOOR
De Uitgever.
bezig
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Evenals tot heden
zal ook in 1896, het
Raadsverslag
En
als
men
minder dan 135 beneden- en bovenhuizen
onbewoond, omdat verscheidene van die per-
ceelen aan ’t verzakken zijn.
I
Eene beschouwing, waarin de werking
van de wet op het personeel wordt nage
gaan, wanneer die wordt aangenomen, ge
lijk zij is voorgesteld, vooral wat de ont
worpen classification betreft, eindigt met de
volgende opmerking:
Raadpleegt men de parlementaire geschie
denis, dan blijkt, dat waarschijnlijk reeds
lang het personeel geheel aan de gemeenten
zou zijn gegeven, indien er niet voortdurend
twee belemmeringen waren: lo. het verband
met het kiesrecht, 2o. het belang van ’s
Rijks schatkist. Het eerste bezwaar nu kon
vervallen na de nieuwe Grondwet, maar
deze Regeering wil het weer meer dan ooit
op den voorgrond plaatsenhet andere
bezwaar bestaat niet meer, zoodra men niet
meer terugdeinst voor een
die
n-
’t is: zooveel hoofden zooveel zinnen.
Daardoor gebeurt het, dat velen den bout
op den kop krijgen, al wordt er dan ook
niet op geslagen, zooals op de kermissen
op het hoofd van Jut.
Men diene liever elkanders hoofd wat te
sparen, want men heeft dikwijls zooveel aan
’t hoofd, dat er zich allerlei muizenissen in
nestelen.
Een koel en helder hoofd verdient ook in
onzen tijd alle aanbeveling.
Verboden invoer van vee. Ongelooflijk
groot moet het aantal koeien zijn, dat eiken
dag over de Belgische grens wordt gesmok
keld. In den regel schijnen de grenswachten
daaraan niets te kunnen of te willen doen.
Maar Zondag hebben zij eens getoond, er
nog te zijn. Zes beste koeien werden ver
voerd, toen de commiezen kwamen, de koeien
in beslag namen en den smokkelaar boeiden
en wegvoerden.
Ongeluk of moedwil Te Elspeet is
het huis van een jachtopziener afgebrand.
Men heeft reden aan te nemen, dat de brand
is te wijten aan wraakzucht van stroopers
die herhaaldelijk bekeurd werden. Een paard
kwam in de vlammen om.
Alles was verzekerd.
'gjgSgS
Een huwelijk met hindernissen. Een
22-jarig meisje te ’t Meer bij Heerenveen
zou in ’t huwelijk treden. De vereischte
afkondigingen hadden plaats gehad, een
huis was reeds gehuurd en ingericht, maar
toen de trouwdag aanbrak kwam er een
spaak in ’t wiel. Zij had er namelijk niet
op gerekend, dat voor haar huwelijk, niet
tegenstaande de scheiding tusschen haar
ouders uitgesproken met bepaling dat zij aan
de moeder zoude worden toe vertrouwd, de
toestemming van den vader een vereischte
was.
Een onderzoek werd ingesteld en door
bemiddeling der politie vernam zij dat haar
vader zijn kosthuis te Rotterdam had ver
laten met de mededeeling dat bij zich ging
verdrinken, en dat, hoewel aanvankelijk op
die mededeeling geen acht werd geslagen,
later een in verren staat van ontbinding
verkeerend lijk uit het water was gehaald,
van welk lijk de kleeding en het schoeisel
door de betrokken kostvrouw werden her
kend als toebehoorende aan haar kost
ganger.
Gewapend met dit schrjjven van den
commissaris van politie begaf het meisje zich
naar den ambtenaar van den burgerlijken
stand, die zeer terecht weigerde dit
schrijven als een bewijs van overlijden te
beschouwen.
Er schiet nu voor het meisje niets anders
over dan te wachten tot zij den leeftijd van
23 jaren heeft bereikt en daarna de tusschen-
komst van den kantonrechter in te roepen.
Daarmede gaan na de oproeping echter nog
drie maanden heen, daar de vader niet zal
verschijnen. Het wordt zoodoende Juli 1896
vóór het huwelijk kan worden voltrokken.
er op toe sloegen. Herhaaldelijk leest men
van dergelijke tooneelen, die inderdaad niet
pleiten voor den ordelievenden zin van velen
onzer landsverdedigers. Wij verstaan ook
heusch niet al te best, waarom onze mili
tairen op Zon- en feestdagen toch eeuwig
en altijd met die slagzwaarden moeten
rondloopen. Het exercitie-terrein is immers
de officieele oefeningsplaats?
Vrijdagavond, toen de Parijsche trein
Rotterdam binnenstoomde, sprong een reizi
ger uit een coupé 2de klasse, waarna hij in
de wachtkamer ging om zijn dorst te
lesschen. Van een glas bier kwam het tot
2 en 3 glazen, en toen hij er eindelijk over
dacht, zijn plaats in den trein naar Amster
dam op te zoeken, bleek deze reeds weg
te zijn, al zijn bagage meenemende. Hij
wilde nu dat de chef den trein zou doen
stoppen, zelfs dat men zou terugtelegrafee-
ren, waaraan natuurlijk niet kon voldaan
worden.
Hij moest te Rotterdam overnachten.
Dezer dagen vervoegde zich aan
het hulppostkantoor aan het Centraalstation
te Amsterdam een boertje, die een aange-
teekenden brief wenschte te verzenden.
Daar hij in het geheel niet met de manier
van verzending bekend was, wendde hij
zich tot een heer, die juist het loket verliet
met de vraag: „Worden hier de brieven
met geld verzonden
„Ja, mijnheer,” antwoordde de aangespro
kene, „hier bij het loket kunt u terecht.”
„Jao weit ie, mien zeun is op studie en
’t schreven om geld en nou ’k in stad bin,
ken ’k om ’t mooi sturen, want mien vrouw
mag d’r niks van weiten.”
„Nu amice, de postambtenaar zal u wel
helpen, bonjour.”
„Meneer” zegt ons boertje voor ’t loket,
„’k wol mien zeun ’n centje extra sturen,
hij woont in Delft. Hier is vief en twintig
gulden, en ’n comfert, zet ’t adres d’r maar
op, wat kost dat bie ’n ander?”
„Ja meneer dat gaat zoo niet; u dient
zelf het adres te schrijven het geld er in
te doen en er vijf lakjes op te drukken.”
Dat was ons boertje te machtig en hij
praat daarom zoolang dat de postambtenaar
hem helpt. De commies schrijft het adres,
doet het bankje er in en lakt den brief be
hoorlijk toe. Na hem gewogen te hebben
blijkt het, dat ons boertje aan port en voor
aanteekening moet betalen 22lfa cent. Hij
legt een kwartje neer en terwijl hij zijn pet
afneemt zegt hij: „vrundelk bedankt heur,
watter over is, is veur joe’n meuite.
Ie ’ebben ’t er drok genog mit ’had, nee,
nee ie maggen ’t gerust hollen, ’k ’eb wel
’zien, ie hebben d’r ook nog lak achter op
plakt, ’t is goudkoop genog. Maor pas op,
dat mien vrouw d’r niks van gewaor wordt,
want den krieg ’k op mien kop, ’t is ’n
Satan. Nee, nee, hol dei half stuver maor,
’t komt joe tou, veur wat heurt wat, adjuus.
Een herinnering. Zaterdag was het 50
jaar geleden, dat het ruiterstandbeeld van
prins Willem I te ’s Gravenhage, door wij
len Koning Willem II werd onthuld. Als
een bewijs dat het dien dag allerongunstigst
weder was, kan dienen, dat het bataljon
der grenadiers, dat destijds te Delft garni
zoen hield en aan de plechtigheid had deel
genomen, bij terugkomst dermate door weer
en wind was toegetakeld, dat het, met uit
zondering van hoog noodige diensten, een
geheele maand werd vrijgesteld van oefe
ningen om hun wapenen en kleeding in
orde te biengen, terwijl officieren en min
deren aan hun uniformen zeer veel schade
hadden geleden.
De plechtigheid, welke door de koninklijke
familie op het balcon werd bijgewoond, werd
gelijk ouderen van dagen zich nog zullen
herinneren, door een treurig ongeluk ver
stoord. De stok van den koninklijken stand
aard, welke op het paleis wapperde, dreigde
door den feilen wind te breken, waarom
een werkman last kreeg, de vlag in te halen.
De man werd toen hij op het dak kwam,
echter door den wind gegrepen en op straat
geworpen, waar hij dood werd opgenomen.
Voor zijn gezin werd met koninklijke mild
heid gezorgd.
Door de Belgische komiezen zijn Vrij
dag zes beste koeien, die men uit Nederland
in België trachtte te smokkelen, buit ge
maakt. Een berucht vee-smokkelaar uit
Steenbergen viel daarbij in handen der amb
tenaren. Het vee werd naar Nieuwmoer
overgebracht en de smokkelaar naar het
huis van arrest te Antwerpen.
Hoe er in Amsterdam gebouwd wordt,
blijkt uit het volgende berichtje in de
Amst. Crt.
In de Wijttenbachstraat te Amsterdam,
zijn van de daar staande 200 perceelen niet
Met warhoofden, en die zijn er veel te
veel, komt de wereld niet vooruit. Sommigen
doen eischen, die onmogelijk ingewilligd
kunnen worden, al gingen ze ook op het
hoofd staan.
Hoofdig zijn is ook al niet aan te bevelen,
want wie koppig is fopt gewoonlijk alleen
zich zelve.
Wat echter wel aanbeveling verdient is,
dat wij zorg dragen aan een helder hoofd,
een warm hart en een paar rappe handen
te paren.
Alleen daardoor zal men aan veel en v elerlei
het hoofd kunnen bieden en in staat gesteld
worden het hoofd omhoog te houden.
terugdeinst voor een herziening,
zal maken dat het personeel aan
het rijk toch geen cent meer opbrengt,
toch dat zal het geval worden
deze wet tot stand komt. Dan zal
hebben een Ryks-personeele belas
ting, die met een drukkenden last ligt op
de bevolking, maar feitelijk aan de schat
kist niets meer oplevert. Thans brengt de
personeele belasting f 11.800.000 op, maar
daarom wordt reeds als fixum elk jaar circa
8*'2 millioen aau de gemeenten uitgekeerd,
daar komt nu bij, dat het nieuwe perso
neel minstens 2 millioen minder zal opbren
gen dan het oude en dat er dan nog een
millioen zal worden gebruikt tot uitkeering
voor de gemeenten, wier opbrengst van op
centen vermindert. Telt men die sommen
bij elkaar op, dan blijft er werkelijk niets
van belang voor het Rijk over.
Intusschen ik redeneer nu natuurlijk
geheel in de onderstelling, dat de wet on
gewijzigd zal worden aangenomen, en
dat is niet denkbaar, want verschillen
de ingrijpende amendemeiten zijn reeds
ingediend. Men vermoedt dat de behandeling
in elk geval nog wel een veertien dagen zal
duren. De schrijver zal in zijn volgende
brieven op dit onderwerp nog wel eens te
rugkomen.
Een onzer voornaamste lichaamsdeelen,
we mogen misschien wel zeggen’t allervoor
naamste, is het hoofd.
Althans sinds jaar en dag hebben de ge
leerden ons verteld, dat daar het verstand
zetelt.
In de spreektaal, wellicht ook al door
het hoofd uitgedacht, is van dat lichaams
deel al heel wat gezegd en nog altijd hoort
men in betrekking tot het hoofd allerlei uit
spraken en meeningen.
Niemand hebbe daar een hard hoofd over
In onzen drukkén tijd hoort men duizen
den klagen dat zij zooveel aan ’t hoofd heb
ben.
Wellicht is dit van nog meer invloed om
’t hoofd in de war te doen geraken, dat dit
in een bekend lied aan de kermis wordt toe
geschreven.
Dat er ook vele hoofden op hol worden
gebracht is een feit, waarvan de eer in hooge
mate aan onze zoo dikwijls overdreven ge
roemde negentiende eeuw toekomt.
Verstandiger is het nochtans voor de
meeste menschen om het hoofd in den schoot
te leggen.
Menigeen wil echter met ’t hoofd door
den muur en dit is een zeer gewaagd kunst
stuk, dat voor den ondernemer telkens weer
op schade en dikwijls bovendien op schande
neerkomt. Vooral een hoofd van een gezin
moet zich nooit aan die waaghalzerijen leenen. ig,
Nu en dan bestaat er nog verschil van
gevoelen tusschen de menschelijke sexen,
wie eigenlijk aanspraak mag maken op den
naam van hoofd van ’t gezin.
Dikwijls heet de man het, maar hier en
daar is de vrouw het.
Soms is een echtpaar bezig om ’top min-
der gepaste wijze uit te maken, doch eene
verstandige vrouw laat gaarne den man ’t
hoofd, wel wetende, dat zij toch het halsje
is, dat het hoofdje doet draaien.
Waar evenwel hoofd voor hoofd allerwege
’t land schijnt te hebben, is over invoering
en uitvoering van hoofdelijken omslag.
Waar ’t dit chapiter geldt, ziet men de
hoofden nog al eens opsteken, doch de fiscus S
stoort er zich gewoonlijk bitter weinig aan
wel overtuigd dat men 't hoofd in den schoot
zal leggen.
Ofschoon dit laatste niet altijd is aan te
bevelen, toch zeker in de meeste gevallen
wel, en steeds is ’t beter dit te doen, dan
met den kous op ’t hoofd naar huis te moeten
keeren. Aan valsche inblazingen en allerlei
opruiende taal moet men steeds het hoofd
bieden.
Ook onder de zorgen en wederwaardighe
den des levens, biede men moedig ’t hoofd
aan wat het lot ons biedt.
Wie aan al wat verkeerd is het hoofd
durft bieden, heeft recht om met fier opge
richt hoofd door de wereld te gaan. Noch
tans eischt de strijd om ’t bestaan steeds
een helder hoofd en ook ondanks dit valt
het velen moeilijk om 't hoofd boven water
te houden.
Toch is dit bijna ondoenlijk voor hen, die
’t hoofd te veel boven t glas houden.
De ordelijke maatschappij zal dezulken
’t allereerst voor het hoofd stooten, en waar
dit geschiedt is het zoo goed als onmogelijk
om het hoofd boven water te houden.
Wat we ons dan ook ooit in ’t hoofd
halen, laten wij toch nimmer iemand voor
het hoofd stooten.
Toch gebeurt dit in de wereld helaas nog
maar al te zeer, door het veelhoofdig monster
dat men publiek heet. Evenwel kan het
moeielijk anders in een maatschappij waar
De reactionaire pers in Duitschland
schijnt thans eenigszins in te zien, dat de
overdreven vervolgingen van socialisten en
al die straffen wegens majesteitsschennis
ook hun slechte zijde hebben. De Reichs-
bote is reeds begonnen te waarschuwen
tegen overdrijving der vervolgingen wegens
majesteitsschennis. Het blad erkent, dat
daardoor het misdrijf niet vermindert, maar
toeneemt en komt tot de zeer juiste over
tuiging, dat wanneer de majesteitsschennis,
als in het proces-Liebknecht, zoo ver ge
zocht moet worden, dat in de openbare mee-
ning de beleediging niet gevoeld wordt, de
veroordeelden martelaars schijnen te zijn
en daardoor het gezag der overheid meer
geschaad dan gebaat wordt.
De Standard ontvangt uit Konstan-
tinopel het volgende bericht: De sultan
beval nog 500,000 man troepen te mobili-
seeren. De ministers vroegen hoe zij aan
het daarvoor benoodigde geld zouden moe
ten komen. Hierop kreeg de sultan een
aanval van woede. Verschillende ministers
nf)?Svisiè W ’tfaiM o87 '•(Jell if%.
wordt ingestaan.
Overtuigt U van de fijne en geurige kw;
liteit en vraagt monster a ƒ1,40 per K(
Nette verpakking, vlugge verzending. W
kelijksche omzet op heden ruim 10,000 KI
Rijswijkscheweg nabij DEN HAAG.
E eni g' s t modeweekblad in
Nederland.
26 Geknipte patronen op de natuu
lijke grootte jaarlijks gratis.
Abonnementsprijs per kwartaal f 1.30.
10 Cent per nummer
öïieeK. <n. Zjonaagnacnt omsireeirsrrair
twaalf uur ontstond er brand in de woning
van den werkman S. Wesselius in de
Brouwersteeg, tengevolge van het in brand
slaan van een petroleumlichte, door een der
overburen werd het ontdekt die de bewoners
wekte welke al in de rust lagen en met
diens hulp en eenige emmers water slaagde
men nog al spoedig in ’t blusschingswerk.
Witmarsum. Dat de bietenbouw in
deze omstreken nog ai van beteekenis is
kan blijken uit het feit, dat dit jaar alleen te
Witmarsum 4- 3 millioen kilo is verscheept.
Er waren dan ook dagen, dat de wegers
het werk zoo gauw niet af konden en de
schepen zich lieten wachten, zoodat er zich
bergen van bieten op onze opslagplaats be
vonden. De gunstige nazomer heeft er veel
toe bijgedragen, om de vrucht tot zijn recht
te doen komen en het rooien gemakkelijk
te maken. Over ’t algemeen valt er over de
opbrengst niet te klagen, terwijl de arbeiders
er flink geld aan verdiend hebben. Over
veertien dagen zullen reeds de nieuwe con
tracten worden aangeboden. Algemeen hoopt
men, dat de fabrikanten iets meer zullen
bieden. Indien zulks het geval is, zal de
verbouw aanstaande jaar zeker noggrooter
zijn, dan dit jaar het geval was.
De oorlog tusschen verschillende expo
santen en het uitvoerend Comité duurt nog
steeds voort. Op allerlei manieren probeeren
enkele inzenders hun goederen van het ter
rein te verwijderen, zonder daarvoor dege-
ëischte sommen te betalen, maar de ten
toonstellingscommissie, die hiermede handen
vol werk heeft, weet dit steeds te beletten.
Tusschen de eigenaars van den olifant en
het Comité is het nu tot een proces geko
men.
In de residentie hebben zich wederom
ernstige ongeregeldheden voorgedaan, ge
pleegd door militairen, die met hunne sabels
Bolswardsclie Courant
'1/1
18.
18-
1
