NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD BOLSW ABD EN WONSEB AOEEt ST. NWOUAS. I I p’ Verschijnt Donderdags en Zondags. Vier en dertigste Jaargang. 1895. R No. 83. DONDERDAG 5 DECEMBER. BINNENLAND. BUITENLAND. Haadsverslag der gemeente Wonseradeel als GRATIS BIJVOEGSEL bij de Bolswardsche Courant worden uit gegeven. .w I V CM VOOR een Von- De Uitgever. naait y 4 ABONNEMENTSPRIJS 80 Cents per 3 maanden. Franco per post 95 Cents. ADVERTENTIEPRIJS50 Cts. van 1—7 regels. Ver volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte. Evenals tot heden zal ook in 1896, het daarbinnen no; wc zo< is Ee en in dot we va nic nie we nit bu kr om aai leii bij hun oude regimenten. „Ik kan den dag van heden niet beter vieren/ zeide de Kei zer, dan door te beloven om wat de groote keizer met zijn aanvoerders volbracht, te zullen behouden en verdedigen. Hoe meer men zich achter de macht spreuken en partijbelangen terugtrekt, des te vaster reken ik op mijn leger. Ik hoop dat naar buiten zoowel als naar binnen mijn wenken zullen worden verstaan. Ik ga daar bij in mijn herinnering terug tot het woord, dat mijn grootvader sprak tot het officiers- korps, toen hij in 1848 te Coblens aan land stapte: „Dat zijn hoeren, waarop ik mij kan verlaten". „Voor het Regiment Lijt- kurassiers, driemaal Hoerah!" In de Fransche Kamer stelde bij de behandeling der begrooting van eeredienst de afgevaardigde Walter voor om deze be grooting op te heffen. Minister Combes voerde daartegen aan, dat deze questie maar niet zoo bij de behandeling van de begrooting opgelost kon worden. Het concordaat kon slechts ongedaan gemaakt worden door een overeenkomst van dezelfde orde. De schei ding van kerk en staat komt niet voor op het programma van dit ministerie. Om deze hervorming te bewerkstelligen moest men de goedkeuring van het land hebben. Het amendement van Walter werd verworpen met 355 tegen 150 stemmen. De Keizer van Duitscbland heeft weer een toespraak gehouden. Te Breslau heeft hij gesproken aan het diner der lijfkuras- siers, en wees daarin op de samenwerking en de kameraadschap, die bij de legiments- feesten van dit jaar niet alleen door de of- ficierskorpsen maar ook de manschappen werden getoond. Hierop berust het gebeele leger. Vele duizenden trouwe soldaten, sommige zonder middelen, anderen in hoogen ouderdom, be- zochten de slagvelden, waar zij streden en begrepen, in u een vriend ge- hun bloed stortten* of zochten aansluiting Met iedereen in vrede. Aldus schetst ons Victor Hugo die nevens de grooten ook de kleinen tot het onderwerp zijner zangen koos, den indruk, de uitwerking, welke volgt op de verschij ning dier kleinen in den huiselijken, in den gezelschapskring. Is het wonder dat de groote dichter in het kinderleven stof te over vindt voor zijn zangen? Wordt er niet veel dich terlijks in het kinderleven gevonden, wan neer de Titanische geest van een Victor Hugo zich daar nederzet bij de kleinen, getroffen wordt door de poëzie van dat jeugdige, reine leven, en die indrukken weergeeft in heer- lijke zangen als wij in zijn „Feuille d’autom- ne" aantreffen? Wilt gij u de liefde van kinderen verze keren? Heb een warm gemoed, leef met hen in hun vreugden, in hun spelen, in hun wel en wee. Laat hen lezen in uw hart, dat zij steun vinden wanneer zij dat behoeven. Hebben zjj u 1 1 vonden, hij, wiens uiterlijk een ander doet terugtreden, zal de kleinen tot zich zien komen. Kleine meisjes en knapen zijn onze beste vrienden, zij vertrouwen op ons en hun aanhankelijkheid uit zich in de hartelijkste blijken van toegenegenheid. Wilde ik hier het kind in zijn edelste neigingen, in zijn heerlijkste hoedanigheden schetsen, ik zou daarvoor het talent behoeven van del of van een Victor Hugo. Deze dagen zijn voor de kinderen! Bjjna weer is het heerlijk avondje van Sint Nico- laas gekomen. Hoort hen juichen en jubelen. En gij, die gaarne met uw vriend verkeert, doch dat kinderen-lawaai daar niet kunt uitstaan, zult gij thans den dans ont springen Ik geloof het niet. Ziet hem gaan, het pakje onder den arm. Hij weet wel wat die kleine bengels gaarne wenschen. En toch, wanneer hij straks, heel geheimzinnig, het pakje daar voor de deur heeft nederge- legd, ontvliedt hij weder het huis, als had hij een misdaad begaan. Hoe zullen zij het vinden Zouden zij vermoeden dat hij de schenker is Dergelijke gedachten hou den hem bezig en toch die ijskorst smelt wel wat, wanneer hij die vreugde dansen van het kleine goed met zijn gees tesoog aanschouwt. Deze dagen zijn voor de kinderenKleine en groote kinderen De kleinen hadden het leeuwenaandeel, doch ook de grooten ver heugen zich in de gunst van den goeden Sint. Groot en klein, oud en jong maakt zich op ten feest-tij, om weder te vieren het oude, doch daarom nog niet het verouderde feest. Zal de tijdgeest ook hierin verande ring brengen? Wij gelooven zulks niet. Waarom niet Wel, wanneer wij telken jare zien, hoe bij een ieder het streven voorzit, om den 5 December te maken tot een feest voor ieder een, hoe zich op dien dag de gulheid uit, niet alleen bij de ruimer bedeelden, doch ook bij hen, die nu juist niet véél te missen hebben, ziet, dan blijven wij vol goeden moed en vertrouwen, dat ook de kinderen der toekomst met dezen dag niét zullen breken. Weldadigheid op dezen dag, mededeelen van al die goede gaven, alsdan ontvangen, het is zoo geheel in den geest van den goe den Sint, in velerlei zin warmte te brengen daar, waar in den regel niets dan koude heerscht. O, denk er aan, op dien avond wanneer oog zich mede; En ’t rimpligst voorhoofd (ook ’t be- zoedeldste wellicht!) Klaart voor den aanblik op van ’t vroolijk aangezicht het met een lachje en zoete woordjes in; Het schitteren van zijn oog deelt aan elks Deze dagen zijn voor de kinderen. Men wil dat er menschen zijn, die niet van kin deren houden. Bijna zou men zulks niet willen gelooven, indien men ze niet had ontmoet, die dames, die in een keffend mor mel van een hond meerdere bekoring vinden dan in kinderen, het beest verzorgen met al de zorgzaamheid die in haar is, het over laden met alle mogelijke weldaden en eerder in staat zouden zijn, op bitsen toon een arm hongerig bedelkind de deur te wijzen, dan het mede te doen deelen in den overvloed, waarvan het voorwerp barer liefde zich de gelukkige bezitter rekenen mag. Het hondje is dan ook zoo snoezig.. Het zijn echter niet altijd vrouwen, ook onder het sterkere geslacht worden deze kin- derhaters gevonden. Het zijn die heeren, die bang zijn gestoord te worden in hun be schouwingen over de beurs-noteeringen van den dag, mannen, wier levensbeschouwing te zeer doortrokken is van het egoïsme, om vrede te kunnen hebben met het vroolijk gesnap en gekraai van eenige springende kleuters om hen heen. Dat kleine gespuis met die wispelturige karaktertjes, wat doet men er mee; ze willen en wenschen geen oogenblik hetzelfde, nu het een, dan het ander. Om daaraan te voldoen, neen daar voor moet men in de wieg gelegd zijn, zoo hoort men in den regel redeneeren. Wat zijn het voor menschen? Wellicht en dan zijn ze te betreuren werd hun jeugd niet beschenen door dat gloedvolle zonnetje der liefde. Ik houd niet van kinderen. Zulke woor den komen niet uit den mond van mannen en vrouwen met warm gemoed en helder hoofd. De stormen des levens mogen het t w, ucu». ci Mu, upuroua.uuu „«...ucc zoo donker hebben doen gij u verheugt in de vreugde uwer kinderen er de ontvangen geschenken, wanneer gij gelukkig gevoelt, de middelen te bezitten, jn avond tot een feestavond te kunnen 9,ken dat er dan zoo menig gezin in stad gevonden wordt, waar de kleinen et met van vreugde schitterende oogen ndspringen, doch stil bij elkander kruipen, adat het daér zoo koud is. Welaan, dragen wij het onze bij om ook ior die kringen een vreugde-feest te be iden. Onze huismoeders weten wel waar it gebruikt kan worden. De waarde zit et in bet grootele bonheur est dans les tites choses. Is het geen heerlijke vol- ening aan ouderharten weer moed te heb- n geschonken om in den strijd om het be- tan niet onder te gaan, den kinderen die eugde hebben bereid, welke wij onzen einen zoo hartelijk gunnen De correspondent van de N. Gr. Ct. maakt de opmerking, dat wanneer dr. Kuy- per niet eenmaal in de Kamer was geko men, hij zijn aanspraak op de f500 per kwartaal, aan de leden toegekend, zou heb ben verbeurd. Door nog juist voor 1 De cember te verschijnen heeft hij zijn aan spraak daarop behouden. In Nijmegen heeft men een zeer mensch- kundig plan in toepassing gebracht. Daar is eene vereeniging opgericht waarvan de leden zich verbinden tijdelijk geen sterken drank en slechts matig bier enz. te drinken. Wanneer iemand veertien dagen, een maand, zes weken wij weten niet óf en hoelang de termijnen gesteld zijn zich onthoudt van jenever, dan zal het aan de meesten zoo goed bevallen, dat zij ook in het vervolg ze niet drinken. Misschien gaan sommigen toch weer tot hunne vroegere levenswijze over, welnu, ’t is in elk geval te probeeren, en men zal eer iemand bewe gen om voor eenige weken geen drank te gebruiken dan om zich te verbinden het voor altijd na te laten. Dit besluit kan hij na de proef uit eigen beweging nemen en waarschijnlijk zullen velen het nemen. Wie de stichter van het „Kruisverband" is, weten wij nietmaar het is, gelooven j we, een goed en menschkundig idee. De politie te Rotterdam heeft de pers dringend uitgenoodigd geen melding te ma- i ken van loopende geruchten omtrent den vermoorden knaap, daar haar werk daar door slechts bemoeilijkt wordt. Daargelaten het belemmerende voor het onderzoek der politie, zien wij ook waarlijk niet in, welk nut of genot het publiek er van heeft, alle bijzonderheden, tot de meest onbeduidende, te lezen omtrent een misdaad. Dit moest men aan de Fransche bladen overlaten, die zelfs de af beelding geven van de deurknop van het huis, waarin een mis daad is gepleegd. Hier te lande knipt een assistent-bode de postzegels van officiëele stukken af, om die te gelde te maken in Spanje doen dat hooggeplaatste personen, diplomaten. Althans in een dezer dagen te Rotterdam te houden zegelveiling is een merkwaardige verzameling Spaansche postzegels, die aan- geprezen wordt als afkomstig uit het archief eener Spaansche ambassade. Arnh. Crt. Als eene bijzonderheid wordt uit den Bosch gemeld, dat een zeventigjarig wet houder dier gemeente nooit een bad heeft gebruikt. Wij gelooven, dat er onder oude menschen eene menigte zijn, welke in het zelfde geval verkeeren. In vroeger tijd be stond daarvoor die gelegenheid bijna niet en wie in zijn jeugd niet kon baden meent, op later leeftjjd, dat het geen behoefte voor zjjn lichaam is. Wij laten nog daar, dat er velen zijn, die baden „onfatsoenlijk" vinden. Zulke tegenstanders van het baden moesten echter geen invloed kunnen uitoefenen, om ook anderen dit onmisbaar genot te ont houden. In het Dagbl. v. Z. H, bespreekt V.M. het voorloopig verslag op de Begrooting van Justitie en doet daarbij uitkomen, hoe dik wijls ’t ontbreekt aan overleg tusschen ge meente- en rijkspolitie. Daarvan geeft hij het volgende staaltje: Te Amsterdam werd tijdens het verblijf der Koninginnen aldaar een bezoek van HH. MM. verwacht aan een of andere open bare instelling. Een uur vcor-den tijd van het aangekon- digde bezoek, rukt een commissaris van politie met veertig agenten aan en zet het voorgelegen plein af. Onmiddelhjk verschijnt van tegenoverge stelde zijde een detachement van veertig rijks veld wachters, die eveneens het plein afzetten en zich voor de gemeente-poiitie- dienaars plaatsen. Dit is den commissaris wat kras. Hij telefoneert en onmiddellijk verschijnen nog eens een veertig gemeente-agenten, die zich weder voor de rijks-veldwachters plaatsen. Gelukkig waren er toen geen rijksveld- wachters meer te krijgen, anders waren beide partijen waarschijnlijk op dezelfde wijze doorgegaan, totdat het bewuste plein van voren tot achter opgepropt ware ge weest met afwisselende rijen gemeente- en rijks-politiedienaren. Een geheim verraden. Wanneer men dezer dagen een grooten brief van den ont vanger der successierechten ontvangt met te betalen 3 centen strafport dan kan men dat epistel aan den brievenbesteller teruggeven en de 3 centen in den zak houden. Wij kunnen nl. het geheim van den inhoud verklappener zit een waarschuwing in om de Vermogensbelasting te komen be» talen zoo zegt de Haagsohe Ct. Arum. In de hier gehouden vergade ring van het dept. Arum c.a. der Maat schappij tot Nut van ’t Algemeen had een langdurige bespreking plaats over de wijze, waarop de werkzaamheden van het Depar tement voortaan zullen plaats hebben. Som mige leden waren er voor, geen gezellige avondjes meer te houden, maar alleen huis houdelijke vergaderingen om de administra tieve werkzaamheden af te doen, anderen wenschten de buitengewone vergaderingen te behouden, om het genoegen, daaraan ver bonden, terwijl een enkele daarop zelfs elk lid volgens een rooster als spreker wilde doen optreden of met het houden van een voordracht belasten. In overeenstemming met de nieuwe wet werd een gewijzigd huis houdelijk reglement vastgesteld, waarna het niet wenschelijk of noodig werd geacht een nieuw bestuur te kiezen, zoodat het bestaande in functie is gebleven. Naar aanleiding eener uiting in de 2de Kamer heeft jhr. mr. van Karnebeek een briefje ontvangen van den volgenden eigen- aardigen in houd: „Medeburger! In het verslag van de zit ting der Tweede Kamer van Woensdag 27 November staat, dat ge den heer Gerritsen, toen deze er tegen opkwam, dat arbeiders met een verdienste van f 10 per week be lasting zouden moeten opbrengen, hebt toe gevoegd: het volk moet dan maar wat min der feestvieren. Deze uwe uitdrukking geeft de Anti-be- lastingvereeniging aanleiding u het verzoek te doen in eene door haar te houden open bare meeting als spreker op te treden, ten einde in de eerste plaats te bewijzen, dat een arbeider van zulk een laag loon nog bij kan dragen in de belasting, en ten tweede om aan te toonen, dat het volk te veel aan feestvieren doet. Zij vertrouwt, dat een wel opgevoed mensch als gij zijt, geen oogenblik zult aarzelen om haar uitnoodiging aan te nemen, nu het geheele Nederlandsche volk zonder zich te kannen verdedigen door u beleedigd is. Na ourgerlijken groet, Het bestuur der Anti-belastingvereeniging enz." Wij hebben nog eens nageslagen in het Bijblad wat de heer Karnebeek heeft ge sproken. De heer Gerritsen had gezegd dat hem door twee deurwaarders verzekerd was dat het groot aantal oninbare posten niet daarvan een gevolg is, dat het bedrag der aanslagen zoo aanzienlijk is, maar omdat er bij de aangeslagenen absoluut niets aanwezig is, waarvan belasting zou kunnen worden oetaald. De heer van Kar nebeek merkte op, dat zij het geld had den uitgegeven, waarop de heer Gerritsen antwoordde, dat wanneer iemand honger heeft of zijne kinderen honger hebben, hij dan het geld voor de belasting bespaard, zal gebruiken voor zijn noodzakelijk levenson derhoud. Daarop vroeg de heer van Karnebeek „Als zij er nu feest mede vieren Voor die vraag wordt bij thans ter ver antwoording geroepen omdat hij „het ge heele Nederlandsche volk beleedigd heeft". Wij gelooven dat de heer van Karnebeek zeer goed zijn vraag vóór zich had kunnen houden, maar dat er iets beleedigends in zou liggen, als men vragend het vermoeden uit, dat het geld voor belasting is gebruikt om er feest van te vieren, zien wij niet in en vooral begrijpen wij niet dat die verant woording gevraagd wordt door eene ver- eeniging, die, volgens haar naam, tegen de belasting is. Trouwens iedereen is tegen belasting, maar zij moeten toch geheven worden om in de uitgaven des lands te voorzien. Arnh. Crt. De heer E. de Beaumont, fabrikant te Maastricht de uitvinder van het bekende Beaumont-geweer is plotseling te Luik over leden. Bolswardsche Courant i’ieu '1 1 fraai Goldin Heeren - Re- inontoir-Zakliorloge, an- kerwerk, precies loopend, 2 jaar garantie; van een echt gou den niet te onderscheiden; of 1 precieseender sierlijk Damen- Heniontoir-Zakliorlogre. 1 fraaie Goldin Horloge ketting;. 1 Berloque (aanhechting) voor den Horlogeketting. 1 Zakmes, bevattende 2 echte Solinger messenkurkentrek ker, glassnijder, glasbreker en sigarenknipper. I Messcherper „Blitz“, ieder mes wordt, na 8 tot 10 malen doortrekkenscherp als een scheermes.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1895 | | pagina 1