NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
BOLSW ABD EN WONSEB AOEEt
ST. NWOUAS.
I
I
p’
Verschijnt Donderdags en Zondags. Vier en dertigste Jaargang. 1895.
R
No. 83.
DONDERDAG 5 DECEMBER.
BINNENLAND.
BUITENLAND.
Haadsverslag
der gemeente Wonseradeel
als GRATIS BIJVOEGSEL bij de
Bolswardsche Courant worden uit
gegeven.
.w
I
V
CM
VOOR
een Von-
De Uitgever.
naait
y
4
ABONNEMENTSPRIJS 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Evenals tot heden
zal ook in 1896, het
daarbinnen no;
wc
zo<
is
Ee
en
in
dot
we
va
nic
nie
we
nit
bu
kr
om
aai
leii
bij hun oude regimenten. „Ik kan den dag
van heden niet beter vieren/ zeide de Kei
zer, dan door te beloven om wat de groote
keizer met zijn aanvoerders volbracht, te
zullen behouden en verdedigen.
Hoe meer men zich achter de macht
spreuken en partijbelangen terugtrekt, des
te vaster reken ik op mijn leger. Ik hoop
dat naar buiten zoowel als naar binnen mijn
wenken zullen worden verstaan. Ik ga daar
bij in mijn herinnering terug tot het woord,
dat mijn grootvader sprak tot het officiers-
korps, toen hij in 1848 te Coblens aan land
stapte: „Dat zijn hoeren, waarop ik mij
kan verlaten". „Voor het Regiment Lijt-
kurassiers, driemaal Hoerah!"
In de Fransche Kamer stelde bij de
behandeling der begrooting van eeredienst
de afgevaardigde Walter voor om deze be
grooting op te heffen. Minister Combes voerde
daartegen aan, dat deze questie maar niet
zoo bij de behandeling van de begrooting
opgelost kon worden. Het concordaat kon
slechts ongedaan gemaakt worden door een
overeenkomst van dezelfde orde. De schei
ding van kerk en staat komt niet voor op
het programma van dit ministerie. Om deze
hervorming te bewerkstelligen moest men
de goedkeuring van het land hebben. Het
amendement van Walter werd verworpen
met 355 tegen 150 stemmen.
De Keizer van Duitscbland heeft weer
een toespraak gehouden. Te Breslau heeft
hij gesproken aan het diner der lijfkuras-
siers, en wees daarin op de samenwerking
en de kameraadschap, die bij de legiments-
feesten van dit jaar niet alleen door de of-
ficierskorpsen maar ook de manschappen
werden getoond.
Hierop berust het gebeele leger. Vele
duizenden trouwe soldaten, sommige zonder
middelen, anderen in hoogen ouderdom, be-
zochten de slagvelden, waar zij streden en
begrepen, in u een vriend ge- hun bloed stortten* of zochten aansluiting
Met iedereen in vrede.
Aldus schetst ons Victor Hugo die
nevens de grooten ook de kleinen tot het
onderwerp zijner zangen koos, den indruk,
de uitwerking, welke volgt op de verschij
ning dier kleinen in den huiselijken, in den
gezelschapskring. Is het wonder dat de groote
dichter in het kinderleven stof te over vindt
voor zijn zangen? Wordt er niet veel dich
terlijks in het kinderleven gevonden, wan
neer de Titanische geest van een Victor Hugo
zich daar nederzet bij de kleinen, getroffen
wordt door de poëzie van dat jeugdige, reine
leven, en die indrukken weergeeft in heer-
lijke zangen als wij in zijn „Feuille d’autom-
ne" aantreffen?
Wilt gij u de liefde van kinderen verze
keren? Heb een warm gemoed, leef met
hen in hun vreugden, in hun spelen, in hun
wel en wee. Laat hen lezen in uw hart, dat
zij steun vinden wanneer zij dat behoeven.
Hebben zjj u 1 1
vonden, hij, wiens uiterlijk een ander doet
terugtreden, zal de kleinen tot zich zien
komen. Kleine meisjes en knapen zijn onze
beste vrienden, zij vertrouwen op ons en hun
aanhankelijkheid uit zich in de hartelijkste
blijken van toegenegenheid. Wilde ik hier
het kind in zijn edelste neigingen, in zijn
heerlijkste hoedanigheden schetsen, ik zou
daarvoor het talent behoeven van
del of van een Victor Hugo.
Deze dagen zijn voor de kinderen! Bjjna
weer is het heerlijk avondje van Sint Nico-
laas gekomen. Hoort hen juichen en
jubelen. En gij, die gaarne met uw vriend
verkeert, doch dat kinderen-lawaai daar niet
kunt uitstaan, zult gij thans den dans ont
springen Ik geloof het niet. Ziet hem gaan,
het pakje onder den arm. Hij weet wel wat
die kleine bengels gaarne wenschen. En
toch, wanneer hij straks, heel geheimzinnig,
het pakje daar voor de deur heeft nederge-
legd, ontvliedt hij weder het huis, als had
hij een misdaad begaan. Hoe zullen zij
het vinden Zouden zij vermoeden dat hij
de schenker is Dergelijke gedachten hou
den hem bezig en toch die ijskorst
smelt wel wat, wanneer hij die vreugde
dansen van het kleine goed met zijn gees
tesoog aanschouwt.
Deze dagen zijn voor de kinderenKleine
en groote kinderen De kleinen hadden het
leeuwenaandeel, doch ook de grooten ver
heugen zich in de gunst van den goeden
Sint.
Groot en klein, oud en jong maakt zich
op ten feest-tij, om weder te vieren het
oude, doch daarom nog niet het verouderde
feest. Zal de tijdgeest ook hierin verande
ring brengen? Wij gelooven zulks niet.
Waarom niet
Wel, wanneer wij telken jare zien, hoe
bij een ieder het streven voorzit, om den 5
December te maken tot een feest voor ieder
een, hoe zich op dien dag de gulheid uit,
niet alleen bij de ruimer bedeelden, doch ook
bij hen, die nu juist niet véél te missen
hebben, ziet, dan blijven wij vol goeden
moed en vertrouwen, dat ook de kinderen
der toekomst met dezen dag niét zullen
breken.
Weldadigheid op dezen dag, mededeelen
van al die goede gaven, alsdan ontvangen,
het is zoo geheel in den geest van den goe
den Sint, in velerlei zin warmte te brengen
daar, waar in den regel niets dan koude
heerscht.
O, denk er aan, op dien avond wanneer
oog zich mede;
En ’t rimpligst voorhoofd (ook ’t be-
zoedeldste wellicht!)
Klaart voor den aanblik op van ’t vroolijk
aangezicht
het met een lachje en zoete
woordjes in;
Het schitteren van zijn oog deelt aan elks
Deze dagen zijn voor de kinderen. Men
wil dat er menschen zijn, die niet van kin
deren houden. Bijna zou men zulks niet
willen gelooven, indien men ze niet had
ontmoet, die dames, die in een keffend mor
mel van een hond meerdere bekoring vinden
dan in kinderen, het beest verzorgen met al
de zorgzaamheid die in haar is, het over
laden met alle mogelijke weldaden en eerder
in staat zouden zijn, op bitsen toon een arm
hongerig bedelkind de deur te wijzen, dan
het mede te doen deelen in den overvloed,
waarvan het voorwerp barer liefde zich de
gelukkige bezitter rekenen mag. Het hondje
is dan ook zoo snoezig..
Het zijn echter niet altijd vrouwen, ook
onder het sterkere geslacht worden deze kin-
derhaters gevonden. Het zijn die heeren, die
bang zijn gestoord te worden in hun be
schouwingen over de beurs-noteeringen van
den dag, mannen, wier levensbeschouwing te
zeer doortrokken is van het egoïsme, om
vrede te kunnen hebben met het vroolijk
gesnap en gekraai van eenige springende
kleuters om hen heen. Dat kleine gespuis
met die wispelturige karaktertjes, wat doet
men er mee; ze willen en wenschen geen
oogenblik hetzelfde, nu het een, dan het
ander. Om daaraan te voldoen, neen daar
voor moet men in de wieg gelegd zijn, zoo
hoort men in den regel redeneeren.
Wat zijn het voor menschen?
Wellicht en dan zijn ze te betreuren
werd hun jeugd niet beschenen door dat
gloedvolle zonnetje der liefde.
Ik houd niet van kinderen. Zulke woor
den komen niet uit den mond van mannen
en vrouwen met warm gemoed en helder
hoofd. De stormen des levens mogen het t w, ucu». ci Mu, upuroua.uuu „«...ucc
zoo donker hebben doen gij u verheugt in de vreugde uwer kinderen
er de ontvangen geschenken, wanneer gij
gelukkig gevoelt, de middelen te bezitten,
jn avond tot een feestavond te kunnen
9,ken dat er dan zoo menig gezin in
stad gevonden wordt, waar de kleinen
et met van vreugde schitterende oogen
ndspringen, doch stil bij elkander kruipen,
adat het daér zoo koud is.
Welaan, dragen wij het onze bij om ook
ior die kringen een vreugde-feest te be
iden. Onze huismoeders weten wel waar
it gebruikt kan worden. De waarde zit
et in bet grootele bonheur est dans les
tites choses. Is het geen heerlijke vol-
ening aan ouderharten weer moed te heb-
n geschonken om in den strijd om het be-
tan niet onder te gaan, den kinderen die
eugde hebben bereid, welke wij onzen
einen zoo hartelijk gunnen
De correspondent van de N. Gr. Ct.
maakt de opmerking, dat wanneer dr. Kuy-
per niet eenmaal in de Kamer was geko
men, hij zijn aanspraak op de f500 per
kwartaal, aan de leden toegekend, zou heb
ben verbeurd. Door nog juist voor 1 De
cember te verschijnen heeft hij zijn aan
spraak daarop behouden.
In Nijmegen heeft men een zeer mensch-
kundig plan in toepassing gebracht. Daar
is eene vereeniging opgericht waarvan de
leden zich verbinden tijdelijk geen sterken
drank en slechts matig bier enz. te drinken.
Wanneer iemand veertien dagen, een
maand, zes weken wij weten niet óf en
hoelang de termijnen gesteld zijn zich
onthoudt van jenever, dan zal het aan de
meesten zoo goed bevallen, dat zij ook in
het vervolg ze niet drinken. Misschien gaan
sommigen toch weer tot hunne vroegere
levenswijze over, welnu, ’t is in elk geval
te probeeren, en men zal eer iemand bewe
gen om voor eenige weken geen drank te
gebruiken dan om zich te verbinden het
voor altijd na te laten. Dit besluit kan hij
na de proef uit eigen beweging nemen en
waarschijnlijk zullen velen het nemen.
Wie de stichter van het „Kruisverband"
is, weten wij nietmaar het is, gelooven j
we, een goed en menschkundig idee.
De politie te Rotterdam heeft de pers
dringend uitgenoodigd geen melding te ma- i
ken van loopende geruchten omtrent den
vermoorden knaap, daar haar werk daar
door slechts bemoeilijkt wordt.
Daargelaten het belemmerende voor het
onderzoek der politie, zien wij ook waarlijk
niet in, welk nut of genot het publiek er
van heeft, alle bijzonderheden, tot de meest
onbeduidende, te lezen omtrent een misdaad.
Dit moest men aan de Fransche bladen
overlaten, die zelfs de af beelding geven van
de deurknop van het huis, waarin een mis
daad is gepleegd.
Hier te lande knipt een assistent-bode
de postzegels van officiëele stukken af, om
die te gelde te maken in Spanje doen
dat hooggeplaatste personen, diplomaten.
Althans in een dezer dagen te Rotterdam
te houden zegelveiling is een merkwaardige
verzameling Spaansche postzegels, die aan-
geprezen wordt als afkomstig uit het
archief eener Spaansche ambassade.
Arnh. Crt.
Als eene bijzonderheid wordt uit den
Bosch gemeld, dat een zeventigjarig wet
houder dier gemeente nooit een bad heeft
gebruikt. Wij gelooven, dat er onder oude
menschen eene menigte zijn, welke in het
zelfde geval verkeeren. In vroeger tijd be
stond daarvoor die gelegenheid bijna niet
en wie in zijn jeugd niet kon baden meent,
op later leeftjjd, dat het geen behoefte voor
zjjn lichaam is. Wij laten nog daar, dat er
velen zijn, die baden „onfatsoenlijk" vinden.
Zulke tegenstanders van het baden moesten
echter geen invloed kunnen uitoefenen, om
ook anderen dit onmisbaar genot te ont
houden.
In het Dagbl. v. Z. H, bespreekt V.M.
het voorloopig verslag op de Begrooting van
Justitie en doet daarbij uitkomen, hoe dik
wijls ’t ontbreekt aan overleg tusschen ge
meente- en rijkspolitie. Daarvan geeft hij
het volgende staaltje:
Te Amsterdam werd tijdens het verblijf
der Koninginnen aldaar een bezoek van
HH. MM. verwacht aan een of andere open
bare instelling.
Een uur vcor-den tijd van het aangekon-
digde bezoek, rukt een commissaris van
politie met veertig agenten aan en zet het
voorgelegen plein af.
Onmiddelhjk verschijnt van tegenoverge
stelde zijde een detachement van veertig
rijks veld wachters, die eveneens het plein
afzetten en zich voor de gemeente-poiitie-
dienaars plaatsen.
Dit is den commissaris wat kras. Hij
telefoneert en onmiddellijk verschijnen nog
eens een veertig gemeente-agenten, die zich
weder voor de rijks-veldwachters plaatsen.
Gelukkig waren er toen geen rijksveld-
wachters meer te krijgen, anders waren
beide partijen waarschijnlijk op dezelfde
wijze doorgegaan, totdat het bewuste plein
van voren tot achter opgepropt ware ge
weest met afwisselende rijen gemeente- en
rijks-politiedienaren.
Een geheim verraden. Wanneer men
dezer dagen een grooten brief van den ont
vanger der successierechten ontvangt met te
betalen 3 centen strafport dan kan men dat
epistel aan den brievenbesteller teruggeven
en de 3 centen in den zak houden.
Wij kunnen nl. het geheim van den inhoud
verklappener zit een waarschuwing in
om de Vermogensbelasting te komen be»
talen zoo zegt de Haagsohe Ct.
Arum. In de hier gehouden vergade
ring van het dept. Arum c.a. der Maat
schappij tot Nut van ’t Algemeen had een
langdurige bespreking plaats over de wijze,
waarop de werkzaamheden van het Depar
tement voortaan zullen plaats hebben. Som
mige leden waren er voor, geen gezellige
avondjes meer te houden, maar alleen huis
houdelijke vergaderingen om de administra
tieve werkzaamheden af te doen, anderen
wenschten de buitengewone vergaderingen
te behouden, om het genoegen, daaraan ver
bonden, terwijl een enkele daarop zelfs elk
lid volgens een rooster als spreker wilde
doen optreden of met het houden van een
voordracht belasten. In overeenstemming
met de nieuwe wet werd een gewijzigd huis
houdelijk reglement vastgesteld, waarna het
niet wenschelijk of noodig werd geacht een
nieuw bestuur te kiezen, zoodat het bestaande
in functie is gebleven.
Naar aanleiding eener uiting in de 2de
Kamer heeft jhr. mr. van Karnebeek een
briefje ontvangen van den volgenden eigen-
aardigen in houd:
„Medeburger! In het verslag van de zit
ting der Tweede Kamer van Woensdag 27
November staat, dat ge den heer Gerritsen,
toen deze er tegen opkwam, dat arbeiders
met een verdienste van f 10 per week be
lasting zouden moeten opbrengen, hebt toe
gevoegd: het volk moet dan maar wat min
der feestvieren.
Deze uwe uitdrukking geeft de Anti-be-
lastingvereeniging aanleiding u het verzoek
te doen in eene door haar te houden open
bare meeting als spreker op te treden, ten
einde in de eerste plaats te bewijzen, dat
een arbeider van zulk een laag loon nog bij
kan dragen in de belasting, en ten tweede
om aan te toonen, dat het volk te veel aan
feestvieren doet. Zij vertrouwt, dat een wel
opgevoed mensch als gij zijt, geen oogenblik
zult aarzelen om haar uitnoodiging aan te
nemen, nu het geheele Nederlandsche volk
zonder zich te kannen verdedigen door
u beleedigd is. Na ourgerlijken groet,
Het bestuur der Anti-belastingvereeniging
enz."
Wij hebben nog eens nageslagen in het
Bijblad wat de heer Karnebeek heeft ge
sproken. De heer Gerritsen had gezegd
dat hem door twee deurwaarders verzekerd
was dat het groot aantal oninbare posten
niet daarvan een gevolg is, dat het bedrag
der aanslagen zoo aanzienlijk is, maar
omdat er bij de aangeslagenen absoluut
niets aanwezig is, waarvan belasting zou
kunnen worden oetaald. De heer van Kar
nebeek merkte op, dat zij het geld had
den uitgegeven, waarop de heer Gerritsen
antwoordde, dat wanneer iemand honger
heeft of zijne kinderen honger hebben, hij
dan het geld voor de belasting bespaard, zal
gebruiken voor zijn noodzakelijk levenson
derhoud.
Daarop vroeg de heer van Karnebeek
„Als zij er nu feest mede vieren
Voor die vraag wordt bij thans ter ver
antwoording geroepen omdat hij „het ge
heele Nederlandsche volk beleedigd heeft".
Wij gelooven dat de heer van Karnebeek
zeer goed zijn vraag vóór zich had kunnen
houden, maar dat er iets beleedigends in
zou liggen, als men vragend het vermoeden
uit, dat het geld voor belasting is gebruikt
om er feest van te vieren, zien wij niet in
en vooral begrijpen wij niet dat die verant
woording gevraagd wordt door eene ver-
eeniging, die, volgens haar naam, tegen de
belasting is.
Trouwens iedereen is tegen belasting,
maar zij moeten toch geheven worden om
in de uitgaven des lands te voorzien.
Arnh. Crt.
De heer E. de Beaumont, fabrikant te
Maastricht de uitvinder van het bekende
Beaumont-geweer is plotseling te Luik over
leden.
Bolswardsche Courant
i’ieu
'1
1 fraai Goldin Heeren - Re-
inontoir-Zakliorloge, an-
kerwerk, precies loopend, 2 jaar
garantie; van een echt gou
den niet te onderscheiden; of
1 precieseender sierlijk Damen-
Heniontoir-Zakliorlogre.
1 fraaie Goldin Horloge
ketting;.
1 Berloque (aanhechting) voor
den Horlogeketting.
1 Zakmes, bevattende 2 echte
Solinger messenkurkentrek
ker, glassnijder, glasbreker en
sigarenknipper.
I Messcherper „Blitz“, ieder
mes wordt, na 8 tot 10 malen
doortrekkenscherp als een
scheermes.