NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD JOLSWARO EN WONSERADEEt Verschijnt Donderdags en Zondags. Zes en dertigste Jaargang. 1897. No. 19. Kantongerecht Bolsward. h Het Loterijbriefje. BINNENLAND. VOOR Een verhaal uit Spanje. ABONNEMENTSPRIJS 80 Cents per 3 maanden. Franco per post 95 Cents. Minis, 3 Maart. In den barren winter, die nu gelukkig geheel achter den rug is, hebben de hazen, die het zoo hard hadden te verantwoorden, een schuilplaats tegen de sneeuwstormen gevonden in een dicht spar- ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 1—7 regels. Ver volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte. ^XXXXXXXXlj XXZDXXXIXCDXDXDX^ ZONDAG 7 MAART. $xxxxxxxx!j xxxxx xcdxxdx^ Veroordeeld: G. R. te Makkutn, wegens het in de pro vincie Friesland in gesloten jachttijd zich met geladen schietgeweer in het veld be vinden, zonder het consent in art. 16 der jachtwet of de buitengewone machtiging in art. 26 van genoemde wet bedoeld, tot eene geldboete van vijf' gulden of drie dagen subs, hechtenis. G. D. te Workurn, wegens het bejagen van eens anders grond, zonder voorzien te zijn van een schriftelijk bewijs van vergun ning van den eigenaar of rechthebbende, tot eene geldboete van tien gulden of twee dagen subs, hechtenis. G. de J. te Bolsward, wegens straat schenderij, tot eene geldboete van een gul den of een dag subs, hechtenis. A. K. Z. te Workurn, alsboven. S. B. te Bolsward, wegens openbare dronkenschap tot eene geldboete van een gulden of een dag subs, hechtenis. J. de J. te Bolsward, wegens hetzelfde, gepleegd bij tweede herhaling binnen een jaar, nadat de eerste veroordeeling wegens nerhaling onherroepelijk is geworden, tot eene hechtenisstraf van vijf dagen. VrijgesprokenH. M. v. M. te Hinde- loopen, beschuldigd van hetgeene voldoende zorg dragen voor het onschadelijk houden van een onder zijn hoede staand gevaarlijk dier. Een student: professor zijn. Zeg, jongen! spreekt de meester tot een slaapkop van een leerling, heb je wel eens een slak gezien! Jawel baas! Dan toch tegengekomen zeker! want in» halen zou je het beest nooit! Wanhopig steek ik een kaars aan en doorzoek alle hoekjes, alle kasten, trek laden uit, ledig alle planken, doorsnuffel de papiermand Alles vergeefsch Niets, niets, heelemaal nietsMijn handen gloeien nu koortsachtig, mijn tong kleeft aan het verhemelte, ik ben innerlijk woedend. Des namiddags, toen ik op mijn sofa zat en sigaretten rookte om mijn verdriet te verdrijven, hoorde ik plotseling schellen, daarna een woordenwisseling bij de deur, en de stem van een meisje, dat verlangde binnengelaten te wordenTerstond daarop snelde mijn kleine verkoopster bin nen en viel in haar groote vreugde mij om den hals. „Meneer, mijn beste meneerZiet u, nu hebben we den grooten prijs Ik ongelukkige Ik dacht, dat ik het ergste doorstaan had, en nu kwam het eerst, nu kwam de vreeselijke bekentenis, die ik moest doen. Ik moest bekennen een misdadiger te zijn, ik moest verklaren, dat ik het biljet had verloren, dat ik overal vergeefs had gezocht en dat het arme meisje niets meer had te hopen In haar oogen meende ik den twijfel van een be- leedigend wantrouwen te zien schitteren. Maar het jonge meisje richtte langzaam de donkere vochtige oogen op mij, zag me toen glimlachend aan, haalde de schouders op en zeide„In den naam der Heilige Jonk- vrouwe, meneer geeft u er niets om We zijn niet geboren voor miljonairs!8 Hoe kon ik het vertrouwen van dit on baatzuchtig wezen beloonen Hoe haar schadeloos stellen voor datgene, dat zij recht had te vorderen? Ik besloot mij haar lot aan te trekken. Ik deed het meisje op een kostschool, liet haar ontwikkelen, bleef haar beschermer, en ten slotte, toen ik bemerkte dat ze mij liefhad, trouwde ik met haar. En het merkwaardigste in deze geschiedenis is misschien, dat we beiden zoo innig ge lukkig zijn. Zitting van 5 Maart 1897. renwoud, in de nabijheid van ons dorp. Blijkens de achtergelaten sporen zijn deze schuwe dieren dddr in zeer grooten getale bijeen geweest. Het dichte naald-looverdak bood beschutting tegen kou en sneeuw, ter wijl de kegels of eigenlijk de zaadjes tusschen de schubben eene welkome ver snapering voor de hongerende dieren ople verden. Leeuwarden, 4 Maart. In de zaak der veroordeelde gebr. Hogerhuis blijkt de jus titie nog steeds werkzaam te zijn. Eergis teren zijn voor den rechter van instructie gehoord een broeder van Stienstra in Amerika als aanklager en de vrachtrijder P. v. D. Dit verhoor heeft geduurd van ’s morgens half twaalf tot bijna twee uur in den middag. Voor zoover wij weten, is het beruchte lan taarntje een der hoofdpunten van onderzoek geweest in verband met een reis naar Har lingen, vroeger reeds geplubiceerd. Tevens vernemen wij, dat een der thans aange klaagden een klachte wenscht in te dienen of mogelijk wel heeft ingediend, de vraag is of zij ontvankelijk zal worden verklaard tegen zjjn aanklagers. De kwestie schijnt vrij ingewikkeld, maar is, dunkt ons, heel eenvoudig, wanneer de aangeklaagde zijn alibi met getuigen staaft, gelijk hem dit volgens beweren, mogelijk zou zijn. Hepk. Adv.bl. Nijehaske, 3 Maart. Een weduwnaar alhier stond in ondertrouw met eene jonge- dochter, zijne huishoudster. De trouwdag was bepaald op morgen en de bruidegom had reeds een hoogen hoed geleend en was nu uit om een passend trouwpak, toen juist tijdens die afwezigheid de moeder van het meisje, die te Bozum woont en zich tegen het huwelijk verzette, hier aankwam. Deze sprak kort en goed haar veto uiten... toen de bruidegom weer thuis kwam, vond hij ’t vogeltje gevlogen. Bruidje was door hare moeder meegenomen. 4 Maart. Heden middag 12 uur waren ten gemeentehuize te Joure de Ambtenaar van den Burgerlijken Stand en de getuigen, die nog van niets schenen af te weten, precent en wachtten natuurlijk te vergeefs op bruid en bruidegom. Een bode werd op kondschap uitgezonden, die ’s middags terug kwam met de tijding, dat er van ’t trouwen niets komen kon. De teleurgestelde bruidegom verzocht later per brief, om nu zijn huwelijk overging het „reglement14 maar door te halen. Rauwerderhem, 3 Maart. Te Pop- pingawier had heden een droevig ongeluk plaats. Bij het ophalen der brug kon de brugwachter deze (tengevolge van den he- vigeh wind) niet houden, met het noodlottig gevolg, dat zij terecht kwam op een jongetje. Het knaapje werd met verbrijzeld hoofd opgenomen. Hepk. Adv.bl. Een chr. onderwijzer te Pheeft de biljetten van enkele candidaatkiezers, die verklaarden geen kiesbevoegdheid te willen bezitten, ingevuld, ook met de namen dier personen, en zoo ter secretarie opge zonden. Een der tegen zijn zin geworden kiezers heeft nu een aanklacht tegen dien onderwijzer ingediend. N. R. Ct. Volgens het Engelsche tijdschrift: „The Hospital", is de slapeloosheid, die dezen winter zoo veelvuldig voorkomt onder hen, die met het hoofd werken, vooral toe te schrijven aan het weinig voorkomen van helder, vriezend weer en de vochtige zoele atmosfeer. Als geneesmiddel geeft het blad aan wat minder te werken en een tijdlang in een frisch gezondheidsoord te vertoeven. Voor dezen raad behoeft men geen pro fessor te zijnmenigeen echter werkt niet uitsluitend voor zijn pleizier met het hoofd en misschien zijn er ook wel die heel gaarne een poos lang rust zouden nemen en in de frissche lucht zouden vertoeven, als zij er de middelen maar toe hadden. Daarvoor geeft The Hospital geen recept. Aan de Tweede Kamer is een adres gericht door de Nederlandsche Vereeniging van Meelfabrikanten. Daarin wordt gezegd, dat de meelindustrie hier te lande, tenge volge van onnatuurlijke, buitenlandsche concurrentie met totalen ondergang wordt bedreigddat die ondergang slechts te voorkomen is, door een tijdelijk inkomend recht op tarwebloem van f 1 per 100 kilo te heffen zoolang Frankrijk of een ander land een uitvoerpremie op tarwebloem ver leent. De vereeniging verzoekt daarom dringend dat in de Kamer daartoe ten spoedigste het initiatief worde genomen. Geeft kind’ren zoeten koek en vrou wen zachten most Wat op de tonge bijt is echte mannenkost. In atrjjd met dia oude leer van vader Oats, wordt nu aan de Indische soldaten suiker verstrekt als een opwekkend voedend middel, dat tevens gemakkelijk op marsch is mede te voeren. Te verwonderen is het evenwel niet, dat de soldaten het eens zijn met vader Oats en liever een borrel hebben dan klontjes suiker. Het carneval te's-Hertogenbosch. Men schrijft uit ’s-Hertogenbosch: „Het is niet zoo druk als vorige jaren in onze stad, doch dit neemt niet weg, dat het er toch druk genoeg is. In het Casino en de Liederta- fel zjjn bals gearrangeerd en ook de ver schillende cafe’s trekken druk bezoek van gemaskerden, Overal klinkt de muziek u tegen. Op straat wordt het oor gestreeld door de melodieuze tonen aan mirletons en koehoorns ontlokt, en in een café vindt men toch altijd nog een draaiorgel, om u te ver kondigen dat wij, Bosschenaren, zoo niet de muzikaalste, dan toch erg muzikale Ne derlanders zijn. De „pekskes44 der gemaskerden geven na tuurlijk tal van variaties, en al is het ook zeker dat geen mingegoede zich de weelde zal veroorloven in het kostbaar pak van een markies, burggraaf of dergelijk personage te verschijnen, het omgekeerde, dat de aan- zienlijksten uit de tad zich hullen in het pak van den Noordbrabantschen boer, is geen uitzondering, doch regel. Het is een gezellige tijd, die carnevalstijd gezellig ook omdat het een qusestie is van 56 uur en dus niet lang duurt. Als des Zondags de klok van vieren koud is, begint de grap en als het middernachtelijk uur slaat en den Dinsdag sluit, eindigt zij om over te gaan in strenge devotie en kerkbe zoek. Met klokke twaalf toch gaat de vas tentijd in en de „asschewoensdag" vormtal dadelijk een scherp contrast met de daar aan onmiddellijk voorafgegane dagen van dolle vroohjkheid en moeielijk te beschrij ven pret. De „Aansproak van Peer van den Muggenheuvel Burgervaojer van Oetel- donk“ pakte, want, zooals gewoonlijk, wer den daarin Bossche toestanden met een bon- hommie, doch tevens met een scherpte be handeld, die zelfs den meest verstokten Nurks zoo niet moesten doen schaterlachen dan toch doen grinneken van plezier. De groote cavalcade en gecostumeerde rijtoer had veel bekijks en was dat bekijks ten volle waar dig; vooral de „Plechtige inhoaling van den neien Mesjeu te Orthen,44 waarbij de „neie Mesjeu met Peer den Zuigert en Arion Kalfsdonk in staotsierijtuig44 geëncadreerd door de „festvierende gemintenoaren in der Zondaagse he spullekes,44 trok daarbij in ’t bijzonder de aandacht. Men moet namelijk weten, dat de raad van den Bosch dezer dagen, bij gelegenheid van het overlijden van het Hoofd der openb. school te Orthen (een deel van ’s-Hertogen bosch) de jaarwedde aan die betrekking verbonden, tegen het advies der schoolauto- riteiten, van f 1000 op f 800 bracht, en door HH. Ged. Staten der prov. in’t gelijk werd gesteld, welk feit thans der „Oeteldonksche Club44 gereede aanleiding gaf. Het geheele verloop van ons carnaval te behandelen, zou mij te veel doen eischen van de voor zulke zaken beschikbare ruimte het zij daarom genoeg hier te vermelden, dat als dit epistel U, Mijnh. de Red. bereikt, de bevolking van „Den Bosch,44 zeker voor drie vierde uit „gakken44 bestaat en dus abnormaal is.44 Bijtijds gevat. De rijkspolitie heeft te Rozendaal twee jongelieden, oud 16 en 18 jaar, in hechtenis genomen, terwijl zij van plan waren naar Parijs te vertrekken. De politie vond bij hen revolvers, dolken en allerlei inbrekerswerktuigen. De jongelingen gaven voor een reis te willen maken door Frankrijk en Italië; zij waren afkomstig uit Groningen. Bij onderzoek bleek, dat zij zich aan verschillende diefstallen met braak schuldig gemaakt hadden. Beiden zijn ge boeid naar de gevangenis te Groningen overgebracht. Een grootheid. Onder de jongelingen, die zich Dinsdag te Kampen tot dienstne ming bij het instructie-bataljon aanmeldden, bevond zich een 16 jarige jongeling, die de kolossale lengte van 1,907 M. had. Als die doorgroeit Professor op het college: Mijn groot vader was een arts, mijn vader was een goed arts en ik ben professor. En uw zoon zal een goed De geschiedenis van mijn huwelijk Luistert maar zij zal u ongetwijfeld zeer buitengewoon en zonderling toeschij nen. Een bleek meisje, met verward haar en vale japon, verkocht mij het tiende deel van het lot, laat in den avond, aan de deur van een café. Ik gaf haar daarvoor een enorme som, een duro (ongeveer een rijksdaalder). Met welk een bekoorlijk, deemoedig lachje beloonde zij mijn vrij gevigheid. „U zult geluk hebben, meneer,44 verze kerde zij mij met die vertrouwelijke uit drukking in haar stem, zoo eigen aan de meisjes uit het volk te Madrid. „Ben je daar zeker van vroeg ik schertsend, terwijl ik het tiende lot in mijn vestzakje stak en mijn zijden doek dichter om den hals wond, want de December- lucht was koud. „O, heel zeker, meneer, ziet u, het nummer moet uitkomen, het is no. 1420, 14 is het aantal mijner jaren en 20 het het aantal dagen, dat ik daarover ben. Daarom kocht ik het lot.44 „Nu, kind,44 antwoordde ik, den groot moedige spelende met de kalmte van een speler, die nog nooit iets gewonnen heeft, zelfs zjjn inzet niet terug, „als het nummer uitkomt, zal de helft der winst voor jou zijn laten we samen spelen.44 Het magere gezichtje schitterde, zij greep mij bij de hand, en zeide„Meneer, in naam van uwe ouders, zeg mij uw naam en adres... Ik ben er vast van overtuigd, dat we binnen vier dagen zullen winnen.44 Ik zei haar, half reeds vol berouw over mijn scherts, mijn naam en mijn woning, en had, nadat ik tien minuten hard geloo- pen had van de „Porta del Sol44 naar de Montera-straat, het geheele avontuur ver geten. Drie dagen later ik lag nog te bed hoorde ik de groote trekkingslijst te koop aanbieden in de straat. Ik gelastte mijn bediende om er een te koopen, en toen hij haar bracht, viel mijn oog dadelijk op het groot gedrukte cijfer, waarop de hoofdprijs was gevallen. Ik meende te droomen en toch was het de werkelijkheid het stond er1420, mijn nummerDit nummer nu vertegen woordigde vele duizenden duro’s. Ik was opgewonden, en sprong uit het bed. Mijn lichaam trilde, terwijl ik mij kleedde, koud zweet bedekte mijn voorhoofd. De lezer beoordeele mij niet verkeerd, ik had er geen berouw van, dat ik de helft van den prijs aan mijn kleine verkoopster had ge schonken. Zij was mijn geluksster, het was billek met haar te deelen.-Maar nu moest ik eerst het lot hebben. Ik her innerde mij het in het vestzakje gestoken te hebben.. Maar waar was het vest? Ah, aan den kleerenstandaard gauw eens kijken Ik zocht hier en daar, in alle zakken, in alle hoekjes niets. Niet het minste spoor van een loterijbriefje Ik roep in allerijl mijn bediende en vraag hem, of hij het vest buiten het venster heeft uitge kloptJa, dat geloofde hij wel, maar hij heeft er niets zien uitvallen, absoluut niets. Ik zie hem scherp aan, maar zjjn gelaat overtuigt mij van de waarheid zijner woorden. Bovendien, de man is al vijfjaar bjj mij in dienst en ik heb hem nog nooit op een enkele bedriegerij of onwaarheid betrapt. Bolswardsclie Courant I

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1897 | | pagina 1