NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
BOLSWARD EN WONSERADEEL
te
De Hanenwedstrijd
te Amsterdam.
Morellen
Brandewijr
is GEREED.
T.F.Wafla Jelgersma Zoor
I
-J
I
Gebroeders KINGM A
Verschijnt Donderdags en Zondags. Zes en dertigste Jaargang. 1897.
De nieuwe
No. 66.
BINNENLAND.
71
I
DONDERDAG 19 AUGUSTUS.
S
TE BOLSWARD EN MAKKÜM
belasten zich met
I
I
Kassiers en Commissio
nairs in Effecten
VOOR
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Aanbevelend,
te BOLSWARD.
Wonseradeel. In de Raadsvergade
ring van Zaterdag jl. werd besloten aan
den heer G. Heldoorn ook eervol ontslag
te verleenen als klerk ter Secretarie, daar
G. St. dit
mm»!
Deze laster kan echter beslist worden
tegengesproken, evenals de bewering, dat de
heer de Wit sommige hanen door suggestie
aan het kraaien wist te krijgen.
Wat wel te constateeren viel in het alge
meen, was, dat de kleintjes ook hier het
meeste praats hadden en het hardste kraaiden.
De uitslag van den strijd, dien wij onmid
dellijk in onze Tijdingszaal bekend maakten
en die een half uurtje later op de pers van
de drukkerij-Coster op de tentoonstelling zelf
werd gedrukt en gratis verspreid, was als
volgt
le prijs f 25 no. 8 J. A. Haunsen, Am
sterdam, met 230 kraaisels2e prijs f 15 no.
55 G. Roos, Sloterdijk, met 216 kraaisels
3e prijs f 5 no. 98 D. Bouman, Sloterdijk,
met 200 idem; verder verkregen no. 72 J.
J. Catau, Amsterdam, met 195no. 18 S.
Blitz, Amsterdam, met 185no. 3 G. van
Weeren, Amsterdam, met 184; no. 69 N. J.
de Ruijter, Amsterdam, met 177no. 68 I.
Brakenhoff, Amsterdam, met 172; no. 42Z.
Cornelissen, Amsterdam, met 165no. 106
I. Nielen, Wormerveer, met 151no. 87 J.
G. L. Marijt, Amsterdam, met 143no.
86 A. Meijer, Amsterdam, met 189 en no.
83 Wed. Himmelman, Amsterdam, met 124
kraaisels, ieder een kistje sigaren.
Hoewel de haan van de heeren P. van
Leeuwen Zoon (no. 102) verreweg het
grootst aantal malen gekraaid heeft, meende
de jury deze den prijs niet te moeten toeken
nen, omdat het... een mechanische haan was.
Op de muziektent in den tuin werden
ten slotte door den heer Dudok de Wit met
een vaak comisch woord de prijzen uitgereikt.
Vooral toen de oudste Walen wees de
trap opstrompelde om zijn kistje sigaren in
ontvangst te nemen en de heer de Wit hem
als de oudste haan verwelkomde, ontstond
er hilariteit, die trouwens gedurende den
geheelen wedstrijd van 13 uur onder de
bezoekers had geheerscht, dank zij de tal
rijke kwinkslagen, waartoe deze hanenwed
strijd aanleiding gaf.
Amst. Crt.
Zondagmorgen elf uur. De Reclame-ten-
toonstelling begint bezoek te krijgen.
Aan den hoofdingang vertoonen zich boer
tjes met korven en manden, mannen en
vrouwen met witte en Friesche kussensloo-
pen, waarin iets levends bengelt.
Zij worden door de controle naar den in
gang Oostzijde verwezen.
Daar treden zij den tuin binnen en worden
door geklop en gehamer achter de muziek
tent den weg gewezen.
Weldra weerklinkt een opgewekt ku-kele-
kuals om de deelnemers aan den hanen
wedstrijd het sein te geven, dat daar het
verzamelen is..
Op twee groote tafels zijn een goede hon
derd hokken getimmerd, van bordpapier met
gaas overspannen, elk hok van een nummer
voorzien.
De koning der hanen voor dezen dag, de
heer Dudok de Wit, loopt tusschen en om
de hokken heen, zooals dat „de baas van het
hok“ past.
Naast hem zijn trouwe sport-secondant, de
heer Abspoel.
Achtereenvolgens komen ze aan, de boer
tjes uit Sloterdijk, Wormerveer, Breukelen,
Loenen, enz. en de bewoners van Duvelshoek,
Bloemstraat, enz., en krijgen ze een nummer
om daarmee gewapend, het tijdelijk paleis
voor hun hoenderkoning te vinden.
Een paar boertjes worden teleurgesteld.
Hun inschrijving is niet terecht gekomen.
Een oogenblik worden ze onparlementair,
maar op de aanbieding des heeren de Wit
om de groote poort open te zetten en op het
zien van des heeren Abspoel’s gespierden
rug. bedenken zjj zich weldra.
Een boertje uit Breukelen maakt halt en
front en neemt zijn pet af.
Meneer de Wit geloof ik.
Ja.
We zijn nog oude vrienden, van weges
uwes broer van Slangevecht.
O, ja, hoe maak je ’t?
Ik heb m’n haantje bij me.
Zoo, en ben je ingeschreven
Nee, dat heb ik uit ’t advertentie (de man
toont een uitknipsel uit een courant) niet
kennen lezen.
Dat spijt me, maar dan mag je niet mee
doen.
Niet
Neen vriend, daar is niks aan te doen.
Da’ spijt me. Allèvel gegroet.
Langzamerhand worden de hokken gevuld
en begint het gekraai tot een koor te rijzen.
Het gelaat van den heer de Wit, die ein
delijk zijn lang gekoesterden wensch, om
hier een hanenwedstrijd te houden, in ver
vulling ziet gaan, glimt als de kam van den
besten haan.
Zenuwachtig dribbelt hij heen en weer, nu
eens een haan zijn nummer wijzende, dan
de lijst der deelnemers contróleerende.
Hij voelt zich .zoo lekker als kip.
Het publiek begint te komen, en het komt
in een vroolijke stemming.
Het gekraai der hanen vermeerdert. De
beestjes kijken een oogenblik vreemd hun
ongemeubelde harems aan, doch schikken
zich op enkele uitzonderingen na, weldra in
hun lot. Een enkele krijgt het te kwaad
en vleit zich neer om met de grootst moge
lijke onverschilligheid den geheelen toestand
voorbij te laten gaan, als had hij er niets
mede te maken.
Anderen stappen deftig met opgeheven
hoofde in hun nieuw verblijf rond, als wilden
zij zeggenje bent knap als je mij aan ’t
kraaien krijgt!
En inderdaad waren er onder hen, die
hun trots zoover dreven, dat zij tot den eind
toe het stilzwijgen bewaarden.
Dat deze hanen niet altijd door hun'eige-
naar begrepen worden, bleek uit de beoor-
deeling van een dezer hanenbazen, die de
houding van zijn haan aldus qualificeerde
die doodvreter van mij doet geen bek open.
Sommige eigenaren trachten als pace-ma
kers op te treden, doch daar bleken de
diertjes, die hier op sportgebied debuteerden,
nog zeer ongevoelig voor. De haan No. 102,
die naast de kunsthaan van den heer Van
Leeuwen zat, was zelfs over deze kunstma
tige poging om hem aan het kraaien te
krijgen, zoo boos, dat hij een hardnekkig
stilzwijgen bewaarde, tot groot gemak van
het jury-lid, dat zich slechts met zijn dooie
broer naast hem had bezig te houden.
Van haan No. 8, die niet tot zwijgen was
te brengen en het dan ook tot 2-maal kraaien
per minuut bracht, werd beweerd, dat hem
een speld, ia zijn kam gestoken was,
De werkman, die even een slot aan een
deur- in orde bracht, of de glazenmaker, die
een ruit zette in uw venster, vraagt met
nadruk, of gij niets te zeggen, d. i. niets
te geven hebt.
Zoo gaat het den geheelen dag. Het is
een belasting, en geen lichte, die ons wordt
opgelegd door al die fooien. Uw vertering en
uw reisgeld worden er met eenige percenten
door verhoogd, ’t Is een nimmer ophoudend
aftappen. Wij vinden het zoo stuitend, die
jonge krachtige mannen den geheelen dag
te zien bedelen, want het is een vragen om
een gunst, niet om een recht. Het verlaagt
den stand van bediende, die toch al niet
hoog staat aangeschreven. Het vergalt ons
menigen uitganghet verhoogt noodeloos
onze uitgaven.
Wij zijn afkeerig van bonden; maar een
bond tot uitroeiing van het fooienstelsel zou
veel nut kunnen doen. Zoo lang hij er niet
is, hebbe men den moed, om fooien te wei
geren of niet te geven overal waar men
meent, dat ze door onbevoegden worden
gevraagd.
De opstijging van den luchtschipper
Léon Mary met zijn ballon „Koningin Wil
helmina" aan een terrein van den dieren
tuin te ’s Gravenhage, bracht Zondagmid
dag daar ter plaatse weder honderden toe
schouwers op de been.
Gedurende de vulling van het luchtschip,
welke door een groot aantal personen werd
bijgewoond, deed de jagermuziek zich hoo-
ren, en werden verscheidene miniatuur-
ballonnetjes met reclameplaten en biljetten
van verschillende Haagsche firma’sopgelaten.
Toen omstreeks half’ vijf Léon Mary „alles
los" kommandeerde, hief de muziek het
Wien Neerlandsch Bloed aan.
Langzaam steeg de ballon in de lucht,
waarna een zwakke Zuid-Oostenwind hem
in de richting van Loosduinen dreef. Daar
is de ballon op het landgoed Wildhoeve
dicht bij Kijkduin, op korten afstand van
het zeestrand gedaald en behouden geankerd.
Een logeergast in een der grootste
hotels te Scheveningen, die Zaterdag met
familie in een ververschingslokaal zat, kwam
even nadat hij betaald had, tot de onaan
gename ontdekking, dat zijne portemonnaie
met 900 mark was verdwenen. Er is bij
de politie aangifte gedaan. Een ingesteld
onderzoek leidde tot dusver tot niets.
Door zelfontbranding van een blikken
bus met phosphorus, ontstond gister-voor-
middag omstreeks lP/i uur brand in het
laboratorium van de Hoogere Burgerschool
te Schiedam. Reeds had een vensterkozijn
vlam gevat, toen men het gevaar ontdekte
door den rook, die uit den schoorsteen kwam,
waarna de brand met eenige emmers water
werd gebluscht.
Te Itteren (L.) is een knaap van 10
jaren door eene koe gedood. Hij had het
touw, waaraan hij het dier leidde, om zijn
middel gebonden. Eensklaps werd het dier
wild en sleurde zijn geleider eerst door heg
en steg, om hem vervolgens met zjjn horens
deerlijk te verminken. Toen men den knaap
vond, waren zijne levensgeesten reeds ge
weken.
Eene ontdekking. Eene Engelsche
dame, die een bezoek bracht aan ons „stin
kend" vorstelijk Haagje, wist bij hare thuis
komst veel te verhalen. Daaronder be
hoorde ook, dat het hare buitengewone
verbazing had gewekt, dat hier zoovele
menschen gevonden worden, die „Armen
zorg" en „Vergunning" heeten. In Neder
land, beweerde zij, zijn de Armenzorg! n en
Vergunnings nog talrijker dan in Duitsoh-
land de Schülze’s en Müllers
De groote vraag naar alle soorten
kolen en cokes bljjft aanhouden. Alleen in
nuss gruss soorten schijnt nog verkrijgbaar.
Stukkolen zeer gevraagd. Voor levering van
groote partjjen aan de Rumeensche regee-
ring zijn contracten afgesloten over Rot
terdam met de nieuwe stoombootlijn te ver
zenden, cokes (giet) is voor 1898, volgens
rapport van het syndicaat, ook voor 1899
reeds gedeeltelijk verkocht.
De koninklijke spoorweg-directie te Essen,
wijst in een dringend rondschrijven op de
noodzakelijkheid om voorraden op te doen,
nu het vervoer nog geregeld gaat. Ook voor
ons land mag dit tot waarschuwing dienen,
daar de verzending per spoorweg o a. ook
door de lagere tarieven naar verdere af
standen dit jaar ingevoerd, zeer is toege
nomen en er naar alle waarschijnlijkheid
dit najaar groot wagengebrek zal kunnen
ontstaan. De dagelijksche af voer blijft van
13,060 tot 14,000 wagens. Er is gebrek aan
arbeiders.
*%n wagens zien, alle beladen5
met rogge en boekweit, die ter verkoop
werden aangeboden. Thans heeft dit geheel
opgehouden en inplaats van verkoopen, doen
de boeren nu zelf belangrijke inkoopen van
maïs, haver en garat voor veevoeder. De
lage graanprijzen zijn oorzaak, dat er in vele
streken niets meer uitgevoerd, maar al het
verbouwde graan gebezigd wordt om var
kens te mesten, of koeien en schapen ge
reed te maken voor de slachtbank. Op die
wijze kan men de geteelde granen voordee-
liger omzetten dan op de markten. De
verbouw van boekweit is langzamerhand
zeer afgenomen, maar rogge wordt er nog
evenveel verbouwd als vorige jaren. Het
verbruik van maïs is vooral belangrijk. Te
Appelscha worden aan de beide stoomge
malen talrijke scheepsladingen aangeveerd
en verwerkt, en toch is dit betrekkelijk
geen groot dorp. Ook elders is dit het geval.
Pas is de rogge van het land, of de
stoppel wordt weer omgeploegd, teneinde
spurrie te zaaien. Ook heeft men herfst-
knollen gezaaid, na vooraf het land te heb
ben bemest, daar deze vrucht zich met
schralen grond niet tevreden stelt. Tenge
volge den regen en het overigens gunstige
weer staan spurrie en knollen op vele plaat
sen er reeds boven. In de laatste jaren is
men begonnen met de teelt van reuzenspurrie.
Beiden worden verbouwd tot veevoeder in
den herfst. Fr an. Ct.
Surhuisterveensterheide, 16 Aug.
’t Is voor velen een slecht appeljaar. Maar
niet voor A. Bijma alhier. Zijne appel-,
pere- en pruimeboomen zijn volgeladen als
ieder jaar. Hoe komt dit Bijma snoeit,
reinigt en mest zijne boomen telken jare
nauwkeurig en veredelt ze door enting.
Daarbij is zijn hof door een hoogen mantel
van opgaand hout beschut, zoodat de nacht
vorsten hem ook zelden schade berokkenen.
Men mag aannemen, dat hij jaarlijks een
f 200 voordeel ervan trekt. Zeker navol-
genswaardig.
Opsterland, 16 Aug. Naar ons wordt
medegedeeld, zijn door den deurwaarder,
belast met de vervolging van nalatige be
lastingbetalers inzake Hoofdelijken Omslag
in deze gemeente, bij een paar ingezetenen
de inboedels in beslag genomen.
Lemmer, 16 Aug. Onze visschers zei
len thans dagelijks ter botvisscherij uit.
Over het geheel zjjn de vangsten niet groot
en daarbij is deze visch dit jaar klein van
stuk. Wegens het groote aantal visschers
is de aanvoer echter nog al belangrijk. Zoo
werd hier de vorige week in ’t geheel nog
7000 K.G. aangevoerd. Voor de 100 pond
werd van f 7 tot f 9 besomd. Hepk. Adv.bl.
Sneek, 16 Aug. Opgeluisterd door muziek
van het fanfarecorps „Moed en Volharding,"
alhier, had heden alhier de geannonceerde
ringrijderij van ongehuwde dames en heeren
plaats. Van de 52 paren deelnemers be
haalden W. Lanting en G. de Haan, beiden
van Deersum, den prijs van f 40; de 1ste
premie van f 20 verwierven E. van der
Meulen en K. Nijdam, beiden van Sneek
de 2de premie f 10 verkregen S. Waslander
en L. Bloemsma, beiden van Sneekterwijl
de 3de premie f 5,gewonnen werd door
P. Zijlstra en J. Tolsma, beiden van Bols-
ward.
Zurich, 17 Aug. Bij de wed. J. Tjeer-
dema is alhier komen aanvliegen eene post
duif, met een onleesbaar rood stempel op
den linkervleugel met een woord, waarvan
de beginletters onleesbaar waren, doch de
eindletters oed. Bovendien het getal 189.
Aan den linkerpoot heeft het beestje een
lederen ringetje, gemerkt K 452. De duif
was zoo vermoeid, dat ze zich gemakkelijk
liet grijpen.
Huizum. Maandag morgen hadden wij
hier een eigenaardig schouwspel, namelijk
de jacht op een vos. Vier heeren verge
zeld van een paar honden, gingen hem op
zoeken op het land van den heer Vossen-
berg alhier. Al spoedig kreeg men Reintje
in het oog en nu begon een jacht door
boonenbogen, aalbessenstruiken, boerenkool
en spruitkool, die prachtig was om te zien.
Eindelijk pakte „Flink" uit de „Klanderij"
den vos in den rug. De vos beet en klauwde
om zich heen, maar „Flink" hield vast, tot
hij den vos den ruggegraat had gebroken.
Nog richtte de vos zijn voorstel omhoog,
maar nu was het ook ras met hem gedaan.
Flink" beet weer toe en Reintje was niet
meer. Het prachtige vel zal opgestopt en
in de „Klanderij" tentoongesteld worden.
Een maatschappelijk euvel.
Onder dit opschrift schrijft de Vaderl.
over het fooien-stelsel.
Wij denken aan het geven van fooien,
dat in ons midden meer en meer een stelsel,
en een kwelling wordt.
Waar bleef de tijd, waarin men alleen
een nieuwjaars- en kermisfooi behoefde te
geven, en een fooi aan de baker op een
doopmaal
Thans wordt men, in onze steden en op
reis, van den morgen tot den avond ge
kweld door menschen, die verwachten, dat
gij in hun open hand uw aalmoes zult doen
vallen.
Een tramconducteur neemt het u kenne
lijk kwaljjk, als gij de 2*/a cts. begeert terug
te ontvangen, waarop gij aanspraak hebt.
De man, die u een geringe versnapering
brengt, verwacht, dat gij hem iets geven
zult. Als gij enkele centen terug neemt,
telt hij ze u toe, langzaam en verwijtend,
of geeft voor ze niet te hebben, en vraagt,
of gij niet kunt „passen".
Bolswardsche Courant
t)
F
■-!
ft
