NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
BOtSWARO EN WONSERAOEEL
H
f
j
i
I
I
Verschijnt Donderdags en Zondags. Zes en dertigste Jaargang. 1897.
HIT M01BL
7*
No. 69.
!r
M
i
BINNENLAND.
i i
jw
hun
o
VOOR
-
blik
4b
i
ABONNEMENTSPRIJS 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
rr
^XXXXXAAXX^XXXXXXXX$
ZONDAG 29 AUGUSTUS.
(h
achteruitgaan en daardoor de prijzen der
varkens ook dalende zijn.
Het is daarom zoowel in het belang der
boeren van den handel en ook van ons,
dat er geprotesteerd wordt tegen het over
matig voederen met mais en dat ieder ander
voeder als gerst, haver, erwten, rogge of
zemelen beter is dan mais.
Wij hopen daarom, daar het hier een al
gemeen belang voor de landbouwers betreft,
dat hoofdbesturen der Land-Maatschappijen
onze zaak ter harte nemen en de afdeelin-
gen er op zullen wijzen, opdat de boeren
behoed blijven voor lage varkensprijzen.
(Landb. Wb.)
Sneek, 27 Aug. Door een naamlooze
vennootschap wordt hier aan de Geeuw een
deels afgebroken olieslagerij ingericht tot
een siroopfabriek. ’t Is te wenschen, dat het
Gemeentebestuur voor den tijd de hand in
het spel steekt.
De justitie heeft in beslag genomen
de tribune, die hier jl. Zondag bjj de mee
ting dienst deed. Aan een architect is de
teekening ervan opgedragen.
Intusschen ontkent de timmerman F. de
W., dat hij lieden op de planken heeft toege
laten, die er niets op hadden te doen, en
voorts, dat hij geen permissie aan de jongens
had verleend, om onder de tribune te krui
pen. Hij geeft de politie brutaalweg van ’t
geheele ongeval de schuld, terwijl uw ver
slaggever, die even voor ’t ongeluk het
terrein verliet, pertinent durft te verklaren,
dat deze in alle opzichten haar plicht heeft
gedaan.
Franeker. Tot leden van het Hoofd
bestuur van Nederlandschen Kaatsbond zijn
door de afdeelingen aangewezen de Heeren
W. Westra, Franeker, Voorz.H. Schievink,
BolswardL. J. Boersma, ArumJ. W.
Meijer, WitmarsumA. P. Anema, Her-
bayumJ. A. Osinga, St. Jacobi Parochie;
J. Wouters, Franeker, Secretaris.
Workum, 24 Aug. Bij de heden ge
houden herstemming voor een lid van den
Gemeenteraad waren 358 geldige stemmen
uitgebracht. Hiervan verkreeg de heer M.
Kuiper (chr. bist.) 203 en de heer J. Jansen
(lib.) 155 stemmen, zoodat eerstgenoemde
gekozen werd.
St. Anna Parochie, 26 Augs. Het
kerkgebouw der Ned. Herv. Gem. alhier,
waarover zooveel pennen in beweging zijn
geweest sinds het eerste optreden van den
heer Domela Nieuwenhuis daarin tot de
einduitspraak van de Rechtbank, dat kerk
gebouw zal eindelijk eens wat kunnen
worden opgeknapt. Door gebrek aan fondsen
konden kerkvoogden in de laatste jaren
zelfs het eerst noodige niet laten verrichten,
zoodat langzamerhand het gebouw in een
vervallen toestand kwam. Thans, nu de
Synode een subsidie van f 5000 voor eene
restauratie heeft verleend, zal eene flinke
herstelling kunnen plaats hebben. Ofschoon
misschien dit jaar nog wel de besteding zal
komen, zal eerst in het volgende voorjaar
met het gebouw worden begonnen. De koepel
zal moeten worden vernieuwd en ook in de
kerk nog al wat worden verricht. Men spreekt
er van, dat de synodale subsidie nog niet
toereikend zal zijn, om de kosten te dekken.
Lemmer, 26 Augs. In tegenstelling met
het begin van de botvisscherij, toen de
vangsten schraal waren, wordt hier de laatste
dagen flink van deze visch aangevoerd.
Alleen door de Lemster visschers is hier
deze week ruim 4300 K.G. aangebracht.
Voor de 100 pond wordt thans f 7 besomd.
Hepk. Adv. BI.
INHOUD van het Friesche Tijdschrift
„Sljucht en Rjucht“ van 28 Augustus 1897.
Fij, Griet, P. J. Braaksma. By ’t
Snitser Hirdsilen. Tsjinoer in tiger, T.
J. B. Riedling. Koartswyl. Neat
nedig, M. G. 8. Ho min yn Siam kiezen
lukt (met plaatje).
Onderstaande nieuwtjes uit een Suri-
naamsch blad geven een denkbeeld van 't
Hollandsch („dezelfdezuivere Dietsche taal44)
dat men daar spreekt
„Aan het iets doen der straten Groote
Dwarsstraat e. a., wat wij kort geleden met
genoegen vermelden, is men gestaakt, kort
nadat wij zulks hadden medegedeeld.
„Eergistermorgen, terwijl een koelie met
zijn ezel en kar de Logebrug afzakte, werd
de ezel schichtig door geblaf van een hond,
overreedde een kind en bracht het arme
schaapje in een bedenkelijken toestand.
„Ten politie bureau werd de klachte ge
bracht van een kind, dat zjjn stiefvader ge
stolen heeft?
T\e namiddagzon straalt in vollen glans
I I op het bekoorlijke, aan zee gelegen
JJ Normandische dorpje Soisse. Onop
houdelijk slaan de blauwe golven
zachtkens het klinkt als een zacht wie
geliedje tegen de hooge, dorre rotsen,
waaruit de kust gedeeltelijk gevormd is.
Aan de voet van een reusachtig rotsblok
dicht bij het strand staat een slanke meis-
jes-gestalte, met het kleine kopje hoog op
geheven. Blanche Terbautdraagt een grooten
korf, sierlijk met bonte bloemen gevuld,
op haar schouder. De geringste aanraking
der smalle, gebruinde vingers is reeds vol
doende, om den welriekenden last op de
gewenschte plaats te houden. De zonne
stralen tooveren wonderlijke kleurschakee-
ringen op het krullende, gouden haar, dat
in den nek in een eenvoudige losse wrong
is opgemaakt. Het mooiste in het fijne,
liefelijke gezicht van het meisje zijn even
wel haar prachtige, grijze oogen, diep en
klaar, half verscholen achter lange, donkere
wimpers.
De opmerkzame blik van William Norton
rust een paar seconden op het bekoorlijke
gelaat, dan werkt hij met voorzichtige, bijna
teedere penseelstreken aan zijn schilderij
voort. In korten tijd ontstaan de schoone
gelaatstrekken, verschijnt de prachtige ge
stalte van het lieve dorpsmeisje op het doek.
„Blanche, ik verwacht morgen bezoek
uit Engeland14.
„Zoo, meneerEr klinkt als een zachte
schrik in haar liefelijke zilveren stem. En
voor een kort oogenblik betrekt haar frisch
gelaat, en haar volle, roode lippen worden
door een lichte zenuwtrekking bewogen.
„En het is nog wel iemand, van wie ik
veel houd, kleintje44.
„Zoo, meneer44, klinkt weder hetzelfde
korte antwoord, misschien nog een klein
weinig droeviger dan zooeven.
Norton bemerkt er niets van. Hij is te
(jverig met de achtergrond van zijn schil
derij bezig of wel met gedachten aan die
iemand, van wie hij veel houdt en die
morgen op denzelfden tijd hier aan zijn
zijde zal wezen. De scherpe blik van het
meisje ziet evenwel de bijzondere verstrooid
heid van den kunstenaar, en onbewust
vullen haar grijze oogen zich met bran
dende tranen.
Daar ligt hij eensklaps penseelen en palet
neer, bergt nog steeds gedachteloos alles
in zijn schilderkast op en glimlachend laat
hij zijn schoon model met een„goeden
avond, kleintje44 gaan.
Hij gaat niet zooals anders aan hare zijde
naar het dorp terug om met haar op de
zorgeloos vroolflke wijze, die zij van hem
gewend is, te babbelen.
Langzaam en moe gaat Blanche nu alleen
langs den weg naar de kust.
Met de geheele onschuld van haar ziel
had zij zich aan de uitgelaten vreugde, die
haar hart bjj het samenzijn met den vrien-
delijken Engelschen schilder ondervond,
overgegeven. Zij vroeg zich met verwonde
ring af, waarom alles nu zoo anders was,
waarom haar de avondwind zoo koud en
guur scheen, ofschoon de hemel in ’t verre
Westen toch evenals vroeger in goud en
purper straalde.
William Norton was in zijn hart een
eerlijk, rond menseh. Hij had er nooit aan
gedacht, Blanche Terbaut’s hart te ver
overen, maar hij was een dier mannen,
wien het tot een tweede natuur is gewor
den, ridderlijk en vriéndelijk tegen alle
jonge mooie vrouwen te zijn. En daaren
boven was hij schilder en bezat als zoodanig
niet alleen grooteren zin voor het schoone,
maar ook alle zwakheden der kunstenaars
natuur. Hij was ook maar een menseh van
vleesch en bloed, en veel zelfbeheersching
had hij nooit geleerd. Zoo had hij zich door
de zeldzame bekoorlijkheid van het een
voudige dorpsmeisje onwederstaanbaar aan
getrokken gevoeld en het kwam als van
zelf, dat dit warme gevoel zich bij gelegen
heid in blikken en woorden uitdrukte.
En Blanche zelf, die gedurende haar
zeventien jaren, afgezien van de ruwe boeren
en visschers van Soisse, nooit met een
anderen man had omgegaan, bevond zich
sedert de laatste drie weken in een waren
vreugderoes. Dageljjks had zij hier aan ’t
zonnige zeestrand als model gestaan, en
eiken avond was zij aan zijne zijde naar
het stille dorpje terug gewandeld. Hoe
dikwijls had hij haar met zijne seboone,
diepe stem niet „Blanche44 en „kleintje44
genoemd en haar daarbij zoo wonderlijk
aangezien.
En nu voelde zij met het wonderbaarlijk
fijn instinct der vrouw, dat dat alles voorbij
was dat hij daar niets, in ‘t geheel nieta
groote, woeste golven als overwinnaar op
het strand zal komen.
Daar verdwijnt op eens het zeldzame,
hartstochtelijke vuur in Blanche’s grijze
oogen en maakt plaats voor een zacht licht.
Een kort gebed komt over haar lippen,
met een haastige beweging doet zij haar
rokken uit, en moedig stort zij zich als
een echt kind der zee, in de woeste golven.
Als een uitstekende zwemster, het gevoel
der vrees in het geheel niet kennend, on
dervindt Blanche eer een soort genoegen.
Het is bijna een gevoel van triomf, dat
haar hart vervult en in haar oogen tot
uitdrukking komt, terwijl zij worstelt tegen
de bruischende golven.
William Norton ziet het in die grijze,
lichtende diepte schemeren en weet en be
grijpt op dit oogenblik alles, wat in de ziel
van hei meisje omgaat. Hij laat den ge
liefden last uit zijn bijna verlamden arm
in de krachtige, forsche armen der redster
glijden.
bij gedacht had, dat hij zou weggaan,
om haar alleen te laten, zooals zij ’t vroeger
was, en toch zoo anders, zoo geheel anders
dan zij het vroeger geweest was.
„Mijn lieveling mijn eenige lieveling
Deze hartstochtelijke woorden draagt de
zoele avondwind naar de ooren van het
meisje, dat blootshoofds, tusschen de dichte
struiken verborgen, op den afgebrokkelden
muur staat en gespannen luistert, naar
wat beneden voorvalt.
In haar schoone, grijze oogen schemert
een zeldzaam licht, op haar zachte, ge
bruinde wangen gloeit het rood der koorts
achtige opgewondenheid.
Maar die twee daar beneden aan de voet
van de rots zijn zoo met elkaar bezig, dat
zij niets zien en niets hooren. William Norton
ziet in het schitterend blanke gelaat van
een slanke, in ’t wit gekleede vrouw. Geheel
zijn lang teruggehouden liefde, de geheele
kracht zijner hartstocht, zijn ziel ligt in
dezen blik.
En het meisje daar boven ziet dit, en
een gevoel van grenzelooze smart verscheurt
haar hart.
„O laat mij sterven, ik bid er om44, fluis
teren haar bevende lippen.
Blanche kan haar oogen niet van de
beide afwenden. Met brandende jaloesie
in het hart bespiedt zij het gelaat van de
schoone bleeke vrouw. Zij ziet den straal
van geluk in de groote, zwarte oogen der
vreemde lichten en ziet haar dunne lippen
bewegen.
Daar buigt Norton’s blonde hoofd zich
dieper steeds dieper en... Blanche wendt
haar gelaat doodsbleek af. Zij kan het
niet langer verdragen...
Een week gaat voorbij. William Norton
werkt vlijtig aan zijne schilderij. Hij ver
wondert er zich dikwijls over, waarom zijn
model plotseling zoo stil en terughoudend
is gewordeneen paar malen heeft hij het
zelfs beproefd, het vertrouwen van het
schuwe kind in zijn oogen was Blanche
Terbaut niets meer dan een kind terug
te vinden, maar zij trok zich bij elke toe
nadering terug, als een gewond dier voor
een ruwe aanraking. En William gaf zich
ook verder geen moeite meervoor hem
was alles, wat buiten het bereik van zijn
geluk lag, bijzaak en onbeduidend.
Als een bloedroode kogel straalt de zon
diep in het Westen te midden der schitte
rende, met goud omzoomde wolken. De
lucht is zwoel, geen windje waait, slechts
kleine, kalme golfjes bespoelen het strand.
Blanche Terbaut, zit, licht gekleed, bar
revoets en met ontbloot hoofd op den rand
van een visschersbootje, dat stil aan ’t
strand lag. Haar groote kinderoogen staren
in de verte, haar lippen zijn vast op elkaar
gedrukt.
Daar, een klein eindje verder wordt een
elegante, kleine boot van de kust afgestoo-
teneen breedgeschouderd man in een
lichtgrijs costuum slaat de riemen in ’t
water. Aan het roer zit een zwartgelokt
meisje met een wit kleed met wjjd-uitwaai-
ende gekleurde linten.
Het eenzame meisje aan den oever zwijgt.
Blanche bedekt haar gelaat met haar bruine
handen en zinkt in elkaar.
De zon zinkt dieper en dieper, terwijl
de gladde zeespiegel elke kleur van den
horizon, van het teederste rose tot het
donkerste rood en het schoonste violet
weergeeft.
Daar verschijnt evenwel plotseling een
donkerzwart wolkje, dat grooter en grooter
wordt, en in een oogenblik is die kleuren
pracht verdwenen. Een huilende wind steekt
op en in weinige oogenblikken zijn niets
dan donkergroene en zwart-purperen golven
aan de oppervlakte der zee te zien, die
steeds grooter worden en steeds luider met
hun schuimende koppen op de kust branden.
Blanche rijst verschrikt op en ziet met
ontzetting hoe op eenigen afstand een bootje,
als ware ’t een notedopje, wordt heen en
weer geslingerd. Eenige seconden verloopen
de oogen van het meisje rusten op het
hulpelooze vaartuig daar klinkt een ver
schrikkelijke, wanhopige kreet midden tus
schen het woeden der elementen. En in
het volgend oogenblik kampt een man
vertwijfeld met de woeste golven zijn linker
arm omklemt een in ’t wit gekleede, slanke
gestalte.
Een oogenblik staart Blanche in adem-
looze spanning met wijd geopende, somber
gloeiende oogen op dat ééne punt in de
schuimende zee. William Norton was nooit
een flink zwemmermaar met het bewuste-
looze lichaam in zjja arm, schijnt het bijna
ónmogelijk, dat hij uit den strijd met de
Uit Buggenum wordt aan de L. K.
gemeld
De proef met komkommers, welke dit
jaar door eenige leden van den Boeren
bond genomen is, mag gerust welgeslaagd
genoemd worden. Door de gezamenlijke
deelnemers is nog niet één bunder land ge
bruikt voor de proef en toch is de opbrengst
gemiddeld 100.000 stuks per week. Voor
zeker zal een volgend jaar deze teelt op
veel grooter schaal begonnen worden, want
men ziet hieruit, dat er bij flinke bemes
ting en zorgvuldige oppassing veel van
deze vrucht kan verwacht worden.
Ouders in steden klagen vaak steen
en been over de duurte der privaatlessen,
die ze hunne kinderen moeten doen geven.
Minder dan f 1 per uur vragen de onder
wijzers niet, de „hoofden44 vaak f 1.50 a f2,
de leeraren soms f2.50 a f3. Het gewone
dorpstarief varieëert tusschen f 0.25 en f 0.75.
„Het „record44 zal wel geslagen zijn door
een Zeeuwsch onderwijzer, die in den af-
geloopen winter zich beschikbaar stelde
tegen f 0.05 per uur en per leerling, onver
schillig het aantal, die van zijne geestes-
spijze gebruik maakten. Uit goede bron
vernam ik, dat bedoelde onderwijzer eens
één leerling had, en alzoo voor 5 cent of
te wel één stuiver een vol uur dien discipel
zich liet laven aan de bron der wetenschap.
Sedert eenigen tijd klaagt men in En
geland over de slechte qualiteit van het
Hollandsche spek en het Hollandsche var-
kensvleesch, dat bet nl. week en olieachtig
is, een gevolg alleen van het buitensporig
voederen met mais, waardoor de prijzen van
het spek en het versohe varkensvleesch
Het onweer is voorbij, de nacht breekt
aan en ster op ster verschijnt aan het donker
blauwe hemelgewelf.
William Norton zit bij de legerstede
zijner geliefde bruid, en zij zien elkaar in
de oogen. Beiden hebben een diep gevoel
van eerbied en dankbaarheid in hun hart
jegens hun redster.
In Pierre Rebaut’s hutje ligt een stille,
slanke gestalte, bet bleeke gelaat door
zaligen vrede verhelderd.
Voor altijd heeft Blanche Terbaut haar
schoone oogen gesloten.
Haar laatste blik vol eeuwige, oneindige
liefde heeft op den man gerust, wiens levens
geluk zij in haar sterken arm naar het
strand heeft gedragen.
Zij is niet geheel tot aan den oever kun
nen komen. Een paar mannen, die snel
naderbij kwamen, moesten haar last over
nemen. Toen was zjj zelve bewusteloos in
de diepte gezonken.
Men had haar terstond opgevischt, even
als den bqna onmachtigen jongen schilder,
maar terwijl William Norton en zjjn bruid
weldra bijkwamen, bleven de pogingen om
bij Blanche de levensgeesten op te wekken
vruchteloos.
„Plotselinge hartverlamming door over
spanning44 luidde het oordeel van den dok
ter. William Norton wist het beterhij
had de geheele droevige waarheid in éénen
blik van het heldhaftige meisje gelezen.
Het portret van het schoone model uit
Normandie was voor William Norton en
zijn vrouw een onschatbare bezitting.
r»
BolswarcLsche Courant
TT
-\z SZX/X/-XZ\Z\Z-sz*
I
I
