d
t»l
I
EN ADVERTENTIEBLAD
St. NicolHl®
SI
2!
Tl 1AAT4
POTSPEL-----
i
BINNENLAND.
ZONDAG 5 DECEMBER.
St. Nicolaasavond t Donderdags en Zondags. Zes en dertigste Jaargang. 1897.
A. de WIT
VOOR
de
9
donkere, stormachtige
Jk
van
afgeweest,
om
Deo. a.s. gedaan
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cte. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
|r
heldin had hij zich de vrouw gekozen,
wier beeld hem kracht gaf tot het ver
richten van het uiterste, wier aandenken
hem moedig deed voortgaan.
„Leonie" was het wachtwoord, dat hem
wekte uit de korte onrustige sluimeringen,
waarin zelfs zijn geest doorwerkte en hem
aanschouwelijk maakte, hetgeen hij te voren
schreef
„Leonie" was het woord, dat hem be
hoedde voor neerzijgen, wanneer de moede
beenen hem bijna niet meer konden dragen.
„Leonie", altijd Leonie, tot in den dood
altijd haar naam.
En ver van haar af werd een strijd
het bestaan gestreden, een strijd, zwaar
genoeg om hem, welke dien streed, neer
te vellen.
De strijder was echter moedig, volhar
dend, zijn oogen gericht op het doel, dat
hij wilde bereiken.
Op een klein dakkamertje, bijna zonder
licht, waar het verschil van zomer en winter
zich slechts kenmerkte door brandende
hitte of verstijvende kou, zat hij met koorts
achtig schitterende oogen, omringd door
papieren en schreef, schreef altijd door,
zich ternauwernood tijd gunnend om te
eten of te drinken.
Menigmaal vonden de flauwe lichtstralen
van den aanbrekenden dag den vermoeide,
het hoofd neergezonken op zijn werk, ter
wijl de lamp was uitgegaan, zonder dat hij
het wist.
Met eindeloos geduld alle moeilijkheden
trotseerend, alle teleurstellingen het hoofd
biedend, werkte hij voort aan het groote
werk.
Elke dag bracht hem een stap nader,
tot hem eindelijk het geluk de hand zou
reiken en hem het tooverland zou binnen
leiden, waarvan „zij" koningin zou zijn.
Kleine bijdragen in tijdschriften brachten
hem genoeg op om te blijven leven voor
het eenige, steeds meer en meer naderende
■doel.
Zijn drama ontwikkelde zich langzamer
hand, voller, boeiender wordend, als een
schuchtere knop, die eenmaal ontloken,
?ijne volle pracht tea toon spreidt, Als
Witmarsuni. ’t Was maar een heel
eenvoudig sprookje, dat de heer v. d. Leij
van Rauwerd op de Nutsvergadering van
het Departement Witmarsum—Pingjum"
behandelde. Ja, de meesten onzer zouden
het bij oppervlakkige lezing dwaas en on
zinnig vinden, dat sprookje van „De echte
Prinses en de erwt.“ Wat voor een onzin
toch, eene prinses, die vermoeid bij eene
koninklijke familie aanklopt, gastvrij wordt
ontvangen, op een heerlijk bed (20 ma
trassen op elkaar) kan uitrusten, maar niet
kan slapen, omdat de koningin moeder, bij
het onderzoek of het wel eene echte prinses
was, eene erwt onder het bed had verstopt.
Zoo dacht men allicht. Maar die meening
maakt plaats voor diepe bewondering voor
den sprookjesdichter, zoodra men leert be
grijpen dat hij in dit eenvoudig sprookje
lessen van levenswijsheid heeft gelegd,
waarvan ons klein verstand niet had ge
droomd. Het was de heer v. d. Leij, die ze
voor ons uit de diepte van het stille water
ophaalde. Hij maakte het ons in eenvoudige
en toch zoo schoone taal duidelijk, hoe de
erwt, beoaaid in een rariteitenkast, door
booze kabouters was gestolen en rondge-
strooid onder het menschdom. Hoe die
erwten daar hebben getierd en honderd
voudige vruchten hebben gegeven. Hoe ze
nog steeds in den vorm van gebrek aan
waardeering en ondankbaarheid, in de zucht
om mee te doen en hoogmoedswaan onder
ons worden gekweekt en onzen slaap, onze
rust, ons genot verstoren.
Maar ook schetste de begaafde spreker
hoe juist de echte prinses vatbaar is, om
ook het oogenschijnlijk kleine en nietige op
waarde te stellen. Kleinigheden in de op
voeding, hoe machtig kunnen zij werken
De echte prinses zal dat begrijpen en zal
ze in acht nemen, omdat zij fijn gevoelt.
Zulke echte prinsen en prinsessen te wor
den, moet aller streven zijn.
Fr. Zuidwesthoek, 1 Dec. De vee-
prijzen zijn hier thans als volgt: vette var
kens, levend gewogen, 20 A 24 cent, schoon
aan den haak 25 cent, vette schapen 16 a
18 cent, dito koeien 20 a 24 cent, alles per
1/i K.G. Vette varkens zijn nog zeer ge
wild vette schapen minder, in hoornvee
wegens het stallen minder handel. Veel jong
vee loopt nog in de weide.
Ooststellingwerf, 2 Dec. Men begint
zich hier, vooral onder den boerenstand, op
het houden van groote koppels kippen toe
te leggen. De voordeelen, welke deze dieren
opleveren, zijn niet onbelangrijk, wanneer
zij een groot deel van den tijd kunnen los-
loopen en zooveel afval kunnen bekomen
als bij den boer het geval is. In de warme
stallen houdt men ze ook gedurende den
winter aan den leg, dus in den tijd dat de
eieren niet zelden f 0.90 a f 1.00 per snees
kosten.
Koppels kippen van 50 tot 70 zijn geen
zeldzaamheid. Rashoenders worden hier
echter niet veel aangefoktmen bepaalt zich
meest bij de gewone boerenkip.
Hepk. Adv. BI.
Drankbestrijding. Door den Bond
van R. K. Werklieden-vereenigingen in het
Aartsbisdom is de volgende motie aange
nomen.
De Bond
overwegende, dat een belangrijke verbe
tering van den maatschappelijken en stoffe-
lijken toestand van den werkmansstand on
mogelijk is, indien het drankmisbruik in
zijn verschillende vormen niet krachtig be
teugeld wordt, spreekt als zijn overtuiging
uit, dat matigheidsgenootschappen onmisbare
hulptroepen zjjn van den Werklieden bond
in het nastreven van zijn maatschappelijk
economisch doel, en verzoekt den besturen
der aangesloten werkliedenvereenigingen om
hunne bijzondere aandacht aan de bestrijding
van het drankmisbruik te wijden en mede te
werken tot invoering van passende maat
regelen van overheidswege, om het gevaar
van drankmisbruik zooveel mogeijjk te be
perken.
Lage tractementen. Te ’s-Her togen bosch
zal dezer dagen examen worden afgenomen
voor de vacante betrekking van klerk bjj
de Provinciale griffie, waaraan een salaris
is verbonden van... f 200.
Te Weerseloo wordt een ambtenaar ter
secretarie gevraagd, met de administratie
bekend op een salaris van f300, terwijl te
Mijdrecht een ambtenaar kan geplaatst
worden tegen f200 salaris.
De burgemeester van Haarlem heeft
alle caféhouders die tot nu toe vergunning
hadden hun café’s tot 12 uur ’s nachts open
te houden, laten aanzeggen, dat dit met 31
op een geheel nieuw gerestaur T| K
TAARTEN enz.,
INLEG 10 cent.
Aanbevelend,
Achter in een der loges verborgen, zat,
met angstig spannenden en toch zoo zaligen,
bezielden blik een kleine gedaante.
Daar trof zjjn oog de tegenover hem
gelegen loge.
Een dame, trotsch als een koningin, het
beeldschoon gelaat met gloeiende geest
drift bezield, onafgewend naar het tooneel
gericht, trok hem eensklaps onweerstaan
baar aan.
Bliksemsnel greep zijn hand in den borst
zak en zenuwachtig vergeleek hij het onbe
schrijfelijk schoon gelaat tegenover hem
met de lieflijke jongemeisjestrekken op het
kleine beeld in zjjn hand.
Den voor hem zittende even aanstoo-
tend, vroeg hij met trillende stem
„Pardon, mynheer... die dame...
„Is mevrouw Leonie..., de vrouw van
onzen eersten artiest.*
Zonder om te zien, was het antwoord
gegeven.
Op hetzelfde oogenblik was het gordijn
gedaald voor de laatste maal-opge
haald -nog eens gedaald-weer
opgehaald
„De schrijver... de schrijver!" klonk het
luid en dringend onder het aanhoudend
handgeklap.
„De schrijver, de schrijver
Een hand opende de deur van de loge,
waar de kleine gebrekkige man zat-
maar-
Doodsbleek met strak gelaat, het kleine
portret in de reeds verstijfde handen ge
klemd, was hij achterover gezonken-
heengegaan ter ruste 1 Amst. Crt.
Hij zag haar iederen dag en telkens werd
haar beeld hem dieper in het hart geprent,
zooals zij nu voor hem zat met het zeld
zaam schoone gelaat, omlijst door licht
blonde haren, de donkere oogen vol ver
langen het leven inziend.
Ademloos, met gespannen aandacht, luis
terde hij naar haar wenschen, haar idealen.
Koningin van haar omgeving te zijn,
aangebeden door allen, gevierd, door jïet
leven gedragen te worden.
„Hy" zou baar echtgenoot worden, die
haar zulk een toekomst bereiden kon.
„Hem“ zou ze haar liefde, haar vurige,
hartstochtelijke liefde geven, die, zelf be
roemd, haar schoonste illusion tot werke
lijkheid zou maken.
Toen was hij heengegaan, de kleine ge
bochelde Jonathan, nadat hjj veelbeteeke-
nend haar had aangezien en een vluchtigen
kus op de mooie blanke hand gedrukt had.
Niemand hoorde meer wat van den on-
beteekenenden, gebrekkigen jongen, nie
mand had zich Zijner ooit aangetrokkén
gevoeld. De kleine wereld, die hem had
gekend, vond in zijn verdwijnen niets bij
zonders en vergat hem.
Ook Leonie miste den kleinen, leelijken
mismaakte niet, die spoedig door een anderen
vereerder werd vervangen.
Steeds mooier wordend, zich meer en
meer van meisje tot vrouw ontwikkelende,
werd het aantal van Leonie’s aanbidders
steeds grooter.
Menigeen, die, het hart gebroken, zich
terugtrok uit den drom, menigeen, die de
schoone trotsche oogen haatte, omdat ze
hem koel aanzagen en zijne liefde tartten,
menigeen, die haar had willen wegvoeren
en haar buiten het bereik van allen, voor
zich had willen verbergen... Een lachje,
als van een zilveren klokje klonk hun in
de ooren, de kleine mond plooide zich
spottend en... zy bleef alleen.
Eindelijk was hy gekomen, de prins uit
het tooversprookje, die haar hart had wak
ker gekusthij was gekomen, schoon, flink
van bouw, moedig de oogenschijnlijk on
neembare vesting aanvallende met vurige
liefde, haar verwinnende, tot hij het meisje
met steeds sterker wordende macht tot zich
trok. „Mijn Leonie" klonk het zacht-
vloeiend van zijne lippen.
Haar hoofdje rustte op den schouder van
den man, die haar ten steun zou zyn en
nogmaals klonk het:
„Myne Leonie... mijne vrouw."
Zij had haar doel bereikt. Haar naam
zweefde op ieders lippen. Want het was
de naam van den meest gevierden acteur
van zijn tyd, dien zij droeg.
Hoe klopte haar het hart, als zij met
schitterende oogen zyn spel volgde, ieder
woord van zjjn lippen op vangend, hoe
trotsch gevoelde ze zich, als ze dacht: „hij
is mijn eigendom, hy, de lieveling van het
publiek."
Zyn roem deelend, zijn kransen kussend,
leefde zy naast „hem" voort, die haar het
leven gegeven had, zooals zij het zich ge
droomd had.
Het was een
nacht -
Geen maanlicht keek vriendelijk door
het kleine venster, geen sterretje begroette
den schrijver met zijn eigenaardig geflon
ker
De regen gutste langs de dakpannen.
Hoe duidelijk kon hy dat hooren.
Weemoedig stemde hem het geloei van
den steeds sterker wordenden wind.
En toch had hij reden gelukkig te zijn,
overgelukkig, want-
Ondenkbaar snel krast de pen over het
papier, nog te langzaam om den snel stroo
menden gedachtengang te volgen.
Een zenuwachtig getrokken streep en
met zijn getrouwe pen in de gevou
wen handen, het hoofd gebogen over zyn
zooeven voltooid werk smeekte Jonathan
Gods zegen af voor de levensreis, die het
zou aanvangen, kracht voor de gevaren,
die het zou moeten doorstaan.
Het schijnt dat het doel is eerst voor
allen de vergunning te doen eindigen, opdat
zij, die een inrichting hebben waar de politie
nooit last heeft, die later weer kunnen aan
vragen. Nu zijn er waar de politie vaak
handelend moet optreden.
Bijna geen bom of logger komt nu te
Scbeveningen binnen of zij hebben groote
verliezen van netten en toebehooren, ver
scheidene zelfs van hun geheele vleet. Voor
de haringvisscherjj zal dit, naar men ver
wacht, een aanzienlijke schade opleveren,
Blijkens de mededeeling in de Memorie
van Beantwoording op het verslag der Tweede
Kamer over het hoofdstuk Financiën, heeft
het wetsontwerp omtrent de Rjj wielbelasting
het Departement verlaten.
De politie te ’s-Gravenhage verzoekt
opsporing van een Maandag aldaar gestolen
aangeteekenden brief, bevattende 5 bank
biljetten van f 1000.
Hoewel de toestand van dr. Schaepman
langzaam vooruit gaat, blijft vooreerst rust
zeer noodig en is, naar het Centrum meldt,
een hervatting zijner parlementaire werk
zaamheden vóór Kerstmis onwaarschijnlijk.
Onderteekend door 498 studenten der
Polytechnische School, is aan de Tweede
Kamer een adres gericht, waarin gezegd
wordt, dat de gebouwen en hulpmiddelen
voor het onderwijs aan die inrichting, op
weinig uitzonderingen na, zoo ten eenenmale
onvoldoende zijn, dat zij aan de meest be
scheiden eischen niet beantwoorden. De be
schikbare ruimte, in verband met het aantal
ingeschrevenen, laat sedert veel te wenschen
overen het aantal ingeschrevenen neemtjaar-
Ijjks nog zeer belangrijk toe.
De veranderingen, in den loop des tjjds
aangebracht, hebben geen afdoende verbete
ring tengevolge gehad.
Adressanten verzoeken daarom de Kamer,
afdoende maatregelen te willen nemen, tot
het tot stand brengen van een geheel nieuwe
inrichting tot vorming van technologen en
ingenieurs.
Tot de bijlagen behoort o.a. een overzicht
van het koolzuurgehalte der lucht in eenige
college lokalen, waaruit blijkt, hoe onvol
doende dat is en hoe weinig dus die lokalen
aan hygiënische eischen voldoen.
Volgens de Haagsche Courant achten
de bakkersgezellen in den Haag hunne zaak
verloren en zullen zij besluiten de wapens
neer te leggen. De voorzitter van het bak-
kers-comité raadt dan ook aan de intrekking
van het besluit van 3 October betreffende
het niet meer verrichten van nachtarbeid.
Het Centrum is van oordeel, dat het vraag
stuk van den nachtarbeid de bemoeiing van
den Staat eischt.
Op de paardenmarkt dezer dagen te
Zevenbergen gehouden, kwam een oud
vrouwtje bij een koopman om een paard te
koopen en vroeg hoeveul ie er wel veur most
hebben.
f 85, antwoordde de koopman.
Het vrouwtje: Ik geef oe zeuven gulden.
Het einde was, dat na lang loven en bieden
de koop gesloten werd voor... 11 gulden!
Bedelende „blinden11. Een opmerkelijk
geval deed zich, volgens De Politiegids, dezer
dagen aan een politiebureau hier voor. Twee
agenten brachten bij den inspecteur een vent
als een boom, die op zjjn borst een papier
droeg: „Blind*1, maar die gesnapt was, dat
bij dood kalm een courant las!
„Ge zijt dus niet blind?" vroeg de inspec
teur.
„Ikke?... In ’t geheel niet, Goddank!"
„Zoo..., maar waarom liep je dan zoo
stumperig langs de straat met een hond
„O, ja, ziet u..., dat is, omdat ik hondjes
dresseer, hoe ze een blindeman moeten
leiden 1“
De werkzaamheden op het wrak der
„Lutine", het goudschij) dat in de gronden
van Terschelling ligt, zijn voor dit jaar ge
staakt. Ook dit jaar heeft genoemd wrak
zich wederom als „kwelduivel" doen ken
merken, daar alle werken om schatten op
te halen, vruchteloos zijn geweest. In het
volgend jaar hoopt men weer met frisschen
moed de werkzaamheden er op te vervolgen.
Valsch geld. Te Haarlem zijn weer
valsche rijksdaalders in omloop; men zij op
zijn hoede!
Te Nieuw-Buinen zal eene aardappelmeel
fabriek worden opgericht. Het benoodigde
kapitaal zal door het plaatsen van aandeelen
worden gevonden, waardoor een bedrag van
f 190J0 is bijeengebracht. Het doel van de
oprichting dezer fabriek is, de aardappelen
met meer voordeel van de hand te kunnen
doen en daardoor de belangen van den veen*
kolonialen landbouw te bevorderen.
Zyn vurig gebed was verhoord. Het
volgend tooneelseizoen zou zyn stuk opge
voerd worden.
Groote verwachtingen werden er
gekoesterd.
Men was bijna zeker ze vervuld te zien,
een schryver als Jonathan, bijgestaan door
den grootsten man uit de tooneelwereld,
moest aller harten veroveren.
De avond, zoo oneindig ver
was daar.
Metgeestdrift bezield, speelden de artisten
de hun toevertrouwde rollen.
Het scheen, als was de geest van den
kleinen gebochelden en toch zoo rijk be
gaafden schrijver in hen gevaren.
Met elk bedrijf steeg de triumf met
donderend applaus riep men de spelenden
terug, terwijl bloemen in weelderigen over
vloed het tooneel bedekten.
Eenmaal had men hem gevonden, be
wusteloos ineengezonken, de pen in de
hand, het hoofd op zijn werk.
Hy was ziek geweest en een geheim
zinnige macht had hem tegengehouden
verder te gaan.
Het was hem, als werd hem iets ont
nomen, als dreigde zijn hart te breken
onder groote, ongekende smart.
Arme Jonathan, hoe kondt ge ook ver
moeden, dat het Leonie’s trouwdag was?
MM
I
.wardsclie Courant
Vp.rlntiiiF=