d t»l I EN ADVERTENTIEBLAD St. NicolHl® SI 2! Tl 1AAT4 POTSPEL----- i BINNENLAND. ZONDAG 5 DECEMBER. St. Nicolaasavond t Donderdags en Zondags. Zes en dertigste Jaargang. 1897. A. de WIT VOOR de 9 donkere, stormachtige Jk van afgeweest, om Deo. a.s. gedaan ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cte. van 1—7 regels. Ver volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte. |r heldin had hij zich de vrouw gekozen, wier beeld hem kracht gaf tot het ver richten van het uiterste, wier aandenken hem moedig deed voortgaan. „Leonie" was het wachtwoord, dat hem wekte uit de korte onrustige sluimeringen, waarin zelfs zijn geest doorwerkte en hem aanschouwelijk maakte, hetgeen hij te voren schreef „Leonie" was het woord, dat hem be hoedde voor neerzijgen, wanneer de moede beenen hem bijna niet meer konden dragen. „Leonie", altijd Leonie, tot in den dood altijd haar naam. En ver van haar af werd een strijd het bestaan gestreden, een strijd, zwaar genoeg om hem, welke dien streed, neer te vellen. De strijder was echter moedig, volhar dend, zijn oogen gericht op het doel, dat hij wilde bereiken. Op een klein dakkamertje, bijna zonder licht, waar het verschil van zomer en winter zich slechts kenmerkte door brandende hitte of verstijvende kou, zat hij met koorts achtig schitterende oogen, omringd door papieren en schreef, schreef altijd door, zich ternauwernood tijd gunnend om te eten of te drinken. Menigmaal vonden de flauwe lichtstralen van den aanbrekenden dag den vermoeide, het hoofd neergezonken op zijn werk, ter wijl de lamp was uitgegaan, zonder dat hij het wist. Met eindeloos geduld alle moeilijkheden trotseerend, alle teleurstellingen het hoofd biedend, werkte hij voort aan het groote werk. Elke dag bracht hem een stap nader, tot hem eindelijk het geluk de hand zou reiken en hem het tooverland zou binnen leiden, waarvan „zij" koningin zou zijn. Kleine bijdragen in tijdschriften brachten hem genoeg op om te blijven leven voor het eenige, steeds meer en meer naderende ■doel. Zijn drama ontwikkelde zich langzamer hand, voller, boeiender wordend, als een schuchtere knop, die eenmaal ontloken, ?ijne volle pracht tea toon spreidt, Als Witmarsuni. ’t Was maar een heel eenvoudig sprookje, dat de heer v. d. Leij van Rauwerd op de Nutsvergadering van het Departement Witmarsum—Pingjum" behandelde. Ja, de meesten onzer zouden het bij oppervlakkige lezing dwaas en on zinnig vinden, dat sprookje van „De echte Prinses en de erwt.“ Wat voor een onzin toch, eene prinses, die vermoeid bij eene koninklijke familie aanklopt, gastvrij wordt ontvangen, op een heerlijk bed (20 ma trassen op elkaar) kan uitrusten, maar niet kan slapen, omdat de koningin moeder, bij het onderzoek of het wel eene echte prinses was, eene erwt onder het bed had verstopt. Zoo dacht men allicht. Maar die meening maakt plaats voor diepe bewondering voor den sprookjesdichter, zoodra men leert be grijpen dat hij in dit eenvoudig sprookje lessen van levenswijsheid heeft gelegd, waarvan ons klein verstand niet had ge droomd. Het was de heer v. d. Leij, die ze voor ons uit de diepte van het stille water ophaalde. Hij maakte het ons in eenvoudige en toch zoo schoone taal duidelijk, hoe de erwt, beoaaid in een rariteitenkast, door booze kabouters was gestolen en rondge- strooid onder het menschdom. Hoe die erwten daar hebben getierd en honderd voudige vruchten hebben gegeven. Hoe ze nog steeds in den vorm van gebrek aan waardeering en ondankbaarheid, in de zucht om mee te doen en hoogmoedswaan onder ons worden gekweekt en onzen slaap, onze rust, ons genot verstoren. Maar ook schetste de begaafde spreker hoe juist de echte prinses vatbaar is, om ook het oogenschijnlijk kleine en nietige op waarde te stellen. Kleinigheden in de op voeding, hoe machtig kunnen zij werken De echte prinses zal dat begrijpen en zal ze in acht nemen, omdat zij fijn gevoelt. Zulke echte prinsen en prinsessen te wor den, moet aller streven zijn. Fr. Zuidwesthoek, 1 Dec. De vee- prijzen zijn hier thans als volgt: vette var kens, levend gewogen, 20 A 24 cent, schoon aan den haak 25 cent, vette schapen 16 a 18 cent, dito koeien 20 a 24 cent, alles per 1/i K.G. Vette varkens zijn nog zeer ge wild vette schapen minder, in hoornvee wegens het stallen minder handel. Veel jong vee loopt nog in de weide. Ooststellingwerf, 2 Dec. Men begint zich hier, vooral onder den boerenstand, op het houden van groote koppels kippen toe te leggen. De voordeelen, welke deze dieren opleveren, zijn niet onbelangrijk, wanneer zij een groot deel van den tijd kunnen los- loopen en zooveel afval kunnen bekomen als bij den boer het geval is. In de warme stallen houdt men ze ook gedurende den winter aan den leg, dus in den tijd dat de eieren niet zelden f 0.90 a f 1.00 per snees kosten. Koppels kippen van 50 tot 70 zijn geen zeldzaamheid. Rashoenders worden hier echter niet veel aangefoktmen bepaalt zich meest bij de gewone boerenkip. Hepk. Adv. BI. Drankbestrijding. Door den Bond van R. K. Werklieden-vereenigingen in het Aartsbisdom is de volgende motie aange nomen. De Bond overwegende, dat een belangrijke verbe tering van den maatschappelijken en stoffe- lijken toestand van den werkmansstand on mogelijk is, indien het drankmisbruik in zijn verschillende vormen niet krachtig be teugeld wordt, spreekt als zijn overtuiging uit, dat matigheidsgenootschappen onmisbare hulptroepen zjjn van den Werklieden bond in het nastreven van zijn maatschappelijk economisch doel, en verzoekt den besturen der aangesloten werkliedenvereenigingen om hunne bijzondere aandacht aan de bestrijding van het drankmisbruik te wijden en mede te werken tot invoering van passende maat regelen van overheidswege, om het gevaar van drankmisbruik zooveel mogeijjk te be perken. Lage tractementen. Te ’s-Her togen bosch zal dezer dagen examen worden afgenomen voor de vacante betrekking van klerk bjj de Provinciale griffie, waaraan een salaris is verbonden van... f 200. Te Weerseloo wordt een ambtenaar ter secretarie gevraagd, met de administratie bekend op een salaris van f300, terwijl te Mijdrecht een ambtenaar kan geplaatst worden tegen f200 salaris. De burgemeester van Haarlem heeft alle caféhouders die tot nu toe vergunning hadden hun café’s tot 12 uur ’s nachts open te houden, laten aanzeggen, dat dit met 31 op een geheel nieuw gerestaur T| K TAARTEN enz., INLEG 10 cent. Aanbevelend, Achter in een der loges verborgen, zat, met angstig spannenden en toch zoo zaligen, bezielden blik een kleine gedaante. Daar trof zjjn oog de tegenover hem gelegen loge. Een dame, trotsch als een koningin, het beeldschoon gelaat met gloeiende geest drift bezield, onafgewend naar het tooneel gericht, trok hem eensklaps onweerstaan baar aan. Bliksemsnel greep zijn hand in den borst zak en zenuwachtig vergeleek hij het onbe schrijfelijk schoon gelaat tegenover hem met de lieflijke jongemeisjestrekken op het kleine beeld in zjjn hand. Den voor hem zittende even aanstoo- tend, vroeg hij met trillende stem „Pardon, mynheer... die dame... „Is mevrouw Leonie..., de vrouw van onzen eersten artiest.* Zonder om te zien, was het antwoord gegeven. Op hetzelfde oogenblik was het gordijn gedaald voor de laatste maal-opge haald -nog eens gedaald-weer opgehaald „De schrijver... de schrijver!" klonk het luid en dringend onder het aanhoudend handgeklap. „De schrijver, de schrijver Een hand opende de deur van de loge, waar de kleine gebrekkige man zat- maar- Doodsbleek met strak gelaat, het kleine portret in de reeds verstijfde handen ge klemd, was hij achterover gezonken- heengegaan ter ruste 1 Amst. Crt. Hij zag haar iederen dag en telkens werd haar beeld hem dieper in het hart geprent, zooals zij nu voor hem zat met het zeld zaam schoone gelaat, omlijst door licht blonde haren, de donkere oogen vol ver langen het leven inziend. Ademloos, met gespannen aandacht, luis terde hij naar haar wenschen, haar idealen. Koningin van haar omgeving te zijn, aangebeden door allen, gevierd, door jïet leven gedragen te worden. „Hy" zou baar echtgenoot worden, die haar zulk een toekomst bereiden kon. „Hem“ zou ze haar liefde, haar vurige, hartstochtelijke liefde geven, die, zelf be roemd, haar schoonste illusion tot werke lijkheid zou maken. Toen was hij heengegaan, de kleine ge bochelde Jonathan, nadat hjj veelbeteeke- nend haar had aangezien en een vluchtigen kus op de mooie blanke hand gedrukt had. Niemand hoorde meer wat van den on- beteekenenden, gebrekkigen jongen, nie mand had zich Zijner ooit aangetrokkén gevoeld. De kleine wereld, die hem had gekend, vond in zijn verdwijnen niets bij zonders en vergat hem. Ook Leonie miste den kleinen, leelijken mismaakte niet, die spoedig door een anderen vereerder werd vervangen. Steeds mooier wordend, zich meer en meer van meisje tot vrouw ontwikkelende, werd het aantal van Leonie’s aanbidders steeds grooter. Menigeen, die, het hart gebroken, zich terugtrok uit den drom, menigeen, die de schoone trotsche oogen haatte, omdat ze hem koel aanzagen en zijne liefde tartten, menigeen, die haar had willen wegvoeren en haar buiten het bereik van allen, voor zich had willen verbergen... Een lachje, als van een zilveren klokje klonk hun in de ooren, de kleine mond plooide zich spottend en... zy bleef alleen. Eindelijk was hy gekomen, de prins uit het tooversprookje, die haar hart had wak ker gekusthij was gekomen, schoon, flink van bouw, moedig de oogenschijnlijk on neembare vesting aanvallende met vurige liefde, haar verwinnende, tot hij het meisje met steeds sterker wordende macht tot zich trok. „Mijn Leonie" klonk het zacht- vloeiend van zijne lippen. Haar hoofdje rustte op den schouder van den man, die haar ten steun zou zyn en nogmaals klonk het: „Myne Leonie... mijne vrouw." Zij had haar doel bereikt. Haar naam zweefde op ieders lippen. Want het was de naam van den meest gevierden acteur van zijn tyd, dien zij droeg. Hoe klopte haar het hart, als zij met schitterende oogen zyn spel volgde, ieder woord van zjjn lippen op vangend, hoe trotsch gevoelde ze zich, als ze dacht: „hij is mijn eigendom, hy, de lieveling van het publiek." Zyn roem deelend, zijn kransen kussend, leefde zy naast „hem" voort, die haar het leven gegeven had, zooals zij het zich ge droomd had. Het was een nacht - Geen maanlicht keek vriendelijk door het kleine venster, geen sterretje begroette den schrijver met zijn eigenaardig geflon ker De regen gutste langs de dakpannen. Hoe duidelijk kon hy dat hooren. Weemoedig stemde hem het geloei van den steeds sterker wordenden wind. En toch had hij reden gelukkig te zijn, overgelukkig, want- Ondenkbaar snel krast de pen over het papier, nog te langzaam om den snel stroo menden gedachtengang te volgen. Een zenuwachtig getrokken streep en met zijn getrouwe pen in de gevou wen handen, het hoofd gebogen over zyn zooeven voltooid werk smeekte Jonathan Gods zegen af voor de levensreis, die het zou aanvangen, kracht voor de gevaren, die het zou moeten doorstaan. Het schijnt dat het doel is eerst voor allen de vergunning te doen eindigen, opdat zij, die een inrichting hebben waar de politie nooit last heeft, die later weer kunnen aan vragen. Nu zijn er waar de politie vaak handelend moet optreden. Bijna geen bom of logger komt nu te Scbeveningen binnen of zij hebben groote verliezen van netten en toebehooren, ver scheidene zelfs van hun geheele vleet. Voor de haringvisscherjj zal dit, naar men ver wacht, een aanzienlijke schade opleveren, Blijkens de mededeeling in de Memorie van Beantwoording op het verslag der Tweede Kamer over het hoofdstuk Financiën, heeft het wetsontwerp omtrent de Rjj wielbelasting het Departement verlaten. De politie te ’s-Gravenhage verzoekt opsporing van een Maandag aldaar gestolen aangeteekenden brief, bevattende 5 bank biljetten van f 1000. Hoewel de toestand van dr. Schaepman langzaam vooruit gaat, blijft vooreerst rust zeer noodig en is, naar het Centrum meldt, een hervatting zijner parlementaire werk zaamheden vóór Kerstmis onwaarschijnlijk. Onderteekend door 498 studenten der Polytechnische School, is aan de Tweede Kamer een adres gericht, waarin gezegd wordt, dat de gebouwen en hulpmiddelen voor het onderwijs aan die inrichting, op weinig uitzonderingen na, zoo ten eenenmale onvoldoende zijn, dat zij aan de meest be scheiden eischen niet beantwoorden. De be schikbare ruimte, in verband met het aantal ingeschrevenen, laat sedert veel te wenschen overen het aantal ingeschrevenen neemtjaar- Ijjks nog zeer belangrijk toe. De veranderingen, in den loop des tjjds aangebracht, hebben geen afdoende verbete ring tengevolge gehad. Adressanten verzoeken daarom de Kamer, afdoende maatregelen te willen nemen, tot het tot stand brengen van een geheel nieuwe inrichting tot vorming van technologen en ingenieurs. Tot de bijlagen behoort o.a. een overzicht van het koolzuurgehalte der lucht in eenige college lokalen, waaruit blijkt, hoe onvol doende dat is en hoe weinig dus die lokalen aan hygiënische eischen voldoen. Volgens de Haagsche Courant achten de bakkersgezellen in den Haag hunne zaak verloren en zullen zij besluiten de wapens neer te leggen. De voorzitter van het bak- kers-comité raadt dan ook aan de intrekking van het besluit van 3 October betreffende het niet meer verrichten van nachtarbeid. Het Centrum is van oordeel, dat het vraag stuk van den nachtarbeid de bemoeiing van den Staat eischt. Op de paardenmarkt dezer dagen te Zevenbergen gehouden, kwam een oud vrouwtje bij een koopman om een paard te koopen en vroeg hoeveul ie er wel veur most hebben. f 85, antwoordde de koopman. Het vrouwtje: Ik geef oe zeuven gulden. Het einde was, dat na lang loven en bieden de koop gesloten werd voor... 11 gulden! Bedelende „blinden11. Een opmerkelijk geval deed zich, volgens De Politiegids, dezer dagen aan een politiebureau hier voor. Twee agenten brachten bij den inspecteur een vent als een boom, die op zjjn borst een papier droeg: „Blind*1, maar die gesnapt was, dat bij dood kalm een courant las! „Ge zijt dus niet blind?" vroeg de inspec teur. „Ikke?... In ’t geheel niet, Goddank!" „Zoo..., maar waarom liep je dan zoo stumperig langs de straat met een hond „O, ja, ziet u..., dat is, omdat ik hondjes dresseer, hoe ze een blindeman moeten leiden 1“ De werkzaamheden op het wrak der „Lutine", het goudschij) dat in de gronden van Terschelling ligt, zijn voor dit jaar ge staakt. Ook dit jaar heeft genoemd wrak zich wederom als „kwelduivel" doen ken merken, daar alle werken om schatten op te halen, vruchteloos zijn geweest. In het volgend jaar hoopt men weer met frisschen moed de werkzaamheden er op te vervolgen. Valsch geld. Te Haarlem zijn weer valsche rijksdaalders in omloop; men zij op zijn hoede! Te Nieuw-Buinen zal eene aardappelmeel fabriek worden opgericht. Het benoodigde kapitaal zal door het plaatsen van aandeelen worden gevonden, waardoor een bedrag van f 190J0 is bijeengebracht. Het doel van de oprichting dezer fabriek is, de aardappelen met meer voordeel van de hand te kunnen doen en daardoor de belangen van den veen* kolonialen landbouw te bevorderen. Zyn vurig gebed was verhoord. Het volgend tooneelseizoen zou zyn stuk opge voerd worden. Groote verwachtingen werden er gekoesterd. Men was bijna zeker ze vervuld te zien, een schryver als Jonathan, bijgestaan door den grootsten man uit de tooneelwereld, moest aller harten veroveren. De avond, zoo oneindig ver was daar. Metgeestdrift bezield, speelden de artisten de hun toevertrouwde rollen. Het scheen, als was de geest van den kleinen gebochelden en toch zoo rijk be gaafden schrijver in hen gevaren. Met elk bedrijf steeg de triumf met donderend applaus riep men de spelenden terug, terwijl bloemen in weelderigen over vloed het tooneel bedekten. Eenmaal had men hem gevonden, be wusteloos ineengezonken, de pen in de hand, het hoofd op zijn werk. Hy was ziek geweest en een geheim zinnige macht had hem tegengehouden verder te gaan. Het was hem, als werd hem iets ont nomen, als dreigde zijn hart te breken onder groote, ongekende smart. Arme Jonathan, hoe kondt ge ook ver moeden, dat het Leonie’s trouwdag was? MM I .wardsclie Courant Vp.rlntiiiF=

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1897 | | pagina 1