Van Vollenho ven’s
Marktplein No. 324.
Nederlandsche Wijn-, Import- Exportmaatschappij,
DIRECTEUR:
BOULEVARD ANSPACH 1.
J. J. LEISTRA,
Geör. fcjtlita Beijer,
WERELDVREDE.
BOERENJONGENS.
MEY’s Stoffwasche
is uit
OPGEKICHT 1860.
Eug. van Gils, voöheen Wed. B. Brouwer.
5
M
A
M
Merlandsche Gist- en Spiritusfabriek,
J. C. van Marken en F. G. Waller, Delft.
Geneeskundige Inrichting, Heereplein, Groningen,
I A A L
I
en
Heden verscheen
Echte Friesche
vervangen het buitenlandsch fabrikaat.
Uitgebreide Leestafel met Hollandsche Couranten
en Tijdschriften.
Per Gias en per Flesch:
Oude Genever, merk „Ouwe Jan”,
Fijne Hollandsche Likeuren, Cognac’s,
Bordeaux, Champagne, Port,
Madera, Sherry,
Allard’s Elixer, Allard’s Advocaat.
N. Allard Jr., Geertruidenberg
dagelijks versch verkrijg
baar bij
ia Ma^taa
te Leeuwarden, Heerenveen
Joure en Bolsward.
Kantoor te Bolsward:
De Echte
Geheele Nederlandsche Volk I
75 cent.
S. F O P M Aj
Bolswardsche Stoomdrukkerij van
FIRMA B. CUPERUS Az.
K. FALKENA Bz.,
te Bolsward.
Prijsopgave
voorden op aanvrage fran
co toegezonden.
In den kortst mogelijken
tijd leveren voii alle voor
komende MRUK WEE
KS dj tegen zeer billijke
prijzen.
Monsters
ZENUWZIEKTEN en STOFWISSELINGSZIEKTEN.
I
en
Naar het Noorsch van LARS DILLING.
M
w
tn
één stuk vervaardigd, van echt linnen niet te onderscheiden
goedkooper dan het waschloon voor Linnengoed.
VERKOOPSMAGAZIJNEN
HEKMAN O O S T E K B A A N.
Q
O
M
W
O
o
hl
DER
EN
DIRECTEUREN:
GROOTZAND.
Een Ernstig Woord
aanstaande Inhuldigingsfeesten,
.J. REIPER,
Hoofd d. C. School te Schraard,
meteen inleidend woord van Ds. O. NOREL,
Ned. Herv. Pred. te Wons.
PRIJS: f 0,45.
per LITER-STOPFLESCH
Verkrijgbaar bij
GROOTE DIJLAKKER
De Uitgever,
Stoomdruk Firma B. Cuperus Az.
Bols^ar4
Skodsborg, naar de villa van den groothan
delaar; we gaan allebei naar binnen en
werpen ons voor de voeten van papa. Het
zal natuurlijk een tableau geven, maar als
die meneer Wimmelman een beetje man
van eer is, zal hij na zulk een scène geen
aanspraak meer op m’n hand willen maken.
„Neen, dat zal hij zeker niet,11 antwoordde
Leopold lachend.
„Maar nu moet je me ook je naam en
stand zeggen. Ik kan toch m’n verloofde
niet voorstellen zonder te weten met wien
ik verloofd ben."
„Dat zal ik je in ’t oor fluisteren, als we
aan de voeten van je wreeden vader liggen,"
„Zeg Leopold je bent toch geen graaf
„Neen Camilla, dat ben ik niet, maar ik
ben een geachte, eerzame zoon van brave
ouders, en ik zal alles doen om je een ge
lukkige toekomst te verschaffen.11
Ik dacht in stilte hoe interessant en roman
tisch het zou geweest zijn, als hij niet zoo
ontzettend eerzaam washij kuste mij niet.
Maar men mag niet te onbillijk in z’n wen-
schen zijn.
’t Viel ons gemakkelijk de villa van
meneer Wimmelman te vinden. Leopold
wachtte buiten en ik ging alleen naar binnen.
Papa zat met meneer en mevrouw Wimmel
man in de tuinkamer.
’t Waren een paar vriendeljjke, allerliefste
oude menschen, en ’t speet me bijna hen te
moeten zeggen, dat ik niet met hun zoon
wilde trouwen.
„Maar Camilla, waar heb jij in Gods naam
gezeten vroeg papa.
„Ik ben in Klampenborg aan wal gegaan.11
„En wat heb je daar sedaan?"
„Ik heb me verloofd," antwoordde ik,
vast besloten.
„Met wie?“ riep papa.
„Met den jongen man, die we gisteren in
Tivoli ontmoet hebben. Meneer Wimmel
man, beste mevrouw, ’t spijt me erg, maar
ik kan helaas niet met uw zoon trouwen.11
„WegUit m’n oogen riep papa. „Ik
wil je nooit meer zien. Reis maar naar
Klampenborg terug en verbreek onmiddel
lijk je engagement.11
„Hij is niet in Klampenborg, hij is hier,11
antwoordde ik moedig, „en ik zal me nooit
van hem laten scheiden, al moest ik hem
volgen tot aan ’t andere einde der wereld."
Leopold was binnengekomen en stond met
gebogen hoofd aan de tuindeur.
„Schei nu uit met die komedie," zei me
vrouw Wimmelman, terwijl ze mij een kus
gaf. „Komt hier kinderen, en weest even
gelukkig als mijn man en ik ’t geworden
zijn. En jij, mijn lief kind, wees blij, dat
je in de armen van mijn braven zoon en
niet in die van een avonturier gevallen bent.
Ik stond als aan den grond genageld.
„Leopold is dus
„Ja, lieve Camilla, ik ben Leopold Wim
melman. Ik heb je gezien toen je met de
stoomboot van Jutland kwam; ik werd
dadelijk waanzinnig op je verliefd, en be
sloot als onbekende je hart te veroveren.11
„En papa
„Ja," zei deze, „je oude papa is niet zoo
dom als je denkt. Ik heb getoond, dat ik
even goed een kleinen roman bedenken kan
als de schrijvers en komedie spelen kan ik
ook, hé? Haha, ik geloof, dat ik best als
wreede vader debuteeren kon.“
Ik vond ’t passend, om boos te worden,
en probeerde het ook, maar ’t gelukte me
niet. Leopold sleepte me naar den tuin in
een prieeltje en telkens als ik mokkend mijn
lippen spitste, vatte hij dat verkeerd op en
meende, dat ik hem een zoen wilde geven,
en daardoor kon ik me ten laatste niet meer
ernstig houden.
Nu ben ik verloofd, en de volgende week
ga ik naar de kookschool en moet ik in zes
weken het huishouden leeren.
Dat klinkt nu wel heel prozaïsch, maar
een kleinen roman heb ik toch beleefd.
Want een roman is ’t, nietwaar?
Daarom moet hij ook gedrukt worden, en
ik krijg ten minste mijn naam ook eens
gedrukt te zien, ja misschien wel tweemaal.
Want ziet u, als mijn huwelijk ongeluk
kig zou worden, als er van jaloezie, mis
verstand of dergelijke dingen sprake zou
zijn, dan zal ik me niet laten scheiden van
Leopold, maar ik zal mijn troost zoeken door
het schrijven van een huwelijksroman.
Die wordt het volgend jaar misschien uit
gegeven.
Hydrotherapie (watergeneeskunde) Massage;
nnc ting voor Electrische en Psychische behandeling.
Speciale behandeling van
(jicht, rheumatiek, vetzucht, suikerziekte.)
GeneesheerE. HEli TI A. ARTS. Spreekuren 10—2.
(Prospectus op aanvrage.)
daar bij een familie te dineeren," antwoordde
ik kleurend.
„Gaat u er vroeg naar toe?" vroeg hij,
„Doet u alsof u bij vergissing bij Bellevue
uitstaptik zal daar op u wachten, en dan
kunt u later uw papa opzoeken."
„Ik zou daar wel lust in hebben, als ’t
maar ging."
„Verlaat u maar op mjj,“ antwoordde hij,
en geloof maar, dat ik me op hem verliet.
Het concert was afgeloopen. Papa was
slecht gemutst en nam heel koel afscheid
van mijn cavalier, die me met een blik van
verstandhouding de hand drukte.
Den volgenden dag ging alles uitstekend.
Papa vond ’t goed dat we vroeg vertrokken,
om nog wat in het bosch te wandelen.
Papa zat gedurende den geheelen tijd op
het dek en keek door een verrekijker naar
Zwedenen terwijl zijn blik op de tegen
overgestelde kust gericht was, zweefde zijn
dierbare dochter te Bellevue, waar haar
trouwe ridder wachtte aan land.
Onderweg noemden we elkaar onze voor
namen. Hij heette Leopold. Is dat niet
aardig? We gingen naar het hotel der
badplaats Klampenborg en gebruikten ge
braden duiven met champagne. Wij zelf
zaten daar als twee kirrende tortelduiven
en slurpten champagne en liefde met volle
teugen.
Later wandelden wij door het bosch en
namen daar op een bank plaats, ’t Was
daar heerlijk romantisch met beukenloof en
vogelenzang en zomerzon en dergelijke dingen.
„Camilla,11 zei Leopold, terwjjl hij mijn
hand in de zijne nam „ik aanbid je, en ik
heb het in jo oogen gelezen, dat jij ook van
mij houdt. Wat zal er van onze ongeluk
kige liefde worden Je vader kan me niet
uitstaan, dat toonde hij duidelijk genoeg en
mijn ouders willen me dwingen, met de
dochter van een landheer uit Jutland te
trouwen, waarschijnlijk een stompneuzige
schoonheid met zomersproeten.11
„We kunnen misschien ontvluchten,11 stelde
ik voor.
„Mijne heele vermogen bestaat op dit
oogenblik uit zes kronen," zei hij somber.
„En ik bezit drie kronen en vijfenzeventig
oere," antwoordde ik. „Daarmee zullen we
niet ver komen hé Hoor eens, Leopold,
ik heb een idéé. We gaan samen naar
Slot.
„Neen, dat denk ik ook," zei papa.
„Maar de juffrouw is hier immers geheel
onbekend."
„Ja papa, ik ben hier geheel onbekend."
„En ik hoop, dat u me voor een man van
eer houdt."
„Zeker!" antwoordde papa koel.
„Natuurlijk:" zei ik. „En daarom neem
ik uw aanbod aan."
„Zoo," zei papa. „Doe jij dat?"
„Ja papa, dat doe ik. Ik ben niet hier
gekomen, om me er mee te amuseeren, dat
u den heelen avond Beiersch bier drinkt."
Toen nam ik den arm van den jongen heer
en wandelde weg.
Ik zag wel dat papa vreeselijk boos was,
maar hij kon er niets aan doen, die oude
knorrepot.
Eindelijk had ik dus toch een avontuur
beleefdIk liep arm in arm met een vreem
den heer, wiens naam ik niet eens kende,
en dien ik ook niet wilde vragen. We liepen
onder een dak van groen loover, begeleid
door de gedempte tonen der muziek, ’t
Kwam me voor alsof we in den tuin van
het paradijs wandelden, waar bonte glas
kogels als verboden vruchten tusschen de
takken hingen.
Onuitsprekelijk gelukkig hing ik aan den
arm van mijn cavalier en ik hoopte maar,
dat hij me dadelijk ontvoeren zou. Maar
daar was hij helaas veel te eerzaam voor.
We gingen naar een caroussel, en bij de
tonen van een orgel schommelden we in een
bootje even natuurlijk alsof we ons op het
meer bevonden en telkens als we in de
hoogte gingen, gilde ik van genot, en hij
hield zijn arm om me heen geslagen en
drukte me vast tegen zich aan, opdat ik niet
vallen zou.
Half verdoofd verliet ik de caroussel en
we wandelden langzaam terug naar de con
certzaal.
Zullen we elkaar nooit meer ontmoeten?"
vroeg hij plotseling, terwjjl hij me met een
zaohten blik aankeek,
^We gaan morgen naar Skodsborg om
11 '1
t)
Pilsener en Miinchener
Ü^BRUSSEL,
St.Annabesses
AAN HET
BIJ DE
DOOR
00
