NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD
B ons WARD M WeHSBBAdm
ll
No. 43. Verschijnt Donderdags en Zondags. Acht en dertigste Jaargang. 1899.
g ZONDAG 28 MEI. Q
I
BINNENLAND.
Een politieke streek.
VOOR
fluister
1
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Uit het Duitsch.
$X)OCXXXXXX^XAXXAXXX$
imi
I F 1
M
van myn
i slaperig,
wezen.
p.
tJ’
Sneek, 26 Mei. Van de Rijksnormaal-
school alhier slaagden bij ’t jongste examen
14, van de 29 candidaten. Van de Christe
lijke 7 van de 16.
Witmarsum. Trouwen met muziek,
dat gebeurt hier niet alle dagen. Geen
wonder, dat geen oud vrouwtje bij de brei
kous en geen kindermeisje achter het wagentje
bleef, toen j.l. Woensdag aan een paartje
de hulde werd bewezen van met volle muziek
van ’t Gemeentehuis te worden afgehaald.
Het was een oud-militair, lid van „Frisia11,
aan wien door de Frisianen deze attentie
werd bewezen.
Heerenveen, 26 Mei. De kermis is
als uitgeregend. Toch gister, op den laatsten
dag, veel buiten volk. En ondanks het gure,
buiige weer ook vele toeschouwers bij de
harddraverij. Zij, die al lang tevoren voor
spelden dat het niets worden zou, omdat
de prijzen huns inziens niet hoog genoeg
waren, hebben ongelijk gekregen. Niet
minder dtn 8 flinke dravers namen aan den
wedstrijd deel. Uitslag Prijs f 50 schimmel-
merrie „De Lytze“ van J. G. Matze te
Mijdrecht, pikeur G. de With, diet20ont
ving le premie f 30 blauwe schimmelruin
„Tsaar Peter 3“ van M. B. de Vries te
Benedenknijpe, pikeur B. de Vries2e
premie f 15 schimmelruin „Tsaar Peter11
van K. Beukema te Drachten, door den
eigenaar bereden; 3e premie f 10schimmel-
merrie „Wilhelmina" van A. Werumeus
Buning te Oostermeer, berijder de eigenaar.
’s Avonds vol in de cafés, en overvol,
zoodat velen terug moesten, in het Posthuis,
waar de Ned. Tooneelvereen, het burgerlijk
treurspel „Ghetto11 gaf. Uitstekend spel,
herhaald applaus.
25 Mei. Een 7-jarig paard van den
heer Boschker te Langezwaag, heden alhier
in het land loopende, werd zoo hevig door
een ander paard geschopt, dat het met ge
broken achterpoot neerviel. Een paarden-
slager heeft het dier afgemaakt.
Haricli, 25 Mei. Voar enkele weken
kocht een onzer dorpsgenooten een hond
van iemand uit Harlingen. Per scheepsge
legenheid werd het dier hier heen vervoerd.
Na een paar dagen bij den nieuwen eige
naar geweest te zijn, werd Turk vermist en
later bleek hij naar zijn ouden baas te zijn
teruggekeerd. Vraag: hoe heeft het dier
den hem geheel onbekenden langen weg
gevonden
Appelscha, 25 Mei. Bij een arbeider
alhier, die met zijne vrouw naar het veld
was te werken, is inbraak gepleegd en uit
eene gesloten kast eene som van f 20 ont
vreemd. Bij terugkomst in de woning von
den zij eene deur los en de kast openge
broken. Waarschijnlijk heeft men zich door
een raam toegang tot de woning verschaft.
De politie heeft evenwel nog geen spoor van
den dader of de daders weten te vinden.
Doniawerstal, 25 Mei. Zijn tegen
woordig mtt tram, melkwagens, legio hon
denkarren en fietsen de wegen zoo veilig
niet meer als vroeger, dat is eenmaal de
stroom des tijds en daar worden de paarden
aan gewoon. Maar een blijvende plaag is de
baldadige jeugd, waarover tegenwoordig
weer veel te klagen valt. Niet genoeg, dat
de paarden met steenen worden geworpen,
liefst worden ook nog de in het rijtuig zif
tenden tot mikpunt gekozen. Ouders, onder
wijzers, politie, publiek, dat ieder het zijne
meehelpe, om de steeds erger wordende
baldadigheid op den openbaren weg tekeer
te gaan Hepk. Adv.bl.
Arumer-scliotelbank, Ofhijheele-
maal in z’n eentje aan ’t „traineeren11 was,
of wel, dat ze hun „Bondswedstrijd11 hiel
den, ben ik niet te weten gekomen. De
laatste veronderstelling Inkt me echter het
waarschijnlijkst. Immers,Tt was op Pinkster
maandag, den dag, waarop de sportwed
strijden bij voorkeur worden gehouden. Op
den keper beschouwd, doet dit ook weinig
aan de „eenigheid11 van het gemaakte
„recjrd11 af. Een record, dat de eenvoudige
Arumer- schotel bank wereldberoemd zal
maken, als zijnde het wereldrecord. Maar
’t wordt tijd, dat ik u den champion-held
„Nu, vrouwtje, kom beneden, wij willen
naar de schutterij-uitvoering
Maar dat is toch niet de stem
normalen DickieZoo stootend en
Daar moet iets niet in den haak
Ik wil hem eerst eens bij lamplicht zien,
het maanlicht is dikwjjls bedriegelijk.
Het listige vrouwtje roept dus op teede-
ren toon„Maar lieve schat, kom toch
boven en zie eens, of ik een goed toilet
heb gekozen het is daar veel te koud voor
je En vol vreugde zie ik, dat hij aan
mjjn onschuldig verzoek gehoor geeft.
Maar ook het trappen klimmen gaat ge
heel anders dan gewoonlijk 1 De sabel bonst
zoo woestEn jawelEen enkele blik bjj
lamplicht is voldoende, om bjj mjj het
vaste voornemen te doen rjjpen „Tot hier
toe en niet verder!11 Maar hoe hem dat te
leveren? Het moet snel bedacht worden.
Als hjj mjjn plan doorziet, is het mis
want dat had ik reeds geleerdals een
man iets meer dan goed voor hem is heeft
gedronken al is het ook op het wel-
zjjn van een keizer dan komt men met
tegenspraak niet ver.
„Toe, lieve Dickie, geef mjj je helm en
maak het je gemakkeljjk op de sofa tot ik
mjj klaar gemaakt hebhet duurt niet
lang.11
Eu ik verdween in de zjjkamer.
Maar in plaats er aan te denken, mjjn
hoed op te zetten, zag ik met kloppend
hart door het sleutelgat en hield mijn ver
moeiden echtvriend in het oog. Zal mijn
list gelukken
Ja, zij gelukt. Dickie legt zich neder,
gelaarsd en gespoord, met sabel en jas
de vermoeidheid blijkt sterker dan zijn wil.
Ik wacht nog eenige minuten, tot ik het
bekende keelgeluid hoor, dan open ik
zachtjes de deur, ga met een lachje naast
mijn dierbaar Dickie staan en fluister:
„Overwonnen
Hoe hemelsch klinkt mjj nu dat anders
zoo gevreesde snorken tegen Ik ben im
mers zoo gelukkig, nu ik mjjn geliefd „op
perhoofd11 veilig geborgen thuis heb. Met
een boek ga ik aan tafel ziften en zie met
waar genot af van alle uitspanningen ter
wereld
Een uur is voorbijgegaan, het is negen
uurLangzamerhand echter begint Dickie
zich te bewegen en verschrikt zeg ik tot
mjj zelf„Als hij nu wakker wordt en
ziet, dat het nog geen tien uur is, loopt hjj
ondanks alles nog weer weg 1“
Ik, snel als de wind op een stoel bjj de
klok, den wijzer vier uur vooruit gezet
en het klein onschuldig bedrog is gepleegd.
’t Is twee uurNu heb ik niets meer
te vreezen.
Weer gaat er een uur voorbjj, het is elf, re
spectievelijk drie uurDickie komt in een
nieuw stadium hjj draait zich om en loopt
daarbjj gevaar van de sofa te vallen... Een
angst, dien ik uista 1 Wat nu? Ik kan
toch onmogeljjk een man van twee cente
naars gewicht zóo steunen, dat hjj niet
valt.
De nood maakt vindingrijkEen, twee,
drie wordt de sofa-tafel weggetrokken
ik sleep uit de slaapkamer al het bedde-
goed aan, dat ik kan tillen kussens, peluws,
dekens, een paardeharen matras en stapel
dat alles netjes naast de sofa op. Nu is
het gevaar voorbjjValt hjj om dan
valt hjj zacht!
Na nauweljjks tien minuten gebeurde,
wat ik vermoed had en lag mjjn Dickie be-
hageljjk op zjjn bed uitgestrekt zonder
ook maar even wakker te worden
Wie was gelukkiger dan ik Nu pro
beerde ik ook de sabel los gespen en den
kraag om den hals los te makenbeide
gelukte na eene krachtdadige handeling,
want voor het ontwaken behoefde ik niet
meer bang te zjjn, het was immers „half
vier
Eindeljjk, even voor vier, wordt hij zich
bewust, waar hjj is... heelgemakkeljjkging
dat niet, want zoo laag bjj den grond was
hjj nog nooit te bed geweest!... Met een
vrooljjk lachje help ik hem overeind en
verte], hoe hij daar ineens was ingeslapen
en hoe trouw ik hem had bewaakt.
Daar slaat hjj een blik op de klok
Wat! vier uur! Dat is immers niet
mogeljjk! En jjj bent den geheelen nacht
voor mjj opgebleven Arm vrouwtjeWaar
om heb je mjj dan niet eerder gewekt?
Ja, wekkenIk moest mjj gauw omkeeren,
zoodat hjj de verraderlijke kleur in mjjn
gezicht niet kon zien opkomen. Aan alle
verdere loftuitingen van zijn kant maakte
ik spoedig een einde met de opmerking,
dat ik nu werkeljjk zeer moe was en zoo
wandelden wjj eendrachtig naar onze slaap
kamer.
Later sloop ik nog eens heldhaftig weg
W deed d.e klok stilstaan, opdat zjj mij
den volgenden dag niet zou verraden.
Zoo eindigde de eerste keizersdag, dien
ik als vrouw beleefde.
Mjjn echtvriend was de eenige, die den
volgenden middag frisch en vroolijk aan
het ontbijt kwam; de anderen gevoelden
allen min of meer een zekere drukking
Het „kind11 had dus toch zoo dwaas niet
gehandeld.
voorstel. Ze hielden dan een wedstrijd in
het ver- en hoogspringen. De meeste
deelnemers brachten het tot 2 en een kwart
decimeter boven het water. Daar spant
onze held zijne spieren en springt minstens
tweemaal zoo hoog, over den kant van eene
melkboot heen, die daar juist passeert en
komt in ’t midden van de boot terecht.
Ongelukkig bezeert hij zich zoodanig in zijn
val in de harde boot, dat hem de kracht
ontbreekt een tweeden sprong en nu weer
in zijn element, het water, te ondernemen.
De bestuurder van het bootje inplaats
van de vèrspringer met de „champion-
medaille“ te vereeren neemt den sport
held gevangen en deze komt nu terecht,
waar alle gevangen snoeken plegen te
komenin de pan van den smullebroer
Fran. Crt.
Te Gissen-Nieuwkerk is de bliksem
geslagen in den Muisbroekschen watermolen,
welke totaal afbrandde.
Ook onder Arkel is de bliksem in een
molen geslagen, doch zonder brand te ver
oorzaken.
Te Kedichem, nabij Leerdam, werden
een paard en veulen door den bliksem ge
dood. Mede sloeg de bliksem aldaar in een
hooiberg, waarin een 12-tal peronen lagen
te rusten, gelukkig zonder iemand te treffen.
Wreede ooievaars. Men schrijft uit
Ingen (Ned. Bet.) aan de N. Arnh. Ct,:
Na alles wat men heeft geboord en ge
lezen over de groote opofferende liefde van
ooievaars voor hun kinderen, zal ’t volgende
bijna ongelooflijk schijnen.
Bij een landbouwer alhier moest de kap
van den hooiberg, waarop een ooievaarsnest
met vier jongen was, vernieuwd worden. In
de onmiddellijke nabijheid werd nu een
paal opgericht en hierop een noodnest ge
maakt. De jongen werden erin gelegd. D.t
stond evenwel den ouden slecht aan, en
den ganschen dag waren zij zeer onrustig.
Den volgenden morgen vond men de vier
jongen dood in ’t nest; zij waren door hun
ouders vermoord
Te Haarlem is bij den heer V. in de
brievenbus geworpen het geopend couvert
van een aan hem geadresseerden brief, af
komstig uit Indië, waarvan de zegels ont
braken. Zich op straat begevende, werd
door hem de verscheurde brief gevonden,
en zoo goed mogelijk van den inhoud kennis
genomen hebbende, bleek dat een wissel
groot f 200 ontbrak.
Een stout stuk is te Amsterdam weder
door inbrekers uitgehaald. Een winkelier in
schoenen, wonendein de 2e Anjeliersdwars-
straat, begaf zich dien avond omstreeks
halfeen ter ruste. Drie uren later werd hij
wakker en de oogen wrijvende, meende hij
te droomen, doch het bleek hem al te spoe
dig dat, wat hij meende te zien, werkelijk
heid was. Een stoel lag dwars voor zijn
bed en de linnenkast stond open. Spoedig
was hij uit bed en viel bijna over den stoel
die zeker voor dat doel daar was neerge-
legd. Bij de linnenkast gekomen, waarin de
sleutels staken, die in zijn broekzak op
den stoel voor het bed waren geborgen ge
weest, bemerkte hij tot zijn schrik, dat een
som van f 120 was verdwenen. Men was
zelfs zoo brutaal geweest, met de sleutels
ook de portemonnaie uit den zak te halen.
De dieven hadden bij het verlaten van den
winkel zich ook van nieuw schoeisel voor
zien.
Het is later gebleken, da1; men zich met
een valschen sleutel toegang tot de woning
bad verschaft.
Op den Van Leeuwenhoeksingel te
Delft is sedert eenige jaren een koffiehuis
gevestigd, waar men zijn dorst kon lesschen
aan het echte Löwenbrau.
De eigenaar, iemand te Rotterdam wo
nende, schijnt met den laatsten huurder op
niet al te goeden voet te staan, want kort
geleden werd dezen aangezegd, om over 14
dagen te verhuizen. En waarlijk kwam na
verloop van dien tijd een nieuwe waard.
De oorspronkelijke huurder weigerde heen
te gaan en natuurlijk ook de nieuwe huurder.
Bier werd niet meer geleverd, zoodat de
zaak nu al sinds een paar weken prijkt met
het opschrift: „tijdelijk gesloten11. Natuur
lijk hebben beide partijen een advocaat
genomen en nu heeft de rechtsgeleerde
raadsman van den eigenaar den oorspron-
ke'ijken huurder in zijn woning opgesloten.
Het gevolg hiervan is, dat men nu eiken
dag het vreemde schouwspel kan zien, dat
de opgesloten huurder met behulp van een
ladder van mondkost wordt voorzien.
Als de advocaat van den eigenaar dat nu
ook maar kan beletten, ziet het er voor den
opgeslotene niet al te prettig uit.
Wat de menschen al niet doen om het
elkander aangenaam te makeal
TYTli waren pas drie weken getrouwd!
Ik kon mij nog volstrekt niet
schikken naar de verhoudinkjes
en omstandigheedjes van ons stadje in
Achter-Pommeren, waar mjjn man met al-
gemeene stemmen tot burgemeester was ge
kozen. Ik was immers als een echt Zuid-
Duitseh kind zoo geheel anders, zoo impul
siever, zoo rechtuitIk stelde nooit „een
wacht voor mjjn mond,11 en heb mjjn be
daarden Noord-Duitschen heer en meester
al menigen zucht gekost. De „heidin,11
zooals hjj mjj dadelijk al in de wittebroods
weken gedoopt had, wilde maar niet ver
standig worden, zij was en bleef een kind!
En toch stelt men zich in een burgemees
tersvrouw altijd als iets ernstigs en waardigs
voor.
En nu stond de verjaardag van den
keizer voor de deur.
De 27ste Januari was een heerljjke hel
dere winterdag. Een echte keizersdag! Ik
was in een alleszins gepaste stemming. Om
tien uur eene plechtige, feestelijke gods
dienstoefening, mjjn Dickie als officier van
de schutterij in uniform, waarvoor ik een
klein zwak heb dan, verzamelen op de
markt, toespraak van den commandant, tot
de manschappen donderend „hoch”! op
den beminden veldheerIk begon reeds
met ons stadje te dweepen, waar groot en
klein zoo vaderlandslievend bjjeen was.
Vanwaar kwamen nu opeens al die unifor
men? Men kon zich immers bijna in Ber-
Ijjn verplaatst denken. Daar zie ik dwars
over de markt wagens, drie, vier rjjen,
landauers, breaks, tentwagens, oude familie-
koetsen ahaDe landadel, de grondbe
zitters van nabjj en van ver waren aange
komen. Nu kwamen toch langzamerhand
eenige bedenkingen bij mjj op tegen de
feestelijke vergadering. Maar zoo ver was
het nog niet.
Eerst ging het nu los op een feestelijk
dejeuner „met dames11 in ons eerste hotel.
Daar waren lekkenjjen voor de meest ver
wende tongen en zelfs de meest vasthou
dende wordt ter viering van dezen dag
royaal. En dan mjjn DickieDie is im
mers een heel ander mensch in ’s konings
rokZoo jolig en in ’t geheel niet stjjf
Daar hoor ik plotseling van alle kanten
de dames levendig tot mijn man zeggen
„Lieve burgemeesterlaat in de stad toch
strooien, het is zoo gladtoe, als 't u blieft,
lieve, beste burgemeester!11
„StrooienAllen lachten om mjjn ver
bluften uitroep. Maar mjjn man had ze
dadelijk begrepen. De bezorgde echtvriendin
nen verkeerden in angst en vreeze wegens
hare „wankelmoedige" huisheeren, als deze
op het late of liever vroege uur het gast-
vrjj hotel zouden verlaten.
Dat waren dus de verwachtingen!
Hoe zou mjjn eerste keizersdag wel uit
vallen
Ik was zeer stil geworden. Geen sek,
geen kaviaar, geen oester hielp; ik drong
op vertrek aan want ik moest mijn Dickie
immers nog eens onder vier oogen spreken,
voor hjj naar zulk een gevreesde vergade-
dering ging.
Ik heb echter bjj dit onderhoud volstrekt
niets bereikt, dat moet ik helaas beken
nen mijn man, van drie weken11 liet zich zóó
weinig van zjjn programma afbrengen, als
of wjj reeds den zeven-.jarigen oorlog achter
ons
om
een
na
dan nog eens naar de vrooljjke tafel
ronde terugkeerenDit was het, wat ik
vreesdeMaar wat was daaraan te doen
Zoo liet ik hem dan met een diepen zucht
(hjj zuchtte niet!) gaan, met de schuchtere
bede, toch vooral zeer voorzichtig te wezen.
Klokslag zeven uur zat ik in vollen tooi
en wachtte op mjjn punctueelen echtge
noot. Kwart na zeven, half achtGeen
DickieIk word ongeduldig, neem mjjn
pels en ga voor het open venster naar hem
uitzien.
Doodsche stilteGeen mensch te zien
De maan schjjnt in heldere pracht, alles
is wit en glinstert. Nu slaat het van den
toren kwart voor achtHet komt mjj voor,
alsof ik geheel alleen ben in ’t geheele stadje.
Daar, was dat niet een sabel die tegen
de steenen rinkelde? Ja! op het eind van
de straat nadert iets. Maar dat is toch niet
de vaste gang van mjjn manZou het ten
slotte toch te „glad“ zjjn Mjjn hart klopt
sneller.Daarstaat mjjn stadshoofd onder mjjn
raam, helder verlicht door de maan en
WU
6
weinig
hadden. Om twee uur begon het diner,
zeven uur wilde hjj mjj afhalen voor
feestelijke uitvoering der schutterij
afloop wilde hjj mjj thuis brengen en
Bolswardsche Courant,
.1
1
L ■ii^_