NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD B ons WARD M WeHSBBAdm ll No. 43. Verschijnt Donderdags en Zondags. Acht en dertigste Jaargang. 1899. g ZONDAG 28 MEI. Q I BINNENLAND. Een politieke streek. VOOR fluister 1 ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden. Franco per post 95 Cents. ADVERTENTIEPRIJS50 Cts. van 1—7 regels. Ver volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte. Uit het Duitsch. $X)OCXXXXXX^XAXXAXXX$ imi I F 1 M van myn i slaperig, wezen. p. tJ’ Sneek, 26 Mei. Van de Rijksnormaal- school alhier slaagden bij ’t jongste examen 14, van de 29 candidaten. Van de Christe lijke 7 van de 16. Witmarsum. Trouwen met muziek, dat gebeurt hier niet alle dagen. Geen wonder, dat geen oud vrouwtje bij de brei kous en geen kindermeisje achter het wagentje bleef, toen j.l. Woensdag aan een paartje de hulde werd bewezen van met volle muziek van ’t Gemeentehuis te worden afgehaald. Het was een oud-militair, lid van „Frisia11, aan wien door de Frisianen deze attentie werd bewezen. Heerenveen, 26 Mei. De kermis is als uitgeregend. Toch gister, op den laatsten dag, veel buiten volk. En ondanks het gure, buiige weer ook vele toeschouwers bij de harddraverij. Zij, die al lang tevoren voor spelden dat het niets worden zou, omdat de prijzen huns inziens niet hoog genoeg waren, hebben ongelijk gekregen. Niet minder dtn 8 flinke dravers namen aan den wedstrijd deel. Uitslag Prijs f 50 schimmel- merrie „De Lytze“ van J. G. Matze te Mijdrecht, pikeur G. de With, diet20ont ving le premie f 30 blauwe schimmelruin „Tsaar Peter 3“ van M. B. de Vries te Benedenknijpe, pikeur B. de Vries2e premie f 15 schimmelruin „Tsaar Peter11 van K. Beukema te Drachten, door den eigenaar bereden; 3e premie f 10schimmel- merrie „Wilhelmina" van A. Werumeus Buning te Oostermeer, berijder de eigenaar. ’s Avonds vol in de cafés, en overvol, zoodat velen terug moesten, in het Posthuis, waar de Ned. Tooneelvereen, het burgerlijk treurspel „Ghetto11 gaf. Uitstekend spel, herhaald applaus. 25 Mei. Een 7-jarig paard van den heer Boschker te Langezwaag, heden alhier in het land loopende, werd zoo hevig door een ander paard geschopt, dat het met ge broken achterpoot neerviel. Een paarden- slager heeft het dier afgemaakt. Haricli, 25 Mei. Voar enkele weken kocht een onzer dorpsgenooten een hond van iemand uit Harlingen. Per scheepsge legenheid werd het dier hier heen vervoerd. Na een paar dagen bij den nieuwen eige naar geweest te zijn, werd Turk vermist en later bleek hij naar zijn ouden baas te zijn teruggekeerd. Vraag: hoe heeft het dier den hem geheel onbekenden langen weg gevonden Appelscha, 25 Mei. Bij een arbeider alhier, die met zijne vrouw naar het veld was te werken, is inbraak gepleegd en uit eene gesloten kast eene som van f 20 ont vreemd. Bij terugkomst in de woning von den zij eene deur los en de kast openge broken. Waarschijnlijk heeft men zich door een raam toegang tot de woning verschaft. De politie heeft evenwel nog geen spoor van den dader of de daders weten te vinden. Doniawerstal, 25 Mei. Zijn tegen woordig mtt tram, melkwagens, legio hon denkarren en fietsen de wegen zoo veilig niet meer als vroeger, dat is eenmaal de stroom des tijds en daar worden de paarden aan gewoon. Maar een blijvende plaag is de baldadige jeugd, waarover tegenwoordig weer veel te klagen valt. Niet genoeg, dat de paarden met steenen worden geworpen, liefst worden ook nog de in het rijtuig zif tenden tot mikpunt gekozen. Ouders, onder wijzers, politie, publiek, dat ieder het zijne meehelpe, om de steeds erger wordende baldadigheid op den openbaren weg tekeer te gaan Hepk. Adv.bl. Arumer-scliotelbank, Ofhijheele- maal in z’n eentje aan ’t „traineeren11 was, of wel, dat ze hun „Bondswedstrijd11 hiel den, ben ik niet te weten gekomen. De laatste veronderstelling Inkt me echter het waarschijnlijkst. Immers,Tt was op Pinkster maandag, den dag, waarop de sportwed strijden bij voorkeur worden gehouden. Op den keper beschouwd, doet dit ook weinig aan de „eenigheid11 van het gemaakte „recjrd11 af. Een record, dat de eenvoudige Arumer- schotel bank wereldberoemd zal maken, als zijnde het wereldrecord. Maar ’t wordt tijd, dat ik u den champion-held „Nu, vrouwtje, kom beneden, wij willen naar de schutterij-uitvoering Maar dat is toch niet de stem normalen DickieZoo stootend en Daar moet iets niet in den haak Ik wil hem eerst eens bij lamplicht zien, het maanlicht is dikwjjls bedriegelijk. Het listige vrouwtje roept dus op teede- ren toon„Maar lieve schat, kom toch boven en zie eens, of ik een goed toilet heb gekozen het is daar veel te koud voor je En vol vreugde zie ik, dat hij aan mjjn onschuldig verzoek gehoor geeft. Maar ook het trappen klimmen gaat ge heel anders dan gewoonlijk 1 De sabel bonst zoo woestEn jawelEen enkele blik bjj lamplicht is voldoende, om bjj mjj het vaste voornemen te doen rjjpen „Tot hier toe en niet verder!11 Maar hoe hem dat te leveren? Het moet snel bedacht worden. Als hjj mjjn plan doorziet, is het mis want dat had ik reeds geleerdals een man iets meer dan goed voor hem is heeft gedronken al is het ook op het wel- zjjn van een keizer dan komt men met tegenspraak niet ver. „Toe, lieve Dickie, geef mjj je helm en maak het je gemakkeljjk op de sofa tot ik mjj klaar gemaakt hebhet duurt niet lang.11 Eu ik verdween in de zjjkamer. Maar in plaats er aan te denken, mjjn hoed op te zetten, zag ik met kloppend hart door het sleutelgat en hield mijn ver moeiden echtvriend in het oog. Zal mijn list gelukken Ja, zij gelukt. Dickie legt zich neder, gelaarsd en gespoord, met sabel en jas de vermoeidheid blijkt sterker dan zijn wil. Ik wacht nog eenige minuten, tot ik het bekende keelgeluid hoor, dan open ik zachtjes de deur, ga met een lachje naast mijn dierbaar Dickie staan en fluister: „Overwonnen Hoe hemelsch klinkt mjj nu dat anders zoo gevreesde snorken tegen Ik ben im mers zoo gelukkig, nu ik mjjn geliefd „op perhoofd11 veilig geborgen thuis heb. Met een boek ga ik aan tafel ziften en zie met waar genot af van alle uitspanningen ter wereld Een uur is voorbijgegaan, het is negen uurLangzamerhand echter begint Dickie zich te bewegen en verschrikt zeg ik tot mjj zelf„Als hij nu wakker wordt en ziet, dat het nog geen tien uur is, loopt hjj ondanks alles nog weer weg 1“ Ik, snel als de wind op een stoel bjj de klok, den wijzer vier uur vooruit gezet en het klein onschuldig bedrog is gepleegd. ’t Is twee uurNu heb ik niets meer te vreezen. Weer gaat er een uur voorbjj, het is elf, re spectievelijk drie uurDickie komt in een nieuw stadium hjj draait zich om en loopt daarbjj gevaar van de sofa te vallen... Een angst, dien ik uista 1 Wat nu? Ik kan toch onmogeljjk een man van twee cente naars gewicht zóo steunen, dat hjj niet valt. De nood maakt vindingrijkEen, twee, drie wordt de sofa-tafel weggetrokken ik sleep uit de slaapkamer al het bedde- goed aan, dat ik kan tillen kussens, peluws, dekens, een paardeharen matras en stapel dat alles netjes naast de sofa op. Nu is het gevaar voorbjjValt hjj om dan valt hjj zacht! Na nauweljjks tien minuten gebeurde, wat ik vermoed had en lag mjjn Dickie be- hageljjk op zjjn bed uitgestrekt zonder ook maar even wakker te worden Wie was gelukkiger dan ik Nu pro beerde ik ook de sabel los gespen en den kraag om den hals los te makenbeide gelukte na eene krachtdadige handeling, want voor het ontwaken behoefde ik niet meer bang te zjjn, het was immers „half vier Eindeljjk, even voor vier, wordt hij zich bewust, waar hjj is... heelgemakkeljjkging dat niet, want zoo laag bjj den grond was hjj nog nooit te bed geweest!... Met een vrooljjk lachje help ik hem overeind en verte], hoe hij daar ineens was ingeslapen en hoe trouw ik hem had bewaakt. Daar slaat hjj een blik op de klok Wat! vier uur! Dat is immers niet mogeljjk! En jjj bent den geheelen nacht voor mjj opgebleven Arm vrouwtjeWaar om heb je mjj dan niet eerder gewekt? Ja, wekkenIk moest mjj gauw omkeeren, zoodat hjj de verraderlijke kleur in mjjn gezicht niet kon zien opkomen. Aan alle verdere loftuitingen van zijn kant maakte ik spoedig een einde met de opmerking, dat ik nu werkeljjk zeer moe was en zoo wandelden wjj eendrachtig naar onze slaap kamer. Later sloop ik nog eens heldhaftig weg W deed d.e klok stilstaan, opdat zjj mij den volgenden dag niet zou verraden. Zoo eindigde de eerste keizersdag, dien ik als vrouw beleefde. Mjjn echtvriend was de eenige, die den volgenden middag frisch en vroolijk aan het ontbijt kwam; de anderen gevoelden allen min of meer een zekere drukking Het „kind11 had dus toch zoo dwaas niet gehandeld. voorstel. Ze hielden dan een wedstrijd in het ver- en hoogspringen. De meeste deelnemers brachten het tot 2 en een kwart decimeter boven het water. Daar spant onze held zijne spieren en springt minstens tweemaal zoo hoog, over den kant van eene melkboot heen, die daar juist passeert en komt in ’t midden van de boot terecht. Ongelukkig bezeert hij zich zoodanig in zijn val in de harde boot, dat hem de kracht ontbreekt een tweeden sprong en nu weer in zijn element, het water, te ondernemen. De bestuurder van het bootje inplaats van de vèrspringer met de „champion- medaille“ te vereeren neemt den sport held gevangen en deze komt nu terecht, waar alle gevangen snoeken plegen te komenin de pan van den smullebroer Fran. Crt. Te Gissen-Nieuwkerk is de bliksem geslagen in den Muisbroekschen watermolen, welke totaal afbrandde. Ook onder Arkel is de bliksem in een molen geslagen, doch zonder brand te ver oorzaken. Te Kedichem, nabij Leerdam, werden een paard en veulen door den bliksem ge dood. Mede sloeg de bliksem aldaar in een hooiberg, waarin een 12-tal peronen lagen te rusten, gelukkig zonder iemand te treffen. Wreede ooievaars. Men schrijft uit Ingen (Ned. Bet.) aan de N. Arnh. Ct,: Na alles wat men heeft geboord en ge lezen over de groote opofferende liefde van ooievaars voor hun kinderen, zal ’t volgende bijna ongelooflijk schijnen. Bij een landbouwer alhier moest de kap van den hooiberg, waarop een ooievaarsnest met vier jongen was, vernieuwd worden. In de onmiddellijke nabijheid werd nu een paal opgericht en hierop een noodnest ge maakt. De jongen werden erin gelegd. D.t stond evenwel den ouden slecht aan, en den ganschen dag waren zij zeer onrustig. Den volgenden morgen vond men de vier jongen dood in ’t nest; zij waren door hun ouders vermoord Te Haarlem is bij den heer V. in de brievenbus geworpen het geopend couvert van een aan hem geadresseerden brief, af komstig uit Indië, waarvan de zegels ont braken. Zich op straat begevende, werd door hem de verscheurde brief gevonden, en zoo goed mogelijk van den inhoud kennis genomen hebbende, bleek dat een wissel groot f 200 ontbrak. Een stout stuk is te Amsterdam weder door inbrekers uitgehaald. Een winkelier in schoenen, wonendein de 2e Anjeliersdwars- straat, begaf zich dien avond omstreeks halfeen ter ruste. Drie uren later werd hij wakker en de oogen wrijvende, meende hij te droomen, doch het bleek hem al te spoe dig dat, wat hij meende te zien, werkelijk heid was. Een stoel lag dwars voor zijn bed en de linnenkast stond open. Spoedig was hij uit bed en viel bijna over den stoel die zeker voor dat doel daar was neerge- legd. Bij de linnenkast gekomen, waarin de sleutels staken, die in zijn broekzak op den stoel voor het bed waren geborgen ge weest, bemerkte hij tot zijn schrik, dat een som van f 120 was verdwenen. Men was zelfs zoo brutaal geweest, met de sleutels ook de portemonnaie uit den zak te halen. De dieven hadden bij het verlaten van den winkel zich ook van nieuw schoeisel voor zien. Het is later gebleken, da1; men zich met een valschen sleutel toegang tot de woning bad verschaft. Op den Van Leeuwenhoeksingel te Delft is sedert eenige jaren een koffiehuis gevestigd, waar men zijn dorst kon lesschen aan het echte Löwenbrau. De eigenaar, iemand te Rotterdam wo nende, schijnt met den laatsten huurder op niet al te goeden voet te staan, want kort geleden werd dezen aangezegd, om over 14 dagen te verhuizen. En waarlijk kwam na verloop van dien tijd een nieuwe waard. De oorspronkelijke huurder weigerde heen te gaan en natuurlijk ook de nieuwe huurder. Bier werd niet meer geleverd, zoodat de zaak nu al sinds een paar weken prijkt met het opschrift: „tijdelijk gesloten11. Natuur lijk hebben beide partijen een advocaat genomen en nu heeft de rechtsgeleerde raadsman van den eigenaar den oorspron- ke'ijken huurder in zijn woning opgesloten. Het gevolg hiervan is, dat men nu eiken dag het vreemde schouwspel kan zien, dat de opgesloten huurder met behulp van een ladder van mondkost wordt voorzien. Als de advocaat van den eigenaar dat nu ook maar kan beletten, ziet het er voor den opgeslotene niet al te prettig uit. Wat de menschen al niet doen om het elkander aangenaam te makeal TYTli waren pas drie weken getrouwd! Ik kon mij nog volstrekt niet schikken naar de verhoudinkjes en omstandigheedjes van ons stadje in Achter-Pommeren, waar mjjn man met al- gemeene stemmen tot burgemeester was ge kozen. Ik was immers als een echt Zuid- Duitseh kind zoo geheel anders, zoo impul siever, zoo rechtuitIk stelde nooit „een wacht voor mjjn mond,11 en heb mjjn be daarden Noord-Duitschen heer en meester al menigen zucht gekost. De „heidin,11 zooals hjj mjj dadelijk al in de wittebroods weken gedoopt had, wilde maar niet ver standig worden, zij was en bleef een kind! En toch stelt men zich in een burgemees tersvrouw altijd als iets ernstigs en waardigs voor. En nu stond de verjaardag van den keizer voor de deur. De 27ste Januari was een heerljjke hel dere winterdag. Een echte keizersdag! Ik was in een alleszins gepaste stemming. Om tien uur eene plechtige, feestelijke gods dienstoefening, mjjn Dickie als officier van de schutterij in uniform, waarvoor ik een klein zwak heb dan, verzamelen op de markt, toespraak van den commandant, tot de manschappen donderend „hoch”! op den beminden veldheerIk begon reeds met ons stadje te dweepen, waar groot en klein zoo vaderlandslievend bjjeen was. Vanwaar kwamen nu opeens al die unifor men? Men kon zich immers bijna in Ber- Ijjn verplaatst denken. Daar zie ik dwars over de markt wagens, drie, vier rjjen, landauers, breaks, tentwagens, oude familie- koetsen ahaDe landadel, de grondbe zitters van nabjj en van ver waren aange komen. Nu kwamen toch langzamerhand eenige bedenkingen bij mjj op tegen de feestelijke vergadering. Maar zoo ver was het nog niet. Eerst ging het nu los op een feestelijk dejeuner „met dames11 in ons eerste hotel. Daar waren lekkenjjen voor de meest ver wende tongen en zelfs de meest vasthou dende wordt ter viering van dezen dag royaal. En dan mjjn DickieDie is im mers een heel ander mensch in ’s konings rokZoo jolig en in ’t geheel niet stjjf Daar hoor ik plotseling van alle kanten de dames levendig tot mijn man zeggen „Lieve burgemeesterlaat in de stad toch strooien, het is zoo gladtoe, als 't u blieft, lieve, beste burgemeester!11 „StrooienAllen lachten om mjjn ver bluften uitroep. Maar mjjn man had ze dadelijk begrepen. De bezorgde echtvriendin nen verkeerden in angst en vreeze wegens hare „wankelmoedige" huisheeren, als deze op het late of liever vroege uur het gast- vrjj hotel zouden verlaten. Dat waren dus de verwachtingen! Hoe zou mjjn eerste keizersdag wel uit vallen Ik was zeer stil geworden. Geen sek, geen kaviaar, geen oester hielp; ik drong op vertrek aan want ik moest mijn Dickie immers nog eens onder vier oogen spreken, voor hjj naar zulk een gevreesde vergade- dering ging. Ik heb echter bjj dit onderhoud volstrekt niets bereikt, dat moet ik helaas beken nen mijn man, van drie weken11 liet zich zóó weinig van zjjn programma afbrengen, als of wjj reeds den zeven-.jarigen oorlog achter ons om een na dan nog eens naar de vrooljjke tafel ronde terugkeerenDit was het, wat ik vreesdeMaar wat was daaraan te doen Zoo liet ik hem dan met een diepen zucht (hjj zuchtte niet!) gaan, met de schuchtere bede, toch vooral zeer voorzichtig te wezen. Klokslag zeven uur zat ik in vollen tooi en wachtte op mjjn punctueelen echtge noot. Kwart na zeven, half achtGeen DickieIk word ongeduldig, neem mjjn pels en ga voor het open venster naar hem uitzien. Doodsche stilteGeen mensch te zien De maan schjjnt in heldere pracht, alles is wit en glinstert. Nu slaat het van den toren kwart voor achtHet komt mjj voor, alsof ik geheel alleen ben in ’t geheele stadje. Daar, was dat niet een sabel die tegen de steenen rinkelde? Ja! op het eind van de straat nadert iets. Maar dat is toch niet de vaste gang van mjjn manZou het ten slotte toch te „glad“ zjjn Mjjn hart klopt sneller.Daarstaat mjjn stadshoofd onder mjjn raam, helder verlicht door de maan en WU 6 weinig hadden. Om twee uur begon het diner, zeven uur wilde hjj mjj afhalen voor feestelijke uitvoering der schutterij afloop wilde hjj mjj thuis brengen en Bolswardsche Courant, .1 1 L ■ii^_

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1899 | | pagina 1