NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD
BOLS WARD M
Des Dichters loon.
ENA Bz
Marktplein No. 324.
No. 55. Verschijnt Donderdags en Zondags. Acht en dertigste Jaargang. 1899.
JOHAN RUEB,
TANDARTS,
FOORHANDEL
L. H. RöBEN
TANDARTS,
Leeuwarden, Groote Kerkstraat,
I 23.
ZONDAG 9 JULI.
BINNENLAND.
VOOR
daarbij
neem
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Nieuwstad G. no. 84, Leeuwarden,
Consult te Sneek eiken DINSDAG van
9-4 uur, Suupmarkt 97, ten huize van den
heer VELTMAN.
vardfir Cnnrant.
Ja, ook verzen.
Ook confirmatie-, bruiloftsgedichten en
dergelijke
Men komt immers menigmaal in om
standigheden dat men over zulke dingen
moet schrijven. Wenscht u soms een ge
dicht van mij
Ja, ik zou het liefst een gedicht hebben
voor een zilveren bruiloft. Het mag echter
niet te duur zjjn. Hoeveel krijgt u als ik
Spreekuren alle werkdagen (behalve Dins
dags) van 104 uur.
Te Sneek eiken DINSDAG van 10—3
uur tegenover het Old Burger Weeshuis.
Ja, heel mooi.
Zeker niet erg goedkoop
Neen.
moet wel veel gedichten maken om
het geld voor zulke stoelen bjjeen te krijgen.
Het zijn erfstukken, sprak hjj onge
duldig.
Ja, ze zijn antiek, dat zie ik wel.
Falk speelde ongeduldig met het koord
van zijn lorgnet.
Neemt u mii niet kwoinv -
Arum. Gedurende het laatste Kwartaal
zijn bij de Spaarbank der Departementen
,Arum“ c.a. en MWitmarsum“ c.a. gedaan
177 inlagen tot een bedrag van 1946J,515
en 26 uitnamen - 4094,2ü5
zoodat er meer is ingelegd f 5366,31.
Afgegeven werden 18 nieuwe boekjes,
terwijl er 6 geheel werden afgelost.
Sneek, 7 Juli. Bij de heden gehouden
verkiezing van 5 raadsleden werden uitge
bracht 843 geldige stemmen.
Herkozen werden de h.h. J. J. Beekhuis
met 481, P. Fennema met 578, H. F. Pijt-
tersen met 510 en R. S. H. Visser (Kath.)
met 544 stemmen.
Herstemming moet plaats hebben tusschen
de h.h. L. J. Krook, die 395 en Tj. H.
Wielenga (aftr. Antir.) die 374 stemmen
kreeg.
Verder verkregen de h.h. Th. Klooster
man (Kath.), Joh. Posma (Chr. Hist) en P.
Wind (Antir.), respectievelijk 322, 318 eu
320 stemmen.
Er zullen enkele nieuwe brievenbus
sen op verschillende punten in de stad ge
plaatst worden. De minister schijnt be
sloten te hebben, in plaatsen als Sneek
meer gelegenheid te geven om de brieven
op de post te brengen. Da heer directeur
van het post- en telegraafkantoor alhier,
heeft in een brief aan Burg, en Weth. ge
vraagd, welke punten in de staf het meest
in aanmerking komen voor het plaatsen
eener bus. Zeker zullen onze stadgenooten
dit met genoegen vernemeo, want voor velen
in onze zich uitbreidende stad, is een gang
naar het postkantoor, naar het spoorweg
station of een der bside bussen bij Ooster-
en Waterpoort nog een heele reis.
Leeuwarden. Alhier zullen vanwege
de „Harddra verijl Vereeniging” op Maandag
17 Juli a.s. twee harddraverijen op de korte
baan gehouden worden, nl. een van paar
den die op de korte baan niet meer dan
één prijs gewonnen, en één vau paarden,
welke geen hooger bedrag dan f 100 in eens
op die baan gewonnen hebben.
Aan prijzen en premiën is een bedrag
van f335 uitgeloofd.
Terwispel, 5 Juli. De reeds bejaarde
landbouwer G. P. B. alhier was naar de
markt te Gorredijk geweest en keerde heden
op den namiddag per rijtuig huiswaarts.
Onderweg kwam hij door de eene of andere
oorzaak van den wagen te vallen en, hoewel
hij oogenschijnlijk geen letsel had bekomen,
stierf hij nog denzelfden avond.
Noordwolde, 5 Juli. Heden nacht zijn
een tweetal koeien van een landbouwer in
de Molenburen de staarten afgesneden. Door
de politie wordt onderzoek gedaan,
Hepk, Adv, Bk
Zjj nam het met bevende hand aan en
stak het in haar leeren taschje, terwijl zij
met een verlegen lachje de drie gulden
wegstopte, die er in lagen.
Gij moet zelf een goede moeder gehad
hebben omdat gij zoo goed de innigste
gevoelens van een moeder kunt schilderen.
Zij stond op en greep zjjn hand.
Ik dank u, ik dank u uit heel mijn
hartomdat gij een arme oude vrouw zoo
gelukkig hebt gemaakt als zjj in langen,
langen tijd niet is geweest.
Zij nam zijn hoofd tusschen haar magere
bevende handen en kuste hem op het voor
hoofd.
God zegene u en dat zonneschijn op uw
levenspad strale. In den hemel hebt gij
eene moeder, die voor u bidt, maar hier
op aarde zal ik voor u bidden als een moe
der voor haar zoon.
Zjj wikkelde het roomkannetje weer in
het papier en trippelde de kamer uit.
Toen Lorenz Falk alleen was, legde hjj
het hoofd op zijn arm en weendemaar hjj
weende geen bittere tranen.
Het was een verfrisschend bad voor zijn
oogen.
Na korten tijd hief hij het hoofd op.
De avondzon wierp haar gouden stralen
door het vensteralles was licht en schitte
rend om hem heen.
Het was hem veel lichter om het hart
geworden. Tot nu toe had hij slechts verzen
en proza geschreven. Heden had hjj voor
de eerste maal een gedicht gemaakt en
daarbij was hjj tot het bewustzjjn gekomen
dat hij een dichter was en dat deze
gave een der schoonste is die een sterve
ling ten deel kunnen vallen.
3 orenz Falk zat op een goeden na-
BL. middag alleen in zjjn kamer.
Hjj behoorde tot de schrjjvers, die zich
reeds een positie veroverd hebben. Zjjn
boeken vonden gereeden aftrek, hij kreeg
er hoog honorarium voor en herkan ons
dus niet verwonderen dat zijn woning ele
gant ingericht was.
De zomerzon wierp haar stralen tusschen
de kostbare bladplanten door in de kamer.
De prisma’s der kroonluchters vonkelden
als diamanten en de vergulde stoelen met
rood damast overtrokken, verblindden de
oogen bjjna door hun gloeiende kleuren.
De jonge schrijver was in rok gekleed.
Verwachtte hjj misschien bezoek? Neen.
Had hij bezoek afgelegd? Ja, in zekeren
zin wel.
Hjj kwam van een begrafenis.
Het elegante salon, waarin hjj thans
alleen en treurig zat, had er voor een paar
dagen nog geheel anders uitgezien. Het
had als ziekenkamer gediend omdat het
zoo groot en luchtig was.
In een hoek der kamer had men een
ledikant geplaatst en daarin had een vrouw
gelegen, die hjj boven alles op de wereld 1
had lief gehad, zijn moeder.
Weken lang had het bed in het salon
gestaan.
Op het eene oogenbük had hij voor het
bed gezeten en de zieke gezangen en ge
beden voorgelezen en in het andere had
hjj aan zjjn schrijftafel vrooljjke coupletten
geschreven. Hjj was een zeer geestig schrij
ver en werkte juist aan een nieuw klucht
spel. Het was door een theater-directie
besteld en moest tegen een bepaalden tijd
gereed zjjn. De klucht moest geestig en
vrooljjk zijn en dat werd zij ook, ofschoon
zjj aan een sterfbed geschreven was.
Thans was de begrafenis voorbjj, de
menschen die gevolgd hadden waren naar
huis gegaan, hjj had de familie naar den
trein gebracht en was thans alleen.
Een doffe kalmte was over hem geko
men.
Het geheele vertrek was met een be
dwelmende bloemengeur vervuld er
waren zooveel kransen en bloemen gezon
den en hjj was vermoeid.
Zjjn oogen brandden. Hoe gaarne zou hjj
aan zjjn gedrukt gemoed door tranen lucht
hebben gegevenHij kon echter niet weenen.
Er werd bescheiden aan de huisdeur ge
scheld.
Hjj bleef zitten en hoorde dat het dienst
meisje door de gang liep en de deur open
deed.
Even daarna trad zjj voorzichtig het ver
trek binnen.
Zij droeg rouwkleeren en zette ter ge
legenheid van den dag der begrafenis een
uiterst melancholisch gezicht ofschoon zjj
met haar nieuwe rouwjapon zeer in haar
schik was.
Er staat een oud vrouwtje op de stoep,
die u gaarne wil spreken, mijnheer Falk.
Ik kan heden geen menschen ontvangen.
Dat heb ik haar ook gezegd, maar zjj
dringt zeer sterk op een oogen blik gehoor
aan.
’t Is waarschjjnljjk een bedelares. Zeg
haar, dat de kleeren van mjin moeder reeds
aan een ander beloofd zjjn.
Dat geloof ik niet, daar ziet zjj niet naar
uit.
Nu, laat haar dan maar binnenkomen.
Een kleine gebogen gestalte met een
rimpelig gelaat en dun grjjs haar, trad de
kamer in. Zjj droeg een oude zwart zjjden
japon, een strooien hoed met een verkleurd
lint en een ouderwetschen, eenvoudigen
doek om de schouders. Over haar linker
arm hing een zeer veel gebruikt leeren
taschje en in de rechterhand hield zjj een
voorwerp, dat zorgvuldig met papier om-
wikkeld was.
Het dienstmeisje trok zich terug.
De oude dame bleef verlegen bjj de deur
staan en knikte een paar maal diep met
het hoofd, bjj wjjze van groet. De elegantie
der kamer maakte bljjkbaar indruk op
haar.
Lorenz Falk stond en bood haar een
stoel aan.
Ik dank duizendmaal. Zjj krabbelde met
de voeten over de vloermat als een kip die
naar graankorrels zoekt, en nadat zjj, vol
gens haar meening, haar voeten voldoende
had gereinigd, trippelde zjj naar de tafel
en nam op het uiterste puntje van den
vergulden stoel plaats. Hij ging tegenover
haar zitten.
Wat woont u hier prachtig 1
Ja, dat gaat nog al.
geae atoclea zijn móói l
niet te duur zjjn. Hoeveel krjjgt
vragen mag gewoonljjk voor zoo’n gedicht
Gewoonlyk neem ik er dertig gulden
voor of
Zjj sprong op alsof een der vergulde
slangen op de leuning van den stoel haar
in den hals had gebeten.
Neemt u mjj niet kwaljjk weest u
niet boos, dat ik u zoo lang heb opgehou
den. ’t Is alleen de schuld van juffrouw
Mejjer, die mjj zoo atschuweljjk bjj den
neus heeft genomen.
Wie is juffrouw Mejjer?
Wjj wonen samen in het gesticht en zjj
vertelde mjj dat men voor een paar gulden
prachtige gedichten kon krijgen. En voor
drie gulden kon men er zeker een hebben
van twintig verzen lang. Ik heb direct wel
gedacht, dat ik zulk een fijne meneer als
u geen drie gulden kon aanbieden.
Haar goedhartig, rimpelig gelaat drukte
zooveel berouw en schaamte uit, dat Lorenz
Falk getroffen opstond.
Voor wien is het gedicht bestemd vroeg
hjj geruststellend.
Voor mjjn zoon, het liefste wat een
moeder op de wereld bezit.
Hjj beet zich op de lippen en zuchtte
diep.
hebt zeker ook nog een moeder, die u
liefheeft
Ik heb haar vandaag begraven, antwoordde
hjj kortaf.
En nu moet ik juist hier komen om u
te storen inplaats van u met uw leed alleen
te laten. Vaarwel, arme jongeheer. Moge
God u zegenen en sterken.
Wacht u nog een oogenblik, ik zal het
gedicht voor u maken.
Maar het moet van avond nog klaar zjjn
en dan... ik ben zoo arm.
U hebt mjj daar straks niet laten uit
praten. Ik wilde zeggen, dat ik voor een
gedicht óf 30 gulden vraag óf niets.
Maar ik kan toch niet aannemen, dat u
voor mjj... een vreemde....
U bent mjj geen vreemde meer. Wjj heb
ben nu immers kennis met elkaar gemaakt.
Gaat u maar weer zitten en vertelt u mjj
iets van uw zoon. Wat is hjj van zjjn be
roep
Hjj is boekdrukker en eigenaar van een
courant in een kleine stad. Morgen viert
hjj zjjn jubileum en zjjn zilveren bruiloft
en nu dacht ikv dat; het prachtig zpuwezea
als ik hem een mooi gedicht zond, dat hjj
in zjjn courant kon drukken. Hjj zal daar
zeer blij mee zjjn.
Hoe oud is hij
Hjj wordt spoedig vjjftig jaar. Ik ben
zeventig. Ik ben jong getrouwd en vroeg
weduwe geworden.
Wat deed uw man?
Hjj was taalleeraar. Hij was een beste
man als hjj niet dronken was, doch dat
gebeurde maar zelden in den laatsten tijd.
Toen mjjn jongen twaalf jaar oud was,
stierf mjjn man. Ik naaide om in ons on
derhoud te voorzien voor vreemden en ver
huurde kamers, zooals alle andere weduwen,
tot mijn jongen een goede opvoeding had
ontvangen en een betrekking had.
En toen hielp hjj u natuurlijk?
Neen, toen trouwde hjj en u begrijpt,
als er dan kinderen komen...
Dan laat men zjjn oude moeder voor haar
zelf zorgen.
Och, ik heb zoo weinig noedig. Ik woon
gratis in het gesticht en ben, Goddank,
zoo gezond dat ik met naaien en breien
nog wat verdienen kan, zoodat ik genoeg
heb om in mijn onderhoud te voorzien.
Mijn zoon zou mjj ook wel gaarne helpen,
maar mijn schoondochter bracht het geld
mee, en rjjke schoondochters zjjn niet
altijd even aardig.
Maar wjj zouden over het gedicht spre
ken.
Ja, u hebt gelijk. Kjjk, opdat hjj zich
bij zulk een feestelijke gelegenheid voor
zijn oude moeder niet behoeft te schamen
heb ik hem een mooi cadeautje gekocht.
Het kleine ingepakte voorwerp dat zjj
gedurende het geheele gesprek in de hand
had gehouden, werd thans zorgvuldig uit
het papier gewikkeld.
Het was een goedkoop nikkelen room
kannetje, dat inwendig slecht verguld was
met een inscriptie op den voorkant. Zjj
plaatste het voor zich op tafel en bekeek
het met bewonderende blikken.
Is dat niet mooi?
Ja, praehiig, antwoordde hjj vriendelijk.
Het zal niet goedkoop zjjn ook.
Dat zou ik denken, sprak zij trotseh.
Maar ik heb er ook lang voor gespaard
om het te kunnen koopen.
Dat geloof ik graag.
U bent zoo goed en vriéndelijk, u kan
ik wel vertellen hoe ik het aangelegd heb.
Nu hoe dan?
Ziet u, wji eenvoudige menschen leven
eigenljjk den geheelen dag op koffie en
brood. En nu viel het mij in dat er veel
menschen zijn die melk noch suiker in de
koffie gebruiken. Daar kan men ook best
buiten, niet waar?
Ja, in het Zuiden drinkt men altjjd zwarte
koffie, antwoordde hij met ernstig gelaat.
Ziet ge wel?
En van toen af dronk u zwarte koffie
Ja, meer dan een jaar en daardoor be
spaarde ik zooveel, dat ik een mooi cadeautje
kon koopen en nog drie gulden overhouden
voor een prachtig gedicht, sprak zij op
triomfeerenden toon.
Hij had zich aan zjjn schrijftafel gezet
en rommelde tusschen de papieren. Daarbjj
vielen een paar gloeiend heete tranen op
de manuscripten.
Als u een boek wilt nemen om te lezen,
dan zal ik beproeven een mooi gedicht
over het roomkannetje te maken.
Ik dank u duizendmaal voor uwe goed
heid en vriendelijkheid.
Zjj bleef met gevouwen handen zitten
en keek hem aandachtig aan.
Ik heb nog nooit iemand zien dichten.
Ik stel er belang in om te zien, hoe u
het doet.
Hjj hoorde haar niet eens meer en schreef
reeds.
De pen vloog snel over het papier, de
woorden rjjgen zich aan elkaar tot zinnen
geljjk paarlen tot een snoer en uit de zinnen
ontstonden warmgevoelde, prachtige verzen,
Hjj schreef uit uaam van een moeder
aan haar zoon en elke zin ademde liefde,
de reinste meest belangelooze liefde, de
moederliefde, die alles verdraagt, duldt en
opoffert voor haar kind, zonder daarvoor
loon te vragen.
Vóór hjj het zelf wist, was het gedicht
gereed en het was er een in den waren
zin des woords, vol poëzie, dat hjj gemaakt
had op de kleine, goedkoope, van binnen
slecht vergulde roomkan.
Doch ook in een goedkoop roomkannetje
kan poëzie wonen
Lorenz Falk keerde zich om en las haar
het gedicht voor.
De oude vrouw zat nog steeds onbewe
gelijk met gevouwen handen. Tranen vloei
den over haar rimpelige wangen, terwjjl
haar oogen van vreugde straalden. Hjj gaf
haar het papier.
Bolswardsche Courant,
'll
.1»
ft