NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD
BOLSWARD EN WONSERA.DEEL
M.'
No. 45. Verschijnt Donderdags en Zondags. Negen en dertigste Jaargang. 1900.
Naar de tentoonstelling.
I
ZONDAG 3 JDNI.
BINNENLAND.
VOOR
maar
dat het spoedig zal veranderen.
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
^X.XX K AXXXX^XXXXXXXX
er de f 25 by
Het diner was dien middag zeer vlug
afgeloopen en de meid kreeg niet zonder
verwondering verlof, ja bijna bevel om uit
te gaan. Zoodra ze weg was, liet mynheer
Elsbeek de gordynen neer, alle deuren
waren dicht, en met een plechtig gebaar
zette hy het ronde aarden spaarvarken
midden op tafel, terwyl hij een hamer in
zyn bevende hand hield.
Juffrouw Elsbeek, die erg bleek was,
commandeerde
„Een... twee... drie.“
De hamer viel, het steenen varken vloog
aan scherven en een stroom geldstukken
verspreidde zich over de tafel. ,We zullen.
’s-GRAVENHAGE, J Juni.
De Eerste Kamer heeft de Ongevallenwet
met 29 tegen 20 stemmen verworpen.
Sneek, 30 Mei. Zelden was hier een
paardenmarkt zoo flauw gestemd als die van
gisteren.
Aangevoerd werden 243 paarden en 3
veulens.
Voor prima werkpaarden betaalde men
van f 275 tot f 550, voor 2e soort f 150 tot
f 275, 3e (slachtsoort) f 40 tot f 70. In de
beste kwaliteit, die hoofdzakeljjk voor Hol
land werd opgekocht, ging nog wat om, in
de rest zoo goed als niets.
Kimswerd, 1 Juni 1900. De 3de al-
gemeene vergadering van de verzekering-
maatschappij van paardenhouders in Won-
seradeel, was door weinig leden bezocht.
Uit de rekening van den boekhouder bleek,
dat er van 12 Mei ’9912 Mei 1900 voor
gestorven paarden was uitgekeerd de som
van f 1237,terwijl aan omslag over dat
tijdperk was betaald f 1233,94®.
Het verzekerd kapitaal bedroeg ’t eerste
halfjaar f 70885,’t tweede f 73775,
van 325 paarden.
De heer P. Nijdam van Burgwerd werd
als bestuurslid herkozen.
Het percentage van uitkeering van ’t vorige
jaar bleef gehandhaafd.
De heer L. Hilarides van Pingjum be
pleitte een verdeeling der paarden in twee
rubrieken met ’t oog op de meerdere sterfte
van paarden behoorende aan voerlui, melk
rijders, enz. In de volgende vergadering
komt dienaangaande een voorstel op de
agenda.
Leeuwarden, 1 Juni. Heden werden
de eerste nieuwe aardappelen van den
kouden grond op de Belkumer markt aan
gevoerd door T. J. v. d. Leg van Berlikum,
nl. 3 mandjes van ongeveer 2’/j pond. Zij
kosten f 0,80 f 1 per mandje. Eén was
al spoedig verkocht. De heer v. d. Leg
was verleden jaar op denzelfden Vrijdag
ook de eerste. Naar hij ons mededeelde,
staan de vruchten op de klei maar matig.
De laatste vorst heeft veel schade gedaan
en ’t is te lang droog geweest. Nu er
echter regen gekomen is, bestaat er hoop,
„Hé, mynheer Elsbeek,zei een spot
tende stem, „ik heb gehoord, dat gy van
uw reis naar de Parijsche tentoonstelling
hebt afgezien/
Het was de stadhuisbeambte Van Wyk,
die aldus sprak.
„Ja,“ antwoordde Elsbeek, die er geluk
kiger uitzag dan ooit, „’t was dwaasheid,
te gaan. De kranten schrijven iederendag,
dat er met de opening nog niets klaar is,
en daar we alles goed willen zien, gaan we
tegen de sluitingmisschien.'
ijnheer Elsbeek stond zich te scheren
I al drie keer had hij zich van zenuw
achtigheid een schram gegeven, maar hij
lette er niet op en wendde zich met leven
dige gebaren tot zijn vrouw en zei voor
de zooveelste maal: „Ja, ’t is de groote dag
vandaag.
„Wanneer zullen we het doen vroeg zij.
„Van middag, als je wil: na het eten.'
„Goed, dan zal ik de meid uit laten
gaan, want niemand heeft iets met onze
zaken te maken.'
„Uitstekend, vrouw. En als er gebeld
wordt, maken we maar niet open.'
„Hoeveel denk je, dat er is?'
„Ik weet het nietmaar ik denk heel
wat.'
Uit dit gesprek tusschen man en vrouw
zou de lezer misschien vermoeden, dat het
een paar boosdoeners waren van de ergste
soort, die iets in het schild voerden, dat
geen daglicht zien mocht. Maar niets minder
dan dat, en mijnheer en juffrouw Elsbeek
zagen er ook heelemaal niet als misdadigers
uit.
Mynheer Elsbeek, gewezen klerk ten
stadhuize, was een klein, dik mannetje
met een vriendelyk en blozend gezicht.
Anderhalf jaar geleden had hy zijn ontslag
genomen en nu amuseerde hij zich met het
verzorgen van zijn tuintje, met hengelen
en ’s avonds met een partijtje domino met
zyn vrouw. Juffrouw Elsbeek zag er nog
zeer knap en flink uit ondanks haar vijftig
jaren en was het beeld van een zachte,
gemoedelijke en gelukkige huisvrouw.
Gelukkig waren ze inderdaad zonder
kinderen waren ze na een huwelijksleven
van 30 jaar nog even gelukkig als op den
dag van hun trouwen. Neen, boosdoeners
waren het niet.
Maar wat hadden ze dan voor geheime
plannen
Dien dag, in het begin van April, hadden
zy besloten het spaarvarken stuk te slaan,
waar zij twee jaar lang alles ingestopt
hadden, wat er by mogelijkheid maar te
sparen viel. lederen keer als een van beiden
ergens trek in had wat niet strikt noodig
was, deden zy het geld, dat zij uit wilden
geven, in het spaarvarken. Mijnheer Elsbeek
rookte voortaan sigaren van 2*/3 in plaats
van 3 centenjuffrouw Elsbeek had zelf
haar ouden winterhoed opgemaakt om geen
nieuwen noodig te hebben volgens afspraak
werd er voor het dessert wat minder fruit
genomen; kortom op alles hadden zij weten
te bezuinigen, behalve op hun uitgaven
voor liefdadige doeleinden.
Nu, in dit jaar, kregen beiden zin om
het spaarvarken aan te sprekenbeiden
hadden een verlangen, een dwaas verlangen
als gy wiltzij wenschten allebei nog eens
als jongetrouwde lui op reis te gaan naar
Parys en daar de opening van de tentoon
stelling by te wonen,
Wat zouden ze veel weten te vertellen
als ze in Holland terugkwamen, en wat
een eer voor hen, de eersten in hun stad
te zijn geweest, die de tentoonstelling gezien
hadden.
Op reis zouden ze ’t er goed van nemen,
ze zouden met den luxetrein gaan en in
den restauratie-wagen dineeren, te Parys
zouden ze een hotel nemen van den eersten
rang, in de beste restauraties eten, rijtuigen
nemen enz. En mynheer en juffrouw Els
beek waren bly als kinderen als zy hun
plannen bespraken. Elk hunner had een
program opgemaakt, dat byna gelijkluidend
was. Enkel had juffrouw Els beek op het
hare rekening gehouden met den aankoop
van verscheiden dingetjes, die zy wist, dat
haar man graag haden Elsbeek van zyn
kant had een sommetje uitgetrokken voor
geschenken voor zyn vrouw. Toen ze het
hier over eens waren, werd eens uitgere
kend hoeveel de reis zou kosten. Alles en
alles zouden ze f 250 noodig hebbenzou
de spaarpot zoo goed gespekt zyn
Er boden zich heden op deNieuwestad
reeds veel maaiers aan. Al spoedig kwamen
ook boeren opdagen, die het gemakkelijk
met de arbeiders eens werden. Naar ons
wordt meegedeeld heerscht zelfs in dezen
tijd van ’t jaar veel werkeloosheid in Fries
land. Er gaat bijna geen dag voorbij, dat
zich bij een aannemer, bezig met het slatten
eener vaart onder Menaldum, geen volk
aanbiedt.
Kippenburg, 30 Mei. De gewone jaar-
lijksche feestelijke bijeenkomst der Chr.
Jongelingsvereenigingen in den Z.W. hoek
van Friesland zal dit jaar den 26en Juli
alhier gehouden worden. Als sprekers
hopen op te treden: ds. Jac. Eringa te
Workum, ds. H. Wagenaar te Leeuwarden,
Prof. Van der Veen te Utrecht, ds. H. van
Eijck van Heslinga te Berlikum en ds. J.
Oosterhuis te Suawoude.
Lemmer, 30 Mei. Gisteren verscheen
voor het kantongerecht alhier, de heer T.
de G., Hoofd der Bijz. School te De Noed
onder St. Nicolaasga, beschuldigd als hoofd
van een school een leerling in de school
toegelaten te hebben zonder voldoende bewijs
van koepokinenting van een geneeskundige
of dat aan de natuurlijke pokken had ge
leden. Ofschoon beklaagde beweerde, dat
zjjn dochtertje oud 7 jaar, nooit als leerling
in zijn school was toegelaten en redenen
aan voerde, waarom zij af en toe in zijn
school kwam, of misschien was geweest,
meende het Openb. Ministerie na lezing van
het procesverbaal van den Burgemeester
van Doniawerstal, en na het hooren der
getuigen toch schuldig verklaring te moeten
eischen, en vorderde eene boete van f 25
of 5 dagen hechtenis.
Warns, 31 Mei. Bij den timmerman
de Jong alhier is een kalf geboren met een
z.g. hondenkop. Van dezen kop ontbrak
bovendien een deel der bovenkaak, waar
door het den schijn had, dat de mondopening
over langs geplaatst was. Daardoor kwam
de tong bij de gewone bewegingen boven
uit den kop steken. Het dier leefde eenige
uren, gedurende welke het veel bekijks had.
Heerenveen, 1 Juni. In de eerste drie
kermisavonden zal in het Posthuis optreden
het Hollandsch Tooneelgezelschap van het
Paleis voor Volksvlijt te Amsterdam. Opge
voerd zullen worden Zondag: „Paljas',
Maandag: „De Kleine Lord', Dinsdag: „De
Salontyroler', drie van de beste repertoir-
stukken. Van opvoeringen, kort geleden
te Maastricht, Roermond, Venlo, enz. ge
geven, heeft de zuidelijke pers de meest
gunstige recensies gegeven, zoodat ook hier
een succesvol optreden mag worden ver
wacht. In de pauzes muziek.
Sneek, 30 Mei. We krijgen hier een
waterleiding, M. de R. ’t Is nog wel niet
aangenomen in onze vergaderzaal, maar onze
vroede vaderen zijn al zoo ver op weg, dat
ze medelijden krijgen met ons proletariërs,
die thans willens of onwillens reeds een
dubbeltje moeten betalen, om een gangetje
water machtig te worden. Welk water dat
zal worden? We weten ’t niet; maar vrij-
zeker krijgt ’t Pikmeer niet de gunst, ’t Dis-
tilleeren van water door Ozon, waarvan onze
Raad aan de betrokken commissie een crediet
van f 300 heeft verleend, daar zal ’t dunkt
me, te een of anderen tijd nog wel eens op
aangaan. Is ’t zoover, geloof me, dat min
stens driekwart onzer stad zal juichen en
niet het minst uw verslaggever die belooft,
u die heugelijke tijding zoo gauw mogelyk
te berichten.
30 Mei. Hoe men zich hier interesseert
voor de Ongevallen wet, bleek Dinsdagavond
j. 1, in Amicitia, waar ter meeting kwamen
opdagen ruim 20 personen. Ds. v. d. Heide
die ’t woord zou voeren, scheen geen trek te
hebben voor zoo’n miniem getal op te
treden; tenminste men kreeg zyn intree
terug, en daarmee was alles afgeloopen.
Hepk. Adv. BI.
Zeehonden. Een robbenvanger uit
Westernieland had de vorige week ’t geluk
tusschen Rottum en Schiermonnikoog 17
van deze vischroovers in zijn netten binnen
te halen.
Benijdbare toestand. In de gemeente
Bloemendaal zijn geen armen, zoodat de
rekening van het burgerlijk armbestuur
aldaar over 1899 sluit met een uitgaaf van
nihil.
Dezer dagen vierde men in een gezin
te R. in Drente het 25 jarig huwelijksfeest.
Onder de cadeautjes bevonden zich...acht
jeneverkaraffen
Het Fremdenblatt is er achter geko»
men, hoe men hier een automobiel noemt,
n.l. snelpardeloszonderspoorwegpetrorytuig.
Goed, dat we het weten l
„Juffrouw,' zei de meid, terwyl ze be
deesd de deur opende, „daar is vrouw
Jakobs, u weet wel, die manke vrouw, die
wilde u spreken.'
„Laat ze maar binnenkomen.'
Vrouw Jakobs was een arme vrouw, die
voortdurend ziek was en toch hard moest
werken om voor haar ongelukkigen blinden
man en haar zelf den kost te verdienen.
„Mynheer... juffrouw,' zoo begon zij,
terwijl zy haar tranen afdroogde, „ik heb
hooren zeggen, dat u op reis gaat, en dan...
neem mij niet kwalijk, maar voor a.s. Zondag
moet ik mijn huur betalenwe zijn al
drie maanden ten achter... En nu zegt de
huisbaas, dat hij ons op straat zal laten
zetten, als hy vóór Zondag geen f 25 van
me heeft.. Hoe kom ik er aan! We zyn
zoo ongelukkig.'
Mynheer Elsbeek stond juist zyn jas af
te borstelenhij keek zyn vrouw aanze
begrepen elkaar.
„Luister eens, vrouw Jakobs,' zei juf
frouw Elsbeek. „Hier zijn de f 25, maak
I je nu maar niet bedroefd.' Toen de arme
1 vrouw weg was, zei juffrouw Elsbeek tegen
haar man
„We bljjven dan maar een halven dag
korter in Parijs.'
„Dat had ik ook gedacht,' zei de man,
terwyl hy voortging zyn jas af te borstelen.
’s Avonds kwam de meid iets vragen
ze was verlegen, en spelend met den tip
van haar voorschoot, vertelde zy, dat zij
zoo graag haar ouders zou gaan bezoeken,
terwyl mynheer en de juffrouw op reis
waren. „Ik heb moeder in geen vier jaar
gezien,' zei ze.
„Zeker, zeker, heel goed!' riep mynheer
Elsbeek; „maar heb je wel geld voor de
reis? Want je stuurt altijd je volle huur
aan je moeder.'
„Ja, wel, mynheer, ik heb nog geld van
de fooien. Ik zal met den trein tot Venlo
gaan, dan is het nog een uur of drie loopen.
„Beste man,' zei juffrouw Elsbeek, „Mina
heeft altijd goed haar best gedaanwe
moesten haar een tientje geven, dan kan
zij de heele reis per spoor doen en nog
wat voor haar moeder meenemen.'
„Daar dacht ik ook juist aan,' zei Els
beek, terwyl hy Mina vier ryksdaalders in
de hand stopte, die van vreugde begon te
schreien.
„Dan gaan we in Parys maar in een
minder groot logement,' zeiden ze, toen
het meisje de deur uit was.
Den volgenden dag ging het treurig
nieuws door de stad, dat Jan Willems, een
oppassend werkman, by het metselen van
een steiger was gevallen. Met een gebroken
been, twee gebroken ribben en een hoofd
wond Jwas hij naar het gasthuis gebracht.
En thuis had hij een vrouw met zes kinderen.
„Vrouw,' zei Elsbeek, „we moesten wat
doen voor die ongelukkige menschen.'
„Zeker wel... Hoor eens, op je reisplan
had je f 25 uitgetrokken voor cadeau’s
voor my. Ik zal met de goede bedoeling
tevreden zijn, geef dan die f 25 aan vrouw
Willems.
„Op voorwaarde, dat ik
doé, die jy voor my had bestemd,
Elsbeek, gelukkig lachend.
Toen de man van zijn bezoek aan vrouw
Willems naar huis terugkeerde, liep hy
even by zijn vriend Dorens, den boekhan
delaar aan hij trof hem in de huiskamer
met het hoofd op de handen geleund en
wanhopig voor zich uit starend. Eindelijk
kwam het hooge woord er uitden 14en
verviel er een groote wissel, en er was
geen geld genoeg in kas.
„Ik heb genoeg op mijn boek staan, maar
de menschen betalen zoo slecht,'jammerde
de man. „Nog een goede honderd gulden
kom ik te kort... Zou je me die soms...?'
Elsbeek dacht even na en zonder zyn
vrouw ditmaal te raadplegen, leende hy
zyn vriepd f 125 om hem uit den nood te
redden. Maar toen hy thuiskwam en met zyn
vrouw de rekening opmaakte, bevonden zy,
dat er van den spaarpot juist genoeg over
schoot om de heen- en terugreis van Parijs
te bekostigen, meer niet.
De beide echtgenooten omhelsden elkaar
en zeiden gelijktijdig: „Dan stellen we de
reis maar uit tot een volgenden keer.'
ieder de helft nemen om te tellen,' zei
mijnheer Elsbeekj „dan gaat het vlugger.
Doe net als ikhet kopergeld byeen, en
het zilver- en goudgeld ook afzonderlijk.
„Goudgeld... daar is niet veel van', ant
woordde zijn vrouw.
In diepe stilte begonnen ze te tellen.
„Ben je klaar?' vroeg de man.
„Aanstonds 25, 30, 35, 40, zie zoo ’t is
afgeloopen.'
„Hoeveel?'
„Neen, jy eerst, man, ik heb zoo weinig
ik ben bang, dat we er niet komen.'
„Nu,‘ zei Elsbeek, „ik heb f 139,65.
„Ik heb maar f 114,40.'
De man rekende vlug even na: „Wel,
dan zyn we er!' riep hy, „dat is samen
f 254.05. We gaan naar Parijs.'
Den volgenden dag wist heel de stad,
dat Elsbeek en zyn vrouw de opening van
de Parijsche tentoonstelling zouden gaan
bijwonen.
„Ze schijnen nogal geld te hebben,
zeiden sommigen.
„Ik zou je danken om my in die herrie
te wagen,' zei Van Wijk, een oud-eollega
van Elsbeek, die zyn laatste haren zou ge
geven hebben om in zyn plaats te zijn.
Het reisplan hield de heele stad bezig
en in alle koffiehuizen werd er over ge
sproken.
Ondertusschen waren Elsbeek en zyn
vrouw druk bezig met het maken van toe
bereidselen, en dat was geen kleinigheid,
want het vreedzame paar was aan reizen
niet gewoon. Ze zouden bytijds vertrekken
om een dag vóór de opening der tentoon
stelling in Parijs te zijn.
„Zouden we den president ook te zien
krijgen?' vroeg juffrouw Elsbeek, terwijl
ze haar zijden japon opvouwde.
„Zeker,' zei Elsbeek, terwijl hy zijn witte
das inpakte, „en de ministers, de generaals
en de vreemde gezanten. Er zijn er uit alle
landen van de wereld, zelfs Chineezen.'
„Chineezen!... Heeremetyd, wat zullen
we plezier hebben.'
„Dat verzeker ik je,“ verklaarde haar man.
Bolswardsche Courant.
u
I
(2’
ft
