NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD BOLSWABB EN WONSERA.OEEI. No. 47. Verschijnt Donderdags en Zondags. Negen en dertigste Jaargang. 1900. ZONDAG 10 JUNI. BINNENLAND. VOOB vriend, tot hem. voor jut- ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden. Franco per post 95 Cents. ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 1—7 regels. Ver volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte. „ik van...g Rottevalle, 8 Juni. De gras verhuringen zijn begonnen. Over ’t geheel wordt 40 a 50% meer besteed dan ’t vorige jaar. Dit komt hoofdzakelijk van het koude voorjaar waardoor ’t gras achterlijk is, vele stukken, die anders waren gemaaid, nu geweid zijn en ook de boeren „van ’t butelau" hier komen om te huren. Opsterland, 7 Juni. Het schijnt in den laatsten tijd in sommige streken dezer ge meente zeer onveilig te wezen, ’t Nummer van verleden Zaterdag gaf melding van ver schillende diefstallen met inbraak te Hemrik, verleden Zaterdag moet de slag, die te Wiju- jeterp geslagen is, nog grooter geweest zyn. Op wel tien verschillende plaatsen aldaar is in de vuurhutten ingebroken, en verschil lende voorwerpen van koper, kleedingstuk- ken, spek etc. zyn ontvreemd, by enkele wel voor eene waarde van pl. m. f 20. Hoe het mogelyk is, dat zulks in deze korte nachten plaats kan hebben, is voor ieder een raadsel, te meer, daar er gewoonlyk elk uur in den nacht wel volk op den weg is. Appelscha, 7 Juni. In den stand der werkstaking is weinig verandering gekomen. Enkele kleine verveners hebben den eisch der turfleggers ingewilligd, doch van ae grooten niet een. Ook laten sommigen het turfgraven nog toe en voor deze worden dan ook nog wel scnepen geladenvoor diegenen, welke het turfgraven hebben verboden,ecnter niet. Er zijn verveners, die wel wenschen, dat de arbeiders tegen het verlangde loon weer beginnen, maar de laatsten moeten volgens een besluit, schriftelijk bewijs hebben en dit willen de verveners niet geven. De politiemacht is hier thans met eenigeryks- veld wachters versterkt. Gaasterland, 7 Juni. In onze gemeente ziet men in de jongste dagen vele vreemde grasmaaiers (vooral uit Groningen en het O. onzer provincie), die den boeren hunne diensten aanbieden. Daar echter nog maar enkelen hier met maaien zijn begonnen en omdat de meesten voorzien zyn, moeten de arme menschen ongetroost wederom vertrek ken. Over ’t geheel beloven de hooilanden hier niet best; de z. g. „buitenlanden", ’s winters onder water staande, staan bepaald slecht. En hoewel de regen der vorige week blijkbaar reeds veel goed heeft gedaan, onze huoge droge zandgronden kunnen nog zeer wel een flinke bui verdragen. Ook de meeste akkergewassen heboen behoefte aan vocht. Hepk. Adv. BI. Bij het on weder van Woensdag voor middag is zekere Jan Schippers, te Krimpen a/d Lek, terwyl hij bezig was eenig werk op een houtvlot in de rivier de Lek te ver richten, door den bliksem gedood. De onge lukkige was een oppassend werkman en laat eene weduwe met vijf kinderen na. Een kameraad van hem, die mede op het vlot was, werd op ’t zelfde oogenblik ook omver geworpen, doch behield het leven. In de jongste vergadering van den gemeenteraad van Weststellingwerf was ingekomen een adres der vereeniging „De Eendracht" te Noordwolde, waarin verzocht werd van gemeentewege aldaar een cursus te doen oprichten in Eransch, Duitsch en Engelsch, met het oog op de steeds toene mende stoelenindustne aldaar en den daar mede in verband staanden handel en het reizen in Duitschland, Belgie, Frankrijk en Engeland, waarby talenkennis noodzakelijk is, terwijl de gelegenheid tot dit onderwys daar tot heden geheel ontbreekt. De Raad besloot daarop aan een der scholen aldaar een cursus op te richten m Eransch, Engelsch en wiskunde. De jongeling, die vermoed werd door het toebrengen van een slag oorzaak geweest te zyn van den dood van den Schevening- schen visscher D. Kuit, is, na het voorloo- pig onderzoek, weder op vrye voeten gesteld. Kad.) Een moordaanslag. Te Tilburg heeft Woensdagnamiddag ae knecht van deu landbouwer 8. by een woordenwisseling zyn baas met een scherp voorwerp zoodanig ge stoken, dat deze bewusteloos nee.rviel. De toestand van den boer is niet zonder gevaar. De knecht is gearresteerd. Een natuurwonder. Te Bergen-op-Zoom is een kind geboren met twee hoofden. Het leefde slechts 10 minuten. Ongelukken. Gistermorgen werden bij het station Hengelo van een wisselwachter, die op de treeplank van een rangeerenden trein zat, beide beenen afgereden. Aan het spoorwegstation te Maastricht raakte de leerimg-conducteur bij de iStaats- spoorwegen Cremers met de borst tusschen de buffers van een rangeerenden trein. Zwaar gekneusd is hij naar het gesticht Calvarienberg overgebracht, frouw Garbrecht trek u dat toch niet zoo aan’t Is volstrekt niet zoo erg K(jk eens in het eerst zag het er wel zoo uit dat ik het best kon gebruiken, maar dat is nu al lang voorbij Z\j bleef weenen. „Ik heb er eigenlijk nog nooit iets van gebruikt ik heb alles opgespaard- ik dacht altijd’t zal voor haar zijn, voor haar, als zij als zij eenmaal..." Thans hief hij snel het hoofd op. „Mijn vader zou het ook nooit hebben aangeno men!" „Maar wij waren het u toch schuldig „Onder vrienden is men niets schuldig En kijk eens, juffrouw, toen u het mij indertijd bracht toen zei ik tegen mij zelvenwie weet waar het goed voor is En ik had gelijk, want vandaag weet ik waarvoor het... ons beiden zou kunnen dienen!" Zij keek verlegen voor zich. „Mijnheer Horn „Wij kennen elkaar immers al zoolang, wij zijn altijd goede vrienden geweest en verstonden elkaar zoo uitstekend, als zelden met twee menschen het geval isEn als dat nu zoo is, als dat misschien in den laatsten tijd nog wat sterker is geworden kunt bij mij werken, met mij samen zaken doen, en wat ge nu „uwe schuld^ noemt by mij wordt het dan levensschuld levenssehuld en levensdoel, want hoe zou ik ooit kunnen vergeten, met hoeveel ijver en toewijding gij hebt gewerkt toen ik voor een oogenblik uw „schuld- eiseher" wasLilly wilt ge Hij stak haar beide handen toe. Zij evenwel sloeg de hare voor het gelaat. „Mag ik kan ik?" fluisterde zij. Hij drukte haar in zijne armen„Je moogt wanneer je wilt!" En hij kuste hare oogen droog, waarin nog steeds heldere tranen blonken. was ge- Weinige minuten later stond zy Workum. Bij de verkiezing van een directeur vau de coöperatieve boterfabriek alhier is in de heden gehouden vergadering van aandeelhouders benoemdde heer Fei- kema, thans in gelijke betrekking aan de fabriek te Koudum. Witmarsum. We schrijven al 7 Juni en nog zyn enkelen bezig met bieten zaaien. De reden hiervan Het eerste zaad is zoo slecht opgekomen, dat het land nogmaals moest worden geploegd en opnieuw in orde gebracht, ’t Zyn allemaal van die kleine „duizend pootjes," zei me een landbouwer, „die doen ’t ’m.“ ’t Is van ’t voorjaar heel erg zooveel „fretting" er in den grond is. Ook andere gewassen hebben daarvan de nadeelige gevolgen ondervonden. Stavoren, 7 Juni. Na vele dagen van trage vangst, werd gisterenmorgen door onze visschers eens weer een flink schot ansjovis aangebracht. Het hoogste getal bedroeg bijna 11000 stuks; daarop volgden vangsten van 8, 7, 6 en 5 duizend stuks. Elders beginnen de berichten over deze belangrijke visscherij ook weer gunstiger te luiden, zoodat de vis schers thans nog op een goeden eind-uitslag hopen. Balk, 6 Juni. Hedenmiddag boden een aanzienlijk getal vreemde maaiers (vooral uit Groningen en het O. onzer prov.) den boeren hunne diensten aan. Teleurgesteld konden ze weer vertrekken, daar de mees ten öf reeds voorzien zijn öf nog niet aan maaien denken. Opeinde (Sm.), 8 Juni. Dat hier nog wel puik vee is, blykt hieruit, dat S. Bosma te vergeefs f 400 voor eene koe, die op ’t kalven stond, werd geboden. Voor ’t kalf, het zij van wat geslacht ook, bood men hem f 50. De moeder-koe is dan ook een puike melkgeefster, die veel en zeer vette melk levert. Uit 15 halve liters karnt de bezitter een half kilogram boter. Lemmer, 7 Juni. By vonnis van den kantonrechter alhier van heden, is de heer F. de G., hoofd der bijz. school te Noed onder St. Nicolaasga, beschuldigd als hoofd eener school een leerling in de school te hebben toegelaten zonder voldoend bewys van koepok-inenting van een geneeskundige, of dat aan de natuurlijke kinderpokken had geleden, vrijgesproken. Heerenveen, 7 Juni. Heden morgen is in een schip alhier een klein kind, dat des nachts door de ouders bij zich op bed genomen was, gestikt gevonden. De moeder was radeloos. Te Leeuwarden is in denzelfden nacht een zelfde treurig ongeval gebeurd, ook in een schip. zeide zy zacht, breng u weer een klein gedeelte Zij voltooide den zin niet- Zy gevoelde hoe de tranen haar dit beletten en schoof daarom zonder verder te spreken het goudstuk op den rand der tafel. Hjj had evenwel heel goed hare ontroe ring opgemerkt. Vriéndelijk trad by op haar toe en reikte haar de hand. „Juffrouw Garbrecht wat scheelt er aan Zy wist hare tranen meester te blyven. „Och niets, niets „Juffrouw Garbrecht, dat is nu niet aardig van u. My, uw oudsten vriend, wilt ge niet eens zeggen wat u kwelt? Wat scheelt er aan Zy drnkte haren zakdoek voorde oogen. Toen zeide zy zacht, half snikkend’t Is vandaag voor de laatste maal, mynheer Horn ik ik mag niet meer werken „Niet meer werken?" Zy schudde het hoofd. „Mijn broer is vandaag aangesteld... nu willen zy’t thuis niet meer hebben, ’t Spyt my evenwel verschrikkelijk nu kan ik u niets meer brengen, nu zult u nog moeten wach- en ik weet toch dat u dat u het ook goed kunt gebruiken!" Thans liet zy hare tranen den vryen loop. De jonge man was diep ontroerd en zyne stem beefde toen hij tot het jonge meisje zei,Maar jpffroaw JUjUy ->* jut- hem. „Mynheer Horn," 1 u weer een „Maar Lilly, kind, nu is het toch wer kelijk mooi genoegHoud nu maar eens op met werken! Als ik nog maar eens wist waarvoor dat eeuwige borduren dientWat wy noodig hebben, hebben wy Goddank nog, en zich voor een paar groschen oogen en handen te bederven-ik begrijp je niet Lilly wierp haar werk een oogenblik neer en ging naar het venster waar haar moeder zat. Hartelyk legde zy haren arm om de kleine vrouw en kdrukte haar een kus op het voorhoofd. „Moet ge u dan met alles het hoofd breken Moet ge voortdurend sombere ge dachten hebben Kyk, het verschaft my zooveel genoegen, ’t verheugt mij meer dan ik zeggen kan „Och..." „Ik ontbeer er immers niets door, en zie nu eens wanneer ik my zoo langzamer hand gewen aan het „op eigen beenen staan"... men weet nooit waar het nog eens goed voor is!" Mevrouw Garbrecht schudde het hoofd. „Neen, kindje, neen ’t hindert je toch. Je valt daarmee zoo geheel buiten den kring waartoe je behoort. Je komt in een wereld waarin je niet gewoon zijt te leven. Je kunt het zoo merken Je vriendinnen blyven zoo langzamerhand allen weg!" „Maar moedertje, dat is toch niet mijn schuld „Toch wel, toch wel, LillyZij kunnen niet meer by je komen’t Zijn allen wel opgevoede, lieve meisjes en als jij met alle geweld voor eene zaak wilt werken en geld verdienen ja, dan kunnen zij wer kelijk niet meer bij je komen. Dat laat de positie barer ouders niet toe „Als dat de oorzaak is, laten zij dan gerust wegbljjven Over het lieve gezichtje van het jonge meisje vloog een hoog rood. „Dan zyn ze allen ik had haast gezegd „domme ganzen," maar ik wil mijzelve niet beleedigen, wijl ik zoo lang vriend schappelijk met haar heb omgegaan. Arbeid is geen schande en wie meent dat hy dat wel is... daar wil ik volstrekt niet mee omgaan Opgewonden liep zy de kamer op en neer. Hare moeder kwam langzaam naar haar toe. „Zie eens kindlief je moet dat niet zoo ernstig opnemen. Je vader be kleedde eene gewichtige betrekking by de rechterlijke macht. En bedenk nu eens een zyner jongere collega’s, die destijds veel by ons aan huis kwamen, verzocht my om je hand. Toen hij evenwel hoorde, dat je met handenarbeid je brood trachtte te ver dienen, achtte hij ’t zyn plicht zich terug te trekken. En ik kan dat begrijpenhy was dat aan zijne positie verschuldigd Lilly schudde het hoofd. „Ik begrypdat volstrekt nietIk zie er niets kwaads in en vind integendeel, dat een man er zich over verheugen moet dat zyn vrouw nuttigen arbeid kan verrichtenIk spreek er niet gaarne over, moeder, maar u weet hoe moeilyk het vader in de laatste jaren viel, ons eene goede opvoeding te laten geven. Hoe zijne ziekte zyn klein particulier ver mogen voortdurend meer deed inkrimpen en hy eindelijk met zorg en kommer be laden zyn einde voelde naderen. En als u niet uw klein pensioen hadt gehad en Gustaaf niet eene beurs had gekregen om zijne studiën voortzetten, wy hadden toch onze vorige positie moeten opgeven en moeten werken zonder daarvoor iets ge leerd te hebben „Ja, ja kind dat is waar!" antwoordde de moeder, ’t Zou heel treurig voor ons zijn geweest, maar juist wyl een gelukki ge omstandigheid ons daarvoor heeft be waard wyl Gustaaf nu eindelijk, na veel te hebben moeten ontberen wat anderen op zyn leeftijd vreugde en ontspanning verschaft, in staat is voor ons te zorgen juist daarom moet je er aan denken, dat het niet aangaat hem zyn intrede in het openbare leven door jouw werk moeilijk te maken." „En en de schuld, die vader ons by zyn dood naliet?" vroeg Lilly zacht. „Ja die moet Gustaaf zoo spoedig mogelyk trachten te delgen’t Was toch vaders beste vriend, van der jeugd af en hy heeft er ons nooit met een enkel woord over gesproken... zoolanghy leefde." „Zeker, wyl hy een waar vriend van vader wasMaar u weet toch ook moeder dat hy zijn zoon niet in zulke gunstige omstandigheden achterliet als wij allen dachten. En dat juist dezen door het gemis van die som gelds de gelegenheid ontbrak zich de maatschappelijke positie te verwer- ^enx waarop hij recht had l f* „Lilly!.. De oogen der oude vrouw werden vochtig. Lilly snelde op haar toe. Dat had zy niet gewild, haar oude, goede moeder tranen te doen storten, hare moeder, die zoo, zoo Zy sprak haar vleiend toe. Zy streelde de gryze haren en drukte haar de hand. En onder den indruk van de droefheid der oude vrouw zou zy haar zeker hebben beloofd wat deze zoo gaarne wilde, toen zy plotseling gestoord werden door het binnenstormen van Gustaaf, die juichend uitriep „Moedertje ik heb haar ik heb haar „Gustaaf!" „Ja moedertje ik ben aangesteld: Assessor by de intendance. En bedenk eens, onmiddellijk met vast salaris 3000 mark per jaar! Nu zal hier weldra een ander leven beginnenNu zullen wij weer vrijer kunnen ademen We hebben lang genoeg moeten wachten En terwijl hy, vol vreugde plannen makend, door de kamer liep, viel zyn blik plotseling op het werk van zyn zuster. „Ja Lillytje", zeide hy, terwyl hy het borduurwerk langzaam opnam en daarna weer liet vallen, „ja dat werk zal je weldra moeten opgeven." „Gustaaf! Dat zeg jy ook?" Hy haalde de schouders op. ,’t Gaat toch immers niet meer?" Zy trad op hem toe. „Weet je niet meer hoe vaak dat werk jou en my goede diensten heeft bewezen, hoe wy daardoor in de ge legenheid waren moeder te helpen en te steunen in plaats van haar te kwellen en lastig te vallen Hy aarzelde met zyn antwoord. Ook hy was verlegen met de zaak. Toen nam hij zijne zuster bij de hand en zag haar flink en eerlijk aan. ’t Gaat waarachtig niet, Lilly je weet hoe men er in de kringen die ik nu zal binnentreden, over denkt, ’t Zou mij overal terugzetten, ’t zou mij in alles hinderen De moeder had zacht het vertrek verlaten en zich naar de keuken be geven. Broer en zuster bleven alleen. Toen hunne moeder een half uur later terug kwam, had Gustaaf zyne zuster weten over te halen. Uit liefde en aanhankelijkheid voor hen beiden had zy zy het dan ook na zwaren stryd beloofd, haar werk, dat haar lief was geworden, te zullen laten varen haar werk dat haar na den dood haars vaders twee jaren lang levensvreugde had verschaft en haar de overtuiging ge schonken dat nuttige arbeid beter is dan leegloopen. Zy ging dien avond niet, als anders, op geruimd, tevreden over haar werk, ter ruste. Zy lag lang wakker en onder tranen van droefheid viel zy in slaap. Den volgenden ochtend leverde zij haar werk af; nieuw werk kon zij tot haar leedwezen, zooals zy verklaarde, niet aannemen... Daarop ging zy diep bekommerd een weg dien zy reeds zoo dikwijls was gegaan tot nu toe met opgeheven hoofd, thans met het hoofd naar den grond gebogen. Zy ging naar den zoon van haars vaders uvu ucui, die ook reeds van zijne kinderjaren af haar beste vriend weest. E i Bolswardsche Courant «J ft

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1900 | | pagina 1