NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD
BOLSWAB.» EN WONSERADEEE
j|
No. 95. Verschijnt Donderdags en Zondags. Negen en dertigste Jaargang. 1900.
MM BMMH.
9
BINNENLAND.
ZONDAG 25 NOVEMBER.
Afzonderlijke
nos. van dit blad
zijn verkrijgbaar a 5 Geilt.
L
VOOR
l’ll
verklaarde de
Nietwaar, ik
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
gehuwd
„Die jonge
Jn
stond als van den donder getroffen. Een
oogenblik kon hjj geen woord uitbrengen.
„Smokkelaarspak 1“ riep hij eindelijk met
heesche stem. „Ik zal de politie waarschu
wen. onmiddellflk 1“
Z\j keerde zich nog eenmaal om. „En
uwe sigaretten?* zeide zij met een spot
tend lachje. Toen trippelde zij heen.
Fran. Ct.
I
Deiuum, 21 Nov. Als een bewijs hoe
hoog hier nog de terpen in geldswaarde
zijn, dienen de volgende cijfers:
Voor het le perceel l6/io pondemaat werd
hoogst ingeschreven voor 14393 per ponde
maat, de daaraanvolgende was f 42392e
perc. 22/10 pondemaat hoogst f3167 per
pondemaat, de daaraanvolgende was f 3154,
terwijl dit perc. staande de verkooping nog
met f 400 verhoogd werd en alzoo kwam
op f 3567 per pondemaat.
Zulke hooge sommen worden zelden geboden.
Heerenveen, 21 Nov. De halfzeven-
uur-tram heeft heden avond in ’t Meer het
paard en den vrachtwagen van den Gorre-
dijkster vrachtrijder van Zinderen aange
reden. De tram kwam uit de richting Gorre-
dijk, de vrachtwagen uit de richting Hee
renveen en kon niet tijdig buiten de rails
komen. Het hoofdstel van het paard, aan
een tramwagen hakende, werd het dier af
gerukt en de vrachtwagen werd eeniger-
mate beschadigdde bestuurder kwam er
goed af.
Oranjewoud, 20 Nov. Op een heden
gehouden klopjacht had een der heeren
jagers het ongeluk, den heer J. B. O. met
een schot hagel in het been te treffen. De
heer O. viel neer en werd door de andere
heeren uit het bosch gedragen. Zijn slob
kous bleek door niet minder dan 52 hagels
doorboord, waarvan hem 18 in het been
waren gedrongen. Een geneesheer heeft
deze verwijderd.
Oudemirdum, 21 Nov. Gister waagde
een haas zich tusschen de paarden in het
weiland van de Wed. L. alhier. Eensklaps
zet een der viervoeters langoor na, deze
zet het op een loopen, doch wordt spoedig
achterhaald en met een’ enkelen slag dood
geslagen. Het dier bracht f 1,50 op.
Akkrum, 21 Nov. De knecht van den
heer H. P. te Oldeboorn had heden in den
vroegen morgen met paard en kar eene
party bakkerswaren naar ’t station alhier
gebracht; het paard was gehuurd van den
voerman W. W. Toen de trein in de
verte naderde, werd het afgespannen en zou
door ’t hek bij den uitgang geleid worden;
hier haakte het tuig vast, ’t dier begon te
steigeren, en sprong met de voorpooten over
’t hek, zoodat de ijzeren pennen in zjjn
lichaam drongen. Lang duurde het voor
het uit dezen benarden toestand verlost
kon worden en hartverscheurend klonken
zijne jammerkreten. Daar de ingewanden
grootendeels buiten het lichaam hingen,
werd het spoedig afgemaakt. De waarde
van ’t dier werd geschat op een kleine f 200.
Hepk. Adv. BI.
Sneek, 22 Nov. Voor de betrekking van
Gemeente-Ontvanger te Sneek worden aan
bevolen de hh. mr. H. N. Wouda te Sneek
en P. van Andringa te Lemmer.
Kimswerd, 23 Nov. Van 12 Mei tot
12 Nov. dezes jaars bedroeg ’t aantal leden
van ’t veetonds „Arum en Omstreken* 115
en van de „Onderlinge verzekeringmaat-
maatschappy van paardenhouders in Won-
seradeel* 108. In eerstgenoemd fonds waren
gedurende dien tijd 874 runderen verzekerd
voor f 132945, in ’t laatst vermelde 335 paar
den voor f 74960. Er stierven 4 runderen en
3 paarden. De omslag bedroeg resp. 20 en
40 ct. per f 100.
Gaasterland, 22 Nov. De Ijjstervangst
nadert in onze gemeente het einde. Wel is
er somtjjds nog eenig wild, doch wegens het
kaal worden der bosschen en de muizen
plaag is de vangst van weinig beteekenis
meer. Houtsnippen zjjn er de jongste dagen
nog al eenige gevangen en geschoten. Deze
vangst duurt in den regel tot half December.
De jagers zjjn hier dit jaar goed tevreden;
vele hazen en patrijzen werden door hen
geschoten. Deze laatste dieren worden ver
kocht voor f 0,75 a t 0,80 het stuk. Aan onze
Zuiderzeekusten wemelt het sedert een paar
dagen weer van wilde zwanen. Daar er nog
geen ijs in zee is, zjjn ze moeielijk te be
reiken en wordt er nog weinig jacht op
gemaakt,
„’t Zal ons veel genoegen
Eh bienl Mfln man en mjj.'
jüw... man?!... Is u...
stotterde de heer Peereboom.
man, die zooeven
„Zeker, dat is mfln man.
heb wel een goeden smaak? Hjj is even
vriendeljjk en welwillend als knap, 't Zal
hem ook veel genoegen doen, als u ons eens
komt opzoeken. Vergeet het niet: rue
Choiseul no. 40. Hjj is u grooten dank
schuldig en zal niet verzuimen u revanche
te geven. U heeft gemaakt dat hjj 200,000
francs heeft verdiend.*
„200’000 francs
„Minstens! De handel in diamanten is
tegenwoordig weer van veel beteekenis.*
„Wat?! Uwe diamanten waren echt?!*
„Zeker, echt! Dat hebt u immers al da-
deiflk gemerkt? U is een kenner, mijnheer,
Voor het overige wjj zjjn, waar wij
moeten wezen. Tot weerziens, mynheer!
Rue Choiseul no 40
I Zij stapte vlug uit, De heer Peereboom
Tk dank je, ik stap in deze coupé,*
jjA zeide de rentenier Peereboom, op het
plankier van het Centraalstation te Brussel
staande, tot zflne hem op de hielen volgende
wederhelft. Het dikke heertje met de korte
beentjes omklemde met zijne vingers, die
veel op worstjes geleken, een handvat en
heeseh zich kuchend op de treeplank voor
de coupé.
In de opening van de coupédeur werd
het profiel eener mooie jonge dame zicht
baar. Zjj droeg een eenvoudig maar zeer
elegant herfstcostuum.
Boven den neuswortel van mevrouw
Peereboom vormden zich twee diepe rimpels.
„Ik zou zoo zeggen, Louis,* zei ze op een
toon, scherp als een hoedenspeld, „dat je
heel goed hier kunt instjjgen. Dit is een
rookcoupé.* En met deze woorden schoof
zjj hem met een zachten maar vasten
drang op zij.
„Zooals je wilt, Eleonore,* zeide de heer
Peereboom njjdig en steeg in de coupé, die
zjjne vrouw hem aanwees.
„Hier kun je ’t je zoo gemakkelflk maken
als je maar wilt, Louis*ging zjj voort
„deze coupé is geheel leeg.*
„Geheel leeg, ja, ja,“ antwoordde meneer
Peereboom, met een onderdrukten zucht.
„Denk er om, dat je je paraplui niet laat
staan, Louis! Hoor je ’t? Die is nog splin
ternieuw, 20 francs. En denk er om
dat je niet alleen uitgaat’t Is daar heel
gevaarljjk met die wereldtentoonstelling.
Bljjft maar zorgvuldig bjj oom Edward,
hoor je’t Op hem kun je rekenen. En ver
geet niet te Jeumont zwager Ricardot te
groeten en hem een pakje sigaretten toe te
stoppen. Je .begrijpt het, met het oog op
de visitatie van de bagage
Juist zette de naar Parjjs bestemde trein
zich in beweging toen een jonge man op
de coupédeur losstormde, haar opende en
met een enkelen sprong zich in de coupé
wierp, waarna hjj zich zoo nonchalant
mogeljjk in een hoek liet vallen.
Alles aan den nieuwaangekomene verried
den Parjjsehen boulevardierde lange,
golvende knevel, de spitse puntbaard, de
chapeau haute forme, de elegante hand
schoenen, de zwarte lakschoenen, waaruit
de Schotsche kousen nieuwsgierig kwamen
te voorschjjn gluren.
De heer Peereboom beschouwde zjjn reis
genoot met onverholen bewondering.
elk geval,* merkte hjj in stilte op, „is dat
eene kleine vergoeding voor het gemis van
de medereizigster hiernaast.*
„Waarschjjnljjk ook naar Parjjs vroeg
hjj, om het gesprek op gang te brengen.
Toen de vreemde toestemmend knikte,
was het gesprek spoedig begonnen. De
heer Peereboom had zich niet vergist, zoo
als bleek. Zijn reisgenoot was een voor
treffelijk causeur. Hjj kende de nieuwste
anecdoten van den boulevard en droeg ze
met de prettigste bonhommie voor. De
heer Peerebom was verrukt.
„Mag ik u eene giranelli aanbieden,
mjjnheer?* vroeg hjj, hem een grooten
cartonnen koker met sigaretten voorhou
dend, dien hjj niet zonder moeite uit zjjn
koffer had voorschjjn gehaald.
„O, u is heel vriéndelijk,* antwoordde
de ander, nam een sigarette en eenige
oogenblikken later kringelden de blauwe
rookwolkjes omhoog, terwijl de jonge man
ze nu en dan voor de afwisseling met wel
gevallen door den neus blies.
„Echt zeide hjj met de beslistheid van
den kenner. „Jammer dat er aan de gren
zen zulke zware inkomende rechten voor
moeten worden betaaldDie roofgierigheid
van den fiscus bederft ons alle genot.*
„F-f-f-f-f-ft merkte de heer Peereboom
op, zacht door de tanden fluitend. De
vreemde zag hem verrast aan en vroeg
„Wai bedoelt u, mijnheer?...*
De ander herhaalde het gefluit en trom
melde tevens met zjjne vingers op de knieën,
moet weten, mjjnheer*, zeide hjj daarop
met vertrouweljjke gewichtigheid, „dat mjju
zwager chef is van de douanen aan het
grensstation.*
„Aha!* antwoordde de Parflzenaar met
een knikje, dat beteekenen moest dat hjj
alles begreep.
Op hetzelfde oogenblik verminderde de
trein zjjn vaart. Men naderde een station.
„Uitstekend, uitstekend riep de vreemde
$iet een luiden lach. U draait dien tol
beambten een loer? Uitstekend!* Daarbjj
klapte hjj als een kind verheugd in de
handen. De trein stond stil.
Op hetzelfde oogenbilk hoorden zjj in
de naaste coupé een tameljjk heftige woor
denwisseling. „Dit is een coupé niet-roo-
ken,“ zeide eene diep-njjdige vrouwenstem.
„’t Beteekent ook wat als men even een
onnoozele sigaret rookt,* antwoordde een
andere stem, eenigszins opgewonden, maar
toch zeer welluidend klinkend.
De heer Peereboom luisterde, zjjne wenk
brauwen in de hoogte trekkend, alsof hjj
eene bekende stem hoorde.
Ik zal in geen geval toestaan, mevrouw,
dat in deze coupé wordt gerookt,* vervolgde
de eerste stem.
„Goed dan, mevrouw, dan dwingt u mjj,
de beleefdheid, die ik hier bjj de dames
niet vind, bij de heeren te zoeken, waar ik
zeker ben ze wèl te zullen vinden.*
Een halve minuut later had de jonge
dame, die te Brussel in de oogen van me
vrouw Peereboom geen genade had kunnen
vinden, tegenover de beide heeren plaats
genomen. Dezen gaven zich alle moeite
om zoo voorkomend mogeljjk tegen hunne
nieuwe reisgenoote te zjjn. Nog geen
kwartier was sedert haar binnenkomen ver-
loopen, of zjj had hare heele geschiedenis
op allerliefste wjjze verteld. Zjj heette
mademoiselle Thérèse. Zjj was tooneel-
speelster van het Edentheater te Parjjs.
Zjj woonde rue Choiseul no. 40. Zjj had
juist met veel succes eene gastrol vervuld
in het Théatre de la Monnaie te Brussel.
Zjj zou nog dezen zelfden avond in een
imposant tentoonstellingsstuk medewerken.
Meneer Peereboom constateerde met ge
noegen dat zjjn aanvallige vis-a-vis zich
bjj voorkeur tot hem scheen te wenden,
eene omstandigheid, waarover zjjn mede-
reisgenoot nu juist niet zeer tevreden
scheen te zjjn.
Mademoiselle Thérèse babbelde onver
moeid. In de korte pauzen wist zjj heel
•handig met hare mooie vingertjes te ma
noeuvreren, zoodat hare kostbare juweelen
en andere ringen naar alle kanten heen
schitterden, terwijl zjj hare signarette met
berekende onbeholpenheid vasthield. Vooral
eene kostbare brillant viel in het oog en
de Parflzenaar kon dan ook niet nalaten
zjjne bewondering daarover te kennen te
geven.
„Vindt u den steen zoo mooi?* zeide
zjj op vriendelflk-innemenden toon. „Nu,
dat kan ik mjj voorstellen en toch hjj
is niet echt!*
„Neen maar, dat zal wel waar zjjn riep
de heer Peereboom.
„Dat is onmogeljjk!
andere reisgenoot.
„En toch verzeker ik ’t u, heerenwjj
tooneelspeelsters hebben het recht valsche
steenen te dragen. Voor het overige merkt
niemand er iets van. De kunst heeft ook
in dit opzicht groote vorderingen gemaakt.
Kflk maar eens hier. Ik heb toevallig eene
kleine collectie bjj mjj, die ieder voor echt
zou houden.*
Zfl haalde een eenvoudige doos uit haar
reistasch te voorschjjn en maakte baar
open. Een twintigtal steenen, zoo groot
ais boonen, in het heerlflkste licht schitte
rend, werden zichtbaar. De beide heeren
konden een uitroep van verbazing niet
weerhouden.
„Nietwaar? heerlflk ging zfl voort.
„En toch valseh. Ik heb gisteren dit heele
stelletje bjj Potin te Brussel gekocht voor
500 francsIk heb ze noodig voor mflne
rol als Chineesche princes in de feeërie
van vanavond.*
Zfl beschouwde de steenen met een liefde-
vollen blik en liet ze met kinderlijk wel
gevallen in het doosje heen en weer rollen.
Zfl ratelden door elkander als bikkeltjes,
waarmede de kinderen spelen.
„Als ze echt waren, zeide ze in zich
zei ven „waren ze anderhalf millioen waard.*
„Op z’n minst,* verklaarde de heer Peere
boom, die een kenner was.
„Ik zie, u is kenner,* zeide zfl tegen den
kleinen dikken heer. „Ik heb thuis eene
geheele verzameling. Alsumfl het genoegen
wilt doen mjj eens een bezoek te brengen...*
„U is heel vriendelflk, juffrouw ant
woordde de heer Peereboom, aangenaam
verrast.
De trein verminderde in vaart en scheen
spoedig een station te zullen bereiken.
„Welk station komt nu?“ vroeg made
moiselle Thérèse.
„Jeumont,* zeide de heer Peereboom.
»’t Eerste Fransche station,* voegde de
Parflzenaar er bjj.
„Waar de douanevisitatie plaats heeft,*
merkte de heer Peereboom weer op.
„Uwe arme sigaretten!* zeide mademoi
selle. Thflrèse medelijdend..
„Maak u maar niet ongerust; mijn zwa
ger is opzichter der douanen u begrijpt
„Maar uwe steenen, mademoiselle,* zeide
de Parflzenaar op waarschuwenden toon.
„Bah, die zijn immers valseh
„Maar ze zien er uit als echte.*
„Wat beteekent dat dan nog?*
„Men zou u kunnen laten wachten en
de trein zou zonder u verder gaan
„Lieve hemel!* riep zfl angstig. „Als
ik niet tfldig genoeg kwam voor de voor
stelling!
„Mademoiselle*, zeide de heer Peereboom,
„maak u maar niet ongerust. Geef mjj de
steenen maarbij mjj zjjn ze veilig. Daar
sta ik voor in.“
„Charmant!* riep zfl, stralend van
vreugde; „dat ik daaraan niet eerder heb
gedacht Zij reikte hem het doosje toe,
dat hjj zorgvuldig in den borstzak stopte.
„JeumontAlles uitstappen Naar de
douaneweerklonk het buiten.
Terwfll de bagage der andere reizigers
werd onderzocht, ging de heer Peereboom
met zjjn zwager langs den trein op en neer.
De heer Ricardot meesmuilde. Even te
voren had hjj een doos sigaretten in zjjn
ruimen zak doen verdwijnen.
„De bagage van meneer Peereboom is al
onderzocht*, zeide hjj tegen den beambte,
die de coupé’s doorzocht. Deze bracht de
hand aan de pet.
„Het onderzoek duurt vandaag langer
dan gewoonlflk*, zeide de heer Peereboom.
„Dat zal wel waar wezen* antwoordde
Ricardot. „Wij hebben wind.*
„Wind Waarvan
„Er bevinden zich medeleden van eene
internationale smokkelaarsbende in den
trein. Met het oog op de Wereldtentoon
stelling is de smokkelhandel in diamanten
op het oogenblik buitengewoon voordeelig.*
„Ja, dat begrflp ik verzekerde de heer
Peereboom op een toon van gewicht.
Eindelflk was de visitatie afgeloopen. De
reizigers hadden hunne plaatsen weer inge
nomen. Nauwelijks had de trein zich weer
in beweging gezet of mademoiselle Thérèse
brak in een uitbundig gelach uit.
„Heerlflk! Goddelflk!* riep zfl telkens.
„U had die gezichten eens moeten zien,
mjjnheer, toen zfl niets vondenOverigens
ben ik u grooten dank schuldig. Zonder
uw hulp...*
„Niet de moeite waard, juffrouw,1
de heer Peereboom.
uw eigendom terug.*
Hjj reikte haar de doos over. Voor zfl
die had kunnen aannemen, had de Parflze
naar zich met een vlugge beweging daarvan
meester gemaakt.
„Vergeef mjj,* zeide hjj vriendelflk, „wan
neer ik uw kostbaar eigendom voor het
verdere gedeelte van de reis in bewaring
neem. Men kan nooit weten..
„U is heel vriendelflk, mjjnheer.*
De reis naar Frankrflk’s hoofdstad werd
ook voor het verdere gedeelte onder groote
vroolflkheid afgelegd. Het geluk van den
heer Peereboom scheen zjjn toppunt te be
reiken, toen de vreemde te Saint-Denis, het
laatste station voor Parjjs, onverwacht van
zjjne medereizigers afscheid nam en uitsteeg.
„Maar uw diamanten zeide de heer
Peereboom, toen de ander al weg was.
„Och, laat maar,* antwoordde zfl met een
rustig lachje. „Zfl zjjn in goede handen.*
De trein naderde het Noorder-station.
De heer Peereboom greep plotseling met
hartelflke vriendelijkheid de mooie witte
handen van het jonge meisje.
„Dus u staat mjj werkelflk toe u te Parjjs
eens te komen bezoeken vroeg hfl zoo
vriendelflk als hem maar eenigszins moge-
Iflk was.
„Wel zeker!
doen.*
„Ons? wie, wat?*
”„Uw...
Bolswardsche Courant,
llirn
«c
in
I
>4
I
‘WW
u., fuJLLivun, zeide
„Hier is intusschen
ft
