Verschijnt Donderdags en Zondags. Veertigste Jaargang. 1901.
No. 34.
NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD
OLSWARÖ EN WONSEB ADEEE
[ti aitoliojt St Inta.
5 ZONDAG 28 APRIL.
r
BINNENLAND.
VOOR
op de goedheid
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Hepk. Adv. v. Fr.
Kimswerd, 26 April 1901. Een buiten
gewone drukte heerachte deze week in onze
haven ’t Eene schip kwam, ’t andere
ging, ’i Eene bracht de door den heer de
l van Sinterklaas begaf zij
zich nu op den terugweg naar huis.
Vries opgekochte aardappelen van de hoopen
aan den opslag, waar ze gezeefd en gewogen
werden, ’t andere nam ze in balen van
50 K.G. weer in, om ze naar Harlingen te
brengen, vanwaar ze naar Londen en Huil
vervoerd worden, ’t Zijn hoofdzakelijk Mag
num Bonums, waar een Fries geen tand in
zal zetten, maar welke door de Engelschen
geconsumeerd worden. Smakelijk eten
Sneek, 25 April.
Wie den volgenden morgen vroeg op
was? Natuurlijk Jeanne.
Zij had een voorgevoel dat de goede
Sint haar niet vergeteu had en haar voetjes
raakten nauwelijks den grond toen zij naar
de houthakkershut snelde. Bevend opende
zij de deur en vloog naar haar klompen.
Helaas niets!... „De heilige Man heeft
zeker de kleine klompen niet gevonden/
dacht het meisje Zjj keek in de hoeken,
maar nergens stonden flesschen ouden wijn
voor haar zieken vader. Bevend nam zjj
haar schrijfboek in de hand, zich afvragend
of Sinterklaas wel goed gelezen... en zjj
goed geschreven had..
Toen zag zjj eensklaps, dat er iets onder
den brief, dien zij geschreven had, stónd;
maar het was veel fijner geschreven en
Jeanne kon nog niet goed „schrift11 lezen.
Zjj ging met het schrijfboek naar buiten
om beter te kunnen zien. Het lieve kind
glimlachte en drukte het schrijfboek tegen
haar lippen, toen zjj het gelezen had.
„Goede, heilige Sint!, fluisterde zij vol
dankbaarheid. Daarna vloog zjj naar haar
klompjes en vond daar de zjjige papiertjes,
verborgen in het bovenste gedeelte van
den kleinen klomp. Toen snelde zjj naar
het ouderlijke huis, de twee kostbare pa
piertjes stevig vasthoudend.
Groot was thuis natuurlijk de verbazing
bij het zien van zooveel geld en den brief
dien Sinterklaas geschreven had.
Een uur later trad de rijke, zonderlinge
Amerikaan het huis van den armen hout
hakker binnen. Hij stelde de ouders gerust
omtrent de herkomst van het geld, maar
Jeanne weet nog niet beter, of de goede
Sinterklaas had haar zoo rijk bedacht.
Het was middernacht. Jeanne sliep vast,
zonder twijfel in haar droom Sint Nicolaas
ziende, die haar brief las en het gevraagde
in haar klompen legde.
Terwijl het meisje sliep, had op de
binnenplaats van eene hoeve in de naburige
stad Annonay een niet alledaagsch schouw
spel plaats. Daar onder de oogen van een
even origineelen als rijken Amerikaan was
een Parijsch luchtreiziger door den vreem
deling meegenomen, bezig met de vulling
van een luchtballon. Toen dit geschied was
en de pachter en zijn lieden groote oogen
opzetten bij het zien van het gevaarte,
dat boven den grond zweefde, zei de
Amerikaan tot den luchtschipper:
„Ik wil geheel alleen opstijgen, ik wil
niemand bij mjj.“
„Maar, mijnheer, dat is een dwaasheid,
die u het leven zou kunnen kosten, gij
zjjt niet met de luchtvaart bekend, laat
mij u vergezellen/
„Neen, mijnheer, niemand mag mij ver
gezellen, ik heb een weddenschap aange
gaan, dat ik van nacht geheel alleen zou
opstijgen en daarboven in de lucht een
stukje vuurwerk zou afsteken. Maak dus
de kabels los, mijnheer/
De luchtschipper zag wel in, dat de
zonderlinge Amerikaan niet van zijn plan
af te brengen was, en gaf nu den lieden
bevel de touwen los te maken.
De ballon steeg langzaam in de hoogte,
daarna hoe langer hoe sneller en weldra
zagen de luchtvaarder en de landlieden
niets meer dan een zwart stipje aan den
donkeren hemel.
De zoon van de Nieuwe Wereld zat
kalm in zijn schuitje als zat hij op een
stoel in zijn kamer. Daarna boog hjj zich
met duizend voorzorgen over het schuitje
om niet door den wind te worden meege
nomen. Hij haalde een pakje uit den zak
en eenige oogenblikken later schitterde
een helder licht aan den donkeren hemel
en een sterrenregen daalde naar beneden.
De Amerikaan had zijn weddenschap ge
wonnen. De vreugde duurde echter niet
lang. De Yankee, gelukkig over de wed
denschap, had niet opgemerkt dat een
vonk op den ballon gesprongen was. In
een oogenblik vatte het geheele gevaarte
vuur. Onze Amerikaan verloor echter zijne
zinnen niet. Bliksemsnel had hij zijn para
chute geopend en wierp zich uit het bran
dende luchtschip. En terwijl de ballon
naar beneden viel, den heelen omtrek ver
lichtend, liet hij zich zakken waar het
toeval hem bracht.
Plotseling stiet de parachute ergens tegen
aan en onze Amerikaan daalde door een
donker gat, en viel, zonder zich erg te
bezeeren, op een haard naast een paar klom
pen. Het waren de klompen van Jeanne.
De parachute was op het dak der hout
hakkershut gevallen en de Amerikaan,
door den lievigen en overwaehten schok,
om verge worpen, was juist door het breede
gat van den schoorsteen gevallen.
De toerist betastte zich van onder tot
boven. Met voldoening constateerde hij,
dat hij niets gebroken had. Op dit punt
gerustgesteld, keek hij nieuwsgierig om
zich heen.
De klompen en het schrijfboek, door de
lantaarn verlicht trokken dadelijk zijn
aandacht. Hij las wat Jeane geschreven
had.
Door medelijden bewogen en dankbaar
jegens den hemel, dat hjj er heelhuids was
afgekomen, haalde hjj uit zijn portefeuille
twee biljetten van duizend francs en stopte
er in iederen klomp een. Daarna nam hjj
het schrijfboek van Jeanne en schreef
onder haar brief deze eenvoudige regels:
„Ik heb geen ouden wijn, maar ziehier
twee briefjes van duizend francs; het eene
is om alle goede dingen voor uw zieken
vader te koopen en het andere om een
witte japon en gouden ketting te koopen
voor den dag, waarop Jeanne in het hu
welijk zal treden/
Daarna verliet de Amerikaan de hut,
maar niet daar waardoor hij was binnen
gekomen. De deur ging van binnen gemak
kelijk open en nadat hij deze achter zich
zorgvuldig had toegetrokken, daalde hij
den berg af, om in de een of andere herberg
van het dorp nachtverblijf op te zoeken.
Oudemirdum, 24 April. Als eene
bijzonderheid kan worden gemeld, dat men
hier gisteren niet minder dan 20 ooievaars
bijeen heeft gezien. De dieren hadden een
sparreboscbje tot hun tijdelijk verblijf uitge
kozen. Het getal reigers, dat tot voor een
paar jaren in de sparrebosschen tusschen
ons dorp en Kippenburg zoo groot was, is
nu zeer gering vanwege de jacht, die men
er op gemaakt heeft. De schade die ze
vooral aan jong hout veroorzaakten, is
oorzaak dezer opruiming.
Heerenveen, 25 April. Heden namid
dag te ruim twee uur kwam een onbekend
persoon in het Phoenix rijwiel-magazijn
een gebruikte flits koopen. Hij verzocht
tot proef er eerst een uurtje op te mogen
rijden, wat hem werd toegestaan en... is
toen in de richting van Oudeschoot ver
dwenen zonder terug te keeren. De persoon
was „klein van stuk* had een klein rossig
snorretje en blozend uiterlijk, was gekleed
in bruine jas en grijze broek met ruit en
sprak in Amersfoortsch dialect. De meege
nomen flets had een groot ketting wiel met
rollerketting.
Appelscha, 25 April. De duurte der
steenkolen en de koude winter bezorgen
aan de verveners een gunstig voorjaar. De
aftrek van turf is hier in de laatste weken
zeer belangrijk geweest en nog steeds gaat
het afvoeren door. Op een paar verveners
na hebben allen den geheelen voorraad droge
turf van verleden jaar aan fabrikanten en
schippers verkocht, zoodat zij aan anderen
met meer kunnen leveren. Per stok ont
vangen zij op die wijze 10 a 15 cts. meer
dan anders. Spoedig zal er echter in de
meeste veenkoloniën, vooral in Drente, weer
voorraad turf genoeg zijn, omdat het droge
weder uitstekend wei kt op de brandstof, die
verleden jaar voor een belangrijk deel nat
is gebleven. Ook baggelaar wordt nu reeds
in voorkoop verkocht tegen goede prijzen.
Leeuwarden, 26 April. Het spoorweg
ongeluk op j.l. Woensdag zal ongetwijfeld
ook nog in de rechtszaal aan de orde komen.
Na afloop der terechtzitting heeft de Justi
tie een onderzoek in loco ingesteld, en de
wisselwachter moet bekend hebben, dat hjj
den trein ziende aankomen in de haast
een verkeerden wissel overtrok, waardoor
de middelste wagens ontspoorden en één
onderste boven viel. Do reizigers in dezen
waggon hebben in grooten angst verkeerd
en een schrikwekkenden val gemaakt, daar
zij in het glas terecht kwamen, hetgeen
verklaart, dat zoo velen min of meer licht
verwond zijn geworden aan handen, voeten
of hoofd. De wisselwachter, aanvankelijk
geschorst, is echter weer in dienst gesteld,
en naar men ons meedeelde, op een post
van geringer vertrouwen geplaatst. Men
heeft algemeen medelijden met den jongen
man, die fliuk bekend stond en pas een
jaar was gehuwd.
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
Afzonderlijke nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Ct.
Heden werd alhier
een jonge man, van beroep slager, naar
Leeuwarden gebracht, om aldaar ter be
schikking van den O. v. J. te worden ge
steld.
De verbaliseerde schijnt niet te hebben
geweten, dat een afgekeurd varken niet
meer zijn eigendom is en daarom ging ’t
inplaats van naar deaschbelt, naar Workum,
waar men Woensdag in ’t begin van den
morgen reeds aardig wat kilo’s (voor een
gulden of achttien) aan den man had
gebracht, toen Workum’s Burgemeester,
telegrafisch door de politie hier gewaar
schuwd, op een half grombaasje plus nog
wat, beslag legde.
Al spoedig volgde de bekendmaking, om
van ’t gekochte spek geen stukje te gebrui
ken. als hoogst nadeelig voor de gezondheid.
De Rechter schijnt geen termen te hebben
gevonden T. G. in voorloopige bewaring
te nemen; de man was ten minste heden
avond weer thuis. Friso
Bij ’t treinongeluk zijn, gelijk bekend
is, de h.h. Dr. Hertzberger en H. F. Pgt-
tersen (raadslid) beiden alhier, gewond.
De eerste is er 't minst afgekomen en zal
in de eerste dagen zijn drukke praktijk wel
niet kunnen hervatten, ’c Oog van den
patient, voor welks behoud men vreesde,
moet vrij wat hebben geleden.
Buitendien moeten de beenen gekneusd
zijn. De heer Pijttersen loopt met zijn
hoofd, naar verluidt door dr. H. nog aan
gelegd, in verband, ’t Voorhoofd van den
patient moet met glas in aanraking zijn
gekomen, waardoor een geduchte wond ont
stond.
Dr. H. had na het ongeval nog zooveel
bewustzijn, deelt men mee, om den laatste
te verbinden. Toen dit gebeurd was, stond
hij door bloedverlies op het punt in zwijm
te vallen.
Hemelum, 25 April. De oprichting van
eene bijzondere school dat is het onder
werp, dat in de laatste weken alhier de
gemoederen bezig houdt. Zal zij er komen
of zal zij er niet komen die vragen be-
heerschten de gesprekken in huis, zoowel
als op straat. Thans heet de knoop door
gehakt en moet besloten zijn twee scholen
te stichten, één „Synodale* te Bakhuizen
en een „Doleerende* alhier. Als er nu maar
een zilvervloot kwam!
Voor de Doleerende school is reeds ’n
hoofd benoemd, door wie dat is niet
recht duidelijk, ’n Vereeniging tot stichting
en instandhouding ’n Koninklijk goedge
keurde bestaat er nog niet en wie buiten
haar ’n wettige benoeming kan doen, weten
we niet.
Wat we wèl weten is, dat er onzekerheid
en onvrede heerscht op ons vriendelijk
dorpje, dat de kalme rust van voorheen er
verdwenen is helaas!
Diploma Pianostemmer.
Het jaarlijksch examen ter verkrijging
van het Diploma van de Maatschappij ter
bevordering der toonkunst, had den 18 en
19 April te Utrecht plaats. De examen
commissie bestond uit de heeren R. Hol te
Utrecht, Dan. de Lange te Amsterdam,
Chr. F. Rjjken te ’s-Gravenhage, L. J. F.
Duwaer te Amsterdam en Andr. L. Krom
te Utrecht; van de 9 candidaten is slechts
één geslaagd.
Een geheimzinnige brandstichter.
Een der lezers van De Telegraaf meldt
aan dat blad, dat te zijnen huize een ge
heimzinnige brandstichter is ontdekt. In het
laken van zijn schrijfbureau werden her
haaldelijk brandgaten ontdekt, alsof men er
brandende lucifers op had laten vallen. De
heer des huizes verdacht de dienstbode en
de dienstbode zeide, dat iedereen de schul
dige kon zijn, behalve zij.
Gisterochtend kwam uit, hoe de brand
gaten ontstonden. Op het blad der schrijf
tafel staat soms een brievenlegger in den
vorm van drie glazen kogels en als de
zonnestralen daarop vallen, ontstaan drie
brandpunten, welke de gaten in het laken
veroorzaakt hebben.
Het kwaad straft zijn meester.
Te Etten ie Maandagnamiddag een 8>
jarige knaap, bij het uithalen van vogel
nestjes, uit een boom gevallen. Hjj bleef
op de plaats dood.
gezegd, „ik wil ouden wjjn hebben en zal
dien wel krijgen! Sint Nicolaas zal mjj dien
geven, want ik zal er hem om vragen en
den klomp voor hem zetten.
Maar waar den klomp zetten Dat was
een ernstige vraag, die het kleine meisje
veel te denken gaf. „Mjjn vriendinnetjes
zullen niet willen, dat ik mjjn klomp naast
de hare zet onder den schoorsteen van
haar huis, ze zullen bang zjjn, dat zjj dan
minder zullen krjjgen. Ik moet een schoor
steen hebben voor mjj alleen*. En eensklaps
riep zjj uit„Ik ken er eenHjj is wel
ver, maar dat is niets
Tegen den middag kuste de arme, kleine
Jeanne haar zieken vader, die juist was
ingesluimerd, en terwjjl moeder druk met
werken bezig was, sloop zjj zachtjes het
huis uit, haar Zondagsche klompen en haar
schrjjfboek onder haar manteltje verbergend.
De weg was met sneeuw bedekt en
moeilljjk begaanbaar, maar het moedige
kind stapte ferm door. Waarheen zjj ging
Zjj klauterde op gindschen berg naar het
bosch, waar gedurende den zomer de hout
hakkers gewerkt hadden totdat de sneeuw
kwam. Daar was de vader van Jeanne ver
pletterd. Daar hadden de houthakkers een
groote hut gezet, om bjj noodweer te kunnen
schuilen en om hun eten warm te maken.
Daar was een groote schoorsteen, Jeanne
wist dat, en die schoorsteen, die voor het
oogenblik aan niemand behoorde, had het
meisje besloten zich toe te eigenen voor
dien St.-Nieolaasnacht.
Ondanks de koude kwam het kleine
meisje bezweet voor de hut. Zjj wist, dat
in den hollen boomstam de sleutel lag en
weldra had zjj het huisje geopend.
Vol vertrouw m zette zy haar klompen
in den haard, waar nog, halt onder de
sneeuw bedolven, die door den schoorsteen
viel, een half verkoolde knuppel lag. Daarna
zich op een blok hout zettend, opende zjj
haar schrijfboek en schreef
„Goede Sinterklaas, die klompen daar
zjjn van mjj, van Jeanne. Vader ligt ziek
te bed en moeder moet, om hem warm te
houden, den heelen nacht stoken. Daarom
heb ik deze klompen onder den schoorsteen
der houthakkershut gezet. Gjj zjjt rjjk,
goede Sinterklaas, zeer rjjk, naar men zegt,
en gjj houdt van kleine kinderen. Ik vraag
u niet een groote pop en snoepgoed, ik
vraag u alleen ouden wjjn voor vaderde
dokter heeft gezegd, dat hjj dan gauw beter
zou zjjn, en wjj hebben geen geld om dien
te koopen. Vergeet mjj niet. Morgen zal
ik mjjn klompen komen halen. Ik dank u
reeds vooruit, goede, heilige Sinterklaas*.
En daaronder zette zjj„Jeanne de Saint-
Jean le Perdu, acht jaar oud*.
Jeanne legde het schrijfboek naast de
klompen met de geschreven bladzijden naar
boven gekeerd. Zij wilde nu heengaan,
toen zij zich eensklaps bedacht. „Sinter
klaas zal zonder licht mjjn brief niet kun
nen lezen/ zei zjj. Jeanne zocht de hut af.
Daar in den hoek vond zjj een lantaarn
met een dikke kaars er in en lucifers er
naast. Zjj stak de kaars aan en zette de
lantaarn naast haar klompen. Daarna ging
zjj heen, den sleutel op zjjn plaats in den
hoomstam leggend, Vol vertrouwen
Het was de vjjfde December.
„Gjj weet het, mijn kleine Jeanne*,
zuchtte de moeder smartelijk, „denkervan
het jaar maar niet aan, den klomp onder
den schoorsteen te zetten, vader is erg ziek,
en om hem warm te houden moet ik den
heelen nacht stokenSint Nicolaas kan
dus niet komen*.
Het kind boog treurig het hoofd. De
vader van Jeanne, een flink werkman in
de fleur van zjjn leven hjj was hout
hakker was op zekeren dag onder een
neervallenden denneboom geraakt. Meer
dan een maand lag de ongelukkige reeds
op het ziekbed en nog was er weinig hoop
op een spoedig herstel. Geen werk, veel
uitgaven geen wonder dat ellende heerschte
onder het het dak van den houthakker.
De moeder was jong en moedig, zjj werkte
dag en nacht bijna, steeds zag men haar
met naaiwerk op den schoot. Maar wat
beteekenen die geringe verdiensten, als men
de door den dokter voorgesehreven ver
sterkende middelen moet koopen.
Jeanne begreep welaan het droevig gelaat
hater moeder, dat de reden, waarom zjj
haar klomp niet onder den schoorsteen
kon zetten, niet was, dat er den heelen
nacht moest gestookt worden. Het kleine
meisje wist, dat moeder arm was en zei
bjj zich zelf: „Vader zou gauw beter zijn
als hjj ouden wjjn had*, heeft de dokter
ft
Bolswardsche Courant.
