No. 40.
Verschijnt Donderdags en Zondags. Veertigste Jaargang. 1901
NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD
OLSWARO EN WONSERA.DEEI.
siren
r
I
I
I
l>
I
I
I
I*
GROENE
LHoKLoewofik.»,
Koloniale- W en koopen."
vertrouwde en
I
I
w
I
ZONDAG 19 MEI.
I
I
BINNENLAND.
I
I
I
A anbrenggeldTW1
zoo groot en
g*oea]£oo meubelstuk. Het geleek sprekend op dat
van meester Chifflard, dezelfde zuiverheid
VOOR
een
en vroeg aan den
zei hij, tis het
ADVERTENTIEPRIJS50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
2öèr nedie’veipaAn-rug, Véncryêuaar
ziet het, het is een buffet
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
Afzonderlijke nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Ct.
I
De baron werd wrevelig. Sapristi, sapristi,
bromde hy en verliet slecht geluimd den
winkel.
Warns, 16 Mei. De paring op ’t Sou
alhier tusschen eene bonte kraai en een
zwarten naamgenoot schijnt wel merkwaardig
te zijn. Een bekend Nederlandsch ornitho
loog interesseert er zich voor en laat het
zeldzame geval thans observeeren. ’t Is
daarom wel jammer, dat kwajongens het
eerste broedsel (4 eieren) verstoord hebben.
De vogels heböen daarop een nieuw nest
gebouwd, dat, naar we hopen thans onge
moeid zal worden gelaten.
Hem. Oldeph. en Noordw., 16 Mei.
Doer de goede zorgen van de voer een paar
jaar alhier opgerichte atdeeling der Fr.
Maatschappij van Landbouw worden de
Landbouwbelangen in deze gemeente thans
’t mag gezegd naar behooren be
hartigd. Den vorigen herfst werden door
hare bemiddeling wij berichtten den uit
slag reeds twee goedgeslaagde vakcur
sussen opgericht, thans is ’t vooral aan hare
activiteit en het goede voorbeeld van een
barer bestuursleden te danken, dat hier en
daar proefvelden voor bemestings- en cul-
luurproeven worden aangelegd. Den uitslag
dezer proeven, die natuurlij ie bedoelen de
vorderingen op landbouwgebied onder de
aandacht van belanghebbenden te brengen
opdat hun bedrijf er de mogeljjke voordeelen
van zal kunnen genieten hopen we te
zijner tijd mede te deelen.
Lemmer, 16 Mei. De gemiddelde vangst
van onze ansjovisvisschers was hier heden
morgen 1500J stuks, sommigen hadden van
60,090 tot 70,000 gevangen. De telegrafische
berichten van een gedeelte onzer visschers-
vloot, dat zich nog in de buurt van Hinde-
loopen ophoudt, luiden van gisterengemid
delde vangst 12000; heden: „veel vangst."
De grooteansjovis-aanvoer van deze week
verwekte hier een buitengewone drukte, ja
er schoten zelfs handen te kort om deze
viscbjes in de zouteryen te verwerken. Uw
correspondent zag zelfs een slager en twee
brievenbestellers in hun vrjjen tijd bezig
met het uit de netten pluizen van de ansjovis.
In enkele uren tjjds kan met dit werk een
flinke daghuur verdiend worden.
Er is hier heden telegrafisch bericht
ontvangen van het eiland Urk, dat door een
vermoedelijk naar Lemmer koers zettende
stoomboot, in den afgeloopen nacht een botter
is overstoomd. Nadere bijzonderheden ont
breken nog. Men zegt dat naar de opvarenden
wordt gezocht.
Heerenveen, 16 Mei. De heer 0. Ha-
mehnk is definitief benoemd tot directeur
der Nederlandsche Tramweg-maatschappij,
haast of wel geheel met algemeene stemmen.
Dat verheugt ons en zeker velen met ons,
niet het minst het personeel in dienst dier
Maatschappij. Eerstens omdat hij is de zoon
van den ontwerper en uitvoerder der tram
lijnen, welke ons gewest doorsnijden en
wien de Friezen veel verplicht zijn, maar
voorts, wijl hij zich heeft doen kennen als
I
I i
u achttienhonderd franks
gekomen, hield hjj stil en wierp een blik
naar binnen. Als aan den grond genageld
bleef hjj staan. Het prachtige buffet, dat
hjj zoo gaarne zou hebben, stond niet meer
op de plaats, waar hjj het den vorigen dag
gezien had. Waar was het? Wat was er
mee gebeurd? Verkocht wellicht!
De baron du Persil trad den winkel
binnen.
„Welnu, waar is je fameus buffet vroeg
hjj zoo onverschillig mogelijk. „Waar heb
je het gelaten
„Verkocht, meneer," antwoordde meester
Chifflard droogweg.
„Wanneer
„Gisterenavond, voor drie duizend franks."
„Drie duizend franks Dat is niet mo-
geljjk
,’t Is zooals ik u zeg. U ziet, dat u mjj
een waren dienst gedaan hebt door er mij
tjwee duizend voor te weigeren,"
„Is dat uw laatste woord?"
„Mijn laatste."
„Ik geef er
voor."
„Neen, twee duizend
„Nu, mijn waarde heer Chifflard, gjj zjjt
een koppige, je zult nu niets hebben 1"
dan ook niets!"
„Adieu!" En baron Hector du Persil
ging heen, de deur hard achter zich dicht
werpend. De baron was kwaad en hij had
er reden toe. Die oude vrek van een Chi
fflard wilde hem, een ouden en goeden
klant, niet voor de bedongen som het buffet
verkoopen, dat hjj zoo graag zou willen
hebben. Het was een prachtig meubelstuk,
dat was waar, zeer oud en authenthiek,
daar was niet aan te twijfelen, maar twee
duizend franks, dat was ook geen bagatel
Achttienhonderd dat was genoeg! Die
slokop van een Chifflard had niet willen
toebjjten. „Zooals ge wilt, ge kunt mis
schien het geld van anderen stelen, maar
het mjjne niet!" mompelde baron Hector
du Persil, die voor de deur van zjjn huis
gekomen was en binnentrad.
Chifflard stond aan de deur van zjjn
winkel en had den baron nagekeken.
„Gierigaard!" mompelde hjj, gjj denkt den
kooplieden de wet te kunnen voorschr jj ven
Gjj bljjft op twee onnoozele briefjes van
honderd franks doodNeen, ik verkoop
mjjn meubelen niet tegen spotprijzen en
vooral niet dat buffet, zoo fijn bewerkt, en
even oud als authentiek, waaraan de groote
Chapart, de beste werkman van heel de
in de FIJNE VLEESCHWAREN- en
COMMESTIBLESWINKEL van
Sijtze Alkema Jzn.,
SCHILD WIJK, BOLSWARD.
„Kjjk eens," zei twee maauden later
baron Hector du Persil triomfantelijk, en
wees meester Chifflard met trots op het
buffet, in den hoek der eetzaal.
Het is geheel gelijk aan het uwe, waar
voor gjj mjj twee duizend franks vroegt."
„Dat is zoo," antwoordde meester Chif
flard, een onderzoekenden blik op het
meubelstuk werpend. „En hoeveel hebt u
er voor betaald?"
„Twaalfhonderd franks, geen stuiver
meer!"
Meester Chifflard glimlachte even.
„Laten wjj eens zien, of dat wel geheel
hetzelfde is als het mjjne," zei hjj. „We
kunnen dat het best zien door het geheime
laadje."
„Welk geheime laadje?"
„Dit". En op een zekere plaats drukkend,
deed meester Chifflard een smal laadje
openspringen, van welks bestaan een leek
niet het geringste vermoeden zou hebben.
„Kjjk," zei hjj met een verbaasd gelaat,
„daar ligt een papier in."
„Een papier?" vroeg de baron.
En het stuk papier grjjpend, dat de
koopman hem aanbood, las hjj met groote
verbazing deze woorden
„Toevertrouwd aan meester Mathieu, her
bergier op den weg van Orouleboeuf naar
Briqueville, om voor drie duizend franks
verkocht te worden aan mijnheer den baron
Hector du Persil."
„Driedubbele schurkriep de baron
verontwaardigd. Te laat zag hjj echter in,
dat de koopman hem beetgenomen had.
blazen.
heer wil uitstappen
„Een half uur?... Dan stap ik uit."
De baron had hevige dorst en sprong snel
waar de koetsier zich reeds bevond.
,r
flesch appelwijn
op zjjn klompen komende aanstappen. „Het-
Hetzelfde," antwoordde de baron.
1 h neer bij een klein tafeltje,
spoedig sprong hjj weer op, rekte
-L -li en beschouwde met groote
voorwerp in een hoek van
Hjj naderde het voorwerp zjjner nieuws
gierigheid. Achter zjjn rug wisselden de
koetsier en de herbergier een ondeugenden
glimlach.
„Drommels," mompelde de baron, dat is
curieus, dat is hetzelfde buffet als dat van
meester Chifflard..."
Hjj keerde zich om en vroeg aan den
herbergier„Zeg eens, wat hebt gjj daar?"
„Ja, ja, dat zie ik. Maar ik wil zeggen:
waar hebt gjj dat vandaan
„Nergens, meneer, ik heb het altijd hier
gehad
„Gjj hebt het dus niet gekocht
„Wel neen, meneer, ik heb het van mijn
vader geërfd en die heeft het weer van
j diens vader geërfd."
I „De boer lachte. „Het is niet te koop,
bjj het aangaan van eene vrijwillig
een jonkman van voortreffelijke gaven, die
het recht zal trachten hoog te houden en
niet alleen de belangen der Maatschappij,
maar ook die van het publiek zal wenschen
te dienen naar zijn beste weten en krachten.
17 Mei. Heden morgen stond de wed.
8. op het Kerkstraat-achterom oogenschjjn-
lijk gezond en wel op. Kort daarna echter
gevoelde ze zich onpasselijk, ze ging weer te
bed en eenigen tijd later vond haar dochter
haar levenloos.
Heerenveen, 17 Mei. Wat er op de
kermis komen zal.
Op het gemeenteplein, dat geheel gevuld
zal worden, zullen plaats vindeneen
theater, de stoomcaroussel van Huiskens,
een hippodrome van O vermeer, de kine
matograaf van Slieker, een draaimolen van
Pannebakker, een kleine tent, poffertjes
kramen van Visser en van Dam en tal van
anuere kramen. In den gemeentetuin komt
een doolhof.
Noordwolde, 15 Mei. Met het stoelen-
deoiet gaat het in den laatsten tijd zeer
goed; enkele fabrikanten kunnen niet zoo
spoedig fabriceeren als door de afnemers
wel gewenscht wordt. Zoo volgt op een
schijnbaren achteruitgang altijd weer een
tijdperk van herleving.
Opsterland, 16 Mei. Tot tweemalen
toe bedankte de voor Beets benoemde com
missie tot wering van scnoolverzuim. Naar
aanleiding daarvan is de toegezegde ver
goeding verhoogd. De nu benoemde com
missie heeft verklaard de functie te aan
vaarden.
Hommerts, 15 Mei. Dat ons dorp in
een niet al te besten reuk staat bij het
reizend publiek is genoegzaam bekend.
Meermalen worden vreemdelingen hier door
een brooddronkentroepje lastig gevallen,
terwjjl ook de eigen ingezetenen niet on
gehinderd worden gelaten. Zondagavond
heeft er weer zoo’n troepje ergerlijk huis
gehouden in het naburige Jutrijp. Twee
jongelieden met paard en tilbury op den
weg, werden door een vier a vijftal aan
gehouden. Deze grepen paard en tilbury
aan en trachten het tuig en het voertuig
te vernielen. Daarna beproefden ze den
buikriem te doen breken. W are dit gebeurd
of het paard minder mak geweest, een
ernstig ongeluk zou niet zjjn uitgebleven.
Vervolgens trok het troepje zingende door
het dorp in de richting van Sneek, onder
weg nog hier en daar baldadigheden plegende.
Den volgenden morgen vonden eenige land
bouwers hunne melkbussen, die aan den
weg hadden gestaan in de sloot geworpen
en hun melkschouwen losgemaakt en
drijvende, terwijl de riemen waren vernield.
De daders zijn bekend en van het gebeurde
is aangifte gedaan bij de politie.
Hepk. Advbl. voor Friesl.
Ongelukken.
Te Osch heeft een vrouw bjj het gebruik
van petroleum tot het aanmaken van de
kachel zulke ernstige brandwonden bekomen,
dat zij aan de gevolgen is overleden.
Te Aalst is de zoon van den heer H.
treurig om het leven gekomen. Hij was
aan het fietsen, wilde voor een rijtuig uit
wijken en reed daarbij te water. Hoewel
hy spoedig op het droge gebracht werd,
waren toch de levensgeesten reeds geweken.
Bij de politie te Urk is door den
tjalkschipper J. de Vries van Balk (Fr.)
aangifte gedaan, dat gisteren zijn 19-jarige
knecht 8. Simplouius, mede van Balk, by
het uitwijken voor een span kuilers, niet
ver van het Enkhuizerzand, over boord
gevallen en verdronken is.
Twee Duitschers, die van plan waren
de zeebaden te Soheveningen te gebruiken,
werden als zonder middel van bestaan door
de politie te Delft aangehouden en over de
grenzen gebracht.
Uit het Verkiezingsnieuws" in het Volk:
Te Den Burg op Tessel waren een kleine
100 man Maandag. Dat er niet meer waren
kwam, door dat Staalmans vriend de. Schreu
der met een bekeerden kaffer in de kerk
optrad; ook een methode om uit het gedrang
te blijven.
Gisteren zjjn bjj de H. IJ. S. twee
contrólebeambten, een te Leiden en een te
Amersfoort, in hunne betrekking geschorst
als verdacht van frauduleuze handelingen
met plaatsbewijzen.
Een paartje te Houtigehage, onder
Drachten, dat dezen winter huwde en toen
18 en 16 jaren telde, vervoegde zich nu
reeds bjj den ambtenaar van den Burger
lijken Stand om het huwelijk te doen ont
binden. Deze maakte hun duidelijk, dat dit
alles maar niet zoo gaat.
„De boer lachte.
meneer."
„Waarom niet?"
„Omdat ik er groote waarde aan hecht,
Men melde zich aan: VRIJWILLIGE! het is een familiestuk, dat ik niet kwijt
BEPAALD VERLOF, bij den Commandant wil zyn.
of bjj een der plaatseljjke of Garnizoens-(] „Komaan, indien ik je er een hoogen
wapenen, bjj hun onmiddelljjken chef. prys voor gaf?
tt i ij u j ij „Hoeveel zou meneer er dan voor willen
Van de uitbetaalde handgelden werde geven
Administratie van het Koloniaal Werfdepi „Duizend franks."
gezonden: aan hunnefamiliën f 10108,—aan I De herbergier lachte opnieuw.
„O, mynheer, u moet niet denken, dat u
1J1 xwm ^6 heele wereld geeft. U gelooft misschien,
W dr U IrarCL vil dat ik niet weet dat dit stuk hout groote
waarde heeft? Er zjjn hier reeds genoeg
WIT1 T> ALT" *KT GS ia rlgliefhebbers voor geweest."
J.Ö W jMeu heeft het dan reeds van u willen
koopen
Wf I® M Ifcall lH rF „Meer dan eens. Voor eenige weken werd
mjj er zelfs twee duizend franks voorgeboden,
„Om u een plezier te doen, mijnheer,"
zei de herbergier, het geld in zjjn zak
stekend.
Acht dagen later reed hjj over den grint
weg van Briqueville naar Orouleboeuf, toen
eensklaps de oude kast stil stond. De baron
du Persil stak het hoofd door het portier.
„Wat is er vroeg hjj aan den koetsier.
„Niets," antwoordde deze, van den hoogen
bok springend. „Ik laat hier, zooals ik
gewoon ben, mjjn paarden een poosje uit-
Fr 1 n rzzrvr
Hoe lang
,0, een klein half uurtje. Indien mjjn-
Een half uur?... Dan stap ik uit."
uit het rjjtuig. Hjj trad de herberg binnen,
He, vader Mathieu," riep deze,
En u, mjjnheer?" vroeg de herbergier
zelfde
„r
Hjj zette zich
maar s
den hals uit
aandacht een
het vertrek.
maar ik wilde het er niet voor geven. Men-
schen, die er verstand van hebben, zegg3n,
dat het veel meer waard is."
„Dat ding daar? Het kan wel drie dui-
zend franks waard zjjn, maar ik zeg niet,
dat ik er dat voor geef!...*
De baron bekeek nogmaals het kostbare
van Ijjnen, hetzelfde beeldhouwwerk en
dezelfde figurenhet moest bepaald door
denzelfden kunstenaar vervaardigd zjjn.
Het eenige verschil was, dat bjj den koop
man het meubelstuk glansde onder het
licht der vitrine, terwjjl het hier in een
hoek der herberg met stof bedekt was.
Een hevig verlangen kwam bjj den baron
op, het kunststuk te koopen. Maar drie
duizend franks terwjjl hjj hetzelfde voor twee
had kunnen krjjgen!... Doch hjj zou de
eenige niet zjjn, die dien prjjs betaald had,
daar Chifflard het zijne ook voor drie dui
zend franks verkocht had. En wat een ge
noegen zou het hem verschaffen, als hjj
het kostbare meubelstuk aan Chifflard
kon toonen! Hjj zou hem zeggen: „Weet
gjj, wat ik daarvoor betaald heb? Twaalf
honderd franks, geen stuiver meer!" Wat
zou dan Chifflard op zjjn neus kjjken
De stem van den koetsier wekte hem uit
zjjn mjjmeringen.
„Mjjnheer, wjj vertrekken!"
Vertrekken om voor de tweede maal dit
kleine kunststuk te laten ontsnappen
De baron nam zjjn portefeuille en haalde
er drie briefjes uit.
„Drie duizend franks,
zoo goed?*
Bolswardsche Courant.
j. - u
”Wel,“ zei de boer onnoozel, „meneer
