Veertigste Jaargang. 1901.
No. 80.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD
B0I.SWAR» EN WONSERAOEEI.
EEN MISVERSTAND.
5
r
ZONDAG 6 OCTOBER.
BINNENLAND.
X
X
Uit de Raadszaal.
VanafFöJO
VOOR
straalde van
over
L
ADVERTENTIEPRIJS50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
Afzonderlijke nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Ct.
waren J
en Schotman, de laatste
l'
Van dit oogenblik af bleef de plaats1
naast Maidessen leeg, ook wanneer Römer
eene rol had te vervullen. Eene week later
dreef de deelneming met het droevig ongeval
hem naar de woning des zangers.
Hij liet zich aandienen en werd ontvangen.
was een hupsche, sympathieke
maakte thans een neerslachtigen
dan gaan wjj de tooneelwereld uit. In de
toekomst zal zjj zich met den bijval van
een man in plaats van dien van duizenden
moeten tevreden stellen
Klo stamelde eenige woorden van geluk-
wensch. Een zware last was van haar ge
moed genomen, nu zij vernam dat deze
sehoone vrouw nog slechts korten tijd de
gevaarlijke partner van haren man zou
zijn. Was zü weg, dan moest zijne liefde
voor haar vanzelf ook uitsterven. En hare
liefde scheen hij toch werkelijk niet bezeten
te hebben.
Dat was het eerste voordeel.
Toen evenwel zes weken later Molena
haar bruidstoilet maakte, was het Klo die
haar den myrthenkrans op de lokken drukte.
Maidessen’s bruid had de kunst verstaan
bet hart der jonge vrouw te winnen en de
dwaze gedachten, die het tot nu toe hadden
vervuld, te verdrijven, en Klo had zich in
hartelijke vriendschap bij haar aangesloten.
Zfj scheidden onder tranen. En Klo ver
borg haar thans weer bloeiend gezichtje
weenend aan de borst van haren man, toen
het stoomros hare nieuwe vriendin van
haar wegvoerde.
Oostergo, 2 Oef. We zijn uit ons isole
ment verlostde trein rijdt nu door tot
Metslawier. De oude omnibussen, waarin
meer dan eens 23 personen plaats vonden,
in een 14-tnanswagen (sommigen moesten
er boven op!) ze hebben afgedaan. Daar
werd wat over geklaagd. Maar ’t is uit:
tweelinglijn verbindt ons thans met de
ireld." Met vreugde zag men de opening
(emoet. Dat is gisteren geschied. Heel
1 Jantjes, Klaaskes, Trijntjes, Jannen en
ten hadden zich opgemaakt, om den
„*trit mee te maken: de perrons stonden
a a ABBA er was gezorgd, dat niet, als bij
B R B B HB BA B Bjiiiwijding van het eerste deel, de klom-
I I I I Bb U en toffels aanbleven, néén, alles in de
BW B* ïj Bllk hoor, wel een uur te voren. Wan-
RB IB 11 B B I komt hij eigenlijk? Niemand wist het
W M B 'er> jj;aar eindelijk daar is hij! Vlug
estapt? Och, neen, niemand mocht mee!
Tl/T- T gingen naar huis met lange neuzen.
|y1 Pl Civ1 eer8^ *n<^ruk waa n’et Prettig.
Xkkrum, 3 Oct. De Amerikaan heeft
-pi "I TTT J_l*8t 'ets tegen het „kopje11 als orna-
nOnflD PTT \A/ 1 I ’t van onze Friesche schaats, waarin
JLvUyJLLU kjAJL VV AU scherp van het staal zich verliest. De
r Cooper, die bij zijn laatst bezoek aan
eene flinke order gaf in onder-
s soorten schaatsen aan de bekende
firma G. S. Ruiter, wenschte ze zonder
„kopje" te ontvangen, ’n Honderd paren
Friesche schaatsen, door dezelfde firma af
geleverd aan den heer R. H. Krol in New-
York, moesten ook koploos zijn.
Lemmer, 3 Oct. In de afgeloopen
maand zijn op de nieuwe tramlijn van hier
naar Joure bijna 8000 personen vervoerd.
In hetzelfde tijdsverloop werd te dezer plaatse
32600 pond bot aangevoerd, waarvoor van
f7 tot f9 de 100 pond werd besomd. De
vangsten waren over het geheel zeer schraal
en de bot klein van stuk.
Oldeboorn, 3 Oct. Sedert tal van jaren
blijft nog altijd de oude traditie bestaan,
dat vele jongens uit ons dorp naar de ker
mis gaan te Beetsterzwaag, hoofdzakelijk
met het doel om beukenoten te zoeken.
Heden was dit weer het geval. Reeds bij
donker trokken tal van jongens er op af.
Het bleek bij de terugkomst van avond dat
het doel niet was bereikt, want er waren,
volgens hun zeggen, geen beukenoten te
vinden. Zij hadden nu maar eikels meege
nomen.
Een oud spreekwoord zegtGeen appels
en beukenoten, geen winter.
Zou dat ook nakomen
Sneek, 3 Oot. Dinsdag jl. werd tan
hier naar Leeuwarden opgezonden de mili-
cienkoloniaal J. ten H. van Wolvega, die
in een café met een geroepen agent slaags
geraakte. Naar ’t bureau van politie ge
transporteerd, werd de woesteling, die in
ludië zelden zonder straf was, geboeid naat
den krijgsraad in de hoofdstad verwezen.
Joure, 3 Oct. In het stoomcarouesel
van den heer Xhafiaire alhier, dat thans
wordt afgebroken, is een tweede ongeluk
voorgevallen, ditmaal gelukkig minder ernstig
dan het vorige.
Da eigenaar zelf stapte nl. hedenavond
van eene in de tent staande kist en kwam
ongelukkiger wijze met den eenen voet
terecht in een grooten pot met kokend vet»
waardoor hij ernstige brandwonden bekwam,
zoodat hij stellig geruimen tijd rust zal
moeten nemen.
Hepk. Nieuw&bl. v. Fr».
Zjj zou wellicht ook spoedig uit zjjne
gedachten verdwenen zjjn, ware het met
dat hjj haar den volgenden avond op het
zelfde uur, op dezelfde plaats weer had
ontmoet. Zjj zat weer naast hem, ditmaal
in eene kostbare robe, en
geluk en opgeruimdheid.
Tenminste zoo kwam het Maidessen voor.
Zjj zag er nog mooier uit dan vroeger en
alle oogen en kijkers richtten zich op haar.
Ook hjj kon zjjne blikken niet van haar
afwenden.
Want al was zjjn hart ook niet meer
vrjj, de schoonheid eener vrouw bewonderen
mocht hjj toch nog wel
In de pauze, terwjjl hjj zich naar den
foyer begaf, klopte een vriend hem op den
schouder.
„Nu weet ik wie die mooie buurvrouw
van je is!" fluisterde hjj: „’t is de vrouw
van Römer, den nieuw geëngageerden
zanger, ’t Aloet een buitengewoon gelukkig
huweljjk zjjn!"
Ah, nu waren hare spanning, hare op
gewondenheid, hare schitterende blikken
hem eensklaps duidelijk gewordenDe
jonge vrouw, zacht en schuchter als een
meisje naar hjj meende, verheugde zich in
de triumfen van haren man.
Een gevoel van welgevallen vervulde
Maidessen, als altjjd wanneer hjj zag dat
mensehen gelukkig waren.
En van dien tjjd af was het hem een
bjjzonder genoegen de jonge mevrouw Römer
te beschouwen. Zjj ontbrak nimmer op het
appèl, wanneer de naam van haar man op
het programma stond, evenmin als Mai
dessen wanneer die van Molena er op voor
kwam. En daar deze dikwjjls Römer’s
partner was, bevonden de beide anderen
zich telkens tegelijk onder de toeschouwers.
Eens gleed haar programma van haar
schoot. De baron raapte het op en reikte
het haar over. Tot nu toe had zjj hem
niet aangezienthans evenwel beantwoordde
zjj zjjn dienst en beleefde buiging met een
vriendeljjk lachje.
Na eenige weken kwam het Maidessen
voor alsof de opgeruimde uitdrukking, die
tot nu toe altjjd op haar gelaat had gelegen,
verdween. Zjj was bleek, als door innerljjk
leed gekweld.
Ja, zjj leed bijjkbaarOp eenmaal zag
hij duidelijk, dat zjj er slecht uitzag, ver
magerd, bleekalle geluk en vreugde was
van haar gelaat als weggewischt.
Wat was er toch gebeurd?
Met onrustige, zenuwaehtige gebaren
boog zjj zich dikwjjls zoo ver mogeljjk
naar voren en staarde door haar binocle
naar het tooneeldan leunde zjj weer, ver
moeid, uitgeput, als zou zjj het volgend
oogenblik insluimeren, achterover in den
fauteuil.
Maidessen gevoelde diep medelijden met
haar. Was haar jong geluk reeds in scherven
gevallen
Op zekeren avond gaf men De Afrikaan-
sche. Römer zong de Vasco de Gama
Selika, de bruine, hartstochteljjke slavin,
werd als gewoonljjk door zjjne partner,
Molena, vertolkt, en wel op voortreffelijke
wjjze. Zij sleepte het publiek in stormachtige
geestdriit mede door hare verschijning en
hare betooverende stem en niet het minst
door haar vurig, levendig spel. De liefde
voor Vasco werd door haar hartstoehteljjk
vertolkt.
Maidessen wendde den blik niet van de
kunstenares af. Zjjne oogen hingen als aan
hare sehoone gestalte, zjjn geheele ziel was
ontroerd door haren goddeljjken zang.
Met faseineerende macht in blik en stem
boeide Selika den geliefde, ieder gebaar
was deemoediedere beweging opoffering.
En toen hem eindelijk de schellen van de
oogen vielen, toen hjj zag hoe haar hart
met alle kracht voor hem gloeide, welk
eene zaligheid straalde er toen uit dievrou-
wenoogen.
De stemmen smolten wonderschoon ineen.
Ademloos luisterde het geheele publiek
naar het liefdesduet.
Plotseling schrok Maidessen heftig pp.
Onverwachts zakte het lichaam der jonge
vrouw naar hem over en bleef machteloos
tegen hem leunen.
Er ontstond eenige onrustenkele dames
lieten een lichten kreet van schrik hooren.
En terwjjl Selika onder een roodbloeien-
den tropischen boom haar sterflied zong,
droegen de baron en een ander heer de in
onmacht gevallene naar buiten.
met collega’s. Lk wilde haar niet in aan
raking brengen met de miasmen der theater
wereld. Ik was overdreven angstig. En
toen begon Klo zich in te beelden, dat al
die gezongen en gespeelde liefde tusschen
mjj en juffrouw Molena, wier schoonheid
haar had verbluft, uit het hart tot het hart
sprak. Dat werd een idéé fixe bjj haar.
Wat ik ook zei, wat ik ook deed, niets
hielp, zjj is jaloerseh en wantrouwend ge
bleven. Ons geluk vlood heen. Klo Ijjdt
moreel en physiek en ik natuurljjk even
zeer. Zjj maakt zich wjjs dat mjjn hart aan
juffrouw Molena toebehoort, en dat deze
mjj wederliefde heeft geschonken. Reeds
lang had ik het voornemen, juffrouw Molena
tot mjjne vertrouwde te .maken. Zjj zou
misschien heel gemakkeljjk het misverstand
kunnen opheffen.
Maar aan den anderen kant was het ook
wel eeningszins pjjnljjk Klo op deze wjjze
in een bespotteljjk daglicht te stellen. Ik
peinsde mjj suf om een uitweg te vinden
en nu komt u, mjjuheer, als mjjn redder.
Help mjj mjjn huiseljjk geluk terugwinnen
Maidessen drukte hem de handen.
„Met al mjjne krachten*, zeide hjj met
warmte. „Ik zal u morgen met mjjne ver
loofde een bezoek brengen. Bereid uwe
vrouw op dat bezoek voor, maar verzwijg
den naam mjjner verloofde. De uitwerking
zal dan des te verrassender zjjn“.-
Toen den volgenden dag de sehoone
zangeres aan den arm van haren verloofde
de jonge vrouw tegemoet trad, werd zjj
gloeiend rood. Zjj zag verward van den een
naar den ander en greep eindeljjk de hand
van haren man.
„Mevrouw", zeide Maidessen eindeljjk,
terwjjl hjj een stoel voor baar gereed zette,
„u is nog niet geheel hersteld van het
ongeval dat u onlangs in de opera is over
komen. Mjjne verloofde hier, die voor u
ook geen onbekende is, en die ik zooveel
van uwe aanvalligheid heb verteld, wilde
u eveneens hare deelneming betuigen. Des
te meer omdat zjj de collega van uwen
man is die met hem zulke sehoone triomfen
heeft gevierd. Dat zal nu evenwel spoedig
een einde nemen, want over eenige weken
hoop ik haar naar het altaar te voeren, en
Hjj zag haar voor de eerste maal inden
schouwburg. Men gaf Tannhauser, en een
gast vervulde de titelrol.
Zjj zat naast hem in eene balkonloge.
Door hare buitengewone schoonheid trok
zjj de aandacht van baron Maidessen. Zjj
was eenvoudig gekleed, maar niettegen
staande dat verblindend mooi. Als een
frissehe bloesem uit een verdorden blader
krans, stak zjj af bjj de rjjen der dames,
die wel sierlijk waren opgepronkt, maar
wier gelaatstrekken alle fnschheid misten.
De banale uitdrukking „eene bloeiende
roos" kwam hem in de gedachte. Zjj was
werkelijk buitengewoon mooi. En wat daar
bloeide, was echt, zonder hulpmiddelen der
toiietkunst. Maidessen zag zeer goed dat
die blanke tint en die zachtroode wangen
aan de natuur te danken waren, evenals
de frissehe roode lippen en de oogen vol
uitdrukking. En die kinderljjk-oprechte
uitdrukking, die op haar gelaat lag, was
evenmin een masker.
Onafgebroken beschouwde hjj haar eu
het kwam hem voor, alsof zjj erg opge
wonden was. Omdat hjj haar zoo aanstaarde?
Beschaamd over zichzelven, wendde hjj
den blik van haar af en liet dien onver
schillig door de zaal gaan.
Weldra ging het scherm op en al zjjne
aandacht was thans aan de optredende
Elisabeth gewjjd. Om harentwille was hjj
hier, dezen avond en eiken avond ais zjj
speelde. Slechts nu en dan keek hjj nog
eens naar zjjne buurvrouw en bemerkte
hoe zjj voortdurend meer in spanning ge
raakte, wat ook heel goed aan hare hoog-
roode gelaatskleur te zien was. Maidessen
kwam het voor, alsof de voorstelling van
Tannhauser haar geheel en al medesleepte.
Oorverdoovenden bjjval viel den vertol
kers der hoofdrollen ten deel. Men riep
den gast Arthur Römer, wiens voor
stellingen waarsehjjnljjk een engagement
tengevolge zouden hebben en de sehoone
Molena, de lievelinge van het publiek, her-
haaldeljjk terug.
Maidessen stond over de balustrade ge-
geleund, en klapte met bjj zonderen jjver
in de handen. Zjjn bjjval gold in de eerste
plaats haar, de mooie blonde Elisabeth,
maar ook hem, den nieuwen Tannhauser,
die voortreffelijk had gezongen en gespeeld.
Toen hjj zich eindeljjk om wendde, was de
plaats naast hem leegzjjne sehoone buur-
yrouw waa verdwenen.
Vergadering op Donderdag 3 October 1901.
Tegenwoordig waren 11 leden, afwezig
de heeren Djjkstra
met kennisgeving.
De Voorzitter opent de vergadering en
stelt voor met het oog op de vele te be-
handelen reclames tegen den hoofdelijken
omslag de lezing der notulen uit te stellen
tot de volgende vergadering en na voor
lezing der ingekomen stukken direct
te gaan tot eene geheime zitting.
Ingekomen stukken:
a. Een schrijven van den heer N. v.
d. Baan, onderwijzer aan de school voor
meer uitgebreid lager onderwijs, met ver
zoek het voorstel tot eene nieuwe regeling
van de onderwjjzerstractementen zoodanig
te willen wjjzigen, dat voor elke behaalde
bjjacte eene behoorlijke verhooging van
salaris wordt toegekend.
Gerenvoyeerd aan de Commissie voor de
begrooting.
b. De rekening der Commissie voor den
weg BolswardHarlingen met verzoek deze
goed te keuren.
Gesteld in handen der Commissie voor
de rekening.
De openbare vergadering werd nu ge
schorst en eene geheime zitting gehouden.
Na heropening der vergadering werd
met algemeene stemmen besloten op de
reclames tegen den hoofdeljjken omslag te
beschikken, zooals in geheime zitting is
besproken.
Nog deelde de Voorzitter een voorstel
der Gascommissie mede, tot wijziging barer
begrooting.
Wegens aanschaffing van nieuwe munt
gasmeters wordt voorgesteld de uitgaven
met f 1000 té verhoogen en daarvoor eene
leening aan te gaan. In handen der begroo-
tings-Commissie.
Nadat nog de heer A. van der Meer als
plaatsvervangend lid van het stembureau
was aangewezen, sloot de Voorzitter de
vergadering.
Römer
man, maar
indruk.
Maidessen begon het gesprek. „Houd mjj
niet voor indringerig en nieuwsgierig",
verzocht hjj vriendeljjk. „’t Is oprechte
deelneming, die mjj hierheen drjjft. Ik was
getuige van het ongeval, dat uwe vrouw
overkwam, en zou gaarne eens vernemen
hoe het op het oogenblik met haar is“,
De zanger gaf een eenigszins gereserveerd
antwoord en praatte van „zenuwen" en
„een zwak gestel".
De baron zag dat heel goed en zeide daarom
openhartig„Ik heb eenige weken naast
uwe vrouw in de opera gezeten en gevoel
levendige belangstelling voor haar, welke
intusschen zoo eerljjk en oprecht is als
maar mogeljjk is. zult mjj wel vertrou
wen, wanneer ik u vertel, dat ik verloofd
ben. en wel met eene collega van u, me
juffrouw MolenaNa een proeftijd van een
ju ar, dien zjj tot ons beider bestwil had
gesteld, gaf zjj mjj eindeljjk gisteren het
jawoord. Ik ben op dit oogenblik de ge
lukkigste man, dien ge u kunt voorstellen,
en daar ik nu toch eenigszins tot het tooneel
in betrekking sta", voegde hjj er lachend
bjj, „dacht ik, dat u...“
Römer viel hem hartstoehteljjk in de
rede, terwjjl hjj zjjne handen vatte
„U is de redder van mjjn levensgeluk.
U komt juist op het rechte oogenblik Laat
ik u eens even vertellen hoe het er met
ons bijstaat Als ik u in de oogen zie,
gevoel ik dat ik u ronduit alles kan vertellen.
mjjn lieve, mooie, eenige
i u zult ook
i eens
bjjstaatAls ik
U kent Klo,
vrouw, mjjnheer Maidessen, en
begrjrv,n
dat
zij b
wjj
wjj 1
Klo
In h
bloei
geen
goed
mjjnt
phen
haak
aank
tuiti
teerc
onru
haar
van
ant*,
voor
zorgt
Bolswardsche Courant,
1
ons- v VU V CStl
-lp/- i'Il. h
ft