Veertigste Jaargang. 1901. No. 80. Verschijnt Donderdags en Zondags. NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD B0I.SWAR» EN WONSERAOEEI. EEN MISVERSTAND. 5 r ZONDAG 6 OCTOBER. BINNENLAND. X X Uit de Raadszaal. VanafFöJO VOOR straalde van over L ADVERTENTIEPRIJS50 Cts. van 1—7 regels. Ver volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte. ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden. Franco per post 95 Cents. Afzonderlijke nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Ct. waren J en Schotman, de laatste l' Van dit oogenblik af bleef de plaats1 naast Maidessen leeg, ook wanneer Römer eene rol had te vervullen. Eene week later dreef de deelneming met het droevig ongeval hem naar de woning des zangers. Hij liet zich aandienen en werd ontvangen. was een hupsche, sympathieke maakte thans een neerslachtigen dan gaan wjj de tooneelwereld uit. In de toekomst zal zjj zich met den bijval van een man in plaats van dien van duizenden moeten tevreden stellen Klo stamelde eenige woorden van geluk- wensch. Een zware last was van haar ge moed genomen, nu zij vernam dat deze sehoone vrouw nog slechts korten tijd de gevaarlijke partner van haren man zou zijn. Was zü weg, dan moest zijne liefde voor haar vanzelf ook uitsterven. En hare liefde scheen hij toch werkelijk niet bezeten te hebben. Dat was het eerste voordeel. Toen evenwel zes weken later Molena haar bruidstoilet maakte, was het Klo die haar den myrthenkrans op de lokken drukte. Maidessen’s bruid had de kunst verstaan bet hart der jonge vrouw te winnen en de dwaze gedachten, die het tot nu toe hadden vervuld, te verdrijven, en Klo had zich in hartelijke vriendschap bij haar aangesloten. Zfj scheidden onder tranen. En Klo ver borg haar thans weer bloeiend gezichtje weenend aan de borst van haren man, toen het stoomros hare nieuwe vriendin van haar wegvoerde. Oostergo, 2 Oef. We zijn uit ons isole ment verlostde trein rijdt nu door tot Metslawier. De oude omnibussen, waarin meer dan eens 23 personen plaats vonden, in een 14-tnanswagen (sommigen moesten er boven op!) ze hebben afgedaan. Daar werd wat over geklaagd. Maar ’t is uit: tweelinglijn verbindt ons thans met de ireld." Met vreugde zag men de opening (emoet. Dat is gisteren geschied. Heel 1 Jantjes, Klaaskes, Trijntjes, Jannen en ten hadden zich opgemaakt, om den „*trit mee te maken: de perrons stonden a a ABBA er was gezorgd, dat niet, als bij B R B B HB BA B Bjiiiwijding van het eerste deel, de klom- I I I I Bb U en toffels aanbleven, néén, alles in de BW B* ïj Bllk hoor, wel een uur te voren. Wan- RB IB 11 B B I komt hij eigenlijk? Niemand wist het W M B 'er> jj;aar eindelijk daar is hij! Vlug estapt? Och, neen, niemand mocht mee! Tl/T- T gingen naar huis met lange neuzen. |y1 Pl Civ1 eer8^ *n<^ruk waa n’et Prettig. Xkkrum, 3 Oct. De Amerikaan heeft -pi "I TTT J_l*8t 'ets tegen het „kopje11 als orna- nOnflD PTT \A/ 1 I ’t van onze Friesche schaats, waarin JLvUyJLLU kjAJL VV AU scherp van het staal zich verliest. De r Cooper, die bij zijn laatst bezoek aan eene flinke order gaf in onder- s soorten schaatsen aan de bekende firma G. S. Ruiter, wenschte ze zonder „kopje" te ontvangen, ’n Honderd paren Friesche schaatsen, door dezelfde firma af geleverd aan den heer R. H. Krol in New- York, moesten ook koploos zijn. Lemmer, 3 Oct. In de afgeloopen maand zijn op de nieuwe tramlijn van hier naar Joure bijna 8000 personen vervoerd. In hetzelfde tijdsverloop werd te dezer plaatse 32600 pond bot aangevoerd, waarvoor van f7 tot f9 de 100 pond werd besomd. De vangsten waren over het geheel zeer schraal en de bot klein van stuk. Oldeboorn, 3 Oct. Sedert tal van jaren blijft nog altijd de oude traditie bestaan, dat vele jongens uit ons dorp naar de ker mis gaan te Beetsterzwaag, hoofdzakelijk met het doel om beukenoten te zoeken. Heden was dit weer het geval. Reeds bij donker trokken tal van jongens er op af. Het bleek bij de terugkomst van avond dat het doel niet was bereikt, want er waren, volgens hun zeggen, geen beukenoten te vinden. Zij hadden nu maar eikels meege nomen. Een oud spreekwoord zegtGeen appels en beukenoten, geen winter. Zou dat ook nakomen Sneek, 3 Oot. Dinsdag jl. werd tan hier naar Leeuwarden opgezonden de mili- cienkoloniaal J. ten H. van Wolvega, die in een café met een geroepen agent slaags geraakte. Naar ’t bureau van politie ge transporteerd, werd de woesteling, die in ludië zelden zonder straf was, geboeid naat den krijgsraad in de hoofdstad verwezen. Joure, 3 Oct. In het stoomcarouesel van den heer Xhafiaire alhier, dat thans wordt afgebroken, is een tweede ongeluk voorgevallen, ditmaal gelukkig minder ernstig dan het vorige. Da eigenaar zelf stapte nl. hedenavond van eene in de tent staande kist en kwam ongelukkiger wijze met den eenen voet terecht in een grooten pot met kokend vet» waardoor hij ernstige brandwonden bekwam, zoodat hij stellig geruimen tijd rust zal moeten nemen. Hepk. Nieuw&bl. v. Fr». Zjj zou wellicht ook spoedig uit zjjne gedachten verdwenen zjjn, ware het met dat hjj haar den volgenden avond op het zelfde uur, op dezelfde plaats weer had ontmoet. Zjj zat weer naast hem, ditmaal in eene kostbare robe, en geluk en opgeruimdheid. Tenminste zoo kwam het Maidessen voor. Zjj zag er nog mooier uit dan vroeger en alle oogen en kijkers richtten zich op haar. Ook hjj kon zjjne blikken niet van haar afwenden. Want al was zjjn hart ook niet meer vrjj, de schoonheid eener vrouw bewonderen mocht hjj toch nog wel In de pauze, terwjjl hjj zich naar den foyer begaf, klopte een vriend hem op den schouder. „Nu weet ik wie die mooie buurvrouw van je is!" fluisterde hjj: „’t is de vrouw van Römer, den nieuw geëngageerden zanger, ’t Aloet een buitengewoon gelukkig huweljjk zjjn!" Ah, nu waren hare spanning, hare op gewondenheid, hare schitterende blikken hem eensklaps duidelijk gewordenDe jonge vrouw, zacht en schuchter als een meisje naar hjj meende, verheugde zich in de triumfen van haren man. Een gevoel van welgevallen vervulde Maidessen, als altjjd wanneer hjj zag dat mensehen gelukkig waren. En van dien tjjd af was het hem een bjjzonder genoegen de jonge mevrouw Römer te beschouwen. Zjj ontbrak nimmer op het appèl, wanneer de naam van haar man op het programma stond, evenmin als Mai dessen wanneer die van Molena er op voor kwam. En daar deze dikwjjls Römer’s partner was, bevonden de beide anderen zich telkens tegelijk onder de toeschouwers. Eens gleed haar programma van haar schoot. De baron raapte het op en reikte het haar over. Tot nu toe had zjj hem niet aangezienthans evenwel beantwoordde zjj zjjn dienst en beleefde buiging met een vriendeljjk lachje. Na eenige weken kwam het Maidessen voor alsof de opgeruimde uitdrukking, die tot nu toe altjjd op haar gelaat had gelegen, verdween. Zjj was bleek, als door innerljjk leed gekweld. Ja, zjj leed bijjkbaarOp eenmaal zag hij duidelijk, dat zjj er slecht uitzag, ver magerd, bleekalle geluk en vreugde was van haar gelaat als weggewischt. Wat was er toch gebeurd? Met onrustige, zenuwaehtige gebaren boog zjj zich dikwjjls zoo ver mogeljjk naar voren en staarde door haar binocle naar het tooneeldan leunde zjj weer, ver moeid, uitgeput, als zou zjj het volgend oogenblik insluimeren, achterover in den fauteuil. Maidessen gevoelde diep medelijden met haar. Was haar jong geluk reeds in scherven gevallen Op zekeren avond gaf men De Afrikaan- sche. Römer zong de Vasco de Gama Selika, de bruine, hartstochteljjke slavin, werd als gewoonljjk door zjjne partner, Molena, vertolkt, en wel op voortreffelijke wjjze. Zij sleepte het publiek in stormachtige geestdriit mede door hare verschijning en hare betooverende stem en niet het minst door haar vurig, levendig spel. De liefde voor Vasco werd door haar hartstoehteljjk vertolkt. Maidessen wendde den blik niet van de kunstenares af. Zjjne oogen hingen als aan hare sehoone gestalte, zjjn geheele ziel was ontroerd door haren goddeljjken zang. Met faseineerende macht in blik en stem boeide Selika den geliefde, ieder gebaar was deemoediedere beweging opoffering. En toen hem eindelijk de schellen van de oogen vielen, toen hjj zag hoe haar hart met alle kracht voor hem gloeide, welk eene zaligheid straalde er toen uit dievrou- wenoogen. De stemmen smolten wonderschoon ineen. Ademloos luisterde het geheele publiek naar het liefdesduet. Plotseling schrok Maidessen heftig pp. Onverwachts zakte het lichaam der jonge vrouw naar hem over en bleef machteloos tegen hem leunen. Er ontstond eenige onrustenkele dames lieten een lichten kreet van schrik hooren. En terwjjl Selika onder een roodbloeien- den tropischen boom haar sterflied zong, droegen de baron en een ander heer de in onmacht gevallene naar buiten. met collega’s. Lk wilde haar niet in aan raking brengen met de miasmen der theater wereld. Ik was overdreven angstig. En toen begon Klo zich in te beelden, dat al die gezongen en gespeelde liefde tusschen mjj en juffrouw Molena, wier schoonheid haar had verbluft, uit het hart tot het hart sprak. Dat werd een idéé fixe bjj haar. Wat ik ook zei, wat ik ook deed, niets hielp, zjj is jaloerseh en wantrouwend ge bleven. Ons geluk vlood heen. Klo Ijjdt moreel en physiek en ik natuurljjk even zeer. Zjj maakt zich wjjs dat mjjn hart aan juffrouw Molena toebehoort, en dat deze mjj wederliefde heeft geschonken. Reeds lang had ik het voornemen, juffrouw Molena tot mjjne vertrouwde te .maken. Zjj zou misschien heel gemakkeljjk het misverstand kunnen opheffen. Maar aan den anderen kant was het ook wel eeningszins pjjnljjk Klo op deze wjjze in een bespotteljjk daglicht te stellen. Ik peinsde mjj suf om een uitweg te vinden en nu komt u, mjjuheer, als mjjn redder. Help mjj mjjn huiseljjk geluk terugwinnen Maidessen drukte hem de handen. „Met al mjjne krachten*, zeide hjj met warmte. „Ik zal u morgen met mjjne ver loofde een bezoek brengen. Bereid uwe vrouw op dat bezoek voor, maar verzwijg den naam mjjner verloofde. De uitwerking zal dan des te verrassender zjjn“.- Toen den volgenden dag de sehoone zangeres aan den arm van haren verloofde de jonge vrouw tegemoet trad, werd zjj gloeiend rood. Zjj zag verward van den een naar den ander en greep eindeljjk de hand van haren man. „Mevrouw", zeide Maidessen eindeljjk, terwjjl hjj een stoel voor baar gereed zette, „u is nog niet geheel hersteld van het ongeval dat u onlangs in de opera is over komen. Mjjne verloofde hier, die voor u ook geen onbekende is, en die ik zooveel van uwe aanvalligheid heb verteld, wilde u eveneens hare deelneming betuigen. Des te meer omdat zjj de collega van uwen man is die met hem zulke sehoone triomfen heeft gevierd. Dat zal nu evenwel spoedig een einde nemen, want over eenige weken hoop ik haar naar het altaar te voeren, en Hjj zag haar voor de eerste maal inden schouwburg. Men gaf Tannhauser, en een gast vervulde de titelrol. Zjj zat naast hem in eene balkonloge. Door hare buitengewone schoonheid trok zjj de aandacht van baron Maidessen. Zjj was eenvoudig gekleed, maar niettegen staande dat verblindend mooi. Als een frissehe bloesem uit een verdorden blader krans, stak zjj af bjj de rjjen der dames, die wel sierlijk waren opgepronkt, maar wier gelaatstrekken alle fnschheid misten. De banale uitdrukking „eene bloeiende roos" kwam hem in de gedachte. Zjj was werkelijk buitengewoon mooi. En wat daar bloeide, was echt, zonder hulpmiddelen der toiietkunst. Maidessen zag zeer goed dat die blanke tint en die zachtroode wangen aan de natuur te danken waren, evenals de frissehe roode lippen en de oogen vol uitdrukking. En die kinderljjk-oprechte uitdrukking, die op haar gelaat lag, was evenmin een masker. Onafgebroken beschouwde hjj haar eu het kwam hem voor, alsof zjj erg opge wonden was. Omdat hjj haar zoo aanstaarde? Beschaamd over zichzelven, wendde hjj den blik van haar af en liet dien onver schillig door de zaal gaan. Weldra ging het scherm op en al zjjne aandacht was thans aan de optredende Elisabeth gewjjd. Om harentwille was hjj hier, dezen avond en eiken avond ais zjj speelde. Slechts nu en dan keek hjj nog eens naar zjjne buurvrouw en bemerkte hoe zjj voortdurend meer in spanning ge raakte, wat ook heel goed aan hare hoog- roode gelaatskleur te zien was. Maidessen kwam het voor, alsof de voorstelling van Tannhauser haar geheel en al medesleepte. Oorverdoovenden bjjval viel den vertol kers der hoofdrollen ten deel. Men riep den gast Arthur Römer, wiens voor stellingen waarsehjjnljjk een engagement tengevolge zouden hebben en de sehoone Molena, de lievelinge van het publiek, her- haaldeljjk terug. Maidessen stond over de balustrade ge- geleund, en klapte met bjj zonderen jjver in de handen. Zjjn bjjval gold in de eerste plaats haar, de mooie blonde Elisabeth, maar ook hem, den nieuwen Tannhauser, die voortreffelijk had gezongen en gespeeld. Toen hjj zich eindeljjk om wendde, was de plaats naast hem leegzjjne sehoone buur- yrouw waa verdwenen. Vergadering op Donderdag 3 October 1901. Tegenwoordig waren 11 leden, afwezig de heeren Djjkstra met kennisgeving. De Voorzitter opent de vergadering en stelt voor met het oog op de vele te be- handelen reclames tegen den hoofdelijken omslag de lezing der notulen uit te stellen tot de volgende vergadering en na voor lezing der ingekomen stukken direct te gaan tot eene geheime zitting. Ingekomen stukken: a. Een schrijven van den heer N. v. d. Baan, onderwijzer aan de school voor meer uitgebreid lager onderwijs, met ver zoek het voorstel tot eene nieuwe regeling van de onderwjjzerstractementen zoodanig te willen wjjzigen, dat voor elke behaalde bjjacte eene behoorlijke verhooging van salaris wordt toegekend. Gerenvoyeerd aan de Commissie voor de begrooting. b. De rekening der Commissie voor den weg BolswardHarlingen met verzoek deze goed te keuren. Gesteld in handen der Commissie voor de rekening. De openbare vergadering werd nu ge schorst en eene geheime zitting gehouden. Na heropening der vergadering werd met algemeene stemmen besloten op de reclames tegen den hoofdeljjken omslag te beschikken, zooals in geheime zitting is besproken. Nog deelde de Voorzitter een voorstel der Gascommissie mede, tot wijziging barer begrooting. Wegens aanschaffing van nieuwe munt gasmeters wordt voorgesteld de uitgaven met f 1000 té verhoogen en daarvoor eene leening aan te gaan. In handen der begroo- tings-Commissie. Nadat nog de heer A. van der Meer als plaatsvervangend lid van het stembureau was aangewezen, sloot de Voorzitter de vergadering. Römer man, maar indruk. Maidessen begon het gesprek. „Houd mjj niet voor indringerig en nieuwsgierig", verzocht hjj vriendeljjk. „’t Is oprechte deelneming, die mjj hierheen drjjft. Ik was getuige van het ongeval, dat uwe vrouw overkwam, en zou gaarne eens vernemen hoe het op het oogenblik met haar is“, De zanger gaf een eenigszins gereserveerd antwoord en praatte van „zenuwen" en „een zwak gestel". De baron zag dat heel goed en zeide daarom openhartig„Ik heb eenige weken naast uwe vrouw in de opera gezeten en gevoel levendige belangstelling voor haar, welke intusschen zoo eerljjk en oprecht is als maar mogeljjk is. zult mjj wel vertrou wen, wanneer ik u vertel, dat ik verloofd ben. en wel met eene collega van u, me juffrouw MolenaNa een proeftijd van een ju ar, dien zjj tot ons beider bestwil had gesteld, gaf zjj mjj eindeljjk gisteren het jawoord. Ik ben op dit oogenblik de ge lukkigste man, dien ge u kunt voorstellen, en daar ik nu toch eenigszins tot het tooneel in betrekking sta", voegde hjj er lachend bjj, „dacht ik, dat u...“ Römer viel hem hartstoehteljjk in de rede, terwjjl hjj zjjne handen vatte „U is de redder van mjjn levensgeluk. U komt juist op het rechte oogenblik Laat ik u eens even vertellen hoe het er met ons bijstaat Als ik u in de oogen zie, gevoel ik dat ik u ronduit alles kan vertellen. mjjn lieve, mooie, eenige i u zult ook i eens bjjstaatAls ik U kent Klo, vrouw, mjjnheer Maidessen, en begrjrv,n dat zij b wjj wjj 1 Klo In h bloei geen goed mjjnt phen haak aank tuiti teerc onru haar van ant*, voor zorgt Bolswardsche Courant, 1 ons- v VU V CStl -lp/- i'Il. h ft

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1901 | | pagina 1