NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD
BOLSWARÜ EN WONSEHAOEEL
Verschijnt Donderdags en Zondags. Veertigste Jaargang. 1901.
No. 86.
ZONSONDERGANG.
ZONDAG 27 OCTOBER.
BINNENLAND.
VOOR
vetzuren minderwaardig
V
ADVERTENTIEPRIJS50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
Afzonderlijke nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Ct.
jongere boog zich tot haar over.
Zie je wel,** juichte zij, „ik wist wel dat
k
ga ik haar onmiddelljjk
De jaren gingen voorbij. Zij was thans
dertig, een oud meisje.
Een oud meisje? Hareoogenschitterden.
Neen, neenZjj was jong, zjj was nog
twintig. Als een siddering liep het haar
door de leden, toen zjj nog eens weer in
den spiegel zag. Alles was nog zoo mooi
als vroeger, de toekomst nog mooier, nog
schitterender zij zat hier en weldra
zette Justus Gellert zich weer tegenover
haar, stak de hand uit en zeide met
eenigszins trillende stem: Agnes Ditmaal
zou de bal hen niet weer storen.
't Was alsof de avondzonneschijn voort
durend rooder werd. Voortdurend warmer,
jonger en gelukkiger werd ook het gelaat
in den spiegel.
Zjj had gewacht. Met geweld had zjj de
doffe pijn en den toorn dien zjj tegen het
kind gevoelde onderdrukt. Zjj werd eene
moeder voor de achtjarige. „Mijn moetje
ben jjjzeide de kleine Lotte dikwijls
vleiend. Zjj lachte.
Heidenschap (H, O. en N.) 24 Oct.
J.l. Dinsdag werd de zoon van den veer
schipper W. de J. alhier te Sneek door een’
manufacturier om betaling gevraagd van een
pantalon, die door een’ onbekende op naam
van diens vader (W. de J.) was gekocht.
Bij nader onderzoek bleek, dat deze van
de zaak niets afwist, zoodat men vermoedt
met oplichterij te doen te hebben. Gelukkig
voor de J. dat zijn zoon niet betaald had.
Appelscha, 22 Oct. Ter waarschuwing
voor alle moeders van jonge kinderen valt
van hier een treurig ongeval te melden.
’n Arbeiderskernen Bij de kachel een wieg
met ’n slapend kindje van ongeveer ander
half jaar. Op die kachel ’n ketel met ko
kende koffie. De moeder, er niet aan den
kende, dat haar kleine in gevaar vorkeert,
verlaat 't vertrek. De kleine ontwaakt, richt
zich op, grijpt naar den ketel en... de op
het angstgeschrei toesnellende moeder vindt
haar lieveling, voor ’t oogenblik minder dan
dood, geheel overdekt met brandwonden.
De in allerijl geroepen geneesheer geeft
weinig hoop op herstel.
Wijmbritseradeel, 24 Oct. Dinsdag
reed 8. Piersma met paard en rjjtuig naar
Sneek. ’t Stokraam haakte uit, paard en
wagen in de sloot; allen nat pak, voerman
schouder stuk. Paard daarna op hol, pooten
bezeerd, volgende dag afgemaakt; had een
waarde van f 500. Knechten van boer
O. te Dijken hooren ’s nachts verdacht ge
luid boer gewekt, buren gehaald, gezamen
lijk er op los... eindelijk oorzaak ontdekt:
koeienluik dichtgevallen. Allen weer ter rust.
Door dronkenschap en vechtpartij de rust
en vrede verstoord te Hommerts, Dinsdag
avond na afloop markt te Sneek.
Oldeboorn, 23 Oct. Een vader gaf
heden ten gemeentehuize alhier zijn tweede
kind aan. ’t Werd in de registers van den
Burgl. Stand ingeschreven onder volgnum
mer 100.
Opmerkelijk is het, dat zjjn het vorig
jaar geboren kind eveneens als de honderd
ste geboorte in deze gemeente is aange-
teekend.
Langweer, 24 Oct. De jeugdige H. Z.
die Dinsdag 15 Oct. jl. zoo noodlottig ach
terover in een pot met kokend-heet water
viel, is na een pijnlijk lijden heden aan de
gevolgen van zijne verwonding overleden.
Baarderadeel, 24 Oct. In de gisteren
gehouden vergadering van het onderwijzers-
gezelschap „BaarderadeeP werd met alge
meens stemmen besloten, zich per adres tot
den Gemeenteraad te wenden, om te wijzen
op het onbillijke in de salaris-regeling, waarbij
het aanvangssalaris der onderwijzers met
f 50 verhoogd, dat der hoofden met f 75
verlaagd is. Tevens om te verzoeken, in het
ontworpen pensioenfonds te worden opge
nomen, voor de onderwijzers-weduwen en
weezen, op denzelfden voet, als dit in andere
gemeenten geschiedt.
Warns, 24 Oct. Aan de zuivelfabriek
alhier wordt thans aan de leveranciers van
nieuwe melk eene premie uitgekeerd. Bij
vroeger besluit is deze bepaald op f 10 per
koe voor hoogstens J/i0 deel van elk vee-
beslag. De maatregel bedoelt de verbetering
van de kwaliteit der boter, welke in dezen
tijd van ’t jaar door een te laag gehalte
aan vluchtige
schijnt te zijn.
,’t Was maar een grapje!-Al goed!
Al goedweerde zjj lachend af, toen de
jongere haar om den hals viel.
Lotte Wirth liep met luchtigen tred
heen, sprong de treden, die naar den tuin
leidden, af, maar alsof het haar plotseling
inviel, dat zjj geen veertien, maar achttien
jaar was, begon zjj met bedaarden stap
naast Justus Gellert voort te zetten.
De oudere keek beiden met een eigen-
aardigen trek om den mond na. Toen nam
zjj haar naaigereedschap en zette zich op
haar lievelingsplaatsje neer, ’t Was een
kleine erker, rechts en links een stoel, daar
tusschen in een naaitafeltje. Aan den wand
een spiegel. Keek zjj naar buiten, dan kon
zjj het tennisveld overzien, terwjjl de spiegel
een gedeelte van de kamer weergaf.
Buiten begon het spel. De bal vloog
onvermoeid over het net door de lucht, dan
hier, dan daar raakten hem de raketten,
de wangen der spelers gloeiden van opge
wondenheid.
Mechanisch was Agnes intussehen met
haren arbeid begonnen. Zjj was er spoedig
mee gereed. De handen in den schoot,
bleef zjj toen een poosje naar het spel
zitten kjjken. De zon begon te dalen, den
hemel in het Westen rood kleurend.
De geopende vensters schitterden in
dezen glans van rood en goudzjj wierpen
het schijnsel terug, dat door den spiegel
werd weerkaatst, Agnes Wirth zat roerloos
voor zich uit te staren.
Langzaam wendde zjj eindelijk den blik
af. Hjj viel op den spiegel en daarin zag
zjj haar eigen gezicht. En plotseling liep
eene rilling haar door de leden. Hare oogen
werden grooter grooter en bleven onaf
gebroken in het spiegelglas staren.
Het warme, heerljjke avondrood had hare
wangen lichtrood gekleurd.
’t Was weer het gezicht van een jong
meisje in den eersten bloei barer jaren.
Verdwenen waren de kleine vouwtjes, die
hier en daar zichtbaar worden, ’t Gelaat
bloeide weer als eenmaal jaren geleden
zjj was weer twintig jaar.
Het sidderen werd sterker. Twintig jaar!
Toen zjj 20 jaar was, had zjj ook eens zoo
het doen zoudt, AgnesIk dank je
i nu ga ik haar onmiddelljjk
Weet ge wie dat is, dokter vroeg zjj
Dat is mjjn moetje
heftige beweging maakte de
Justus Gellert studeerde in de medicjjnen.
Zes jaar had hjj daarvoor noodig. Toen
was hjj een jaar lang scheepsdokter, ’t
Gelukte hem na afloop van die verbintenis
eene aanstelling als assistent in een zieken
huis te krjjgen. Twee jaren bleef hjj hier
werkzaam. Toen had hjj ook daar genoeg
van en eenigen tjjd geleden had hjj zich
als particulier dokter gevestigd.
In het geheel waren er tien jaren ver-
loopen sedert den dag dat hjj de sidderende
meisjeshand in de zjjne had genomen.
in den spiegel gekeken, alleen was het toen
niet bjj avondrood.
Op denzelfden stoel had zjj gezeten.
Tegenover haar Justus Gellert. Toen was
hjj nog niet gepromoveerd, maar had pas
een paar eerste examens gedaan.
Reeds op zjjn 12e jaar was hjj bjj hen
in pension gekomen. Vier jaar had hjj bjj
hen gewoond. Toen was haar moeder ziek
geworden, en daarom hadden zjjne ouders
een ander pension voor hem gezocht. Hare
moeder stierf. Justus Gellert kwam niet
tegenstaande dit toch elke week bjj hen
aan huis. Was het wonder dat de Wirths
de eersten waren die van zjjn beslissend
examen hoorden?
In eene overgelukkige stemming had zjj
tegenover hem gezeten. Zjj wist dat hjj
haar liefhad. Zjj wist dat hjj thans wegging,
maar dat hjj eens zou terugkeeren om haar
te halen. De toekomst spiegelde zich zoo
heerljjk en langdurig voor als eene eeuwige
zaligheid.
Destjjds, toen hjj tegenover haar zat, had
haar gezicht gegloeid. Toen was een plot
seling zwjjgen ingetreden, een zwijgen dat
welsprekender is dan veel woorden.
Hare zuster, de 8-jarige Lotte, speelde
buiten met den bal. Aan tennis dacht men
destjjds nog niet. Zij evenwel zat daar
met haar heerljjke jeugd in de volheid van
haar hart en wilde over onverschillige
dingen spreken, wat haar heelemaal niet
gelukte.
Het zwjjgen werd voortdurend drukken
der. Het gelaat in den spiegel werd al
rooder en rooder. Toen strekte Justus de
hand uit en zeide: Agnes Willoos legde
zjj de hare er in. Hjj wilde spreken
doch zijn hart moest tjjd hebben. Zjj
wachtte. Juist had hjj de woorden ge
vonden, die zjjne gevoelens moesten ver
tolken, toen een bal door het open venster
vloog. Verschrikt keken beiden op.
Op hetzelfde oogenblik stormde Lotte
de kamer binnen om naar den vluchteling
te zoeken.
Zjj haatte het kind op dit oogenblik. ’t
Was haar als verlieten met deze drukkende
stilte alle goede geesten de kamer, die hun
vollen zegen op haar zalig hoofd hadden
willen uitstorten. Het goede oogenblik was
voorbijgegaan ’t kwam niet weer
terug-
Hepk. Nieuwsbl. v. Fr.
Sneek. Hedenmiddag geraakte een 3
jarig kind van J. N. aan de Koopmansgracht
te water. Een familielid, welke juist aan
den overkant der gracht, de Bothniakade,
passeerde, begaf zich terstond in een daar
liggende jol, doch daar het vaartuig niet
genoeg vaart had, zag hij zich genoodzaakt
te water te springen; hij mocht echter de
voldoening smaken het reeds zinkend kind
bijtijds te redden.
'n Instantaneetjel
Op de Kade bij de Kleine Palen
Schippersmeisjes aan ’t spelen.
Vreemde jongen er bij.
Werpt meisjes met zand en zaagsel.
Meisjes schreien.
Jong schippertje kwaad.
Zit kwajongen achterna.
Dicht bij ’t water langs.
Krijgt ook zaagsel.
Heeft bijna de jongen.
Gljjdt uit.
Komt in ’t water terecht.
Met moeite gered.
Jongen ontkomt.
Aap van ’n jongen I
eenigszins verlegen verlegen omdat
Justus Gellert haar aanzag reikte zij de
blouse over.
De
je I
harteljjk. En
aantrekken
En vleiend legde zjj den arm om haar
zusters schouders.
vleiend.
Met een
andere zich los.
Laat datzeide zjj onvriendelijk. En op
den verwonderden blik van Lotte voegde
zjj er bjj: „Zie liever eens hoe ze zit!
„GoedIk ben onmiddelljjk weer terug
En weg was ze.
Langzaam trad Justus Gellert op het
naaitafeltje toe. „Mag ik vroeg hjj en
wilde zich op den vrjjen stoel zetten.
Zeker’t Klonk zoo vreemd dat hjj
haar verbaasd aankeek. Toen nam hjj plaats.
„Wat gaat de zon vanavond mooi onder
Zjj antwoordde niet, zjj zag in den spiegel
en sidderde. Zjj dacht„Nu wil hjj spreken.1*
Met alle kracht bedwong zjj hare heftige
ademhaling. Er heerschte weder een stil
zwijgen, evenals jaren geleden.
En het avondrood scheen langzamerhand
te verbleeken. Haar gezicht was niet meer
in zulk een mooien gloed gehuld, maar
een matrood schijnsel gaf er nog eenige
bekoring aan.
Het zwjjgen werd drukkender en druk
kender. „De goede geesten zjjn er weer,
dacht Agnes, zjj zullen mjj met hun zegen
overstroomen.**
Maar haar hart klopte onrustig als kon
zjj, die tien jaren had gewacht, thans geen
minuut geduld meer oefenen.
Justus Gellert sprak nog geen woord.
Misschien kwam bjj hem ook weer de her
innering boven, dat zjj eenmaal jaren ge
leden, zoo tegenover elkaar hadden gezeten,
misschien ook niet... In elk geval kreeg
hjj opeens eene pynljjke gewaarwording.
Hjj schoof met zjjn stoel heen en weer,
knikte een paar malen en keek tersluiks
naar de deur, waarachter Lotte was ver
dwenen.
Buiten zongen de krekels. Nu en dan
waaide een friseh koeltje tot hen over, als
wilde het hun iets toefluisteren. Alleen in
de kamer heerschte zulk een drukkende
stilte, dat beiden er beklemd onder ge
raakten.
„Wel, heb ik niet vlug voortgemaakt
klonk plotseling Lotte’s stem. Zjj had de
deur opengeworpen en stond op den drempel.
„Ahzeide hjj en stond haastig op.
Hare komst was werkelijk eene verlossing
voor hem.
Lotte meende dat hare nieuwe blouse
zjjne aandacht trok. „Nietwaar zeide zjj
met schitterenden blik,„zjj kleedt goed.
Zjj ging naar den grooten spiegel, die
aan het einde der kamer stond, en boog
er deftig voor. Toen bleef zjj nog eenige
oogenblikken op hare teenen staan wiegelen,
waarbjj hare jeugdige, slanke gestalte mooi
uitkwam.
Justus Gellert was naast haar gaan staan.
Het avondrood begon te verdwijnen. De
spiegel had zjjn glans verlorenhet gelaat
dat hjj zoo lang had weerkaatst eveneens.
De rozige glans, de jeugdige warmte waren
er uit geweken. Agnes was geen, twintig
meer zjj was thans dertig, zjj had weer
fijne plooitjes in haar gelaat en boog het
hoofd droevig voorover.
„Ach lieve hemel, daar had ik hetbjjna
vergetenhebt u mjjn nieuw boek al
gezien
Het droeve gelaat schrok. In den spiegel
een vluchtig beeldLotte reikte hem het
boek toe. Hunne handen ontmoetten
elkander en klemden zich met al den gloed
en al de kracht der jeugd in elkaar.
Agnes kon een luiden smartkreet bjjna
niet onderdrukken. Maar zjj stond zoo
haastig op dat het tafeltje wankelde en de
beide anderen elkaar verschrikt loslieten.
„Bjj zulk mooi weer kunnen we nog
best eens een poosje naar den tuin gaan,**
zei Lotte. Zjj voegde de daad bjj het woord
en Justus Gellert volgde haar.
Agnes zag ze van uit het venster na.
Hare plaats had de zon reeds lang ver
laten. Maar daar, waar die beiden liepen,
speelde de zon nog, door de bladeren.
Langzaam kwam de oude heer Wirth
met zjjne courant uit het prieeltje naar
haar toe.
„De kinderen hebben mjj naar huis ge
stuurd,zeide hjj, terwjjl hjj de kamer
binnentrad. „Als de zon weg is, wordt het
koel
„Ja, vader,* zeide zjj zacht, en huiverend
trok zjj de schouders omhoog.
„Wees nu eens lief, Agnes dieknoopen
moeten verzet worden.Lotte Wirth zat
aan de blouse te trekken om aan te duiden,
waar de knoopen moesten zitten. „Daar
moet de eerste knoop zitten en daar de
tweede. Doe me plezier en maak een beetje
voortIk zou ze zoo graag met het ten
nissen aantrekken. Tot zoo lang doe ik
het maar met de blauwe
Zjj was al bjj de deur, toen zjj nog gauw
even terugkwam. De blauwe blouse stond
haar goed, beter dan de nieuwe zjjden,die
zjj thans voor hare zuster neerlegde.
„Als ik naai, duurt het eene eeuwigheid
en dan trekken de knoopen ook altjjd nog.
Daarvoor heb jjj veel meer talent
„Zoo, meen je dat?**
De oudere streek zich over het eenvoudig
ternggestreken haar, dat niet als van de
jongere hoog was opgemaakt en zeide
lachend:
„’t Zal te laat worden, kleintje. Daar
hoor ik al wat,**
Het tuinpoortje knarste op zjjne hengsels.
„Lieve Hemelzeide Lotte en trad naar
de veranda.
Op het kiezel kraakten voetstappen. Een
raket, als tot een groet gezwaaid, werd
boven de boomen zichtbaar.
„Gaat het er weer op los, dokter vroeg
de oude heer Wirth, die in het oude tuin
huisje zat. Ook het vrooljjke antwoord kon
men verstaan. Toen werd Justus Gellert
zichtbaar, in een wit tenniscostuum gekleed.
Hjj liep regelrecht op de veranda toe.
Lotte was in de kamer teruggetreden.
„Maak je het nu gauw in orde vroeg
zjj, terwjjl zjj een kleur kreeg. „Dan kan
ik misschien nog... ik zou haar zoo graag
vandaag nog aantrekken
De oudere was opgestaan en wierp een
vorschenden blik op hare zuster.
„En als ik nu niet wil Als ik eens1
Zjj brak plotseling af. Als ik ook eens
luieren wil ging zjj na eene korte pauze voort.
„Jjj Een half lachje en een verbaasde
blik waren het antwoord. En dan tegen
Justus Gellert, die juist groetend binnen
trad: „Hoort u dat wel dokter? Agnes
is geheel veranderd. Zjj wil niet eens twee
knoopen voor mjj verzetten
Met een coquet lachje vertrok zjj den
mond.
„Dat is werkeljjk eene groote misdaad,
juffrouw Agnes! Wilt u dat werkeljjk niet
doen ter wille van juffrouw Wildzang?*
Een lang gerekte uitroep daar buiten
wekte haar uit haren droom. Lotte, de
achttienjarige, wierp het raket in de hoogte,
ving het weer op en sprong de paar trappen
op. Haar gloeiend gezichtje straalde van
genot. Justus Gellert volgde haar op de
hielen.
„Weder overwonnenriep zjj diep
ademhalend. „Wie zou het tegen u ook
uithouden
Maar zjj was niet boos over de neder
laag. Integendeel, in hare oogen schitterde
het alsof zjj zich wel gaarne liet over
winnen.
„Hè, wat ben ik warmHoe staat het
met de blouse, Agnes? Ben je nog lief
geweest
.Daar ia ze,‘ antwoordde Agnes, en
Bolswardsclie Courant
K
j'
