NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
BOI.SWARO EN W0NSEHADEEI.
I
f
1902.
41ste Jaargang.
No. 24.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
ZONDAG 23 MAART.
LICHT EN SCHADÜW.
BINNENLAND.
X
I
Pelsterstraat 16a.
VOOR
dien
der
hjj gehold, uit dat kalme,
„De Woensdagavond”.
INGEZONDEN.
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 17 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
Afzonderlijke nos. van dit Blad zgn verkrijgbaar A 5 CL
I
Feestavond Concours.
Het schjjnt bjj vele inteekenaren teleur
stelling te hebben verwekt, dat op den
feestavond een entreeprijs van 50 ets. per
persoon wordt geheven,
Stavoren, 19 Maart. Een per trein alhier
aangekomen reiziger verloor in de drukke
derde-klas wachtkamer een bankbiljet. Hij
ontdekte het verlies op weg naar een der
omliggende dorpen, haastte zich terug te
keeren en vond het kostbare papiertje in de
wachtkamer terug.
Fr. Zuidwesthoek, 19 Maart. Omtrent
de ramp, jl. Zaterdag de jol G. A. 5 uit
Mirns overkomen, vernamen we nog de
volgende bijzonderheden. Evenals andere
vieechers uit de kustplaatsen, was Visser
met zijn beide knechts Nanne Schakel van
Gaastmeer en Jan van Bruggen uit Heme-
lum, Zaterdag tegen den middag in zee
gestoken om de udstaande netten te bergen.
Bij dezen arbeid werden zij door den aan
wakkerenden storm overvallen. Nadat de
netten gehaald waren, trachtten zij een der
vluchthavens te bereiken, wat hun helaas
niet is mogen gelukken. Waar en hoe de
ramp heeft plaats gehad, is niet met zeker
heid te zeggen; dat vooraf nog maatregelen
van veiligheid genomen waren, bleek hieruit,
dat de mast vast geb inden was. V rmo «le
lijk is het scheepje, hoe vaardig ook oestuurd,
door de hooge zeeën overmand, waarbij de
schipper en de jongste knecht over boord
zjjn geslagen. Schakel, die voor bet eerst
buiten vischte, is in de zinkende boot omge
komen, vooraf door koude en uitputting
bewusteloos geworden. De schipper, een
jonge man van even dertig jaren, was een
zeer bevaren schipper, kloek en voorzichtig.
Hij laat eene weduwe na met twee kinderen,
waarvan het jongste slechts eenige dagen
oud is. Alle drie visschers waren eenige
zoons.
Het wil ons voorkomen, dat deze teleur
stelling niet zou bestaan, als men zich de
moeite zou willen getroosten, om eens te
overwegen, hoe anders de kosten van dien
feestavond moeten worden gevonden.
Het ligt voor de hand, dat het concours
geenszins is ondernomen om er een winst
gevend zaakje van te maken. De Commissie
zal zich gelukkig achten, als alles geheel
zonder tekort afloopt, want de uitgaven
aan een tooneelwedstrjjd verbonden vallen
lang niet mee. Als alles ruimschoots uit
kon, zou de Commissie gaarne aan alle
inteekenaren vrjjen toegang verleenen.
Ieder zal het naar onze meening op
prjjs stellen, dat de Commissie op den
feestavond iets goeds wil leveren, vooral
om aan de vertegenwoordigers der prijs
winnende kamers een goed denkbeeld te
geven van hetgeen de Bolswardsche dilet
tanten vermogen. Wil men iets goeds
leveren, dan kost dat altijd veel geld. Als
de kas van de Commissie daartoe ten eenen-
male niet toereikend is. dan is toch stellig
de heffing van een matigen entreeprijs wel
te rechtvaardigen. Men zal toch niet kun
nen vergen, dat de leden der Commissie,
die reeds langer dan een jaar zich met de
regeling van den wedstrijd hebben bezig
gehouden, zonder ook maar eenigszins iets
boven andere inteekenaren te profiteeren,
ook nog persoonlijk f 10 a f 20 voor den
feestavond bijpassen
Ieder weldenkende zal toch moeten toe
stemmen, dat een matige entreeprijs billijk
is, als op andere wijze de kosten niet ge
dekt kunnen worden. Men vergete daar
enboven niet, dat de abonnementskaarten
slechts recht gaven op de zes plaats gehad
hebbende voorstellingen, zooals daarop
duidelijk is vermeld. Ook voor 10 en 20
jaren toen hier een tooneelwedstrjjd werd
gehouden, moest op den feestavond 50 cts.
entree worden betaald, terwijl destijds die
feestavonden veel minder kostbaar waren.
Namens de Comm. v. h. Concours,
H. EISMA, Voorz.
G. A. LEVERLAND, Secr.
Hepk. Nieuwsbl. v. Fr.
Workuiu, 21 Maart. Nader vernemen
wij, dat de eerste Friesche kievitseieren aan
President Kruger werden aangeboden door
den heer D. Tjeerde, alhier.
21 Maart. Het 11 jarige zoontje van
den arbeider Sander de Vries wilde van de
bergplaats van den heer J. van Hage een
bal uit de dakgoot halen en had daarbij het
ongeluk van nog al een aanzienlijke hoogte
naar beneden te vallen. Bij O. de Bruin
in huis gebracht, werd de geneesheer spoe
dig gehaald en de voet voorloopig in het
verband gezet, waarna de kleine patiënt
naar zijne ouders is vervoerd.
Het bleek, dat de voet boven de knie
gebroken is. De voet is in gipsverband
gezet en nu kan de kleine waaghals eens
voorgoed nadenken over zijne roekelooze
daad.
Voor zijne makkers eene ernstige waar
schuwing
Sneek. Zooals bekend is, heeft het
Bestuur van de Vereeniging ter bevordering
van het Vreemdelingenverkeer alhier zich
met een verzoek gewend tot de H. IJ. S. Mij.,
om aan het station pakjesdragers aan te
stellen met toegang tot het perron.
Van den Raad van Administratie der
H. IJ. S. Mij. is thans bericht ontvangen,
dat er bij hun college geen bezwaar bestaat
tot wederopzegging, een vyftal personen tot
het perron van het station te Sneek toe te
laten tot het verrichten van kruiersdiensten.
Zij moeten voorzien zijn van een onder-
scheidingsteeken, zich geheel onderwerpen
aan de door den stationchef te geven voor
schriften en tevens in het bezit worden
gesteld van een tarief, goedgekeurd door
de Mij.
Naar aanleiding van dit schrijven zal een
tarief worden opgemaakt en ter goedkeuring
aan de Mij. voorgelegd. Door verspreiding
hoopt men er bekendheid aan te geven.
Het ligt in de bedoeling der vereeniging
voorloopig drie, later vijf personen aan te
stellen. Hunne kleeding zal bestaan uit
witten kiel met pet, wavrop VV en volg
nummer. Bg de voorschriften van den
stationschef, zullen door de vereeniging nog
andere worden toegevoegd.
Verder heeft de vereeniging hare adhaesie
geschonken aan het adres van ingezetenen
van Workum en omstreken, gericht aan de
H. IJ. S. Mg., om den (volgens gerucht)
voorgestelden ongunstigen loop der treinen
voor die streken niet in te voeren, maai de
tegenwoordige dienstregeling te mogen be
houden, waardoor hunne belangen en die
der Mg. beter gebaat zullen zyn, dan door
de voorgestelde regeling. Van de Mg. is
bericht ontvangen van eene gunstige be
schikking op het verzoek en dat de ge-
wenschte dienstregeling reeds is ingelegd in
den a.s. Zomerdienst.
Kieviten.
In de provincie Friesland wordt het getal
kieviten van jaar tot jaar kleiner als het
natuurlyk gevolg van het rapen van zooveel
duizenden eieren. Het verschgnsel is thans
weer duidelgk merkbaar.
In z’n uiterljjk had hjj nog alles van
den buitenman, al was het rood zjjner
gebruinde wangen ook geheel verbleekt.
Moeieljjk sleepte bjj zich voort ziek
of dronken. Dronken dachten de meesten,
die zoo tusschen het drukke gaan en komen
van mensehen in overvolle straten, even
gelegenheid hadden naar hem te kjjken,
meest onwillekeurig. Wat zag die kerel er
uitZeker zjjn geld er door gebracht in de
groote stad, en nu aan lager wal geraakt-
H jj liep maar door, instinctmatig de lichte
straten houdend, als een die zich beangst
voelt, bedreigd door het een of ander on
bekend gevaar, en hulp zoekt bjj de men-
schen. Zoo sloofde hjj den geheeien avond
door, gestooteu en bespot, nu en dan grij
pend naar z’n borst als had hjj pijn. Dan
kon hjj stilstaan tegen een muur om even
adem te halen, en slikte krampachtig, als
naar lucht.
’t Werd later op den avond eindelijk
nacht. Zwart en stil werd het overal. En
toen in de breede winkelstraten de agenten
argwanend begonnen te kjjken naar den
zonderlingen, eenzamen wandelaar, sloeg
hjj opeens, met iets kordaats, rechtsaf, en
dwaalde het net in van kleine straten en
steegjes der oude stad.
Hier was het heel doodsch en benauwd.
Er hing een geur van rotting en bederf
tusschen de lage, smerige huisjes, waar
achter onzindelijke gordijntjes hier en
daar, haast verholen, een geel licht flikkerde.
Maar nergens was er een licht, een huis,
waartoe hjj zich voelde aangetrokken. Al
maar voort, voort, sloftehjj. Waarom? Hjj
wist het zelf niet, evenmin als hg begreep
waarom hjj eigenlijk naar de groote stad
was gegaan. Maar toen daarginds die wreeie
daad was gebeurd, in de liefeljjke, lande
lijke omgeving van zgn dorp zjjn kleine
Liesje, aanminnig afgodje, was gestorven,
was er een walg in hem gekomen van al
die vriendelijkheid. Weg wilde hjj uitdien
valsehen vrede, waar hg gehoopt had en
gebeden. Eerst was zjjn vrouw gestorven,
zjjn alles, met wie bjj mooie droomen van
eenvoudig maar waarachtig geluk had ge
droomd toen bleef hg alleen in radeloos
leed achter. Neen, niet alleen. Liesje bleef
er, met haar aardig snappend rosemondje,
Liesje met de doddige handjes, het vlei-
stemmetje. Liesje dat zoo leek op haar
doode moeder, dat hem soms de tranen in
de oogen kwamen bjj het zien naar haar,
en het denken aan dood-moedertje.
De Tjjd heelt veel. En het was weer
harmonie in zgn hart geworden met
alleen op de gedenkdagen een strakke pijn
lijkheid. Maar 't kusje van Liesje was immers
balsem. En immer weer hief hg het hoofd
op. Kom vooruit, niet bjj de pakken neer
zitten. Hjj moest immers werken voor zgn
kleintje, ja, hg zou voor haar werken.
Hg mocht het niet lang doen. De vloek
die op zjjn geluk scheen te rusten was niet
door moeder meegenomen in het graf; hjj
kleinen kring rondwaren,
het geluk weer mooi en
Toen werd ook Lies je
bleef in hun
wachtend tot
heerljjk werd,
weggenomen.
Er uit was
genoegeljjke dorp, weg van die lachende
velden en blinkende wateren, ’t Grijnsde
hem alles aan, als met een sater-laeh.
Ha, ha, ja onder die mooie groene zoden
daar lagen moeder en kind zjjn geluk
begraven, in de schaduw van het kerkje,
onder de hooge, wuivende olmen, sieraden
van het dorp. Die bloeiende aarde verborg
alles wat hg had bezeten, het eenige dat
zgn leven aantrekkelijk maakte, waard om
het te leven.
Voort, er uit. ’t Was of hg met z’n
zweepslag werd weggedreven uit het plaatsje
zijner inwoning.
Vergetelheid, dat was nog het eenige
waar hg om vroeg. Geluk was niet meer
voor hem weggelegd.
Vergetelheid, dat zou werken niet als
balsem, maar als morphine. Bedwelmen
zou hg zich in de groote stad, in de holen
waarover de dorpelingen niet dan fluisterend
spraken, waar je van las in de stuiver-
romans. Ha, ha, ha, ja, dat moest, anders
werd hg gek, hg voelde het.
En hg had dezen beker, vrijwillig aan
den mond gezet, in razernij uitgedronken.
Hg had gezworven reeds vele dagen in de
groote stad, verterend, neen verbrassend
het geld, dat hjj eens met jarenlange zorg
had opgespaard in het kleine nikkelen
kistje, daar in de welgevulde linnenkast
van zjjn vrouw. Weggesmeten had hjj het,
met volle handen.
Dat deed hem goed. Zoo te voelen dat
niet alleen het noodlot je ondergang kan
bewerken, maar dat je er zelf ook de hand
in kan hebben. Hjj voelde zich gesloopt,
in korten tjjd, naar lichaam en geest. Oud
en gebroken. Maar de vreeseljjke ge
dachte was wat verdoofdhg dacht aan
zgn vroeger geluk-leven nog wel, maar niet
met dat hopelooze hartzeer van vroeger.
Die dagen lagen zoo ver achter hem ’t was
of er een mist voor zjjn geestesoog trok,
als hg daaraan wilde denken. Een hooge
scheidsmuur had hjj zich opgeworpen tus
schen toen en nu, waar je niet meer over
heen kon, terug, op het vroeger pad.
Al langzamer liep hg, haast onwillekeurig,
alleen met het instinct van een dier, ver-
ui iiGi i üiiuiö vuur ïiuuwfiff
te GRONINGEN,
is gelegenheid om fatsoen
lijk en goedkoop te logee- I
ren voor JUFFROUWEN en
MEISJES welke examens moeten doen, of
om andere redenen aldaar eenigen tgd
willen doorbrengen.
Verzoeke zoo mogelijk vooraf bericht aan
de Directrice van het Tehuis.
HET BESTUUR.
muur. Anderen speelden kaart om gestolen
goed, en scholden elkaar in de gemeenste
taal, als zjj er wat van moesten afstaan.
Maar ’t meest trof hem, want te kort nog
was hjj in dit leven om niet telkens weder
getroffen te worden door het lage en ruwe
ervan, het meest trof hem die waard, dikke,
sluwe kerel, die over de toonbank hing.
Die vroeg niet eens wat hjj noodig had.
Hjj schonk een groot glas jenever vol en
schoof het den moeden zwerver toe. Een
slok, en ’t vocht was naar binnen. Heet
brandde het in zjjn door ontberingen ver
zwakte maag, en gaf ’n vuurgloed in zgn
darmen. Een tweede glas volgde, en een
derde ook. Toen had hjj nog juist de kracht
om naar nachtverblijf te vragen.
Jawel, sluw-lachte de waard terug, maar
eerst betalen. Dat is gewoonte in mjjn hotel.
Hg had geen herinnering meer en smeet
al ’t overbljjvende geld op de toonbank.
Weg was het, op ’t zelfde oogenblik, ver
slonden door de toonbanksleuf. Toen nam
de waard een kaars en lichtte hem voor,
naar boven.
En daar op zolder, waar hjj spoedig alleen
werd gelaten op zjjn ellendigen, smerigen
stroozak, voelde hg dat hg sterven ging.
De nachtwind huilde om het vervallen
huis, en de regen die langzaam was gaan
druppelen, sijpelde hier en daar door lekke
dakpannen.
Maar eerst wilde hjj nog wat doen.
Moeieljjk zocht hjj, steunend van op-zjjn
in zjjn binnenzak. Daar zat het spaarbank
boekje in van Liesje. Dat mocht die kerel
hier, die morgen als hjj dood was, zjjn
kleeren zou nazoeken, niet vinden. Op zgn
hart zou hg het bergen, daar waar Liesje
ook zoo vaak met het hoofdje had gelegen,
om te luisteren naar het getik van zjjn
horloge, of om in te slapen voor zjj nog
in haar bedje lag.
Snel, snel, want de krachten begonnen
hem te begeven, en hg voelde gestommel
op de trap.
’n Andere dronkaard werd naar boven
geduwd door den waard. Met hèm zou hjj
dezen nacht het ellendige leger moeten
deelen.
O God, hjj kon niet meer. Zoolang had
hjj vurig gesmeekt om den dood, en nu
kwam hjj weer te haastig. O als dit alleen
hem nog gegeven was. Maar die benauwd
heid, die vreeseljjke benauwdheid. Het
danste hem voor de oogen van vurige
vonken in zgn hoofd bonsden zware slagen,
als van ’n klok.
Dat was zjjn doodsklok! Want toen de
waard den anderen kerel had neergesmeten
in den tegenovergestelden hoek van den
zolder, en eens even lichtte bjj zjjn eersten
gast, vond hg hem liggen, achterover, nog
in de houding van den doodstrijd, het
spaarbankboekje van Liesje vooruitgestoken.
Dank je wel, zei de schurk, en stak het
bjj zich.
Toen ging hg bg de politie aangifte
doen van den armen schooier die bjj hem
gestorven was.
Leeuwarden, 20 Maart. Huizum
dat tot Leeuwarderadeel behoort mag
thans gedeeltelijk ook aan Leeuwarden be
lasting betalen. PI. m. 50 personen van
allerlei maatschappelyke schakeering, bijv,
officieren, straatreinigers, kooplieden enz. zijn
door B. en W. van onze gemeente als foren
sen op het kohier van den H. O. geplaatst.
Dat kan ’n heele kwestie worden. Want
de meesten zullen weinig neiging gevoelen
voor dubbel betalen.
21 Maart. Het wemelde hier gisteren
van ryksveld wachters, alsof er vrees bestond,
dat rust en orde verstoord zouden worden.
De heeren waren echter in de hoofdstad te
zamen geroepen, omdat een gewichtig per
soon uit de strafgevangenis te Breda een
appeltje met hen had te schillen. Het was
de meester schoenmaker, expres naar hier
overgekomen, om den dienaren der
politie de maat te nemen voor een paar
nieuwe stappers, die in genoemde gevangenis
worden gemaakt. Vandaag zal de man te
Heerenveen zgn, om met da andere rgks-
veldwachters, wien de reis gister te ver was,
af te rekenen.
Lemmer, 20 Maart. Het schip dat
eenige dagen geleden door den kapitein van
de tramboot „Bols ward in de Zuiderzee
tusschen Urk en Marken onderstboven drij
vende werd gevonden, was het praamechip
„Christina14, schipper J. Marinus van Sneek.
De lading bestond uit koemest, bestemd
voor Haarlem. Het schip is gisteren, daar
het in het vaarwater lag, van rykswege
door de Gebr. Goedkoop van Amsterdam
gelicht en te Nieuwendam naar de werf
gesleept, zoodat nu ook het vaarwater weer
vry is.
Arum, 19 Maart. J.l. Maandag had
alhier eene belangrijke verkooping plaats op
een boerderij waar sinds menschenheugenis
zulks niet voorviel. Da familie Jongma had
sinds 80 jaren deze boerderg bewoond van
ouders op kinderen, totdat nu eindelgk in
December de laatste bewoner is overleden.
Zijne jeugdige weduwe met de zoons uit het
eerste huwelijk konden het niet eens vinden
met de landeigenares en daarom zal thans
de plaats worden verlaten.
Alle boerengereedschappen, het vee en de
huismeubelen werden verkocht, bij welke
verkoop veel publiek aanwezig was.
Des Dinsdags dachten eenigen in de leeg
staande boerenhuizinge een drankpartytje te
houden, doch de politie maakte er spoedig
een einde aan.
r.
Bolswardsche Courant
i
I
i
i
