NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
BOtSWARD EN WONSERAOEEI.
Onder de pantoffel.
1902.
41ste Jaargang.
No. 42.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
ZONDAG 25 MEI.
ft
BINNENLAND.
X
X
■M
VOOR
toen hij terug kwam,
haar man
I
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
Afzonderlijke nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar 5 Ct.
„Zeg Frans, geloot je, dat ik hem be
vallen ben?” vroeg de jonge vrouw, toen
papa zich ter ruste had begeven.
Zy had werkelijk haar best gedaan. Zy
had den ouden heer bloemen in het knoops
gat gestoken en hem kinderlijk gekust. In
één woord, zij had alles gedaan om hem
voor zich in te nemen.
„Zeker zyt gij hem bevallen, liefste.”
Plotseling viel het Frans in, dat zijn
vader geen lectuur had, hy bracht hem het
avondblad. Zijn vader had hem nog een
en ander te zeggen en sprak fluisterend,
als had hij geheimen te vertellen, die nie
mand mocht hooren.
Toen Frans heen wilde gaan, drukte hij
hem de hand, zag zijn zoon beteekenisvol
aan, doch zeide niets.
„Wat is er?” vroeg de zoon.
„Zij is zeer lief,' zei zijn vader „buiten
gewoon liefmaar...*1
„Wat maar?“
De vader zuchtte en wendde het hoofd
om. «Mijn arme jongen* zei hij.
dingster tegenover reeds gevestigde Ijjnen,
zij het ook onder in velerlei opzichten
gunstige voorwaarden optreedt, inzonderheid
het verkeer van goederen en vee, tijd behoeft
om tot volle ontwikkeling te komen.
Den 19 Nov. 1901 werd het verbindings-
spoor tusschen bet station en de haven te
Harlingen in gebruik genomen, waardoor
het goederenvervoer op de lijn Harlingen
Sneek zeer wordt gebaat, hetgeen weldra
zal blijken door uitbreiding van dat vervoer.
De werkzaamheden voor den aanleg van
de lijn Franeker—Arum zijn zoo ver ge
vorderd, dat zij in het a.s. najaar voor het
verkeer zal kunnen opengesteld worden.
Door de opening van deze lijn komen alle
aan hel net gelegen plaatsen in onmiddel
lijke verbinding met de hoofdstad der
provincie.
De hoop wordt uitgesproken, dat de fioan-
cieele toestand der maatschapppy zich allengs
zal verbeteren.
Vooral het vee ver voer is zeer toegenomen.
Er zijn thans 204 personen bij de Mij.
in dienst.
Repk. Nieuwsbl. v. Fr.
Sneek, 22 Mei. Een steur in onze
Geeuw, M. de R.l geen Kamper hoor, neen
een echte en een groote ook!
’t Kolossaal beestje, dat de lengte van
een flinke roeiboot moet hebben, houdt zich
op in ’t wijdst van genoemd vaarwater en
is vrijzeker te Lemmer de zeesluis binnen
gekomen.
Natuurlijk heeft men er al druk jacht op
gemaakt, ja al getracht hem onder schot te
krijgen; maar tot heden zonder resultaat.
Harlingen, 20 Mei. Naar luid der be
richten van de ansjovis-vangst op de Zuider
zee zijn meest alle visschers in de nabijheid
van Enkhuizen bezig hun bedrijf uit te
oefenen, waar de meeste kans bestaat een
goede vangst te besommen. Dat het evenwel
alles geen verdienst is, kan men nagaan als
men weet, welke onkosten er dagelijks ge
maakt moeten worden en aan welke averjj
de visschers met het onstuimige weer bloot
staan. Zoo berekende een oer visschers,
die op een der dagen van de vorige week
dertig duizend stuks had gevangen, dat als
alles er af gerekend was, de averij er bjj,
de verdiensten ternauwernood de uitgaven
konden dekken.
Tegen den notarisklerk S. K. te
Augustinusga, beschuldigd op 20 April 1.1.,
het tienjarig dochtertje van den heer R. te
Heerenveen in het Oranjewoud te hebben
aangerand, werd Woensdag voorde Recht
bank te Heerenveen een jaar gevangenis
straf geëischt.
Stationswerk.
Om te voorkomen dat meisjes misleid
worden en in verkeerde handen vallen, treft
men in sommige groote steden van het
buitenland op de stations bij aankomst der
treinen dames aan, die de meisjes afwaohten
en al wie dat begeeren, gaarne met goeden
raad en voorlichting dienen.
Zulk een stationswerk is nu ook te Am
sterdam begonnen. Voortaan zullen vrou
wen en meisjes op het Centraal Station
te Amsterdam altijd een of meer dames
aan treffen, kenbaar aan eene broche met de
woorden„Bescherming van jonge
meisjes," die op een licht blauwen band
op den arm of op een roset van dezelfde
kleur op de borst wordt gedragen. Deze
dames, aan wie ieder meisje gerust haar
vertrouwen kan schenken, zijn gaarne bereid
kosteloos gewenschte inlichtingen te ver
schaffen, die ieder meisje bevorderlijk kun
nen zyn om gerust en veilig te Amsterdam
te verkeeren. Zjj zjjn daartoe o.a. voorzien
van kaarten, vermeldende het adres van
het Tehuis „Koningin Wilhelmina,* het
Vrouwen-Logement Tehuis en andere nut
tige wenken.
De Zondagswet. Het schjjnt dat er
ten opzichte van de toepassing der Zondags
wet een nieuwe wind waait, en bijv, de
matinees op Zondag niet meer zullen wor
den toegelaten, ook al wil men het gezel
schap onder den meer en meer gebruikelijken
vorm der laatste jaren als sociëteit en de
bezoekers als geïnviteerden doen doorgaan.
De directie van het Paleis voor Volksvlijt
althans, waar 2en Pinksterdag een opera
voorstelling en Zondag en Maandag een
zanguitvoering werd gegeven, is daarvoor
bekeurd.
De kantonrechter zal nu wel de richting
aangeven, die voortaan door de justitie bij
de toepassing der Zondagswet moet worden
ingeslagen. Amst. Crt.
Jammerlik gestikt. Te Alfen bij Til
burg is gister het 5-jarig zoontje van Joh.
Groote, dat zonder toezicht was gelaten, in
een modderput geraakt en gestikt.
Lemmer, 22 Mei. In het geheel is
alhier deze week 2 millioen stuks ansjovis
aangevoerd. De vangst, die Maandag ruim
was, bleek echter de laatste nachten zeer
schraal te zijn. Ook hedenmorgen was hier
de gemiddelde vangst slechts 3000 stuks.
De laatste marktprijs was f 4,de 1000.
Telegrafische berichten, hier heden ontvangen
uit Hindeloopen luiden: vangst gemiddeld
slechts 3000; uit Medemblikvangst gemid
deld 6000 en uit Urk: vangst zuinig, ge
middeld 3000 stuks. Ook werd hier deze
week ’n 4 tal geep aangevoerd, waarvoor
f 5 per tal werd besomd.
Balk, 22 Mei. Nadat de grafkelder der
familie Van Swinderen sedert Maandag had
open gestaan voor het publiek, is hij heden
middag weder afgesloten. Velen hebben van
de gelegenheid gebruik gemaakt, om den
overleden weldoener voor het laatst te
huldigen.
Fr. Zuidwesthoek, 22 Mei. De ver
scheping van lammeren naar de Holland-
sche markten is in vollen gang. De opkoopers
klagen over slechte zaken, een gevolg van
het schrale weder. Aanvankelijk golden
de beestjes best, van f 5 tot 8 9 gld. per
stuk; thans zyn de prjjzen gedaald en vin
den alleen de beste soorten goeden aftrek.
Wegens gras-schaarschte hebben vele
landbouwers, die anders de lammeren over
hielden tot het najaar, tot dadelijken ver
koop moeten besluiten.
Knijpe, 22 Mei. Hedenmorgen reed de
heer L., inspecteur eener levensverzekering
maatschappij te Groningen, met paard en
rijtuig door ons dorp, toen de tram passeerde,
’t paard schichtig werd en met rjjtuig en
bestuurder te water reed, ’t Rijtuig werd
gehavend, de heer L. kreeg een nat pak,
dat hij te Heerenveen voor een droog ver
wisselde, het paard kwam er goed af.
Heerenveen, 21 Mei. De halltwee tram
van bier had hedenmiddag een ernstige
ontsporing op ’n kwartier afstand vóór Gor-
redijk. De machine en twee bagagewagens
raakten dwars op den weg en werden vrij
wat gehavend. Persoonlijke ongevallen had
den niet plaats, maar ’t tramverkeer onder
vond nog al vertraging.
Eene familie, die uit was geweest en
hedenmiddag terugkeerde, had een reiszak
even in de gang laten staan. Toen deze
kort daarop werd uitgepakt, vermiste men
verschillende gouden en zilveren voorwerpen.
De politie werd er mee in kennis gesteld
en men had half vermoeden op een har
monicaspeler, die aan de deur was geweest,
toen men ontdekte, dat men het vermiste
ergens anders geborgen had.
De Nederl. Tramw.-Mij.
heeft in 1901 aan winst behaald f 70,408,06.
De directie heeft op de algemeene vergade
ring van aandeelhouders voorgesteld, om
geen dividend uit te keeren, doch de winst ten
bate van de Mij. te gebruiken, ten einde
daarmede het hoofd te kunnen bieden aan
de eischen tot herstel en vernieuwing, die
in de eerstvolgende jaren weg en werken,
gebouwen en rollend materieel, na een ge
bruik van ongeveer 20 jaren, ongetwijfeld
zullen stellen.
Al zijn de ontvangsten op de ljjn Joure
Lemmer aanvankelijk nog niet zoo aanzien
lijk als velen zich wellicht hebben voorge
spiegeld, zoo zegt de directie er mag
niet worden over het hoofd gezien, dat het
I verkeer over eene nieuwe lijn, die als mede-
„Bent dwaas papa...
„Je moest het roer in handen hebben,
mijn jongen, ik weet wel, zooals mama
kunnen niet alle vrouwen zijn, maar toch,
baas in huis moest je toch wezen.'
„Kom, onzin,' zei Frans, „ga liever naar
bed, papa.'
Frans ging heen en
zei Agnes:
„Nu, wat zegt hij van mij
„Och niets bijzonders, hij vindt je aardig.'
Toen na een oogenblik zei ze
„Weetje watde menschen van mij denken?'
„Neen.'
„Dat ik onder de pantoffel zit.'
Hij begon te lachen. „En weet je wat ze
van mij zeggen.'
„Neen.'
„Iets nog veel erger.'
„Wat dan
„Dat ik onder de pantoffel zit.'
En toen zij na wederkeerig vragen ge
zellig naast elkaar zaten keek zij hem ver
trouwelijk aan en zei
„Wie denk je dat er gelijk heeft?'
„Ik geloof, dat beiden gelijk hebben,
papa en Dientje 1“
Twee bestellingen en twee bezoeken op
een voormiddag dat kost tijd. Op het
laatste bezoek had men haar gebak voor
gezet en haar geplaagd, dat zij haar man
geen vijf minuten durfde laten wachten
zij was echter heengegaan.
Het was werkelijk laat. Zij liep de trap
pen op, wel niet bevreesd, maar toch
haastig, om op tijd thuis te zijn en trok
haastig de keukendeur open, die Dientje
steeds aan liet staan.
„Is mijnheer al thuis?”
Neen, hij was er nog niet.
Zij slaakte een zucht van verlichting,
legde hoed en mantel af en snelde naar de
eetzaal om te zien, of de tafel goed ge
dekt was.
Zjj was een half jaar getrouwd, doch
kende reeds haar man en wist, dat ieder
teeken van onordelijkheid hem een weinig
uit zijn humeur bracht.
Lieve hemel, geen azijn in de karaf!
Zij ging naar de keuken om de karaf te
vullen en nam in ’t voorbijgaan de deksels
van de pannen om zich te overtuigen, dat
alles in orde was.
„Maar Dientje, de erwten zijn nog niet
gekookt!'
„Neen, ik zal het nog doen,” antwoord
de Dientje met de grootste kalmte van
de wereld.
„Ik zal het nog doen!'
De jonge vrouw geraakte buiten zich-
zelvezij vroeg Dientje, of zij niet wist,
dat mijnheer om halfvyf thuis kwam, en
of ze zich soms verbeeldde, dat mijnheer op
halfgare erwten gesteld was. Wat dacht
ze wel, dat mijnheer daarvan zou zeggen?
Dientje lachte even, terwijl ze het for
nuis vol hout stopte.
„Nu ja,” zei ze, „mijnheer is toeh niet
zoo gevaarlijk, als het eens een paar minu
ten langer duurt. „Als ik mevrouw was,
zou ik niet zooveel om haal maken. De
menschen zeggen echter, dat mevrouw
onder de pantoffel zit.”
„Wat zeg je daar
Een oogenblik heerschte er stilte, toen
zei de jonge vrouw iets, dat verpletterend
werken moest, doch alle uitwerking miste
zij begaf zich opgewonden naar haar kamer.
Toen haar man thuis kwam, zat ze met
gloeiende wangen en verwarde haren bij
de schrijftafel met vijf halfgeschreven ver
knoeide getuigschriften voor Dientje voor
zich en was op het punt een zesde te
beginnen.
Zij had hem niet hooren komen, zoodat
hij voor haar stond vóór zij het merkte.
Agnes.”
Zij stond op en vroeg, waarom hij zoo
laat kwam.
„Pst,” zei hij, „breng je haar in orde!
Ik heb iemand meegebracht.”
Aanstonds was ze voor den spiegel en
had haar kapsel in orde gebracht.
„Wie dan
„Papa.”
„Mijn hemel.”
Eer haar man van jas had kunnen ver
wisselen, had zy alle laden open- en toe
gedaan, vier rozetten in het haar en drie
halstooisels gepast. Zij had haar schoon
vader maar een paar keeren vluchtig gezien
en nu zou hij eenige dagen blijven.
„Wil je probeeren, of je een verovering
ip hem maken kunt,” vroeg haar man.
Kleed je heel eenvoudig, wees hartelijk
voor den ouden heer en je zal hem best
bevallen.”
Intussehen ging de schoonvader de wo
ning door en keek eens rond.
Hy was gekomen om te zien, hoe zijn
zoon het maakte en het „mama” te ver
tellen, die gaarne meegegaan was, doch bij
de winterkou de reis niet aandurfde.
En zoo ging hjj rond, lang en groot en
dik, de handen op den rug en ’t hoofd om
hoog, en bedacht zoo, wat dat alles wel
gekost zou hebben.
Dat buffet was prachtig, en dat zilver
en porselein. Myn God, wat een weelde.
Wie van beiden zou dat alles zoo gewild
hebben? Zyn schoondochter had wel wat
geld meegebracht, doch waar moest het heen,
als alles op dezen voet werd ingericht?
Nog was hy met zyn beschouwingen
bezig, toen de kinderen binnentraden.
Agnes viel hem dadelijk om den hals,
zy had zoo lang op hem moeten wachten,
dat ze byna begon te denken, dat papa
zyn winterslaap hield.
Er lag zooveel frischheid over haar kleine
gestalte en een zoo onwederstaanbare be
valligheid in haar bewegingen, en er blik
ten zulke heldere oogen onder de zwarte
wenkbrauwen uit, dat schoonpapa voor een
oogenblik zyn bekommering vergat en men
in opgewekte stemming aan tafel ging.
Dank den laten terugkeer van mynheer
en de komst van een gast, hadden de erw
ten tijd gehad om gaar te worden en was
het middagmaal uitstekend. Met de maal
tijden echter, zooals „mama” die wist op
te dienen, kon deze niet vergeleken worden,
’t Was hier juist andersom. Thuis legde
mama de beste beetjes op het bord van
vader, hier zag hy echter zyn zoon zoeken
in de schotels en er de lekkerste brokjes
uitnemen.
„Dit moet jij nemen, Agnes! Nog een
stukje hiervan!” En zy nam het aan, alsof
het zoo hoorde.
De schoonvader begreep de verhouding
tusschen de jonggehuwden verkeerd en
verstond ook zyn dochter niet, toen zy hem
luid en openhartig vroeg: „Weet u wel,
papa, dat Frans slecht opgevoed is?”
„Neen” antwoordde papa. Hy was er
zich van bewust, dat Frans in zyn jeugd
geregeld tweemaal per week een pak slaag
gekregen had. Hy gevoelde dus geen schuld.
„Toch is dit zoo. Hy wil my dwingen
brood by den maaltyd te eten, en een wel
opgevoed man dwingt geen dame ergens toe.”
Ja zy was een verwend en overmoedig
dametje. Te gelyk was hy er van over
tuigd, dat het er hier door haar toedoen
zeer deftig uitzag.
Agnes bleef zich zoo voorkomend en lief
mogelyk voordoen. Hy moest haar geestig
en verstandig vinden, en werkelijk boezemde
ze hem belangstelling in door over handel
en industrie, ja zelf over politiek te spreken.
Intussehen verlangde schoonpapa er toeh
naar zyn zoon eens alleen te spreken en
by het dessert vroeg hjj, wat zy in den
namiddag zouden doen.
„Ja wat gy wilt, pa,” zei Frans. „Willen
we uitgaan.”
„Goed, zullen wy naar een concert gaan?”
„Ja,” zei Agnes, „laten we naar het
concert gaan!”
Papa stond verwonderd, zyn vrouw zou
niet op het idee gekomen zyn, zich in het
gesprek van de heeren te mengen, als zij
hun plannen bespraken.
„Ja, maar,” zeide hjj na een poos,
„we blijven nog al lang uit.”
„Juist daarom, dacht je”, zei Agnes
lachend, „dat je me kwyt zoudt raken.
Neen hoor, daar komt niets van papaatje.
Ik heb een beginsel om overal mee heen
te gaan.”
„Een gelukkig beginsel,” antwoordde hy,
en keek zyn zoon aan.
Deze zag het en lachte eens.
„Deed ik dat niet,” ging Agnes voort,
„dan zou Frans somtijds vergeten, dat ik
er ben. En als ik niet overal kan zyn,
waar myn man is, dan ben ik niet goed
getrouwd.”
Zy sprong op, ging achter den stoel van
haar man staan en sloeg beide armen om
zyn hals.
„Ziet u papa,” zei ze, „ik wil mee en
kan hem anders vasthouden.”
Een oogenblik later had ze
losgelaten en wierp de heeren handkusjes
toe: „Bonjour, ik ga toilet maken.”
De heeren lachten, papa eenigszins be
drukt. Toen Dientje de thee had binnen
gebracht, en zy elk meteen kopje voor zich
zaten, dacht papa eens poolshoogte te nemen.
„Hoor eens, Frans, ga je dikwijls uit?”
„Neen, niet bijzonder veel,” antwoordde
zyn zoon.
„Hm, dat kan ik my voorstellen.”
„Waarom
Het antwoord liet zich wachten, in de
deur stond Agnes, elegant, deftig en klaar
om de heeren op hun uitstapje te verge
zellen.
Bolswardsche Courant
F*
O]
ftj
ft
