1903.
No. 12.
4Sste Jaargang.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
OLSWARD WONSERA.DEEL
BUBBLES ALS VRIJER.
ZONDAG 8 FEBRUARI.
BINNENLAND.
VOO»
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cants.
Afzonderlijke nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar 5 Cent.
ADVERTENTIEPRIJS50 Cts. van 1—7 regels. Ver-
X volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
«tast
’t is een prachtige vrouwEn geld
ze ook; achtduizend dollars rente per
Ze heeft me dat onder de strengste
geheimhouding verteld.'
„Onzin! Ik en trouwen!' Maar hij lachte
daarbij als iemand, die zich maar voor den
schijn verzet en streek zacht over Dora’s das.
De duivel mocht weten, wat er met hem
aan de hand was. Hij was een geheel ander
mensch hier in deze groene eenzaamheid.
Ze maakte hem zachtmoedig. Ze maakte
hem poëtisch. Hij begon Crane tot de
menschen te rekenen, wat hij vroeger met
dichters nooit gedaan had. Hy bewonderde
met Dora nu de kippen en eenden en den
ondergang van de gouden zon. Hij zat met
haar op mooie plekjes, waar murmelende
beekjes de rotsen besproeien. En als zij
hier met hare blanke handen zijn das
strikte, dan had hij het liefst geknord, zoo-
als een kater, wien men over het vel strijkt.
Hij had er zelfs in toegestemd, dat Crane
eenige van zijne gedichten voorlas en vond
die heel mooi.
Crane dweepte met Dora, sprak steeds
met meer geestdrift over haar en het slot
was altijd: tast toe!' Hij was in dit op
zicht even hardnekkig als Cato by het aan
bevelen van Carthago’s verwoesting. En
Bubbles tastte toe, op een avond, dat de
maan mooi scheen op de Delaware-nvier.
Men kon den schijn in het water zien, de
vogels, kikkers en krekels hooren en in de
verte speelde een troep zwarte muzikanten
het melankolieke ,Way down upon the
Swanee River.*
Dora zat bij hem in de boot en glim
lachte. Ze zag er betoo verend uit by mane-
schyn. Dat was te veel voor Bubbles.
In het hotel vond hij Crane.
„Ik heb toegetast!*
„Ah! Hartelijk gefeliciteerd, beste vriend.
En ik kan zeker later lederen Zondag by
je komen eten?'
„Maar ze heeft een voor waarde gesteld.
Ik moet dadelijk voor mijn werk aan de
courant bedanken en een rustiger betrek
king zoeken aan een tydschnft of zoo iets.
Ze vindt dat ik niet te veel behoef te doen,
omdat wij onafhankelijk zijn.'
„Uitstekend en heb je ja gezegd?
„Ja, wat moest ik doen?'
Kort daarna keerden zy met hun drieën
naar New-York terug. Bubbles bedankte
voor zyn betrekking aan de Dagelijksche
Stoomfluit, zeer tot leedwezen van den
hoofdredacteur.
„Mocht ge overigens eenmaal van besluit
veranderen, dan zyt ge ons steeds weder
zeer welkom,* zeide deze.
Zoo scheidden zy.
„Ik ga iederen dag meer van je houden,
myn lieve jongen!* zei Dora, toen zy op
een Zondagmiddag samen op een kanapé
zaten. En Bubbles vraagde zich in stilte,
vol bekommering, af wat er wel van hem
worden moest, als dat nu het begin van de
liefde was. Zou hy tot asch moeten ver
branden onder zoo vurige liefde Dora was
op het punt om hem opnieuw te omhelzen,
toen men op straat een luid gebel en ge
fluit hoorde. Bubbles spitste de ooren als
een kat, die een muis hoort loopen. „Brand!*
nep hy, rukte zich los en liep naar het raam.
„Het schijnt het hotel Washington te
zyn. Daar moet ik heen. Lk ben dadelijk
terug. Hy drukte Dora een kus op de lip
pen en donderde als een lawine de trap af.
Na twee uur was hij terug, ’t Was
prachtig geweest, die brand! Acht men
schen verbrand! Vytmaal honderdduizend
dollars schade. Men kon het aan hem zien,
wat een genot het voor hem geweest was.
Dora hoopte, dat hy zich dat wel zou af
wennen. Maar het ging niet zoo gemakke
lijk als zy dacht. Op een mooien zomer
middag zaten zy in een café in het Park.
Plotseling klonk er paardengetrappel en
het fluitje van een politie agent. Op het
volgende oogenblik holden er 2 paarden
voorbij, die een elegant rytuig meesleepten
met eên even eleganten, maar doodsbleeken
koetsier, zonder hoed, op den bok. In het
rytuig zaten twee dames, die zich, doode-
lyk verschrikt aan de portieren vastklem
den. Daarachter een bereden politie-agent,
die onophoudelijk op een fluitje blies, om
de aandacht van andere agenten te trekken.
„Daar gebeurt een ongeluk!* zei Bub
bles. „Excuseer my vyt minuten, lieve
Dora, ik ben dadelyk weer terug.* Hij
wenkt een koetsier^ die met gjjn rijtuig op
Reeds den volgenden dag gingen zy, met
Crane er bij, wandelen en op den derden
dag begon zij aan een zijden das voor hem
te werken. Crane was in geestdrift over
Dora; terwijl zij aan een das voor Bubbles
werkte, maakte hy een gedicht op haar,
waarin hy haar Venus noemde.
„Bubbles,* zei hy op een goeden avond,
toen zy door het stille dorp gingen,
toe;
heeft
jaar.
Wieuwerd, 5 Febr. Het jaarljjksche
festival van den Bond van Friese he har
monie- en fanfarecorpsen zal dit jaar ge
houden worden te Mantgum.
Stavoren, 5 Febr. Een der Lemmer*
booten liep hier met zooveel kracht in de
haven-walbescboeiïug, dat deze geheel ver
broken werd. Voor de herstelling kan ge
deeltelijke drooglegging van de haven nood-
zakeljjk zijn, in 'i gunstigste geval zal men
met ontgraving van den wal kunnen volstaan.
Gok de boot bekwam materieele schade aan
den voorsteven.
Heden kwam hier een zwaar lek
schip binnen, schipper Honius van Makkutn,
met een vracht aardappelen van Harlingen,
bestemd voor Amsterdam.
De lading wordt verscheept. Oorzaak lek
onbekend. Experts aanwezig. Verzekering
onderling.
Sneek, 5 Febr. In een café alhier ging
t j.l. Dinsdag bar toe. Een veekooper uit
H., die te veel aan Bacchus had geofferd,
kreeg het te kwaad met de kasteleines. De
ruzie liep zoo hoog, dat de half waanzinnige
een flesca greep en deze de kasteleines tegen
het hoofd gooide, waardoor zy een vrij diepe
wond kreeg.
De politie werd er by gehaald, die het
gebeurde verbaliseerde,
Gisterenmorgen werd hier een ruim
zeventigjatige timmerman onder zyn werk
door eene beroerte getroffen. Om 8 uur
van huis gegaan, werd de oppassende man
een half uur daarna dood by de zijnen
gebracht.
Leeuwarden, 5 Febr. Te dezer stede
zal, vanwege de American Petroleum-Com
pany te Rotterdam, naby het spoorwegsta
tion, een ijzeren gebouw worden opgericht,
bestemd voor bewaarplaats van ongeveer
140,000 L. petroleum.
6 Febr. In de zitting van a.s. Woens
dag zal o.m. terecht staan J. v. d. 8., 46
jaar, schipper te Franeker wegens verval-
sching van den meetbrief van zyn senip, door
in het daarop voorkomend geul 5,48, aan
gevende de grootste wydte van zyn schip, de
cijfers 48 in 40 te veranderen, zulks ten
einde van Ged. 8t. vergunning te verkrijgen,
om de binnenwateren van Friesland te
mogen bevaren.
Lichting 1902 opgeroepen.
De met tijielijic verlof zynde miliciens
der lichting 1902, van de regimenten infan
terie en het korps genietroepen, zyn, even
als j.l. Zondag, opnieuw door tusseneukomst
van de ourgemeesters opgeroepen om zich
onverwijld naar hun korps te begeven.
Per telegraaf zjjn weer verschillende de
tachementen militairen naar Amsterdam op
geroepen, in verband met de bedreiging uer
gemeente- werklieden.
Balk, 5 Febr. In het naburige Harich
merkte een bakker Maandagmorgen by 't
ópstaan, dat zyn voor enkele uagen gekochte
kleedwagen was verdwenen. Een paar buren
werden met het geval in kennis gesteld en
gezamenlijk ging men op onderzoek uit.
Hoor! daar, op de Bokkelaan, latelt een
wagen. Dat zal ’m wezenZoo hard als men
kan aan ’c loopen, den koristen weg inge
slagen! Eindeiyk, op ongeveer een uur af-
stands van Harich is het rijtuig, een chais,
waarin een dommelend minnaar zit, ingehaald
en tot staan gebracht. De verscunkte jonge
man is zich evenwel geen kwaad bewust
en men merkt nu zelf ook wel, dat men
zich vergist heelt. Zonder veel complimenten
te maken, wordt de teiugiucht aanvaard,
natuurlijk niet zonder wrevel. Later by dag
werd het vermiste rytuig in een stuk weiland
van een in ae buurt wonenden boer terug
gevonden.
Hepk. Nieuwsbl. v. Fr.
De arbeid hervat.
De staking der confectie-arbeidsters der
firma Cohen Co. te Enscnedé is geëin
digd. De eischen der staaketers zyn groo-
tendeels ingewilligd.
Een oudje.
Te Rotterdam is de oudste bewoonster,
mejuffrouw de weduwe J. W. Kramer, geb.
Amia Verkerk, in den ouderdom van 100
jaar en 6 maanden overleden.
Misdaad
Woensdag is te Rotterdam ten huize van
een nicht, by wie zy inwoonde, plotseling
overleden een meisje van 3 jaar. Dinsdag
avond heeft men het kind nog vroolyk en
wel zien spelen. Haar moeder woont te
Amsterdam. Omdat men vermoedt, dat het
kind geen natuurlyken dood is gestorven,
is op het lykje, op advies van een ter hulp
geroepen geneesheer, voorloopig beslag ge
legd. De justitie heeft het onderzoek in
handen.
In eene gemeente in de buurt van
Katwyk kwam op een avond een man
vragen of op het erf van een boer tot den
anderen dag een draaiorgel mocht staan.
Het werd toegestaan. Edoch, de boer hoorde
gekraak in het orgel, liet een veldwachter
halen men opende het orgel en toen bleek,
dat in het instrument een manspersoon zat
vermoedelyk een handlanger van den
bezorger. Tegen dien man werd proces
verbaal opgemaakt.
Het is nog wel vroeg, deze raadgeving
te doen hoorenmaar nu zjj in de Av.-post
voorkomt, knippen we haar uit.
Versch gestoken asperge, die niet terstond
gebruikt wordt, moet tegen hei licht beschut
worden, door ze in vochtige doeken te wik
kelen of ze in vochtig zand te leggen. Wan
neer men ze m 't water legt, zooals sommi
gen doen, om het verwelken te voorkomen,
dan gaat hare waarde verloren. Het fijne
aroma, dat ontstaat door het asparagin, wat
de asperge bevat, gaat verloren en de asperge
is uit het oogpunt van gezondheid waarde
loos. Gelyk men weet, werkt de asperge
op de gezondheid van Jyders aan rheumatiek,
jicht en blaas, en daarom moet ze, om de
geneeskrachtige werking te behouden, zoo
versch mogelyk gebruikt worden, en zoo
min mogelyk met water in aanraking komen,
Myn vriend Bobby Bubbles, de verslag
gever van de Dagelijksche Stoomfluit is over
dichters nooit goed te spreken geweest. Hy,
de praetisehe krantenman, die de dingen
zag zooals ze zyn en ze dan om zoo te
zeggen, met de pen fotografeerde, had geen
verstand van het dichterlijk schilderen in
schoone kleuren.
Maar, na de geschiedenis met Dora Pot
ter haat hy de dichters. Want van heel
zyn ongeluk is Crane, de dichter, de schuld.
’t Begon maar heel gewoon en onschul
dig, even als de brand van Chicago en
andere groote rampen.
Op een leelyken, vochtigen zomerdag, die
iedere New-Yorker zoo slecht bekomt, zat
Bubbles in de restauratie van Mayer en
sloeg zijn lunch naar binnen. Ik zeg op
zettelijk niet dat hy at. Verslaggevers eten
niet, maar verslinden hun voedsel, omdat
zy altijd bang zyn, dat er iets gebeuren
kan, waarbij zy niet present zijn.
„Wel Bubbles hoe gaat het?* zei plot
seling een stem. Je permitteert toch?" en
Crane, de dichter, ging zonder verdere
complimenten aan dezelfde tafel zitten. Hy
had juist van den uitgever van een tijd
schrift tien dollar gekregen voor een vers
en dacht er over zich nu eens tegoed te
doen. Bubbles lachte een beetje grimmig
en luisterde naar Crane, die betuigde, dat
het hem veel plezier deed, hem weer eens
te zien.
„Mjjn beste Bubbles, je bent uitje humeur!*
„Dat is de duivel ook by zulk weer.
En niets te doen, in ’t geheel niets. Als
dat zoo verder gaat, dan moet ik van een
bekende soubrette de diamanten laten stelen
en er dan een artikel over maken.
„Maar, waarom ga je niet eens naar bui
ten, mijn vriend. Neem veertien dagen ver
lof en ga met my mee. Ik ga naar Mama-
ronegg in de Shardangembergen. Ach
dat moest je eens zien.* En onder het eten
van kip met compote begon hy de heer
lijkheden van Mamaronegg te schilderen,
zooals alleen een dichter dat kan. Bubbles
hoorde de boomen ruischen, de vogels zin
gen en rook de berglucht.
„Eigenlijk,* zei Bubbles, en roerde in
zijn kopje koffie, „heb je gelyk. Het is
weer eens iets anders en men verzamelt
frissche krachten. Ik zal dus verlof vragen
en ga mee. Wij kunnen samen gaan rijden
of visschen.*
De hoofdredacteur van de Dagelijksche
Stoomfluit gaf Bubbles het gevraagde ver
lof en twee dagen later zaten de dichter
en de verslaggever in Mamaronegg in een
klein sneeuwwit hotel met groene kozijnen
en een rood dak. Er waren maar weinig
menschen in het hotel; onder de weinigen
was een nog jonge vrouw, Dora Potter,
een kleine weduwe, van goed in de twin
tig, die altijd glimlachte en zijden dassen
werkte voor ongetrouwde heeren. Dat was
haar een genot. Toen Crane en Bubbles
zich in de voorkamer op de nachtlyst had
den doen inschrijven, verscheen Dora, om
na te zien, hoe zy heetten, vanwaar zy
kwamen en wat zy waren. Zy had er een
voorgevoel van, dat zy de twee jonge man
nen op de lijst kon zetten van degenen,
voor wie zy dassen maakte.
„Letterkundigen!* mompeldezy verrukt.
„Heerlijk!* Zy had een zwak voor zulke
menschen. Ze schenen haar buitengewoon
interessant, want ze schreven over liefde,
omarmingen, kussen.
En zou dat nu Bubbles van de Dage
lijksche Stoomfluit zyn, de beroemde Bub
bles, die de meest ongehoorde journalistieke
heldendaden verricht. Die veertien dagen
huurkoetsier geweest was, om zjjne erva
ringen van dat leven te kunnen schetsen?
Die absoluut by Van der Bilt een slaap
kamer en ontbijt wilde hebben, waarop
men hem in een gekkenhuis opsloot, waar
van hy de inrichting beschreef Die Pade
rewski in het hotel als kellner bediende en
daarover zoo’n aardig artikel publiceerde?
Ja, dat was hy. Deze kleine man met
rood haar en zomersproeten in het gezicht
was de groote Bubbles. Van nu af had ze
geen andere wenschen dan om dezen klei
nen man nader te leeren kennen en een
zijden das voor hem te maken. De gelegen
heid bood zich den volgenden morgen, toen
hy op de veranda kwam, aan. Zy lag in een
schommelstoel. Hy nam beleefd zyn klein
grijs hoedje af, dat hem zoo komisch stond
en met een blik naar de groene bergen en
den blauwen hemel daarboven, zei hy„Een
heerlijke morgen Nu lokte het eene woord
het andere uit. Zy bekende hem, welk een
genoegen het voor haar was, met hem
kennis te maken. Hij keek haar met zyn
wherpe oogjes vao opajj aan en laakte»
het plein voor het café stond en sprong in.
Een vol uur zat de arme Dora alleen in
het café en wachtte op Bobby. Eindelijk
kwam hy stralend terug.
„Alles kapot!* riep hy, geheel buiten
adem al yan verre, „alles in stukken! Een
dood, drie zwaar gewond, een politie-agent
van het paard gevlogen! Schedelbreuk.
Kolossaal!* En hy ging zitten, bestelde
eene glaasje cognac en vertelde alles haar
fijn. Dora maakte hem er op zachten toon
een verwijt van, dat hy haar zoo halsover
kop verlaten had.
’t Was echter nog niet de laatste van
hare beproevingen.
Op een avond wandelden zy samen langs
Broadway. Ze zouden naar de cemedie gaan.
Opeens klonk het: „houdt den dief! houdt
den dief!* Pylsnel ging een man voorbij,
gevolgd door een politie-agent en een aan
tal menschen.
„Hier is de entrée!* zei Bubbles. „Ik
kom dadelyk;* hy drukte haar iets in de
hand, brulde als een bezetene: „houdtden
diefen galoppeerde weg yoor Dora goed
wist wat er gebeurd was.
„Dat is toch al te gek!* zei ze eindelijk
en ze ging naar de eomedie. Eerst wachtte
ze in de vestibule op Bobby, maar hij
kwam niet. Toen ging ze naar binnen.
Het eerste bedryf was afgeloopen en het
tweede begon. Van Bobby was niets te
zien. Eindelijk, na het begin van het
laatste bedrijf kwam hy.
„Neem me niet kwalijk. Prachtige ge
schiedenis. Groote diamantendiefstal by
Wilson Co. Broadway. De kerel...*
„Stil!* riepen nijdige menschen inde buurt.
„Door den kelder binnengekomen...*
„Stil Stil. Stil!*
„Vijftigduizend dollars zy gaf hem
een stoot in de zy en hy zweeg.
Toen zy, na afloop van de voorstelling
in een café zaten, zeide Dora hem geducht
de waarheid. Bubbles beloofde, dat hy zich
zou beteren en dronk op zyn beterschap
vier glazen Pillsener. Maar ’t was hem zeer
moeilyk om zich te beteren.
Kwamen zy een politie-agent tegen, die
iemand gearresteerd had, dan marcheerde
Bubbles er een eind achteraan enzy moest
mee. Het was om wanhopig te worden. Zy
had heel geen genoegen meer van haar
engagement.
De arme Dora werd van dat alles zeer
zenuwachtig. Haar verloofde bedierf haar
gezondheid. Toen hy op haar verjaardag
drie uur te laat aan het diner kwam, om
dat er een kolossale vechtpartij had plaats
gehad aan het uiteinde van de stad tus-
sehen negers en Ieren, was haar besluit ge
nomen. Den volgenden dag kreeg Bubbles
van Dora een brief, die luidde:
Mijnheer 1
Ge zyt ongetwijfeld als verslaggever even
uitstekend, als ge ongeschikt zyt als geën
gageerd man. Keer dus tot uw Dagelijksche
Stoomfluit terug. Zy is uw vrouw.
Doka Potter.
Myn vriend Bubbles kreeg weder zyn
betrekking aan de Dagelijksche Stoomfluit
en schreef een aardig artikel: „Wat voor
een gevoel het is om geëngageerd te zyn;*
terwyl Dora aan een andere nieuwe zyden
das begon.
Bolswardsche Courant
