Kieuws- en Advertentieblad
Bolsward en Wonseradeel.
1903.
No. 78.
42ste Jaargang.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
ZONDAG 27 SEPTEMBER.
BINNENLAND.
DE AMATEUR-OPPASSER.
VOOR
Afzonderlijke
Naar het Anierikaanuch.
voor
kleinigheid
voor de grap
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 17 regels. Vervol
gens 10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Bij mijn vrienden, de Smithsons heb ik
de reputatie van zeer moedig te zijn, het
geen niemand meer kan verwonderen dan
mijzelf. Voor zoover ik kan nagaan, berust
hunne meening gedeeltelijk op het feit, dat
ik schrijver ben aan het departement van
oorlog en gedeeltelijk op de koelbloedigheid,
die ik op zekeren avond aan- den dag legde
toen ik zonder aarzelen in hun tuin rende
om te zoeken naar een appelendief, die, daar
van was ik overtuigd, er toch niet was.
Een reputatie weder kwijt te raken is
dikwijls moeielijker dan ze te verkrijgen.
Ik voor mij maak slechts aanspraak op de
gewone hoeveelheid lafhartigheid, die men
bij de meeste menschen aantreft, maar ik
moet er aanstonds aan toevoegen, dat ik in
geenen deele heldhaftig ben en ik heb steeds
met groote bewondering opgezien tegen per
sonen, die rustig kunnen gaan slapen zonder
hun deur te sluiten en niet eerst onder hun
bed te kijken.
Toch was het nooit bij mij opgekomen,
eenige moeite te doen om verandering te
brengen in de meening, die de Smithsons
van mij hadden. Het scheen mij inderdaad
in het geheel niet noodig, totdat Smithson
mij vroeg op zijn huis te willen passen
gedurende den tijd, dat hij en zijn vrouw
een uitstapje op de fiets maakten.
</Wij laten de beide meiden thuis,” ver
klaarde hij, /Zen deze zijn ’s nachts nogal
zenuwachtig. Indien je er nu niet tegen
op zag om naar mijn huis te wandelen en
in mijn kamer wilde slapen, zou haar dat
niet weinig vertrouwen inboezemen.”
Natuurlijk zeide ik, dat het mij een waar
feest zou zijn.
Ziet u, u is zoo dapper, zeide mevrouw
Smithson lief, dat wij er van overtuigd
waren, dat u ons dezen voor u zoo kleinen
dienst wel zoudt willen bewijzen.
Nu, een of twee inbrekers zouden
jou, oude jongen, slechts een
zijn, zei Smithson. Ik zou
willen, dat zij het eens probeerden.
De gedachte daaraan alleen deed mij het
bloed in de aderen stollen, maar toch zeide
ik zoo kalm mogelijk, dat zulks zeker grappig
zou zijn.
Om Godswil, sla er geen dood, zeide
mevrouw Smithson. Dan komt de politie er
aan te pas met processen-verbaal. De recht
bank spreekt er een woordje in mee; kortom
het is zeer vervelend, zulke dingen.
Ik beloofde haar, mijn best te zullen doen,
geen proces-verbaal uit te lokken. Maar,
waar laat u Gilbert? vroeg ik.
Gilbert is Smithson junior; hij is zesjaar
en onder en boven de wet.
Ik zal hem, zoolang wij weg zijn, bij
tante Sophie brengen, zeide zijn moeder.
Zij kan het zoo goed met hem vinden en
ziet nog al wat door de vingers.
Hier viel Smithson haar in de rede. Zei
Sophie niet, dat zij hem niet meer wil
hebben, nu hij haar poes groen geschilderd
heeft?
Ja, maar dat is zij natuurlijk reeds lang
weer vergeten, zeide mevrouw Smithson be
slist. Bovendien Gilbert is sedert drie maan
den ouder en zooveel grooter geworden.
En zoo kwam het, dat de heer Smithson
mij zijn huissleutel gaf en mij uitlegde, dat
de meiden het gaslicht met een klein pitje
zouden laten branden, zoodat ik op ieder
uur van den nacht naar binnen kon.
Mijn functie als oppasser begon den vol
genden nacht.
Ik ga nooit vroeg naar bed en zoodoende
was het reeds na twaalven toen ik mijn eigen
kamer verliet en naar het huis van Smithson
wandelde. Zijn huis staat geheel geïsoleerd.
Meermalen heb ik op het voordeel daarvan
gewezen mevrouw Smithson speelt dikwijls
piano maar ik voelde bij deze gelegenheid,
dat het toch nog altijd beter is een piano
spelende buurvrouw te hebben dan in het
geheel geen.
Ik arriveerde echter zonder iets verdachts
gezien te hebben, draaide het gas uit en
ging naar boven. Ik maakte zooveel leven
als mij maar eenigszins mogelijk was om de
meisjes vertrouwen in te boezemen en natuur
lijk ook wijzelf.
nomen
volgen.
Terwijl bij ons het bijzonder onderwijs
met zijn secte-scholen meer en meer toe
neemt, valt in sommige streken van Duitsch-
land het tegendeel te constateerendaar
beginnen èn ouders èn onderwijzers meer en
meer te gevoelen voor de //simultaan” school
zonder godsdienstonderwijs en moet de //con-
fessioneele” school met zijn godsdienstonder
wijs het dikwijls ontgelden. Zoo lezen we,
dat in Nürnberg met zijn 179000 protes-
tantsche en 73000 katholieke inwoners van
de 5893 leerlingen, die met den nieuwen
cursus ter school komen niet minder dan
4129 zijn ingeschreven voor de simultaan-
schoolniettegenstaande vooral de Katholieke
geestelijkheid geijverd heeft tegen het be
zoeken dezer scholen. De Paedagogische
Zeitung merkt op, dat deze aanmeldingen
het bewijs leveren van de vredige gezindheid
der inwoners van Nürnberg, die hun kin
deren reeds op de schoolbanken willen leeren
Achting en verdraagzaamheid tegenover
andersdenkenden. Schoolblad.
Men meldt uit Borne, dat Donder
dagmiddag de fabriek is stop gezet. Zes
honderd arbeiders zijn werkloos. Wie in
den loop van den dag klaar was, werd uit
betaald en ging heen.
In een weide te Opheusden kregen
twee rammen ’t met elkander te kwaad. Er
ontstond een verwoed gevecht, waarbij een
der dieren het leven liet. Nog zieltogende
werd dit dier door den knecht van den eigenaar
gevonden, die moeite had, den woedenden
overwinnaar van zich af te houden.
Sneek, 24 Sept. Voor een kleine 100
onderwijzers en onderwijzeressen sprak prof,
dr. H. Bavinck hier heden namiddag op de
bovenzaal van ’t café //De Drie Friezen” over
z/Paedagogische beginselen”.
Zijn rede, die getuigde van diepe studie,
werd aan ’t slot ten zeerste toegejuicht. Aan
’t debat namen deel de h.h.Martens van
Oudega, Holtrop van IJ 1st, de Voorzitter,
mr. P. Andreae en de Districts-schoolopzie-
ner, de heer Zelvelder.
Bij ’t scheiden uitte mr. Andreae den
wensch, dat, bijaldien de spreker weer eens
-verzocht wordt in de Arrondissements-ver-
gadering op te treden, hij niet zal aarzelen,
aan de uitnoodiging gevolg te geven.
Joure, 24 Sept. Een boerenknecht uit
Haskerdijken passeerde hedennamiddag te
paard den Vegelinsweg. Het dier steigerde,
stortte achterover en de knecht geraakte er
onder. In deerniswaardigen toestand werd
hij opgenomen.
Arum, 24 Sept. Bij den verkoop van boer
derijen komt het in de laatste jaren nog al
eens voor, dat deze uitelkander springen en
perceelsgewijze koopers vinden. Bij de laatst
gehouden verkooping echter van twee boeren
plaatsen zijn deze in hun geheel gebleven.
Een man en een vrouw alhier hadden
reeds 17 a 18 jaar samengewoond. Thans
kwam het hun in de gedachte, dat ze eigen
lijk ook evengoed wettig konden trouwen.
Ze zijn nu in ondertrouw opgenomen.
St. Nicolaasga, 24 Sept. Terwijl de 14-
jarige Lammert Folkerts de Hoop gisteren
te paard langs den weg reed, zag hij aan
den kant een portefeuille liggen. Bij onder
zoek bleek deze een inhoud te bevatten van
ruim f400 aan banknoten; tot-nog-toe is
onbekend, wie de som verloren heeft.
Zeker tengevolge van het prachtige
weder wordt er heden ter gelegenheid van
Jouster kermis druk gereden. Passeerden het
vorige jaar ruim 900 rijtuigen ons dorp,
heden moet het getal zeker boven de 1200
worden gesteld.
Harlingen, 24 Sept. In den nacht van
Dinsdag op Woensdag zijn niet minder dan
1600 stuks geslachte schapen verzonden naar
Londen, Huil en Leith, om aldaar door de
makelaars op de vleeschmarkten te worden
verkocht.
In den laatsten tijd is zeer weinig geslacht
vee verzonden, daar enkele exportslagerijen
geheel of gedeeltelijk gesloten zijn geweest,
doch thans zijn alle weer in vollen gang
en zal er voorloopig nog meer geslacht vee
verzonden worden. Het vee toch wordt bij
massa’s op de markten hier in den omtrek
aangevoerd en in Engeland wordt er een
zeer goede prijs voor betaald.
Hepk. Nieuwsbl. v. Fr.
Juist wilde ik de slaapkamer binnengaan
toen ik iemand hoorde roepen. Gelukkig
herkende ik de stem van Marie, de meid.
Zou u zoo goed willen zijn, mijnheer,
uw deur open te laten; wij meenden, dat
wij in de badkamer eenig geraas hoorden
vóór u de deur opendeed.
Ja, ja, Marie, dat is goed hoor. Ga nu
maar gerust slapen en wees niet kinderachtig.
Dit laatste zei ik op vaderlijken toon.
De deur openlaten! Verbeeld je! Dat had
ik nog nooit in mijn leven gedaan en dan
nog wel omdat zij gedruisch in de badkamer
hadden gehoord. Ik besloot de deur terstond
te sluiten niet alleen, maar ook te barrica-
deeren.
In de slaapkamer van het echtpaar Smith-
son zijn vele kleerkasten, waarin zich gemak
kelijk een of twee inbrekers konden verbergen.
Ik begreep dat het mijn plicht was, een
onderzoek in te stellen. Ik opende de eerste
de beste deur en sprong verschrikt terug.
Het was alleen Smithson’s gekleede jas met
zijn hooge hoed er over heen, maar hij had
zooveel gelijkenis met Smithson na een goed
geslaagden zelfmoord, dat nog langen tijd
mijn zenuwen in de war waren. Ik zette
niettemin mijn onderzoek voort en kwam in
een kast die klaarblijkelijk het heiligdom
was van mevrouw Smithson en ik zag, dat
het onbescheiden zou zijn, mijn inspectie in
die richting voort te zetten. Ik keek onder
het bed en zag niets. Nu kon ik mijn aan
dacht aan de deur wijden. Er was geen
sleutel, geen grendel, in het geheel niets om
ze te sluiten. Welk een zorgeloosheid! Hoe
kon ik nu slapen in een alleenstaand huis,
waarin zich alleen twee bange meiden be
vonden; een huis, waarin bovendien kort
geleden gedruisch was gehoord in de bad
kamer en dan mijn deur niet gesloten. Het
was onmogelijk. Ik wist, dat onder zulke
omstandigheden aan slapen niet viel te denken.
Ik keek de kamer rond. Ik zag zoo goed
als niets. De waschtafel leende zich niet tot
het doel, dat ik voorhad, daar zij te zwaar
was om te verplaatsen en, indien ik het al
beproefde, ik gevaar liep het waschstel te
breken. Ik herinnerde mij, dat dit stel de
trots was van mevrouw Smithson, daar het
nog afkomstig was van een harer vroegere
bewonderaars. Er was niets anders dat zich
leende voor een barricade dan een zwakke
stoel: ik nam dien en zette hem tegen de
deur. Vervolgens kleedde ik mij uit, liet het
gas met een klein pitje branden en ging
naar bed. Ik redeneerde in mij zelf, dat al
deze voorzorgen overbodig zouden blijken;
de kansen dat in een zeker huis zal worden
ingebroken, staan 1 tegen verscheidene mil-
lioenen; de politie is steeds op haar hoede
zij draagt india-rubberschoenen zij heeft...
Daar hoorde ik kloppen. Het kwam van
de kamer links van de mijne. Terstond be
greep ik den toestand. Door mijn komst
verstoord, hadden zij eenigen tijd gewacht
en nu probeerden zij in de badkamer te
komen. Eenige minuten hield het kloppen
aan. Ik luisterde zoo ingespannen, dat mijn
trommelvlies er pijn van deed. Het geluid
hield op. Zou iets hen verontrust hebben
of waren zij binnengekomen? Neen, alles
was weer stil. Maar veronderstel eens, dat
zij binnenkwamen, terwijl ik sliep. Niemand
houdt er van, in zijn slaap vermoord te
worden. Ik moet een soort alarm uitvinden,
dat mij zou wekken. Ik draaide het gas op
en mijn oog viel op het waschstel. Dat was
een idee. Het oogenblik was er niet naar,
nu iemands leven op het spel stond, te
aarzelen ter wille van een paar stukken
aardewerk. Ik nam de lampetkan en zette
ze op den stoel, zoodanig, dat ze bij de
minste beweging moest omvallen. Nog maar
half gerust, gebruikte ik het geheele stel
en het leek w el een pyramide. Ik ging veel
geruster weer naar bed, na eerst het gas
laag te hebben gedraaid. Nauwelijks lag ik
onder de dekens, of ik hoorde een geluid
dat mijn haren ten berge deed rijzen. De
deurknop was omgedraaid. Ik kon mij niet
vergissen. Ik hoorde de deur tegen den stoel
stooten en toen... krak, krak, daar ging het
waschstel van den aanbidder van mevrouw
Smithson tegen den grond. Buiten mijzelf,
sprong ik uit bed en draaide het licht op.
Voor de deur stond Smithson Junior, die
met zichtbare zelfvoldoening de ruïne van
mijn pyramide stond te bekijken.
Wel wat was dat een aardige klap zei hij,
Ik werd wakker en wilde u vragen of wij
niet een beetje met de kussens zouden gooien.
Hoorde u mij niet kloppen?
Ik weet niet meer, wat ik den jongen
Smithson antwoordde en al wist ik het, dan
zou ik het hier niet herhalen. Het zij vol
doende, dat hij als een haas weder verdween.
Ik kon niet goed meer slapen en keerde
daarom reeds vroeg naar mijn eigen kamer
terug. Niet zoodra was ik boven of de meid
kwam boven met een glimlach op haar ge
laat, die steeds op een dienstmeidengezicht
waar te nemen is, wanneer de een of andere
huishoudelijke ramp is gebeurd, waaraan zij
geen schuld hebben.
Neemt u mij niet kwalijk, mijnheer, maar
weet u, dat toen u vannacht uitging, u
vergeten hebt de deur te sluiten en nu zijn
de jassen en hoeden van mijnheer gestolen.
Het was maar al te waar en naar de
rekening te oordeelen, die ik ontvangen
heb, moeten alle hoeden en jassen van mijn
huisheer van de beste kwaliteit en fonkel
nieuw geweest zijn.
Nu kan deze kwestie uit den weg geruimd
worden door te betalen (altijd aan het begin
van de volgende maand.) Erger is het met
de Smithsons, doch die heb ik sedert niet
gezien. Misschien heb ik wel nooit een
verklaring te geven van hetgeen in hun
huis is gebeurd.
Sneek, 24 Sept. Gisterenmiddag werd
hier in tegenwoordigheid van een groot getal
genoodigden (de pers had men buitengesloten)
’t R. K. Ziekenhuis (St. Anthonius gesticht)
geopend. Treffende toespraken werden ge
houden door den pastoor-deken, den heer Th.
Brouwer alhier, ’t hoofd onzer gemeente en
den geneesheer Dr. G .Bouma. Daarna werd
’t gebouw door de aanwezigen bezien, waarbij
’t niet ontbrak aan betuigingen van lof aan
de grootsche inrichting.
Na afloop der plechtigheid werd ’t publiek
in de gelegenheid gesteld een kijkje te nemen.
Niettegenstaande bij de politie alhier
er niets van bekend was, dat ten onzent een
brigade maréchaussees zou komen, blijkt
thans dat bij de Regeering wel degelijk ’t
plan bestaat Sneek met vijf bereden politie
mannen te verrijken. Op de begrooting van
1904 is n.l. voor dat doel een post uitge
trokken. Wordt deze door de beide Kamers
goedgekeurd, dan zal de kazernebouw met
wat daarmee annex is, wel spoedig aan de
orde komen.
Workum, 25 Sept. Naar men ons mede
deelt heeft de heer Z. van Tjerkwerd, uit
dankbaarheid voor de hulp hem bij het onge
luk in de vorige week overkomen, aan 8
helpers ieder f 5 geschonken, alzoo te zamen
de som van f 40 bedragende.
Een klacht.
Door den heer G. F. C. van der Laan,
hoofd eener openbare lagere school te ’s-Gra-
venhage is in een adres aan den Delftschen
Gemeenteraad eèn klacht geuit ten opzichte
van het onderwijzend personeel der H. B. S.
met 3-jarigen cursus te ’s-Gravenhage.
Adressant’s dochter was gedurende den
afgeloopen cursus leerling der le klasse dier
school en was blijkens hare rapporten over
het le en 2e kwartaal steeds no. 1 der
klasse. Toch ging ze bij de overgangsexamens
niet over en toen adressant een mondeling
onderhoud had met den directeur en eenige
leeraren dier school werd hem het uitzicht
geopend op eene schikking, die echter eerst
na de vacantie kon plaats hebben. Van
deze schikking is echter niets gekomen,
terwijl daardoor aan zijn dochter de gelegen
heid was ontnomen aan het toelatingsexamen
eener andere school deel te nemen. Hoewel
hij meent bij autoriteiten wel recht te kunnen
krijgen, acht adressant het in het belang
zijner dochter niet wenschelijk eene beslissing
uit te lokken, evenmin haar nog verder deze
school te doen bezoeken. Daarom verzocht
de heer Van der Laan zijne dochter alsnog
na gebleken bekwaamheid de lessen der
tweede klasse der H. B. S. te Delft te laten
volgen. De directeur van laatstgenoemde
school heeft haar reeds een examen afge-
en acht haar geschikt die lessen te
Bolswardsclie Courant
