Kieuws- en Advertentieblad Bolsward en Wonseradeel. ART en rust iï I i Kaasstremserï No. 39. 1904. 43ste Jaargang. Verschijnt Donderdags en Zondags. BINNENLAND. VRIJDAG. J. J. LEMSTï- 3 ivs ri n aer" .J J 1 VOOR 11 afzonderlijke .at van naar zij met 1 ongeluk k nen hier het hper yer- landen, eig< Haije Hendriks Wind, zijn de perceelen gekrijsch van een ketting, langs den oever langgerekt gefluit, reeds een Spoorwegplannen Noord-Friesche Locaal Leeuwarden—Drachten. Men meldt aan de Telegraaf: ,/Naar wij uit goede bron vernemen, be* staan er bij de Noord-Friesche Locaal-Spoor* weg-Maatsohappij ernstige plannen om haar lijn van Leeuwarden door te trekken naar Drachten. Het zou dan verder in de bedoe* Bend Bikt, Ben 1 Vgen iilen ïerp kort imer 'tige npig oer, ‘zeil ~hen E- de ust, te «igte, ^erde van de muziek tot V i Toen de zeemansvrouw na een, trots de kleine en benauwde kooi, uit een diepen, vasten slaap ontwaakte, schemerde een droevig licht door het kleine getraliede venster j de wind enkele tonen haar óver. Zoo viel eindelijk langzaam de avond; de wind ging voortdurend meer liggen. Toen de lantaarns waren aangestoken, dreef de schoener slechts zachtjes voort op den donkeren, licht bewogen vloed. Aan land zag men ontelbare lichten, witte, gele, bonte, en boven alles duidelijk te onderscheiden waren die van de vuurtorens, de veilige bakens voor den zeeman. Zelfs de sterren schenen in den warmen zomernacht bij hun glans te ver- bleeken. In de kajuit bij de kleine hanglamp zat Marie en naaide aan kleertjes voor den te verwachten wereldburger, terwijl zij zacht voor zich heen neuriede. De lichtkring, dien de lamp om zich heen wierp, was intusschen niet groot en daarom gaf zij gaarne gehoor aan de roepstem van haren man, om hem gezelschap te komen houden Maneken kom toch eens hier, bij dat ellendige licht kun je niets zien 1 Even later zaten beiden, dicht tegen elkaar gevlijd, lachend en babbelend den halven nacht, terwijl boven hen de witte zeilen mat in de halve duisternis schemerden; zij maakten plannen voor de toekomst, het eene luchtkas teel verrees na het andere en de droeve voorspellingen van daar straks waren vergeten. Zou je ook denken, zei de anders niet licht over deze onderwerpen pratende schipper, terwijl hij met zijn kort pijpje naar het land wees, zou je ook denken dat die lui daar aan land vroolijker en gelukker zijn dan wij Neen, antwoordde de jonge vrouw en zag gelukkig naar haren blonden reus op. Zwijgend, maar vol overtuiging knikte de oude, die dicht bij zijne kinderen aan het roer stond en zijn pijpje rookte toen evenwel zeide hij tegen zijn zoon Karei, laat ze nu naar beneden gaanik denk dat we een bries krijgen, en ze moet zich toch een beetje in acht nemen! Je hebt gelijk, vader, ik zal ze beneden brengen der Veen, burgemeester het hoofd, van plan te vragen voor n van Sneek naar van Sneek naar EN Te bekomen bij ide Grootzand, BOLSWAtne Pil Te vbben W hno^ huigen r hij om ling liggen later over deze plaats een ver binding met Groningen te maken. Zooals wij reeds vroeger mededeelden, bestaat er op het oogenblik in Friesland reeds een combinatie, gesteund door de Hol- laudsche Ijzeren Spoorwegmaatschappij, met den burgemeester van Bolsward aan het hoofd, die concessie heeft aangevraagd voor een lijn van Sneek naar Groningen via Drachten en een zijlijn van Sneek naar Bolsward, welke lijn dan de Ilollandsche Spoor, die een en ander zal exploiteeren, een directe verbinding met Groningen zal bezorgen.” ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 1—7 regels. Vervol gens 10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte. ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents pEK- Franco per post 95 Cen^IJJf nos. van dit Blad zijn verkn vail ‘an het ïurende ivolger te aan. RR. Maar Karei, wat scheelt je Wil je vanda gaan varen? Dat geeft bepaald ongelukke Dat was den schipper Karei He) toch^aan(\® kras; zijne rechterhand, tot eene vuist geba^jj1 viel met een harden slag op de klaptafel JUUM- kleine kajuit neer. En al wil je me ’t nu ook honderdmipp afraden, wij gaan vandaag in zee en daaraf w uit’t Is bepaald om te lachen, wat vrouwlui zich al in het hoofd halen. Ome het vandaag Vrijdag is, zouden we moet stilliggen en dat bij dezen mooien wim. Neen kind, dat doen we nietEn bij djemng woorden klauterde hij de smalle kajuitsti op naar het dek, waar de oude vader 1^ reeds den stalen tros vastmaakte, waaraan1 sleepboot de gaft'elschoener Maria naar Swit munde zou sleepen. Een mooie zonnige Junimorgen lag o het nog slapende Stettin. Alleen aan de liavQ EKO M ST MIJ BRENGEN^ begon het al levendig te worden. Uit de schoorsteenen der in eene Ja® rij liggende kleine en groote vaartuigen sta de rook ophier en daar hoorde men een meeuw het geratel 'fl de fabrieken en weryS van de Oder weerkl<S een teeken dat de arbH aanvang had genomen. De eigenaar en bestuurder van den schoerS groot, blond, met blauwe oogen, het t^N van een Duitschen zeeman, had zijne jo:3 vrouw, van wier bruidschat het vaartuig gebouwd, met zich aan boord, en zij thans voor de vierde maal de reis meemaakS. had al hare overredingskracht aangeweud c haren man over te halen de komst van hr moeder af te wachten voor zij afvoeren, m: zonder gevolg. Ten slotte was oude praatje van Vrijdag een dag aangekomen en had vrees voorgeweJL- om te gaan varen. Maar dat had den sti hoofdigen Pommer eerst recht koppig gemaal aan zulke nonsens geloofde Karei Hel, tegenstelling met velen zijner landgenootenr heelemaal niet. Thans zat de blonde Marie in hare kleine, heldere kajuit. De ruimte was natuurlijk bekrompen, maar verried overal de sporen eener zorgzame vrouwenhand. Voor de beide van traliën voorziene vensters van dik glas, zuiverwitte gordijntjeseene heldere mat lag op den vloer; de zijwanden en banken straalden in hun helderblauw vernis. Onder de helder glinsterende koperen lamp hing eene rood papieren roos. Vlak bij den trap begroette een kanarie in zijn eng kooitje de weinige zonnestralen, die naar binnen vielen, met vroolijk gezang. Dat was Marie’s geheele rijk en anders hare vreugde, maar thans keek zij treurig voor zich neer en telkens rolde er een traan over hare wangen. De tegenwoor digheid harer moeder zou haar om verschillende reden heel aangenaam zijn geweest. De reis naar Kopenhagen kon langer duren dan zij dacht en dan zou zij geheel alleen kunnen zijn met de drie mannen aan boord, wanneer de bange ure naderde, waarin zij moeder moest worden. Maar aan den anderen kant had Karei toch ook gelijk; de oude vrouw kon toch niet voor bij den scheepsjongen of op het dek bivouakeeren en ten slotte was toch de verdienste en de vlugheid der reis de hoofdzaak. Daar keek er een door de kaj uitstrap naar beneden. Vrouw Hel, daar ben ik I Dat was de scheepsjongen, die een paar bröoden en een zak aardappelen had gehaald. Snel veegde Marie met een tip van haar blauw schort de sporen der tranen weg en weldra was zij met het hanteeren van het keukengereedschap in de kleine kombuis bezig. Intusschen gleed de schoener de Oder af. De in den beginne dicht met huizen en fabrieken bezette oevers weken meer en meer, de hooge dijken veranderden meer en meer in uitgestrekte weiden, uit welker heerlijk groen hier en daar kleine dorpen opdoken, waarvan de huizen met hunne roode daken scherp tegen de lucht afstaken. Over de als zilver glinsterende vlakte van het Half ging het door de smalle Kaiserfahrt, door tallooze zwermen meeuwen omringd en weldra was de haven van Swinemünde bereikt. Haastig werd het eenvoudige maal gebruikt. IJoen ontstond er aan boord eene koortsachtige Omtrent bovengenoemde plannen kunnen wij nog het volgende mededeelen, hetwelk wij eveneens uit de beste bron hebben geput: Zoodra in het laatst van het vorig jaar bekend werd, dat de combinatie, met den heer C. J. van der Veen, burgemeester van Bolsward, aan het hoofd, van plan was concessie aan te vragen voor een aan te leggen spoorlijn van Sneek naar Groningen, met zijtak van Sneek naar Bolsward, zijn dadelijk door de Noord-Friesche Locaal- Spoorwegmaatschappij stappen gedaan en plannen gemaakt voor een uitbreiding harer lijn van Leeuwarden naar Drachten. Er werd evenwel steeds met de uiterste zorgvuldigheid voor gewaakt, dat de plannen geen ruchtbaarheid kregen een kwestie van taktiek, zooals men zal begrijpen. Dezer dagen echter kwamen de plannen aan de combinatie-C. J. van der Veen ter oore, waarop de heer Van der Veen zich Woensdag jl. naar Amsterdam begaf, om de Ilollandsche Spoorwegmaatsshappij, die, zooals bekend, de geprojecteerde lijn zal exploiteeren, met het voornemen der Noord-Friesche Loc. Spw. Mij. in kennis te stellen. Van nu af zal van de zijde dier combinatie met nog grooter spoed gewerkt worden dan tot nu toe. Het ligt toch voor de hand, dat bij doorvoering van beider plannen, een concur rentie zal ontstaan, die nog al van invloed op het exploiteeren kan worden. Met welke zorgvuldigheid de Noord Fr. Loc. Spw. Mij. gewerkt heeft, mag hieruit blijken, dat zij, naar ons werd medegedeeld, zich reeds verzekerd had van de sympathie der gemeentebesturen, door wier gemeenten zij haar lijn wil doortrekken en, wat meer zegt, ook reeds toezegging tot fiuancieëlen steun heeft gekregen. Blesse, 10 Mei. Een koopman in lam meren, konijnen, etc. had zijn kar bij den weg staan, terwijl hij met iemand aan het dingen was over een paar lammeren. Onder wijl naderde de wachtmeester der maréchaus sees uit W., die bij de kar bleef staan, tot de koopman terugkwam. Z/Is die kar met alles wat er in is van u?” vroeg de wacht meester. //Alles mijn eigendom”, luidde het antwoord van den koopman. Z/Dan neem ik dien haas, welke er in ligt, in beslag en gij hebt procesverbaal”, sprak D. verder, waarna de gebruikelijke formaliteiten, als vragen naar naam, geboortejaar en datum, enz. volgden. Of de koopman al beweerde, dat het dier geen haas, maar een pas door hem gekocht konijn was, bet mocht niet baten: de wachtmeester noemde het een haas. Ein delijk zou dan toch ter bevestiging het oor deel gevraagd worden van den rijksveldwachter die enkele minuten daar vandaan woont en toog D. met het dier de buurt door naar ’s veldwachters woning. Deze was beter met het onderscheid tusschen de langooren op de hoogte en gaf den koopman gelijk door het beestje een konijn te noemen. Tot groot vermaak van de bijgekomen nieuwsgierigen kon de wachtmeester den pseudo-haas nn weder in de kar van den koopman terugbezorgen. Tjörkgaast, 10 Mei. Bij den op heden ten overstaan van Notaris Spannenburg ge houden finalen verkoop van de zathe en ;en aan de erven van den heer 1 een en vier ingehouden. Perc. II is gekocht door den WelEd. Gestr. heer Mr. C. J. Tromp te Balk voor f 2050 en perc. III door den heer O. de Jong te Follega voor f 1750. Bij de publieke verhuring te Echten van landerijen, eigen aan den heer 8. M. Klijn- sma en anderen, werd zeer laag geboden, zoodat al de perceelen werden ingehouden. Hepk. NieuwM. v. Fi\ tegelijk vernam zij een sterk ruischen langs zij en merkte dat de schoener scheef lag. Met moeite klom zij uit de kooi en kleedde zich zoo goed het kon aan. Juist toen zij de kajuitstrap openschoof en het hoofd naar buiten stak, riep Karei haar weer toeBinnen blijven! We hebben alleen maar een onweers- buitjeals dat voorbij is, zal ik je wel roepeneer kun je niet boven komen Krakend viel de kap neer. Gehoorzaam schoof zij weer naar onderen en luisterde naar het toenemende getier der elementen. Eerst lag het vaartuig op zij, toen richtte het zich op en begon te rollen. Hare ervaring zeide haar, dat men had bij gedraaid. Het volgende oogenblik nam de bui blijkbaar in hevigheid toede schoener ging zoo hevig op zij, dat Marie bijna viel en alles om haar heen kraakte. Niettegenstaande de regen op het kleine raampje kletterde en de donder hevig rolde, was het der angstig luisterende plotseling, alsof zij iemand luide angstkreten hoorde slaken. Toen hoorde zij een hevig gestamp en gerommel boven haar hoofd en daarop was alles weer stil. Urenlang bleef de arme vrouw in de bedompte ruimte op gesloten, waar zij tenslotte eindelijk dacht te stikken van benauwdheid en warmte. Eindelijk rukte zij met een energieke beweging het luik weer open. Haar eerste snelle blik viel op de bruisende zee rondom haar, haar tweede op het natte dek. Dat was leeg. Een luide kreet van ontzetting ontsnapte aan de borst van de jonge vrouw. Bijna verlamd van schrik staarde zij eenigeoogen- blikken rond en sprong toen naar het voorluik. Dit was gesloten en eveneens het groote luik, xkchter bij het vastgemaakte roer lag de pijp van haar man en een ringboei, anders niets. Jammerend kroop de ongelukkige onder den bak, de midscheeps vastgesjorde boot, de kleine kombuis, niets liet zij ondoorzocht. Zij lette niet op den stroomenden regen, niet op de pijnlijke stooten, die zij bij het telkens vallen op het schommelende vaartuig kreeg, in vertwijfeling kreet zij de namen der verdwenen mannen uit, staarde zij op de voorbij rollende groene waterbergen zij ontving geen antwoord. Alleen de wind huilde, fluitend en spottend als het ware, door het takelwerk en de zee beantwoordde dat met een geweldig bruisen! De vreeselijke zekerheid, dat zij zich alleen aan boord bevond, trof haar als een doodelijke slag. Niettegenstaande hare krachtige natuur, knikte zij in de knieën en even later zakte zij bewusteloos op het dek ineen. Niet lang daarna passeerde een Deensch stoomschip de plaats, waar de schoener rondzwalkte en de kapitein werd door de zonderlinge beweging van het vaartuig ge troffen. Hij stuurde er heen en riep het aan. Toen hij geen antwoord ontving, liet hij eene boot uitzettende bewustelooze werd gevonden en voorzichtig aan boord geholpen, waar zich onder de passagiers toevallig een dokter bevond, die zich onmiddelijk alle moeite gaf om de arme vrouw bij te brengen. En toen het stoomschip met het onbemande vaartuig op sleeptouw Swinemünde binnenliep, klonk uit de kajuit waar men de geredde had binnengebracht, het fijne stemmetje van een pasgeboren kind, terwijl de ziel der arme moeder, van alle aardsche leed verlost, naar een onbekend land zweefde, vanwaar niemand terugkeert. Op welke wijze de drie ervaren zeelieden bij, vergelijkenderwijs gesproken, niet bijzonder slecht weer verongeluktenof misschien de jongen door eigen onvoorzichtigheid of door het sterke overgaan van het schip te water was geraakt en de beide anderen bij hunne pogingen om hem te redden zijn lot deelden, wie zal het zeggen Reeds zoovele on gelukken op zee zijn voor eeuwig met een sluier bedekt gebleven. Bolswardsche Courant j l ft I i WH Boterkieursv

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1904 | | pagina 1