Nieuws- en Advertentieblad
Bolsward en Wonseracleel.
I
No. 45.
43ste Jaargang.
1904.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
Naar ’t front.
ZONDAG 5 JUNI.
BINNENLAND.
VOOR
afzonderlijke
de oneenig-
verliet het
de beide
de tafel
afgeteld,
gekomen Het scheen
zeker geen geschikte tijd
'9
Uit het Engelsch.
en zijn patroon ging met
hartelijken triomf op de
van je denk,”
'.I
was behoorlijk,
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 17 regels. Vervol
gens 10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
//En gij begrijpt mij, geloof ik
De bediende boog even.
z/Dan geloof ik, dat het maar het best
is, dat gij naar een nieuwe betrekking uit
ziet.”
//Zullen wij de maand rekenen van laatst
leden Maandag af vroeg Joe Redbolt, steeds
op denzelfden zakelijken toon.
z/Dat is goed,” zeide mijnheer Dewhurst.
//Maar ik wilde gaarne, dat gij maar oogen
blikkelijk vertrokt.”
Bij deze woorden schoof hij over
een stapeltje geld, dat reeds was
daardoor duidelijk toonende, dat de weg reeds
van te voren afgebakend was.
Toen werd Joe Redbolt boos. Hier werd
een beleediging bij smaad gevoegd, door hem
op stel en sprong weg te zenden, alsof hij
oneerlijk was geweest.
Het was te beleedigender, omdat hij nog
een verre neef van Dewhurst was. De beide
jonge mannen waren een tijd lang op dezelfde
school geweest. Zij waren te zamen in de
zaak gekomen en Redbolt had zich door
zijn bekwaamheid, onder de oogen van den
ouden Dewhurst, tot een verantwoordelijke
positie opgewekt. Zij‘kenden dus natuurlijk
dezelfde menschen, bezochten dezelfde families
en op deze wijze was Dewhurst’s jaloezie
overgegaan tot bepaalden haat want dat
er een lid der schoone sekse bij het geval
betrokken was, is duidelijk.
De onschuldige oorzaak van
heid, die weinig dacht aan het onheil, dat
zij aanrichtte, had er bepaald genoegen in
gehad, dat de beide mannen eikaars mede
dingers waren en zij had er voor gezorgd,
dat geen van beiden wist, wie de meest
begunstigde was.
Maar algemeen beschouwde men Joe Red
bolt als den uitverkorene en Dewhurst had
zich op duizenderlei wijzen op het kantoor
trachten te wreken.
Maar in liefdezaken, zoowel als in oorlog,
gebeurt vaak, wat men
Redbolt deed aanzoek
De meeste mannen
vaarlijk mededinger
moedig worden, maar
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
was hij in het bureau
De Staten-verkiezing in Franeker.
Mr. Troelstra had in Het Folk de sociaal
democraten in het district Franeker gekapit
teld, omdat zij, tegen het advies van het
partijbestuur in, besloten hadden reeds bij
eerste stemming met de andere vrijzinnige
partijen samen te werken.
’k Zal u duidelijk maken, waarom we
aldus doen, schrijft thans de heer E. Mole
naar van Franeker in Het Volk.
Franeker is een kritiek district. Winnen
de kerkelijken, dan wordt in de Friesche
Staten de meerderheid van links naar rechts
verplaatst en dr. Kuyper zou in de Eerste
Kamer eene meerderheid krijgen.
Dat moet verhoed worden. De liberalen
alleen zijn daartoe niet meer in staatde
sociaal-democraten evenmin; willen we dus
het district niet bij eerste stemming prijs
geven, dan moeten we wel van meet af
krachtig samenwerken.
Het Volk, het genomen besluit nog altijd
betreurende, wil, met de stembus in zicht,
er nu niet te veel meer van zeggen en wekt
de minderheid der partijgenooten te Franeker,
die tegen het besluit was, op, er zich thans
bij neer te leggen en niet alleen te stemmen,
maar te werken voor deze verkiezing, met
een toewijding, als telde de gemengde lijst
niet slechts één sociaal-democraat, maar enkel
partijgenooten. Het geschil moet nu rusten.
Leeuwarden, 2 Juni Volgens Schierb.
Ct. is hier dezer dagen het volgende ge
beurd.
Zooals men weet, krijgen de soldaten
’s morgens soep.
Een half uur later was zijn naam in een
der registers ingeschreven en werd hij goedge
keurd. Nu was hij gerust en al wist hij,
dat hem misschien daar duizend mijl ver
weg een eenzaam soldatengraf wachtte, hij
zou er strijden om zijn leed te vergeten. Ten
laatste kwam het oogenblik van vertrek. Hij
was bij den plechtigen dienst in de St. Paul
geweest en had de National Anthem mede
gezongen, tot hij schor was. Door honderden
welwillende landslui was hij op rug en schou
ders geslagen, zelfs had hij zich als ’t ware
door een volksmenigte moeten heenworstelen
om naar de Nine-Èlms te komen. Hij was
er het eerst.
Daar stond de trein reeds, die de vrijwil
ligers naar Southampton zou brengen, waar
bij zich langzamerhand de mannen, die naar
’t front gingen, verzamelden.
Nu is alles gedaan, dacht hij, er blijft
mij niets anders over dan afscheid te nemen
van oud Londen misschien voor altijd.
Nog eenmaal voelde hij zich alleen en on
gelukkig. Ieder ander had een vriend of
bloedverwant bij zich. Maar wat was dat
Daar kwam een meisje naderbij, zich met
koorstsachtige haast door de menigte wor
stelend en met onderzoekenden blik al de
jonge soldaten aanstarend.
Daar ontmoetten hun oogen elkaar en een
oogenblik later sloeg hij de armen om den
hals van het meisje, dat hem een maand
geleden had afgewezen en in wier bijzijn hij
altijd zoo verlegen was geweest en die hij
nooit wat steviger de hand had durven druk
ken.
Hoe was alles zoo
niet noodig en
voor verklaringen. Waarom had hij zich
in haar dwaas //neen” geschikt, dat zij nooit
bedoeld had Zij had geen ja” kunnen zeg
gen. En gisteravond had zij pas gehoord,
wat er gebeurd was van Dewhurst zelf
en zij had den geheelen nacht gehuild
over het onheil, dat zij had veroorzaakt
wilde hij haar vergeven En gaf hij nog
iets om haar
//Instijgen,” riep de commandeerende offi
cier.
Het was nu geen tijd om veel te praten.
Met haar armen om zijn hals drukte zij haar
betraande wang tegen de zijne en beloofde
op hem te zullen wachten.
z/God zegen je?” fluisterde hij.
Zij kon niet antwoorden van aandoening.
En terwijl de muziek het //God save te
Queen” inzette vertrok de trein, met zich
voerend de eerste 0.1. V. die naar het front
gingen.
niet verwacht. Joe
en werd afgewezen.
zullen nu, als een ge-
van de baan is, edel-
dit was niet het geval
met Fred Dewhurst. Kleine plagerijen ont
aardden al gauw in dagelijksche beleedigin-
gen, totdat hij op dezen morgen, zooals wij
gezien hebben, de kans schoon had gezien,
om zijn ouden schoolvriend op straat te
zetten.
John Redbolt nam het geld aan, telde
het bedaard na en stak het in zijn zak.
7/Nu zijn we niet langer meester en knecht
meer, Fred Dewhurst”, zeide hij, /Zen nu
zal ik je eens vertellen, wat ik van je denk.”
Dewhurst zag er niet op zijn gemak uit
en wilde schellen.
W ees maar niet bang zeide Joe, glim
lachend. //Ik zal je geen pak slaag geven.
Het zou niet netjes zijn om zoo’n min man
netje als gij zijt, af te ranselen.”
Meneer Dewhurst trachtte verachtelijk te
lachen, maar blijkbaar was hij blij om de
woorden.
z/Ik zal je eens zeggen, wat ik
zeide Joe.
z/Ga je gang maar”, zeide Dewhurst grijn
zend.
z/Ik wil je dan zeggen, dat je het ge
meenste individu bent, dat ik ooit ontmoet
heb en als dat arme meisje ooit met je trouwt,
beklaag ik haar
z/Je bent eigenlijk zoo bedroefd om haar,”
zeide Dewhurst, //omdat je haar zelf wildet
trouwen. Prachtig. Maar als je nu genoeg,
hebt gezegd, zou ik je wel goeden morgen
willen wenschen.”
Joe bleef zich zelf meester en
kantoor.
Hij had alles verloren het meisje, dat
hij lief had en zijn middel van bestaan. Hij
was alleen op de wereld, met geen ander
vooruitzicht, dan zijn leven nogmaals te be
ginnen en daar plotseling herinnerde hij
zich iets. Een paar avonden geleden had hij
den drilavond van de vrijwilligers medege
maakt.
Men had hun gevraagd, wie er lust had
zich te voegen bij het corps der C(itty)
I(mperial) V(olunteels) om naar het front te
gaan.
Nu was hij vrij, hij kon gaan. Engeland
had de krachten noodig van mannen zooals
hij. Hij was zoo gezond als een visch en
kon meer dan een weinig schieten.
Er was een zekere opschudding in het
kantoor der bankiersfirma Tatterson en Dew
hurst. Een van de klerken had een geducht
standje te wachtendat begreep men ten
minste, toen de loopjongen het kantoor kwam
binnenstormen met den uitroep //Of meneer
Redbolt eens oogenblikkelijk bij den patroon
wil komen.”
De jongen, die de boodschap gedaan had,
glimlachte, alsof hij wist, wat er te wachten
was en de anderen, verheugd, dat het hun
niet gold, verkneukelden zich inwendig, blij,
dat zij er ditmaal zoo goed afkwamen.
Joe Redbolt was een weinig bleeker gewor
den, toen zijn naam werd genoemd, alsof hij
ook voelde, wat hem te wachten stond, maar
hij drukte zijn lippen op elkaar en wierp
zijn hoofd achterover, als een man, die bereid
is het ergste te vernemen.
//Nou, goede reis Reddie” zeide iemand
kwaadaardig lachend. //Alsje verhooging krijgt,
vergeet dan niet te tracteeren
z/Reddie ziet er niets opgewekt uit
mompelde de kassier.
//Misschien heeft zij hem de bons gege
ven werd opgemerkt.
Redbolt gaf geen antwoord, maar stond
oogenblikkelijk op.
Een oogenblik later
van den chef.
De jonge meneer Dewhurst, die sedert den
dood zijns vaders aan het hoofd der zaak stond,
keek hem even loensch aan en had het een
oogenblik zeer druk met een stapeltje brieven,
waaruit hij er een, kwaadaardig lachende, te
voorschijn haalde.
De beide mannen vormden een groot con
trast. Zij waren ongeveer even oud acht
en twintig of misschien dertig maar men
behoefde geen groot menschenkenner te zijn
om het verschil in beider karakter op te
merken. Redbolt was lang, stevig gebouwd
met een open gelaat, terwijl zijn patroon
klein, onbeduidend en blijkbaar een gluiper
was.
Men kon veronderstellen, dat Redbolt een
dwaze streek kon begaan, maar een lafaard
was hij nietmen kon veronderstellen, dat
meneer Dewhurst slim was, maar edelmoe
dig nooit.
Het onderhoud was merkwaardig er scheen
iets tusschen beiden te bestaan, waarover
geen van hen sprak. Meneer Dewhurst was
blijkbaar meester van den toestand en besloten
zijn overmacht te gebruiken zijn bediende
zag er zelfbewust uit, maar tegelijk eerbie
dig en beleefd.
Het gesprek werd geopend door meneer
Dewhurst, die een brief voorlas met aan
merkingen van een kleinen afnemer. Het
was een futiele quaestie en niet waard er
een woord aan te besteden. En toch- was
Joe Redbolt niet verrast, dat de zaak breed
werd uitgemeten. Al sedert eenigen tijd
werden alle gelegenheden benut om aanmer
kingen te maken en hij wist, bij instinct,
dat nu de bom zou barsten.
z/Hoe is die fout ontstaan vroeg meneer
Dewhurst op kwaaddenkenden toon.
Redbolt gaf een eenvoudige, duidelijke
verklaring, welke voor ieder onbevooroordeeld
man afdoend zou zijn geweest.
Maar meneer Dewhurst was nu eenmaal
niet onbevooroordeeld.
z/Dus dan zoudt gij, op de keper beschouwd,
heelemaal geen schuld hebben zeide hij.
z/Naar mijn meening, niet”.
//Maakt gij nooit fouten
z/Niet dikwijls”.
,/Weet u dan den schuldige?”
Een oogenblik was het stil en
mannen keken elkaar strak aan.
z/U, meneer,” zeide Redbolt eerbiedig,
z/Ik heb volgens uw orders gehandeld.”
Deze woorden schenen den gemeenen klei
nen tiran koren op zijn molen.
z/Gij zijt meer dan onbeschaamd,” riep hij.
z/Dat was toch mijn voornemen niet,”
zeide Redbolt kalm.
z/Dat kan best zijn, maar ik ben die bru
taliteit moede. Gij vergeet, wie gij zijt, en
hebt verschillende malen gedaan, alsof ik er
niet was”.
Redbolt bloosde
een glimlach van
lippen, voort
Om die soep op tijd klaar te hebben,
staan de koks al vroegtijdig op en brengen
de benoodigdheden in een grooten ketel,
die boven een groot vuur is geplaatst. Te
gen den tijd dat de spijs klaar is, worden
de kluiven er uitgehaald. Dat gebeurde
Donderdagmorgen om 4 uur in de vroegte
ook weer maar wat geschiedde de
kok werd overwichtig en tuimelde in den
soeppot. Zijn medehelpers schoten oogen
blikkelijk toe en vischten hem op maar
hij had zich erg gebrand en moest naar ’t
hospitaal. De soep werd afgekeurd en
de soldaatjes kregen dien morgen brood
en boter.
Wonseradeel, 2 Juni. Eenige boeren in
deze gemeente zien zich genoodzaakt ge
zaaide landen opnieuw te bewerken, doordat
ongedierte de vrucht vernietigt. Vooral de
vroeg gezaaide vlassen en aardappelen heb
ben geducht te lijden; de later gezaaide
maken het beter. Te Arum heerschten
in erge mate de mazeleneen tweetal ge
vallen hadden een doodelijken afloop.
Te Witmarsum was j. 1. een paartje ge
trouwd, toch toen het huwelijk kerkelijk
zou worden ingezegeud, ging de jonge
vrouw er van door. De bruidegom haalde
haar weder op en wist haar te overreden.
Gaasterland, 1 Juni. In de bosschen
dezer gemeente wordt weer eiken dag sedert
medio Mei het geklop van den eikschiller
gehoord. De arbeid vordert goed, ofschoon
de felle droogte van ’t begin dezer week de
boomen //soar” maakte, waardoor de schors
eerst na herhaalde beuking los liet, ’t Eigen
aardige bedrijf trekt ook nu de aandacht en
belangstelling van de vele toeristen, die
Gaasterland bezoeken. Enkelen, ook dames
in lichte toiletjes, verzoeken ’t ook eens te
mogen probeeren, maar brengen er in den
regel niet veel van terecht. Gewoonlijk wekt
hunne aanwezigheid aan de klopbank veel
hilariteit. De duur van het werk werd in
de laatste jaren met 14 dagen verlengd, zoodat
nu op 1 Juli alle perceelen behandeld moeten
zijn, op straffe van verbeurdverklaring van
het nog ongehakte hout.
2 Juni. In onze gemeente en environs
is de wol handel in vollen gang. De prijzen
zijn aanmerkelijk hooger dan het vorige jaar;
werd toen nauwelijks f 0,50 a f 0,55 per
K.G. betaald, thans bedingt men f 0,75 a
f 0,80 per K.G. De koopers zijn graag; de
meeste Maters missen reeds hun vacht.
Onderscheidene boeren zijn reeds begonnen
te maaien; met den oogst lijkt het goed te
zullen worden. In enkele hooilanden ziet
men maaimachines in gebruik; naar men
zegt, maken ze goed werk. Anderen beweren
evenwel, dat het gras, vooral op oneffen
bodem, vaak wordt afgescheurd in plaats van
afgesneden. Dit houdt nog menigeen tegen,
zich eene machine aan te schaffen.
Hepk. Nieuwsbl. v. Fr.
Westergo, 1 Juni. Op de hooge klei is
thans allerwege de zeis in de maadlanden
geslagen, ’t Schoon der Friesche greiden gaat
daarmede voor een goed dee] verloren, ’t Was
toch een prachtig gezicht de laatste dagen;
een geel, golvend kleed scheen over de maad
landen te liggen. De veehouder is evenwel
niet zoo bijzonder ingenomen met dat gele
kleed de overgroote hoeveelheid boterbloemen
die dit gele kleed vormen, ’t zijn de vrij zekere
kenteekenen dat de maden eenigszinsopen staan
en de kwaliteit van het te winnen hooi misschien
te wenschen zal overlaten. Zeker is het, dat
de kwantiteit hooi vrij ruim zal zijn vooral
gedurende de laatste 8 a 10 dagen zijn de
maadlanden veel verbeterd. Ook het vee vond
tot heden overvloedig gras in de //fenuen”.
Verlangend wordt thans evenwel uitgezien
naar regen, waaraan ook bouw- en tuinvruch
ten werkelijk behoefte beginnen te krijgen.
Algemeen verklaren de maaiers, dat hun ar
beid dit jaar geen gemakkelijke taak is;
alleen een goede regendag kan ook daarin
veel verbetering brengen.
Sneek. Woensdag jl. waren op de voor-
j aarspaardenmarkt alhier aangevoerd 82 tuig-,
175 werk- en 28 slachtpaarden en 7 veulens,
totaal 292 stuks.
De prijzen der tuigpaarden varieerden tus
schen f300 en f500, van werkpaarden tus
schen f 150 en f230 en van slachtpaarden
tusschen f75 en f140.
De handel in alle soorten
Bolswardsclie Courant
I
1
I
