Meuws- en Advertentieblad
Bolsward en Wonseradeel.
de vieeg..
1904.
43ste Jaargang.
Verschijnt Donderdags en Zondags
No. 97.
t i
ZONDAG 4 DECEMBER.
BINNENLAND.
M
VOOR
Afzonderlijke
koopers.
plotseling
wonderbaarlijk
te raken
je dooden
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Heerenveen, 1 Dec. In de Dinsdagavond
j.l. gehouden bestuursvergadering van de
ijsclub „Thialf” is besloten bij de viering
van het gouden jubilé een optocht te houden,
voorstellende de overwintering op Nova Zem-
bla. Aan dezen optocht met een viertal
groote wagens' zullen niet minder dan 60
personen deelnemen.
Herstemming Prov. Staten.
1 Dec. Bij de heden gehouden her
stemming voor de Prov. Staten werden 3963
geldige stemmen uitgebracht.
Gekozen werd de heer mr. J. Wolfman,
cand. der Vrijzinnig-democraten en liberalen
te Nijehaske’ bij Heerenveen, met 2030 stem
men. De heer E. de Haan, soc.-democraat
te Bakkeveen, had 1933 stemmen.
Heerenveen, 1 Dec. Naar we vernemen
is opnieuw een justitieel onderzoek ingesteld
tegen een in deze omgeving zeer bekend
persoon, die in de laatste ja ren den boer
kunstenaar toen op den grondde stukken
van de viool raapte hij op en sprak ermee;
hij kuste ze en streelde het doode hout.
Beppo had het verstand verloren. Langzaam
was de waanzin komen aansluipen sedert den
dag, dat hij de oude Italiaansche viool zijn
eigendom noemdede overprikkeling der
zenuwen, het ingespannen studeeren hadden
de verwoesting zijner geestvermogens bewerkt
en noch zijne vrouw, noch de intieme vrienden,
noch de jubelende menigte hadden daarvan
iets vermoed.
Beppo werd in
gebracht en
hun best om
Na een verblijf
wilde de geneesheer
wagen.
was Beppo reeds op het
weg te gaan toen de man hem
terugriep en zeide
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 17 regels. Vervol
gens 10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Met den eens zoo vroolijken kunstenaar
had een groote verandering plaats; hij werd
menschenschuw, vermeed zijne vrienden, ja
onttrok zich zelfs aan ’t gezelschap zijner
vrouw. Juanita kon geene verklaring vinden
voor deze plotselinge verandering; eerst sprak
ze er hem op vriendelijken toon over, toen
bezwoer ze hem onder tranen haar zijne
liefde toch niet te onttrekkenalles was te
vergeefschToen werd ze jaloersch; ze ging
zijn doen en laten na, doch niets bevestigde
haar vermoeden; Beppo scheen alleen voor
zijne viool te leven. Nooit had Beppo zoo
verrukkelijk gespeeld publiek en pers brach
ten hem de schitterendste hulde en weken
achtereen was ook de laatste plaats uitver
kocht, wanneer hij een concert gaf.
Maar Beppo was voor het gejuich der
menigte onverschillig. Wanneer de laatste
toon zijner viool was weggestorven, kon het
krachtigste applaus hem niet weer voor het
voetlicht brengen en deze eigenaardigheid
maakte Beppo nog beroemder.
Juanita leed steeds meer, want Beppo
bemoeide zich bijna geheel niet meer met haar.
Een Amerikaansche impressario deed Beppo
het voorstel op de meest schitterende voor
waarden eene tournee in het buitenland te
maken. De kunstenaar nam het voorstel aan
en stelde slechts ééne voorwaarde; dat nooit
en onder geen voorwendsel eene vreemde
hand zijne viool mocht aanraken.
Juanita wilde hem op zijne reis verge
zellen en deze verzette zich daar niet tegen.
De geheele tournee was één triomtocht, maar
ook in den vreemde lieten, evenals in Parijs,
alle ovaties den kunstenaar koud.
Dat kon echter den man van zaken niet
anders dan aangenaam zijnnog nooit had
hij zooveel succes gehad met de reis vaneen
artist.
Juanita volgde haren echtgenoot treurig
en berustend. Tevergeefs trachtte ze weer in
nadere aanraking met hem te komen gedu
rende de twee jaren dat ze samen de wereld
doortrokken, viel haar geen lief koozing, geen
teeder woord ten deel. Beppo leefde alleen
voor zijn instrument.
Te Parijs werd hun leven niet anders dan
alleen in zoover, dat de voorkomendheden
van Juanita, haar teedere pogingen Beppo
prikkelden en hem tegen zijne vrouw innamen.
Je verveelt me met je liefde, zei hij.
Had ik je maar nooit leeren kennen! Wij
kunstenaars moesten eigenlijk nooit trouwen.
Voor 't oog der wereld trachtte Juanita
het gedrag van haar echtenoot te verbergen.
Bloedverwanten en vrienden konden het geluk
der jónge vrouw niet genoeg roemen
Op zekeren dag, toen Beppo zich weer
in zijne studeerkamer had opgesloten, dreef
de nieuwsgierigheid Juanita er toe om door
het sleutelgat te gluren.
Wie beschrijft hare verbazing, toen ze
haren man voor een stoel zag knielen, waarop
de viool lag en toen ze zag hoe hij het in
strument met hartstochtelijke kussen bedekte.
Daar schoot haar te binnen, dat Beppo,
sedert hij deze viool bezat, koel en onvrien
delijk tegen haar was geworden en eene
machtelooze woede, vermengd met jaloersch-
heid op het instrument, maakte zich van
haar meester.
Nu weet ik eindelijk, wie je liefhebt,
zeide zij tot hem. Het is je vioolOm haar
ben je slecht voor mij geworden, om haar
moet ik lijdenje bent krankzinnig.
Ja, antwoordde Beppo, ik bemin mijne
viool, ik bemin haar alleen en jou haat ik,
want jij vergalt mij het leven
En dat moet ik booren ter wille van eene
viool! riep Juanita; als het nog eene vrouw
was, zou ik me kunnen wreken, ik zou hare
schoonheid kunnen verwoesten Maar een
viool... o! Ik zal ze vernielen
Waag het niet haar aan
antwoordde Beppo dreigend, ik zou
Toen volgden er tranen en Juanita vroeg
vergiffenisze bezwoer hem voor haar weer
de oude te worden. Deze scènes herhaalden
zich steeds vaker en op zekeren dag greep
Juanita, zonder dat Beppo het verhinderen
kon, de viool, met een hartstochtelijk gebaar
slingerde ze het instrument tegen den grond
en zette den voet er op.
Een Guarneriusschreeuwde Beppo en
viel bewusteloos op den vloer.
Ontsteld riep Juanita den huisknecht te
hulp en bracht Beppo weer tot bewustzijn.
Zonder een woord te spreken, knielde de
melodische en zwaarmoedige Italiaansche volks
wijzen ten gehoore te brengen. De knaap
met de verstandige oogen en het openhartig
gelaat trok de aandacht van een muzieklief
hebber en deze liet hem onderricht geven.
Beppo beloonde zijn weldoener door ijzeren
vlijt en na het noodige voorbereidend onder
wijs kwam hij op het conservatoire, hetwelk
hij met den eersten prijs verliet. Hij com
poneerde en zijne composities hadden dadelijk
een groot succes. Op tweé-en-twintig-jarigen
leeftijd trouwde hij met de oudste dochter
van een beroemden componist en Juanita, kun
stenares van top tot teen, was met hare schoon
heid en talent wel in staat om liefde te
wekken.
Beppo verafgoodde dan ook zijn jonge
vrouw en deze was met groote teederheid
aan haren man gehecht. Samen leerden zij
het leed en de vreugde van het artist-zijn
kennen. Eerst moesten zij in hun jonge huis
houding heel zuinig zijn, maar hoe meer
Beppo’s talent zich ontwikkelde, des te grooter
werd ook de stoffelijke welstand. Eu hoe
onbezorgder de toekomst voor deze door de
góden gezegende menschen werd, des te in
niger scheen Juanita haren man aan te han
gen, terwijl hij zijne echtgenoot elke minuut
wijdde, welke hij voor zijne kunst kon missen.
Zooals zoovele kunstenaars had ook Beppo
eene bijzondere voorliefde voor zeldzaamheden
op kunstgebied en vooral zocht hij naar oude
muziekinstrumenten. Op zekeren dag trad
hij een kleinen uitdragerswinkel binnen, waar
hij toevallig voorbij kwam.
Heeft u ook strijkinstrumenten vroeg
hij den ouden man.
Op diens „neen”
punt om
1
Als ik me niet vergis, moet ik toch
nog een oude viool hebben, als meneereen oogen-
blik wil wachten, zal ik eens even gaan
kijken.
De oude haalde weldra van tusschen oude
ledikanten en bestoven boeken eene viool
kist te voorschijn, half gebroken en met een
dikke laag stof bedekthierin lag een oude
viool, die men haast niet kon aanvatten, zoo
vuil was ze.
Toen Beppo den vorm van het instrument
zag, maakte hij eene beweging, die getuigde
van verrassing; de vorm herinnerde aan de
violen van den beroemden Italiaanschen mees
ter wiens instrumenten door lief hebbers met
goud worden opgewogen.
Beppo, die zijne opgewondenheid nauwe
lijks kon bedwingen, nam het instrument en
den strijkstok, welks haren van ouderdom
zwart geworden en in geen jaren met hars
in aanraking waren geweest en maakte eenige
streken op de viool. In weerwil van de
dikke korst vuil was de toon zuiver en vol.
Toch geloofde Beppo, dat hij zich vergiste.
hoe zou zulk een kostbaar instrument in
zoo’n kleinen, armoedigen uitdragerswinkel
verzeild raken?
Om zich te overtuigen, besloot Beppo de
viool te koopen en vroeg:
Hoeveel vraagt u voor ’t instrument
Het is eene goede viool, mijnheer, onder
20 francs kan ik ze u niet geven en dan
ook alleen maar omdat de kist stuk is,
anders.
Beppo wierp een goudstuk op de toonbank
nam de viool en liet den koopman de kist.
Thuis gekomen, liet hij dadelijk een in
strumentmaker roepen en in zijne tegenwoor
digheid moest deze de viool uit elkander
nemen... en toen... Beppo beefde van
aandoening... aan den binnenkant van het
bovenste gedeelte stond in het hout gebrand
„Fecit Cremonae, anno 1689.” Toen het
instrument weer in elkander was gezet, her
kende Beppo' ook het beroemde lak, hetwelk
nog nooit iemand heeft kunnen namaken.
Als een jaloersch minnaar verborg Beppo
zijn schat en maakte er zelfs voor zijne
vrouw een geheim van. Sedert dien dag
leefde hij alleen voor zijne viool, hij sloot
zich op om te werken en besteedde dagen
Qn nachten om op zijn tooverviool te spelen
Beppo Mero was als jonge man niet alleen
een violist van beteekenis, maar ook als com
ponist gunstig bekend. Italiaan van geboorte
was hij als knaap naar Parijs gekomen en
had meegewerkt om in café’s de eigenaardige
opging met premieloten en andere financieele
operaties, waartegen we bij herhaling ge
waarschuwd hebben. Thans zou hij te Hoorn-
sterzwaag waardelooze loten onder valsche
voorspiegelingen aan den man hebben gebracht.
Uit den Zuid-Oosthoek, 30 Nov. Alle
weerprofeten voorspellen een strengen winter.
De bijen evenwel, en deze tellen als weer
profeten niet het minst mede, voorspellen
juist het omgekeerde. Verwachten deze diertjes
strenge vorst, dan stoppen zij de vlieggaten
zoo dicht, dat er nauwelijks een bij door
kan. En tot nu toe laten zij de gaten ge
heel open, zoodat de ijmker daarin moet voor
zien, zal er niet teveel warmte uit den korf
verloren gaan. Wij zullen afwachten wie ge
lijk heeft, de beroemde weerprofeten of deze
kleine diertjes. Het is wel eerder gebeurd,
dat de laatste het wonnen.
Leeuwarden, 1 Dec. Drukke dagen zijn
het geweest in de Harmonie en soms druk
kend vanwege warmte, rook en smook.
Dat kon wel niet anders met zoo n vol te
van menschen. Voor ’t publiek was er
weinig ruimte en natuurlijk waren er meer
kijkers en hoorders, dan bieders en
Animo was er wel.
Voor de schilderijen zijn hooge prijzen
gemaakt.
De schilderijen hebben totaal ruim f 19000
opgebracht, dat is f 11000 beneden de taxatie.
Hoe hoog de inkoop is geweest, vernemen
we misschien later, doch nu weten we al vast
dat er naar deze tegengevallen prijzen gerekend,
toch nog ’n 1U00 guld. jaars alleen aan rente
op is verkeken
Voeg daarbij de renten van het prachtige
servies en andere kostbare artikelen van weelde,
gedurende een tijdvak van 17 jaren en maak
dan uwe rekening
Of liever maak die later, wanneer alles te
gelde is gemaakt en we meer weten dan thans.
2 Dec. De crediteuren der firma
Brunings Ten Gate te Sneek hebben per
circulaire de mededeeling ontvangen, dat de
volle honderd procent zal worden uitbetaald.
Hepk. Nteuwsbl. v. Fr.
KifflSWerd, 1 Dec. ’04. Door de stem
gerechtigde manslidmaten is tot diaken her
kozen de heer W. Kroon en tot ouderling
de heer J. Rauwerda. Laatstgenoemde be
dankte, waarop de heer C. Wieling werd
gekozen, die de benoeming heeft aangenomen.
Sneek. In de Donderdagavond j.l. ge
houden vergadering in Amicitia, van de ver-
eeniging „Floralia” alhier, ter bespreking
van het voorstel van het Bestuur, tot het
verleenen van een subsidie voor de in 1905
te houden bloemententoonstelling alhier, werd
besloten het geheele kassaldo, groot f350,
ter beschikking te stellen van de vereeniging
tot bevordering van het Vreemdelingenver
keer, die het initiatief tot en de leiding voor
die tentoonstelling heeft genomen.
Zooals we reeds vroeger hebben gemeld,
verleende de Raad dezer gemeente voor dit
doel een subsidie van f 500.
1 Dec. Een treurige plechtigheid had
hier heden plaats een jong geneesheer, de
heer A. Piebenga, in leven dokter teJoure,
werd op onzen doodenakker aan den schoot
der aarde toevertrouwd.
Een slepende ziekte, waarvoor geen kruiden
gewassen waren, maakte een einde aan een
leven, dat voor velen in zijn standplaats zoo
dierbaar was geworden.
Verliest Joure veel in den jongen medicus,
zijn ouders alhier verliezen in hem hun eenig
kind.
1 Dec. De liberale kiesvereeniging
„Sneek” alhier heeft besloten bij de a.s.
verkiezing van een lid voor de Prov. Staten
(vac. Sijbrandij) geen candidaat te stellen.
Iemand uit Leeuwarden, die wegens
bedriegelijke bankbreuk veroordeeld werd tot
6 maanden gevangenisstraf, welke straf hij
thans ondergaat te Groningen, kreeg op zijn
verzoek van den Minister van Justitie ver
lof, zijn stervende vrouw een bezoek te bren
gen en heeft verleden Zondagavond drie uur
bij haar doorgebracht. Zij is later overleden.
De zoon van een hengsten houdster in
een buurt nabij Biervliet, heeft van een der
op stal staande dieren zulk een hevigen slag
tegen den buik ontvangen, dat hij des ande
ren daags aan de gevolgen overleed»
i een krankzinnigengesticht
beroemde geneesheeren deden
hem te genezen.
van verscheiden maanden
eene poging tot redding
wagen. Hij noodigde eenige vrienden van
den kunstenaarop een gegeven teeken zou
Juanita uit een aangrenzend vertrek komen.
Toen de zieke kunstenaar binneutrad, hielden
al de genoodigden zich, alsof ze Beppo pas
den vorigen dag nog hadden gezien. De on
gelukkige kunstenaar was verstrooid, zag er
neerslachtig uit en onttrok zich aan zijne
kennissen.
Nu, geëerde meester, zeide de dokter
plotseling en klopte hem vriendschappelijk
op den schouder, nu moet u ons toch eens
eene proeve geven van uw wonderbaarlijk
talenthier is uwe viool
Bij deze woorden schrikte Beppo op. Sedert
hij in het gesticht was opgenomen, had hij
geen instrument gezien. De dokter overhan
digde hem een viool, die uiterlijk volkomen
geleek op die, welke vroeger zijn eigendom
was geweest. Beppo begon te bevenhij rukte
den dokter het instrument uit de hand, bekeek
het wantrouwend van alle kanten en greep
toen met trillende vingers naar den strijkstok.
Maar reeds na den eersten toon slingerde hij
de viool weg.
Dat is niet de mijne, riep hij, dat is
niet mijne viool.
Op dit oogenblik kwam Juanita uit de
aangrenzende kamer op hem toesnellen en
omhelsde hem onder den uitroep
Beppo, Beppo Ik_ben het immers, jou
Juanita, die je lief heeftKen je me dan niet
Ellendig wijf! schreeuwde Beppo met
heesch geluid.
En door een plotselinge razernij overvallen,
wierp hij zich op de ongelukkige en wilde
haar worgen, doch het mocht den aanwezigen
gelukken haar te bevrijden en hem de boeien
aan te leggen.
I N~G E Z O N D E N.
Mijnheer de Redacteur!
Zoudt U dit als ingezonden in Uw blad
willen plaatsen? Bij voorbaat dank.
HET GROENE KRUIS.
Door mij zijn onlangs aan alle genees
heeren in Friesland, gevestigd op plaatsen
waar nog geen Groene Kruis is opgericht,
eenige gegevens daarvoor verzonden. Mocht
men op plaatsen, waar geen dokter en geen
Groene Kruis is, inlichtingen daaromtrent
verlangen, dan wende men zich eenvoudig
tot den naastbijzijuden geneesheer of anders
tot een der leden van het Hoofdbestuur.
P. de VRIES Jzn., Secretaris.
Oosterend, 1 Dec. 1904.
Bolswardsche Courant
