Nieuws- en Advertentieblad
Bolsward en Wonseradeel.
No. 5.
Verschijnt Donderdags en Zondags. 44ste Jaargang.
1905.
ZONDAG 15 JANUARI.
BINNENLAND.
DE ZONDERLING.
F
V
VOOR
Afzonderlijke
ge-
79147
231
314
14799
9639
10471
28952
10669
3120
296
292
363
j
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
zij zou i
mij hield.
Totaal
Gedurende 1903 werden in totaal 93429
stuks vee aangevoerd.
De mindere aanvoer in 1904 lag hopfd-
zakelijk bij de Schapen en Varkens.
Gewogen werden gedurende 1904 7186
stuks vee.
Gewogen werden gedurende 1903 10500
Woensdag jl. werden voor de Recht
bank te Leeuwarden o.m. de volgende zaken
behandeld
Op de ,/Friesland,” die tusschen Bolsward
en Sneek vaart, is kapitein L. v. Kampen.
Op 27 October was de boot, op weg naar
laatstgenoemde plaats, gekomen in de nabij
heid van Abbega. Daar moest een oogenblik
worden gestopt om de daar liggende bagger
machine met pramen. Toen daarop de boot
haar reis zou hervatten, raakte de roerpen
van een schuit vast in de verschansing van
de boot. De 21-jarige Keimpe sprong van
de schuit op de boot en toen de kapitein
hem vroeg, wat dit moest beteekenen, greep
hij den bejaarden man aan er ontstónd
een worsteling met het gevolg, dat van Kam
pen van de been en met het hoofd tegen een
scherpen kant der verschansing kwam te
vallen, waardoor hij een bloedende wond aan
’t hoofd kreeg. Hoewel Keimpe het aangrij
pen ontkent, wordt dit door een der passa
giers, den heer J. Rodenhuis, deurwaarder te
Sneek, bevestigd.
Eisch 10 dagen gevangenisstraf.
Kimswerd 13 Jan. Het bijna tweejarig
'tnaapje van W. P. de B. alhier wist, door
op eén stoel te klauteren, den koffiepot, die
op de tafel stond, in handen te krijgen. De
pot ging naar den mond en het heete vocht
naar binnen. Spoedig werd de hulp van een
geneesheer ingeroepen en ’t gevaar voor ster
ven schijnt thans geweken te zijn.
In onze provincie zijn thans nog zeven
oudstrijders van 1830’32, allen menschen
van 94 tot 97 jaar, die in behoeftige om
standigheden verkeeren en van het comité
van oudstrijders onderstand genieten.
Westergo, 11 Jan. De wolveestapel in
Friesland, die door de ziekte gedurende den
vorigen winter zeer was achteruitgegaan,
in enkele gemeenten werden de kudden bijna
gedecimeerd begint zich langzamerhand
van dezen achteruitgang te herstellen. Voor
een deel is dit te danken aan de door de
:okkers genomen maatregelen, aanvoer van
nieuw fokmateriaal enz., voor een grooter
deel echter aan het droge weder van den
vorigen zomer, dat voor de schapenteelt wel
bijzonder gunstig genoemd mocht worden,
ondanks den geringen grasvoorraad in som
mige weiden. De goede gevolgen van de
angdurige droogte voor het schapenras zijn
niet uitgebleven en nu tot heden de winter
door de afwezigheid van sneeuw en ijs niet
minder voordeelig blijkt, mag gezegd worden,
dat de dieren de tegenspoeden voor een goed
deel zijn te boven gekomen. In tegenstelling
met den winter van 1903 is thans de handel
in wolvee zeer levendig. De prijzen zijn hoog
en varieeren van 16 tot 30 gld,
noemt. Een van mijne uitverkorenen was even
eens een goede partij, zij was rijk en mooi
mijn Klarisse, eene koninklijke verschij
ning, op bals, in theaters door aanbidders
omringd. Enals een koningin hare onderdanen,
behandelde zij de mannen, uit de hoogte,
koel ontzettend koel. Mij spoorde deze
koelheid j uist aanik wilde die ongenaakbare
veroverenik zou de zon zijn, die uit deze
ijskorst bloemen zou te voorschijn tooveren.
Deze gevoelens verhinderden intusschen
niet, dat mijn hart zich tegelijkertijd met
een meisje bezig hield, dat minder koel was
en minder rijk dan mijne Klarisse. Zij was
zelfs arm, mijn Thea; haar vader was beambte
geweest en hare moeder had ook niets. Thea
was in elk opzicht het tegengestelde van
Klarisse en ’t was mij zelf een raadsel hoe
deze twee meisjes tegelijk een plaats in mijn
gemoed innamen. Thea n.l. was een lief,
zacht schepseltje, onder zwarte lokken keken
diep blauwe oogen de wereld door, waarin
eene romantisch en hartstochtelijk gemoed
zich weerspiegelde. Bij Klarisse was alles
waardigheid, bij Thea alles gevoel. Dan trad
de eene weer sterker op den voorgrond, dan
de andere, maar geene kon de andere ver
dringen. Dit spel duurde maanden achtereen.
Ik beschouwde het als een phenomeen, als
iets waarvan men geen verklaring weet te
geven. Daar mijn vader iemand was, wien
het niet aan levenswijsheid ontbrak, vroeg
ik hem wat te doen. Hij raadde: Trouw
Klarisse als je haar krijgen kunt! Klarisse
is in de gelegenheid, naar hare keuze te
trouwen. Zij zal een man nemen naar haar
hart. Een arm meisje daarentegen moet er
op bedacht zijn hare positie te verbeteren.
Zij zal daarom ’t liefst iemand trouwen die
fortuin heeft.”
Ik verzocht mijn vader, Thea niet voor
karakterloos te houden; zij zou mij niet
trouwen, als zij niet van mij hield.
Zeker, mijn jongen, antwoordde mijn vader,
daarvan ben ik overtuigd. Maar maar:
Geld is eene macht, waaraan zich slechts
weinigen kunnen onttrekken; ongemerkt
oefent ’t op de openbare meening invloed uit;
’t doet de voortreffelijkheden van zijn bezit
ter meer op den voorgrond treden en bedekt
menig gebrek. Thea’s kleine opmerkzaam
heden komen zeker uit haar hart voort.
Maar zijn zij een overtuigend bewijs van hare
liefde Staat ook zij niet onbewust onder de
macht van het geld? Jij, ja, mijn zoon, wie
rijk is, moet wantrouwend zijn. En als hij
op een arm meisje verliefd is en hij heeft
er geen voldoend bewijs voor, dat het meisje
’t werkelijk goed meent, dan is ’t haar om
zijn portemonnaie te doen.
Maanden lang wachtte ik nu op dat voldoend
j er geen juiste voor
kon maken, hoe dat voldoend
moest uitzien. Drie uitnoodigingen,
van Thea’s moeder ontving om te
en den
wees
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 17 regels. Vervol
gens 10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Hepk. Nieuwsbl. v. Fr.
Sneek. Door het bestuur van het Noor-
dergewest van het Nederlandsch Gymnastiek-
verbond is besloten dit jaar ook in Friesland
voorturnerslessen te houden. Tot leider dier
lessen is benoemd de heer M. Wierstra,
turnleeraar alhier.
De Vereeniging tot bevordering van
het Vreemdelingenverkeer alhier is toegetreden
tot den Nat. Bond voor Vreemdelingenver
keer in Nederland.
Aan de Veemarkt alhier werden
durende het jaar 1904 aangevoerd
Paarden en Veulens
Stieren
Koeien
Pinken en Kalveren
Nuchteren Kalveren
Schapen en Lammeren
Varkens en vette Biggen
Kleine Biggen
Bokken en Geiten
le Paardenmarkt
2e Paardenmarkt
waarom zou dat geen verbintenis uit liefde
zijn? vroeg ik eenigzins gepikeerd. Dat meisje
is rijk en’kan een huwelijk naar keuze doen.
Als zij arm was, moest zij wel een man met
geld trouwen. Maar nu nu zij beiden geld
hebben...
Wat ben je nog naiefantwoordde Klarisse,
en haalde verachtelijk de schouders op. Nie
mand heeft er meer behoefte aan, rijk te
trouwen, dan 'n rijk meisje. Een arm meisje
heeft aan een armen man voldoende. Trouwt
evenwel een rijk meisje een kalen rot, dan
moet zij zich alles ontzeggen Papa heeft altijc
gezegdGeen man nemen die geen geld heeft.
Van de liefde kan men niet eten. Je hebt
er zelf nog om gelachen toen hij zeiRijk
en rijk hoort bij elkaar.
Ik gaf toe, dat haar vader geestig was.
Destijds dacht ik veel aan Thea. Wij waren
in dat mooie Italië, in de maand Mei, en
toch bevroor ik. Want ’t was een levende
ijsberg, dien ik naast mij had. Klarisse bleef
koud, tegenover mij, tegenover alles. Zelf
verloor ik het vermogen om te genieten. Dat
waren mijne wittebroodsweken! Ik had het
arme meisje versmaad, om niet om mijn gele
te worden genomen; nu had het rijke meisje
mij om mijn geld getrouwd!...
Een afschuwelijk jaar leefden wij samen.
Toen had eene scheiding plaats. Een kind
was er niet, dus konden wij scheiden op
grond van wederzijdschen afkeer. Dikwijls
dacht ik aan Thea, aan hare innemende per
soonlijkheid, aan alles wat goedheid en geest
bij haar hadden uitgewerkt. Ik besloot einde
lijk eene poging te wagen, nog eene verbin
tenis tusschen ons beiden tot stand te bren
gen. Ik zou mijne dwaling bekennen, in de
hoop dat zij den gescheiden man zou willen
aannemen. Ik had grondig overlegd wat ik
na eene scheidiug van 16 maanden tegen
haar wilde zeggen.
Op een Zondag ging ik behoorlijk in het
zwart gekleed naar hare woning. Haar moe
der deed mij open en bracht mij naar de
mooie kamer. Wat hadden wij daar dikwijls
gezellig zitten babbelen! Nu evenwel kon ik
het rechte woord niet zoo gauw vinden en
streek verlegen over mijn hoed. De goede
vrouw kwam mij te hulp en zeiIk weet
wat u hierheen voert, mijnheer Fabius.
Zoo? vroeg ik aangenaam verrast en ver
licht. En u heeft er niets tegen, dat wij
door mijn verleden een dikke streep halen
en Thea mijn vrouw wordt?
Wat riep zij ontsteld, weet u dan
niet
Wat! Wat moest ik weten? vroeg ik
en ik voelde dat mijn handen sidderden.
Toen barstte de oude vrouw in tranen uit
en snikte: Dat mijn Thea dood is!
Toen zij wat bedaarde, vertelde zij mij,
dat Thea zich verdronken had. Ze vroeg of
ik het niet in de couranten had gelezen.
Ik had alle dagen de krant gelezen. Slechts
op den dag na mijn huwelijk niet. En dien
dag had bet er zeker ingestaan, want op
mijn trouwdag was het gebeurd. Daar had
ik nu mijn voldoend bewijs!
Hij zweeg en keek voor zich op de tafel.
Eeriige oogenblikken later hief hij de oogen
op, keek mij treurig aan en vroeg: Is u
nog boos (Avp.)
Leeuwarden 12 Jan. Een bijzondere
doch doeltreffende reclame mag het heeten,
die van de firma Peek Cloppenburg alhier,
welke voor een der groote winkelramen een
collectie opgezette dieren heeft uitgestald,
allemaal pelsdieren, waaraan we onze bonten
te danken hebben. Men ziet er den otter,
den bunzing, het eekhorentje en hermelijntje
en meer andere, die tot de uitheemsche fauna
behooren.
De houding der dieren geeft een levendige
voorstelling van den natuurstaat dezer dieren
en ze trekken dan ook veel bekijks, zoo
van groot als klein.
Lemmer. De haringvangst blijft hier,
jammer genoeg zoowel voor onze visschers
als voor de neringdoenden, zeer gering. Ook
deze week bedroeg de geheele aanvoer slechts
één tal haring. Voor het stuk wordt dan
ook nog 5 cts. betaald. Er werd hier echter
een massa spiering aangevóerd, voor het
grootste gedeelte echter klein van stuk. In
het geheel wel 3000 K.G. Voor de kleine
werd 3 cts. en voor de groote 10 cts. het
K.G. besomd.
Hij zat avond aan avond in een eenzaam
hoekje van onze stamkroeg. Op zekeren avond
ik dacht dat mijn glas mij uit de hand
zou vallen sprak hij mij aan.
U is bankier, zei hijhoe denkt u over
Amerikaansche sporen
Toen ik van mijne verbazing bekomen was,
vertelde ik hem, hoe ik er over dacht en op,
welken grond.
U is dus van meening, concludeerde hij,
dat ik mijne papieren kan behouden Ik heb
n.l. onlangs voor 100,000 gulden gekocht.
Ik vind dat u ze moet behouden, antwoordde
ik beslist.
De heer Fabius bedankte mij, en ging weer
naar zijn eenzaam hoekje.
Twee dagen later noteerden >1 ie sporen 3 pet.
lagerdaarop bleven zij een paar dagen staan
en toen toen vielen ze niet, ze tuimelden,
’t Was gewoon schrikwekkend, zooals zij naar
beneden gingen. In het- beheer van de maat
schappij waren n.l. onregelmatigheden ontdekt,
zooals men die alleen in Amerika vindt. Vol
gens mijne meening kon de ongelukkige
Fabius met zijne spoorwegwaarden zijn kamer
wel beplakken.
D_rie maanden gingen voorbij vóór ik den
moed had mijn stamkneip weer te bezoeken.
Waarachtig, daar zat hij weer, de man, die
mijn arm geweten met een gewicht van
honderdduizend gulden had bezwaard. Geruï
neerd zag hij er nog niet uit, niettegenstaande
zijn groot verlies. Wat was dat? Hij groette!
En gold die groet mij Hij lachte werkelijk
’t Was geen bitter of spottend, maar zelfs
een vriendelijk lachje. En waarlijk daar trad
hij op mij toe en schudde mij vriendelijk de
hand, terwijl hij zeiIk had u al lang willen
bedanken, maar u kwam niet.
Bedanken? vroeg ik verbaasd.
U heeft mij een maand of drie geleden
een raad gegeven.
Raad gegeven, antwoordde ik scherp, heb
ik niet. Ik heb alleen mijne meening gezegd.
Raad of meening, zei hij, ik heb te
danken, dat ik geen honderdduizend gulden
vermogen heb verloren.
Maar maar ik begrijp u niet, antwoordde
ik, en greep met beide handen naar mijn
hoofd, voor zoover ik weet, heb ik u toch
gezegd, dat u die Amerikanen moest houden.
Dat heeft u
En onmiddellijk daarop zijn ze gevallen,
gestort met een snelheid, dat iemand hooren
en zien verging
Dat zijn ze.
Ik lachte vrij dom.
U zei mij, ging hij voort, dat ik de
Amerikaansche sporen moest behouden. Ik
heb dan ook onmiddellijk, den volgenden dag,
alles wat ik van die ellendige papieren had,
verkocht.
Meneer! riep ik nijdig, hield u mij dan
voor een hansworst? Zag ik er dan zoo stomp
zinnig uit, dat u dat u
U is boos, zei hij bedroefd en teleurgesteld.
Ziet u, zoo ging het met mijne beste vrien
den Ik vroeg hun raad, en als ik dan het
tegengestelde deed, werden zij boos. Ze hebben
mij allen verlaten, allen. En toch wilde ik
niemand leed doen.
Ja wel, maar begrijpt u dan niet, dat uw
manier van doen de lui verbittert? Waarom
doet u altijd het tegenovergestelde van wat
men zegt als u om raad vraagt?
Ik heb mij bij deze methode altijd uit
stekend bevonden.
Zonderling, zei ik, werkelijk zonderling.
Hij keek mij aan met een langen blik,
knikte eenige malen met het hoofd en zei
toen: Kom een beetje bij mij zitten. Ik ben
u revanche schuldig voor mijn wantrouwen.
U zult mijn vertrouwen hebben. Misschien
begrijpt u mij, als ge hoort, hoe het mij is
gegaan.
Ik zette mij aan zijn tafeltje en hij begon
Ik was ongeveer 30 jaar oud. Mijn vader
wTas een bejaard man; hij zag graag dat ik
voor zijn dood nog trouwde. Ik had dat graag
gedaan, maar wist eigenlijk niet goed wie ik
zou trouwen. Mijn hart weifelde destijds
tusschen twee jonge meisjes. Beiden stonden
mij even na, hoeveel zij ook verschilden;
beiden achtte ik waardig, leven en goed met
mij te deelen. U moet namelijk weten, dat
mijn vader een rijk man was; ik was zijn
eenige zoon, dus wat men een goede partij
bewijs, ofschoon ik mij
stelling van
bewijs er
die ik
komen eten, te komen theedrinken
avond bij haar te komen doorbrengen
ik kortaf van de hand. Alleen omdat ik de
zaak niet vertrouwde.
Weken later, waarin Thea of hare moeder
niets van zich had laten hooren, ging ik haar
weer eens opzoeken. Thea zag er niet bleeker
uit dan gewoonlijk, had ook geen roodge
weende oogen. Ze klaagde niet over slape
loosheid of over gebrek aan eetlust, en een
poging om een einde aan haar leven te maken
had zij ook niet gedaan, anders had ik het
wel in de bladen gelezen. Dat zij vriendelijk
en aardig was en hare blauwe oogen zoo lang
op mij liet rusten, was intusschen geen vol
doend bewijs 1
Mijn lot was beslist. Langer mocht ik niet
aarzelen, wilde ik mij de gevierde Klarisse
niet zien ontgaan. Ik deed bij haar vader
aanzoek om hare hand. Hij ontving mij met
open armen en verzekerde mij, dat ik reeds
geruiroen tijd op nommer een had gestaan. Alle
anderen hebben nul op ’t request gekregen
met hunne pogingen om mijn dochter te
krijgen; u zult de gelukkige zijn!
In de vreugde mijns harten lachte ik om
deze smakeloosheid.-
De wittebroodsweken brachten wij in Italië
door. De wittebroodsweken...
Toen wij te Rome waren, ontvingen wij
de tijding, dat eene vriendin van Klarisse
zich had verloofd.
Zeker eene verbintenis, uit liefde, merkte
ik op; ik had de jongelui dikwijls by elkaar
gezien, Klarisse haalde de schouders op. Nu,
Bolswardsche Courant