Nieuws- en Advertentieblad Bolsward en Wonseradeel. No. 5. Verschijnt Donderdags en Zondags. 44ste Jaargang. 1905. ZONDAG 15 JANUARI. BINNENLAND. DE ZONDERLING. F V VOOR Afzonderlijke ge- 79147 231 314 14799 9639 10471 28952 10669 3120 296 292 363 j ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden. Franco per post 95 Cents. nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent. zij zou i mij hield. Totaal Gedurende 1903 werden in totaal 93429 stuks vee aangevoerd. De mindere aanvoer in 1904 lag hopfd- zakelijk bij de Schapen en Varkens. Gewogen werden gedurende 1904 7186 stuks vee. Gewogen werden gedurende 1903 10500 Woensdag jl. werden voor de Recht bank te Leeuwarden o.m. de volgende zaken behandeld Op de ,/Friesland,” die tusschen Bolsward en Sneek vaart, is kapitein L. v. Kampen. Op 27 October was de boot, op weg naar laatstgenoemde plaats, gekomen in de nabij heid van Abbega. Daar moest een oogenblik worden gestopt om de daar liggende bagger machine met pramen. Toen daarop de boot haar reis zou hervatten, raakte de roerpen van een schuit vast in de verschansing van de boot. De 21-jarige Keimpe sprong van de schuit op de boot en toen de kapitein hem vroeg, wat dit moest beteekenen, greep hij den bejaarden man aan er ontstónd een worsteling met het gevolg, dat van Kam pen van de been en met het hoofd tegen een scherpen kant der verschansing kwam te vallen, waardoor hij een bloedende wond aan ’t hoofd kreeg. Hoewel Keimpe het aangrij pen ontkent, wordt dit door een der passa giers, den heer J. Rodenhuis, deurwaarder te Sneek, bevestigd. Eisch 10 dagen gevangenisstraf. Kimswerd 13 Jan. Het bijna tweejarig 'tnaapje van W. P. de B. alhier wist, door op eén stoel te klauteren, den koffiepot, die op de tafel stond, in handen te krijgen. De pot ging naar den mond en het heete vocht naar binnen. Spoedig werd de hulp van een geneesheer ingeroepen en ’t gevaar voor ster ven schijnt thans geweken te zijn. In onze provincie zijn thans nog zeven oudstrijders van 1830’32, allen menschen van 94 tot 97 jaar, die in behoeftige om standigheden verkeeren en van het comité van oudstrijders onderstand genieten. Westergo, 11 Jan. De wolveestapel in Friesland, die door de ziekte gedurende den vorigen winter zeer was achteruitgegaan, in enkele gemeenten werden de kudden bijna gedecimeerd begint zich langzamerhand van dezen achteruitgang te herstellen. Voor een deel is dit te danken aan de door de :okkers genomen maatregelen, aanvoer van nieuw fokmateriaal enz., voor een grooter deel echter aan het droge weder van den vorigen zomer, dat voor de schapenteelt wel bijzonder gunstig genoemd mocht worden, ondanks den geringen grasvoorraad in som mige weiden. De goede gevolgen van de angdurige droogte voor het schapenras zijn niet uitgebleven en nu tot heden de winter door de afwezigheid van sneeuw en ijs niet minder voordeelig blijkt, mag gezegd worden, dat de dieren de tegenspoeden voor een goed deel zijn te boven gekomen. In tegenstelling met den winter van 1903 is thans de handel in wolvee zeer levendig. De prijzen zijn hoog en varieeren van 16 tot 30 gld, noemt. Een van mijne uitverkorenen was even eens een goede partij, zij was rijk en mooi mijn Klarisse, eene koninklijke verschij ning, op bals, in theaters door aanbidders omringd. Enals een koningin hare onderdanen, behandelde zij de mannen, uit de hoogte, koel ontzettend koel. Mij spoorde deze koelheid j uist aanik wilde die ongenaakbare veroverenik zou de zon zijn, die uit deze ijskorst bloemen zou te voorschijn tooveren. Deze gevoelens verhinderden intusschen niet, dat mijn hart zich tegelijkertijd met een meisje bezig hield, dat minder koel was en minder rijk dan mijne Klarisse. Zij was zelfs arm, mijn Thea; haar vader was beambte geweest en hare moeder had ook niets. Thea was in elk opzicht het tegengestelde van Klarisse en ’t was mij zelf een raadsel hoe deze twee meisjes tegelijk een plaats in mijn gemoed innamen. Thea n.l. was een lief, zacht schepseltje, onder zwarte lokken keken diep blauwe oogen de wereld door, waarin eene romantisch en hartstochtelijk gemoed zich weerspiegelde. Bij Klarisse was alles waardigheid, bij Thea alles gevoel. Dan trad de eene weer sterker op den voorgrond, dan de andere, maar geene kon de andere ver dringen. Dit spel duurde maanden achtereen. Ik beschouwde het als een phenomeen, als iets waarvan men geen verklaring weet te geven. Daar mijn vader iemand was, wien het niet aan levenswijsheid ontbrak, vroeg ik hem wat te doen. Hij raadde: Trouw Klarisse als je haar krijgen kunt! Klarisse is in de gelegenheid, naar hare keuze te trouwen. Zij zal een man nemen naar haar hart. Een arm meisje daarentegen moet er op bedacht zijn hare positie te verbeteren. Zij zal daarom ’t liefst iemand trouwen die fortuin heeft.” Ik verzocht mijn vader, Thea niet voor karakterloos te houden; zij zou mij niet trouwen, als zij niet van mij hield. Zeker, mijn jongen, antwoordde mijn vader, daarvan ben ik overtuigd. Maar maar: Geld is eene macht, waaraan zich slechts weinigen kunnen onttrekken; ongemerkt oefent ’t op de openbare meening invloed uit; ’t doet de voortreffelijkheden van zijn bezit ter meer op den voorgrond treden en bedekt menig gebrek. Thea’s kleine opmerkzaam heden komen zeker uit haar hart voort. Maar zijn zij een overtuigend bewijs van hare liefde Staat ook zij niet onbewust onder de macht van het geld? Jij, ja, mijn zoon, wie rijk is, moet wantrouwend zijn. En als hij op een arm meisje verliefd is en hij heeft er geen voldoend bewijs voor, dat het meisje ’t werkelijk goed meent, dan is ’t haar om zijn portemonnaie te doen. Maanden lang wachtte ik nu op dat voldoend j er geen juiste voor kon maken, hoe dat voldoend moest uitzien. Drie uitnoodigingen, van Thea’s moeder ontving om te en den wees ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 17 regels. Vervol gens 10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte. Hepk. Nieuwsbl. v. Fr. Sneek. Door het bestuur van het Noor- dergewest van het Nederlandsch Gymnastiek- verbond is besloten dit jaar ook in Friesland voorturnerslessen te houden. Tot leider dier lessen is benoemd de heer M. Wierstra, turnleeraar alhier. De Vereeniging tot bevordering van het Vreemdelingenverkeer alhier is toegetreden tot den Nat. Bond voor Vreemdelingenver keer in Nederland. Aan de Veemarkt alhier werden durende het jaar 1904 aangevoerd Paarden en Veulens Stieren Koeien Pinken en Kalveren Nuchteren Kalveren Schapen en Lammeren Varkens en vette Biggen Kleine Biggen Bokken en Geiten le Paardenmarkt 2e Paardenmarkt waarom zou dat geen verbintenis uit liefde zijn? vroeg ik eenigzins gepikeerd. Dat meisje is rijk en’kan een huwelijk naar keuze doen. Als zij arm was, moest zij wel een man met geld trouwen. Maar nu nu zij beiden geld hebben... Wat ben je nog naiefantwoordde Klarisse, en haalde verachtelijk de schouders op. Nie mand heeft er meer behoefte aan, rijk te trouwen, dan 'n rijk meisje. Een arm meisje heeft aan een armen man voldoende. Trouwt evenwel een rijk meisje een kalen rot, dan moet zij zich alles ontzeggen Papa heeft altijc gezegdGeen man nemen die geen geld heeft. Van de liefde kan men niet eten. Je hebt er zelf nog om gelachen toen hij zeiRijk en rijk hoort bij elkaar. Ik gaf toe, dat haar vader geestig was. Destijds dacht ik veel aan Thea. Wij waren in dat mooie Italië, in de maand Mei, en toch bevroor ik. Want ’t was een levende ijsberg, dien ik naast mij had. Klarisse bleef koud, tegenover mij, tegenover alles. Zelf verloor ik het vermogen om te genieten. Dat waren mijne wittebroodsweken! Ik had het arme meisje versmaad, om niet om mijn gele te worden genomen; nu had het rijke meisje mij om mijn geld getrouwd!... Een afschuwelijk jaar leefden wij samen. Toen had eene scheiding plaats. Een kind was er niet, dus konden wij scheiden op grond van wederzijdschen afkeer. Dikwijls dacht ik aan Thea, aan hare innemende per soonlijkheid, aan alles wat goedheid en geest bij haar hadden uitgewerkt. Ik besloot einde lijk eene poging te wagen, nog eene verbin tenis tusschen ons beiden tot stand te bren gen. Ik zou mijne dwaling bekennen, in de hoop dat zij den gescheiden man zou willen aannemen. Ik had grondig overlegd wat ik na eene scheidiug van 16 maanden tegen haar wilde zeggen. Op een Zondag ging ik behoorlijk in het zwart gekleed naar hare woning. Haar moe der deed mij open en bracht mij naar de mooie kamer. Wat hadden wij daar dikwijls gezellig zitten babbelen! Nu evenwel kon ik het rechte woord niet zoo gauw vinden en streek verlegen over mijn hoed. De goede vrouw kwam mij te hulp en zeiIk weet wat u hierheen voert, mijnheer Fabius. Zoo? vroeg ik aangenaam verrast en ver licht. En u heeft er niets tegen, dat wij door mijn verleden een dikke streep halen en Thea mijn vrouw wordt? Wat riep zij ontsteld, weet u dan niet Wat! Wat moest ik weten? vroeg ik en ik voelde dat mijn handen sidderden. Toen barstte de oude vrouw in tranen uit en snikte: Dat mijn Thea dood is! Toen zij wat bedaarde, vertelde zij mij, dat Thea zich verdronken had. Ze vroeg of ik het niet in de couranten had gelezen. Ik had alle dagen de krant gelezen. Slechts op den dag na mijn huwelijk niet. En dien dag had bet er zeker ingestaan, want op mijn trouwdag was het gebeurd. Daar had ik nu mijn voldoend bewijs! Hij zweeg en keek voor zich op de tafel. Eeriige oogenblikken later hief hij de oogen op, keek mij treurig aan en vroeg: Is u nog boos (Avp.) Leeuwarden 12 Jan. Een bijzondere doch doeltreffende reclame mag het heeten, die van de firma Peek Cloppenburg alhier, welke voor een der groote winkelramen een collectie opgezette dieren heeft uitgestald, allemaal pelsdieren, waaraan we onze bonten te danken hebben. Men ziet er den otter, den bunzing, het eekhorentje en hermelijntje en meer andere, die tot de uitheemsche fauna behooren. De houding der dieren geeft een levendige voorstelling van den natuurstaat dezer dieren en ze trekken dan ook veel bekijks, zoo van groot als klein. Lemmer. De haringvangst blijft hier, jammer genoeg zoowel voor onze visschers als voor de neringdoenden, zeer gering. Ook deze week bedroeg de geheele aanvoer slechts één tal haring. Voor het stuk wordt dan ook nog 5 cts. betaald. Er werd hier echter een massa spiering aangevóerd, voor het grootste gedeelte echter klein van stuk. In het geheel wel 3000 K.G. Voor de kleine werd 3 cts. en voor de groote 10 cts. het K.G. besomd. Hij zat avond aan avond in een eenzaam hoekje van onze stamkroeg. Op zekeren avond ik dacht dat mijn glas mij uit de hand zou vallen sprak hij mij aan. U is bankier, zei hijhoe denkt u over Amerikaansche sporen Toen ik van mijne verbazing bekomen was, vertelde ik hem, hoe ik er over dacht en op, welken grond. U is dus van meening, concludeerde hij, dat ik mijne papieren kan behouden Ik heb n.l. onlangs voor 100,000 gulden gekocht. Ik vind dat u ze moet behouden, antwoordde ik beslist. De heer Fabius bedankte mij, en ging weer naar zijn eenzaam hoekje. Twee dagen later noteerden >1 ie sporen 3 pet. lagerdaarop bleven zij een paar dagen staan en toen toen vielen ze niet, ze tuimelden, ’t Was gewoon schrikwekkend, zooals zij naar beneden gingen. In het- beheer van de maat schappij waren n.l. onregelmatigheden ontdekt, zooals men die alleen in Amerika vindt. Vol gens mijne meening kon de ongelukkige Fabius met zijne spoorwegwaarden zijn kamer wel beplakken. D_rie maanden gingen voorbij vóór ik den moed had mijn stamkneip weer te bezoeken. Waarachtig, daar zat hij weer, de man, die mijn arm geweten met een gewicht van honderdduizend gulden had bezwaard. Geruï neerd zag hij er nog niet uit, niettegenstaande zijn groot verlies. Wat was dat? Hij groette! En gold die groet mij Hij lachte werkelijk ’t Was geen bitter of spottend, maar zelfs een vriendelijk lachje. En waarlijk daar trad hij op mij toe en schudde mij vriendelijk de hand, terwijl hij zeiIk had u al lang willen bedanken, maar u kwam niet. Bedanken? vroeg ik verbaasd. U heeft mij een maand of drie geleden een raad gegeven. Raad gegeven, antwoordde ik scherp, heb ik niet. Ik heb alleen mijne meening gezegd. Raad of meening, zei hij, ik heb te danken, dat ik geen honderdduizend gulden vermogen heb verloren. Maar maar ik begrijp u niet, antwoordde ik, en greep met beide handen naar mijn hoofd, voor zoover ik weet, heb ik u toch gezegd, dat u die Amerikanen moest houden. Dat heeft u En onmiddellijk daarop zijn ze gevallen, gestort met een snelheid, dat iemand hooren en zien verging Dat zijn ze. Ik lachte vrij dom. U zei mij, ging hij voort, dat ik de Amerikaansche sporen moest behouden. Ik heb dan ook onmiddellijk, den volgenden dag, alles wat ik van die ellendige papieren had, verkocht. Meneer! riep ik nijdig, hield u mij dan voor een hansworst? Zag ik er dan zoo stomp zinnig uit, dat u dat u U is boos, zei hij bedroefd en teleurgesteld. Ziet u, zoo ging het met mijne beste vrien den Ik vroeg hun raad, en als ik dan het tegengestelde deed, werden zij boos. Ze hebben mij allen verlaten, allen. En toch wilde ik niemand leed doen. Ja wel, maar begrijpt u dan niet, dat uw manier van doen de lui verbittert? Waarom doet u altijd het tegenovergestelde van wat men zegt als u om raad vraagt? Ik heb mij bij deze methode altijd uit stekend bevonden. Zonderling, zei ik, werkelijk zonderling. Hij keek mij aan met een langen blik, knikte eenige malen met het hoofd en zei toen: Kom een beetje bij mij zitten. Ik ben u revanche schuldig voor mijn wantrouwen. U zult mijn vertrouwen hebben. Misschien begrijpt u mij, als ge hoort, hoe het mij is gegaan. Ik zette mij aan zijn tafeltje en hij begon Ik was ongeveer 30 jaar oud. Mijn vader wTas een bejaard man; hij zag graag dat ik voor zijn dood nog trouwde. Ik had dat graag gedaan, maar wist eigenlijk niet goed wie ik zou trouwen. Mijn hart weifelde destijds tusschen twee jonge meisjes. Beiden stonden mij even na, hoeveel zij ook verschilden; beiden achtte ik waardig, leven en goed met mij te deelen. U moet namelijk weten, dat mijn vader een rijk man was; ik was zijn eenige zoon, dus wat men een goede partij bewijs, ofschoon ik mij stelling van bewijs er die ik komen eten, te komen theedrinken avond bij haar te komen doorbrengen ik kortaf van de hand. Alleen omdat ik de zaak niet vertrouwde. Weken later, waarin Thea of hare moeder niets van zich had laten hooren, ging ik haar weer eens opzoeken. Thea zag er niet bleeker uit dan gewoonlijk, had ook geen roodge weende oogen. Ze klaagde niet over slape loosheid of over gebrek aan eetlust, en een poging om een einde aan haar leven te maken had zij ook niet gedaan, anders had ik het wel in de bladen gelezen. Dat zij vriendelijk en aardig was en hare blauwe oogen zoo lang op mij liet rusten, was intusschen geen vol doend bewijs 1 Mijn lot was beslist. Langer mocht ik niet aarzelen, wilde ik mij de gevierde Klarisse niet zien ontgaan. Ik deed bij haar vader aanzoek om hare hand. Hij ontving mij met open armen en verzekerde mij, dat ik reeds geruiroen tijd op nommer een had gestaan. Alle anderen hebben nul op ’t request gekregen met hunne pogingen om mijn dochter te krijgen; u zult de gelukkige zijn! In de vreugde mijns harten lachte ik om deze smakeloosheid.- De wittebroodsweken brachten wij in Italië door. De wittebroodsweken... Toen wij te Rome waren, ontvingen wij de tijding, dat eene vriendin van Klarisse zich had verloofd. Zeker eene verbintenis, uit liefde, merkte ik op; ik had de jongelui dikwijls by elkaar gezien, Klarisse haalde de schouders op. Nu, Bolswardsche Courant

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1905 | | pagina 1